Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ze gromde toen hij lachte en maakte een klagend geluidje. Oh god, Oliver was zo'n pestkop sooms. Misschien was het inderdaad wel een beetje hilarisch, maar toch... Ze gromde bij zijn antwoord. "Dat is geen oplossing" klaagde Ivy. "Wat nu als ze me nooit meer normaal kan aankijken?" vroeg ze met een zuchtje. "Als je het waagt het persoonlijk te vertellen aan Amanda vermoord ik je" dreigde ze met een grom. Ze hield haar hand op haar buik en wreef zachtjes toen ze een krampje voelde. Wat had ze verkeerd gedaan? "En allebei die antwoorden van je zijn even erg" kreunde ze. Seks in de toiletten of de naaktfoto's, ze had niet echt een goede situatie. "Ik zend je nooit meer foto's als ze me haat" gromde ze. Ivy dacht na. "Ik heb al een oplossing, ik zeg haar gewoon dat mijn bandje van mijn beha was losgesprongen en dat ik hem niet meer kon vermaken dus dat ik mijn beha moest uitdoen in de toiletten" merkte ze vrolijk op. Ze wist zeker dat dat niet kon mislukken; Het paste perfect in wat ze had gedaan. Ze knikte bij zijn vraag, ook al kon hij dat niet zien. "Ik overleef het wel" beloofde ze hem. "Ik neem wel iets tegen de kramp en ik denk dat we ook nog iets hebben liggen tegen hoofdpijn" gaf ze toe. "Ik hoop gewoon dat ik jou niet ziekmaak" gromde ze. "Dus blijf maar ver van me weg" mopperde ze. Ze sloeg haar armen over elkaar en maakte een instemmend geluidje bij wat hij vertelde. "Jij gaat haar niet ontslaan" merkte ze vrolijk op. "Je bent lief" Ze glimlachte. "En trouwens, wat is er nu mis met een relatie met iemand die daar weleens komt? Misschien is hij wel sexy as fuck" zei ze vrolijk. "Net zoals jij" Ze dacht na. "Alhoewel, dat kan niet" Oliver was te sexy voor deze wereld. "Doe ik" antwoordde ze. Bruce zou blij zijn mocht hij dat horen. "Dat weet ik" beloofde ze hem. "Maar ik wist niet zeker of je het druk had" gaf ze toe. "Maar wel, ik ga zo naar Amanda en dan zie ik je vanavond, ik houd van je"

Account verwijderd

schreef:
Ivy was geweldig. Hij vond het erg leuk om haar te plagen en haar vervolgens te horen protesteren en klagen. Hoewel hij het daadwerkelijk geen slecht idee vond om gewoon te zeggen dat hij op haar werk geweest was. In elk geval zou Amanda dan niet meer twijfelen aan Ivy.
'Je gaat me helemaal niet vermoorden, want dan zijn alle dingen die geregeld zijn voor de bruiloft voor niets geweest. Dat wil je niet,' lachte hij. Er zaten een hoop voorbereidingen in de bruiloft, ondanks dat ze het helemaal niet zo groot maakten en er helemaal niet zo veel gasten kwamen. Hij had er wel zin in.
'Ze gaat je helemaal niet haten, dus dat is geen probleem,' merkte hij vrolijk op. Amanda en Ivy gingen erg goed samen, dus hij maakte zich er niet al te druk over. Hij blies een pluk haar uit zijn gezicht en luisterde naar zijn telefoon. Hij hief zijn schouders op toen ze met haar smoesje kwam.
'Wel, misschien heb je geluk en gelooft ze het wel. Misschien heb je pech en gaat ze mij bellen.' Als Amanda daadwerkelijk geloofde dat Ivy vreemdging, zou het geen verrassing zijn dat Amanda hem zou bellen om het te vertellen. Als ze dat zou doen, zou hij zijn smoesje toch gebruiken. Dat was in elk geval wel geloofwaardig.
'Misschien kun je beter naar de huisarts gaan voor je allemaal pillen gaat slikken?' stelde hij voor. Het klonk niet alsof ze er goed aan toe was. Ze hoefde toch niets te doen vandaag. Hij glimlachte even toen ze zei dat hij maar ver weg moest blijven. Dat zou hij toch niet doen.
'Natuurlijk ga ik haar niet ontslaan.' Hij lachte toen ze door ratelde over hoe sexy hij kon zijn. Dat was dan weer iets waar Ivy aan dacht. Hem kon het allemaal niet zo veel schelen. Als Anna gelukkig werd van de persoon met wie ze was, zou hij daar niets aan veranderen.
'Tot vanavond, ik houd ook van jou.' Hij glimlachte even en hing toen op, waarna hij direct de zaal weer in liep en verder ging met waar hij gebleven was. Een enkele keer zag hij Anna wat dromerig voor haar uit kijken, waardoor hij lachte en zijn hoofd schudde. Was Ivy ook zo geweest in het begin van hun relatie?
'Nog een half uurtje,' merkte hij op, toen hij de laatste stoel op zijn plaats had gezet. Hij keek even rond. Leon, Anna en Nora zouden vandaan spreken. Dat betekende dat hij het redelijk rustig had.

Account verwijderd

schreef:
"Ehmm ja, de enige reden dat ik je niet vermoordt is dat we al sommige dingen hebben geregeld en betaald, ik houd niet van je ofzo" merkte ze geamuseerd op. Ze glimlachte. "En ik zou het zielig vinden als je de chocoladetaart niet zou kunnen proeven" zuchtte ze dramatisch. £Ze glimlachte om het geluidje dat hij maakte aan de andere kant van de lijn. Hij was echt dol op de taart. Zij vond hem wel lekker, maar ze lustte toch bijna alles van taart. Behalve waar er te veel noten in zat. Ze lachte bij zijn opmerking. Okey nee, Amanda zou haar inderdaad niet haten. Maar ze vond het nog altijd vervelend dat de vrouw haar niet vertrouwde, zucht. Ze gromde bij zijn woorden en schudde haar hoofd. "Waag het niet te zeggen dat ik je foto's heb gestuurd Marrek" klaagde ze. Ze haalde een hand door haar haren. "En ik ben een goede actrice remember?" Amanda zou haar wel geloven. Ze was alleen slecht in liegen bij Oliver, ze had een zwak voor hem. Ze fronste bij zijn woorden. "Ik laat me wel misschien eens snel controleren bij de apotheek" beloofde ze hem. Ze hadden er ook een plaatselijke dokter, en dat was niet zo lang wachten als bij de huisarts. "Het is ehus niet zo erg" beloofde ze hem. "Maak je nou maar geen zorgen" zuchtte ze. Hij was wat overbezorgd. Ze knikte met een brede glimlach toen hij zei dat hij haar natuurlijk niet zou ontslaan. Ze was verloofd met zo'n geweldige man. Ze glimlachte bij zijn gelach. "Kusje" mompelde ze nog met een glimlach. Ze zuchtte dramatisch en stond op waarna ze haar spullen nam. Eerst nog even langsgaan bij Amanda en dan zou ze naar de apotheek gaan. Ivy glimlachte toen ze de vrouw tegenkwam in de gang. "He Amanda, over gisteren, volgens mij heb je het helemaal verkeerd begrepen" zei ze met een glimlachje. "Ik zou Oliver nooit bedriegen, ik houd zielsveel van hem" gaf ze toe. Amanda haalde een hand door haar pixiecut en knikte afwachtend. "Het zit zo, mijn behabandje was gesprongen en ik kreeg het niet goed, dus ik ben maar naar de toiletten gelopen om het daar weer goed te krijgen" gaf ze toe. Amanda keek verward naar haar maar schoot toen in de lach. "Oh my god, het spijt me zo erg Ivy, ik schaam me kapot" kreunde ze. Ivy schudde haar hoofd. "Maakt niets uit, maar ik voel me ook oprecht niet goed" gaf ze toe. Amanda knikte, nog steeds verontschuldigend. Misschien had het Ivy wel een klein beetje gekwetst dat de vrouw zo over haar dacht. "Ga maar vlug wat rusten dan" Ivy knikte en glimlachte waarna ze het gebouw verliet.

Account verwijderd

schreef:
'Dat weet ik wel. Je kunt me beter vermoorden na de bruiloft, dan heb je in elk geval dat geld niet verspild,' zei hij lachend. Een hoop dingen waren al geregeld en betaald. Hij vond het wel fijn, want hij vond het niet fijn om nog allerlei dingen te moeten regelen een paar dagen van tevoren.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze begon over de taart. Juist, de taart. De taart die ze speciaal voor hem uitgekozen had, puur en alleen omdat hij van chocolade hield. Hij kon zich nog herinneren dat ze het erover gehad hadden. Dat Ivy natuurlijk had ingestemd met de taart omdat hij er dol op was. Hij kon zich nog herinneren dat hij erg gelukkig was geweest. Niet om de taart, maar om het gebaar. Hij was dol op Ivy.
'Ik ga niet zeggen dat je foto's hebt gestuurd,' merkte hij op. Als hij dat zou doen, zou ze hem waarschijnlijk nooit meer een foto sturen. Mooi niet. Hij had veel plezier gehad aan die foto's. Hij rolde met zijn ogen toen ze beweerde dat ze een goede actrice was en ze het wel zou geloven. Ivy was inderdaad een goede actrice, maar op een of andere manier wilde het haar niet lukken bij hem. Ze loog niet vaak, maar als ze het deed, was dat goed te zien.
'Ik maak me geen zorgen, maar ik wil gewoon dat je snel beter bent,' protesteerde hij. De dokter kon direct beoordelen wat ze had en wat ze er het beste tegen kon doen. Zij niet. Hij haalde een hand door zijn haren en glimlachte toen lichtjes. Het was vast niet zo ernstig, dat wist hij wel.
Hij keek even door de zaal en ging toen zitten. Alles was klaar. Ze hadden nog even om niets te doen en dan zou het beginnen. Zijn algemene verhaaltje was altijd anders, maar kwam wel altijd op hetzelfde neer. Hij kon het niet overslaan, sinds er altijd weer nieuwe mensen zaten. Hij bond zijn haren opnieuw bij elkaar en praatte even met de rest, tot hij het tijd vond om te beginnen.
Het was eigenlijk nooit rumoerig als iedereen binnenliep. Het was geen vaste groep, dus ze hadden geen band met elkaar en er werd weinig gepraat. Daardoor konden ze wel eerder beginnen. Hij wachtte rustig tot iedereen zat en deed toen zijn verhaaltje, waarna hij weer wegging. De rest volgde, maar zij vertelden veel meer dan hij deed. Meestal luisterde hij mee, maar soms wachtte hij achter en deed hij daar nog wat werk. Uiteindelijk moest hij de financiële zaken ook bijhouden.

Account verwijderd

schreef:
"True" zei Ivy geamuseerd. "Maar dan wil ik ook wel eerst op onze huwelijksreis" gaf ze toe. "En dan vermoord ik je wel op het vliegtuig terug" voegde ze er vrolijk aan toe. "Erf ik dan jouw geld?" grapte ze. Ze glimlachte toen het stil bleef aan de andere kant toen ze over de taart begon. "Als je aan het kwijlen bent, doe je mond dicht" grapte ze. "Want het lijkt nu alsof je zit te dagdromen over de taart" gaf ze vrolijk toe. Ze knikte toen hij opmerkte dat hij niet zou zeggen dat ze de foto's had verstuurd. "Goed zo, braaf" lachte ze. "Want anders weet je gewoon dat je er nooit meer één gaat krijgen, toch?" gniffelde ze. Ze leunde met haar hoofd op haar bureau en gaapte. "Wedden dat het lukt? Als het lukt mag ik kiezen waar we de volgende keer seks hebben" merkte Ivy vrolijk op. Ze dempte haar stem subtiel en controleerde of er niemand was. "Ollie?" glimlachte ze toen ze niet meteen antwoord hoorde. "En anders kies jij" voegde ze eraan toe. "Fine, hoe kan ik nu niet snel beter worden als ik verloofd ben met zo'n geweldige man" merkte ze op met een glimlach. Hij zorgde vaak voor haar, zelfs als hij op zijn werk was belde hij af en toe nog als ze ziek was. En dat deed zij ook, als ze wist dat hij ziek was, nam ze verlof. En dan verwendde ze hem, dat kon ze wel bekennen. Vooral kippensoep bleek goed te werken bij Oliver. Hij voelde zich er altijd rustiger door, maar niet zozeer slaperiger. Dus het werkte goed. ZE knikte en zei nog vlug vaarwel voordat ze ophing. Ivy verliet het gebouw en liep slaperig naar de apotheek. Misschien moest ze gewoon eens wat vragen aan het oude vrouwtje aan de kassa. Die wist er wel veel van, en Ivy mocht de vrouw "Goeiemorgen juffrouw Winters, kan ik u ergens mee helpen?" Ivy glimlachte en legde haar symptomen uit. "Wel, ik denk dat je misschien een griepje hebt overgekregen" gaf de vrouw toe. Ivy knikte, dat dacht ze al. "Maar misschien moet je dit ook eens proberen" Ivy fronste toen ze het pakketje zag dat ze kreeg toegeschoven en glimlachte. "Denkt u?" Een zwangerschapstest. Zou het?

Account verwijderd

schreef:
'Denk je dat je dat volhoudt? Ook nog een huwelijksreis?' vroeg hij geamuseerd. Ze gingen best een poos op huwelijksreis, drie weken. Ze zouden trouwen waar ze voor het eerst op vakantie gegaan waren, een uur of vijf van hun huis vandaan. Vervolgens zouden ze blijven slapen in het huisje waar ze toen geslapen hadden en de volgende dag vertrekken op huwelijksreis. Hij had al meteen gezegd dat hij niet wilde reizen direct na de bruiloft. Hij wilde dat de huwelijksnacht ook echt een huwelijksnacht was, geen nacht waarin ze in het vliegtuig zaten. Ivy had daarmee ingestemd.
'Natuurlijk erf jij mijn geld,' lachte hij. Er was niemand anders die zijn geld kon opeisen. Niet zo ze getrouwd waren en geen kinderen hadden.
'Misschien dagdroom ik ook wel over die taart,' grapte hij. Hij kon niet ontkennen dat hij uitkeek naar de taart, maar dagdromen ging wil wat ver. Hij dacht er gewoon graag aan terug. Het was best een mooie herinnering, die taart proeven en overleggen wat het ging worden.
'Ik ga het niemand zeggen,' klaagde hij. Hij keek wel mooi uit, dan zou hij geen foto's meer krijgen. Nu hij ze eenmaal gehad had, kon hij het missen. En hij zou het missen. Het was ontzettend sexy. Oh, hij had het zeker leuk gehad. Vooral toen ze naar huis gekomen was.
'Deal, jij kiest als het je lukt.' Het zou haar wel lukken. Hoopte hij. Ivy en hij kozen vaak voor het bed en dat vond hij niet erg, maar soms was iets anders wel leuk. Niet te vaak, maar zo nu en dan. Het maakte het een keertje anders, waardoor het geen routine werd.
'Dat heeft er niet zo veel mee te maken, denk ik,' lachte hij, waarna hij zijn hoofd schudde. Dat ze hem geweldig vond, betekende niet dat ze sneller beter werd. Hij was graag goed voor haar, want dat was ze ook voor hem. Hij wilde trouwen en samen blijven, dus dat betekende dat hij moeite moest doen. Hij wilde niet eindigen als die vele stellen die na enkele jaren toch weer gingen scheiden.
Leon begon met praten, maar hij bleef niet om te kijken. Hij liep naar het kleine kantoortje achter de zaal en bekeek zijn mail. Over het algemeen kreeg hij niet zo veel bijzonders binnen. Zo nu en dan mailde iemand hem voor advies, maar de meesten hadden geen contact met hem buiten het project. Hij typte een paar mailtjes terug en begon toen aan de enkele rekeningen die nog op zijn bureau lagen.

Account verwijderd

schreef:
"Misschien, heel misschien" lachte ze. "Als de seks even goed is wel, misschien is de seks wel minder goed als mevrouw Marrek" merkte ze lachend op. "Maar ik heb gemerkt dat je beter je best doet als je een doel hebt" voegde ze eraan toe met een lach. Haar zwanger krijgen. "En dan draag ik ook nog eens een bikini, ik zou moeten vragen of jij dat volhoudt" plaagde ze hem. Ze was dol op het vakantiehuisje, maar ze moest toegeven, ze keek gigantisch uit naar de reis. Eindelijk een tropisch eiland. Ze waren al vaak op reis geweest, maar nog niet naar waar ze nu gingen. Naar Ierland waren ze al geweest, en het was een leuke ervaring. Ja, tuurlijk was Ivy nogal breekbaar en emotioneel, maar Oliver was er en hij had haar gesteund. Hij was haar rots. En ze vond het belangrijk dat hij haar verleden wat kende. Zo hadden ze het weeshuis bezocht, haar oude huis en oude buren. Het was emotioneel, maar ze had het nodig gehad. Ze had het gevoel alsof ze nog nooit zoveel vrede had gehad met wat er was gebeurd. Ze grijnsde bij zijn lachende woorden. "Wie weet erft Bay of Sam wel alles" grapte ze. "Ik weet wel hoe leuk je het vindt als Bay kwijlt op je" merkte ze op. Zeker gisteren. Ze rolde met haar ogen om zijn gegrap. "Misschien" lachte ze. "Stiekem had ik gehoopt over mij" klaagde ze. Ze glimlachte. Het taartenproeven was zeker een leuke gebeurtenis. Ze hadden het zo fijn gehad. Alles met te veel noten was alleszins al uitgesloten, dus dat maakte de keuze toch een ietsiepietsie beetje gemakkelijker. En Oliver kon extra veel proeven met zijn eetlust. Maar ze wist hoe graag hij van chocolade hield, dus hadden ze samen overlegd en had ze toegegeven. Het deed hem een plezier. Ze gniffelde om zijn geklaag en schudde geamuseerd haar hoofd. "Deal gesloten" mompelde ze met een glimlach. Ivy betaalde aan de apotheek voor de medicijnen plus de test en liep vlug naar huis. Ze kon er niets aan doen, ze was gewoon zo nieuwsgierig. Zou het kunnen? Oh god. Ze aaide vlug de honden en liep rechtstreeks naar het toilet. Vijf minuten later stond ze met een brede glimlach terug in de woonkamer. Oh god, wat moest ze nu doen? Zou ze hem bellen? Nee, dat was zo onpersoonlijk. Wachten? Okey nee, zeker niet. Ze moest het iemand vertellen. Maar Ivy wou honderd procent dat hij het als eerste te horen kreeg. Wandelen was te ver, en ze was te vermoeid om haar gave te gebruiken. Zou ze? Ze nam haar gsm en belde de taxi. Shit, hij ging zo blij zijn. Ze kon het niet geloven. De glimlach was niet van haar gezicht af te krijgen.

Account verwijderd

schreef:
'Mevrouw Marrek,' herhaalde hij grijnzend, waarna hij zijn hoofd schudde. Hij was er dol op. Ivy Marrek. Eigenlijk kon hij niet wachten tot Ivy en hij dezelfde achternaam deelden en verder gingen als een getrouwd stel. Na de bruiloft zou zo op alle papieren Marrek heten. Iets beters was er niet.
'Natuurlijk houd ik dat niet vol,' lachte hij. Eerlijk was eerlijk, Ivy in bikini was toch een soort zwakte. Hij linkte het automatisch aan lingerie en ze wisten allebei hoe hij was als Ivy in lingerie rondliep. Op een of andere manier bleef Ivy altijd te sexy om naar te kijken. Hij durfde te wedden dat hij niet de enige was die er moeite mee had. Gelukkig was hij wel de enige die aan haar mocht zitten.
'Houd op, dat vind ik niet leuk,' klaagde hij. Hij duwde Baylor eigenlijk elke keer weer van hem af, maar meestal kroop de hond toch bovenop hem als hij eenmaal in slaap gevallen was. Fijn, want dan kon hij zich weer gaan douchen als hij wakker werd. Zelfs als hij de avond daarvoor al een douche genomen had.
'Ik dagdroom ook vaak over jou,' merkte hij op. Soms onschuldig, soms minder onschuldig. Op zijn werk viel het wel mee, maar als hij alleen was, dacht hij redelijk vaak aan haar. Niet omdat hij haar miste, maar gewoon omdat ze het belangrijkste deel in zijn leven was.
Hij keek nog kort op zijn telefoon en legde hem toen weg, waarna zijn blik over de rekeningen gleed. Het was niet veel bijzonders. Dezelfde rekeningen die hij elke maand had. In principe was de administratie erg gemakkelijk. Het instituut keerde het geld uit en hij verdeelde het. Het was elke maand precies hetzelfde. Ze verdienden goed, zeker voor het feit dat de dagen niet volledig waren en lang niet iedereen elke dag werkte. Hij klaagde echter niet.
'Oliver? Je wil misschien even met me meelopen.' Hij keek op naar Leon, die ongemakkelijk in de deuropening stond en gebaarde dat hij op moest staan en moest gaan lopen. Vragend keek hij naar de man.
'Ivy is hier en ze wil per se nu met je praten,' vertelde Leon. Eens frons verscheen op zijn gezicht en hij kwam overeind. Was er iets mis? Ze was naar de apotheek geweest, hadden ze haar daar verteld dat ze misschien toch iets anders had dan gedacht? Hij liep in een redelijk tempo achter Leon aan, tot ze bij Ivy waren. Het project was nog bezig, dus er was nog niemand te vinden in het kleine zaaltje waar ze normaal gesproken koffie en thee dronken.
'Is alles wel goed?' vroeg hij bezorgd. Hij bestudeerde haar van top tot teen, maar hij zag niets dat anders was dan normaal. Ze keek zelfs vrolijk.

Account verwijderd

schreef:
Ze vond het nog leuker hoe hij het zei. Mevrouw Marrek, het zou wel even wennen zijn. Nu was ze nog juffrouw Winters. Maar het zou fijn zijn als ze op een gegeven moment alleen nog maar brieven binnenkregen met dezelfde naam op. Ze glimlachte bij haar gedachten, ja dat klonk zeker niet verkeerd. "Klinkt goed he?" Vroeg ze hem met een grijns. Ze schoot in de lach toen hij toegaf dat hij dat niet vol zou houden. "Goed zo, want ik denk ook niet dat ik het volhoud als jij halfnaakt over die tropische stranden loopt" gaf ze lachend toe. "Of naakt" voegde ze eraan toe. Ze hield haar hoofd schuin. Nu keek ze er nog meer naar uit, hah. Ze lachte omzijn geklaag. "Hmmm, Baylor anders wel" grapte ze. "En ik maak het altijd goed" protesteerde ze. Meestal nam ze dan wel iets mee uit de winkel voor hem, als verzoeningsoffer. En dat werkte. En anders hadden ze nog steeds de seks. Dat werkte ook prima. Ze glimlachte bij wat hij zei. "Ik ook over jou, waarom denk je dat ik af en toe iets niet op tijd afkrijg op mijn werk?" Vroeg ze lachend. Ja, ze dagdroomde wel vaak. Thuis en op het werk. Ze vond het fijn om te dagdromen. "Je bent leuk om aan te denken" zei ze vrolijk. Ze scrollde nog wat door haar berichten. Toen Ivy aankwam bij zijn werk, keek Leon raar door het raam waarna hij meteen naar buiten liep. "Ivy, je weet dat Oliver niet graag heeft dat je langskomt op zijn werk" Ivy trok een wenkbrauw op. Ze wou hem gewoon spreken en ze kon zich prima verdedigen. "Oh mijn god, ben je wel okey, je komt niet langs als het onbelangrijk is, momentje, ik ga Oliver gaan halen!" Leon qpurtte weg voordat Ivy ook maar wat kon zeggen. Oh verdorie, typisch Leon. Altijd was de man zo bezorgd. Zeker omdat hij wist dat Oliver zou flippen mocht er iets met haar gebeurd zijn. Ze ging zitten op een tafeltje in het zaaltje en wachtte braaf af. Ze klaarde op toen ze Oliver zag en sprong van het tafeltje. Leon liet hen alleen en Ivy fronste bij zijn bezorgd gezicht. "Niet zo bezorgd kijken, alles gaat goed" lachte ze. Ze kroop in zijn armen en stond op haar tenen om een zachtkuq tegen zijn lippen te drukken. "Beter dan goed" Ze glimlachte bij zijn verwarde blik en stond op haar tenen. "Ik ben zwanger" fluisterde ze met een glimlach in zijn oor.

Account verwijderd

schreef:
'Nogal,' gaf hij toe. Ze waren ver gekomen samen. Die dag dat ze zijn kamer binnen gelopen was op het instituut, had hij echt niet gedacht dat zij de vrouw zou zijn met wie hij de rest van zijn leven door zou brengen. Die eerste dag was de dag geweest dat zijn leven helemaal veranderd was.
'Alsof jij het ooit toe zou laten dat ik naakt over het strand zou lopen,' merkte hij geamuseerd op. Ze wilde niet dat anderen hem naakt zouden zien, dat was alleen voor haar bestemd. Andersom was dat hetzelfde, dus het maakte ook niet uit. Ze waren beiden gewoon een klein beetje bezitterig.
Hij mopperde wat toen ze zei dat ze het altijd goedmaakte, maar protesteerde niet. Ze maakte het inderdaad altijd goed. Hoewel er natuurlijk niet zo veel goed te maken viel. Hij vond het niet heel erg, maar er waren ochtenden waarop hij er toch een klein beetje chagrijnig van werd. Op die dagen probeerde Ivy altijd iets extra's te doen.
'Schattig.' Ivy leek het minder gemakkelijk te hebben zonder hem. Hij was altijd bezig als hij alleen was, maar zij begon hem nog wel eens te missen. Hij vond het wel lief. Meestal probeerde hij de tijd te beperken, maar dat was niet altijd mogelijk. Soms moest hij werken en zij niet en dan viel er weinig aan te doen.
Hij fronste, Leon was duidelijk bezorgd geweest, maar Ivy zag er niet uit alsof er echt iets heftigs aan de hand was. Ze keek naar hem zoals altijd, misschien zelfs nog vrolijker.
'Ik snap het niet,' klaagde hij. Als alles goed ging, waarom kwam ze dan naar hier? Ze hadden nog geen drie kwartier geleden gebeld en toen had ze niet gezegd dat ze langs wilde komen. Normaal gesproken belde ze altijd voor ze kwam, tenzij er iets aan de hand was.
Hij sloeg zijn armen om haar heen toen ze in zijn armen kroop en zuchtte opgelucht toen ze zei dat het allemaal beter dan goed ging. Het verwarde hem echter wel een beetje dat ze nu hier stond, terwijl ze daarnet nog verteld had dat ze niet lekker was en dat ze naar de apotheek zou gaan.
'Je bent..' Een enorme grijns verscheen op zijn gezicht. Ivy was zwanger. Het had ze iets meer dan vier maanden gekost, maar ze was zwanger. De grijns was niet meer van zijn gezicht te slaan. Hij drukte een kus tegen haar lippen en streelde over haar wang.
'Ik ga Leon zeggen dat ik naar huis ga. Ik wil het vieren,' besloot hij, waarna hij nog een paar kusjes tegen haar lippen drukte. Hij kon zich niet gelukkiger voelen dan dat hij nu deed. Het was allemaal compleet. Over twee maanden zouden ze getrouwd zijn, binnen negen maanden zouden ze een gezin vormen. Het kon niet beter.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte bij zijn opmerking. "Misschien wel, als er niemand is" plaagde ze hem. "En als jij naakt loopt, ik ook" voegde ze eraan toe met wiebelende wenkbrauwen. "En kan jij dat aan dan?" vroeg ze hem met een glimlach. "Want zover ik me herinner deel je niet zo graag" merkte ze vrolijk op. "En dat is wel goed, want ik ook" gaf ze toe. En dat wist hij. En hij moest het wel respecteren aangezien zij dat ook deed bij hem. Ze beet kort op een potlood en lachte toen hij zei dat ze schattig was. "Ben jij" antwoordde ze. "Ik mis je gewoon snel" gromde ze. Ze wist niet altijd wat ze moest doen als hij niet thuis was. Ze kookte vaak of maakte desserts of ruimde op. Maar dat kon ze niet altijd doen. Dat was maar saai. Dus dan ging ze wel eens uit. Ivy lachte toen Oliver begon te klagen. Haar ongeduldige man. "Ben je niet blij om me te zien ofzo?" klaagde ze. Ze keek hem zielig aan en duwde een kus op zijn lippen. "Sorry dat ik langs kom" voegde ze eraan toe. Ze had niet gebeld, had ze niet aan gedacht. En ze was bang dat ze haarzelf zou verraden. Dat hij meteen zou weten dat er wat aan de hand was. En ze moest hem toch wat verassen? Of niet soms? Ze glimlachte toen hij zijn armen om haar heen sloeg en opgelucht zuchtte. Ze luisterde met haar ogen naar zijn hartslag. "Jezus Ollie, flip niet zo" klaagde ze. "Ik weet dat ik er niet zo goed uitzie vandaag, maar die hartslag is niet normaal" gromde ze. Ze richtte haar hoofd op naar hem en glimlachte zelf ook breed toen ze de enorme grijns zag op zijn gezicht. Ze knikte toen hij zijn zin niet afmaakte. "Yep" antwoordde ze met een glimlach. Ze bleef in zijn armen staan en lachte toen hij een kus tegen haar lippen duwde en haar wang streelde. Ze hield haar hoofd geamuseerd schuin toen ze zijn beslissing hoorde. "Ik dacht dat je al te veel verlof voor me had genomen?" plaagde ze hem. Ze schoot weer in de lach door de vele kusjes die hij tegen haar lippen aan drukte. Hij was hartstikke lief. Ze werd er gelukkig van om hem zo blij te zien. "Ik blijf wel even hier wachten" Ze gaf hem een knuffel. "Ik houd van je"

Account verwijderd

schreef:
Ze waren eens naakt geweest op het strand. Hij kon het zich nog prima herinneren. Daar hadden ze zich echter niet druk hoeven te maken over anderen, want het strand was een privé strand geweest. Niemand die hen kwam storen of hen ergens voor veroordeelde. Hij kon zich ook prima herinneren dat hij het niet erg lang volgehouden had en ze al gauw in bed beland waren. Ze hadden ook seks gehad op het strand en in de zee, maar dat was later die vakantie geweest. Elke keer was erg leuk geweest. Het was een mooie vakantie geweest. En een intieme.
'Ik was ook niet van plan je te delen,' merkte hij hoofdschuddend op. Het was niet alsof Ivy zijn bezit was en hij verbood haar ook niks, maar bepaalde dingen vond hij niet fijn. Gelukkig was dat wederzijds, waardoor ze er nooit problemen mee gehad hadden.
Hij lachte toen ze op een potlood beet en hem vertelde dat hij schattig was. Op die manier zag ze er nog schattiger uit. Hij haalde een hand door zijn haren en drukte een kusje tegen haar lippen. Hij wist dat Ivy hem snel miste.
'Ik ben wel blij om je te zien, maar normaal gesproken kom je niet onaangekondigd. Dat doe je alleen als er iets aan de hand is,' protesteerde hij. Dat merkte ze al gauw, want niet veel later klaagde ze al over zijn hartslag. Hij kon er niets aan doen, hij was gewoon bang dat er iets aan de hand was.
Ivy was zwanger. Ze waren er bewust mee bezig geweest, maar dat ze zwanger was, was toch een verrassing. Een hele aangename verrassing.
'Nu kan ik toch niet meer werken.' Hij nam inderdaad redelijk vaak verlof voor Ivy, maar dat gaf niets. Zo lang alles hier geregeld was, kon hij dat doen. Hij drukte nog een laatste kusje tegen haar lippen en knikte toen ze hem vertelde dat ze zou blijven wachten.
'Ik houd van jou,' zei hij, voor hij de zaal verliet en op zoek ging naar Leon. Het was niet verrassend dat hij Leon verderop in de gang al zag staan. De man wachtte tot hij terug zou komen voor het geval dat er iets niet goed gegaan was.
'Sorry, Leon. Kun jij het van me overnemen vandaag? Ik moet bij Ivy zijn vandaag.' Hij klonk niet eens zo vrolijk, hoewel hij dat wel was. Hij wilde niet dat Leon het al direct aan hem zou zien, hij wilde het nog even voor Ivy en hemzelf houden. Leon knikte direct en gebaarde naar de deur.
'Geen zorgen, komt goed. Succes,' knikte de man, waarna hij Leon dankbaar aankeek en hij direct terugliep naar Ivy. Hij had betere dingen te doen dan werken. Hij liep terug de zaal in en sloeg zijn armen om haar heen toen hij weer bij haar was. Vanaf nu verwachtten ze een baby.

Account verwijderd

schreef:
Ze tikte met haar vingers tegen zijn hoofd. "Aan wat denk je?" vroeg ze geamuseerd. "Oh god, je bent toch niet aan mij aan het denken he?" grapte ze. Ze bestudeerde zijn gezicht met een glimlach. Ze vond hem nog steeds even leuk als de eerste dag dat ze hem had gezien, en dat was dus wel heel heel heel heel erg leuk. Ze glimlachte bij zijn woorden en hield haar hoofd schuin. "Goed zo, want ik wil alleen maar met mijn verloofde kussen, knuffelen en seks hebben" grijnsde ze. Ze gaf hem een knuffel n keek hem aan. Ze lachte zelf ook toen hij lachte en glimlachte toen hij haar een kus gaf. "Kom je meer thuis als de baby er is?" vroeg Ivy met een glimlachje. "De baby, dat klinkt goed" zei ze vrolijk. Ze wiebelde heen en weer op haar voeten en haalde haar schouders op. "Ik ben te enthousiast en ik kon niet wachten, wat moes tik anders doen?" lachte ze. "Ik wou het jou eerst laten weten" gaf ze eerlijk toe. "Moet ook, want jij bent de papa" zei ze met een glimlach. Ze wou hem heus niet laten schrikken, maar ze kon gewoon niet wachten. Ze had geen geduld. Ivy lachte toen hij zei dat hij toch niet meer zou kunnen werken. "Hmmmhmmm, ik ook niet" Gelukkig had ze vrij, want ze kon zich niet meer concentreren. Ivy haalde een hand door haar haren en duwde een kusje terug en knikte toen hij zei dat hij van haar hield. Dat wist ze. Ze lachte toen hij bijna meteen weer terug was en zijn armen om haar heen sloeg. Ze keek hem vrolijk aan. "Ons baby'tje" Ze verschoof zijn hand naar haar buik en glimlachte. "Dus geen babybuikje op de bruiloft " Wel, het had haar niet meer zoveel uitgemaakt, maar het was wel leuk. "Dus, wat wil je nu doen?" vroeg Ivy geamuseerd. Ze glimlachte toen hij zijn hand in de hare liet glijden. "Kunnen we ergens naartoe?" vroeg ze met een glimlachje. Het was enorm lief dat hij vrijaf had genomen voor haar.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong c:

'Nerveus?' Derek keek hem met een glimlachje aan en hij schudde zijn hoofd. Hij was niet nerveus. Dit was wat hij wilde, wat hij al meer dan een jaar wilde. Nog niet één keer had hij gedacht dat hij een foute beslissing gemaakt had door Ivy ten huwelijk te vragen. Hij wilde het graag.
'Zo lang Iv zich niet op miraculeuze wijze ineens bedenkt, heb ik niets te vrezen.' Ivy bleef onzeker, maar hij geloofde niet dat ze hem vandaag zou vertellen dat ze toch niet met hem wilde trouwen. Ze had meer dan een jaar gehad om erover na te denken en ook zij had niet één keer uitgesproken dat ze dacht de verkeerde beslissing gemaakt te hebben. Dat kon ook bijna niet. Hoe je het ook zou wenden of keren, ze zouden altijd verbonden blijven. Binnen een half jaar zouden ze samen een kind hebben, ook als ze niet zouden trouwen. Ze zouden altijd in elkaars leven blijven. Niemand wist het. Zijn ouders niet, Derek niet, het team niet, haar broer niet. Ze hadden ervoor gekozen het vandaag te vertellen, tijdens de bruiloft. Ze zouden het allebei verwerken in hun geloften. Hij haalde het papier uit zijn broekzak en keek kort naar de dingen die hij opgeschreven had. Hij kende het uit zijn hoofd, maar hij kon het niet laten er zo nu en dan toch nog naar te kijken. Hij stopte het papiertje echter al snel weer in zijn broekzak. Hij trok zijn stropdas recht en bond zijn haren voor de tiende keer weer bij elkaar in het knotje waar Ivy altijd zo dol op leek.
'Ik heb even gekeken, alles ziet er goed uit,' knikte Derek. Ivy en hij zouden trouwen op het strand. Op het strand waar ze hun eerste vakantie samen gevierd hadden. Er had een hoop voorbereiding in gezeten, dus het was maar goed ook dat alles er goed uitzag. Hij knikte en kwam toen overeind, waarna hij naar de deur gebaarde. Het was tijd om te gaan. Derek was de enige die bij hem was. Zijn vader had ervoor gekozen bij zijn moeder te blijven, wetende dat zijn moeder waarschijnlijk in huilen uit zou barsten en er iemand moest zijn om haar te troosten. Hij zuchtte diep voor hij de ruimte verliet en hij met Derek naar het strand liep. Naar het altaar. Hij begroette enkele mensen terwijl hij erheen liep. Iedereen was er. Zijn ouders, Lexa, het team, vrienden, collega's. Iedereen die er toe deed. De enigen die misten, waren Ivy, Alistair en Suzan. Zij zouden pas arriveren als de trouwceremonie zou beginnen. Derek glimlachte even bemoedigend naar hem en hij glimlachte terug, waarna het wachten op Ivy begon. Hij vroeg zich niet eens af of dat ze er mooi uit zou zien, want dat zou ze. Zonder babybuik. Ze zat op drie maanden en hij zag haar lichaam veranderen, maar de veranderingen waren nog minimaal. Zo minimaal dat haar jurk gewoon nog zou passen. Maar hij zag het wel, de veranderingen.

Account verwijderd

schreef:
"Nerveus?" Ivy hield haar hoofd schuin en glimlachte naar Suzan. Ze knikte. Tuurlijk was ze gestresst. "Altijd" gaf ze met een glimlachje toe. "Maar omdat deze jurk zo lang is" lachte Ivy. Straks viel ze nog ofzo. Dat zou een genant moment kunnen worden. Ze blies een losse pluk haar uit haar gezicht en streek de plooien van de witte jurk vluchtig recht. Ze had haarzelf nog niet gezien, en ze was enorm nieuwsgierig naar hoe ze er uit zou zien. En het belangrijkste, hopelijk vond Ollie haar mooi. Ze liet haar vingers heel subtiel glijden over haar buik. Oliver zag het wel, maar voor anderen was het zo goed als onzichtbaar. Maar goed, want anders moesten ze nog eens geld uitgeven voor het aanpassen. Suzan grijnste breed en Ivy glimlachte terug, waarna de twee vrouwen elkaar in de armen vlogen. "Ik kan niet geloven dat je weldra Mevrouw Marrek bent" klaagde Suzan. Ivy lachte. "Wen er maar aan" gniffelde de. Ze bekeek Suzan van top tot teen. Haar vriendin had een donkergroene jurk aan met een riempje van kleine steentjes. "Je ziet er geweldig uit" gaf Ivy toe. Suzan rolde met haar ogen. "Je hebt jezelf nog niet gezien gekkerd" Ivy glimlachte en haalde diep adem. "Als ik er slecht uitzie, bel jij dan een ander makeup team?" Ze trok een wenkbrauw op en Suzan lachte. "Klaar?" Ze legde haar handen op het doek voor de spiegel en trok het weg in een vluchtige beweging voordat Ivy maar een woord kon uitbrengen. Het leek alsof ze droomde. Ivy's mond viel lichtjes open en ze fronste waarna ze meteen glimlachte. "Okey" Ietswat verbaasd staarde ze naar haar spiegelbeeld. Ze had nooit geweten dat ze er zo goed uit kon zien. Shit. Was zij wel de vrouw in de spiegel? Haar ogen vielen enorm op, misschien wel het meest. De jurk accentueerde alle welvingen en rondingen van haar lichaam, maar op een klassevolle manier. Het kant om haar schouders en haar blote rug maakten alles af. Frans kant... Het was perfect. Zeker met de bijhorende sluier die in haar langere witblonde krullen zat. Ivy draaide een rondje en glimlachte opnieuw toen ze zag hoe haar rode lippen eruitzagen. Ze had nog wat van kleur gewild in haar look. En rode lippen waren sexy as fuck. "See?" Ivy keek naar Suzan die lachte. "Je ziet er fantastisch uit" Ivy bloosde en keek op toen ze geklop hoorde op haar deur. "Iv?" Ali. "Binnen" Ivy glimlachte breed toen ze Alistairs gezicht zag. "Oh holy..." Ze lachte. "Mijn kleine zusje" Alistair bekeek haar trots en Ivy beet op haar onderlip terwijl ze glimlachte. "Mams en pap zouden trots zijn geweest op je als ze je nu zagen" zei Alistair serieus terwijl hij haar in zijn armen trok.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld