Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik vond laatst bij ons op zolder je astronauten helm
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
School of Magic Inschrijven Gestopt
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

Ik lachte. ''Heb ik echt zijn ego zo erg ingedeukt? Het was niet mijn bedoeling. Als ik van zijn ego af wist had ik zijn verzoek afgewezen.'' Terwijl we praatte liepen we samen naar het gymlokaal voor krachttraining. ''Eens kijken wie mijn leraar is voor krachttraining.''. Ik wist zelf dat het wel gemakkelijk zou zijn met mijn gave van uitrusting. Ik liep naar mijn leraar toe en begon met de training. Tussen door keek ik nog naar de anderen: Elizabeth was goed bezig en de jonge waarbij ik zijn ego hebt ingedeukt kijkt niet echt zo blij naar me. Ik wou verder kijken maar mijn leraar had door dat ik niet gefocust was op de training. Dus ik ging snel verder met de training.
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth

Natuurlijk alweer meneer Good. "Hallo meneer Good hoe baat het met u. Met mij gaat het goed en met jou. Ook goed zullen we beginnen> Natuurlijk probeer het water zo hoog mochelijk te laten stijgen," Ik porbeerde het het kwam tot driekwart van de zaal en daarna viel het op meneer Good. Gelukkig kon ik hem snel weer opdrogen. Nu moest ik het water laten verdampen. Nou dat was een eitje het water verdampte zo snel dat het niet kon gezien worden. En als laatste moets ik een enorme waterhand maken, die zo manipuleren dat hij hetzelfde deed als mijn eigen hand,en hem daarna laten bevriezen. Alles lukt behalve het bevriezen, dat was mijn enige zwakke plek.
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël vond krachttraining nooit leuk, omdat hem daar altijd werd gewezen op het feit dat hij zijn kracht niet onder controle had. Hij kreeg de lessen van mevrouw Northwood of haar tweelingbroer. "Ik hoop dat je een beetje geoefend hebt tijdens de vakantie" zei ze streng en nam hem mee naar een ruimte vanwaaruit hij niemand kon raken met zijn bliksems. "Ook fijn u weer te zien" mompelde hij nauwelijks hoorbaar. Hij had al wel kunnen verwachten wat er binnen lag. Allemaal kleine gloeilampen. Hij hoefde nog maar in de buurt te komen of de lichtjes begonnen helder te schijnen tot ongenoegen van zijn leerkracht. Gabriël had niet bepaald een probleem om bliksems af te vuren of iemand zwaar te elektrocuteren, maar het grote probleem bij hem was het feit dat hij zijn kracht niet kon wegnemen of in de hand houden en daar werd hij hier op getraind. Hij moest één lampje vasthouden en dat laten schijnen zonder dat er anderen aanging.
Anoniem
Internationale ster



Rosalia

''Wauw de andere zijn zo goed!'', zei ik zachtjes hardop. ''Oké probeer nu een uitrusting te nemen met 2 zwaarden.'', zei de trainer tegen mij. ''Oké!'' Ik focuste me goed en probeerde het. Bijna alles lukte behalve de zwaarden in plaats van een zwaard haalde ik een speer tevoorschijn. ''Ow... Ik heb mezelf niet zo goed geconcentreerd erop.'' Ik probeerde het opnieuw. Het lukt me alleen het moest sneller want het duurde te lang. Ik keek naar de anderen. ''Zij zijn zo goed. Ik moet beter mijn best doen.'' Ik focuste me nu er helemaal op en haalde een nieuwe amor uit. ''Woow ik wist niet dat ik deze had...'', zei ik verbaasd. Ik bestudeerde het goed. ''Hm... Een wapen zit erbij en het was snel. Goed gedaan Rosalia!'', Zei mijn trainer tegen mij. ''Bedankt denk ik.''. Zelf gebruikte ik deze krachten bijna nooit alleen als het nodig was. Ik vind het zelf helemaal niet fijn om uitrusting te gebruiken omdat het verkeerd kan aflopen als je een wapen verkeerd oproep en dan jezelf pijn kan doen.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

In al deze ophef zit ik in mijn normale kleding op een bankje, kijkend naar mijn klasgenoten. Het was uiteraard voor mij verboden om te oefenen met mijn klasgenoten. 'Daniel, we kunnen wel een plan of dier brengen, dan kun jij ook oefenen.' De secretaresse van de hoofdmeester plofte, op een veilige afstand, naast me op het bankje. Het was een jonge vrouw genaamd Lyra met lange, witte haren. Niemand wist precies wat ze eigenlijk deed op deze school, maar ze was er altijd en hield alles in de gaten. 'Ik heb zonet al een plan gemarteld en ik vind de angstkreten van de dieren iets te veel op menselijke kreten lijken, dus nee dank je.' Mompelde ik bot terwijl ik wou opstaan, boos pakte ze mijn mouw beet en trok ze me weer terug. 'Zelfs voor jou is het verboden om te spijbelen, dus je blijft hier dan maar gewoon niets doen.' Ik stond zuchtend op. 'Laten we anders een kleine labyrith test doen!' Stelde ik lachend voor, 'Daar ben ik wel goed in, en de laatste keer gingen er maar twee jongeren dood toch?' De blik op haar gezicht zei alles, 'Nee? Dat is wel weer te gevaarlijk momenteel?' Ik keek haar fronsend aan en keek toen naar mijn klasgenoten. 'Ik ben hier weg.' Ik draaide me om en wou weglopen, maar Lyra wilde weer mijn mouw pakken om me tegen te houden, jammer genoeg voor haar raakte ze mijn hand vast en daarna ging alles ontzettend snel. Als eerste voelde ik haar pijn, en het boorde zich een weg door mijn hart en al mijn zenuwen, ik had het gevoel dat ik op de grond viel, maar het was juist Lyra die viel. Ze probeerde te schreeuwen, maar er kwam enkel wat gepiep uit haar keel. Daarna verloor ze al het gevoel en lag ze verlamd op de grond, haar ogen wijd open starend naar het plafon. Ondertussen kreeg ik informatie over haar binnen, iets over die jongen Gabe en waarom ook hij gevaarlijk was, iets over de test die we over een week zouden krijgen. Mijn ogen schoten open en onze gymdocent stond voor mijn neus. 'Daniel, ga even rustig zitten waar je niemand aanraakt. Ik zag dat jij niets deed, ik help Lyra wel.' Zuchtte hij. 'Nou, volgens mij zit mijn training er voor vandaag dan ook al weer op.' Ik verlaagde mijn stem en keek onze docent kil aan, 'Ben u serieus van plan om volgende week al het Labyrint te doen? U weet dat de helft van deze leerlingen gewoon niet sterk genoeg zijn toch?' Hij fronste, 'Ik weet niet hoe jij dit weet, maar we gaan een groepje uitkiezen die wél sterk genoeg zijn, misschien wil jij me daar wel bij helpen, aangezien jij sowieso het Labyrint in gaat.' Ik vloekte, na vorig had ik gehoopt van die test af te zijn. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth
Ik draaide me om toen ik een gil hoorde en zag dat Lyra op de grond lag ik zag ook dat Daniel voor haar stond terwijl hij naar haar keek. Ik wist zeker dat hij zijn gave had gebruikt want ze lag te stil op de grond. Ze werd snel weggehaald en ik hoorde iets over het Labyrint, ik dacht meteen dat we met z'n alle in het Labyrint gingen maar dat konden ze niet maken. Ik ging er zowiezo in. Ik had als een van de weinige mijn gave goed onder controle. Ik vroeg me af wie er nog meer gingen, en ik hoopte dat Rosalia en Daniel er niet inkwamen. Als ik ze iets aandeed vergaf ik het mijzelf nooit. Meneer Good riep me weer bij positieve of we veder konden gaan."Natuurlijk" en veder met die stomme rot training. Ik zou deze tijd veel beter kunnen besteden aan het opzoeken van monsters waar we tegen moeten vechten.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

'Best, als ik ze mag uitkiezen.. dan word het een test om nooit meer te vergeten.' Ik grijnsde. 'Ik wil sowieso Gabriël erin, ik vind hem interessant en wil wel eens zien hoe hij zijn krachten kan toepassen in het echt. Verder wil ik..' Ik dacht even na, ik kon gewoon leuk iedereen die ik tot nu toe kende erin gooien? Dat leek me gewoon een goed plan. 'Elizabeth en de nieuwe, Rosalia.' Hij keek geschrokken, 'En verder wil ik nog wat andere klasgenoten erin, zoals.. doe Jake er maar in.' Jake was nogal een kleerkast, ik kende hem nog wel van vorig jaar. Een sterke en gevaarlijke jongen, deze test zou lachen worden. 'Jup, dus vijf mensen. That's it. Aan u de eer om ze te vertellen dat ze hun ergste nachtmerries snel onder ogen zullen komen.' Het Labyrint was een door magie gemanipuleerd doolhof die op bepaalde plekken je nachtmerries, vijanden of geliefden liet zien, soms waren ze echt, soms waren het illusies. Je moest in ieder geval je kracht gebruiken om er leven uit te komen, wat voor mij dus gewoon alles op mijn pad aanraken was, aangezien ik geen geliefden had en o zo veel vijanden. 
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël hield zijn blik op dat ene lampje in zijn hand en even dacht hij zelfs dat het dit keer zou lukken het te laten branden, maar toen werd hij uit zijn concentratie gehaald door geluiden vanuit de zaal en de lamp gloeide feller op en spatte uiteen. Niet veel later volgden de andere lampjes en Gabe en mevrouw Northwood maakten een krachtveld rond hen beiden zodat het glas erop afketste. Waarschijnlijk was ze daarom aangesteld als zijn leerkracht omdat ze kon voorkomen dat hij haar en zichzelf pijn deed. "De les zit erop voor vandaag" zei ze kalm, ernstig, zoals gewoonlijk. Gabriël moest van haar niet hopen op bemoedigende woorden, maar daar had hij ook niet echt nood aan. Hij verliet de speciale ruimte en was nog maar net terug op de gang toen iemand van het secretariaat naar hem toe kwam. "Gabriël volgende week moet je het labyrint in" zei ze met medelijden in haar stem. Gabriël kende de vrouw en zij was diegene die hem bijles in schrijven en lezen had gegeven. Hij had ook veel over het doolhof gehoord, maar nooit had men hem erin laten gaan, waarom nu dan plots wel. "Ok" was alles wat hij zei terwijl hij naar de kantine wandelde voor het middageten.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik draaide me om en baande de sportzaal uit. Het was nu tijd voor het middag eten, en tot mijn grote verassing waren en geen bewakers in de gang die mij naar de eetzaal zouden brengen, dus ging ik zelf wel. Ik ontweek iedereen die ook maar iets te dicht bij me in de buurt kwam en glipte de zaal in. Ik had ook geen idee wat we het uur hierna zouden hebben, ik zou mijn klasgenoten wel gewoon volgen. 'Is er ook pizza?' Vroeg ik hopend aan de dame in de kantine, die zuchtte en een stuk pizza op mijn bord legde. Daarna ging ik naar de automaat en haalde ik er snel een blikje cola uit, wat een voedzaam maal toch. Ik plofte aan de eerste de beste lege tafel en maakte het lipje van mijn cola los waarna ik de eerste, koude, slok cola mijn keelgat in liet glijden. 'Aaah.' dat had ik even nodig gehad, heerlijk. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth
Ik liep samen met Rosalia het trainings centrum uit. Er kwam een vrouw van het secretariaat naar ons toe en ze zij dat we allebei het Labyrint in moesten. Ik zelf had het al verwacht maar ik schrok toen Rosalia ook in het Labyrint ging. Ik zei tegen haar dat ze haar niet in het Labyrint mochten zetten omdat ze nog te onervaren was. Ze zei dat ze er niks aan kon doen en liep weg. Ik liep maar met Rosalia naar de kantine en pakte een sandwich. Ik zag dat Daniel alleen aan een tafel zat en ging maar bij hem zitten.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik keek op toen Elizabeth aan dezelfde tafel kwam zitten en knikte even naar haar bij wijze van groet. 'Dus, heb je een beetje zin in het Labyrint?' Ik grijnsde van oor tot oor en nam een hap pizza. 'Ik mocht kiezen wie erin gingen, dus ik hoop dat je het niet erg vind dat jij er ook in moet.' Mompelde ik met mijn mond nog halfvol. Snel pakte ik de cola en nam een slok om het weg te spoelen. Ik zette het blikje bij Elizabeth neer, 'Slokje? Je hoeft je geen zorgen te maken, mijn gif werkt puur bij huid op huid contact en dus niet via voorwerpen.' Ik glimlachte en haalde mijn schouders op, ze moest zelf maar weten of ze een slokje wou of niet. 'Gabriël en Jake gaan ook.' Zei ik daarna droogjes. 
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth
"Nee ik had het verwacht. Als jij me niet gekozen had dan hadden de leraren het zowiezo gedaan. Maar wat waarom heb je Rosalia er ook in gezed. Ze is nog te jong en onervaren en ga nu niet lachen want het is echt zo. En ik heb zelf drinken. Ik pakte mijn flesje water uit me tas. Ik drink geen cola, maar waarom mocht jij de kinderen uitkiezen die in het Labyrint gingen? Dat is in heel mijn tijd hier nog nooit gebeurd. En geloof me ik zit hier al een tijd.
Anoniem
YouTube-ster



Daniel:

Ik haalde mijn schouders op en nam zelf een slok cola. 'Ik weet het niet, waarschijnlijk omdat ze wouden zien wat er zo gebeuren als je een mutant de leiding zou geven over zoiets. En Rosalia verbergt iets. Ze kan meer dan dat ze laat merken, ze overleefd het wel.' Ik keek haar nadenkend aan. 'Nu je het zegt, zolang ik me kan herinneren werd óf iedereen erin gegooid, of ze werkten met random loten waar dan iemands naam op stond. En de vorige keer toen ik erin moest werden ze uitgekozen door de gymdocent.' Ik fronste en nam de laatste hap pizza. 'Ach ja, we hebben nog een hele week toch? Wat hebben we hierna, ik ben meer geïnteresseerd in welk vak we zo hebben.'  
Dauntless
Wereldberoemd



Gabriël nam gewoon een broodje een een blikje icetea als middageten en kwam net aan bij de tafel van Daniel en co toen hij hoorde dat hij het dus was die ervoor had gezorgd dat hij in het labyrint was terechtgekomen. "Wel het enige wat ik over dat labyrint weet komt uit geruchten die ik heb opgevangen, dus we zien wel" zei Gabe die de zaak heel luchtig opnam. "Wat is er nu eigenlijk precies in de gymzaal gebeurd waardoor er plots zo'n ophef was?" vroeg hij en nam een hap uit zijn broodje.
Anoniem
Straatmuzikant



Elizabeth
"Ja dat wil ik ook wel weten. Ik was aan het trainen en opeens hoor ik een gil ligt Lyra op de grond en sta jij voor haar, dus vertel wat is er gebeurd?" Ik nam een hap van mijn boterham en wacht tot Daniel begint te vertellen.
________________________________________________________________________________________________
Sorry ik weet dat het niet 5 zinnen zijn maar ik wist niets meer:$
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste