Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO; Waste The Night

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het was hen al voorgelegd om naar de dansvloer te gaan en gezien Crystal's tweede poging, vlak voor ze weg werd getrokken, hadden ze nog altijd niet heel veel keuze. May vond het echter wel leuk om even te gaan dansen. Als ze nog veel langer hier zo stil zouden staan, zou de drank nog harder bij haar aankomen en dan kon Luke haar waarschijnlijk over een uurtje oprapen. Ze werd altijd enorm moe wanneer ze dronk maar verder niet echt wat deed.
Gelukkig stemde Luke ook in om te gaan dansen en dan toch op Crystal's bevel in te gaan. Zijn hand voelde ze de hare omklemmen, waarmee hij haar met zich meetrok in de richting van alle andere feestgangers. Samen doorkruisten ze de menigte tot ze een plek hadden gevonden waar ze in alle rust konden staan. Een plek te midden van de mensenmassa, daar waar ook May zich het meest op haar gemak voelde. Ze werd altijd liever omringd door veel mensen tijdens het uitgaan dan wanneer ze aan de zijkant danste, waar bijna niemand stond. Op de een of andere wijze voelde ze zich dan altijd aangestaard.
"Alright." Ze lachte even naar hem en liet haar hand uit die van hem glijden. "Watch and learn," grinnikte ze hem plagend toe. Haar armen sloeg ze zachtaardig rond zijn nek, ze daar gelaten onderwijl ze zijn handen op haar taille voelde. Ze begon vrijwel meteen een beetje te bewegen op de muziek, dan wel traag vanwege het slome liedje dat er draaide.
"Your friends from high school are pretty nice," opperde ze tijdens het dansen, ietwat naar zijn oor toegebogen zodat hij haar wat beter verstaan kon door de muziek en het rumoer. "It's really cool that you guys are still in touch with each other, even though you and your bandmates have such a busy life. And the stories they told about your time in high school were really funny as well." Ze had zich rot gelachen over de verhalen die ze haar hadden verteld over de dingen die ze op de middelbare school hadden meegemaakt, zowel met Luke als met een van de andere bandleden. Ze hadden in elk geval genoeg grappige dingen meegemaakt daar, dat had ze wel gehoord.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Eén van de dingen die Luke zo leuk aan haar vond was het feit dat ze altijd wel grapjes maakte. Soms waren het hele flauwe grappen, soms waren het sarcastische opmerkingen, soms waren het meer plagende opmerking en en soms waren het echt goede grappen. Ook nu nam ze zichzelf weer niet al te serieus, iets dat hijzelf ook nooit deed en iets dat hij dus heel erg leuk aan haar vond. Hij moest zichzelf ook niet al te serieus nemen, omdat hij dagelijks al de hemel in werd geprezen, maar hij kon dan ook niet goed omgaan met mensen die totaal geen humor hadden. Of humor hadden die in zijn ogen niet grappig was. Hij moest eigenlijk altijd wel om haar lachen en tot nu toe leek dat omgekeerd ook wel zo te zijn. Hij grinnikte in ieder geval op haar opmerking, al wist hij wel dat zij hier beter in zou zijn dan dat hij was. Hij was gewoon geen goede danser en als hij wel danste, maakten velen hem vaak belachelijk. Iets dat hij ook zou doen als hij hem zou zien dansen. Net zoals zij begon ook hij op de muziek te bewegen.
Ze begon over zijn vrienden en hij was blij om te horen dat ze in de smaak waren gevallen. Het waren niet per se jongens waar hij dagelijks mee om ging, maar hij sprak ze nog zo nu en dan. Hij had het echt niet met iedereen leuk gehad, deels omdat hij vroeger ook wel was gepest. Hij zag er immers ook heel anders uit dan hoe hij er nu uit zag. Dat was dan ook wel een grote reden om hem te pesten, net zoals het feit dat hij altijd toch wel net iets anders dan de rest was. Desondanks had hij goede herinneringen aan school en waren er geen hard feelings meer. "Yeah, they told you the most embarrassing and weird shit! I bet it was funny to you," lachte Luke. Er waren inderdaad heel wat verhalen over hem verteld. Verhalen die ervoor konden zorgen dat zij totaal op hem afgeknapt kon zijn, al waren dat dingen die heel erg lang geleden waren gebeurd. Daarentegen had iedereen gekke dingen in zijn jeugd gedaan. Hij kon genoeg dingen over hen allemaal verzinnen. "But I'm glad it was entertaining to you," grinnikte hij.
Tijdens het dansen haalde hij zijn rechterhand even weg van haar taille om iets uit haar haren te halen. Omdat ze zich misschien afvroeg wat hij aan het doen was legde hij zichzelf direct uit. "You have something in your hair..." Hij had geen idee wat het was, maar het hoorde er niet te zitten en om die reden kon hij het er net zo goed direct uit halen! Vervolgens zochten zijn ogen de hare weer op, legde hij zijn hand weer terug op haar taille en glimlachte zwakjes.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Er waren altijd genoeg verhalen te vertellen over de middelbare schooltijd. Vaak nog schamende verhalen ook, tenminste, zo voelden ze destijds. Ook zij had genoeg meegemaakt en genoeg verhalen om te kunnen vertellen, waar ze nu nog harder om kon lachen dan toen. Het hoorde nou eenmaal bij de high school tijd, vond ze zelf. Dat ze dat soort verhalen van zijn vrienden weer had gehoord vond ze dan ook des te leuker; dit waren verhalen die ze nog niet kende, maar waarvan sommige haar wel bekend voorkwamen of deels overeenkwamen met de verhalen die zij had. "It was really funny to me, for sure. It was hard for me to stop laughing, really," lachte ze. Misschien was het ook gewoon haar interesse in Luke die maakte dat ze ook de verhalen over hem van vroeger leuk vond om aan te horen.
Uit het niets voelde ze zijn hand van haar taille verdwijnen. Zijn vingertoppen haalde hij door een lok van haar haar, waar blijkbaar iets zat wat er niet hoorde. Hoe ze zich eerst afvroeg wat hij aan het doen was, maakte hij dit gelukkig al gauw duidelijk. Een beetje grinnikend keek ze toe hoe hij voor korte tijd druk bezig was om het uit haar haar te halen. Het was schattig hoe hij volledig gefocust was op haar haar, alsof hij even vergeten was dat ze in een volledige menigte van dansende mensen stonden op een superdruk feest.
Zijn blauwe ogen hadden in de tussentijd al haar aandacht opgeëist. Hoe ze normaliter snel haar staren afkapte, wist ze dit nu niet zo goed voor elkaar te krijgen. Haar blik werd door de zijne aangetrokken en ze verloor zichzelf even in de diepe, lichtblauwe kleur van zijn ogen. De blik die even later werd beantwoord toen de zijne die kruiste.
Haar impulsiviteit nam haar even over. Ze had zich niet eens meer afgevraagd of dit een goed moment was om een stap te maken, maar had eerder een stilte in haar hoofd gevoeld in plaats van de rondzwervende gedachten en twijfels. Zonder er verder over na te denken, volgde ze haar gevoel en voelde ze haar blik afdwalen naar zijn lippen. Nog geen paar seconden later plantte ze haar lippen zacht op die van hem. Haar hand legde ze als vanzelf aan de zijkant van zijn wang, de warmte van zijn huid onder haar handpalm voelen branden.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
De verhalen die verteld waren, waren geen geheimen. Het waren verhalen die al aan meerdere mensen waren verteld en blijkbaar waren ze erg vermakelijk voor haar. Ze had er om moeten lachen en nogmaals bleek dat ze het inderdaad grappig vond, omdat ze het nu weer aangaf. "Wait until I find out similar stories about you though. I'm gonna have the best time ever!" had hij gegrinnikt. Nu was hij ook wel benieuwd naar de verhalen die haar vrienden over haar te vertellen had. Jammer genoeg kon Emily daar geen rol in spelen, omdat zij elkaar helemaal niet goed kenden. Anders had hij haar wel een keer uitgehoord. Hij was inmiddels namelijk erg nieuwsgierig geworden naar hoe zij zich vroeger had gedragen. Sowieso was hij nieuwsgierig naar haar en haar leventje. Echter zei iets in hem dat hij daar nog wel meer over te weten zou komen, al kon hij dat ook fout hebben. Wie weet zagen ze elkaar hierna nooit meer.
Het had er misschien stom uit gezien hoe hij aan haar haren had gezeten en dat had hij pas in de gaten toen ze haar hoorde grinniken. Echter was het goed bedoeld en besloot hij daar niet op te reageren. De volgende keer zou hij het ook zo weer doen, omdat hij dat gewoon netjes vond om te doen.
Niet veel later voelde hij haar lippen op de zijne. Iets dat hij niet helemaal had verwacht vanuit haar op deze plek, maar dat betekende niet dat het geen aangename verrassing was! Het was iets waarop hij zelf al had gewacht om het juiste moment ervoor te vinden, maar wat hem tot dusver nog niet gelukt was. Zijn armen sloeg hij nu losjes om haar middel heen waarna hij haar kort daarna zachtjes begon te zoenen.
Hij was echter niet het type dat dat tien minuten lang wilde doen. Althans, niet op deze plek. Als het moest zou hij haar nu direct nog meeslepen naar zijn huis, maar daar was het feest nog te leuk voor. Hij liet de zoen dus ook niet al te lang voortduren, waarna hij zijn ogen weer opende en haar weer aan keek.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"I'm sure you will," grinnikte ze. "I was a complete idiot in high school." Ze kon zich nog genoeg domme acties herinneren die haar beste vriendin, Leslie, hem vast wel een keer uit zou leggen. Haar kennende zouden die verhalen vanzelf wel uitkomen wanneer ze wat drank op had. Jammer genoeg voor Luke kon hij het nu niet aan haar vragen, gezien zij samen met de rest van hun groep alweer thuis in Amerika was. Emily zou hem waarschijnlijk niet al te veel kunnen vertellen omdat ze elkaar voordat ze samen gestrand waren, niet echt kenden. Het zag ernaar uit dat hij dus nog even zou moeten wachten voor hij ook maar één van die verhalen horen zou, tenminste, als ze ze zelf niet aan hem vertellen zou.
Zelfs op haar hakken had ze een klein beetje op haar tenen moeten staan, om hun lengte een beetje gelijk te maken. Omdat ze zelf de stap had gezet, was Luke nog niet zo naar haar toegebogen geweest dat ze er zo bij kon zonder zichzelf wat langer te maken. Al snel voelde ze hem de zoen wel beantwoordden en boog hij gelukkig wat meer naar haar toe, makend dat ze al heel wat minder op haar tenen hoefde te staan.
Voor een moment was ze alles om zich heen vergeten geweest. Alles wat er in haar heerste, was het prettige gevoel dat de zoen met zich meebracht. Zijn armen omhelsden haar zacht, deze om haar middel gevoeld terwijl ze haar lichaam steeds dichter naar de zijne voelde trekken.
Toen zijn lippen weer bij de hare vandaan kwamen en de zoen stopte, opende ze haar ogen weer langzaam om die van hem te ontmoeten. Ze gaf hem een kleine glimlach. Ze had niet echt meer verwacht dat hij haar zou afwijzen, maar toch was ze aangenaam verrast door de snelheid waarmee hij de zoen had beantwoord. Hij leek net zomin twijfels over de zoen te hebben als dat zij dat had, iets wat ze eigenlijk wel fijn vond om te weten. Het leek erop dat hij haar wel net zo zag staan als dat het andersom was.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
TS : )
-

Het had haar enigszins verbaasd hoe ze om vier uur 's nachts nog steeds op haar voeten kon staan, wetende hoeveel drank zij die avond naar binnen had gewerkt. De pijn in haar voeten door de hakken die ze aanhad voelde ze niet eens meer, dus dat liet al een boel zien over het feit dat zij niet rustig aan had gedaan vanavond. Het was echter wel een echte gezellige avond geweest. Het was een avond die ze met allerlei vreemden had gespendeerd, maar aan het einde van de avond voelde dat niet per se meer zo. Ze had veel gelachen en gedanst en avonden zoals die waren eigenlijk altijd een succesverhaal. Vanavond was niet anders geweest.
Toch begonnen de mensen steeds meer richting hun huizen te vertrekken, waardoor er niet een heel erg groot groepje meer over bleef. Het waren alsnog tientallen mensen, maar aangezien het er eerst vier keer zo druk was voelde dit gewoon als rustig. Doordat al die mensen echter weg gingen, had zij het op een gegeven moment ook wel gezien en wilde ze ook wel haar bed gaan opzoeken. Ze wist alleen dat ze dat niet in haar eentje kon beslissen en dus had ze haar mond daarover gehouden, totdat Ashton ook liet blijken wel naar huis te willen gaan.
Het had haar lang geduurd voordat ze kon herinneren waar ze haar tas met spullen had achter gelaten, maar na even zoeken had ze die toch gevonden. Nadat ze gedag had gezegd tegen een aantal mensen stond ze dan echt buiten, al had ze geen flauw idee welke kant ze op moest lopen. Zij kende de weg niet en zij wist niet waar Ashton woonde. "Alright, I'll follow you. Lead the way!" Het enige dat ze wist was dat het hier niet ver vandaan was en daar hoopte ze dan ook op, omdat ze absoluut geen zin had om nu nog een half uur te moeten lopen. Daarvan wist ze niet of haar voeten dat wel vol zouden houden.
"So is this place we're going to your own place orrr is it from your mom?" Ze wist niet eens of hij hier een eigen huis had, maar dit was toch wel handig om te weten. Dan zou ze stil moeten zijn, wetende dat er meer mensen in het huis zouden slapen. Als daar verder niemand sliep hoefde ze daar ook geen rekening mee te houden. Ze kon het dan beter nu weten voordat ze ineens zijn moeder zou ontmoeten, terwijl ze daar nu totaal nu niet nuchter genoeg voor was. Dat zou pas een slechte eerste indruk zijn!

Ook deze avond was, in zijn ogen, weer een geslaagde avond geweest. Hij had het leuk gevonden om iedereen weer te zien en om ook hun verhalen te horen. Maia leek ook goed in het groepje te kunnen passen. Op sommige momenten leek het wel alsof ze zelf ook op die scholen had gezeten. Hij was in ieder geval blij dat ze erbij werd betrokken, al had hij niet de hele avond gepraat. Hij had zelfs veel van de avond met haar gedanst, al was dat meestal iets dat hij voor hooguit een kwartiertje deed. Dan had hij het wel weer gehad. Hij voelde zich ook gewoon fijner om aan de zijkant te staan met een biertje in zijn handen om zo een beetje om zich heen te kunnen kijken. Dat had hij aan het begin van de avond dan ook zeer zeker gedaan, maar gedurende de nacht kwam hij toch losser en had hij veel met haar kunnen dansen.
Toch was het wel een keer mooi geweest. Crystal en Michael waren al een tijdje weg en toen ook Ashton vertrok, wist hij dat het ook tijd was om een keer richting huis te gaan lopen. Zeker nu hij niet meer aan het dansen was, was hij een beetje aan het indutten. Alcohol kon hem heel erg hyperactief maken, maar het kon hem ook heel erg moe maken. Dat laatste was er nu bij hem aan de hand en hij ging het liefste dan ook naar huis.
"Do you wanna stay a bit longer or are you ready to go home as well?" vroeg hij dan ook aan Maia, omdat zij de nacht bij hem zou spenderen. Zijn ouders waren wel thuis, want hij had hier ook geen eigen huis, maar die zouden vrij weinig van hen merken en vice versa. De volgende ochtend zouden zijn ouders zijn vertrokken, omdat ze een dagje wat leuks gingen doen. Het was hem ontglipt wat dit precies was.
In ieder geval wilde hij graag weten of hij nu naar huis kon gaan of niet en hij wist dat die keuze niet volledig aan hem lag, al kon hij wel raden wat haar antwoord was. De meeste mensen waarmee zij die avond contact hadden gehad waren al vertrokken en er bleef een aardig groot groepje over waar hijzelf ook niet zoveel mee had. Hij had zich de afgelopen minuten dan ook met name met haar bezig gehouden zonder anderen te spreken, behalve Calum dan.
"Actually, I'm really fucking tired. And I think you are too. Aren't you?" grinnikte hij. Hij dacht het in ieder geval een beetje aan haar te kunnen zien. Nu maakte hij de keuze wel zelf, maar hij had echt geen zin om hier nog langer te moeten zitten terwijl hij alleen maar tegen de moeheid aan het vechten was.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het feest had voor hem lang genoeg geduurd, eveneens voor Emily. Hij had iedereen dan ook al snel gedag gezegd toen ze met zijn tweeën tot de conclusie waren gekomen dat het toch echt tijd was om te gaan. Er waren hen al vele feestgangers voorgegaan en het huis was al aardig leeggelopen, dus het was niet dat ze er erg vroeg vandoor zouden gaan. Nadat ze haar spullen bij elkaar gepakt had die ze bij Calum thuis neer had kunnen leggen, hadden ze iets na vieren het feest verlaten. Hij was moe geworden door alle drank en alhoewel hij nog aardig wat met Emily had gedanst, kon zelfs dat niet de vermoeidheid stoppen die er langzaam maar zeker ingeslopen was.
Ze hadden al even geleden afgesproken dat Emily bij hem thuis zou slapen. Maia had via Luke haar slaapplek geregeld en zou daar overnachten, had hij begrepen. Dat had hij eigenlijk ook al wel zien aankomen gezien de twee zowat onafscheidelijk leken vanavond en hij allang het gevoel had dat ze elkaar wel zagen staan. Luke was dan niet het type die haar een slaapplek ontzeggen zou, zeker niet als er wel wat tussen hen groeide.
Zijn ouderlijk huis was nog geen tien minuten lopen van het feest van Calum. Zij allemaal woonden aardig dicht bij elkaar en voor gelegenheden als deze, kwam dat dan ook goed uit. Ze woonden hier allemaal nog bij hun ouders, mede omdat als ze hier kwamen dat voor familiebezoek was en het daarom geldverspilling was om een eigen huis hier te kopen. Ze waren immers grotendeels van hun tijd aan het touren en niet eens in Sydney te vinden. "It's my mom's place. I don't have a house of my own here, only in LA," knikte hij. "She doesn't mind you sleeping over, by the way. There's a party at my uncle's house and he suggested that she could sleepover, since he and his wife live in Melbourne. So she isn't really home anyway." Als ze er wel was geweest had het hem ook niet uitgemaakt en hetzelfde voor zijn moeder, want hij wist dat ze daarin wel makkelijk was.
"It's also only like five minutes away from this street. So it won't be a long walk." Hij wist niet hoe het met haar zat maar hij was best moe, waardoor hij het eigenlijk wel fijn vond dat het niet al te lang lopen was tot aan zijn huis.
"Anyways, what did you think of the party?" vroeg hij haar nieuwsgierig. "Hope you had a good time."

De rest van de avond had ze zowat de hele tijd met Luke gedanst. De menigte om hen heen was alleen steeds kleiner geworden en met alle mensen die zo langzamerhand naar huis waren gegaan, bleven er alsmaar minder feestgangers over. Dit had hen gelukkig wel wat meer ruimte gegeven om te dansen maar na die paar uur hield ook May het eigenlijk toch wel een beetje voor gezien. Ze wist alleen niet zo goed hoe ze dit zo over moest brengen naar Luke, al kon ze zich er soms niet van bedwingen om even in haar ogen te wrijven. Ze was zo onderhand wel moe geworden en hoewel ze dit niet al te duidelijk wilde maken, kon ze het soms niet echt tegenover hem onderdrukken.
Zodra Luke begon over het weggaan van het feest, was ze dan ook ergens wel opgelucht. Zo te horen en te zien had ook hij het wel hier gezien en kon hij ook wel wat slaap gebruiken. Het duurde hoe dan ook niet lang voor May zich zonder er verder over na te denken, al voelde knikken. "Sounds good to head home." Een lichte glimlach speelde rond haar lippen. Het leek erop dat hij ook al aan haar had gezien dat ze wel erg moe was geworden. Ze wist niet of ze dat als een belediging op moest vatten omdat ze er dan wellicht uitzag als een zombie, maar hier besloot ze niet naar te vragen. Ze hoopte maar gewoon op het beste, zodat ze niet al te pijnlijk was om naar te moeten kijken nu.
"It's that obvious, huh?" lachte ze eventjes. "You're right though. I'm pretty tired, for sure." Ze keek even om zich heen, haar blik langs de verkleinde menigte om hen heen laten glijden voor ze weer terugkeerde naar Luke. "I have to go get my stuff first. I think I put them in the kitchen somewhere." Zacht pakte ze zijn hand vast. Zonder zijn antwoord af te wachten, trok ze hem voorzichtig achter zich aan om hen uit de menigte te leiden. Het duurde even voor ze gevonden had waar de keuken was maar na even rond gezocht te hebben, had ze dan toch de kamer gevonden die ze zich herinnerde. Ze wist nog wel dat ze haar tas achter de deur had gezet, daar waar bezoekers haar spullen niet zo snel zien zouden maar ze het wel makkelijk weervinden kon. Haar hand liet ze uit de zijne glippen, haar rugzak en jas achter de deur vandaan gehaald om ze even op de tafel neer te leggen. Niet veel later had ze haar jas al aangetrokken en de rugzak over haar schouders geslingerd om te gaan. Glimlachend keek ze naar Luke. "Alright, I'm ready."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Voor nu barstte ze nog van de energie. Het duurde over het algemeen altijd aardig lang voordat zij moe werd, tenzij ze stil zat. Dat had ze vanavond niet veel gedaan, waardoor zij het gevoel had alsof ze nog wel een aantal uurtjes kon doorgaan. Echter wist ze ook dat dat niet verstandig was en ze wist ook dat Ashton het wel een beetje had gehad. Ze vond het dan ook niet erg om toch te vertrekken.
Hij gaf aan dat dit huis van zijn moeder was. Dat was een antwoord wat ze wel had verwachten kon, omdat hij daar ook de hele tijd had verbleven. Waarom zou hij hier ook een eigen huis hebben? Voor zover zij wist, waren zij hier niet veel en als ze er waren, dan waren ze met name hier voor familie. Dan was het ook het leukst en het makkelijkst om dan bij je familie te verblijven.
"So is this also the house you grew up in?" Het maakte haar enigszins nieuwsgierig. Als dat zo was, dan liet dat ook weer een gedeelte van hemzelf zien en dan met name van zijn jeugd. Daar was ze sowieso wel nieuwsgierig naar geworden. Ze wist dat er genoeg over hem op Google stond, maar dat was niet leuk om te lezen. Ze wilde dat soort dingen liever uit zijn mond horen dan het ergens lezen. Dan was het totaal niet meer persoonlijk en ze wilde juist niet iemand worden die aangaf dat ze bepaalde dingen al op het internet al had gelezen.
"Oh.. so no one's home? Not even your brother and sister?" Als er daadwerkelijk niemand thuis zou zijn, zou ze dat eigenlijk veel fijner vinden. Anders zou het betekenen dat ze zich nog moest voorstellen ook en dat terwijl zij niet iets waren. Dat kon best ongemakkelijk zijn. Bovendien wist ze dat ze niet de beste indruk zou maken. Nu niet en morgenochtend ook niet, omdat ze dan nog moest bijkomen van deze avond.
"Oh thank God. I was sooo not looking forward to having to walk for like half an hour or something," grinnikte ze. Daar moest ze nu niet aan denken. Het enige waar ze zin in had was om nu binnen te zijn of om te snacken. 's Avonds laat had ze daar immers altijd zin in, al zou ze niet voorstellen om nog wat lekkers te gaan eten. Het was echt tijd om te gaan slapen zo.
"I diiiiid!" Het verbaasde haar een beetje hoe enthousiast ze nog kon zijn terwijl het redelijk laat was, maar ze had nog steeds ontzettend veel energie. "I had fun! Did you?" Dat antwoord kon ze wel raden. Ze dacht in ieder geval dat hij het ook wel naar zijn zin had gehad. Anders had ze het, hopelijk, wel gemerkt. "Though I do think I did drink a little too much but that just means that I'm gonna have the best sleep ever." Met drank op sliep zij in ieder geval altijd heel erg goed.

Zij vond het een goed idee om ook naar huis te gaan en hij was blij om dat te horen. Als ze nou had aangegeven om hier te willen blijven, zou hij oprecht nog aan Calum vragen of hij dan even in zijn bed mocht liggen slapen totdat Maia klaar was om naar huis te gaan. Dat was wel heel overdreven en hij zou haar ook nooit zo in de steek laten op een feestje met zoveel vreemden voor haar, maar hij was wel zo moe geworden in zo'n korte tijd.
"I mean... We're both quiet now so I just figured you were tired." En ze zag er een beetje moe uit, maar dat vond hij wel schattig. Dat wilde hij dan alleen weer niet aan haar vertellen. Niet hier in ieder geval. Bovendien zou hij het ook nog wel eens voor elkaar kunnen krijgen om dat er op een lullige toon uit te krijgen, terwijl hij dat helemaal niet zo had bedoeld.
Voordat hij ook maar reageren kon, werd hij al meegetrokken naar de keuken in Calum's huis. "Wow, someone's excited to go home," had hij zachtjes gelachen, omdat ze geen seconde had getwijfeld om hem achter haar mee te trekken en zo haar spullen te pakken. Daar wachtte hij totdat zij haar spullen had gepakt en zich had 'aangekleed', al trok ze alleen haar jas aan.
"Alright, bye everyone." Niemand hoorde hem, omdat niemand meer in de keuken was, maar hij had geen zin om langs mensen te lopen en hen gedag te zeggen. Calum zou hij binnenkort wel spreken en de rest van de mensen hier had hij toch geen contact mee. Deze woorden maakte hij dan ook meer als grapje, ook al vond hij het zelf niet eens grappig. "Let's go then." Hij liep voor haar uit naar de voordeur van het huis, omdat hij niet wist of zij nog precies wist waar deze zich bevond. Ze leek de keuken in eerste instantie ook niet te kunnen vinden en daar waren ze nog langer geweest dan bij de voordeur. Daar opende hij de deur voor haar.
"Ladies first!" Hij wachtte tot ze inderdaad naar buiten was gestapt totdat hij haar volgde en de deur achter hem dicht trok. "So we take a left here and then pretty much walk for about seven minutes and then my house is on your right." Het was letterlijk alleen maar rechtdoor voordat ze er zouden zijn, dus dat zou niet moeilijk zijn. Bovendien was hij blij met de gedachte dat het niet lang zou duren, omdat hij dan ook sneller in zijn bed kon liggen. Hij had zijn moeder gevraagd om nog wel zijn bed te verschonen en als het goed was, had ze dat ook gedaan. Luke was nog wel een klein beetje een mama's kindje en dat bleek maar weer.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Yeah, it's the house I grew up in." Het zou wel weer wennen zijn voor hem om in zijn eigen bed te slapen. Alhoewel hij nu al bijna een week thuis was, voelde het nog een beetje vreemd voor hem om er weer te zijn. Al die tijd was hij zo gewend geraakt aan zijn huis in LA en de bedden in de tourbus, dat het altijd weer een beetje anders voelde zodra hij weer in zijn oude kamer was. Het voelde voor hem dan vaak alsof zijn 'normale' leven maar een droom was geweest, iets wat hij niet bepaald kon verklaren maar wat waarschijnlijk toch echt kwam door het grote verschil tussen zijn dagelijks leven en die van zijn familie.
"We'll be sleeping in my old bedroom. Don't be surprised if it looks a bit childish though," grinnikte hij. "The room is exactly the same as I left it when I first started touring with the band. So it pretty much still looks like the room of a sixteen year-old." Hij wist niet of ze dit een beetje vreemd zou vinden om aan te zien, dus vandaar dat hij het vast aankondigde. Het was puur omdat hij er niet veel was geweest de afgelopen jaren, dat hij de kamer precies zo gelaten had zoals het was toen hij voor het eerst met de band was gaan touren. Hij had er gewoonweg de tijd en zin niet voor gehad om hier wat aan te doen.
Even hief hij zijn schouders op. "My brother and sister are at that party as well. So there's no one home for the night." Het was totaal niet op elkaar afgestemd geweest maar hij vond het toch wel fijn dat ze er vanavond niet waren, nu Emily hier sliep. Niet dat hij verwachtte dat er veel zou gebeuren; het was vooral omdat het voor haar vast ongemakkelijk zou zijn om ze op deze wijze te ontmoeten, zeker nu ze net van een feest terugkwamen. Hij had daarom liever dat, als het zo doorging, ze zijn moeder en de rest een andere keer zou ontmoeten. Dat zou voor haar waarschijnlijk ook leuker zijn.
Hij was evenzeer blij als dat zij was dat het huis niet al te ver lopen was. Nu ze een drukke avond en nacht achter de rug hadden, had hij ook de zin niet gehad om nog heel lang te wandelen. Dan had hij waarschijnlijk toch wel een taxi betaald, al was het maar om dat roteind niet nog af te moeten leggen zonder een auto.
Een glimlach speelde op zijn gezicht zodra ze beaamde dat ze inderdaad een leuke avond had gehad. "Good. I had a fun night as well. Seems like Calum still knows how to throw a good party." Dat ze een beetje te diep in het glaasje had gekeken, had hij inmiddels ook wel lichtelijk gemerkt. Hij kon hier echter niets van zeggen omdat hijzelf dat ook wel een beetje had gedaan; hij kon de aantal biertjes die hij had gehad niet meer op twee handen tellen, en zijn wat lichte gevoel in zijn hoofd verried ook wel dat hij aardig wat op had.
"Same here. If I had a few more, I probably would've had to call a cab instead of walk the road home," lachte hij. Gelukkig was het huis nu al in zicht en had hij zich daar nu niet meer druk over hoeven te maken, omdat hij niet nóg meer gedronken had net.
"We made it," opperde hij, geknikt naar het volgende huis dat rechts van hen lag. De huissleutels haalde hij uit zijn broekzak, hiermee de deur geopend om deze vervolgens voor haar open te blijven houden. "Here you go."

De stilte was wel wat meer teruggekeerd, zeker het afgelopen half uur. Sinds Luke dat genoemd had, besefte May zich dat pas. Ze was inderdaad ook wel wat stiller wanneer ze moe was. Ze hoopte dan wel dat het hem niet had verveeld, puur omdat ze dan wat minder praatte of grapjes maakte, al verried zijn opmerking wel dat ook hij stiller werd wanneer hij vermoeid was. Ze ging er dus niet vanuit dat hij er echt een probleem mee had.
Samen met hem liep ze even later het huis uit naar buiten. De deur werd zelfs voor haar opengehouden, een gebaar dat haar even liet grinniken voor ze de buitenlucht in stapte. "Thank you." Hoe hij het uitlegde, was het een simpele weg die ze moesten volgen en wel eentje die ze snel af zouden kunnen leggen. Daar was ze eerlijk gezegd ook wel blij mee, nu ze begon te merken dat het buiten behoorlijk koud was geworden. Toch kon het ook door de drank komen dat ze de kippenvel op haar armen voelde staan.
"So it's really not that far from here, huh?" Opgelucht keek ze even opzij. "I'm glad about that though. It's colder than I thought." Haar armen sloeg ze over elkaar heen, dan toch gehoopt een beetje warmte hiermee vast te houden. Ze had met goede bedoelingen haar leren jas meegenomen maar het leek haar toch wat minder warm te houden dan ze had gehoopt.
"Thanks for letting me sleepover at your place, by the way. It's really nice of you and your family to let me stay over." Het was lief van hen dat ze zo daar mocht blijven slapen, zelfs al kenden zijn ouders haar totaal niet en was zij ook nog maar sinds kort bekend bij Luke. Ze kon zich ook voorstellen dat ze dat liever nog niet hadden gehad of dat Luke zich nog niet helemaal op zijn gemak had gevoeld, als zij daar zou slapen. "And I promise I won't snore or drool on your pillow," grapte ze. "Or puke in your bed."

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"Cool. So I'm pretty sure I can find photos of baby Ashton everywhere. I'm gonna have the best time ever," had ze met een lachje gezegd. Althans, dat was altijd wat ze bij anderen zag. Haar ouders waren inmiddels kleiner gaan wonen en hadden ook al die spullen opgeborgen. Die waren aan het wachten op foto's van kleinkinderen, al zou dat bij haar in ieder geval nog wel even gaan duren. Echter hingen dat soort foto's waarschijnlijk nog wel in zijn moeder's huis, dus ze zou die foto's heus wel tegen komen.
"So you have photos of like Spiderman in your room? Or photos from like Victoria's Secret models?" vroeg ze met een lachje. Bij de slaapkamer van een zestienjarige jongen had ze niet echt beelden. Ze had het gevoel alsof het nog heel kinderachtig kon zijn met tekenfiguren of juist vol met foto's van knappe beroemdheden. Zij had in ieder geval eerder foto's van knappe acteurs in haar kamer gehangen en kon daar later altijd nog grapjes over maken. Ze zou het overigens wel hilarisch vinden als een Candice Swanepoel ineens boven zijn bed zou hangen. Dat was toch wel de droom van iedere man/jongen?! Het was zelfs haar droom om er zo uit te zien. "But I'm excited to see it. I don't care what it looks like." Wat boeide haar het. Ook al moest ze in een soort bezemkast slapen, dan nog vond ze dat helemaal prima. Als ze maar ergens kon liggen!
"Ohhh, right. Okay." Ze vond het oprecht fijn om te weten dat er verder niemand thuis zou zijn. Ze wist dat er niets ging gebeuren, want daar had ze alles behalve zin in met zoveel alcohol, maar daar ging het haar ook niet om. Ze vond deze manier van ontmoeten dan gewoon ontzettend ongemakkelijk en dus was ze blij om te weten dat dat in ieder geval niet hoefde. Bovendien hoefden ze nu niet te fluisteren.
"He does! I was actually shocked as to how many people showed up. I honestly think I don't even know that many people then here you were telling me that this wasn't even a huge party." Nu moest zij er ook niet aan denken om iedereen van haar middelbare school uit te nodigen, omdat ze daar echt wel overheen was gegroeid. Velen van hen kon ze niet uitstaan.
"Right? Me too," lachte ze. Ze was niet de enige geweest die iets teveel op had. Ze was blij dat ze in ieder geval nog een beetje normaal kon doen en ook normaal naar zijn huis kon lopen zonder bang te zijn dat ze moest overgeven of iets dergelijks.
Het duurde inderdaad niet lang voordat ze er waren. Van buiten zag het huis er leuk uit. Niet heel groot, maar ook niet heel klein. Gewoon een goed formaat zoals een gezin als dat zij waren. Met een glimlachje stapte ze dus ook het huis in waarna ze even kort om haar heen keek, al kon ze niet veel zien in het donker. "It looks nice."

"Cold? You actually think it's cold?" Hij had het zelf eerder warm dan koud! Dat kon ook komen door het feit dat hij weer iets te veel had gedronken en de alcohol ervoor had gezorgd dat hij het warm had, maar voor zijn gevoel was het echt niet heel erg koud buiten. Niet kouder dan normaal in ieder geval. Hij kon haar nu ook geen jas of iets anders dat haar warmte zou brengen aanbieden, omdat hij simpelweg niets mee had. Hij liep zelf in een t-shirtje buiten en had het nog steeds benauwd. Misschien lag het ook wel aan hem en zou hij wel ziek worden.
"We'll walk a little faster then!" knikte hij. Als ze sneller zouden lopen, zou ze ook iets meer opwarmen en zouden ze sneller de warmte van zijn huis bereiken. Bovendien wist hij dat ze eenmaal in bed waarschijnlijk wel wat zou opwarmen. Om haar toch een heel klein beetje op te warmen wreef hij even voor de grap over haar bovenarmen heen om deze een soort van op te warmen. "You're always cold. You can always just tell me you want me to hug you to warm you up," grapte hij. Hij had het haar vaker horen zeggen. Dat kon ook komen doordat het in het zuiden van Californië bijna altijd warm was, maar hij woonde daar nu ook en kon toch aardig goed tegen de kou. Hij vond het dan ook weer niet nodig om er heel serieus op in te gaan, want dat kon hij nu ook niet. Daar had hij al te veel voor gedronken.
"Yeah, no problem. I wouldn't let you go all the way back to your hotel at this hour anyway." Op zich waren de taxichauffeurs in Sydney wel te vertrouwen, maar dat wist je ook nooit zeker. Ze zou niet alleen zijn, omdat ze met Emily zou zijn, maar dan nog vond hij dit een fijner gevoel. Bovendien zou ze zo veel eerder 'thuis' zijn, omdat hij zijn huis in de verte al kon zien. Anders zou het nog wel ruim een half uur duren en hij kon zich voorstellen dat dat wel het laatste was waar ze nu zin in zou hebben.
"If you do, I'll let my mom clean it up." Hij moest even lachen toen hij dat zei. Hij wist dat hij dat niet kon maken, maar dat zijn moeder het wel voor hem zou doen. Hij liet het echter niet zo ver komen. "No, just kidding. Please don't puke in my bed so we don't have to worry about any of that," grinnikte hij. Zelf wist hij dat hij niet té ver was gegaan en daardoor wist hij ook dat hij niet bang hoefde te zijn om over te geven. Dat ging niet gebeuren en dat zou morgen waarschijnlijk ook niet gebeuren.
Al snel bereikten ze zijn huis, waardoor hij het oprit op liep en de voordeur vervolgens voor haar opende. "So here it is. My parents are sleeping downstairs so we have to be a little quiet down here but upstairs we can just talk freely." Zeker op zijn kamer, omdat die aan de andere kant van het huis was. Ze moesten alleen een beetje stil zijn met het naar boven lopen. Hij wilde zijn ouders immers niet wakker maken op dit tijdstip.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
"Yeah, you should definitely prepare yourself for the family photos on the wall." Hun familiefoto's zou ze inderdaad wel zien in het huis. Waarschijnlijk niet al te goed in het donker, maar dat zou de volgende ochtend wel anders zijn. Ashton schaamde zich er echter niet voor. Hij vond het altijd wel leuk om die foto's terug te kijken en zelfs die van hemzelf weer te zien, van toen hij nog heel klein was. Dit kwam misschien ook wel omdat hij zich als hij die foto's terugzag, zich niet voor kon stellen dat dat hetzelfde jongetje was die nu de hele wereld rond tourde met zijn band. Het was alsof hij naar iemand anders zat te kijken dan hemzelf, maar tegelijkertijd zorgde het er ook voor dat hij zijn beide voeten beter op de grond wist te houden.
Posters van Victoria's Secret modellen had hij wel eens gehad. Dat Emily verwachtte dat hij ze zo op zijn muur had hangen, was dan wel weer wat anders. Ashton was vroeger wel voorzichtiger dan dat. "Oh no, I wasn't that stupid," lachte hij. "I hid them very well. The only posters my mom could find, where the ones of Led Zeppelin, Green Day and Nirvana on the wall." Het had geen zin voor hem om te ontkennen dat hij dat soort posters ook wel had gehad, maar het was niet dat zijn hele kamer ermee vol hing. Ze zouden dan eerder onder een vloerplank in zijn kast verstopt zitten of een andere plek waar zijn moeder niet van wist.
"This party really wasn't that huge compared to his parties in LA though." Haar verbazing over deze hoeveelheid mensen was al groot, dus nu hij haar reactie zo zag begon hij zich wel af te vragen hoe ze een van Calum's feesten in Los Angeles dan wel niet zou vinden. Daarbij nodigde hij bijna 2x zoveel mensen uit, dat had Ashton wel gemerkt bij zijn vorige feesten.
Hij volgde Emily naar binnen en sloot de deur achter zich. Haar blik zag hij rond de hal gaan, een klein compliment aan haar lippen horen ontsnappen voor de stilte weer terugkeerde. Hij glimlachte. "Thanks." Het was voor hem altijd weer wennen om hier te zijn maar ondanks dat vond hij het huis ook wel wat hebben, dan wel voornamelijk omdat het weer wat "normaler" was dan de huizen die hij inmiddels gewend was. Elke keer wanneer hij hier was geweest, besefte hij zich pas echt goed wat hem overkomen was en hoe erg hij zijn handen dicht mocht knijpen met zijn leven.
"C'mon. Let's get upstairs," stelde hij voor. Hij wist niet hoe het met haar zat, maar hij was best moe geworden. Daarbij was een tour door het huis morgen wel wat leuker, dacht hij zo, omdat ze dan wat meer kon zien dan nu zo snel in het donker. Hij keerde zich dan ook vast naar de trap die links van hen was, deze opgelopen met Emily achter zich tot ze op de bovenverdieping waren gekomen. Eenmaal daar was zijn slaapkamer aan de rechterkant, waarnaast de badkamer zich bevond. Met een klik op de schakelaar zette hij de lampen in de gang boven aan zodat ze weer wat konden zien.
"Here's my room," knikte hij, even gewezen naar de desbetreffende deur. "And the bathroom is next to it, now on your left." Er waren ook niet veel andere deuren waarin ze zich kon vergissen; aan deze kant van de gang waren er enkel die twee en de deur naar een studiekamer. Aan de andere zijde van de gang bevond zich de kamer van zijn moeder en de kamers van zijn broertje en zusje. "You can leave your stuff anywhere in my room. I'm gonna go brush my teeth real quick."

"Guess it's because I'm a bit tired. I don't know," grinnikte ze. Het zou vast wel daardoor komen want aan dit klimaat was ze allang gewend. Het was tenslotte niet dat het klimaat in San Diego heel anders was. Als ze sneller zouden lopen, zou ze het alleen inderdaad hopelijk wel wat warmer krijgen. Langzaam versnelde ze dan ook iets haar looptempo. Luke kon ze gelukkig wel bijhouden omdat hij nou ook weer niet zo snel was gaan lopen. Zijn opmerking over het knuffelen liet haar ondertussen lachen. "Noted. In that case, you may be my personal heater again when we go to sleep." Het leek er niet op dat hij dat in het hotel op het begin van hun vakantie erg had gevonden, dus ze ging er niet vanuit dat dat nu anders zou zijn. Nu hij het zelf ook had voorgesteld kon ze daarnaast maar beter van de situatie gebruik maken.
Het gewrijf over haar bovenarmen voorzag haar even van weer een beetje warmte, voor hoe kort het ook mocht zijn. Ze geloofde echter niet dat zijn huis nog zo heel ver lopen was dus ze had er vertrouwen in dat ze het binnenkort wel weer wat warmer zou hebben.
Hoe eng het precies was voor een meisje om alleen over straat te lopen hier in Sydney, had ze nog niet geweten. Dat was tot nu toe nog niet vaak voorgekomen en de keren dat zij dit had moeten doen, had ze altijd nog met Emily samen gelopen. Het was wel heel lief dat Luke wel om haar veiligheid leek te geven, ook al was de bezorgdheid niet nodig. Ze had er wel vertrouwen in dat ze haar mannetje wel een beetje kon staan als er iets gebeurde. "Thanks, that's sweet. I gotta admit that I'm really glad that I can stay over at your place as well. Honestly, with all the drinks I've had, I wouldn't want to walk all those miles back to the hotel as well." Ze was niet dronken maar eerlijk was eerlijk, ze had hem wel flink zitten.
"Such a momma's boy," plaagde ze. "But letting her clean up puke? I feel so bad for her." Ze zou dit zeker niet laten gebeuren maar kon het niet laten om er nog een grap over te maken, voor ze het onderwerp liet varen. "Don't worry, I won't puke."
Het huis hadden ze gelukkig al bereikt, nog sneller dan May had kunnen denken. Zijn ouders waren klaarblijkelijk wel thuis. Ze begreep wel dat ze dan wat stil moesten zijn, zeker als ze op de begane grond sliepen en ze dus elke stap die ze zetten, luid en duidelijk zouden horen. Ze knikte dan ook begrijpend, Luke stilletjes naar binnen gevolgd om via de trap naar de bovenverdieping te gaan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"So cuteee!" had ze gelachen. Dat soort foto's vond zij in ieder geval altijd enorm schattig, al zouden er vast en zeker ook foto's van zijn broertje en zusje tussen hangen. Echter zouden die waarschijnlijk net zo schattig zijn, al wist ze niet of zij op elkaar leken of niet. Dat had ze ook wel online kunnen vinden, maar dan leek het net alsof zij alles van hem wist en hij niets van haar. Dat zou dan ook zo zijn. Bovendien zou ze zich dan een echte stalker voelen. Het was leuker om dingen uit zijn mond te horen dan om het online te lezen, al zou het wel makkelijk zijn om sommige dingen terug te lezen als ze die was vergeten.
"You hid them?" vroeg ze lachend. Dat vond ze ook wel weer schattig. Dat soort foto's waren immers nog redelijk onschuldig, omdat ze nooit poedelnaakt waren. Ze was in genoeg kamers geweest waarbij foto's van naakte vrouwen aan de muren hingen, dus ook dit was aan de ene kant best aandoenlijk. Het feit dat hij ook dacht dat zijn moeder ze dan niet zou vinden vond ze best grappig. Moeders wisten alles, dus zijn moeder wist vast ook wel dat haar zoon dat soort posters in zijn kamer verstopte.
"Yeah, everyone keeps telling me that but that just confuses me so much. I don't even know this many people and I certainly don't even like that many people. But I feel like y'all know everyone in Los Angeles so it kinda makes sense." Het was geen onpopulaire band. Het zou haar niets verbazen als iemand zoals Britney Spears op een feestje van hun zou rondlopen en zij dat de normaalste zaak in de wereld zouden vinden. Als Emily daar rond zou lopen, zou ze haar ogen uit kijken en zou ze waarschijnlijk om de paar minuten een beroemdheid zien. Het was dan ook maar goed dat zij daar nooit was geweest, want dan had ze zich als een soort fan gedragen als dat daadwerkelijk was hoe het eraan toe ging.
Ashton liep naar boven toe en zij volgde hem. Het was laat en het zou ook gewoon tijd zijn om te gaan slapen. Ze zou zich nog wel een aantal uren hier beneden kunnen vermaken, maar ze wist ook dat ze nu echt moesten gaan slapen of in ieder geval moesten proberen te gaan slapen. Anders hadden ze ook nog wel langer kunnen blijven. Hij begon vervolgens te vertellen waar zijn kamer was en waar de badkamer was, waarna ze zijn kamer binnen liep en daar ook het licht aan deed. Ze glimlachte vervolgens zwakjes, omdat ze het gevoel had alsof ze inderdaad in de kamer stond van zijn jongere zelf. Het leek zelfs een beetje op haar eigen kamer van toen ze een jaar of zestien was, al hingen er bij haar posters van knappe acteurs aan de muren en waren de muren lichtroze geverfd geweest.
Ze had nog willen benoemen dat ze zijn kamer leuk vond, maar hij had aangegeven zijn tanden te gaan poetsen en dus hield ze haar mond. Ze liep naar een hoek in de kamer waar een stoel stond. Daar legde ze haar tas op neer, waarna ze zich snel begon om te kleden. Hij was immers zijn tanden aan het poetsen en zou vast niet binnen komen lopen en als dat wel gebeurde, boeide haar dat ook vrij weinig. Zeker met de hoeveelheid drank op was haar schaamte grotendeels wel weg.

“It’s a good thing we can go to sleep soon then!” Hij was zelf ook aardig moe, dus kon niet wachten totdat hij kon gaan slapen. Echter had hij, in tegenstelling tot haar, het niet koud. Dat zou ook niet gebeuren met het alcoholpromillage in zijn bloed. Dat was veel te hoog, waardoor het voor hem nu zowat onmogelijk was om het koud te krijgen.
“See?! I knew that’s what you wanted. It would’ve all been a lot easier if you’d just ask straight away,” grinnikte hij. “But I’ll happily be your personal heater for tonight! Duh. I was waiting for you to finally ask,” grapte hij. Dat vond hij alles behalve erg. Hij wilde het niet te warm hebben, want dan kon hij niet slapen, maar dat ging destijds in het hotel ook gewoon goed. Bovendien sliep hij vaak fijner, dus het had oprecht voordelen voor hem gehad en het waren niet alleen grapjes, ook al liet hij het wellicht wel zo over komen.
Blijkbaar had ze gedacht dat het mogelijk was om überhaupt terug te lopen. Luke woonde enorm ver van het centrum vandaan. Als ze dat zou lopen, was ze oprecht wel een uurtje of zes zoet en dat was dan zonder alcohol. Met alcohol op zou dat dus al langer duren! Teruglopen was dus hoe dan ook geen optie. “Walking back to the hotel wouldn’t even have been an option. Trust me, you’d die. Especially wearing those shoes!” Ze had hakken aan, dus op die schoenen lopen vond hij nu al bewonderenswaardig. Hij snapte niet hoe ze dit op die dingen liep, zelfs niet deze paar minuten naar zijn huis toe.
“I was just kidding. I wouldn’t let my mom clean up someone else’s dirt,” lachte hij. Dat zou hij heel erg zielig vinden. Hij was wel een beetje een mama’s kindje, maar ook dat had grenzen. Dit ging veel te ver. Zelfs van hemzelf zou hij niet door zijn moeder willen laten opruimen en schoonmaken. Hij was volwassen en woonde al veel te lang op zichzelf om dat soort dingen nog door zijn moeder te laten doen.
Eenmaal boven liep hij direct door naar zijn slaapkamer. Het was nog steeds zijn oude slaapkamer, net zoals dat zijn ouders de kamers van Jack en Ben ook gewoon zo hebben laten staan. Voor Luke kwam het goed uit, omdat hij hier nog wel eens sliep, maar zijn oudere broers hadden gewoon hun eigen huis in Sydney. Het was dus ook niet logisch geweest om die kamers maar hetzelfde te laten, terwijl je daar ook veel mooie dingen mee kon doen. “Sooo.. this is my room and where you’ll be sleeping tonight.” Hij deed het licht in de kamer aan en stapte naar binnen, zodat zij dat ook kon doen. Na een paar tellen wachten draaide hij zich alweer om zodat hij de badkamer kon laten zien. “And the bathroom’s over here.” Ook daar deed hij het licht aan zodat ze het allemaal wat beter kon zien.
“So I’m gonna go brush my teeth. You go do whatever you gotta do,” grinnikte hij waarna hij alvast zijn tandenborstel pakte. Hij had geen idee wat ze allemaal deed voordat ze ging slapen, maar hij was meestal aardig snel klaar.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij had het wel heel schamend gevonden als zijn moeder al die posters had gevonden. Wel wist hij van zichzelf dat hij zich er waarschijnlijk wel goed uit praten kon, maar buiten dat zou het wel ongemakkelijk zijn zodra ze echt alles gevonden had. Lachend schudde Ashton zijn hoofd. "Of course I did!' Hij kon ze maar beter verstoppen dan dat hij ze zo op zijn kamer hing, dan had zijn moeder hem vroeger misschien wel helemaal geen privacy meer gegund. "It would be really awkward if my mom found them. Not anymore though, because they are obviously from a long time ago." Nu had het hem niet veel meer uitgemaakt, puur omdat zijn moeder ook wel kon zien dat de posters heel oud waren. Dat maakte alleen niet dat Ashton ze nu uit zijn kast zou gaan toveren en ze midden in het zicht zou gaan hangen.
"We don't know everyone," murmelde hij, enigszins geamuseerd. Alsof zij iedereen konden kennen in Los Angeles. Ze kenden vooral de artiesten die ze samengewerkt hadden en enkele eigenaren van restaurants of clubs, waar ze wel eens zaten. Daarmee hield het ook wel op. "But when you invite fellow artists and they bring their guests also, you'll have a real big party in no-time." Het was niet alsof ze iedereen hun +1 zouden weigeren en eerlijk was eerlijk, het was altijd leuk om nieuwe artiesten te leren kennen.
Hij had zijn weg ingezet naar de badkamer. Het zou maar weinig tijd innemen voordat hij klaar was en desondanks hij en Emily het delen van een kamer wel gewend waren, dacht hij dat ze misschien wat privacy wel waarderen kon.
Stilletjes begon hij tanden te poetsen. Zijn ogen werden getrokken naar de reflectie van hemzelf in de spiegel, al was het maar voor even geweest. Hij had wel aan zichzelf kunnen zien dat hij behoorlijk wat op had. Van alcohol kreeg hij altijd wat kleinere ogen, een vermoeide uitstraling en wallen onder zijn ogen, en dat was nu niet anders. Morgen zou hier waarschijnlijk niks meer van te zien zijn; ze konden uitslapen en hierdoor wist Ashton bijna zeker dat hij wel genoeg slaap zou krijgen. Ongeboeid liet hij zijn blik dan ook weer van de spiegel afdwalen. Hij spuugde de tandpasta uit, spoelde zijn mond even met water en verliet even later weer de badkamer om terug te gaan naar de slaapkamer.
Ze stond met haar zij naar hem toegekeerd, half omgekleed in iets wat leek op haar pyjama. Hij had geen idee of hij haar zojuist gestoord had of niet, maar besloot hier niet naar te vragen. In plaats daarvan liep hij door naar het bed om zich zelf ook uit te kleden. Zijn telefoon legde hij samen met zijn huissleutels op het nachtkastje. Hij had al tientallen berichten gemist maar hier zou hij morgen wel naar kijken, wanneer hij zijn gedachten erbij had.

Ze was zelf ook blij met het idee dat ze zometeen een keer in bed zouden liggen. Het was een enorm leuke maar ook vermoeiende avond en nacht geweest, zeker voor haar voeten. Over het algemeen liep May ook liever op sneakers maar voor een feestje als dit, had ze zichzelf toch weer overgehaald om haar hakken aan te trekken. Iets waar ze nu inmiddels wel spijt van had.
Het was een vreemd idee voor haar om telkens aan te geven wanneer ze wel een knuffel gebruiken kon. Zijn reactie maakte haar dan ook even aan het lachen. Het was wel fijn om te weten dat ze weer haar persoonlijke verwarming zou hebben vanavond. "Of course you were. Everyone wants to be cuddled by me," grapte ze. "I think I'm quite a pro at it." Of er werkelijk professionals waren voor het knuffelen was voor haar niet bekend, maar ze besloot hier alsnog een grap over te maken. Ze zou het vanzelf wel van hem weerhoren of ze hier ook gelijk in had gehad, of dat ze zichzelf te hoog in had geschat.
"That's probably true." Aan haar taxirit had ze wel kunnen zien dat het niet een klein stukje was, wat ze dan terug had moeten lopen naar het hotel. En inderdaad zeker niet op deze schoenen. "Let's just say me and my feet are really grateful that I can stay at your place tonight." Of ze hem moest geloven met de opmerking dat hij zijn moeder niet de kots op zou laten ruimen, wist ze niet, maar het kon haar op dit moment ook niet heel erg deren. "Yeah, right. I'd say the same if I were you," greens ze hem toe. Ze hoopte slechts voor zijn moeder dat hij het ook echt had gemeend, want ze gunde het niemand toe om dat op te moeten ruimen.
Ze liep samen met hem naar boven, haar mond wijselijk gehouden om niemand wakker te maken. Bij de bovenverdieping aangekomen werd ze direct geleid naar een van de kamers. Het was Luke's kamer waarmee ze niet veel later oog in oog stond, zodra hij de lichten aan had gedaan. Met een kleine glimlach keek ze rond. Het was een schattige kamer, typisch jongensachtig maar desalniettemin dacht ze wel te kunnen zien dat er weinig aan veranderd zou zijn sinds zijn doorbraak. Het straalde geen volwassenheid uit maar eerder wat jeugdigheid.
Er werd haar ook nog de badkamer aangewezen, voor Luke aankondigde dat hij zijn tanden ging poetsen. Ze zag hem in de badkamer verdwijnen maar besloot hem zelf nog niet te volgen, omdat ze eerst even haar make-up af wilde halen. Daar had ze tevens geen spiegel voor nodig en omdat ze niet al te veel op had, was ze binnen enkele minuten al klaar. Ze had een prullenbak naast zijn bureau zien staan waar ze de wattenschijfjes in had gegooid, ervan uit gaande dat ze het daar wel weg mocht gooien.
Met een zachte, opgeluchte zucht had ze haar hakken uitgedaan. De bolling van de hak in haar voeten voelde ze nog altijd, zeker nu ze gewoon op blote voeten rondliep, maar dat zou morgenochtend wel verdwenen zijn. Ze had een kort broekje en een t-shirt meegenomen als pyjama, zoals ze eigenlijk vaak wel droeg wanneer ze het iets kouder had dan normaal. Zwijgzaam begon ze zich even later dan ook om te kleden, de outfit van het feest op haar koffer gelegd zodat haar spullen in elk geval niet in de weg zouden liggen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
"I didn't think you were the type to get embarrassed because of stuff like that!" grinnikte ze. Dat had ze niet helemaal verwacht. Daarentegen was dat al van jaren geleden en was hij waarschijnlijk enorm veranderd. Dat leven en alles eromheen moest jouzelf en jouw persoonlijkheid wel veranderen. Dat kon haast niet anders. Zelfs Emily was heel anders geworden dan toen zij een jaar of zestien was, al was ze nooit verlegen of iets dergelijks geweest en zou ze zelfs posters van naakte mannen in haar kamer durven hangen. Haar ouders hadden die dan waarschijnlijk meteen weggehaald, omdat dat niet heel erg gepast was, maar ze probeerde op die manier wel vaker mensen uit de tent te lokken. Wat dat betreft kende zij nooit veel schaamte.
"To me that still sounds as if you know everyone." Het feit dat mensen uit zichzelf al een extra gast meenamen liet al zien dat de feestjes leuk waren. Dat was bij haar niet zo. Zij nodigde dan wat mensen uit en dan waren er misschien twee die een extra gast hadden meegenomen. Zo bijzonder waren haar feestjes dan ook niet, waardoor ze ook gewoon gestopt was met het organiseren. Bovendien waren de kosten ervan altijd belachelijk hoog en dat kon zij, toen zij nog student was, niet bepaald betalen.
Nadat zij zich had omgekleed verliet zij de slaapkamer voor de badkamer, waar Ashton inmiddels al niet meer te vinden was. Daar was ze echter blij mee, want dan kon ze rustig haar gang gaan zonder hierbij iemand in de weg te lopen. Daar haalde ze haar make-up eraf, poetste ze haar tanden en deed ze alle andere dingen die ze normaal gesproken deed voordat ze ging slapen. Nu ze toch al een aantal minuten binnen was en niet meer omringd was door een feeststemming, had ze ook wel zin om te gaan slapen en begon ze toch ook wel te merken dat ze moe begon te worden. De alcohol kon daarbij ook een rol spelen, want daar werd je uiteindelijk ook moe van.
Ze ging er niet vanuit dat Ashton nog in de badkamer moest zijn en dus deed ze daar het licht uit en sloot ze de deur achter haar, waarna ze terug liep naar de slaapkamer. Daar ging ze eerst op de rand van het bed zitten waarna ze haar haren in een hoge knot bond, zoals ze meestal sliep. Zo had ze er zelf geen last van, maar had Ashton dat ook niet. Zodra ze daar klaar mee was ging ze liggen waarna ze de dekens ver over haar heen trok. Het was, voor haar gevoel, toch wat frisjes geworden.
"I'm pretty sure I'm gonna sleep within a minute," had ze met een lachje benoemd. Een minuut was wellicht wat overdreven, maar het zou niet lang duren. Zelfs met het licht aan zou ze in slaap kunnen vallen.

"Everyone wants to get cuddled by you? Are you trying to make me jealous?" vroeg hij lachend. Hij zag nu even voor zich hoe zij letterlijk iedereen knuffelde, zoals onder andere ook een willekeurige buschauffeur, en in zijn hoofd zag het er wel grappig uit. Echter zou hij begrijpen als het zo zou zijn! Wie zou niet op die manier willen worden aangeraakt door iemand die er zo goed uit zag? Alleen al om die reden voelde hij zich een soort van vereerd. Ze had er immers wel gewoon voor kunnen kiezen om samen met Emily weer terug naar het hotel te gaan en als ze dat hadden willen doen, had Luke dat ook wel begrepen. Echter vond hij deze optie veel gezelliger en was hij blij dat hij vannacht gezelschap had. Hij wist wel dat er niks ging gebeuren, alleen al vanwege het feit dat hij teveel op had. Bovendien was hij moe en wilde hij oprecht slapen. Hij ging er niet vanuit dat zij wildere plannen voor de nacht had. Anders had hij dat vast en zeker al wel door gehad.
"But you being a pro at it? I'm pretty sure I'm still a lot better," grapte hij. Al wist hij wel dat zijn fans altijd zeiden dat ze door hem geknuffeld wilden worden! Dat was een tijdje echt een ding geweest. Hij vond het zelf soms een beetje ongemakkelijk, maar dat kwam dan meer als iemand ineens begon te huilen. Als iemand gewoon vrolijk en spontaan op hem af stapte zonder hierbij te huilen vond hij het een stuk minder ongemakkelijk en kon hij zelfs een uur lang met zo'n persoon praten. Hij was dan ook zeker niet moeilijk en wilde die persoon best wel een knuffel geven en een foto met zo'n fan maken.
"I swear! I would not let anyone clean up that shit. I'd just let you do it yourself," plaagde hij haar, al was dat wel hetgeen wat hij het liefst zag gebeuren. Als hij zelf moest overgeven door de drank, zou hij ook zijn eigen zooitje opruimen. Gelukkig had hij er nooit zo'n bende van gemaakt en was dat nooit nodig geweest. Hij had altijd wel een toilet kunnen bereiken voordat het eruit kwam.
Maia volgde hem niet naar de badkamer, maar bleef in de slaapkamer. Hij kon daardoor rustig zijn gang gaan en hij begon zijn tanden te poetsen. Hij kon terugkijken op een leuke avond waarbij hij toch wel weer nét iets teveel had gedronken. Hij weigerde het echter iedere keer weer om nu nog flink wat water te drinken en om nog een paracetamol te nemen. Hij zou de schade van zijn gedrag morgenochtend wel zien. In het ergste geval voelde hij zich ontzettend brak en dan was dat nog geen ramp, omdat hij nauwelijks plannen had voor de volgende dag. Hij hoefde er in ieder geval nergens echt netjes voor uit te zien. Bovendien had hij met flinke katers ook wel eens een optreden gegeven, dus dat in zijn achterhoofd houdende wist hij dat hij zich niet moest aanstellen en dat het wel goed zou komen.
Nadat hij klaar was met zijn tanden poetsen verliet hij de badkamer weer voor de slaapkamer, waarna hij zijn telefoon op het nachtkastje legde en zich vervolgens ook uit begon te kleden.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn kleding liet hij achter op de bureaustoel. Het slapen in enkel zijn boxer was hem gewoon geworden en zo ook nu liet hij het hierbij, geweten dat Emily inmiddels ook wel wist dat hij zo sliep. Het was natuurlijk niet de eerste keer dat ze een bed deelden.
Emily zag hij de kamer uitlopen naar de badkamer, om niet veel later weer terug te keren. Waarschijnlijk was ze even haar tanden gaan poetsen en zich op gaan frissen. Hoe ze op de rand van het bed ging zitten, liet ook hij zich op de matras neerzakken om even zijn ogen langs de wand te laten gaan. Hij was al wel even weer thuis maar kon er desondanks nog niet helemaal aan wennen om weer in zijn eigen kamer te zijn. Het voelde alsof hij in de kamer stond van zijn jongere broertje; hij herkende de ruimte, maar het voelde niet als zijn eigen. Ook leek het voor hem alsof hij in geen jaren meer terug was geweest in Sydney en er een heel leven aan hem voorbij was gegaan, tot hij nu weer thuis was. Dat was blijkbaar het effect wat al het touren op hem had.
Hij keek even over zijn schouder. In alle rust was Emily haar haar in een knot aan het binden, een tafereel die kalmte voor hem uitstraalde. Bovendien stond die haarstijl haar ook gewoon schattig, dan zeker wanneer ze de volgende ochtend net wakker was geworden en het helemaal door de war zat.
"Me too," verzuchtte hij. Hij deed de lamp uit en ging onder de dekens liggen, zich naar haar toegekeerd om haar een kleine glimlach te geven. "It's a miracle I even stayed up for this long, with the amount of beers I've had." Zachtaardig sloeg hij een arm om haar heen. Met zijn duim streek hij even langs haar arm, de beweging enkele seconden met zijn ogen gevolgd voor hij haar blik weer opzocht. Hij kon het niet laten om zich weer te voelen verdrinken in haar heldere, blauwe ogen. "You are gorgeous," murmelde hij, enigszins uit het niets. "You really are."

"I don't know," grinnikte ze. "Is it working?" Ze kon niet echt iets aan hem aflezen. Dat was eigenlijk vanaf het begin al het geval geweest, sinds ze elkaar ontmoet hadden. Er was iets aan die blauwe ogen dat meer mysterie voor May meebracht dan antwoorden. Hij leek haar overigens niet het jaloerse type, maar hij hoorde haar niet klagen als hij aangaf dat het hem wel ietwat jaloers maakte. Ze vond het wel schattig om eens te horen hoe hij eigenlijk over haar dacht.
Of hij werkelijk beter was in knuffelen als haar, wilde ze niet zeggen. Hij was hooguit even goed, maar daar zou ze vooralsnog vanavond wel achterkomen. Zometeen, wanneer ze allebei in bed lagen, zou ze er voor zichzelf achterkomen. Hij had haar immers zelf toegezegd om voor haar persoonlijke verwarming te zorgen. "I guess we'll see."
Een paar minuten nadat Luke naar de badkamer was gegaan, hoorde ze hem weer terug in de slaapkamer stappen. Even voelde ze hoe ze over haar schouder keek om zijn gestalte in haar ooghoeken de kamer binnen te zien wandelen. Echter besefte ze zich al snel dat ze er nog half omgekleed stond en keerde ze hem weer haar rug toe, in een enkele beweging haar shirt overgedaan om een beetje warmte weer te voelen keren. Ze had het nog altijd koud maar hopelijk zou het weggaan, als ze zometeen in bed lag.
Nog snel liep ze naar de badkamer om haar tanden te poetsen, vooraleer ze klaar was om te gaan slapen. Onderweg naar zijn kamer had ze haar haar nog even opgestoken met een elastiekje in een losse staart. Het was puur een gewoonte van haar om niet met los haar te slapen en ze dacht dat dat ook voor Luke wat fijner liggen was, in plaats van dat hij bedolven raakte onder haar lokken.
Het liefst had ze nog minutenlang rondgekeken in zijn kamer. Ze had altijd gedacht dat iemands slaapkamer veel zei over de persoon zelf, waardoor ze vaak benieuwd was naar hoe het er precies uitzag. Het was normaal gesproken altijd haar nieuwsgierigheid die het van haar vermoeidheid won, maar dat bleek nu niet het geval te zijn. Alhoewel ze wel even naar wat posters gekeken had, was ze al gauw weer afgedwaald en ging ze liever alvast in bed liggen. Ze was onderhand niet minder moe geworden dan daarvoor en dat was nu ook wel te voelen.
"Your bed lies amazing." Ze hulde zich tevreden onder de dekens en zocht met haar ogen zijn gedaante op, om haar blik daar te laten rusten. "Only thing missing now, is my personal heater," grapte ze, al wist ze dat het niet lang duren zou voor ook hij naast haar lag en haar op kon warmen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld