schreef:
Malia
De klap komt harder aan dan ik had verwacht. Beduusd blijf ik achter in de geheel lege grote zaal. Woedend pak ik mijn tas op en storm naar buiten toe. Het maakt mij helemaal niets uit dat ik nu les heb, ik heb geen zin om ook nog maar een seconde langer in Hogwarts te blijven. Later laat ik mijn spullen wel brengen, of zo. Ik storm de school uit en ben al halverwege het grasveld wanneer Hagrid mijn naam roept. Stug loop ik door, maar Hagrid brult mijn naam nu over het veld waardoor ik wel stil moet blijven staan. Zuchtend draai ik mij om en kijk hem vuil aan. Hij wenkt mij dus slenter ik naar hem toe. Ook hem heb ik al een extreem lange tijd niet gesproken. Ik heb het ook niet gedurfd, contact met hem opnemen. In de tijd in de dreuzelwereld miste ik het brievenschrijven met Sirius wel heel erg. Ik vind het nog steeds vreselijk dat hij is vermoord, door Bellatrix. Maar Molly heeft haar al omgebracht, hoewel ik er alles voor over had gehad het zelf te mogen doen. Ik ben niet trots op de moorden die ik heb gepleegd, maar daar zou ik geen nee tegen hebben gezegd.
Zuchtend loop ik zijn kleine huisje in en neem plaats op een grote bruine stoel. Al gauw krijg ik een kopje thee in mijn handen gedrukt. "Wat is er met jou aan de hand?" vraagt hij als hij mij even inspecteert en ziet dat ik aan het trillen ben. Trillen van woede. Ik schud mijn hoofd en weiger mijn mond open te trekken. Ik heb er geen zin in om straks fel tegen Hagrid te zijn. Toch dringt hij er maar op aan. "Oké prima. Ik heb het bedrijf verkocht en nu is Pansy woedend! Terwijl ze niet eens weet dat ik haar de helft van het geld wil geven, maar zij wil een eigen bedrijf opstarten dus wilde ik een mooi gebouw zoeken en de eerste stappen alvast voor haar ondernemen zodat ze zou kunnen beginnen wanneer ze er klaar voor was. Maar nee, mevrouw luistert niet nee die verkoopt mij een klap en gaat er vandoor. Ik had haar echt een klap terug willen geven." zeg ik woest. Hagrid kijkt mij met grote ogen aan. "Kreeg jij het bedrijf?" Dat was het enige wat hij uit zich kreeg.
Draco
Ik kreun wanneer Pansy zo hard praat en wuif haar even weg. "Nu niet." mompel ik. De koppijn is alleen nog maar erger geworden en ik heb nog niet gedurfd overeind te komen om iets in te slikken tegen de koppijn. Daarnaast zou ik eerst wat moeten eten en ik krijg momenteel niks door mijn keel zonder over te moeten geven. Nee, gister avond was misschien toch wel een heel erg slecht plan. "Pans ik meen het, ik kan nu niks." zeg ik op een zielige toon en ga weer op mijn rug liggen met mijn ogen gesloten. De wereld draait nog steeds walgelijk om mij heen.