Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG | ft. Traveller

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij was echt niet dom. Cristian wist ook wel dat ze hier niet binnen een paar weken weg zouden zijn, allesbehalve. Het was echter zijn vertrouwen dat gesproken had, zodra hij haar had vermeld dat ze hier weer weg waren voor ze het wist. Hij ging er niet vanuit dat ze hier langer dan een jaar zouden zitten. "Of course I know that," mompelde hij vrijwel direct terug. "I'm just saying, have som faith." Hij wist niet hoe ze overal zo'n draai aan kon geven, dat hij zich alsmaar geïrriteerd voelde, maar ook nu voelde hij het weer omhoog komen.
"I didn't say you need to wear heels everyday." Hij hief zijn schouders op. Het was maar hoe ze het opvatte, maar het was niet dat hij dat van haar verwachtte. "You do you. If that means you're wearing sneakers, so be it." Alsof het hem boeide of ze hakken droeg of niet. Het was niet dat Cristian haar op die manier zag zitten en dat wisten ze allebei.
Het antwoord dat ze hem gaf over haar voorkeur voor langere jongens, gaf hem niet bepaald de info die hij had gezocht. Desalniettemin ging hij er niet verder over in en hield hij het voor wat het was. Wat zou hem het eigenlijk ook interesseren, als dat haar voorkeur was dan was dat zo. Dat ze alleen het preutse wat hij suggereerde een beetje tegensprak, bood hem wel iets opluchting. Het zou betekenen dat ze op zijn minst een reactie op zijn plaats kon bedenken wanneer het dan toch aan bod zou komen. Het was niet bepaald handig als ze op dat soort onderwerpen af liet weten, zeker omdat hij er dan waarschijnlijk niet was om haar te helpen de gaten in het verhaal te dichten. Dit was net zozeer haar verantwoordelijkheid als de zijne.
Hij rookte het laatste beetje van zijn sigaret op en drukte deze vervolgens uit, een asbak in een van de lades van het nachtkastje gevonden. Voor nu vond hij het genoeg geweest. Ze hadden al veel besproken waarbij ongemak kwam kijken en aangezien ze waarschijnlijk nog een lange dag hadden morgen, was het beter als ze gingen slapen. Met een zucht deed hij de nachtlamp aan zijn kant uit. "Not that I can think of. For now, let's just go to sleep." Hij ging onder de dekens liggen, zijn achterhoofd op het hoofdkussen laten vallen om zijn blik op het plafond te vestigen. Het was hopen dat hij vannacht goed slapen zou, maar hij durfde hier nog niet al te veel verwachtingen van te hebben; het was inmiddels alweer een tijdje geleden geweest sinds Cristian zonder moeite zijn slaap weer pakken kon.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
TS!

-
Het was een zonnige dag geweest waarbij ze niet al te veel had hoeven doen. Sterker nog, ze had zo'n beetje de hele middag in de zon gelegen om een beetje bruin te worden. Dat plan had niemand anders gehad, omdat ze de hele dag daar in haar eentje had gelegen, maar ze wist wel dat niemand echt plannen had gehad. De meesten hadden er echter voor gekozen om de hele dag binnen te blijven. Echter zou dat alleen voor de middag gelden. Omdat het zulk mooi weer was en omdat iedereen 'thuis' zou zijn, hadden een aantal mensen verzonnen om een barbecue te organiseren. Dat was iets waar Adriana wel bij aanwezig wilde zijn, maar niet bij wilde helpen, omdat ze alleen maar in de weg zou lopen. Ze had zich er dus ook totaal niet mee bemoeid en het enige dat ze ervoor had geregeld was ervoor zorgen dat ze wat leuks aanhad en te verschijnen.
Dat was dan ook precies wat ze had gedaan en ze had het heel eerlijk gezegd nog best gezellig gevonden. Er waren genoeg boodschappen gehaald en na een aantal rondes zat zij al bomvol, waardoor zij had besloten om niet meer te eten en het slechts bij drinken te laten. Normaal gesproken zou ze ook wel aan de drank gaan, maar voor deze keer hield ze het heel netjes bij cola. Dronken worden rond deze mensen was iets wat ze liever niet deed en ze was het liefst er dan met haar volle verstand bij. Zeker met typetjes zoals Evan, die haar al de hele avond leek op te zoeken. Dat was prima en ze had niks tegen hem, maar het feit dat zij steeds de klos was werd wel vervelend. Zeker gezien het feit dat hij maar dingen aan haar bleef vragen en dit allemaal dingen waren die hem niet zoveel aan gingen. Hij vroeg dingen over haar studie, maar ook heel veel dingen over haar familie en over Cristian, of eigenlijk Axel. Dat waren dus opnieuw stuk voor stuk onderwerpen waarover gelogen moest worden, al ging dat liegen haar al een stuk makkelijker af.
"So why doesn't your little boyfriend over there make you something stronger instead of that coke you're drinking? I bet you're more fun with some alcohol in your system," werd haar zelfs verteld, waardoor zij de jongen een beetje verward aan keek.
"Wow, thanks," kon ze nog met een lachje uitbrengen, al was het een enorme belediging. Ze was dus saai zonder alcohol als ze hem moest geloven. Normaal gesproken zou ze er wel meer op reageren, maar dat plezier gunde ze hem niet. Hij moest normaal tegen haar doen?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het was pas later besloten dat er een BBQ gehouden zou worden. De hitte van die dag en het feit dat er weinig te doen was, hadden het echter al verraden dat er wel een grote kans in zou zitten. Iedereen was het ermee eens geweest dat het tijd was voor een klein feestje met goed eten, althans, iedereen behalve hem. Cristian wist immers wat hem te wachten stond. Nu hij prospect was en daardoor niet volledig lid van de bende, werd hij nog gezien als loopjongen. Een BBQ als deze betekende voor hem geen feest; het betekende voor hem werk. En werk was als prospect zijnde geen werk, maar vernedering.
Het had hem dan ook niet kunnen verrassen dat hij neer werd gezet als kok en bartender. Wanneer iemand ook maar knipte met zijn vingers, moest hij klaarstaan om ze te helpen. Zelfs al zou hij ze het liefst in elkaar slaan voor het denken dat ze hem ook maar bevelen uit konden delen. Er zat niets anders op dan gehoorzamen als hij hier binnen wilde komen en dat was dan ook het enige wat hem er nog van had weerhouden, om die gedachte ook echt uit te gaan voeren.
Zuchtend was hij dan ook aan het werk gegaan. De eerste paar uur waren voor hem voorbij gevlogen, maar sinds iedereen aan het eten was geweest, was bij hem de verveling wel toegeslagen. Een beetje geïrriteerd had hij uiteindelijk staan rondkijken. Hij had geen idee of hij dankbaar moest zijn dat hij even met rust werd gelaten, of dat hij juist moest balen dat hij zijn tijd juist zo door moest brengen. Als er iets was waar Cristian niet mee overweg kon, dan was het immers verveling. Dat was hem zeker de laatste tijd wel duidelijk geworden. Om de tijd dan toch wat sneller voorbij te laten gaan, betrapte hij zich erop dat hij met zijn vingers tegen de tafel aan het tikken was. Op de achtergrond weerklonk harde muziek waarop hij mee zat te drummen met zijn vingertoppen, zacht genoeg om niet hoorbaar te zijn maar hard genoeg voor hem om de beat te voelen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"No offence," werd haar verteld door Evan, al kon ze die opmerking maar op één manier opvatten en dat was op een negatieve manier. Het feit dat hij haar nu saai noemde boeide haar niet zo heel veel, maar het feit dat hij maar door bleef zeuren irriteerde haar met name. Wat boeide het haar nou dat een zielig persoon zoals hij vond dat zij saai was als ze nuchter was? Oprecht niets. Hij was immers maar een kleine pion in deze hele bende en niet bepaald een hoogstaand figuur. Bij iemand anders zou ze zich wellicht anders opstellen en zou ze direct voorstellen om aan de drank te gaan als ze zo'n opmerking naar haar hoofd geslingerd kreeg, maar in dit geval zou ze nog eigenwijzer worden en wellicht zelfs aan het water gaan, zodat ze nog saaier over zou komen als dat nog mogelijk was.
"Yeah, sure." Aan haar toon was het zowat onmogelijk om niet te horen dat ze daar geen woord van meende en Evan leek dit ook op te vallen, omdat hij hier direct op in ging. "Really. No offence. Though I'd just love to see you with some alcohol in your system 'cause then maybe you'd loosen up a little." Bij deze laatste opmerking plaatste hij zijn hand op haar bovenbeen, aangezien ze ook naast elkaar zaten. Het was een beweging die ze direct met haar ogen volgde en die haar enorm verwarde. Deed hij dit nu serieus bij haar? Dacht hij dat ze zo makkelijk was en dat ze met wat alcohol op hem op zou zoeken? Die gast was niet goed bij zijn hoofd.
"Excuse me?" Ze probeerde nog rustig te blijven, maar toen hij letterlijk over haar bovenbeen ging strelen werd ze boos. Ten eerste moest hij normaal tegen haar doen in zijn woordgebruik en ten tweede moest hij van haar af blijven. Hij zei nog dat ze rustig moest doen en dat hij het allemaal aardig bedoelde, maar dat maakte haar wederom bozer.
"Then get your fucking hands off of me?" Het lukte haar niet om dit nog rustig uit te spreken en ze zag dan ook blikken van de personen tegenover haar op haar branden terwijl ze dat met opgeheven stem uit sprak.
Zelfs deze uitval zorgde er niet voor dat hij inderdaad van haar af bleef. Sterker nog, hij was nog dommer dan dat ze van tevoren had verwacht. "Axel isn't even looking, calm down," werd haar verteld, wat maakte dat zij hem hardhandig bij zijn pols vastpakte en hierbij ervoor zorgde dat ze haar nagels in zijn vel zette, zodat hij er ook nog iets van zou voelen.
"I don't fucking care. Do not fucking touch me. Got it?" Ze was nu zo opgefokt dat ze ook deze woorden met opgeheven stem uit sprak. Hierbij duwde ze zijn hele arm weg en stiekem hoopte ze dat hij gewoon weg zou lopen. Als hij dat niet deed, zou ze dat zelf wel doen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De rest van de bende had waarschijnlijk zijn verveling al opgemerkt. Alsof het op zijn voorhoofd geschreven stond dat hij nieuwe klanten wilde, begonnen zich weer een paar mannen aan te melden voor wat eten. Enigszins geïrriteerd ging hij dan ook weer verder met zijn 'werk', een zucht nog net binnen kunnen houden bij het zien van de paar gedaantes die zich bij de rij hadden gevoegd.
"What can I get ya." Het kwam er niet al te vriendelijk uit, een toon die bij de rest ook wel aangekomen leek te zijn. Hij kreeg een paar opgeheven wenkbrauwen terug. "A hamburger. And make it quick, prospect." Hij voelde hoe hij als vanzelf met zijn ogen begon te rollen. De benaming 'prospect' had bij hem nu al zoveel ergernis opgewekt, en ze waren hier nog geen eens een half jaar. Hij had geen idee hoe lang hij dit gedoe nog zou trekken voor hij werkelijk uit zou barsten. Zodra die woedeaanval eraan kwam, kon hij zichzelf nou eenmaal niet meer stoppen en dan zou hij zijn lidmaatschap waarschijnlijk wel kunnen vergeten.
"Aye aye," murmelde hij kil terug. Hij draaide een paar hamburgers op de grill om en liet ze nog even bakken, deels omdat hij het ze gewoon niet gunde om echt zo snel hun eten te krijgen. Iets wat daarentegen niet al te goed viel bij een van de andere mannen. "Ey, what's taking so long. The damn thing is already cooked, ain't it?"
Cristian gaf de man een felle blik. "It's cooked when I say it's cooked," opperde hij ijzig. Met tegenzin schepte hij hen uiteindelijk de hamburgers op. Meer dan een paar minuten had hij ze niet kunnen ergeren, maar daar besloot hij maar tevreden over te zijn. Zolang ze maar niet verder gingen klagen en weer weggingen, was er vrij weinig aan de hand. Niet veel later was de rij dan ook weer weg en stond hij alleen achter de BBQ. Verveling sloeg intussen alweer snel toe, hoewel Cristian dit niet toe zou geven.
Zuchtend liet hij zijn blik weer rondgaan. Ditmaal strandden zijn ogen niet weer bij de bendeleden buiten op de parkeerplaats, maar was het Adriana's gedaante die hij weervond; en wel naast Evan. Van alle leden was het juist die jongen die haar weer opzocht. De ergernis kwam terug in hem opborrelen. Het leek erop dat Evan zijn handen niet bepaald thuis kon houden en alhoewel hij echt niets met Adriana had, begon het hem met de seconde meer dwars te zitten hoe de motorrijder dacht met over haar bovenbeen te moeten strelen. En al leek het erop dat ook Adriana dit niet waarderen kon, zag het ernaar uit alsof hij er geen stoppen in had. Een lichte grom ontsnapte aan zijn lippen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
De opmerking kwam toch niet helemaal goed aan. Sterker nog, hij leek er gepikeerd van te raken en ze snapte niet wat hij nou precies van haar wilde. Voor zover zij wist had ze niet echt iets gedaan waarmee zij zijn aandacht kon krijgen. Zij kon er dus maar één verklaring voor verzinnen en dat was dat hij gewoon ontzettend wanhopig was. Echter waren dat wel vaak de vervelende typetjes. Dat bleek deze keer weer zo te zijn, want Evan haalde nu ook het bloed onder haar nagels vandaan.
"Who the fuck do you think you are by telling me what to do? Do you think I would listen to a stupid little bitch like you?" Dat maakte haar al helemaal boos. Zo boos dat ze daar direct wat van wilde zeggen, maar hij had nog een kleine toevoeging aan zijn opmerking. "You have no rights whatsoever in this place so what makes you think you can act all tough?"
Ze wist dat zij nog geen officieel lid was, maar ze wist niet dat hij dat zo letterlijk op zou vatten. Puur en alleen omdat zij nog geen lid was, betekende toch niet dat hij maar kon doen en laten wat hij wilde als het om haar ging?! In haar ogen werd hij met de minuut gekker en gekker, maar aangezien niemand er iets van zei en ze toch zag dat meerdere mensen hun gesprek inmiddels aan het volgen waren, had ze het gevoel alsof zij allerlei gekke dingen zei.
"I just don't want you to touch me in a certain way," had ze gemompeld, omdat ze eigenlijk niet eens wilde dat al die mensen mee konden luisteren met hun gesprek. Ze begon zich namelijk nogal opgelaten te voelen, ook al was ze nog steeds boos. Toch kon ze die blikken voelen branden.
"Like I said... you don't get to tell me what to do. Are you really that dumb?" Bij het uitspreken van deze woorden kwam hij akelig dichterbij. Omdat zij net zachter had gepraat, deed hij dat nu ook, maar hij kwam zo dichtbij dat ze zijn lippen zelfs tegen haar nek aan kon voelen. Een gevoel dat ze extreem oncomfortabel vond en waarbij ze hem opnieuw weg duwde.
"Alright, miss prude. You're gonna clean up now. I'm done with you." In een snelle beweging stond hij op waarbij hij haar ook omhoog trok door haar bij haar bovenarm vast te pakken en zo omhoog te trekken. "Okay guys, this little bitch will make sure everything is clean by the end of the night. Don't let her get bored and just use as many dishes as you'd like," werd er verkondigd. Hij had haar arm inmiddels losgelaten en had zelfs het lef gehad om haar een tik op haar billen te geven, waardoor ze zichzelf direct moest inhouden. Hij ging echt haar grens over en hoe graag ze hier ook iets van wilde zeggen, liet ze het voor nu gaan. Ze was al boos genoeg en als ze nu uit zou vallen wist ze ook zeker dat haar kansen hier verkeken waren. Dan had ze niet alleen zichzelf ermee, maar ook Cristian, en ze wilde zijn boze opmerkingen niet meer horen.
Er werd niet gewacht op een antwoord, want al snel werd Adriana aan haar pols meegetrokken richting het huis, waar waarschijnlijk al een berg afwas stond te wachten.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Blijkbaar was zijn gegrom en zijn ergernis wederom opgevallen voor een paar buitenstaanders. Nog geen seconden nadat hij zich even had laten gaan door wat hij zag, stond er alweer iemand voor zijn neus. "What you grunting for, prospect?"
Met opgeheven wenkbrauwen keerde Cristian zich tot de man die zich zo voor hem durfde te vertonen. Alsof hij schaamteloos was, werd er op hem neergekeken doende dat hij niets anders dan afval was. Hij klemde zijn kaken op elkaar. "You better grab some meat or get outta here," gromde hij terug. "Unless you want to feel what this grunting prospect can do with a single fist." Gelach volgde, waarop hij hem zijn hoofd zag schudden. Vol amusement werd er een hamburger van de grill afgeschept en op zijn bord neergelegd. Hij had het hem niet eens opgedragen, maar het simpelweg zelf gedaan. "Yeah, whatever, dude." Er werden nog andere woorden tegen hem gegromd die Cristian al niet meer mee had gekregen. Hij was inmiddels alweer zo gefixeerd op het tafereel tussen Adriana en Evan, dat hij zijn concentratie allang niet meer bij de brompot had liggen. Het zag ernaar uit dat haar verzet het enkel erger had gemaakt en Evan dacht haar wel even met zich mee te kunnen slepen, om te doen wat hij wilde. Iets wat hij niet toe zou staan als hij er wat aan veranderen kon.
Met brandende woede gooide hij het schort weg, de spatel op de tafel laten vallen om achter hen aan te stormen. Hoewel hij alle blikken op zijn rug voelde branden, leek het er ook op dat niemand het in zich had om hem te willen stoppen. Dat was maar beter ook; hij had zich niet eens tegen laten houden, al hadden ze het van hem geëist.
"Get your hands off her." IJzig greep hij de jongen vast aan zijn onderarm, hem met een ruk teruggetrokken voor hij ook maar een stap verder had kunnen zetten. Hij had zijn leeftijd ook niet mee. Cristian had steeds meer info over elk bendelid vergaard en zo ook Evan ontbrak niet aan zijn lijst; het was hem inmiddels al duidelijk geworden dat de jongen minstens 2 jaar jonger was dan hem. En een halve kop kleiner. Dat gaf hem alleen niet een minder felle blik of minder zelfvertrouwen, want ook Evan bezat een flinke grootte aan arrogantie. Ongeboeid zag hij hem opkijken, de pols van Adriana nog altijd tussen zijn vingers geklemd. "Or what, prospect?" grauwde hij. "You got nothing to say here."
Even kantelde Cristian zijn hoofd, zijn ogen blijven steken bij de zijne met een helse blik. "I might not be a member, but that doesn't mean that I can't beat you up." Enkele seconden liet hij een grijns zien. Vervolgens haalde hij keihard uit naar zijn gezicht, met zijn vuist hardhandig tegen zijn kaak geslagen. Evan zag hij van zijn stuk gebracht achteruit strompelen, zijn hand van Adriana's pols laten glijden om al pijnigend naar zijn gezicht te grijpen. "Now, let me make the message clear to you fool," gromde hij. Nog een laatste keer haalde hij naar hem uit, een klap op zijn neus gegeven om het hem goed duidelijk te maken. Enkele straaltjes bloed ontsnapten vrijwel meteen aan zijn neusgaten, sijpelend langs zijn lip naar beneden. Hardhandig pakte Cristian hem bij zijn shirt. Het lichaam trok hij naar zich toe alsof het helemaal niets was, hem ertoe gedwongen om omhoog te moeten kijken om ook maar zijn ogen te kunnen zien. "If I ever see you touch my girlfriend like that again, I'll break every single finger of yours and make sure you can't ever move them again. Got it?"

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Hij had haar niet zo hardhandig vastgepakt dat hij haar pijn deed, dus daar kon ze niet zoveel over zeggen, maar ze wist wel dat ze haar mond niet langer kon houden op het moment dat zij alleen waren. En als hij dacht dat hij nog steeds iets bij haar kon proberen kon hij het wel vergeten. Dat kon in eerste instantie al niet, maar hij zou het nu echt te horen krijgen en ze was ook niet van plan om zich in te houden. Alleen al om die reden liet ze zich nu gewillig meetrekken, zodat ze deze jongen zo heel goed duidelijk kon maken wat ze van hem vond.
Toch kwam het niet zo ver, want ineens werd hen een halt toegeroepen door een onbekend persoon. Snel draaide ze zich dus ook om zodat ze kon zien wie dat was en tot haar verbazing stond Cristian voor haar neus. Dat was wel de laatste persoon die ze hier had verwacht. Hij had niet alleen een soort taak gekregen, maar ze had ook verwacht dat hij dit alleen maar 'mooi' zou vinden. Ze werd namelijk gewoon flink vernederd voor een hele groep mensen en had dit gedeeltelijk laten gebeuren. Echter, toen ze wat beter na ging denken, was het natuurlijk ook wel logisch dat hij hier nu stond. Als het andersom was had zij ook op moeten staan en wat moeten doen, want het gedrag dat die Evan zojuist had vertoond was niet oké en daar zou inderdaad wel wat van gezegd moeten worden.
Het tafereel gebeurde ineens heel erg snel. Zo snel dat ze eigenlijk een beetje schrok toen ze zelfs bloed zag. Niet dat ze daar bang voor was want dat kon niet met de studie die ze had gedaan, maar ze had niet verwacht dat Cristian zo ver zou gaan. Hij deed dit namelijk meer voor haar dan voor hemzelf, leek het. Hij was niet degene die door deze jongen werd lastig gevallen. Ze hoorde Evan iets mompelen dat op een 'yeah' leek, maar ze kon het niet goed verstaan.
Ze wist in ieder geval dat ze hier niet langer wilde blijven staan en dat ze hier nu wel zo snel mogelijk weg wilde. Ze had al genoeg aandacht gekregen en ze wilde ook niet dat deze ruzie uit de hand liep. Deels was ze zelfs jaloers, want nu werd er wel naar hem geluisterd en dat had hij niet naar haar gedaan. Zelf had ze het niet op deze manier opgelost, maar misschien was dat toch iets wat ze dan maar moest gaan proberen te doen. Het leek wel alsof het fysieke geweld veel meer deed hier dan hoe zij mensen meestal pijn probeerde te doen, dus wellicht moest ze zelf ook maar leren hoe je iemand goed kon slaan.
Ze stapte op Cristian af en legde heel voorzichtig haar hand op zijn rug om te laten weten dat ze daar was en omdat ze zelf niet een klap in haar gezicht wilde doordat ze hem liet schrikken. "Let's leave this piece of shit here. He ain't worth it. He ain't worth shit. Let's go." Ze wilde echt heel graag weg, ook omdat ze zich ontzettend oncomfortabel begon te voelen. Ze zou later wel met Evan dealen. Dat zou haar nu toch niet meer lukken nu Cristian zich ermee had bemoeid, al was ze hem wel heel dankbaar. Hij had haar al langere tijd geïrriteerd door haar steeds op te zoeken en wie weet zou hij er nu wel echt mee stoppen. Dan was dat niet door haarzelf, maar dan kwam dat dankzij Cristian. Ze zou hem daar dus ook nog zeker voor bedanken, maar dat kwam later. Eerst wilde ze weg.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Tegen zijn verwachtingen in, waren zijn acties goed doorgedrongen tot Evan. Voor hij ook maar een ander woord uit had kunnen spreken, had hij hem al horen toegeven. Dan wel zacht en enigszins ongeïnteresseerd gemompel, maar de boodschap was tenminste overgekomen. Als vanzelf kwam er dan ook een ingenomen grijns op Cristian's gezicht te staan.
Een hand voelde hij op zijn rug. Zachtaardig had Adriana haar handpalm tegen hem aangeduwd, haar aanwezigheid kenbaar gemaakt zonder een klank uit te brengen. Het was pas later dat ze hem ertoe aanspoorde om Evan los te laten. Om de jongen hier achter te laten als het afval dat hij was en ervandoor te gaan. En hoe erg hij het ook haatte; gelijk had ze zeker. "Get outta here," gromde hij Evan toe. Zijn vingers liet hij van het shirt afglijden, hem ietwat achterover geduwd zodat hij jachtig zijn evenwicht moest zien te behouden. Hij was niet gevallen maar als dat wel was gebeurd, dan had het Cristian ook niks kunnen schelen.
"I'm gonna tell Clay about this!" hoorde hij de jongen nog grimmig roepen, voor hij van hen wegliep om terug te keren bij de rest van de bende. Hij hief slechts achteloos zijn schouders op. "You do that." Alsof Clay er wat aan had kunnen doen dat hij zich in zou houden. Het zou slecht zijn voor hun dekmantel en tevens voor zijn geweten, als hij dit allemaal had laten gebeuren. Clay zou vast ook wel inzien dat dit niet goed bij hem was gevallen omdat de jongen aan zijn 'vriendin' had gezeten. Ze hadden allemaal in zijn plaats hetzelfde gedaan.
"That son of a bitch doesn't know when to quit now, does he." Een zachte grom rolde nog over zijn lippen, Evan nagekeken voor hij zich weer tot Adriana wendde. Het voelde voor hem vreemd hoe boos het hem eigenlijk had gemaakt om het hele tafereel te hebben gezien. Hij had zich tot nu toe nog niet zo gevoeld, wanneer een van de mannen haar zo behandelde. Het leek erop dat hij toch onderhand wat beter met haar overweg kon dan eerder. Hoe apart dat ook was om te denken.
Vragend keek hij haar aan. "You alright?" Ze zag er niet gewond of overstuur uit, maar desalniettemin wilde hij het aan haar vragen. Daarbij werden ze nog altijd aangestaard door de rest en was het een beetje ongemakkelijk om alles hierbij te laten. "Maybe we should go inside. Big brother is watching us," murmelde hij haar toe. Binnen, op hun kamer, konden ze waarschijnlijk vrijer praten dan hier.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Cristian leek het met haar eens te zijn om hier inderdaad voor nu even weg te gaan en daar was ze blij om. Als hij ook nog tegen haar in ging en haar de les probeerde te lezen, zou ze flippen en zou dat bovendien heel erg dom zijn. Dan werden zij als koppel ook totaal niet meer serieus genomen, maar zij als persoon al helemaal niet meer. Dan leek het net alsof zij inderdaad niets te zeggen had en de hele dag braaf achter hem aan liep, terwijl dat juist iets was waar ze niet tegen kon.
Er kwam nog een soort van dreigement uit Evan, maar dat deed haar vrij weinig. Ze wist van tevoren al dat dit bekend zou worden bij Clay, dus dat dreigement was in haar ogen overbodig geweest. Misschien zou ze hier wel problemen door krijgen, maar dat was voor latere zorg. Daarentegen was er nou ook niet iets dusdanig ernstigs gebeurd waardoor hier ernstige gevolgen aan vast zouden zitten, dus ze maakte zich voor dit moment weinig zorgen.
"I swear to god, if he does this one more time I'm literally going to hurt him myself." Ze had geen idee hoe ze dat voor elkaar zou krijgen, maar ze wist wel dat het de volgende keer nog moeilijker zou zijn om zich in te houden. Nu kookte ze van binnen al met woede en als hij acties zoals deze nog een keer zou gaan proberen, dan zou de bom barsten. Dan zou ze niet eens willen dat iemand haar zou helpen, omdat dat geen voldoening zou geven.
"Honestly? No." De vraag zag ze niet helemaal aankomen, maar haar antwoord ook niet, omdat ze hier normaal gesproken over zou liegen en zeker tegenover hem. Ze was de hele dag maar bezig met zich stoerder en beter voordoen dan hoe ze daadwerkelijk was, maar deze jongen had haar écht wel heel boos gemaakt. Sowieso maakte het haar ontzettend boos als iemand dacht haar op een bepaalde manier aan te kunnen raken. In haar geval was dat ook niet heel gek, gezien de familie waarin zij was opgegroeid. Daarin zaten ook zeker geen lieverdjes en in haar tienerjaren had ze ook wel eens last gehad van mannelijke familieleden die hun handjes niet helemaal thuis konden houden. Dat maakte dat ze, nu ze wat ouder was, daar heel erg slecht tegen kon. Dat was alleen niet bepaald een verhaal die ze met iedereen deelde, omdat het toch aardig persoonlijk was. Het verklaarde in ieder geval wel waarom ze zich nu serieus kut voelde, al was Evan nog niet eens extreem ver gegaan.
"Yes please. I don't want to be near any of those people right now anyway." En het feit dat ze werden aangestaard hielp daar ook niet bepaald mee, dus ze wist niet hoe snel ze naar binnen moest lopen. "I apologize in advance if I'm going to tear up or whatever but I seriously feel like shit," zei ze, toen ze eenmaal binnen was. Ze verwachtte niet dat dat ging gebeuren, maar ze kon ook niet beloven dat het niet ging gebeuren. Ze kon in ieder geval niet wachten tot ze op haar, of eigenlijk hun, kamer was en daarom liep ze ook direct door naar boven en richting die ruimte.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij voerde dit gesprekken doorgaans niet met haar. Toen ze de opmerking maakte dat ze zichzelf de volgende keer anders pijn zou doen, wist Cristian ook niet of hij het voor de waarheid aan moest nemen of niet. Ernaar vragen weigerde hij ook. Nu ze buiten stonden en in het zicht van iedereen werden gehouden, was het geen moment om het hier verder over te hebben. Dit leek Adriana gelukkig ook al te denken, waardoor ze snel de parkeerplaats afliepen om binnen het clubhuis te stappen.
"It's alright." Als ze dacht dat ze dat nodig had, dan moest ze dat gewoon doen. Daarbij kon hij snappen dat het frustrerend was wat er net allemaal was gebeurd. Zelf moest hij ook nog een beetje afkicken van de adrenaline van net, die hij nog altijd door zijn lichaam voelde stromen. "Let's just get to the bedroom, and talk there," murmelde hij. Hij liep met haar verder, de gangen doorkruisd om even later bij de slaapkamer terecht te komen. De ruimte waar ze meer vrijuit konden spreken dan hiervoor en tevens ook even weg konden van de andere bendeleden, zonder aangekeken te worden.
Hij sloot de deur achter hen en liet zich neerzakken op het bed. Voor vandaag was hij helemaal klaar met alles en zeker met de rest van de Serpents. Ze hadden hem al genoeg als slaaf behandeld voor de afgelopen vierentwintig uur, dus hij was ergens wel blij dat ze nu even bij hen vandaan waren en even rustig konden zitten.
"What did he want?" vroeg hij haar na even zwijgzaam te hebben gezeten. "Did he tell you anything specific?" Het was voor hem makkelijk om conclusies te trekken en te denken dat hij uit was op seks, maar misschien was er wel meer dan dat aan de hand. Hij had het gesprek immers niet mee kunnen luisteren vanachter de BBQ.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Ze had helemaal geen zin om met hem te praten zoals hij dat wel had voorgesteld, omdat het voor haar nu lastiger was om emotieloos te zijn. Daarentegen had hij haar wel geholpen en was ze het hem dan wel een klein beetje verschuldigd, dus ging ze er niet tegen in. Ze zou wel zien hoeveel woorden zij zouden uitwisselen. Het zouden er vast niet veel zijn.
Al snel hadden ze hun kamer bereikt, waarna ook zij het bed opzocht en er op de rand van ging zitten. Het duurde niet lang voordat hij al iets aan haar vroeg, maar eerlijk gezegd wist ze het antwoord op de vraag niet zo goed. Ze kon zelf wel wat verzinnen, maar ze wist het niet zeker. "I actually don't even know. He wanted to get me drunk and I have an idea as to why he would want me to be drunk but I'm not sure." Ook in haar geval was zij een stuk losser met wat drank op, dus zou ze inderdaad makkelijker zijn om het bed in te krijgen. Echter betwijfelde ze het of dat was gelukt bij Evan, omdat ze hem daarvoor al niet uit kon staan. Bovendien vond ze hem totáál niet aantrekkelijk en ze wist bijna zeker dat zelfs haar dronken-zelf dat ook nog kon beoordelen.
"The thing that just frustrates me the most is when men think they can do stuff like touching me without my consent. It makes me so extremely mad. Like who gave him the fucking right to do and say such things to me? Or anyone who acts that way around women." Het maakte haar niet eens meer bang, maar gewoon heel erg boos. Ze had heel duidelijk aangegeven dat ze er niet van gediend was en toch dacht hij dat hij nog wel een stapje verder kon gaan.
"And I'm sorry, you probably think I'm overreacting, but this has history, I guess." Haar broers vonden ook altijd dat zij zich aanstelde wanneer zoiets gebeurde. Vaak werd er zelfs gezegd dat het haar eigen schuld was, omdat ze er niet bedekt genoeg bij liep en op die manier aandacht vroeg. Dat kon echter ook komen door het feit dat zowat alle mannen in haar familie er zo over dachten, al snapte zij niet helemaal hoe zij als dertienjarige dat soort aandacht vroeg. Ze deelde die mening dan ook totaal niet. Ook nu had ze er niet om gevraagd, al was er niet heel veel gebeurd, maar toch was ze zó gefrustreerd.
"But um, thank you for standing up for me." Al die tijd had ze naar de muur voor haar zitten staren, maar nu keek ze om naar hem. Ze was hem ook wel echt dankbaar. Nooit had iemand het op die manier voor haar opgenomen en ze vond het in eerste instantie ook niet fijn, omdat ze zelf met hem wilde afrekenen, maar nu kon ze het wel waarderen. "I really do appreciate it. So thank you." Het was waarschijnlijk gewoon om geloofwaardig over te komen, maar hij had ook net kunnen doen alsof hij het niet had gezien.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ze zou vast hetzelfde idee in haar hoofd hebben als het ging om Evan's intenties, als dat hij die had. Desondanks ging hij er niet nog een keer naar vragen. Het was nutteloos om steeds weer te vragen naar de intenties, als ze hier verder geen idee van had. Daarbij was het speculeren om wat er had kunnen gebeuren ook compleet onnodig omdat ze het allebei gestopt hadden. Het zou de sfeer alleen maar meer naar beneden brengen en haar nog verder de put in helpen, dan dat ze nu waarschijnlijk al zat.
Haar frustraties kon hij wel begrijpen. Het was hem ook vaak genoeg opgevallen hoe mannen soms in de omgang konden zijn met vrouwen, al had hij hier nooit veel uitspraken over gedaan. Op de een of andere manier had Cristian het altijd gezien als een karaktertrek die hij niet zo erg bij zichzelf herkende. Het was alleen niet die opmerking die zijn aandacht had getrokken; het was het feit dat ze zich verontschuldigde, omdat ze dacht dat hij het niet helemaal begreep of zou denken dat ze overdreef.
"I don't think you're overreacting. I get your frustration." Hij wreef even met zijn handen over zijn gezicht, met zijn gedachten weer afgedwaald naar zijn familie. "I got sisters as well. They've had some similar experiences with men, so I know what that can do to someone." Hij had ze er vaak genoeg over horen praten dat hij er zelf ook een hekel aan gekregen had, al was het maar omdat het bij zijn zussen was gebeurd.
Het was wel fijn geweest om te horen dat ze het had gewaardeerd, hoe hij voor haar op was gekomen. Eerst had hij gedacht dat ze er voornamelijk van had gewalgd. Hij leek tenminste altijd dat effect op haar te hebben, dus het was vreemd voor hem om dat nu anders te zien. Niet dat ze hem hoorde klagen.
"You're welcome." Hij keek weer even opzij, haar blik opgezocht die voor een keer ook bij de zijne was gebleven. "Besides, that's what a boyfriend does for his girlfriend, right," greens hij sarcastisch, in de hoop de sfeer wat luchtiger te maken. Beide wisten dat ze allesbehalve een relatie hadden maar dat maakte niet dat hij deze opmerking weg slikte.
"And he'll probably stay away from you from now on. That's unless he wants to be beaten up once again, though." Het leek hem sterk dat Evan nogmaals met hem wilde vechten, maar mocht dit dan toch echt zo zijn, dan zou hij met alle plezier aan hem bewijzen dat hij zich aan zijn uitspraken hield.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Tot haar verbazing werd haar niet verteld dat ze het probleem groter maakte dan dat het was. Sterker nog, er werd haar verteld dat hij het eigenlijk wel snapte vanwege het feit dat zijn zussen ook soortgelijke dingen hadden meegemaakt. Nu wist ze ook vrijwel zeker dat bijna iedereen wel een keer zoiets had meegemaakt, want dit was nog aardig onschuldig, maar als zij het er ook daadwerkelijk over hadden gehad was dat waarschijnlijk ook heftig geweest. In ieder geval wel heftiger dan dit.
Ze glimlachte zwakjes toen hij een soort grapje maakte. Het zorgde er dan ook direct voor dat ze de knop in haar hoofd wilde omzetten en er liever niet langer bij wilde stilstaan dan nodig was. Er was namelijk nog niets gebeurd, dus dan moest ze dit ook loslaten. Dat was die Evan ook helemaal niet waard geweest. "Hmm, yeah, literally the best boyfriend ever." Ook haar opmerking was sarcastisch bedoeld, maar dat leek haar vrij logisch. Normaal gesproken zou ze helemaal niet op zo'n domme opmerking van hem zijn ingegaan, maar nu was het anders. Hij had haar toch uit de brand geholpen en het laatste wat hij dan verdiende was iemand die alleen maar tegen hem in ging en op die manier de hele sfeer verpestte. Niet dat het nu gezellig was, maar ze voelde nu in ieder geval niet echt spanning tussen hun tweeën, terwijl die er eigenlijk altijd wel was.
"Yeah... about that... I feel like I need to learn how to do that too. Can you teach me? Not now but some other time." Ze wist niet eens of dat mogelijk was, maar er waren niet voor niets lessen in vechtsporten. Als hij het niet kon, dan moest ze misschien gaan nadenken of ze zoiets wilde gaan doen. Het zou puur zijn om zichzelf een beetje te kunnen verdedigen, want ze had inmiddels al wel geleerd dat haar grote mond haar niet overal kon brengen. Ze kwam er vaak ver mee, maar het leek wel alsof iedereen hier een grote mond had, waardoor het lastiger was om iemand op die manier stil te krijgen. Iedereen leek hier ontzettend vol van zichzelf te zijn en dat was juist een strategie die Adriana zelf vaak gebruikte.
"And can I maybe give you a hug?" Ze verwarde zelfs zichzelf met die vraag, want ze had het eruit gegooid voor ze erover na kon denken. Toch voelde ze zich nog steeds niet op en top en dan vond ze zoiets eigenlijk altijd wel prettig. Bovendien zou het ook een soort rare manier van hem bedanken zijn.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De sfeer werd er niet slechter op. Sterker nog; met elke minuut dat ze daar zaten, leek het er luchtiger op te worden. De spanning voelde hij voor het eerst sinds lange tijd weer tussen hen wegzakken. Dat wat Cristian als ongewoon zag, maar zeker waardeerde. Ze hadden al genoeg stress te verduren tijdens een klus als deze, dus wat rust in hun 'vrije tijd' was allesbehalve verkeerd om te voelen.
Hij greens voor zich uit. "I know right." Het beste vriendje ooit. Zo zou hij zichzelf nog niet zo noemen, maar als ze het zo sarcastisch als compliment uitdeelde, nam hij het aan ook. Daarmede vond hij dat hij dat hij zich net ook wel goed gedragen had als haar 'vriendje' zijnde. Hij had het tenslotte voor haar opgenomen, of niet soms?
Het idee dat ze wat meer zou leren vechten, klonk goed in zijn oren. Hij zou er niet altijd kunnen zijn om haar te verdedigen. Nu was hij nog prospect en had hij niet de rechten van een volledig lid, maar daar zou in de loop van de tijd wel verandering in komen. Nog even en hij zou net als de andere bendeleden op nog meer klussen worden gezet, nog meer vertrouwd worden en daardoor nog meer gewicht op zijn schouders hebben. Hoe hij nu nog wel grotendeels in het clubhuis te vinden was, zou dat later niet meer zo zijn. Wanneer ze dan problemen had, zou ze ze toch echt zelf op moeten lossen tot hij weer terug was. "I think that's a good idea, actually," knikte hij. Peinzend over het idee liet hij zijn blik afdwalen naar de wanden, hier traagzaam overheen gekeken onderwijl hij een strategie bedacht. Ze hadden hier niet bepaald veel sportmiddelen en tevens zou het wel een beetje opvallen als hij haar zo ineens zelfverdedigingstechnieken zou leren, na dit incident. Hij zou zich in hun plaats in ieder geval wat wantrouwender voelen als hij dat zo ineens zou zien.
"But we can't do it during the day. It might be for the best if you practice whenever you are in this room. We don't want to raise any suspicion." In de kamer konden ze bovendien vrijuit spreken en zelf hun middelen maken. Al zou hij kussens als pads moeten gebruiken, dan zou dat nog altijd kunnen werken. "Maybe we could try tomorrow." Voor nu had hij er vrij weinig zin in en hoe ze het verwoordde, leek ze er ook niet om te trappelen. Morgen zouden ze er vast wel tijd voor hebben en tegen die tijd zou Cristian vast wel een manier weten waarop hij haar het beste trainen kon.
Een wel heel onverwachte vraag had haar lippen verstreken. Eentje die hem wat verrast op liet kijken, zijn blik als vanzelf teruggekeerd bij haar gedaante om deze daar te laten rusten. Het was voor het eerst dat ze werkelijk in zijn buurt wilde zijn. Ze had nog niet eerder gevraagd om hulp of ook maar een arm om zich heen, datgeen wat ook voor hem gold. Dat ze nu vroeg om een knuffel was dan ook simpelweg... ongewoon.
"Eh, yeah, sure." Hij hief zijn schouders op. "If that makes you feel better." Als het ervoor zorgde dat ze zich beter voelde, vond hij het prima om haar een knuffel te geven. Een conclusie die even vreemd in zijn hoofd klonk als toen hij het uitgesproken had, maar dat deed er even niet toe.
Hij ging wat beter op het bed zitten, met zijn rug tegen de bedleuning geleund. "C'mon." Zacht klopte hij met zijn hand op de lakens, als teken dat ze naast hem kon komen zitten als ze dat wilde. Anders zou hij wel naar haar toe komen maar naar zijn mening was dit een wat fijnere positie, dan wanneer hij voor haar stond.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld