Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Het was naar om het zo te moeten doen. Hij was verloofd, maar de enigen die daarvan wisten, waren Derek, Alistair en Erin. Het was een geheim voor de rest van de wereld. Ze moesten elkaar zien in een hotel, waar niemand anders hen zou zien. Het hoorde niet, maar ze deden het toch. Voor hen was het de oplossing, maar dat kon het niet voor eeuwig zijn. Hij glimlachte toen zij naar hem glimlachte. Het was geen oplossing, maar het maakte hem wel gelukkig. Hij was niet langer eenzaam.
'Moeilijk,' mompelde hij. Hij kon het niet helpen, hij miste haar. Twee maanden waren lang om gescheiden te zijn van de vrouw van wie je hield. De vrouw met wie je wilde trouwen. Hij was dol op haar.
'Dat weer ik.' Hij maakte regelmatig simpele beslissingen voor Ivy. Hij besloot welke hotelkamer ze zouden kiezen of wat Ivy liever wilde eten. Het waren de simpele dingen waar ze geen beslissing over kon maken, niet de ingewikkelde. De echte keuzes maakte ze zelf. Hij trok zijn wenkbrauw op toen ze hem vroeg of hij bleef slapen. Natuurlijk bleef hij slapen. Er was geen kans dat hij dat niet zou doen. Hij zou er letterlijk voor door de muren lopen.
'Ik denk niet dat er een groot verschil is tussen de vermoeide ik en de niet vermoeid ik,' lachte hij. Hij zag er alleen vermoeider uit en hij was misschien iets stiller. Meer dan dat kon het niet zijn. Dat wilde hij ook niet, ten slotte zou het voor een hoop narigheid zorgen als hij er vervelend van werd.
Hij merkte op hoe Ivy hem bestudeerde terwijl hij sprak met de man van de balie. Hij glimlachte even. Ivy leek graag naar hem te kijken. Net zo graag als dat hij naar haar keek. Hij lachte toen ze het hotel fancy noemde. Wat dat betreft was Ivy ook anders dan hij was. Hij sprak dingen niet zo snel hardop uit. Hij keek even naar de sleutel en bekeek de knopjes in de lift.
'Zes,' mompelde hij, terwijl hij op het knopje drukte. Hoger ging niet. Dat was waarschijnlijk maar goed ook, niemand zou hen kunnen zien door een raam als ze zo hoog zaten. Hoewel de kans klein was dat iemand hen zou zien door een raam als ze lager zaten. Hij keek de aankomsthal nog even in voor de liftdeuren zich sloten. Het was rustig, hij vroeg zich af hoe zo'n groot hotel gefinancierd kon worden. Niet dat hij het belangrijk vond. Hij stak zijn armen uit naar Ivy en trok haar zacht naar zich toe, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde.
'Hoe lang gaat je doktersbezoek duren?' vroeg hij. Waarschijnlijk moest ze lang wachten en had ze een dokter van niets. Dat gaf hen de meeste tijd.

Account verwijderd

schreef:
Hier gaat het ook maar moeilijk hoor, ik vind het niet fijn om je ze te negeren, het laat me zo slecht voelen over mezelf.." mompelde ze met een zucht. "En hoe heeft Derek dat zo vlug gezien bij jou, volgens mij heeft Suze echt nog niets gemerkt" Het was zoveel makkelijker als je beste vriend het wist. Dan kon je er toch over praten met iemand. Ze leunde kort tegen hem aan en glimlachte. "Goed dat je dat weet" grijnste ze. Ze verstrengelde hun vingers. "Damn, waarom ben ik verloofd met de meest geweldige persoon in heel het instituut?" Vroeg ze glimlachend. Ze hield haar hoofd schuin. "En is het normaal dat ik het zo fijn vind dat ik kan zeggen dat we verloofd zijn?" Lachte ze. Ze vond het zo fijn om dat te zeggen. Verloofd... Binnenkort getrouwd. "Ik moet toegeven dat ik niet had gedacht dat ik ooit zou trouwen" gaf ze toe met rode wangen. Ze beet op haar onderlip en glimlachte. "He, nu kan ik die ring aandoen, toch, ook al is het maar voor even" glimlachte ze breed waarna ze heel voorzichtjes de ring vn haar ketting haalde en om haar ringvinger schoof. Hij paste perfect. "Ollie, heb je een ring van me gestolen om de juiste maat te weten?" Lachte ze, waarna ze hem beschuldigend aankeek. Ze drukte een kus op zijn lippen en keek weer naar de ring. "Hij is zo mooi" zuchtte ze bijna zwijmelend. Damn it. Ze drukte nog een kusje op zijn lippen. "Help me onthouden dat ik deze ring moet afdoen als we weer terugkeren" mompelde ze. Ivy rolde even lachend haar ogen. "He, ik zie het verschil wel hoor" protesteerde ze. Ze zag het wel als hij vermoeid was, zoals de vorige twee maanden. Ze had telkens getwijfeld om hem te troosten en sorry te zeggen, en ze wist dat Claire haar had tegengehouden. Claire haalde het slechtste uit haar naar boven. Ze haalde zelf dingen uit haar naar boven die ze ook nooit zou doen. Net zoals bij de brug. Ze zou nooit vrijwillig een einde maken aan haar leven. Ze geloofde niet dat dat ooit nut zou hebben. "Ollie...wil je mee naar Ierland laterop vakantie, als we verhuisd zijn? Gewoon even, ik moet nog wat dingen uitvogelen daar" gaf ze toe. Ze wou nog één keer haar vroegere huis zien...en haar ouders graf. Gewoon om afscheid te nemen, wat ze nooit had aangedurfd. Ze fronste bij de gedachte. Ze was wel enkele keren gegaan, maar sinds ze in het instituut zat niet meer. Zouden haar ouders het erg hebben gevonden? Ze wou er niet aan denken. Maar ze wou echt heel graag eens samen gaan met Oliver. Zij wist alles over zijn jeugd, maar hij had nog nooit de plek gezien waar zij was opgegroeid. Ze knikte toen hij zei dat ze op de zesde verdieping zaten. "Okey" glimlachte ze. Ivy grijnste breed toen hij haar naar zich toe trok en zijn armen om haar heen sloeg. "Mag ik je nu wel kussen?" Lachte ze. Ze glimlachte tegen zijn lippen aan. Dat was duidelijk een ja. Ivy zuchtte diep. "Wel, ik heb bijna drie uur moeten wachten totdat ik ook echt kon gaan naar de dokter, want er was een probleem met een patiënt voor me, en toen ik er was duurde het nog eens een hele tijd..." Klaagde ze met een serieus gezicht. Ze grijnste naar hem en luisterde kort naar het gezoem van de lift, "en jij, ga je lang hardlopen?"

Account verwijderd

schreef:
'Je zou je niet slecht moeten voelen. Het is dat of helemaal geen relatie en we weten allebei wat de beste optie is.' Geen relatie was geen optie. Ze werden er gehumeurd en eenzaam van. Hij in elk geval wel. Hij was niet goed in alleen zijn, Ivy was er nog beter in dan hij. Vroeg een relatie hebben had zo zijn nadelen.
'Dat moet jij me maar vertellen. Ik zie er blijkbaar anders uit als ik seks gehad heb. En sinds ik de middag in het huis moest besteden en jij de enige andere persoon was in de buurt, had hij die conclusie al snel getrokken.' Hij kon zich niet voorstellen dat hij er echt anders uit zag. Bovendien zat er ook wat tijd tussen. Misschien kende Derek hem toch iets te goed.
'Je doet alsof het vreemd is dat ik met je wil trouwen. Nee, dat is niet vreemd en waarom dacht je dat je nooit zou trouwen?' Ivy praatte een hoop en ze praatte snel, dus hij besloot al haar woorden zelf maar in één zin te beantwoorden. Hij glimlachte even naar haar. Ze bloosde, wat betekende dat ze dus een goede reden had om te denken dat ze nooit zou trouwen. Hij zou niet weten waarom, Ivy was leuk. Hij knikte toen ze hem vroeg of hij een ring gestolen had. Ze had er meer dan genoeg, die ene ring zou ze vast niet missen voor een dagje. Hij lachte toen ze bijna zwijmelend naar de ring keek. Hij had duidelijk een goede keuze gemaakt, wat nog niet zo gemakkelijk geweest was. Waarom waren er toch zo veel ringen?
'Natuurlijk. Ik wil wel zien waar je opgegroeid bent.' Zij wist meer over zijn verleden dan hij over het hare. Hij begon er ook niet zo vaak over, sinds haar verleden pijnlijker voor haar was dan het zijne voor hem. Na Adelaide was zijn leven bergafwaarts gegaan, maar daarvoor was zijn leven fijn geweest. Zij had veel meer meegemaakt op jongere leeftijd.
'Klinkt vervelend,' merkte hij met een grijns op. Als zij veel tijd had, zou hij ook veel tijd nemen. Hij kon duizenden smoesjes bedenken. Ze hadden de middag vrij en hij was gaan hardlopen, hij had zo veel opties.
'Erg lang. Iedereen weet dat ik Claire haat, dus dat ik alles doe om zo lang mogelijk weg te blijven.' Iedereen wist dat Derek en hij een hekel hadden aan Claire. Niemand begreep waarom, maar dat was zijn probleem niet. Hij probeerde altijd zo ver mogelijk bij Claire vandaan te blijven.
'Misschien kwam ik onderweg wel een oude vriend tegen en ben ik daar een tijd blijven hangen,' zei hij schouderophalend. Hij had vrienden gehad voor de bende. Hij zag geen van hen nog en hij had ook geen moeite gedaan om nog contact met hen te zoeken. Zij hadden hun eigen levens en het was tijd dat hij ook een eigen leven opbouwde. Hij raakte Ivy's wang aan en keek op toen de deuren open gingen, waarna hij de lift uitstapte en door de gang liep, op zoek naar de kamer die ze hadden. Die vond hij al snel. Hij draaide de deur open en liep naar binnen. Het was inderdaad een fancy hotel.

Account verwijderd

schreef:
"Ja,dat weten we" gaf Ivy toe. Het maakte geen sense dat ze zich slecht voelde, maar ze was het ook niet gewoon. Niet dat ze het gewoon wou worden, ze wou zo snel mogelijk weer normaal samen zijn, niet in het geheim. Ze mocht er niet aan denken dat ze had gewacht met het zeggen dat ze van hem hield tot na de missie, want dan zou ze nooit meer de kans hebben gehad. Oliver zou verdwenen zijn, en zo makkelijk zou hij ook weer niet te tracken zijn als ze zijn adres niet had. Hij zou een eigen toekomst zijn begonnen, misschien wel getrouwd met iemand anders, kinderen. Ze fronste bij de gedachte en schudde haar hoofd. Damn it, ze moest niet zo denken. Ivy lachte toen hij zei dat hij er anders uit zag als hij seks had gehad. "De volgende keer let kk er wel op" beloofde ze hem met een grijns. Tuurlijk zag hij er een beetje anders uit, minder gespannen bijvoorbeeld, maar dat had zij ook. Haar haar zat altijd in de war en de rode blos op haar wangen was vaak onmisbaar. Ze schudde haar hoofd toen hij zei dat ze deed alsof het vreemd was dat hij met haar wou trouwen. "Dat bedoelde ik niet" protesteerde ze, waarna ze haar hand weer in de zijne liet glijden. "Het is gewoon fijn, en ik ben nog een beetje verrast, een klein beetje" gaf ze eerlijk toe. Het was gewoon zo plotseling geweest. Ivy haalde haar schouders op toen hij vrieg waarom ze dacht dat ze nooit zou trouwen. "Meestal was ik degene die nadacht over trouwen, en het is nogal een onderwerp dat mannen zo snel mogelijk van me wegjaagt" gaf ze toe. Getver, dat ze er ooit nog had aan gedacht dat ze met Joel zou trouwen. Ze trok een gezicht. "Maar he, nu dus niet" glimlachte ze breed. "Maar goed ook" voegde ze eraan toe. Ze lachte toen hij schuldig knikte. "Typisch..en ik heb dat weer niet opgemerkt" Ze schudde geamuseerd haar hoofd en drukte een kus op zijn hals. "Okey, misschien kan ik dan ook eens onze oude buren bezoeken, hmm, ik herinner me nog dat ze altijd voor ons zorgden als onze ouders weer eens waren gaan werken" Ze had er veel tijd doorgebracht, maar het contact was nu wel verwaterd. Iets waarvan ze toch wel spijt had. Ivy lachte om zijn woorden. "Hmmm, enorm vervelend" grapte ze. Okey, dit was veel, veel beter dan vervelend. Verre van. "Awh, en je bent ook wel nog iets gaan drinken? Dat heb ik toch gehoord?" Grapte ze. Het was geen probleem voor hen om wat de tijd te rekken. "Awh ja, jullie moesten nog bijpraten he?" Vroeg ze hem glimlachend toen hij begon over een oude vriend. "Wat was zijn naam ook alweer? Marc?" Ze drukte een kus op aijn lippen en liep mee naar binnen. Bewonderend bekeek ze de kamer. Oh ja, het was zeker fancy hier. Ivy sprong op het bed en bleef liggen. "Dit is fantastisch" gaf ze toe. Ze klopte naast haar op de matras en trok een wenkbrauw op naar hem.

Account verwijderd

schreef:
'We moeten het hen toch een keer vertellen. Ik ga niet in het geheim trouwen en ik denk dat we het ook niet verborgen kunnen houden dat we gaan samenwonen,' gaf hij toe. Een geheime bruiloft was niets. Dan stelde hij de bruiloft nog liever uit. Samenwonen ging al een probleem worden. Hij wist zeker dat hun teamgenoten eens langs wilden komen als ze ergens anders gingen wonen en hoe gingen ze in hemelsnaam verbloemen dat ze in hetzelfde huis woonden? Het zou binnen de kortste keren bekend zijn.
'We kunnen het ook gewoon aan Derek vragen, misschien was het een stomme gok.' Het was mogelijk, maar hij wist vrij zeker dat Derek die gok niet zou maken. Als hij het mis had, zou zijn humeur waarschijnlijk alleen maar slechter geworden zijn. Gelukkig had hij het niet mis en was het een goede aanleiding geweest om Derek te vertellen over wat er speelde tussen Ivy en hem.
'Dacht je dat ik niet met je zou willen trouwen?' vroeg hij. Als ze verrast was, had ze het in elk geval niet aan zien komen. Dat was mooi, want hij vond het leuk dat het haar verraste. Hij drukte een kusje tegen haar lippen en lachte toen. Trouwen was inderdaad iets waar vrouwen een hoop mannen mee wegjoegen. Mannen bonden zich over het algemeen gewoon niet zo graag als vrouwen.
'Ik denk dat ik jou eerder wegjaag dan andersom.' Hij was degene die over trouwen en kinderen krijgen was begonnen. Hij wilde met iemand zijn die op dezelfde golflengte zat als hij. Wat als Ivy nooit wilde trouwen en een hekel aan kinderen had? Dat zou een probleem geweest zijn. Hij moest er toch op een manier achter komen of dat ze ongeveer hetzelfde wilden in hun levens. Hij knikte toen ze over haar buren begon. Hij zou wel met haar meegaan, waarschijnlijk zou het leuk worden. Bovendien leek het belangrijk voor haar en dus was het ook belangrijk voor hem, hoewel hij niet wist wat hij precies moest verwachten.
'Ik bedenk wel een naam,' lachte hij. Hij was verrassend goed in leugens bedenken als het op Ivy aankwam. Hij loog niet tegen haar, maar hij vond het gemakkelijk om te liegen zodat ze hun relatie konden behouden. Tegen Derek zou hij ook niet kunnen liegen, maar de rest van het team was gemakkelijk. Zij waren niet zo belangrijk voor hem als Ivy en Derek.
Hij keek even naar Ivy toen ze op bed sprong en hij glimlachte toen ze zei dat het fantastisch was. Zo erg was het misschien nog allemaal niet. Hij plofte naast haar op bed en trok haar naar zich toe, waarna hij zijn hoofd in haar haren begroef en een opgeluchte zucht over zijn lippen gleed.
'Je weet niet half hoe hard ik dit gemist heb,' mompelde hij.

Account verwijderd

schreef:
"I know, en he, ik wil ook niet dat we in het geheim trouwen hoor" protesteerde ze. Hopelijk dacht hij niet dat ze dat wou, want dat wou ze helemaal niet. "Owh fuck, Oliver, we moeten dat dan allemaal regelen" kreunde ze. "Okey, stiekem vind ik het niet zo erg, maar ik ga nooit kunnen kiezen tussen duizenden taarten" gaf ze toe. "We moeten gewoon echt zo snel mogelijk van jeweetwel af, ik denk dat ik haar een codenaam moet geven, liefst een lelijke naam...wat dacht je van Bertha?" gromde ze. Ivy had gewoon een gloeiende hekel aan de vrouw, Joel was er nog niets mee vergeleken. Ze pruillipte. Ivy trok een wenkbrauw op. "Volgens mij is dat geen stomme gok hoor, Derek was niet zo'n man die zo'n gok zou maken. "Volgens mij heeft hij Elise haar trucs geleerd" De vrouw was enorm goed in het herkennen van iemands gevoelens. Het was als een soort van Lexa waarschijnlijk.Ivy schudde haar hoofd. "Niet meer" gaf ze toe. "I mean..." Ze schudde haar hoofd, ze had gewoon gedacht dat hij het niet meer zag zitten na wat er allemaal was gebeurd. "Ik zou het je niet kwalijk hebben genomen, tuurlijk zou ik het wel jammer hebben gevonden, maar ik zou het wel snappen" gaf ze toe. Ivy glimlachte bij het kusje op haar lippen, waarna ze een kus terugdrukte. "Jij zou me nooit wegjagen" gaf ze toe. "En je zei gewoon wat ik ook wou, wat ik nog steeds wil" gaf ze toe. Ze glimlachte en gaf hem een por. Ja, hij was wel als eerste begonnen ove rhet hele trouwen en kinderen, maar ze vond het helemaal niet erg. Ivy glimlachte toen hij begon te lachen en zei dat hij wel een naam zou bedenken. "Kom op, Marc is ook goed" klaagde ze. Ze glimlachte bij het zien van zijn glimlach en kroop in zijn armen. Ze keek hem schuinelinks aan toen hij zijn hoofd in haar haren begroef en opgelucht zuchtte. "Toch wel, want ik heb dit ook veel te erg gemist" gaf ze toe. Ze drukte een kus op zijn lippen. "Eindelijk privacy" mompelde ze. Ze liet haar vingers glijden over zijn armen.

Account verwijderd

schreef:
Het was al wel bekend dat ze niet in het geheim wilde trouwen. Zoiets konden ze niet maken. Niet naar hun vrienden toe en ook niet naar hun familie toe. Nou ja, naar haar vrienden en zijn familie. Hij had dezelfde vrienden als dat Ivy had, maar Ivy had er nog veel meer. De enige vriendschap die hij had waar Ivy niks mee te maken had, was zijn vriendschap met Lexa. Hij wist echter zeker dat Lexa en Ivy vrienden zouden worden.
'We gaan trouwen en jij maakt je druk om taarten? Kun je je niet beter druk maken om het feit dat je de rest van je leven met mij opgescheept zit?' lachte hij. Hij begon nog harder te lachen toen Ivy over codenamen begon. Bertha. Het was echt weer iets voor Ivy om zoiets te zeggen. Hij vond het stiekem wel fijn dat Ivy zo'n hekel aan Claire had gekregen, want dat betekende dat ze samen over haar konden klagen.
'Waarschijnlijk zie ik er inderdaad anders uit.' Hij hief zijn schouders op. Het maakte ook niet uit dat hij er anders uitzag, want blijkbaar viel het alleen op als je hem echt goed kende. Ivy en Derek zouden het misschien zien, maar de rest niet. Hij fronste en bestudeerde haar toen ze opnieuw begon te praten.
'Dus als ik het niet meer gewild had, had je je daarbij neergelegd? Zou je me niet willen overtuigen?' vroeg hij geïnteresseerd. Hij was benieuwd naar hoe ze in elkaar zat. Zou ze direct opgegeven hebben of zou ze haar best gedaan hebben? Nu maakte het niet meer uit, want ze waren al verloofd, maar hij was toch benieuwd.
'Voor mij is het makkelijker te zeggen dan voor jou. Ik ben niet degene die negen maanden met een kind rondloopt en vervolgens door een bevalling heen moet,' gaf hij toe. Hij had het gevoel dat de stap voor vrouwen groter was. Hij had er ten slotte geen last van als ze zwanger zou zijn, maar zij wel.
Marc was oké, maar ze zouden het nog wel zien. Waarschijnlijk vroeg niemand ernaar.
'En nu we privacy hebben, is het tijd voor jou om te vertellen wat je niet kon vertellen tijdens de lunch,' merkte hij met een grijns op. Ze had duidelijk gezegd dat ze dat in de hotelkamer wel zou vertellen en dat was waar ze nu waren. Hij drukte een kusje in haar hals. Hij zou erop moeten letten dat hij niets zichtbaars achterliet. Het was maar goed dat mensen zo veel kleren droegen. Hij glimlachte even bij die gedachten en streelde toen over haar heup. Het was zo gemakkelijk om bij haar te zijn, hij maakte zich niet druk over wat er van hem verwacht werd en wat Ivy allemaal zou denken. Hij voelde zich altijd op zijn gemak als ze samen waren.

Account verwijderd

schreef:
Ivy schoot in de lach. "He, dat is het enige waar ik me helemaal geen druk over maak" protesteerde ze. "Dat is hetgene waar ik het meest naar uitkeek" beloofde ze hem. Ze drukte haar lippen op de zijne en lachte. "Oh kom op, geef toe, taart kiezen is verschrikkelijk, en by the way, ik ga er niet te veel proeven, want ik moet nog in een bruidsjurk kunnen" protesteerde ze. "Al ga ik wel naast je zitten om je te steunen terwijl je taart na taart naar binnen werkt" plaagde ze hem.Ze raakte zijn schouder aan en keek hem schuin aan toen hij zei dat hij er dan waarschijnlijk anders uitzag. "Ik weet niet, wel een beetje, maar ik dacht niet dat het zou opvallen" protesteerde ze. Ivy glimlachte en legde haar hoofd op zijn borstkas. "Ehm, wel, ik zou je tuurlijk wel willen overtuigen, maar ik ben vaak bang dat ik zorg voor ruzie tussen ons twee en dat het dan niet meer goedkomt" gaf ze toe met een frons. "Maar hoogstwaarschijnlijk zou ik wel heel erg mijn best doen voor 3 maanden, en als je dan niet zou veranderen van gedacht, zou ik toch uiteindelijk me wel moeten neerleggen bij die beslissing" gaf ze toe. "Wat zou ik anders kunnen doen Oliver, het is jouw beslissing" Ze glimlachte naar hem. Ze zou heus wel haar best hebben gedaan, maar Oliver kon best wel koppig zijn, net oals zij. Ivy lachte toen hij zei dat het makkelijker gezegd was voor hem dan voor haar. "Ik zou met plezier rondlopen met een baby rondlopen in mijn buik, zeker als die van jou is" Ze haalde haar schouders op en bloosde toen ze besefte wat ze had gezegd. Damn it. Ze lachte om Olivers gezichtsuitdrukking. "En je denkt toch niet dat ik je het zo gemakkelijk ga maken, oh nee, ik ben waarschijnlijk de meest vervelende persoon op de wereld dan" grapte ze. Ivy lachte om wat hij zei en glimlachte toen hij een kusje drukte in haar hals. "En wat ging ik ook alweer zeggen?" plaagde ze hem. Ze grijnste toen hij haar heup streelde en drukte een kus terug, waarna ze haar been tegen hem optrok.

Account verwijderd

schreef:
'Dat zeg je nu nog, wacht maar tot we vijftien jaar verder zijn,' lachte hij. Over vijftien jaar werden ze alweer oud en werd het leven saai door de eeuwige routine. Rond de veertig werd alles altijd anders, toch? Hij beantwoorde haar kus kort en hield zijn hoofd schuin toen ze opnieuw over de taart begon. De taart was nog wel het minste waar hij zich druk om maakte. Ze konden er gewoon een kiezen en dan was het ook goed.
'Ik ga geen tientallen taarten naar binnen werken. Moeten we echt zo veel moeite doen voor een taart? Heb je geen lievelingssmaak?' vroeg hij. Hij hield van chocoladetaart, konden ze niet gewoon een chocoladetaart pakken? Ivy maakte zich te druk om kleine dingen. Hij lachte zacht en schudde zijn hoofd, dat was nu waar hij mee ging trouwen. De vrouw die zich druk kon maken om de kleinste dingen. Het was lief en hij hield er van. Wat dat betreft vormden ze een balans. Zij maakte zich te druk en hij was er wat te laks in. Een taart kon hem niets schelen.
'Dus ik zie er wel anders uit,' lachte hij. Een beetje was niet niks. Hij wist alleen niet wat het precies zou zijn. Zijn uiterlijk kon het bijna niet zijn. Hij had zijn haren gefatsoeneerd en er zat een tijd tussen, dus zijn lichaam was al aardig tot rust gekomen.
'Lief, maar ik denk dat we een hoop moeite bespaard hebben op deze manier.' Hij had haar direct ten huwelijk gevraagd, ze had er niets voor hoeven doen. Het was ook niet nodig, hij wilde met haar trouwen en dat was genoeg voor hem om het haar te vragen.
Een grijns verscheen op zijn gezicht. Ze zou graag met een baby rondlopen, al helemaal als het het zijne was. Hij wilde graag dat ze met een baby rondliep, maar alleen als het het zijne was. Zijn grijns werd iets breder toen hij opmerkte dat ze begon te blozen.
'Laten we dan maar hopen dat we dat ook voor elkaar krijgen.' Het zou allemaal nog wel even duren. Ze wilde nog niet zichtbaar zwanger zijn op de bruiloft, dus ze hadden nog een poosje. Hij kon alleen maar hopen dat het hen zou lukken, want je hoorde vaak genoeg dat het niet lukte.
'Ik denk dat dat wel meevalt,' merkte hij op. Hij vond Ivy nooit vervelend doen. De hormonen zouden haar misschien prikkelbaar maken, maar ze zou heus niet zo verschrikkelijk worden. Hij streelde even langs haar zij en keek op toen ze hem vroeg wat ze ging zeggen.
'Je zou in het hotel zeggen hoe ik eruit zie, want dat was blijkbaar niet voor Derek bestemd,' lachte hij. Hij liet zijn vingers over haar been glijden en liet zijn hand vervolgens liggen, waarna hij geamuseerd naar Ivy keek.

Account verwijderd

schreef:
"Dan hou ik nog steeds evenveel van je" zei ze met een grijns. Ze schudde haar hoofd. "Ik weet zeker dat ik nooit zal stoppen met van je te houden, en jij bent meestal degene met het vertrouwen" klaagde ze. Ivy pruillipte. Als hij er geen vertrouwen in had, wist ze niet wat te doen. Het zou heus wel leuk worden. "Kijk bijvoorbeeld naar je ouders, zij zijn elkaar nog lang niet beu hoor" protesteerde ze. Ivy grijnste breed naar hem. "Oh ja, toch wel, en ehmmm, ja?" Ze drukte een kus op zijn lippen en trok een wenkbrauw op. "Ehem, denk je echt dat ik een lievelingstaart heb? Ik lust bijna alles Ollie, taarten kiezen is als een hel voor mij" lachte ze. "Wel, jij houdt van chocoladetaart, maar chocoladetaart is niet echt een stijl voor een bruidstaart" zuchtte ze. "Okey ja, je ziet er wel anders uit" lachte ze. "Maar ik vind het sexy, dus verander er maar niets aan" plaagde ze hem. Ivy glimlachte toen hij zei dat ze veel moeite had bespaard op deze manier en knikte. Hij had een punt, het was zo. Ze hadden veel moeite bespaard, ze had meteen ja gezegd. Ivy gaf hem een por toen hij grijnste en glimlachte om zijn woorden. Hmmm, papa Oliver, dat klonk goed. Ivy drukte een kus op zijn lippen. Hopelijk zou het ook lukken. Gelukkig zat het niet in de familie, want ze hoorde dat het wel eens erfelijk was. Niet altijd, maar soms wel. Ivy haalde haar schouders op. "We zien wel" mompelde ze. IVy glimlachte toen zijn vingers over haar been gleden en lachte om zijn geamuseerde blik, waarna ze nog een kusje op zijn lippen drukte. "Hmmm, oh ja, helemaal vergeten" grapte ze. Ze boog zich naar hem toe. "Wel, ten eerste, je bent verschikkelijk, maar echt verschrikkelijk sexy" Ze drukte nog een kus op zijn lippen. "Ten tweede, ik denk dat iedere vrouw zou smeken om je te doen als ze jou eens naakt hebben gezien" Plagerig sabbelde ze zachtjes aan de huid net op zijn sleutelbeen, onder de rand van zijn shirt. "En ten derde, soms maak ik me zorgen dat mannen op je zullen vallen alleen maar doordat ze je zien" grapte ze. Ze grijnste breed.

Account verwijderd

schreef:
'Ik weet dat ik altijd degene bent met het vertrouwen, maar het is leuk om het eens van jou te horen.' Hij maakte zich niet druk over hun toekomst. Wat er ook zou gebeuren, ze zouden bij elkaar blijven. Hij hield van haar en zij van hem, dus het kon niet meer misgaan. Zijn liefde voor haar zou nooit verdwijnen.
'Mijn ouders zijn uitzonderlijk, maar ik denk dat wij dat ook wel voor elkaar krijgen.' Als het bleef zoals het nu was, waren ze misschien nog wel erger dan zijn ouders waren. Over zijn ouders gesproken; hij moest hen ook nog vertellen dat hij weer terug was bij Ivy. Hij wist zeker dat ze het niet erg vonden, maar hij hoorde het ze nog wel te vertellen. Hij hoorde hen al helemaal te vertellen dat ze zouden gaan trouwen.
'Is er geen luxe chocoladetaart of zo?' klaagde hij. Hij wilde geen tientallen taarten proeven. Tot vijf taarten kon hij wel aan, maar hij was niet van plan zich misselijk te eten. Hij zou Ivy gewoon dwingen er ook een paar te eten en dan zou hij beloven dat ze daarna gingen sporten. Hij trok zijn wenkbrauw op toen ze toegaf dat hij er inderdaad anders uit zag, maar dat hij het niet moest veranderen. Hij schudde even grijnzend zijn hoofd toen ze zei dat ze het sexy vond. Dat was echt weer iets voor haar.
'Daar moeten we dan ook maar vertrouwen in hebben,' merkte hij op. Ze mochten er niet vanuit gaan dat het niet zou lukken of dat er problemen op zouden treden. Het ging meestal gewoon goed. Toch maakte hij zich er ergens al een beetje zorgen over. Zijn zorgen verdwenen echter al snel weer. Hij drukte een kus tegen haar lippen toen ze zich naar hem toe boog en hij bekeek haar geamuseerd. Hij was toch benieuwd wat er zo heftig was dat ze het niet kon vertellen in het bijzijn van Derek. Haar woorden amuseerde hem. Hij wist niet dat ze hem sexy vond. Ze wisten dat hij haar sexy vond, maar hij was daar open over. Wat ze dacht, had hij niet eerder gehoord en hij moest toegeven, het klonk wel sexy. Haar derde punt kon hem niet zo veel schelen, maar haar eerste twee punten waren uiterst interessant. Hij drukte nog een kusje tegen haar hals en zuchtte toen, zijn lichaam vond het net zo interessant als zijn hoofd.
'En dat is dus waarom we nooit lang van elkaar gescheiden mogen zijn, want dan is het veel te gemakkelijk,' mopperde hij. Waarschijnlijk zouden die vier tellen in de douche ook niet meer tellen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen hij zei dat het leuk was om het eens van haar te horen. "Awh, het spijt me dat je dat niet vaker hoort van me, ik zweer je dat ik er beter begin op te letten" beloofde ze hem. Ze probeerde echt te letten op haar gebrek aan vertrouwen. Het enige waar ze echt in geloofde, zelfs na wat er was gebeurd, was Oliver. Ze zou niet meer aan hem twijfelen. "Ik hoop het, dat meen ik" gaf ze toe. "Heb je je ouders het al laten weten, van ons?" Ze keek hem vragend aan. Hij had alleszins nog niets tegen haar erover gezegd en ze had hem niet gezien terwijl hij belde ofzo, dus ze wist het niet. "Heb je mijn broer ooit iets verteld over dat je me ten huwelijk wou vragen?" vroeg ze nieuwsgierig. Hij had een tijdje geleden de ring al gekocht, dus het was wel mogelijk. Ze schudde lachend haar hoofd om zijn woorden. "Nah, ik denk het niet, maar ik zoek het wel nog eens op voor je" grinnikte ze. Nu had ze nog niet echt de tijd, maar ze zou het hem wel laten weten als ze toch een luxe chocoladetaart vond. Misschien maakte ze er nog wel één voor hem. Ze lachte om zijn gezicht toen hij een wenkbrauw optrok. Dat vond ze ook wel sexy, die wenkbrauw. Nou ja, alles aan hem eigenlijk. Ze knikte. Ze moesten maar zien wat er gebeurde. Ze was er zeker van dat het wel goed zou lopen. Ze mochten niet over mogelijke doemscenario's denken, right? Altijd dat grote woord, vertrouwen. Het was belangrijk, en ze was blij dat ze weer vertrouwen hadden. Al had zij er meer problemen mee dan Oliver. Dat wisten ze allebei, en ze was blij dat Oliver ermee kon leven. Ivy lachte om zijn gezicht en gaf hem een tik. "Je gaat me nu niet zeggen dat je dat niet wist" zei ze verontwaardigd. "Oh god, ik moet het je vaker zeggen he?" lachte ze. Ze glimlachte bij het kusje tegen haar hals. "Puntje drie mag je weglaten, ik vond het gewoon leuker als er drie punten waren" grapte ze. Ze trok grijnzend een wenkbrauw op toen ze merkte hoe zijn lichaam reageerde. "Oh? Okey, ja, ik moet dat zeker meer zeggen" plaagde ze hem. Ze gniffelde om zijn woorden. "Zie je wel waarom ik het moest zeggen in het hotel" grapte ze, waarna ze haar lippen tegen de zijne drukte. Ze keek hem met een glimlach aan. "Ik heb nog wel een paar dingen hoor, maar dan wil ik ook wel een paar dingen weten die je over mij denkt" Ze trok een wenkbrauw op.

Account verwijderd

schreef:
'Dat weet ik wel,' gaf hij toe. Hij zag wel dat ze het probeerde, maar ze waren er nog lang niet. Ivy was een echte twijfelaar, maar hij was dat niet. Hij had altijd vertrouwen gehad. Vertrouwen in haar, vertrouwen in hun relatie. Zij was degene die twijfelde, waardoor hij het niet eens vreemd gevonden had dat ze hem niet vertrouwde nadat ze de foto vond van hem en Claire. Het was niet vreemd dat ze geen vertrouwen in hem had.
'Nee, nog niet. Ik wil het ze ook eigenlijk niet vertellen over de telefoon. Misschien kun je meegaan als ik het ze ga vertellen, ze hebben je gemist.' Zijn ouders hadden het erg voor hem gevonden dat ze bij hem weggegaan was, maar hij wist zeker dat ze het ook erg voor henzelf vonden. Ze waren gehecht geraakt aan Ivy en ze behandelden haar alsof het hun eigen kind was. Zij waren haar ook verloren. Hij wist zeker dat ze het haar niet kwalijk namen, maar het zou fijn zijn als Ivy er ook bij was.
'Nee.' Hij had het Alistair niet verteld. Ze hadden het erover gehad, maar dat was om trouwen in het algemeen gegaan. Alistair zou blij voor hen zijn als ze zouden trouwen, maar hij had niet verteld dat hij plannen had. Hij wist dat Alistair het goed zou keuren. Hij knikte toen ze zei dat ze het op zou zoeken. Hij hield van chocoladetaart. Ook van taart in het algemeen, maar voornamelijk van chocoladetaart.
'Je bent er niet zo open over als ik,' klaagde hij. Hij wist niet wat ze precies vond. Hij knikte toen ze zei dat hij punt drie wel weg mocht halen. Punt drie vond hij ook niet zo interessant. Er waren vast mannen die hem aantrekkelijk vonden, maar daar gaf hij niet zo veel om. Hij bromde even toen ze grijnzend naar hem keek. Hij kon er niets aan doen.
'Ik vind het nog steeds niet eerlijk,' mopperde hij. Hij lachte even toen ze zei dat hij een paar dingen moest zeggen. Waarschijnlijk had hij alles al eens gezegd. Hij streelde langs haar arm terwijl hij nadacht.
'Ik denk dat ik alles al eens gezegd heb. Je weet dat ik je erg mooi en sexy vind. Je weet dat ik vind dat niemand anders zo mooi is als jij, ondanks dat jij een andere mening hebt. Je weet ook dat we veel vaker seks zouden hebben als ik dat mocht beslissen.' Hij drukte een kus tegen haar lippen. Hij was altijd open, dus ze wist alles al. Hij had al zo vaak verteld wat hij dacht. Het amuseerde haar altijd als hij weer eens dingen toegaf.
'Dat zijn toch een paar dingen. Jouw beurt,' merkte hij met een grijns op.

Account verwijderd

schreef:
Ze knikte toen hij zei dat hij dat wel wist. Ze vond het echt heel erg dat ze hem niet had vertrouwd op de momenten dat ze hem had moeten vertrouwen. En ze kon op één of andere manier niet de schuld volledig op Claire schuiven. Ze vond dat ze zelf ook schuldig was, ook al kon ze haar eigen gedachten en handelingen niet beheersen op dat moment. Ivy keek hem met grote ogen aan toen hij voorstelde dat ze meeging als hij het hen ging vertellen. "Okey, maar als ze kwaad worden sta ik in 1 seconde in New York ofzo, je bent gewaarschuwd" zei ze met een klein glimlachje. Ze verwachtte niet dat zijn ouders haar de huid vol zouden schelden, maar ze nam maar beter voorzorgen. Ze schudde even glimlachen haar hoofd en lachte om zijn gezicht bij het vermeldden van de chocoladetaart. "Geen chocoladetaart op de bruiloft Ollie" gniffelde ze. Ze konden het wel als een bijtaart nemen maar meestal hoorde een bruidstaart wit te zijn of een ander licht kleur. Ivy lachte om zijn geklaag en kromde haar rug kort. "Okey okey, ik zeg het je wel meer, maar vrouwen zijn gewoon minder open over zo'n dingen" lachte ze. Ze zou het niet altijd doen, maar af en toe kon ze wel eens zeggen wat ze dacht. "Ik wel" Ze schoot in de lach toen hij zei dat hij het niet eerlijk vond. "Wel, dat is een lange tijd geleden dat je dat nog eens hebt gezegd" glimlachte. Hij zei vroeger vaak dat hij het niet eerlijk vond, maar dat was echt een lange tijd geleden. Ze volgde met haar ogen zijn vingers die langs haar arm gleden en hield haar hoofd schuin toen hij zei dat hij alles al had gezegd. "Just try" glimlachte ze. Ze luisterde en een glimlach speelde om haar lippen bij zijn woorden. "Wel dat laatste blijft zeker wel hangen" grapte ze, waarna ze zijn lippen even vasthield en hem aankeek. Ze streelde zijn borstkas en glimlachte bij zijn grijns. "Wel, het windt me op als je die ene wenkbrauw zo grijnzend optrekt, of als je mijn voor en achternaam zegt op die speelse manier van je, of natuurlijk die plagerijen, die kunnen we natuurlijk niet vergeten" Ze schudde grijnzend haar hoofd. Het waren dingen die ze nog nooit had gezegd, niet tegen Oliver, maar ook niet tegen iemand anders. "En ik vind het enorm sexy als je gewoon rechtuit vraagt of we seks kunnen hebben"

Account verwijderd

schreef:
Zijn ouders zouden heus niet kwaad worden. Het was niets voor hen om kwaad te worden, al helemaal niet op zijn verloofde. Ze wilde een goede verstandhouding en dat was onmogelijk als ze kwaad zouden zijn op de vrouw met wie hij zijn leven ging delen. Hij schudde zijn hoofd en streelde kort door haar haren.
'Mijn ouders zijn dol op je, dat weet je. Ik weet zeker dat ze ontzettend blij zijn dat je weer terug bent.' Zijn ouders waren liefdevolle mensen en het was niet alsof ze niet zouden houden van een eventuele volgende vriendin, maar natuurlijk hadden ze liever dat hij bij dezelfde vrouw bleef. Hij wilde zelf ook graag bij dezelfde vrouw blijven. Hij hechtte zich snel, net als zijn ouders, waardoor hij het niet fijn vond om van de een naar de ander te gaan. Hij kon niet wat Jason wel kon.
'We kunnen toch een witte chocoladetaart kopen?' vroeg hij met een grijns. Iedereen hield van chocola, daar konden ze geen foute keuze in maken. De kans was groot dat ze een witte bruiloft hadden, dus konden ze een taart van witte chocola kopen.
'Het is veel leuker als jullie er open over zijn. Je zou het eens moeten proberen,' lachte hij. Hij was er open over en Ivy leek het nooit erg gevonden te hebben. Als Ivy er open over was, zou hij dat ook zeker niet erg vinden. Hij zou het zelfs interessant vinden. Dachten mannen anders dan vrouwen? Nu had hij het idee dat dat wel zo was.
Hij bromde toen Ivy zei dat het weer even geleden was dat hij gezegd had dat hij het niet eerlijk vond. Hij vond het wel eerlijk dat hij er last van had, maar niet eerlijk dat het zo gemakkelijk ging. In deze situatie kon het hem weinig schelen, maar als het in het openbaar ook zo gemakkelijk ging, was dat een groter probleem.
Geamuseerd luisterde hij naar wat ze allemaal te zeggen had. Nu kon hij zijn eerdere gedachte bevestigen; hij vond het leuk als Ivy er open was. Hij dacht kort na over haar woorden, waarna een grijns op zijn gezicht verscheen.
'Dus als ik je nu zou plagen en je zou vragen of we nu seks kunnen hebben, zou je dat doen?' vroeg hij geamuseerd. Dat was er een om te onthouden, dat kon hij wel gebruiken. Hoewel hij moest toegeven dat hij nooit tekort gekomen was. In die laatste paar maanden van hun relatie gebeurde het niet vaak meer, maar hij was niet tekort gekomen. Hij was zelf ook doodop geweest en hij was meestal degene die direct in slaap viel als hij eenmaal naar bed ging. Dat betekende niet dat hij het nu niet zou gebruiken, ondanks dat hij wist dat het ook wel zou gebeuren als hij het niet op die manier deed.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld