Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG met Shiri (2)
Duchess
Wereldberoemd



Faelar fronste, maar besefte zich, net als Dayla, maar al te goed wat zijn vader bedoelde. 'Ik dacht dat dat alleen op korte afstand...' Stamelde hij. Zijn vader schoot zacht zijn hoofd en keek Dayla even aan. 'Bedankt, trouwens.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla keek de vader aan. 'Voor wat...?' vroeg ze. Zij was degene die hen in deze situatie had gekregen, niet echt een scenario om haar te gaan bedanken.
Duchess
Wereldberoemd



'Op hem passen,' antwoordde zijn vader glimlachend, waarna hij Faelar aankeek. 'Dat kan hij zelf namelijk niet zo goed.' Faelar zuchtte diep, maar voor hij iet zeggen kon zei zijn vader streng: 'Ik heb je gespiest zien worden, begin er niet eens over.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla glimlachte zwak. 'Ik doe mijn best, ook al lukt het niet altijd...' zei ze. Meteen kwam het beeld van Faelar met een zwaard door zich heen voor haar ogen voorbij. Het was iets dat ze zich niet graag herinnerde. 
Duchess
Wereldberoemd



'Alsof ze dat zelf zo leuk vonden,' hoorde Faelar zijn moeder achter zich zeggen. Ze liep naar Faelar toen en omhelsde hem kort en statisch, voor ze naar Dayla knikte. 'Nou?' Faelar grinnikte zacht en tilde Dayla voorzichtig op, waarna hij achter zijn moeder aanliep.
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla had terug geknikt, puur omdat ze niet wist wat ze anders moest doen. Daarna werd ze door Faelar opgetild, ook iets waar ze niet tegen kon protesteren. In ieder geval konden ze hier nu weg. Buiten was er water en zou ze kunnen helen, of wilde zijn vader dat nu al gaan doen? Ze had werkelijk geen flauw idee wat nu precies de bedoeling was eigenlijk.
Duchess
Wereldberoemd



'Het was nog best een klus jullie precies te vinden,' mopperde Faelars moeder. 'Als je slaapt ben je moeilijker te vinden.' Faelar knikte alleen zacht en schudde glimlachend zijn hoofd naar Dayla. Zijn moeder was een beet meer... Serieus, streng. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla glimlachte terug naar Faelar. Deze hele situatie was best bizar eigenlijk, maar ze was allang blij dat ze vrij zouden zijn zo. Iets anders wat ineens door haar heen ging, was dat dit de zoveelste keer was dat Faelar haar had moeten dragen. Misschien moest ze toch eens iets minder vaak gewond raken...
Duchess
Wereldberoemd



Faelar slikte even en keek de grot door. Het was natuurlijk nog altijd alles behalve licht, maar -misschien kwam het door de hele situatie- het viel mee hie bang hijw was. Zijn moeder keek even om naar de twee. 'Gaat het nog?' Faelar knikte en keek Dayla vragen aan. 
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla knikte. Met haar ging het prima, ze maakte zich eerder zorgen om Faelar... Hij was degene die bang was in het donker.
Duchess
Wereldberoemd



Toen Dayla knikte glimlaxhte Faelar even naar haar. 'Prima,' zei hij toen tegen zijn moeder. Die knikte zacht en en stevig door. 'Mooi zo.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla probeerde voor zich uit te kijken, maar er leek geen einde aan de duisternis te komen.  Hoe lang zou het nog duren voordat ze hier uit zouden zijn? Hopelijk niet al te lang, voor Faelar ook...
Duchess
Wereldberoemd



Faelar slikte. Hij vond het eigenlijk ook wel weer lang genoeg duren. Alsof zijn moeder wist wat ze dachten, zei ze: 'Een klein stukje nog.'
Anoniem
Wereldberoemd



Dayla knikte en keek daarna naar Faelar. Hij vond het duidelijk niets. Hopend om hem een beetje gerust te stellen, glimlachte ze bemoedigend naar ze. Nog maar heel even.
Duchess
Wereldberoemd



Faelar zuchtte opgelucht toen hij het einde van de grond zag. Hij glimlachte even dankbaar nsar Dayla en was toen blij toen ze naarnzijn gevoel eindelijk buitenstonden. Zijn vader stond hen al op te wachten en keek Dayla even aan. 'Kan je zelf iets met je enkel? Want zo goed ben ik niet, ben ik bang.'
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste