Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Wecantbefriends
Er is een nieuwe managerset ingesteld! Check het nu :)
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The deadliest predator
Anoniem
Landelijke ster



William
Ze was een moordenaar en verdiende haar geld er ook nog mee.  'Als ik koning word zal ik zorgen dat de armen het beter hebben.' zeg ik beslist maar zacht. Als ze vraagt met wie ik ga trouwen schudt ik mijn hoofd, 'Ik moet morgen kiezen maar ik weet het niet.' mompel ik. Het is dat ze heeft geprobeerdt te vermoorden anders had ik nog steeds haar gekozen, ze heeft mijn hart veroverd.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
Even schudde ik mijn hoofd toen hij zei dat hij beter voor de armen zou zorgen. Daar had ik nu weinig aan. "Morgen al?" Er zat een soort trilling in mijn stem. "Dan zou ik voor Rosa gaan. Zij is na mij een van de normaalste." Ik kwam uiteindelijk overeind en liep naar de celdeur. "En overmorgen ben je ook meteen van mij af." Ik glimlachte even naar hem. "Pas goed op jezelf." Zei ik zachtjes.
Anoniem
Landelijke ster



William
Ik wil Rosa niet, ik wil haar. Als ze dichterbij komt stap ik ook nog dichterbij, het enige wat ons uit elkaar haalt zijn de tralies tussen ons in. Ze had gelijk, overmorgen zouden ze haar ophangen. Op moord zelf stond een gevangenis straf maar poging op moord op iemand van Adel werdt gezien als het ergste wat je kon doen. De persoon werdt dan ook na een paar dagen opgehangen aan de galg, iedereen die wou kon komen kijken. Wat ik zelf noet van plan was, ik zou het niet aan kunnen. 'Ik wil je niet dood hebben.' zeg ik zo zacht dat ik twijfel of ze het verstond.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
Hij voelde zo dichtbij, zelfs met de celdeur er tussen. Ik wilde bij hem zijn en in zijn armen slapen. Tranen voelde ik opkomen en kon ze niet tegen houden. "Ik hou van je William, ik meen het." Zei ik en keek hem aan. "Het spijt me zo. Die verwondingen kwamen niet door de val uit de boom. Mijn baas had me mishandeld omdat ik de opdracht nog niet had voltooid." Tranen stroomden over mijn wangen. "Kun je me alsjeblieft vergeven?"
Anoniem
Landelijke ster



William
Als ik haar tranen zie breekt er iets in mij, het doet pijn om haar zo te zien, zo kwetsbaar. 'Had het eerder gezegdt dan had ik je kunnen helpen.' zeg ik zacht en leg mijn hand op haar wang zodat ik de tranen kan wegvegen. 'Ik vergeef het je..' begin ik zacht, 'Maar ik weet niet zeker of ik je nog wel honderd procent vertrouw.' mompel ik daarna. Ookal werdt ze verplicht om dit te doen  heeft ze het wel gedaan, het zal ook wel even duren voordat ik haar weer kan vertrouwen.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Ik begrijp dat je me niet vertrouwd, maar nu kan ik tenminste vredig sterven." Nu hij mij had vergeven voelde ik me iets beter. Een soort van rust keerde in me terug. Zijn vertrouwen kon ik voor mijn dood toch niet meer terug winnen, hoe graag ik dat ook wou. Mijn hand legde ik op die van hem, toen hij mijn tranen weg veegde. 
Anoniem
Landelijke ster



William
Terwijl ik nadenk bijt ik op mijn lip, wat ik van plan was was slecht. Ik weet dat als het volk hier achter zou komen alles mis zou zijn. 'Wat zou je doen als je hier uit zou komen?' vraag ik zacht en hou haar hand vast, 'Wees alsjeblieft eerlijk tegen me.' voeg ik er zacht aan toe. Het laatste wat ik wel niet wou zien is zij die levenloos aan een touw hangt, dat zou ik niet aankunnen. Al helemaal niet als ik daarna verplicht moet trouwen met iemand anders. 
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Vluchten. Ik heb geen andere keus. Hier in de stad kan ik ook niet blijven. Als mijn baas me vind ben ik er ook geweest. De kans om met je te trouwen heb ik verspeeld. Al die poederdozen zijn nu zelfs nu beter dan mij." Ik kijk naar mijn hand die door de zijne word vast gehouden. "Waarom ben je hier eigenlijk? Ik ben wel de ene die je heeft geprobeert te vermoorden. Je hoort geen enkele interesse in mij te tonen." Dat was iets wat ik niet snapte. Ik zag mijn afdrukken nog rond zijn hals en beet op mijn lip. Dat ik het echt had gedaan..
Anoniem
Landelijke ster



William
'Ik ben hier omdat... Omdat ik nog steeds van je hou.' zeg ik en staar naar de grond. 'Wat nou als er een manier is om hier vandaan te zijn, om alles achter ons te laten?' zeg ik zacht, nooit had ik gedacht dat ik over over na zou denken om alles achter me te laten voor een vrouw. Alessia is het ondanks alles waard, denk ik. Ik bedoel ze kende me niet voordat ze haar opdracht kreeg, mensen veranderen. Daar was ik er heilig van overtuigd.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
Meteen deed ik een stap achteruit en liet hem los. "Nee, dat ga je niet doen!" Zei ik en schudde mijn hoofd. "Ik wil niet dat je dat gaat doen. Je bent de kroonprins en een goede opvolger voor je vader. Jij kan voor zoveel verbeteringen zorgen, zelfs met zo'n poederdoos naast je." Hoe graag ik hier ook weg wou, ik kon dit niet laten gebeuren. "Je bent een geweldige man, die weet wat hij wil en kan. Verspil dit niet aan mij. Ik ben het echt niet waard. Je volk is zoveel waardevoller." Zelfs al moest ik daar voor hangen. Ik wilde dat de armen er op vooruit gingen en ik wist dat hij dat waar kon maken.
Anoniem
Landelijke ster



William
Met een zucht schudt ik mijn hoofd, 'Ik wil niet regeren als ik met iemand moet trouwen die ik geen aardig vind.' zeg ik en leg mijn handen op de tralies. 'Je bent het wel waard Alessia, jij bent beter dan al die poederdozen bij elkaar.' zeg ik maar ik weet dat ik haar niet om kan praten, daarvoor is ze te eigenwijs. Ik haal een hand door mijn haar en kijk naar de grond, 'Wat nou als ik hier blijf?' zeg ik zacht 'Ik wil niet dat je dood gaat.' mompel ik zacht.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Snap je het dan niet? Ik verdien dit. De man waar ik ontzettend van hou heb ik geprobeerd te vermoorden." Ik kon me nig net inhouden het niet uit te schreeuwen. Waarom snapte hij dat niet? Ik had spijt van mijn daden, maar dat was het risico. Hij had me vergeven, dus kon ik op z'n minst vredig sterven. 
Anoniem
Landelijke ster



William
'Ik wil niet dat je sterft Alessia, ik zou niet met mij zelf kunnen leven!' zeg ik boos, niet boos naar haar maar boos naar de keuzes die we moeten maken. Die ik eigenlijk niet wil maken. Evwb kijk ik achter me naar de plek waar de sleutels van alle cellen verborgen lagen, achter een schilderij. Snel loop ik er naar toe en pak de juiste sleuter waarna ik terugloop en haar cel openmaak. Zonder dat ze kan tegenstribbelen pak ik haar snel vast en geef haar een knuffel, misschien is dit wel de laatste ooit.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
Zelf ging ik er niet meer op in en zuchtte even. Mijn blik volgde hem toen hij even weg liep om wat te pakken. Al snel had ik door dat het de sleutels van de cellen waren, maar voor ik kon reageren knuffelde hij me al. Mijn armen sla ik om zijn middel en knuffel hem terug. "Ik hou van je William." Zei ik zachtjes. Ik keek hem aan en drukte mijn lippen tegen de zijne. Het kon me niks schelen of hij daar alweer aan toe was of niet. Ik was de gene die hier nu dood zou gaan. Ik wilde dan toch nog wel een beetje liefde voelen.
Anoniem
Landelijke ster



William
Haar woorden brengen een glimkach op mijn gezicht, ik ben opgelucht dat de gevoelens echt waren. 'Ik hou ook van jou.' zeg ik en ga in op haar kus, het maakte me niks uit of iemand ons nu ziet. Als we elkaar los laten voor adem rust ik mijn voorhoofd tegen die van haar, onze neuzen raken elkaar net niet. 'Ik heb een plan.' zeg ik zacht en hou haar mog steeds vast, ik ga zorgen dat ze hier weg komt. Met of zonder haar wil.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste