Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

[RPG] The Wheel Of Time - VOL!

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
''Misschien dat ik twee dagen niet nuttig ben, maar ik kan nog steeds reizen.'' Syrenne liep naar voren. ''De doel is toch om alle geleiders op een punt te krijgen, toch? Shai'tan weet dat hier een geleider is. Hij zal zo iedere huis uitkammen en zoeken naar haar. Hij zal troepen naar dit dorp brengen en er zullen mensen vallen als we niet vertrekken. Het beste is om hier zo snel mogelijk weg te gaan.''
Syrenne moest het inderdaad rustig aan doen als ze de pijn in haar zij kreeg. Ze legde haar hand erop en ging verder.
''We moeten zoveel mogelijk voedsel, wapens en meer inslaan als we kunnen en het dorp zo snel mogelijk verlaten. We hebben alle hulp nodig die we kunnen krijgen en moeten vertrekken voor de zonsopkomst.'' Eindelijk klonk Syrenne redelijk en serieus. Je kon duidelijk in haar blik zien dat ze hierop voorbereid was wat er zou gebeuren. ''Ik snap dat we elkaar net kennen, maar het beste is dat wij allemaal samen vertrekken. Als hij een van ons ziet, zal hij je gevangen nemen en martelen om antwoorden te krijgen. Dit kunnen wij juist niet riskeren. Misschien schieten we niet zoveel op met elkaar, maar onze eerste prioriteit is om dit dorp te verlaten. Wanneer we de volgende dorp bereiken splitsen we onze paden weer. Zijn jullie hier mee eens?''

Damon keek haar verbaasd aan. ''Syrenne, reizen is erg gevaarlijk en zeker hoe je nu bent, maar je hebt een punt. Deze plek is niet veilig meer en ieder van ons, zal dit dorp weleens verlaten. Dus waarom niet nu en samen? Samen ben je ook meer in het voordeel dan dat we alleen gaan. Ik ben in en jullie?'' Damon keek vol afwachting naar de twee en wist niet wat er zou gebeuren.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe keek de twee aan, in gedachten verzonken. Hij wist dat ze gelijk hadden, hij had een lange reis voor de boeg gezien het volgende dorpje niet op een, twee minuten afstand lag. Zeker te voet zou het een wat langere reis worden door het gebergte en het bos wat de twee dorpjes van elkaar scheidde. Hij keek naar Jordan, daarna naar Dan en uiteindelijk naar Syrenne. 'Goed, je hebt gelijk.' zei hij langzaam. 'Samen staan we sowieso sterker, en ze zullen ons hoe dan ook wel gevangen nemen.' Hij keek even naar Jordan. "Misschien komen we nog andere geleiders tegen, en kan een van hen jou helpen om je krachten wat meer onder controle te krijgen.' Hij glimlachte kort. 'Ik ga mee.. Maar laten we dan inderdaad snel vertrekken, maar misschien wel pas overdag.. Ze zullen verwachten dat we in de nacht proberen te ontkomen.. En overdag zijn er meer mensen waar we ons tussen kunnen verschuilen.' Hij keek naar buiten door een raampje. "Of misschien beter nu, nu ze denken dat wij gevlucht zijn en dat jij dood bent.' hij twijfelde. 'Ik weet niet wat het beste is, maar we moeten inderdaad sowieso gaan.' besloot hij.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
'Ik ben het ermee eens, we lopen sowieso risico, maar dat is minder als we samen vertrekken. Ik denk echter wel dat we wat haast moeten maken. Als Shai'tan inderdaad op zoek zal gaan, dan zal hij dat zo snel mogelijk doen. Althans, dat lijkt mij logisch.' zei ze.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Syrenne keek op dat iedereen akkoord ging en haalde een kaart uit haar zijvak van haar tuniek en spreidde de kaart over de houten tafel uit. ''Onze volgende dorp is Adarlan.'' Ze wees de plek aan waar ze nu waren en volgde een pad met haar vinger naar Adarlan. Syrenne was het gewend om een gehele plan te maken in een briefing. Dit kreeg ze ook al voordat ze een opdracht moest uitvoeren samen met haar groep. Het was wel erg lang geleden, maar ze is het gelukkig niet afgeleerd.
''Het beste is dat we de oude mijnen gebruiken. Ze worden niet meer gebruikt door een ongeluk. Wat voor ongeluk weten we niet. Mensen zeggen dat daar beesten in wonen, maar dat is nog nooit bewezen. Als we daarin gaan volgt Shai'tan ons helemaal niet meer en denkt hij dat we het niet zouden overleven.'' Even beet ze op haar lip, omdat ze wist dat ze een groot risico nam. ''Niemand heeft het gehaald behalve enkelingen, maar dit is onze veiligste route.''
Uiteindelijk vouwde ze nog een kaart open die ze uit de bibliotheek gestolen had voordat het afgebrand werd. Deze kaart had onschatbare waarde. ''Dit is de ondergrondse mijnen stelsel. Vanaf hier gaan we binnen en we lopen door de oostelijke tunnels. De grote ongelukken gebeurde in het westen, hier en hier.'' Dit was alle informatie die ze had en ze kruiste de gevaarlijke plekken aan met een verbrand stukje hout. ''We hebben fakkels en genoeg voedsel nodig. Iemand bezwaar?''

Demon luisterde aandachtig naar Syrenne plan dat gekkenwerk was. ''Syrenne, niemand heeft dit overleefd behalve een enkeling. Hoe weet je dit?'' Hij keek haar recht aan. ''Als je van die ongelukken weet moet tenminste iemand zijn die het overleefd heeft of ben ik nou gek?'' Even zuchtte hij. ''Of jij bent de persoon die het overleefd heeft of het is iemand die je kent, maar jij maakt geen vriendschap en doet alleen iets dat in je voordeel werkt. Zo de een van de enige overlever in de mijnen ben jij. Klopt dit?''

Syrenne zuchtte, maar stopte haar emotie en sprak verder. ''Ja, ik ben een overlever in de mijnen. Enige bezwaar ermee?'' De mijnen, de plek waar ze nooit meer wou komen. Het was juist de locatie waar ze haar vriend verloor.
''Laten we nu alles inslaan en opsplitsen in groepjes om zo sneller alle benodigde spullen te halen.'' Syrenne pakte een jagers harnas en cape die ze om haar schouders droeg. Haar boven lichaam was bedekt met verband en om het te bedekken pakte ze een jagers vecht harnas. Het was niet echt een harnas dat uit metaal bestond, maar meer uit leer. ''Damon dit zal je toch niet meer verkopen dus ik leen het wel even van je.'' Daarna ging haar aandacht weer naar de gehele groep.
''Wie gaat er met wie? Het beste is dat een goede vechter bij haar blijft.'' Ze keek naar Jordan. ''Wie gaat er met je mee? Damon, Gabriël of ik?'' Ze liet de keuze aan Jordan over terwijl ze haar wapens pakte.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Aandachtig luisterde Jordan naar het verhaal van Syrenne. Toen ze toegaf dat zijzelf een van de weinige overlevers van de mijnen was, was ze erg onder de indruk. Niet dat ze dat nog niet was, Syrenne was immers behoorlijk indrukwekkend. Ze had inmiddels al aardig wat doorstaan, bleek nu. Toen Syrenne haar de keuze gaf te kiezen wie met haar mee zou gaan aarzelde ze kort. 'Ik denk dat Syrenne toch wel een van de beste vechters is, ongeacht haar huidige staat. Al wil ik haar natuurlijk niet in gevaar brengen.' Zei ze waarna ze Syrenne aankeek.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe knikte langzaam. 'Ik snap dat je keuze op haar valt, maar dan stel ik voor dat we zo lang mogelijk samenblijven. Het duurt nog even voor we bij de mijnen zijn en zo heeft Syrenne de kans en tijd om op te knappen. Zodat, als we daadwerkelijk uit elkaar gaan, ze jou ook echt kan beschermen. Als ze nog niet veel beter is zal ik of dan met je mee gaan.' Zei hij. Hij keek naar de rest 'als jullie het daar mee eens zijn, tenminste.'

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Syrenne reikte naar haar rapier en strekte haar rechterarm uit om het te pakken, maar wanneer ze haar rapier pakte voelde ze een pijnlijke steek in haar zij dat ze probeerde te negeren. Even rekte ze haar linkerarm uit en merkte ze dat ze daar minder last van heeft. ''Ik snap je punt Gabriël, maar ik ben in staat om haar te redden als er gevaar dreigt zolang ik mijn rechterarm niet gebruik.''
Syrenne is een ervaren sluipmoordenaar en moest haar rechter pols keertje breken van de baas om zo gedwongen te worden om met haar linkerhand te vechten. Ze herinnerde nog hoe het klonk toen haar botten kraakte. Ze gooide de deur met een flinke klap dicht met haar rechterhand er tussen. Dit deed ze nog expres, want als ze het zelf niet deed, deed hij het. Sindsdien kan ze met beide handen een zwaard handelen zonder enige moeite.
''Ik kan mijn rapier wel handelen met mijn linkerhand, dus er zou geen verschil zijn met welk ik beter vecht, behalve het feit dat ik gewond ben.'' Syrenne keek naar Jordan of ze klaar was om te gaan.
''Gabriël, Damon, we zien jullie bij Ariela's Tavern. Als het goed is, is Damon daar erg populair.''

Damon keek rond en liet het aan hen over wie met wie ging en blijkbaar was hij over met Gabriël. ''Zo ziet er naar uit dat we zo gaan.'' Hij pakte een tas en nam zijn meest waardevolle wapens mee. ''Deze kunnen we onderweg verkopen en met het geld dat het oplevert kunnen we meer dingen kopen hoop ik.'' Het was lang geleden dat hij weer in het veld werkte. Meteen trok hij zijn gevechtskleding aan met een cape en een klein zakje gevuld met goud.
''We houden elkaar in de gaten op de grote markt. Gabriël en ik zorgen voor de medicijnen als hij het niet erg vindt.'' Even zuchtte hij. Waarom nou Ariela's Tavern? Kom op Syrenne, wil ze hem nou zo erg treiteren?

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe knikte enkel, hij geloofde haar op haar woord. 'Prima, dan gaan we.' zei hij. Hij keek naar Damon. 'Ik ben voor het eerst in deze stad, dus ik ken geen enkele plek. Maar daarbuiten ken ik de bossen aardig goed.' Hij pakte zijn zwaard op en deed het in zijn schede. Het andere wat hij gekregen had deed hij in zijn schoudertas.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Damon keek naar buiten via een kiertje en keek toen naar de groep. ''We vertrekken om de beurt. Gabriël en ik gaan wel als eerste. Jullie volgen pas een kwartier later, anders wordt het te opvallend.'' Damon wenkte naar Gabriël dat ze nu moesten vertrekken.
Damon zette een stap naar buiten en keek even om zich heen naar sluipschutter die er blijkbaar niet zaten. Het was vreemd dat er geen team was die alle huizen doorzochten. Misschien dat ze later kwamen?
Met een zware tas op zijn rug vol met wapens liep hij moeiteloos verder.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe liep rustig met hem mee, als ze schichtig om zich heen zouden kijken zou het alleen maar verdachter overkomen. Hij hees z'n schoudertas goed om en liep in een wat sneller tempo dan normaal zou zijn met Damon mee. Hij wilde het liefst zo snel mogelijk uit de stad weg zijn. Hij kende het niet en het leek hem allemaal maar net te gevaarlijk. In het bos had je tenminste nog verschillende plekken om je te verschuilen, mocht dit nodig zijn.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Hunter werd de kamer uitgestuurd zodat ze beraad konden slaan over de brief. In de tussentijd nam Hunter plaats voor een grote kachel. Pantalaimon ging voor zijn baasje op de grond liggen en werd zachtjes over zijn hoofd gestraald. Hunter nam de pook en stak die in het vuur tot de punt roodgloeiend was. Toen ze tot een besluit waren gekomen nam hij het ding mee en werd op de voet gevolgd door Pan. Ze waren blijkbaar niet zo blij hem te zien met iets dat als wapen kon worden gebruikt in zijn handen en een roofdier aan zijn zijde. Hunter kon de angst van hun gezichten zien druipen. Hij wist ook nog voor ze het zeiden dat ze slecht nieuws voor hem hadden. Na een lange aarzelende stilte nam iemand van hen toch het woord. "Hunter, het spijt ons maar we zijn het er unaniem over eens dat jij beter niet kan meegaan. Niet alleen omdat de andere geleiders bij je uit de buurt gehouden moeten worden, maar ook omdat we denken dat er anderen zijn die geschikter zijn."
"Oh" zei Hunter rustig. Pantalaimon begon onrustig heen en weer te wonen.
"Wel het spijt me dan dat ik dit moet doen." In een razendsnelle beweging spietste hij de persoon die het woord had gevoerd aan de gloeiende pook. Het was twee tegen zes, maar geen van hen had een wapen op zak. Ze zaten heel de dag over oorlog te praten maar hadden waarschijnlijk nooit een zwaard in hun handen gehad. Doormiddel van zijn gave en de hulp van zijn huisdier had hij ze vrij snel allemaal vermoord. Shai'tan zou niet blij zijn wanneer hij hier achter kwam, maar wanneer zou dat zijn? Hunter sloot de deur achter zich en verliet het kasteel alsof er niets aan de hand was. Hij had de plaats van afspraak in zijn hoofd opgeslagen en wist de perfecte doorsteek zodat ze hem nooit zouden kunnen opsporen, de mijnen.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
De mondhoeken van Syrenne ging omhoog toen ze Damons reactie zag en wachtte een paar minuten. ''Zo ik denk dat het vijftien lange minuten zou gaan worden.'' Ze zwaaide een mantel over haar schouders heen met haar rapier schede vast aan de rechterkant. Normaal zou het bij haar linkerkant aan haar riem vast zitten, maar nu was haar beste optie om haar linkerhand te gebruiken.
''Zeg Jordan wil je iets leuks horen?'' Ze haalde haar rapier uit de schede en begon het wat schoon te maken. Er zaten duidelijke bloedsporen op en afdrukken van een idioot genaamd Gabriël. Terwijl ze het schoonmaakte begon ze te praten. ''Wist je dat ik Damon al lang kende? Misschien zou je het niet herkennen, maar hij was een soldaat, een idiote soldaat. Waarom is hij een idioot? Nou, hij maakte een weddenschap met mij en verloor het. De voorwaarde was dat als hij verloor, Ariela te huwelijk moest vragen.'' Haar mondhoeken kwamen omhoog tijdens het vertellen. ''Nu heeft hij haar nog niet gevraagd, maar dat gaat eens tijd worden vindt je ook niet?'' Syrenne was klaar met het schoonmaken en verbrandde het doekje. Omdat het leer was brandde het uitzonderlijk goed.
''Ik denk dat we maar een moeten vertrekken.'' Ze pakte een emmer met water en doofde het vuur. Nu checkte ze of ze alles hadden meegenomen en pakte ze de hand van Jordan.
''Tijd om wat te gaan kopen vindt je ook niet?''

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe volgde hem naar de plek waar ze hadden afgesproken heen te gaan. Hij kon het niet laten zich benauwd en achtervolgd te voelen. Meestal was hij alleen op zijn reis en hoefde hij aan niemand verantwoording af te leggen, voor niemand te zorgen, tenminste dat was nu al een tijd zo. Al was dat vroeger dan wel anders geweest. Hij keek af en toe om zich heen, niet zo vaak dat het er raar of verdacht uit zou zien, mocht iemand hen volgen of zien, maar wel vaak genoeg om er zeker van te zijn dat ze niet gevolgd werden. Hij was niet perse bang voor de soldaten van Shai'tan maar het zou wel weer voor een boel oponthoud zorgen, en daar had Syrenne al genoeg van veroorzaakt, bedacht hij zich geïrriteerd. 'Waar gaan we nou eigenlijk heen??' vroeg hij. Hij had natuurlijk de blik van Damon gezien, en vroeg zich af wat er aan de hand was. Als ze naar een gevaarlijke plek gingen dan wilde hij het weten.

Floor zat verscholen tussen de takken, hoog in een boom. Ze had verderop lawaai gehoord, en vanuit haar schuilplaats had ze kunnen zien dat het soldaten waren, ze riepen iets over een gebeurtenis in het dorpje hier in de buurt. En het zou kennelijk om een geleider gaan. Nu twijfelde ze dus of ze ook naar het dorpje moest gaan. Aan de ene kant was het gevaarlijk en kon ze zichzelf misschien wel de dood in jagen, maar aan de andere kant was het ook de kans om een andere geleider te ontmoeten. In alle jaren dat ze door het bos en andere plekken had gestruind was ze nog niemand tegen gekomen die ook een geleider was. Tuurlijk, ze had roddels gehoord en was die achterna gereisd, maar tot dusver had ze niet veel succes gehad.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Damon stond nog te bedenken hoe hij bij Ariela onderuit zou kunnen komen, want hij wou zichzelf niet voor schut zetten wat wel zou gebeuren als Syrenne er was. Niet dat het erg was, maar haar vader. Hij zou Damon meteen ondervragen en uitdagen of hij er wel voor opgewassen zou zijn en dit was dan nog niet eens serieus! Damon zuchtte, maar werd uit zijn gedachtes gehaald toen hij Gabriëls stem hoorde. Hij was het bijna vergeten dat ze samen op pad waren. Damon was het niet echt meer gewend om samen op pad te gaan.
''We gaan naar de grote avondmarkt. Het is niet ver. Als we nu linksaf gaan en deze tree naar beneden nemen komen we daar uit.'' Het was een grote dorp en net een kleine stad. Voor mensen die hier niet vandaan kwamen zouden ze snel verdwaald raken, wat Damon op de eerste dag en de weken erna juist deed. Het was niet erg prettig en zeker niet toen hij Syrenne tegen kwam. Hij deed toen nog een poging om zelfverzekerd te klinken dat hij niet verdwaald was, maar Syrenne had hem al snel opgemerkt. Ze maakte hem nog uit als een idioot.
''Gabe, laten we opsplitsen om zo meer grond te veroveren, maar ga niet te ver. Als we elkaar in de gaten kunnen houden, is dat al genoeg. Ik verkoop eerst al mijn spullen hier en dan slaan we medicijnenvoorraad in. Als het goed is nemen Syrenne en Jordan alle etenswaren. We komen ze straks weer tegen bij Ariela's Tavern. Wanneer het tijd is geef ik je wel een seintje.''
Damon liep de grote markt op in zijn eentje en begon zijn spullen aan allerlei andere mensen te verkopen. Het ging wel snel aangezien er veel reizigers waren.

Syrenne en Jordan wouden vertrekken totdat er op de deur geklopt werd.
''Doe open! We hebben een bevel en komen het huis doorzoeken!'' Syrenne en Jordan keken elkaar aan. Wat moesten ze doen? Syrenne was meer opgeschreven dat ze overleden was van het gevecht en Jordan is een geleider waar ze op zoek waren.
Syrenne keek Jordan aan en gebaarde dat ze stil moest zijn. Al het vuur was gedoofd en ze zochten een verstop plek in de schaduw uit het zicht, in de hoop dat ze weer weg gingen, maar voordat ze zich kon verroeren werd de deur ingetrapt. Syrenne en Jordan konden nog net op tijd wegduiken uit het zicht toen ze naar binnen stormden.
''Weet je zeker dat dit de plek is?'' zei de man tegen een ander persoon. ''J-ja, meneer ik weet het zeker. De geleider is hier binnen. In totaal moeten er twee hier zijn. De mannen zijn vertrokken.'' Hij stond gebukt en zijn lichaamstaal smeekte om genade.
''Er is hier niemand idioot! Je verdoet mijn tijd!'' De soldaat sloeg de man op de grond en schopte hem nog even in zijn maag. De man verkrampte van de pijn en wanneer hij lag kon hij Syrenne en Jordan zien. Syrenne gebaarde nog dat hij stil moest, want als hij dat niet deed zal ze hem vermoorden. Terwijl Syrenne hem bedreigde stond Jordan te smeken dat hij stil was.
Best wel een rare combi. De een dreigt en de ander smeekt.
De man keek hen aan en opende zijn mond. ''Ze zijn hier!'' Hij schreeuwde en stond op terwijl hij de twee verraden.
Syrenne pakte in haar linkerhand haar rapier en trok Jordan mee de trap op naar boven. ''IDIOOT!'' Schreeuwde ze en rende een kamer in samen met Jordan. Met haar rug blokkeerde ze de deur. ''Jordan zoek iets om het te blokkeren!'' Er werd al hard tegen de deur geduwd en Syrenne kon het niet lang volhouden. Jordan rende al door de kamer en duwde een boekenkast naar haar kant op. Syrenne rende snel naar Jordan en duwde samen. Wanneer de deur open klapte werd het al gauw weer geblokkeerd door een grote kast. Voor de zekerheid duwde ze samen meer meubels voor de deur.
''Shit er is geen uitweg!'' Syrenne keek rond in de kamer en zocht naar uitgangen. Het enige wat ze in haar kon opmaken was het raam aan de linkerkant. Ze rende er heen en opende het. Dit was niet bepaald een leuke uitweg aangezien onder haar een steegje was. Het was hier veel te hoog om eruit te springen, maar wanneer ze naar rechts keek zag ze een waslijn. Zou dit sterk genoeg zijn? Ze pakte een leren riem en bond het om Jordan. ''Wees niet bang ik ben achter je!'' Ze maakte het vast aan de lijn en duwde Jordan uit de raam terwijl ze via de lijn op het dak hiernaast terecht kwam. Al snel volgde Syrenne. Wanneer ze achterom keek was de boekenkast gevallen en was ze op het nippertje ontsnapt.
''Kom op we zijn hier niet lang veilig.'' Ze greep Jordans hand weer vast en begonnen te rennen over de daken.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe keek naar Damon en fronste, hij vond het totaal geen goed idee om op te splitsen. Zoals hij al gezegd had kende hij dit dorpje totaal niet, en was de kans dat hij zou verdwalen erg groot. Daarbij zouden ze met zijn 2en veel sterker zijn, maar Damon was al weggelopen. Geïrriteerd liep Gabe dan ook maar verder, hij was het zat dat iedereen hun ideeën (of eigenlijk meer bevelen) maar naar hem toe schreeuwde, er vanuitgaande dat hij zou gehoorzamen. Wat nou als hij een tegenargument had, of een compleet ander idee? Zonder dat hij het wilde was hij in deze hele onzin gesleurd, had hij nu al een reddingsactie uit moeten voeren waar hij niet eens voor bedankt was, en werd hij van hot naar her gestuurd door twee mensen die kennelijk alleen bevriend met elkaar waren en anderen aanzagen als hun nieuwe loopjongens. Hij bedacht zich dat hij gelukkig niet alleen op pad was geweest met Syrenne, dat zou een heel stuk erger zijn geweest. Terwijl hij rustig doorliep en niet de aandacht op zich probeerde te vestigen ging hij in gedachten alles na wat er gebeurd was. Hij keek de markt rond op zoek naar spullen die hij wellicht kon gebruiken. Hij had zelf altijd het een en ander qua kruiden en medicijnen bij zich, maar hij mocht deze voorraad best eens wat aanvullen, of hij nou alleen op pad ging of samen met anderen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld