schreef:
Justin.
Aandachtig luisterde ik naar wat Adriana zei en voelde me ergens toch best schuldig. ‘Maar baby, het liefst doe ik het ook elke dag met je.’ Gaf ik eerlijk toe. ‘Alleen dacht ik oprecht dat je nog moe was en het dus gewoon rustig aan wou doen.’ Mompelde ik vervolgens. ‘Het is nóóit mijn bedoeling geweest om je ongewild te laten voelen baby..’ Zei ik toch even hoofdschuddend. ‘Soms wil ik niet de eerste stap maken omdat ik niet afgewezen wil worden.’ Gaf ik eerlijk toe. Ik maakte haar meestal wel duidelijk dat ik zin in haar had, door bijvoorbeeld kusjes in haar nek te drukken en nja om dan afgewezen te worden was gewoon niet leuk. Niet dat het erg was, want ik begreep het best als ze moe was of gewoon echt geen zin had maar dan wachtte ik liever af tot ze me zelf duidelijk maakte dat zij zin had in plaats van dat ik afgewezen werd. Ik knikte begrijpend op ze zei. ‘Well, it’s driving me crazy.’ Mompelde ik, doelend op het niet met mij naar bed gaan.