Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Savagery

Account verwijderd

schreef:
David
"Hij weet toch dat ik hem geld kan geven? Ik vind het maar een dom idee van hem, hij heeft zichzelf in de penarie gewerkt. Ze zeggen toch eigen schuld, dikke bult? Kinderachtig, maar dit klopt in deze situatie in ieder geval wel." zei ik half lachend tegen Victoria waardoor er een glimlach rond mijn lippen verscheen. Zij liet mij lachen, zij liet mij goed voelen. Ik mistte haar, veel meer dan eigenlijk zou moeten. "Ik zal ook wachten tot hij geneest, maar daarna zal ik met hem praten, ik ben boos op hem dat hij het heeft kunnen aan nemen." zei ik geruststellend, ik wou mijn beste vriend niet verliezen, maar ik wou hem wel aanspreken daarop. "Aandacht? Hij probeert mijn leven te vernietigen, dat noem ik niet aandacht zoeken." zei ik serieus tegen haar. "Luister Vic, ik wou afstand houden, maar dat gaat gewoon niet, ik mis je, ik mis je in mijn dagelijkse leven. Ik ga je niet in het ziekenhuis laten, nee, jij komt met mij mee. Ik wil elke dag naast je wakker worden, en naast je in slaap vallen. Ik hou van je Vic, en het was een domme fout van me om te zeggen dat ik afstand wou, mijn mond vertelde het, maar mijn hart was het daar totaal niet mee eens." zei ik met een diepe zucht waarna ik mijn kin op haar schouder legde. "Blijf bij me Vic, kom met mij mee, ik weet zeker dat we het goed zullen hebben. Ik ga jou beschermen, jij bent mijn meisje, niet van iemand anders." zei ik waarna ik mijn hoofd van haar kin afhaalde en een kus op haar voorhoofd drukte. "Ik heb jou ook nodig." zei ik en drukte mijn lippen op haar zachte, tedere lippen maar al gauw werd onze kus verstoord. Marco. Geërgerd draaide ik me om maar hield Victoria tegen me aan, kon hij ook eens niet de mooie momenten verpesten? "Ben ik nu de prins op het witte paard geworden?" zei ik sarcastisch waarna Marco met zijn ogen rolde. Ik volgde zijn bewegingen en keek naar Victoria die hem hard trapte in zijn kruis waarna ik Marco hoorde kreunen. "Deze keer ga jij mijn leven niet verpesten!" riep ik kwaad en rende naar Francisco en Alejandro waarna ik mijn armen om hun nek sloeg en ik in het midden stond. "Hoe gaat het jongens?" vroeg ik lachend aan ze waarna ik ze met al mijn kracht omdraaide en hun tegen elkaar duwde waarna hun hoofden elkaar raakte, heel hard zelfs. Ze vielen beide op de grond en ook gaf ik hun beide een harde trap in hun kruis. "Wees maar blij dat Dylan in het ziekenhuis ligt, anders zou het vandaag jullie laatste dag zijn waarin jullie leefden!" riep ik naar ze en trok Victoria bij haar hand. "Kom, we moeten weg hier!" riep ik naar haar en trok haar mee naar mijn auto.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
David
Ook David kwam hard op tegen Alejandro en Francisco. Marco stond geknield onder mijn benen en greep stevig naar mijn kont. Ik plooi mijn knie zodat die hard tegen zijn kin komt waardoor zijn hoofd naar achter schoot. Ik wou nog net een klop geven op het moment dat David me aan mijn hand wegtrok. Ik liep haastig achter hem heen en sprong naast hem in de auto. 'Plankgas.' zeg ik en vergrendel vluchtig mijn veiligheidsgordel rond mijn lichaam. Ik zet mijn hand op zijn hand en knijp er zachtjes in. 'Goed gedaan, babe.' grijns ik en druk een kus op zijn wang. We waren beiden geconcentreerd op de weg, zodat wij ook niet in het ziekenhuis belanden. 'Die Marco vind me echt overal. Ik ga eens praten met zijn vader. Hij was ooit mijn schoonvader en ik had een goede band met hem. Misschien moet ik het eens proberen.' vraag ik dan. Ik dacht na over mijn woorden. Misschien is dat een slecht plan, misschien een goede.

Account verwijderd

schreef:
David
Gauw ontgrendelde ik de auto van zijn sloten stapte de auto in waarna ik wachtte tot dat Victoria ook in was gestapt. Ik sloeg mijn gordel om mijn lichaam en keek naar Victoria waarna ik snel de auto startte en nog even niet op het gas drukte. "Ik had niet verwacht dat er zo 'n stoere chick in jou zat." zei ik lachend en drukte voor heel kort even mijn lippen op die van haar, we moesten hier zo snel mogelijk wegkomen voordat ze ons zouden achtervolgen. Ik verstrengelde mijn rechterhand met die van haar en drukte een snelle kus op onze handen en drukte daarna op het gas. "Ik hou van je." mompelde ik tussen het rijden door, ik hield van haar veel te veel. Ze kwam maar niet uit mijn gedachtes, ik kon haar niet vergeten. Victoria was mijn meisje, mijn vriendinnetje, mijn ware liefde. Ik was verblind, door de liefde. Ik kon niet boos op haar zijn, dat zou betekenen dat we een afstand moesten houden in onze relatie, dat wou ik niet, nooit. Ik wou Victoria bij me hebben, haar knuffelen, haar haren strelen en geen woorden uitwisselen, gewoon liggen en niets doen, daar verlangde ik naar. Al gauw waren we aangekomen bij het ziekenhuis en stapte ik de auto uit en wachtte tot dat Victoria het zelfde deed.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik hoorde dat hij van me hield. 'Ik ook van jou, schatje.' grijnsde ik. Ik hield ook echt van hem. Wat er nu allemaal gebeurd zou nooit tussen ons kunnen komen. Dat maakt onze band gewoon sterker, en dat voelde ik ook. Hij was mijn orinsje, mijn leven, mijn alles. We hielden van elkaar, dat merkte ik. Omdat er zoveel stress was, voelde ik zijn hartslag, die even snel bonkte als mijn hart. Ze liepen synchroon en ik heb ergens gelezen dat dat betekende dat die persoon je ware liefde is. 'Nee hé, ik had ook nooit kunnen geloven dat jij zo'n lieverd was. Je hebt het toch bewezen.' grijnsde ik. Ik plaagde hem graag, en ik was al maar blij dat hij er goed tegen kon. David was echt een jongen met een gouden hart, al zou je dat nooit denken. Een schaapje in een wolvenvacht. Al snel kwamen we aan het ziekenhuis, en ik zag hoe David uit de wagen sprong. Ik deed hetzelfde en liep de deuren in, terwijl ik David met me meetrok. 'Dylan Capulet.' zei ik. 'Kamer 120' hoorde ik en holde naar de juiste kamer. Al snel kwamen we er aan. Ik opende de deuren en zag hoe Elena ruw met Dylan aan het zoenen was. 'Excuseer.' zeg ik dan en sluit de deuren weer. 'Druk bezig.' grijns ik naar David.

Account verwijderd

schreef:
David
Schatje. Het klonk als muziek in mijn oren. Hoe ze het zei, hoe ze erbij keek, ik was tot op mijn oren verliefd op deze meid. Ze was lief, grappig en ook nog eens behoorlijk aantrekkelijk. Victoria liet me goed voelen, zij hoorde bij mij, ik hoorde bij haar. Dat Marco en zijn even vervelende broer Francisco ons achterna zaten maakte helemaal niet uit. Ik zou Victoria goed beschermen en dicht bij me houden, dat zeker. Marco. Marco! Onbewust had ik Victoria haar woorden genegeerd. "Oh, en over dat gedoe met de schoonvader. Niet doen, die man wilt mijn vaders leven vernietigen en nu hij weet dat ik jouw vriend ben zal hij ook jouw leven willen vernietigen. Het zit in de familie." zei ik en lachte bij het laatste, dat klopte. Iedereen wou wel iemands leven vernietigen doordat ze ook maar één ding verkeerd hadden gedaan tegenover Marco en zijn familie in het verleden. "Ik ben eenmaal de jongen waar iedereen over droomt." zei ik met een veel te arrogante stem en glimlach. Plagen. Daar hielden we van. Victoria en ik hielden van plagen, heel veel zelfs, onze relatie bestond daar ook voornamelijk uit. Aangekomen bij het ziekenhuis stapte ik mijn auto uit en merkte dat Victoria gauw mijn hand vast hield en naar binnen liep, eerder rende. Ik volgde Victoria en liep met haar naar de kamer toe en tot mijn verbazing zag ik Elena op Dylan liggen en ze zaten hevig te zoenen. Niet verwacht dat Dylan ook iets voor Elena zou voelen maar om ze zo gelukkig en blij te zien deed me goed, van beide kanten. "Dat hoefde ik eigenlijk niet te zien.." zei ik half lachend tegen Victoria die al gauw weer de deuren sloot. "Ik heb je gemist, blijf je voortaan bij mij slapen?" vroeg ik aan haar waarna ik mijn armen om haar middel sloeg en een kus op haar voorhoofd drukte. We waren wel in het ziekenhuis maar dat maakte me niet uit.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik begon te grinniken om Davids reactie tegenover Dylan en Elena. 'Je wou het inderdaad niet zien, je wil het meemaken.' grijnst ik en druk een snelle lus op zijn perfect gevormde lippen. 'Ik heb je ook gemist, David. Meer dan dat ik dacht dat mogelijk was.' zeg ik en sla mijn armen rond zijn nek. 'Bij jou is het waarschijnlijk wel leuker dan hier in dit koud ziekenhuis.' zeg ik grijnzend en druk me dichter tegen hem aan. Hij was zo moedig, zo galant en toch zo goddelijk. Ik had nooit gedacht dat deze combinatie werkelijkheid zou zijn. 'Jullie kunnen jullie liefde in jullie eigen huis verdrijven.' hoor ik een hoog, jaloers stemmetje zeggen. Ik kijk even over de schouder van David en zie haar staan. Dé nachtmerrie. 'Mackenzie Hays.' zeg ik kortaf. Ze bekijkt me neerkijkend aan. Een jaloerse hons, dat is wat ze was. Ik snap niet hoe David ooit een relatie met haar kon hebben, al duurde die maar een maand. 'Ik zou ook meteen wat van dat desinfecterende handgel gebruiken als je gedaan bent met haar, David. Je weet wel, voor de bacteriën.' zei ze duivels. 'Dan zou jij wat van die gel moeten opeten. Voor dat verschrikkelijk karakter.' snauw ik terug. Ze bekijkt me met open mond en trippelt snel weer verder met haar hakjes. 'Ik kan haar echt niet uitstaan.' zeg ik knarstandend en druk een kus op zijn lippen. 'Sorry, dat had ik nodig.' grijns ik waarna ik hem weer omhels. Konden we nu eens één keer niet verstoord worden? Ik zou moeten wachten tot vanavond vrees ik.

Account verwijderd

schreef:
David
"Oh, oh, ben je nu ook een gedachtelezeres geworden?" vroef ik lachend aan haar. Ik hield haar lippem vast, langer dan dat Victoria had verwacht. Ik hield van haar, met heel mijn hart. Waarschijnlijk had ik dat ook wel bewezen. Ik was een hele andere jongen geworden, niet het vervelende badboy type meer. Ik hoopte dat die kant van mij vergeten en vergeven zou worden en dat ik nooit meer zoals vroeger werd. Ik hoopte. Ik glimlachte naar haar en knikte. "Dat klopt, ja. Het is daar zeker leuker." zei ik met een glimlach. Ze had het koud. Dat merkte ik doordat ze zich dichter tegen mij aan duwde waardoor ik gauw mijn leren jas uittrok en om haar schouders sloeg en mijn aem weer om haar middel draaide. We werden verstoord, zoals gewoonlijk. We konden nergens behalve thuis onverstoord onze eigen ding doen, elke keer werden we weer gestoord door een of andere vervelends ex, of Marco natuurlijk. "Mackenzie toch, waarom ga jij niet eens ergens anders naar kijken? Wij verdrijven onze liefde waar we maar ook willen." zei ik met een valse grijns tegen haar waarma ze haar neus ophaald . "Goed." mompelde ze geïrriteerd en ze liep weer weg. Waarom ik haar als vriendin genomen had? Een grote vraag waarop ik geen antwoord kon vinden. Haar rondingen? Nee, die waren niets vergeleken met die van Victoria. Karakter? Ze was een irritante trurt, dus dat kon ook niet. Ik had ook af en toe blijkbaar verkeerde meisjes gekozen, maar die bestonden alleen nog in mijn verleden en niet meer in het heden. Al gauw liep ze weer weg, gekwetst door Victoria, ze kon iemand soms zo hard kwetsen waardoor ik er om moest lachen, gemeen, maar her gebeurde van zelf. "Ik ook niet." zei ik lachend tegen haar en wreef langzaam over haar rug heen. Ik voelde plots haar lippen op die van mij waardoor er een grijns op mijn gezicht verscheen. "Je weet goed dat ik het prima vind." zei ik met dezelfde grijns tegen haar en drukte mijn lippen op die van haar. Alweer. Ik kon niet van haar afblijven, ze was geweldig, ze was mijn vriendin.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
We maakten het duidelijk aan elkaar dat we van elkaar hielden. Knuffels, aanrakingen en vooral; kusjes. Hetgeen dat David enkel doet als hij echt verliefd is. Hij liet me zo speciaal voelen, en ik was verslaafd aan dat gevoel. Ik had me vernomen nooit meer verslaafd te zijn, maar ik heb verloren, ik ben verslaafd geworden. Verslaafd aan David. En dat wist hij maar al te goed. Hij had zijn jas rond mijn schouders gelegd, waardoor ik het warmer kreeg, en hij er gespierder uitzag. Ik grijnsde naar hem. Die grijns heb ik helemaal van hem geleerd. Ik kon niet genoeg krijgen van zijn sensuele grijnzen, zijn duivelse oogjes en zijn goddelijk lichaam. Ik kon niet genoeg krijgen van hem. Hij was hemels, echt hemels. Meteen werd de deur geopend door Elena. 'Bezoeksuren gaan nu van start.' grijnst ze. Ik wandel samen met David naar binnen. 'Alles oké?' vraag ik dan. Ik kijk naar zijn wonde waar er tiental buisjes uitkomen. Het zag er pijnlijk, maar goed verzorgd uit. 'Beter dan daarnet.' zegt hij kort. Ik zag aan hem dat hij zich schuldig voelde. 'Ik had het nooit moeten aannemen.' zucht hij. 'Laten we het daar niet over hebben, dat kan later.' zeg ik dan sussend. Al snel komt er een verpleegster binnen. 'De bezoekuren zijn verlopen.' zegt ze en gooit ons zowat buiten. Ik wandel met David door de uitgang en wandel naar zijn auto. 'En nu naar je goddelijk paleis.' grijns ik en wacht tot hij de deuren opent.

Account verwijderd

schreef:
David
Hoe het zo snel in zo'n kleffe relatie was veranderd, was een grote vraag met meerdere vraagtekens. Maar we hielden oprecht veel van elkaar. We konden niet van elkaar afblijven, ook konden we geen moment zonder elkaar. Het was pas een paar uur dat het uit tussen ons twee was maar ik kon niet zonder haar. Victoria was mijn alles. Ik leefde voor haar, als ik haar ook zou verliezen was het klaar, klaar met mijn ellendige leven. Maar ik heb ook geleerd dat positief door het leven gaat werkt. Ik zei dat Dylan zou genezen en kijk eens naar wat er gebeurd was? Hij was genezen en ook had hij waarschijnlijk een nieuwe vriendin. Mijn zus. Of ik hem nog veel zou vertrouwen was ook een vraag, maar we zouden zien of hij ervan geleerd had of niet. Ik keek Victoria met een glimlach aan terwijl zij naar mij sensueel grijnsde. Dat had ze van mij maar het was wel zeker dat die grijns haar beter stond dsn bij mij. Terwijl we elkaar verliefd aan keken werden we.verstoord, we mochten Dylan bezoeken. Veel zin om te praten had ik niet dus leunde ik tegen de muur aan, dicht bij de deur. "We gaan het daar nog later over hebben." zei ik rustig tegen hem en nadat Victoria al naar buiten was liep ik naar Dylan toe. "Een verkeerde beweging tegenover mijn zus en ik kom je persoonlijk vermoorden." siste ik. Gelukkig kon mijn zus dat niet horen want die was druk bezig op haar mobiel. Ik liep achter Victoria aan en haalde haar met een paar snelle passen in waarna ik haar hand vast pakte en onze vingers verstrengelde. Ik glimlachte toen ze mijn huis 'goddelijk paleis' noemde. Hij was groot maar ook niet veel te groot. Mijn vader had veel huizen van normale grootte, op villa's kwamen toch altijd boeven op af en in dat gezeik had hij ook geen zin. Ik haalde het auto van zijn slot en wachtte tot Victoria ook binnen was en legde mijn hand op haar bovenbeen. "Het spijt me dat ik ooit aan je heb kunnen twijfel, maar ik was gechoqueerd.." zei ik waarna ik mijn lippen op die van haar drukte, zoals in al zei, ik kon niet van haar afblijven.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
Ik stapte in de auto en gleed opnieuw met de gordel over mijn borstkas. David excuseerde zich. 'Geen probleem, ik begrep het wel.' suste ik. Hij drukte zorgvuldig zijn lippen op de mijne. Ik hield ze even vast en liet ze dan weer los. 'Rijd maar, Casanova.' zeg ik grijnzend en knipoog kort. Ik wrijf kort over mijn voorhoofd. Het was morgen zondag, wat betekende dat het rustig zou zijn. Ik mocht de hele tijd thuis blijven. 'Wanneer mag ik je vader ontmoeten, liefje?' vraag ik dan. Zijn warme hand was aan jet rusten op mijn bovenbeen, wat me om een of andere reden erg rustig maakte. Ik voelde me enorm veilig bij hem, alsof niets me meer kwaad kan doen. Ik zou graag Davids vader leren kennen, het leek mij een echt vaderfiguur. Beschermend, geliefd en heel wijs. Ik keek naar de weg, maar met mijn gedachten zat ik bij andere dingen. Bij David en zijn familie, bijvoirbeeld. Zullen ze een ex-familielid van Marco zomaar toestaan in hun huis? Ikzelf had geen idee, maar hoopte natuurlijk van wel. Het belangrijkste was dat ik bij mijn vriend bleef, want in wou nergens anders naartoe.

Account verwijderd

schreef:
David
Ik sloeg de gordel over mijn schouder en deed hem daarna in het slot. "Ik was gewoon verward, ik kan niet zonder je lieverd." zei ik en gaf een zachtje kneep in haar bovenbeen waar mijn hand op lag. Ik trok een sip gezichtje toen ze mijn lippen maar voor even vasthield en daarna los liet, het liefst zoende ik met haar de hele dag maar als ik niet zou rijden zouden we nooit thuis aankomen. Ik stak de sleutel in de auto en drukte op het gaspedaal en reed de snelweg op. Toen ze over mijn vader begon verscheen er een grote glimlach rond mijn lippen. Ze wou echt bij me zijn en verbonden zijn met mijn vader. Dat was een heel fijn gevoel. "Mh, we kunnen eerst langs mijn vader en daarna naar mijn huis, schatje?" stelde ik voor. Ja, ik had een eigen huis maar in mijn eentje was het daar behoorlijk saai, nu Victoria bij me was wou ik het liefst met haar daar heen. Ik wist zeker dat mijn vader Victoria zou accepteren. Hij wist hoeveel zij voor mij betekende en hoeveel ik van haar hield. Dat ze de ex-schoondochter van Javor, de vader van Marco ook wel mijn vaders vijand genoemd, zou hem niet veel uitmaken. Hij wou dat ik gelukkig was en daardooe hield ik ook behoorlijk veel van mijn vader. Mijn huis lag niet zo ver weg van die van mijn vader dus we hoefden ook niet veel te rijden.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
David ging ermee akkoord dat we naar zijn vaders huis gaan en dat deden we ook meteen. Het was zo'n tien minuutjes rijden voor we eraan kwamen. Ik drukte rustig op de deurbel. 'Ik kom eraan:' Hoorde ik iemand dof roepen. Ik glimlachte hartelijk naar David en keek weer naar de deur eens die geopend werd. 'Wie hebben we hier?' grijnsde zijn vader. 'Aangenaam, ik ben Victoria.' glimlach ik steel beleefd mijn hand uit. Hij drukt er een stevige handdruk in en trekt me dichterbij waardoor hij me beschermend omhelst. Ik hield nu al van die man. Hij begroette David ook snel en leidde ons naar binnen. 'Wat kan ik jullie geven?' vraagt hij dan. 'Een beetje water, als ik vragen mag.' vraag ik beleefd. 'Geen probleem lieverd.' hoor ik en binnen een mum van tijd was hij terug met drie glazen, water en een fles champagne. Ik grinnikte en sloeg mijn rechterbeen over mijn linkerbeen. 'Je hebt er een goede uitgekozen, David. Het heeft een tijd geduurd, maar het heeft zeker geloond.' hoor ik de zware stem zeggen. 'Bedankt, meneer.' grijns ik. 'Geen probleem, en noem me maar George.' grijnst hij. 'Dat zal ik doen, meneer... George.' grijns ik.

Account verwijderd

schreef:
David
Aangekomen bij mijn vaders huis streek ik mijn bloes glad. Ja, het was al rond 11 uur in de avond maar we konden wel even een half uurtje naar mijn vader toe, hij wou ook al graag kennis maken met Victoria. Ik liep hand-in-hand met Victoria naar dd voordeur nadat ik de auto op slot had gedaan. Al gauw werd de deur geopend door mijn vader wardoor ik.meteen vrolijk werd. Je zou nooit kunnen verwachten dat hij één van de grootste maffiabazen was maar dat was maar goed ook. "Goedenavond vader, Victoria wou graag kennis maken dus kwamen we hier heen? Heb je tijd of zit je planning voor vanavond vol?" vroeg ik aan hem en hij schudde zijn hoofd. "Nee, kom gezellig binnen!" zei hij met dezelfde grijns waarmee hij tegen Victoria had gepraat. "Geef mij maar een glas met alcohol, wat erin zit maakt me totaal niet uit." zei ik met een glimlach nadat ik wn Victoria plaats hadden genomen. Ik zat dicht tegen Victoria aan en hield haar hand stevig vast, morgen zou er geen school zijn dus konden we even genieten van de dag. Het deed me goed dat mijn vader, George dus, Victoria nu al mocht. Dat zou betekenen dat hij het totaal geen probleem zou vinden dat ik en Victoria samen bleven wonen in mijn huis. Het was wel mijn huis maar hij stond onder mijn vaders naam want hij betaalde er ook voor. Er was nog wel één ding wat ik aan Victoria wou vragen, maar dat zou ik wel doen als we bij mij thuis zouden zijn. Nadat mijn vader terug was met champagne en water vulde hij voor mij een glas en ik nam er gauw een grote slok van. "Zullen we morgen avond gezellig uit eten samen?" stelde mijn vader voor en meteen vond ik dat een goed plan maar Victoria's mening was momenteel belangrijker waardoor ik Victoria aan keek.

Anoniem
Landelijke ster

Savagery schreef:
Victoria
George kwam meteen over ons zitten. Ik voelde hoe David stevig tegen me aan zat en begon te glimlachen. Dit deed me goed. Ik nam een slok van mijn water en zette die weer keurig op de tafel. George was een hele lieve man, juist hoe dat ik hem inschatte. David stelde voor om eens te gaan eten. 'Lijkt me leuk.' glimlach ik en kijk naar de mannen. Ja, David was ook een man. Hij was volwassen, wijs en verschrikkelijk lief. Hij zou echt een perfecte man zijn. Ik vond het zo jammer van wat er was gebeurd met Jane, maar als dat niet was gebeurd zou ik David nooit écht leren kennen hebben. George verplaatst zich even naar de keuken waarna ik me richt op David. 'Ga je het vertellen van Dylan?' fluister ik dan en hou zijn hand zorgzaam vast. Misschien zou dat nog te vroeg zijn. Mijn telefoontje begint kort te trillen. Ik neem hem vluchtig uit mijn zak.
-Ik hoor alles, kusjes, je Italiaantje.- zag ik staan. Ik kijk kort op naar David. 'Een onbekend nummer. Ofwel Marco, ofwel Francisco.' slik ik. Ik kijk rondom me en zie hoe een schaduw snel weggaat. 'Hij is hier.' zeg ik en knijp bang in zijn hand. Dit was gevaarlijk. Ik wou niet dat er iets gebeurde met George, David of mij. 'David, hij is er.' zeg ik dan met een krakende stem. Ik bleef uit het raam kijken, maar er was niets.

Account verwijderd

schreef:
David
"Goed, dan zie ik jullie morgen hier!" zei hij met een glimlach en ik knikte. Mijn vader liep even naar de keuken en ik richtte me weer op Victoria. "Hij weet het al. Voordat ik vertrok had ik het hem verteld. En mijn zusje is ook bij Dylan in het ziekenhuis, weet je nog?" stelde ik haar gerust. Ik volgde Victoria's bewegingen en keek met haar mee op haar telefoon. Ze vond het gelukkig ook niet erg, ik wou niet de jaloerse vriendje uithangen maar we zaten wel in een gevaarlijke situatie dus ik wou Victoria zo goed mogelijk beschermen. "Hmm, wat willen ze nu weer? Heb ik ze niet genoeg afgeschrikt?" vroeg ik verbaasd. "Sstt, rustig schatje, weet je nog dat we in het huis van een grote maffiabaas zitten? Hij heeft hier een berging aan pistolen en geweren, maar misschien moeten we maar naar huis, het wordt al.aardig laat." "Ik beloof dat ons niets zal overkomen, we hebben ook bewaking rond dit huis dus alles komt goed babe." stelde ik haar gerust en wreef langzaam met mijn duim over haar hand. Ik stond op en liet Victoria's hand los nadat mijn vader terug kwam. "Vader, Francisco of Marco is hier en misschien is het beter als ik en Victoria naar huis gaan." zei ik en hij knikte. "Wacht!" zei hij en haalde twee geweren uit een laade te voorschijn. "Houdt deze bij je en wees voorzichtig!" zei hij tegen ons en gaf ons de geweren aan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld