Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Toen ze hem vroeg wat hij gedaan had als het niet bij woorden was gebleven, schoot hij in de lach. Had ze plannen? Het amuseerde hem wel dat ze aan dat soort dingen dacht, hoewel hij er niet direct antwoord op had. Hij dacht even na en drukte een paar kusjes tegen haar lippen terwijl hij dacht. Het zou waarschijnlijk het gemakkelijkst zijn als hij het zelf op zou lossen, maar dat was dan ook de minst leuke manier. Hoewel het wel discreet was. Een frons verscheen op zijn gezicht, het was een goede vraag. Hij had er nooit echt bij nagedacht, vooral omdat ze hem dat soort dingen eigenlijk wel bespaarde, maar wat als het toch gebeurde?
'Ik weet niet, een excuus verzinnen en weggaan?' Hij kon nog altijd liegen dat Baylor uitgelaten moest worden en dat Ivy echt mee moest. Hij had hier zijn hele leven gewoond, hij wist prima waar mensen hen nooit zouden zien of vinden. Misschien vonden ze het nog leuk ook.
Hij schudde zijn hoofd toen ze hem vroeg of zij zo veel klaagde, dat deed ze helemaal niet. Over het algemeen konden mensen echter goed klagen, dus hij viel wel mee. Alleen zijn haar zat af en toe in de weg, dat was alles. Hij glimlachte naar haar en drukte nog een kusje tegen haar lippen.
'Dat klopt,' beaamde hij. Die pruillip had hij inderdaad van haar gejat. Hoewel het voor haar vaak een stuk effectiever was dan voor hem. Een grijns verscheen echter op zijn gezicht toen haar ogen groot werden. Op een of andere manier deed ze dat altijd als ze wist dat er iets aan zat te komen. Zijn grijns werd iets breder toen hij haar hoorde en vervolgens zag dat ze haar tenen krulde.
'Please wat?' vroeg hij geamuseerd, terwijl hij gewoon doorging met waar hij mee bezig was. Hij liet haar huid gaan en drukte nog een kusje tegen haar lippen, waarna hij voor een tweede keer naar beneden kroop en hij haar ondergoed over haar benen trok. Hij streelde haar even en glimlachte toen, waarna hij haar benen zachtjes iets uit elkaar duwde en vervolgens niet alleen zijn hand gebruikte. Het was de wonderlijke wereld van het vrouwelijk lichaam. Mannen waren na één keer wel klaar, maar vrouwen niet. Hij hoefde niet direct seks met haar te hebben, dat kon ook als ze al eens gekomen was. Hij vond het geweldig dat vrouwen in staat waren tot meerdere keren, terwijl mannen per se een pauze nodig hadden. Een grijns verscheen op zijn gezicht.

Account verwijderd

schreef:
Ivy grijnste toen hij in de lach schoot en lachte toen hij een paar kusjes drukte tegen haar lippen en weer nadacht. Had ze blijkbaar een goede vraag gesteld. Hij deed er wel lang over om een antwoord te vinden. Ze drukte een kusje op zijn sleutelbeen toen een frons op zijn gezicht verscheen en nog steeds nadacht. Plagerig glimlachte ze bij zijn woorden en trok een wenkbrauw op. "Ehe, dus je hebt zo lang nagedacht om alleen maar te zeggen dat je het niet weet?" plaagde ze hem. "Aha, subtiel weggaan, met je handen voor je kruis?" plaagde ze hem. Ze glimlachte en schudde lachend haar hoofd. "Wel, ik ben blij dat ik dat probleem niet heb" gniffelde ze vrolijk. Ze glimlachte opnieuw toen hij zei dat ze niet veel klaagde. Soms deed ze dat wel, natuurlijk. IEdereen deed dat wel, klagen. Ze duwde haar lippen wat langer tegen de zijne en lachte om wat hij zei. "Jatter" gromde ze met een grijns. "Ik noem het plagiaat, je moet me betalen nu" grapte ze. Het werkte wel degelijk bij haar, misschien had ze hem nooit moeten leren. Ze pruillipte zelf toen ze zag dat zijn grijns breder werd bij het horen van haar geluidjes en beet hard op haar onderlip toen hij gewoon verderging en vloekte kort. Ze drukte een kusje terug en ging wat beter gaan liggen toen hij naar beneden kroop en haar ondergoed over haar benen trok. Ze kreunde zacht toen hij niet alleen zijn hand nog gebruikte. "Oh Ollie" kreunde ze terwijl haar vingers door zijn haren gleden. Ze voelde haar benen kort trillen om wat hij deed. Shit, ze wist nu al dat ze wel een paar keer zou komen vandaag. Misschien was dat wel een voordeel voor hem. Ze sloot haar ogen en leit haar hals achterover vallen terwijl ze zachte geluidjes maakte. Ze kreunde toen ze het bekende gevoel voelde beginnen in haar onderbuik. "Ik ga komen Ollie" fluisterde ze zachtjes.

Account verwijderd

schreef:
Ergens was hij toch blij dat hij nooit voor het dilemma gestaan had. Het zou geen erg gemakkelijke situatie zijn. Het was niet alsof hij zich nu zo veel zorgen maakte om wat mensen dachten, maar het was ook geen pretje om zo rond te moeten lopen. Hij lachte toen ze hem plaagde met de tijd die hij nodig had, het was niet zo makkelijk als het leek. Ivy kon gewoon doorgaan met waar ze mee bezig was, maar hij niet.
'Heb jij een beter plan?' vroeg hij lachend. Het maakte niet uit wat hij deed, er zou altijd wel iemand zijn die hem zou zien. Ivy, zijn ouders, misschien iemand buiten. Als hij Ivy's gave gehad had, was dat niet het geval geweest. Ze moesten inderdaad maar ruilen.
'Ik ook niet als jij je gewoon gedraagt,' protesteerde hij. Als Ivy hem niet uitlokte, zat hij goed. Geen problemen. Hij drukte een kusje in haar hals en bekeek haar kort toen ze naar hem glimlachte. Lief. Hij knikte toen ze hem een jatter noemde en zei dat ze maar moest betalen. Dat kon wel, maar niet in geld. Hij lachte toen ze zelf begon te pruillippen. Hij vond het leuk als hij haar kon horen. Het was een goed teken dat hij haar kon horen, want dat betekende dat ze het fijn vond. Daar kwam nog eens bij dat hij het opwindend vond als ze geluiden maakte.
Ze ging zelf al beter liggen, wat het voor hem net iets simpeler maakte. Zij had erover geklaagd dat hij niet goed genoeg was, dus zou hij toch maar eens moeten bewijzen dat hij genoeg voor elkaar kon krijgen. Hoewel hij heus wel wist dat het een grap was en dat ze nooit zou klagen. Een grijns verscheen nogmaals op zijn gezicht toen hij zijn eigen naam hoorde en haar benen trilde. Hij kon zich nog goed herinneren hoe ze het eerder gehad hadden over het feit dat ze niet altijd controle had over wat haar lichaam deed. Nu was waarschijnlijk zo'n geval. Hij zou ook niet opgeven tot ze het bereikt had. Hij liet zijn handen even over haar lichaam glijden, daar zou hij nooit genoeg van krijgen. Hij glimlachte toen hij vanuit zijn ooghoeken zag dat haar tenen krulden en hij vervolgens opmerkte dat haar ademhaling onregelmatig werd. Zijn vermoeden werd alleen maar bevestigd toen ze ook in woorden toegaf dat ze ging komen. Zijn werk zat er echter nog niet op, hij ging niet stoppen tot het zo ver was. Hij besloot echter wel om alles een tandje op te voeren. Als hij het deed, moest het goed.

Account verwijderd

schreef:
Ivy keek hem onschuldig aan toen hij vroeg of ze een beter plan had. "Welllll, nee" gaf ze grijnzend toe. "Misschien kan ik dan wel mijn gave gebruiken" grapte ze. Ze keek hem grijnzend aan. "Of jij gebruikt je gave waardoor je een beetje doorzichtig wordt en ze je probleempje hopelijk niet zien?" grapte ze. Ze lachte om zijn woorden. "Je vindt het niet erg" protesteerde ze terug terwijl ze een kusje op zijn lippen drukte. "Zeker niet als je 's avonds dan een beloning krijgt" voegde ze er braaf aan toe. Ze spinde kort toen hij een kusje in haar hals drukte en grijnste toen hij gewoon knikte. "Ha, doe maar" lachte ze. Hij mocht haar gerust terugbetalen. Ivy drukte nog een snelle kus op zijn lippen toen hij begon te lachen. Ivy liet haar vingers glijden door zijn zachte haren. Ze waren wel enorm zacht, had hij haar conditioner gebruikt? Hmmm. Ze zou wel eens stiekem kijken als hij in de douche sprong. Ivy kreunde toen hij zijn handen over haar lichaam liet glijden. Shit. Ze kromde haar rug en hijgde zacht toen hij alles een tandje op voerde, waarna ze hard op haar onderlip beet toen ze haar punt wel bereikt had. Haar ademhaling klonk regelmatig, maar veel kans om te rusten had ze niet, aangezien Oliver weer hongerig naar boven kruipte en zijn lippen weer op de hare drukte. Wel, het smaakte inderdaad wel anders. Ze vlocht haar vingers in zijn haren en liet hem kort los. "Ik dacht dat ik jou vandaag mocht plagen, maar blijkbaar is het omgekeerd" hijgde ze zachtjes terwijl ze haar benen om hem heen sloeg. Ze liet haar lippen glijden langs zijn hals en oren waarna ze toch weer naar zijn mond afgleed en haar tong over zijn onderlip liet glijden. Haar tanden raakten kort zijn onderlip, maar ze was te opgewonden om er even plagerig op te bijten.

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk was er gewoon geen goede manier om er vanaf te komen. Het zou gezien worden of hij kwam er niet vanaf. Zijn ouders zouden het waarschijnlijk niet zo vreselijk vinden, dus dat was niet het ergste wat hem kon overkomen. Hij was bij hen opgegroeid, waarschijnlijk hadden ze het al wel eerder gezien. Hoewel hij zich dat dan niet kon herinneren.
'Oh, want het valt niet op als ik zonder reden mijn gave gebruik,' lachte hij. Zijn ouders zouden het allicht al wel vermoeden, het was niet alsof zij hun opmerkingen niet konden horen. Hij glimlachte even en schudde zijn hoofd toen.
'Een beloning? Sinds wanneer word ik als hond beschouwd?' vroeg hij geamuseerd. Baylor werkte met beloningen, maar hij niet. Hij moest gewoon geluk hebben. Of hij had zijn best gedaan, meestal werkte dat ook wel. Als hij zijn best voor haar deed, deed ze nooit moeilijk. Hij drukte een kus tegen haar lippen toen ze haar vingers door zijn haren liet glijden.
Ivy was niet zo luid als ze normaal was, wat niet wegnam dat ze nog steeds geluid produceerde. Normaal reageerde ze lichamelijk gezien minder. Haar tenen krulden, haar benen trilden, haar rug was gekromd en haar hoofd lag iets naar achter. Het zag er leuk uit. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen dat alles leidde tot het eindpunt. Het maakte hem vrolijk als hij dat voor elkaar kreeg. Hoewel ze nog niet klaar waren. Hij duwde zichzelf weer naar boven en kuste haar lippen. Zijn vingers gleden naar de sluiting van haar bh en opende die, waarna hij het ding van het bed duwde en hij naar haar keek toen ze hem losliet.
'Er is nog genoeg tijd, we zijn nog niet klaar,' merkte hij op. Hij liet zijn vingers langs haar lichaam glijden, maar liet haar wel even met rust. Vrouwen hadden geen echte pauze nodig, maar wel heel even rust. Hij bromde even toen ze haar lippen langs zijn hals, oren en lippen liet glijden. Hij duwde zijn boxer over zijn benen, tot het ding ongeveer bij de rest neerkwam. Hij drukte een paar kusjes in haar hals en drukte zich langzaam naar binnen. Hij bewoog rustig, hij was heus niet van plan haar direct de volle laag te geven, hij kon zich niet voorstellen dat dat fijn was. Ze konden het heus wel even rustig aan doen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte naar hem en haalde een hand door haar haren. "Hmmm, misschien valt het inderdaad wel op" zei ze met een grijns. "Kun je dan niet zeggen dat gave even een kort deffectje had?" lachte Ivy met een grijns. Ze drukte een kus op zijn lippen en streelde zijn wang zacht. Ze drukte nog een kus op zijn lippen toen hij zijn hoofd schudde en ze zijn volgde woorden hoorde. "Geen beloning dan?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze lachte en keek hem vrolijk aan. "Als je niets wilt hebben moet je het maar zeggen hoor" gniffelde ze. Ivy glimlachte toen hij haar nog een kus gaf en glimlachte tegen zijn lippen aan toen ze de grijns voelde op zijn lippen. "Typisch" gniffelde ze tegen zijn hongerige mond aan. Hij vond het wel enorm leuk om dat te doen he? Ivy glimlachte en nam zijn onderlip dan toch eens tussen haar tanden, waarna ze die langzaam naar haar toe trok. Ivy beet op haar onderlip en duwde haar lichaam wat dichter tegen hem aan zodat hij de sluiting van haar beha beter kon opendoen. Ze hief haar armen op zodat de bandjes van haar schouders afgleden en glimlachte toen hij zei dat ze nog tijd hadden. "Ik hoop het" gaf ze toe met een glimlach. Ze wreef haar been tegen hem aan en duwde haar heupen tegen zijn onderbuik. Ze beet even op haar onderlip en glimlachte toen ze zijn reactie voelde tegen haar eigen onderbuik. Ze volgde met haar blik zijn bewegingen en haar mond viel wat open toen ze voelde hoe hij bij haar naar binnen gleed. Ze kreunde hard toen hij op een rustig tempo bewoog. "Ja babe" kreunde ze. Ze liet haar handen over zijn gespierde rug glijden en liet haar handen toen weer naar zijn borstkas glijden waar ze met haar duim de lijnen van zijn tatoeages streelde. Ze schuurde haar heupenn tegen hem aan en hijgde zachtjes bij elke beweging die hij maakte.

Account verwijderd

schreef:
'Een kort deffectje,' herhaalde hij hoofdschuddend. Hij kon zich niet herinneren dat zijn gave ooit vreemd gedaan had. Op het begin na dan, maar iedereen vond dat hun gave vreemd werkte als ze er eenmaal achter kwam. Hij vond het vreemd dat zijn gave werkte op het moment dat er lichamelijk leed aan zat te komen, maar nu vond hij het alleen maar logisch. Zijn gave werkte beschermend, hem kon niets aangedaan worden vanaf de buitenkant. Als hij dood ging, was dat door iets wat van binnen kwam. Een mes zou het niet voor elkaar krijgen.
'Goed, dan noemen we het een beloning, maar jij krijgt er ook genoeg voor terug. Ik laat jou ook nooit zitten,' protesteerde hij. Hij vond het niet leuk als hij plezier had, maar zij niet. Als hij kwam, dan zij ook. Het kon hem weinig schelen hoe hij dat voor elkaar kreeg, als hij het maar voor elkaar kreeg.
Hij liet zijn blik even over haar heen glijden, de grijns was nog steeds niet van zijn gezicht verdwenen. Elke keer dat hij de kans had om naar haar te kijken, greep hij die ook. Hij kon er geen genoeg van krijgen. Hij had vrouwen altijd mooi gevonden, maar het lichaam van Ivy vond hij extra mooi. Waarschijnlijk omdat hij van haar hield, maar hij dacht graag dat Ivy gewoon extreem mooi was.
Ivy werkte mee zonder ook maar enige blijk van ongemak te geven. Het was alsof één keer vandaag niet genoeg was om haar echt tevreden te krijgen. Hij vond het wel leuk. Hij drukte een kus tegen haar nek toen hij zag dat haar mond een beetje opviel en ze voor een tweede keer begon met het produceren van geluiden. Deze keer harder dan de vorige keer. Hij drukte zijn handen tegen het matras voor meer grip, waarna hij even glimlachte toen hij opmerkte dat haar vingers naar zijn tatoeages gleden.
Voor een poos bleef hij langzaam en rustig met haar omgaan, tot hij zeker wist dat ze opgewonden genoeg was om meer aan te kunnen. Elke keer dat hij zichzelf daarvan verzekerd had, voerde hij het tempo iets op. Tot hij zelf ook begon te hijgen en haar naam diverse keren over zijn lippen gleed. Hij zou waarschijnlijk altijd stiller zijn dan zij, maar hij was prima te horen.

Account verwijderd

schreef:
Ze glimlachte naar hem en keek hem vrolijk aan. Okey, ja, misschien had zij ook nog nooit een deffectje gehad met haar gave, maar het was best wel mogelijk. Shit, stel je voor dat je een probleem had met je gave op een missie. Dat kon kritiek worden. Ze streelde zijn wang kort en drukte lange kussen op zijn hals. "Dan noemen we het een beloning" herhaalde ze met een grijns. "Ik weet het, dat is waar" gaf ze toe. Hij kwam vrijwel elke keren, zij ook. En zij soms meerdere keren. Hmmmm. Ze kregen het elke keer voor elkaar. Iv bleef ook altijd doordoen totdat hij zijn punt had bereikt. Ivy keek hem geamuseerd aan. Oliver had altijd de neiging om te grijnzen tijdens dat ze het deden. En ze vroeg zich steeds af wat er weer eens in zijn gedachten omging. Het was Oliver, waarschijnlijk zou hij het niet zeggen om haar te plagen. Ivy glimlachte toen hij een kus op haar hals drukte en verstrengelde haar vinfers weer eens in zijn haren. Ze kreunde toen hij zijn tempo veranderde en zijn vingers zich in de matras drukten voor meer grip. Ivy's handen gleden van zijn rug naar zijn handen waar ze huj vingers verstrengelde. Ivy drukte een kus op zijn schouder toen hij haar naam kreunde. Het was fijn om te weten dat hij het ook goed vond. Ivy hijgde en voelde haar hartslag voor de tweede keer verhogen. Ze hief haar heupen weer eens een paar keer tegen hem op totdat ze wel haar eindpunt had bereikt en deed mooi door totdat ze hem hoorde brommen en voelde hoe hij uiteindelijk zijn eindpunt ook wel had bereikt. Ivy glimlachte en liet zich met een plof van hem vallen waarna ze een kus op zijn lippen drukte. ."Dat was goed" zei ze zachtjes, nog hijgend. Ze streelde zijn arm kort en trok haar benen op.

Account verwijderd

schreef:
Over hun relatie had hij niets te klagen. Hij kreeg alles wat hij nodig had en zij was alles wat hij zocht. Ivy voelde hetzelfde voor hem als hij voor haar, dus dat was al helemaal een voordeel. Hij moest er niet aan denken dat hij in de situatie van Jason stond. Waarschijnlijk zou hij er ontzettend gefrustreerd en chagrijnig van worden, hoewel het hem nog nooit overkomen was.
Ivy kwam vrijwel altijd eerder dan hij, maar daar had hij weinig problemen mee. Het was niet alsof Ivy klaagde en meestal zat er niet zo heel veel tijd tussen hen. Hij ging op zijn rug naast haar liggen en keek even opzij toen hij haar al hijgend hoorde zeggen dat dat goed was. Het was goed, maar het was altijd goed. Hij had nog nooit iets te klagen gehad. Hij was bereid van alles uit de kast te halen en zij ook, ze zorgden er wel voor dat ze allebei een goede tijd hadden.
'Hier moeten we het de rest van ons leven mee doen,' merkte hij met een grijns op. Hij drukte een kusje tegen haar wang en trok de dekens toen over hen heen. Als het niet goed was, zaten ze toch met een probleem. Iets anders zouden ze niet meer krijgen als ze eenmaal getrouwd waren. En nu ook niet trouwens. Hij sloeg zijn armen om haar heen en gaapte toen. Hij was standaard vermoeid, maar hij raakte altijd extra vermoeid als ze seks gehad hadden. Hij nam niet de moeite om op te staan en kleren te zoeken, dat zou hij morgenochtend wel weer doen. Hij vond het niet vervelend om zonder kleren te slapen.
'Misschien kunnen we binnenkort weer een keer op vakantie gaan. Je weet wel, voor we gaan trouwen, werken en dat soort dingen,' stelde hij voor. Nu hadden ze de tijd nog. Hij drukte een kusje tegen haar schouder en sloot zijn ogen toen. Morgen zouden ze het wel verder overleggen.
'Ik moet Derek nog steeds vragen als getuige,' mompelde hij slaperig. Hij gaapte opnieuw en voelde zich zichzelf toen langzaam wegzakken. Hij sliep weer goed sinds Ivy bij hem was, hij had niet lang meer nodig om in slaap te vallen. Ivy maakte zelfs dat beter.

Account verwijderd

schreef:
Na even wat te praten was Ivy ook in zijn armen in slaap gevallen. Het was fijn geweest, hmmm, ze vond het niet erg dat ze de rest van haar leven met hem zou moeten doen. Ze vond het verre van erg. De seks was fantastisch, dat kon ze onmogelijk ontkennen. Een paar uur nadat ze in slapen was gevallen werd Ivy echter al snel weer wakker. Verward opende ze haar ogen en keek naar Oliver. Hij sliep nog. Ze zuchtte kort toen ze een zacht gejank hoorde en een bezorgde blik verscheen op haar gezicht terwijl ze heel erg voorzichtig uit Olivers armen kroop. Ze sloeg trok zijn shirt over haar hoofd en liep stil naar beneden. "What's wrong buddy?" Baylor keek haar aan met een rare uitdrukking en maakte een geluidje terwijl Sam zat te janken. Ze ging op haar knieën zitten en aaide de pup, waardoor hij ophield met janken en zacht haar hand likte. "Je bent het nog niet gewend hier he?" vroeg ze zacht. Ze glimlachte toen Baylor ook opsprong en naar haar toe liep, waarna hij zijn kopje zacht tegen haar hand aandrukte. Ivy maakte een kort geluidje .Oliver zou haar vermoorden... Maar ze kon hen ze onmogelijk beneden laten. Ivy nam Sam in haar handen en streelde Baylor terwijl ze een hoofdbeweging maakte naar de trap. Baylor likte nogmaals haar hand en liep de trap op, gevolgd door Ivy en Sam. Vrijwel onmiddellijk ging Baylor volledig op Oliver liggen, waardoor Ivy moeite moest doen om haar lach in te houden. Ze legde Sam op haar hoofdkussen, waar hij stil weer in slaap viel. Ze glimlachte tevreden en legde haar hoofd op Olivers borstkas. Hij sliep nog steeds, maar automatisch sloeg hij zijn armen om haar heen. Ivy glimlachte opnieuw en drukte een kus op zijn borstkas, waarna ze weer in slaap viel.

Account verwijderd

schreef:
Toen hij wakker werd, was de plaats naast hem leeg. Dat betekende echter niet dat hij alleen in bed lag. Hij gromde even terwijl hij Baylor van hem af duwde, waarna hij zuchtte toen hij opmerkte dat de hond alweer over hem heen gekwijld had. Ivy kon het weer niet laten. Hij schudde zijn hoofd en keek even naar de twee honden. Baylor keek hem wat zielig aan en Sam lag op Ivy's kussen te slapen. Hij schudde zijn hoofd opnieuw en gaf Baylor een korte aai. Natuurlijk kon hij niet boos zijn op het beest. Hij raakte Sam kort aan en glimlachte even toen de pup slaperig opkeek. Hij geloofde wel dat Sam het zou redden.
'Jullie hebben maar geluk met Ivy, want ik laat jullie mooi niet in bed slapen,' bromde hij. Het kwijl van Baylor zou hij in elk geval dus niet missen. Hij duwde zichzelf overeind en keek even om zich heen, waarna hij kleren uit de kast pakte en hij naar de badkamer liep. Als Baylor bovenop hem geslapen had, moest hij wel douchen. Hij stapte onder de douche, bond zijn haren vast en waste zijn lichaam, waarna hij weer onder de douche vandaan kwam en hij zich aankleedde. Dat was al een stuk beter.
'Tijd om naar beneden te gaan.' Hij gebaarde naar de trap en Baylor sprong van het bed, waarna hij zich naar beneden haastte. Sam begreep niet zo veel van het hele gebeuren. Hij tilde de hond van het bed en aaide hem kort, waarna hij samen met de hond naar beneden liep en hem vervolgens weer neerzette. Zijn blik gleed even rond, tot hij Ivy vond.
'Ik dacht dat we hadden afgesproken dat de honden niet bij ons in bed zouden slapen,' merkte hij op. Hij leunde tegen de kast aan terwijl hij naar haar keek.
'Nu moest ik douchen omdat Baylor me alweer helemaal onder gekwijld had,' klaagde hij. Sam had hem niets misdaan, maar Baylor was toch een ander verhaal. Hij trok een vies gezicht en keek toen even rond. Ivy was bezig met ontbijt. Hij trok even een wenkbrauw op terwijl hij de keuken en eettafel bekeek.
'Kan ik je ergens mee helpen?' vroeg hij. Ze leek aardig haar best te doen. Waar had hij dat dan weer aan te danken? Hij drukte een kusje tegen haar wang en gaapte toen. Hij zou waarschijnlijk nooit een ochtendmens worden.

Account verwijderd

schreef:
Ze was zelfs extra vroeg opgestaan om haar 'het spijt me' ontbijtje te maken. Zelf vond ze het niet erg als de honden in bed lagen, maar dat was vooral omdat ze niet op haar kwijlden. Dus was ze nu opgestaan en had ze zowat een ontbijt-buffet klaargemaakt voor Oliver. Ze roerde in de pan om de pannenkoeken klaar te maken, waarna ze haar gave gebruikte om direct erna de wafels uit het wafelijzer te halen en een heleboel rode vruchten in een potje ernaast te doen. Ze gromde kort toen ze haar hand verbrandde aan de pan van de pannenkoeken en keek op toen Baylor van de trap naar haar toe liep. Ze glimlachte en gaf de hond een aai terwijl ze de verse muesli ook afmaakte. Ze glimlacht enog breder toen ook Sam naar haar toe kwam gelopen, iets rustiger. Ze keek Oliver schaapachtig aan en maakte een zuchtend geluidje. "Ik weet het, ik weet het...sorry" gaf ze toe. "Ik werd wakker door Sams gejank en ik kon ze niet achterelaten" gaf ze toe met een verontschuldigend gezicht. Ivy glimlachte om wat hij zei. "Stiekem was ik het die kwijlde, sorry" grapte Ivy terwijl ze haar verbrande hand onder water hield en voorzichtig afdroogde terwijl ze koffie maakte en weer eens haar gave gebruikte om verse fruitsalade te maken. "Nope, ik wil niet dat je help, dit is mijn 'het spijt me dat ik de honden in bed heb meegenomen terwijl ik had beloofd dat ik dat niet ging doen' ontbijt" zei Ivy met een pruillip. Ze glimlachte toen hij een kus drukte op haar wang en sloeg haar armen om zijn nek. "Je bent toch niet kwaad he?" vroeg ze met een vragend gezicht. Ze streelde zijn wang kort en trok een wenkbrauw op. "Tochhhh?" vroeg ze wat bezorgd. Ze zette de pannenkoeken en wafels op tafel waarna ze zocht naar de stroop in de kast. Geen karamel, aangezien Oliver niet graag karamel lustte.

Account verwijderd

schreef:
Natuurlijk had ze Sam niet beneden kunnen laten liggen, Ivy had een goed hart. Een zucht gleed over zijn lippen, waarschijnlijk zou het niet de laatste keer zijn dat hij wakker zou worden met een kwijlende Baylor bovenop hem. Het was hem sowieso een raadsel hoe de hond dat comfortabel kon vinden. Het was nu niet alsof hij zacht was of stil bleef liggen.
'Dus Sam begon te janken en toch moest Baylor naar boven?' vroeg hij geamuseerd. Baylor kon prima alleen beneden blijven liggen, het was niet alsof honden er echt bij na konden denken dat de een het wel mocht en de ander niet. Ze gaven Baylor net zo veel aandacht.
'Ik denk niet dat een mens in staat is zo veel kwijl te produceren,' merkte hij op. Zijn hele buik had onder gezeten en dat was niet iets waar hij nu direct vrolijk van werd. Hij schudde zijn hoofd, het had erger gekund. Hij wilde er alleen niet elke dag last van hebben.
'Dit is ontbijt? Ik denk dat het ontbijt, lunch en diner is voor de komende week,' lachte hij. Ze had behoorlijk haar best gedaan, want hij had nog nooit zo veel eten zien staan. Zeker niet voor twee personen. Hij schudde lachend zijn hoofd en keek naar alle dingen die ze op tafel had gezet. Ze mocht dan wel vinden dat hij veel at, maar hij kon echt niet zo veel eten.
Hij sloeg zijn armen om haar heen toen hij voelde hoe ze haar armen om zijn nek sloeg. Het was een automatische reactie, niet echt iets waar hij over nadacht. Hij schudde zijn hoofd, natuurlijk was hij niet kwaad. Ze had de honden bij hen laten slapen, dat was alles.
'Maak er geen gewoonte van, goed?' Hij drukte een kusje tegen haar neus, waarna hij glimlachte en aan tafel ging zitten. Hij blies een pluk haar uit zijn gezicht, blijkbaar zat zijn haar dan toch niet zo vast als hij gehoopte had.
'Heb je goed geslapen?' vroeg hij. Het was belangrijk dat ze goed sliep. Als ze goed sliep, voelde ze zich op haar gemak.

Account verwijderd

schreef:
Ivy maakte een protesterend geluidje bij zijn woorden en schudde haar hoofd. "Ik neem niet alleen Sam mee hoor, naar boven, straks voelde Bay zich alleen" gromde ze. Ze aaide de hond. "En je weet dat Baylor graag slaapt in bed" zei ze met een glimlach. En zij stoorde zich er niet aan. Ze kreunde kort bij zijn woorden. "Sorry" gaf ze toe. Ivy hield haar hoofd schuin. "Trouwens, de rest van de meubels zijn aangekomen vanmorgen, ze staan buiten maar ze wegen te veel voor mezelf" gaf ze toe met een pruillipje. Ze had haar handtekening gezet maar de dozen buiten laten staan. Gelukkig regende het niet. "Zij eten de rest wel op" Ze gebaarde naar de honden en lachte. "Trouwens, een dankjewel zou fijn zijn" klaagde Ivy terwijl ze nog de muesli op tafel zette en pruillipte. Ze glimlachte toen hij zijn armen om haar middel sloeg en begroef haar gezicht in zijn shirt. "Goed zo" mompelde ze toen hij zei dat hij niet kwaad was. Stiekem dacht Ivy wel dat het ontbijtje had geholpen. Ze knikte bij zijn woorden. "Ik let er wel op" beloofde ze. Ze glimlachte breder toen hij een kusje tegen haar neus drukte en glimlachte opnieuw toen hij haar van voor zijn voorhoofd blies en aan tafel ging zitten. "Ik heb geweldig geslapen, jij?" vroeg Ivy vrolijk. Ze had goed geslapen, waarschijnlijk omdat ze ook extra vermoeid was door wat ze ervoor deden. "Ollie, ik zat te denken...kunnen we vandaag niet eens kijken voor de bruiloft? Data, mensen die we uitnodigen, exacte plaats?" vroeg Ivy met een glimlachje. Ze nam een slok koffie en at daarna een lepel muesli op waarna ze even vragen naar Oliver keek en een hand door haar haren haalde. Ze glimlachte kort.

Account verwijderd

schreef:
Hoewel hij niet dezelfde mening had, vertederde haar opmerking hem wel. Hij vond het ontzettend lief dat ze zo over de dieren dacht, alsof de een alleen zou zijn als hij niet mee naar bed mocht. Waarschijnlijk keek hij zelfs vertederd naar haar. Een lievere vrouw had hij nooit ontmoet.
'Ik denk niet dat het zo werkt, Iv. Maar ik vind het wel heel erg schattig dat je dat zegt,' gaf hij toe. Met dat hoofd en die woorden zou hij waarschijnlijk zelf nog wel de neiging hebben om de honden naar boven te brengen. Hij schudde even zijn hoofd en glimlachte toen naar haar. Meer geluk kon hij simpelweg niet hebben.
'Nu al?' vroeg hij. Hij had de meubels pas overmorgen verwacht. Hij fronste even, maar hief toen zijn schouders op. Hoe eerder hoe beter. Hij wilde het huis graag afmaken, een echt leven samen beginnen. Hij wierp een blik naar buiten, waar hij inderdaad een paar dozen zag staan. Die zouden ze later wel naar binnen tillen.
'Ik wil vanmiddag ook terug naar het instituut om de rest van de spullen op te halen. Is dat oké?' Ze konden ook alleen zijn spullen ophalen als zij er nog niet klaar voor was, dat gaf niet.
Hij keek even over de tafel en begon toen maar op te scheppen. Hij probeerde van alles iets te pakken, tot zijn bord helemaal vol lag en er niets mee bij paste. Het was waarschijnlijk maar goed dat hij een goede ontbijter was, want anders hadden ze met een hoop restjes gezeten. Hij glimlachte even toen hij hoorde dat ze geweldig geslapen had, waarna hij knikte, hij ook. Nou ja, tot hij wakker was geworden in elk geval. Dat wakker worden was net iets minder comfortabel.
'Natuurlijk. Wil je dat direct na het eten doen of wil je eerst de spullen ophalen?' Hij keek uit naar hun trouwplannen, maar ook naar het verhuizen. In principe maakte het hem niet zo veel uit wat ze eerst zouden doen. Hij begon aan het eten dat hij opgeschept had en gaapte zo nu en dan als hij even niet at.
'Waarom zeg je altijd dat ik beter ben in het ontbijt? Het is allemaal lekker,' klaagde hij. Ze zei wel dat hij overal goed in was, maar hetzelfde gold voor haar. Ze kon doen wat ze wilde en het lukte elke keer. Hij begon aan zijn derde pannenkoek. Niet omdat hij honger had, maar omdat hij het lekker vond.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld