Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. TaylorSwift333

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Mijn voeten begonnen sneller te gaan en ik wist niet eens waar ik heen ging tot ik een akelig onaangenaam gehummm hoorde in mijn hoofd en ik was mijn kruisboog vergeten. Vincent drukte me tegen de grond. Een kreun ging even over mijn lippen door de klap en hij draaide me op m'n rug. 'Ah, mijn lief zusje van mij.'' Zei hij met een gemene grijns. ''Wat... wat moet je van me?'' Vroeg ik nu en ik keek bang. Ik was ook bang. ''Hmmm, jouw leven, er mag maar 1 grimm zijn en dat ben ik..'' zei hij en ik wilde me verweren maar dat lukte me niet. ''Hoe minder je beweegt en geluid maakt hoe sneller dit gedaan is.'' Zei hij nu. ''Dat had je gewenst.'' Zei ik kwaad tegen hem. Hij had een mes bij zich. ''Dan maar op de minder leuke manier.'' Zei hij en drukte zijn hand tegen mijn mond waardoor ik geen geluid kan maken en drukte het mes in mijn buik onder mijn laatste rib. ''En nu hoop ik dat je doodbloed.'' Zei hij en liet mijn mond los dus schreeuwde ik het uit van de pijn.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
'Ik weet het niet, of die, of die,' riep Blake terug. Hij wees met zijn hand naar twee kanten.
'Ik denk dat we op moeten splitsen!' Riep Chris en Blake knikte.
Chris hoorde een onaangenaam harde schreeuw en rende richting het geluid, het was erg dichtbij. Chris stopte toen hij zag dat het Melissa was, met Vincent. Even bleef Chris zijn blik op het bebloede mes hangen, en toen naar Melissa haar buik.
'Vincent,' gromde Chris.
'Kijk, kijk, wie we daar hebben.' Zei Vincent met een dreigende toon, 'Waar zijn je vriendjes? En je vriendinnetje? Miyuki, was het toch?' Hoe wist hij dat? 'Ja, ja, ik zie alles, Chris!' Chris kneep zijn ogen tot spleetjes en vloog Vincent aan.
Hij hield zijn pols vast en schopte het mes uit zijn handen, waarop hij zijn handen om Vincent zijn nek sloot.
'Je bent er geweest,' siste Chris. Hij hoorde hoe hij kokhalsde en op de grond zakte. Zijn lippen werden blauw, gevolgd door zijn neus en oren. Toen Vincent langzaam zijn ogen sloot, liet Chris los. Hij leefde nog, Chris hield er niet van te doden, iemand anders moest dat maar doen.
Hij richtte zijn aandacht weer op Melissa en keek even naar de wond. Chris trok zijn shirt uit en bond het om de wond. Hij wou ook niet dat zij dood zou gaan, hoewel hij geen idee had waarom.
'Denk maar niet dat ik dat voor jou deed,' zei hij zonder enige emotie in zijn stem.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
De pijn was echt te erg en ik kreunde van de pijn. Toen ik de stem van Chris hoorde rolde een traan over m'n wang. Van de pijn en van de pijn hart. Maar buiten een kreun en een snik kreeg ik niets over mijn lippen. Toen Vincent tegen Chris begon over een vriendinnetje huilde ik zachtjes. Ik huilde niet van de pijn, ik kreunde van de pijn omdat ik niet anders kon. Maar dat hij nu al iemand anders had, daar huilde ik om. Ik sloot mijn ogen tegen de pijn en beet op mijn tanden. Als ik op had kunnen staan zou ik dat doen maar de pijn was te hevig, het was waarschijnlijk een diepe wond. Ik voelde hoe waarschijnlijk Chris de wond verbond met waarschijnlijk zijn shirt maar ik durfde mijn ogen niet te openen om niet in zijn ogen te hoeven kijken en nog te moeten huilen ookal rolden er nog steeds tranen over mijn wangen, door hem, niet door Vincent. ''Jij je zin...'' kreunde ik en voelde hoe hij me opnam omdat zelf lopen pijn zou doen, veel te veel pijn.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Ze huilde maar, ze huilde veel, te veel naar Chris zijn zin. Ze moest hier weg. Hij tilde haar voorzichtig op en begon richting de universiteit te lopen. Hij kon geen Grimm in hun huis gebruiken.. En de rest trouwens ook niet. Bovenien zouden ze hem als gek verklaren dat hij een Grimm gered had. Waarom hij het deed? Misschien had hij het gevoel dat hij van haar hield, hoewel het nooit meer iets kon worden, nooit.
Met zijn voet opende hij haar deur en legde haar op het bed. Hij zuchtte diep. En nu? Hij was geen dokter, or anything. Maar ze was een Grimm, dat hielp. Hij bedacht zich dat hij nog steeds geen shirt aan had, en hij keek naar hoe het om Melissa haar buik gebonden was. Dat had vast veel pijn gedaan.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Ik was even weggegleden en niets gemerkt maar na even opende ze haar ogen met nog steeds die felle pijn. Ik zag Chris, shirtless, maar dat boeide me niet. Een steek trok dor m'n buik maar het was minder.
''Chris, waarom heb je me niet gewoon laten liggen?'' Vroeg ik met een kreun, maar die wel lichter was.
Niet dat ze een antwoord verwachtte maar ze vroeg het zich af.
''Ik bedoel, wel bedankt maar...'' zei ik maar een steek in mijn buik weerhield me iets te zeggen. ''Waarom....'' vervolgde ze en keek naar hem.
''Waarom hou je niet meer van me? Wat heb ik verkeerd gedaan? En waarom heb je me dan nog geholpen?'' Vroeg ik en een traan rolde over m'n wang, van de pijn in mijn buik en in mijn hart.
''Ik hou van je dus ik vraag me af wat ik verkeerd heb gezegd of gedaan.'' Zei ik met een zucht en kreunde weer even. Weer even gleed ik weg maar kwam niet veel later weer terug.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Eerst negeerde hij haar, maar besloot toen wat te zeggen.
'Melissa, ik ben een monster! Je houd niet van me, heb ik dat niet duidelijk gemaakt? Het was een fout! En ik.. Ik hoor bij mijn eigen soort en jij hoort bij..' Hij kwam even niet uit zijn woorden. Ze hoorde bij de Grimm's, maaf voor zover hij wist was ze de enige. 'Weet ik veel,' hij zwaaide met zijn arm en keek haar even aan. Ze was een Grimm, uiteindelijk kon ze hem alleen maar pijn doen, en hij haar.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
"Wat maakt mij het uit dat je een monster bent? Weet je? Mijn vader is een monster, hij ging gewoon met die Adalind terwijl hij nog met mijn moeder had. Sorry maar eh... en ik hou verdomme wel van je! Ik wil geen grimm zijn, ik wil bij jou zijn! Maar dat lijk je niet door te hebben.'' Zei ik tegen hem met een kreun. ''En als het gevaarlijk is om bij jou te zijn , oké dan, jij bent de enige die me mag doden.'' Zei ik en keek in zijn ogen. ''Wat moet ik doen zodat je me gelooft dat het mij niet uitmaakt dat we niet bij elkaar horen? Ik hou fucking van je oké!'' Zei ik maar hierdoor kreeg ik weer een steek in mijn buik en dat viel te zien. ''Wacht, had je in mijn tas gekeken?'' Vroeg ik nu omdat zijn blik me opviel. ''Chris, dat kruisboog is als zelfverdediging. Ik kreeg het in mijn handen geduwd en ik kan het nog niet eens goed gebruiken!'' Zei ik geschrokken. ''Je dacht toch niet dat ik?'' Zei ik nu geschrokken. ''Tuurlijk dacht je dat! Wauw wat een vertrouwen heb je Chris , ik as fucking je vriendin, het maakte me niet uit wat jij was of wat ik was, ik weet 1 ding en dat is dat ik van jou hou....'' zei ik in een stroom van woorden en gleed door een felle steek weer even weg in het duister.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Chris keek haar alleen maar aan. Hij zag hoe veel pijn ze had.
'Ik,' begon Chris, maar zag dat hij tegen niemand praatte. Ze was weg. En het zou niet lang meer duren voordat ze wakker werd. Melissa bleef maar zeggen dat ze van hem hield, hij werd er gek van. Omdat hij ook van haar hield, maar dat niet wou toegeven. En hoe wist hij zeker dat ze de waarheid sprak? Het antwoord was simpel; niet. Hij wist het niet, hij wist niets meer zeker. Hij keek toe hoe ze weer bij kwam. Chris overwoog weg te gaan, maar hij stond aan de grond genageld.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Ik werd voor de zoveelste keer wakker en keek in Chris' ogen. Voor even zei ik niets maar keek gewoon. De pijn was zachter dus zolang ik niet echt fel bewoog zou ik er niet te veel van merken. Ik zag een soort tweestrijd in zijn ogen. ''Chris, als je wilt mag je weg gaan. Ik ga je niet meer oneindig vaak zeggen dat ik van je hou ookal is dat zo. Als jij weg wilt .... ga maar ik red mezelf... ga naar dat meisje als ze je gelukkig maakt...'' zei ik met een zucht. Ik zei even niets meer. ''Ik wil alleen dat je weet dat als ik naar jou kijk ik niet alleen een monster zie. Daarbinnen zit een mooie persoonlijkheid en daar hou ik van.'' Zei ik en wou wat rechter gaan zitten maar door de beweging kreeg ik weer pijn en bleef ik dus gewoon liggen.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Hij wist nog steeds niets te zeggen. Het kon niet langer door gaan zo, het was één grote mix gevoelens binnenin hem. Hij liep voorzichtig naar de deur.
'Je moet rusten,' mompelde hij. En zo ging hij weg, naar het bos, naar de andere. Het duurde een hele lange tijd voordat hij er was, aangezien hij heel langzaam liep.
'Chris!' Hoorde hij Blake roepen. Chris wuifde met zijn hand als gebaar dat ze hem moesten laten.
'Geen zorgen over Vincent, dat is gedaan,' zei hij, hoewel dit een leugen was, Chris wist zeker dat Vincent niet meer terug zou komen, misschien later, maar niet nu.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Ik wou niet echt dat hij weg ging maar hij had wel gelijk. Ik moest rusten. Ik zuchtte even en sloot mijn ogen om even in slaap te vallen. Een diepe droomloze slaap. Na wat een paar uur was werd ik wakker en ik voelde geen pijn meer maar ik wist niet zeker of dit betekende dat ik helemaal genezen was. Ik probeerde dan maar recht te zittdn wat aardig lukte en ik deed Chris' t-shirt rond de wond uit en deed mijn topje een beetje omhoog. Ik zag dat de wonde bijna geheeld was. Dit was nog eens te meer bewijs voor me dat alles niet gewoon een stomme nachtmerrie was. De wonde leek nu een schrammetje maar binnen een half uur zou ook dat weg zijn. Het littekentje zou wel een paar dagen nodig hebben om te verdwijnen. Ik zuchtte even en probeerde op te staan wat ook aardig lukte. Meteen ging ik voorzichtig naar m'n kleerkast en nam er andere kleren uit omdat mijn topje nu een scheur had en mijn broek, wel daar zat bloed aan van de wonde aan mijn buik. Langzaam, voor zo min mogelijk risico's , kleedde ik me om en maakte nog snel de wond proper waardoor je er bijna niets meer van zag.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Chris liep naar binnen en ging naar zijn oude vertrouwde plekje; het dak. Tot zijn verbazing zat Miyuki daar ook. Ze keek hem bezorgd aan. Door al die jaren met elkaar doorgebracht te hebben, wist ze precies hoe de vork aan de steel zat.
'Chris, wat is er?' Ze legde kort een hand op zijn schouder. Chris fronste zijn wenkbrauwen En schudde zijn hoofd.
'Ik weet het gewoon allemaal even niet meer,' zei hij uiteindelijk. Hij voelde hoe ze zijn hand pakte.
'Het komt goed,' fluisterde ze. Alsof zei wist wat er aan de hand was! Hij wist het zelf niet eens!

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Ik keek nog even en zag hoe ook de schram weg ging. Ik trok alles goed en nam toen mijn tas. Ik mocht niet te veel lessen missen en ze zouden nu aan de tweede blok lessen beginnen dus liep ik naar buiten, meteen recht naar de aula's waar ik nog net op tijd een willekeurig plaatsje vond naast een jongen die meteen naar me glimlachte. Ik gaf hem gewoon een klein beleefd glimlachje en lette toen op.
Fiona die blijkbaar achter me zat legde een hand op mijn schouder en ik keek om. ''Sorry.'' Zei ik fluisterend en ze knikte. Het volgende lesdeel kwam ze meteen naast me zitten. ''Dus, al gepraat?'' Vroeg ze en ik zuchtte. ''Ja.'' Zei ik zacht. ''En?'' Vroeg ze dan. ''En wat?'' Vroeg ik op mijn beurt. ''Weer samen?'' Vroeg ze en ik schudde mijn hoofd. ''Komt wel goed.'' Zei ze en ik zuchtte even.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
En zo lagen ze nog een tijdje op het dak, alweer. Maar de enige waarbij hij zich nu goed voelde, was bij haar. Hoewel hij de hele tijd aan Melissa dacht. Zou het misschien dan toch.. Nee, en zo wel, dan was ze nog steeds een Grimm. Het maakte hem niets uit wat haar vader deed, dat was toch een eikel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Na een tijdje waren alle lessen gedaan en kwamen we het gebouw uit. Ik , Fiona en Luke. Luke was de jongen waar ik langs was gaan zitten omdat ik anders te laat was. Hij maakte grapjes en nou ja hij kon niet weten wat er was dus ik probeerde hem een glimlachje te geven. ''Kom op, ik heb nog niemand geweten die daar niet om moet lachen...'' zei hij nu en ik keek hem verontschuldigend aan. ''Sorry.'' Zei ik dan en Fiona schudde haar hoofd. ''Denk toch even niet aan die eikel.'' Zei ze nu en ik keek op. ''Fiona, ik geloof nog steeds dat hij anders is, ik kan niet niet van hem houden.'' Zei ik met een zucht. ''Aï boyfriendtroubles?'' Vroeg Luke en ik knikte met een zucht. ''Geloof me, als hij iemand als jou af slaat is ie niet goed snik.'' Zei hij en ik zuchtte, ik voelde me gevleid maar nog steeds gebroken en dat vrolijkte me echt niet op.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld