ORPG // Ft. TaylorSwift333 - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. TaylorSwift333

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

Ja, soms kan je je pittig eenzaam voelen ja. Maar, eren waren dus meer mensen die geesten konden zien! Op TV zag je regelmatig dat soort programma's, maar daar geloofde ik eigenlijk ook niet echt in.
'Als jij er niet was geweest,...' Begin ik maar maak de zin niet af, als ze er niet was geweest had ik eenzaam geweest, net als Menno, die had ook niemand, of mijn moeder. Eigenlijk wist ik er helemaal niets vanaf, misschien waren ze wel niet eenzaam.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
"Als jij er niet was geweest...'' zei hij nu maar hij maakte zijn zin niet af. Niet dat dat nodig was. ''Maar ik ben er toch en dus ben je niet eenzaam.'' Zei ik alsof ik zijn gedachten kon lezen en wist dat hij dacht aan Menno en waarschijnlijk ook zijn moeder. Ik gaf een zacht kneepje in zijn hand om te laten weten dat ik het begrepen had.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

'Geesten zien, gedachten lezen, je bent echt gek.' Ik lach om te laten weten dat het een grap was. Opeens had ik vreselijk veel zin om haar te zoenen, maar dat kan niet, dat mag niet. Ik ben een geest, hallo, wie wilt er met een geest zoenen?!

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Ik glimlachte toen hij dat zei. Ik was misschien wel gek ja, gek van hem maar dat ging ik hem niet zeggen. Ik had vreselijk veel zin om hem te vertellen dat ik hem leuk vond maar, oh ja, wie zegt ook alweer tegen een geest dat je hem leuk vindt? Ik ben toch niet schizofreen. Maar ik vond hem wel leuk, heel leuk zelfs.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:

Steven

Ik veegde een klein vliegje van mijn broek af en besefte me iets.
'Kunnen dieren mij zien?' Vroeg ik me hardop af. Ik keek Elaine aan.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Ik grinnikte, alsof hij verwachte dat ik dat wist. ''Ik weet alleen dat honden geesten kunnen zien en dus jou ook kunnen zien, maar ik weet niets over andere dieren.'' Zei ik met een glimlachje. ''Waarom wil je dat weten?'' Vroeg ik nu en keek even in zijn ogen. Ik was eigenlijk best wel nieuwsgierig eigenlijk.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven
Ik haalde mijn schouders op.
'Ik vroeg het me gewoon af.' Glimlachte ik. Een raar gevoel op de plaats waar mijn hart normaal zou zitten maakte dat ik opstond.
'Ik denk dat we even naar het ziekenhuis moeten,' zei ik, verbaasd dat ik "we" gebruikte in mijn zin. Nog steeds met haar hand in de mijne liepen we naar het dorp, maar liet hem los zodra we onder de mensen kwamen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Ik knikte toen hij zei dat hij het zich gewoon af vroeg, dat was toch wel normaal? Toen hij opstond en zei dat 'we' naar het ziekenhuis moesten was ik even verbaasd aangezien hij 'we' en niet 'ik' zei. Met mijn hand in de zijne liepen we naar het dorp maar hij lette op toen er mensen kwamen en liet mijn hand los. Plots voelde mijn hand wel erg leeg maar het was het beste aangezien mensen me anders raar zouden aankijken. Al snel kwamen we aan bij het ziekenhuis. Ik vroeg me even af hoe ik de intensieve zorgen zou binnen raken maar ik verzon wel iets op het moment zelf, dat was altijd beter.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

Ik bedacht me dat Elaine misschien wel helemaal niet naar binnen kon, waarschijnlijk niet.
'Zeg maar gewoon dat je familie bent,' ook al mag je als familie ook niet altijd naar binnen. Toen mijn moeder in het ziekenhuis lag mocht ook ik een tijdje niet naar binnen, ik wist nog hoe vreselijk ik dat vond.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Ik knik als hij zegt dat ik gewoon best kon doen alsof ik familie was. Eigenlijk was alles me wel goed zolang ik binnen raakte. We stapten naar binnen en ik volgde hem gewoon maar naar de intensive care, waar ik werd tegengehouden door een verpleegster. ''Voor wie ben je hier? Voor Steven, hij is in coma door een brand. Ik ben zijn nicht maar ik was even op reis in Frankrijk, daarom dat ik hier nu pas ben.'' Zei ik en stak mijn hand naar haar uit om zelfzeker over te komen. Ze schudde kort mijn hand. ''Is goed, kamer 15.'' Zei ze nu en ik was blij dat het me gelukt was.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

Ik glimlachte trots toen Elaine binnen kwam. Ik had eerst in een andere kamer gelegen, ze hadden me verplaatst. We liepen naar kamer 15, op de begaande grond was dat gewoon. Eerst wilde ik de deur openen, maar besloot dat niet te doen, dat kon heel raar aflopen, Elaine moest het doen. Toen we eenmaal binnen waren lag ik daar, ander daar voorheen. Er waren meer slangetjes, meer draadjes en een veel blekere mij.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Ik zag dat Steven nogal trots was dat ik binnen raakte. We gingen dan naar zijn kamer en ik zag dat hij aarzelde. Ik stapte naar binnen met hem achter me en toen ik zag hoe hij er lag kreeg ik een brok in mijn keel. ''Steven, je had me niet gezegd dat het zo erg was.'' Stotterde ik en keek even weg van hen beiden. Al die slangetjes die er aan hem waren, hij was zo bleek. Na een tijdje dwong ik mezelf naar zijn echte lichaam te kijken en kreeg meteen weer de drang om weg te kijken. Maar dit keer bleef ik kijken en dwong ik mezelf om in de stoel naast zijn bed te gaan zitten. ''Je had me even kunnen waarschuwen.'' Zei ik en slikte even. Hij zag er eger uit dan ik verwacht had.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

'Geloof me, ik had het ook veel minder erg in gedachten,' misschien was het de laatste keer dat ik mezelf gezien had, dat ik het gewoon veel minder erg had opgeslagen. Toen waren er kaarten, bloemen en tekeningen. Nu was het enkel en alleen een kamer met een groot apparaat, een kraan en mij.
'Kom, ik wou alleen even kijken, we kunnen wel weer weg.' Wat ik had gezegd in het bos was waar, ik werd er gewoon een beetje depressief van.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Elaine:
Zonder er bij na te denken had ik Steven's echte hand vast genomen maar toen hij weer iets zei liet ik die hand los en keek naar zijn geest. "Ik geloof je wel." zei ik en stond dan met een zucht op en liep naar hem toe. "Ben je daar echt wel zeker van Steven?" vroeg ik toen hij zei dat we wel weer weg konden. "Ik bedoel maar, hoe langer je bij je lichaam weg blijft hoe erger het kan worden en ik wil niet dat je hier onder leidt Steven." zei ik en keek toen in zijn ogen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik de deur en toen viel het me pas op. Ik nam meteen Steven's hand vast "Steven, kijk naar die deur."zei ik nu, ja alle deuren waren hetzelfde maar er had een getal op de deur gestaan waar we geen rekening mee hadden gehouden.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Steven

Toen had het pas tot Steven doorgedrongen wat ze bedoelde, dat was de deur! Hij hield het briefje met de tekening ernaast. Oke, hij was wel een beetje anders, maar het moest hem wel zijn.
'En nu?' Steven had dit heel ander voorgesteld, als ze de deur hadden gevonden, zou hij er gewoon door gaan, zonder enkele moeite. Maar nu voelde het toch wel een beetje vreemd.

__
Sorry dat ik opeens naar 3e persoon vt wissel, maar dan raak ik niet door de war met andere orpg's

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld