Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte en stak een voet vanonder haar jurk toen ze hem zag speuren naar haar hakken. Ja, ze droeg er wel, nu leek het alsof ze toch nog wat langer was en ze giant benen had. Hmmm. Ze stak haar tong uit toen hij aan haar haren prutste en de sluier aanraakte. "Misschien draag ik deze sluier voor de lol nog eens in huis" lachte ze. Ze waren nog steeds op zoek naar een huis, maar ze hadden al wel een paar dingen gezien. Maar ze hadden nog genoeg tijd. Er zat geen haast bij. Ivy hield haar hand op haar hart bij zijn opmerking. "Ja, maar nu zien ze het super super duidelijk" lachte ze. Maar ze moest toegeven, zijn woorden waren vertederend. Hij zei veel te lieve dingen. Ze keek hem aan en glimlachte terug. Ze keek hem aan en trok een wenkbrauw op. "Waaraan denk je?" vroeg ze nieuwsgierig. Ze keek hem aan en raakte zijn wang aan met haar duim. "Kijk niet zo ongemakkelijk" klaagde ze. Ze sloeg haar armen vrolijk om zijn nek. "Je staat altijd goed op foto's " protesteerde ze. Okey, fine, dat was een leugen. Soms stond hij er best wel sukkelig op. Maar ddan als haar lieve, sexy, knuffelige sukkeltje. Ze vond het schattig. Daarom dat ze er veel had zitten in haar portemonnee. Hmmm. Ze lachte en duwde een kus op zijn lippen. "Heb nou wat vertrouwen babe" klaagde ze. "Of wil je geen foto's samen?" Ivy pruillipte lichtjes naar hem en haakte hun ringvingers glimlachend in elkaar. "Wat nu als we een deal sluiten? Ik heb een verassing voor je en ga die nu verklappen als je een paar foto's wilt nemen?" Ze hield haar hoofd geamuseerd schuin en lachte om zijn gezicht. "Yes" grijnsde ze tevreden. Dat was een deal. Ze knikte vrolijk naar Peter en legde haar hoofd op Olivers schouder waarna ze lief glimlachte. "Mooi zo" mompelde Peter geconcentreerd. "Ollie, kun je je vrouw even kussen?" Ivy trok een plagerig gezicht naar haar man. "Kun je dat?" grapte ze.

Account verwijderd

schreef:
Zijn blik gleed over haar hak. Nog steeds vroeg hij zich af hoe vrouwen het in hemelsnaam voor elkaar kregen om op hakken te kunnen lopen. Onhandig was hij niet, maar hij wist zeker dat hij constant om zou vallen als hij er op moest lopen. Het kon onmogelijk comfortabel lopen. Toch was het wel sexy. Haar benen leken ontzettend lang en vrouwelijker kon ook niet. Al haar rondingen waren geaccentueerd, nog mooier dan ze sowieso al waren. Het was bijna jammer dat ze zich niet bevonden in de veiligheid van hun huisje, waar hij ongegeneerd aan haar kon zitten en haar kon kussen tot zijn lippen begonnen te branden. Later. Dat zou nog wel komen.
'Ik klaag niet.' Wat hem betreft mocht ze de sluier altijd dragen. De jurk ook. Graag zelfs. Ze zag er ontzettend mooi uit in die jurk. Hij streelde over haar schouder.
'Super super duidelijk,' herhaalde hij met een glimlach. Als Ivy het fijn vond dat mensen duidelijk zagen dat hij getrouwd was, was dat al een goede reden voor hem om zijn ring te dragen. Ze was nog wel eens onzeker als hij met een andere vrouw sprak. Hij wist dat dat niet was omdat ze hem niet vertrouwde, maar omdat ze bang was dat hij iemand vond die mooier of leuker was dan zij. Dat zou echter nooit gebeuren.
'Mijn moeder en jou,' gaf hij toe. Ze mocht wel weten waar hij over dacht. Het was niet echt een geheim. Ze konden het nog wel eens over zijn moeder hebben.
Hij trok een wenkbrauw op toen ze hem vertelde dat hij altijd goed op foto's stond. Dat was niet waar. Hij was redelijk fotogeniek, maar lang niet alle foto's van hem waren mooi. Dat kon ook gewoon niet. Hij speelde met haar vingers en bestudeerde haar kort. Hij wilde wel foto's, maar dan spontane foto's. Hij knikte echter toen ze voorstelde dat ze een geheim zou verklappen als hij wel foto's met haar zou maken. Dat was het wel waard. Hij hoefde het niet hardop uit te spreken voor Ivy om het door te hebben.
Hij sloeg zijn arm om Ivy's middel en drukte zijn lippen tegen haar hoofd toen ze haar hoofd op zijn schouder legde. Het was makkelijker voor hem om te poseren als hij iets deed wat hij normaal gesproken ook gedaan zou hebben.
Onbewust werd zijn glimlach breder toen Peter hem vroeg zijn vrouw te kussen. Zijn vrouw. Vanaf nu was ze dat. Hij was haar man en zij zijn vrouw. Nu spraken ze niet langer over vriend of vriendin, vanaf nu waren ze man en vrouw. Hij lachte toen ze hem plagerig aankeek en hem vroeg of hij dat wel kon.
'Ik wil niets liever,' mompelde hij, voor hij zijn lippen zacht tegen de hare drukte en zijn handen naar haar heupen gleden, waarna hij haar volledig tegen zich aantrok. De fotograaf kon hem niets schelen, hij wilde haar gewoon kussen.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte om zijn gezicht bij het zien van haar hakken. Als ze door het zand wilden lopen zou ze ze wel uittrekken, voordat ze viel. Want dat zou geen zicht zijn. En al dat zand in haar jurk, no thanks. Ze glimlachte naar hem en lachte om zijn antwoord. "Ehe" gniffelde ze. "Dan mag jij je pak wel vaker dragen, als je dat wilt doen voor me" plaagde ze hem. Ze lachte toen hij haar woorden herhaalde. "Het is toch zo?" vroeg ze met een grijns. "Of anders kan ik je nog steeds een superlelijke trui aandoen met daarop: 'Van Ivy'' grapte ze. "Je hebt dus twee keuzes" bedacht ze zich met een grijns. Dan wist ze zeker dat hij liever de ring droeg. Ze trok een wenkbrauw op toen hij toegaf dat hij nadacht over zijn moeder en haar. "Hoezo?" vroeg ze nieuwsgierig. "Oh" merkte ze op toen ze zijn gezicht zag. Ze knuffelde hem. "Ja, tuurlijk vind ik hem jammer dat mijn ouders er niet bij zijn, maar ik probeer er niet te veel aan te denken" gaf ze toe. Lora was enorm vriendelijk, en lief, en de beste schoonmoeder die er bestond, maar ze was niet haar eigen moeder. Maar ze waren wel officieel familie nu, en dat was fijn. Ze lachte toen hij een wenkbrauw ophees en duwde een kusje tegen zijn lippen. "Die wenkbrauw is sexy" merkte ze op, in de hooop om hem af te leiden. Zo erg stond hij niet op foto's. Ze glimlachte en sloot haar ogen als vanzelf toen ze op hem leunde. Misschien zou ze nu wel met hem in een zetel willen lliggen relaxen. Of iets anders was natuurlijk ook niet erg. Hmm. Ze lachte om zijn brede glimlach en glimlachte toen ze zijn gemompel hoorde en hij zijn lippen zacht tegen de hare drukte. Ze glimlachte toen hij haar als grap wat naar achteren liet hangen, zoals in de films. Ze liet echter zijn lippen niet los en haar vingers gleden door zijn haren. Ze vergat zowat dat Peter er nog bij stond.

Account verwijderd

schreef:
'Verrassend,' merkte hij op. Ivy had altijd een zwak gehad voor pakken. Al sinds de eerste keer dat hij een pak gedragen had, had ze hem ervan proberen te overtuigen het vaker te dragen. Het liefst had ze dat hij altijd een pak droeg. Misschien had hij dat ook wel gedaan als hij een andere baan gevonden had, maar bij zijn huidige baan was het niet nodig. Ze wilden zo dicht mogelijk bij de mensen staan en het zou niet werken als ze zich gingen onderscheiden door pakken te dragen.
'Die ring wilde ik sowieso al dragen, maar die trui mag je me wel geven voor mijn verjaardag.' Natuurlijk zou hij de trui niet dragen buitenshuis, maar binnen had hij er niet zo veel moeite mee. Zeker niet als Ivy daar wat plezier uithaalde. Hij was tot een hoop in staat om haar aan het lachen te maken.
Hij streelde met zijn duim over haar wang toen ze hem vertelde dat ze het jammer vond dat haar ouders er niet bij waren. Hij begreep dat ze dat vervelend vond. Natuurlijk had hij ook liever gehad dat ze er wel waren, dat hij hen nog had kunnen leren kennen. Ze waren echter al een heel aantal jaren overleden en daar viel niets meer aan te doen,
'Mijn moeder houdt van je alsof je haar eigen dochter bent,' gaf hij toe. Zijn moeder had ook van Adelaide gehouden, maar hij wist zeker dat ze doller was op Ivy dan op Adelaide. Niet omdat er iets verkeerd was aan Adelaide, maar zij had gewoon haar ouders nog gehad. Het was een andere soort houden van geweest.
Hij schudde grijnzend zijn hoofd toen ze zijn wenkbrauw sexy noemde. Het was niet de eerste keer dat hij het hoorde en het zou ook zeker de laatste keer niet zijn. Waarschijnlijk zou hij het horen tot hij oud en lelijk was. Dat zou nog wel enkele jaren duren.
Voor de grap liet hij Ivy wat naar achteren hangen, zoals het in films ook altijd ging. Al snel trok hij haar echter weer bij zich. Het was een redelijk warme dag, maar haar lichaamswarmte was erg aangenaam. Zijn vingers hielden haar dicht tegen hem aan terwijl haar vingers door zijn haren gleden. Pas toen hij haar lippen losliet, dacht hij weer aan de fotograaf. Eigenlijk kon het hem weinig schelen dat Peter hen zo zag, het was hun dag, ze hadden het recht om zo te zijn vandaag. Hij streelde wat haren uit haar gezicht en drukte een kusje tegen haar voorhoofd.
'Ik heb ook nog een verrassing voor jou,' gaf hij met een glimlach toe. Hij nam haar handen in de zijne en prutste kort aan haar ringen, waarna hij weer naar haar opkeek.
'Je ziet het zo wel, op het feest,' beloofde hij. Ze hadden een enorme taart en ook het eten was voor iedereen geregeld, maar hij had er nog iets bij geregeld waar Ivy geen weet van had. Hij was benieuwd hoe ze zou reageren als ze het zag.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte om zijn opmerking. "That's mean" klaagde ze. Ze keek hem zielig aan. Zo voorspelbaar was ze heus niet, toch? Ze keek hem aan met een opgetrokken wenkbrauw en maakte een klagend geluidje, waarvan ze wist dat hij er een enorme zwak voor had. Met haar puppyogen en zielige geluidjes kon ze alles krijgen wat ze wilde. Ze glimlachte toen ze hem vertederd zag kijken, alsof hij haar wilde knuffelen, zo vlug mogelijk. Ze lachte en knikte. "Ik ga hem niet geven voor je verjaardag, want dan is het geen verrassing meer" protesteerde ze. Ze wilde wat origineels, en hij mocht het nog niet weten. Dus dat kon ze niet kiezen. Ze glimlachte toen hij met zijn duim haar wang streelde. Ze wilde gewoon niet dat hij zich er vervelend door voelde. Oliver kon er niets aan doen dat haar ouders er niet waren. Dat kon niemand. Zij ook niet. Ivy glimlachte en gaf hem een stoot. "Dat is vast wel overdreven" protesteerde ze. "Je moeder houdt van iedereen" voegde ze er glimlachend aan toe. Ze was dol op zijn moeder, ze was de liefste vrouw die ze ooit had ontmoet. Maar was Lora ook echt zo dol op haar? Hmmm. Nu begon ze wel nog te twijfelen. Het was alleszins heel erg lief. Ze lachte toen hij grijnzend zijn hoofd schudde. Lief. Maar het was wel zo, ze vond hem heel, heel, heel erg sexy. En niet alleen als hij zijn wenkbrauw optrok. Ze lachte. Het was leuk hoe haar haar wat naar achteren liet hangen, het was leuk. Ze kwam glimlachend weer tegen hem aan en genoot van hun momentje. Ze hadden elkaar al van 's ochtends vroeg niet gezien, aangezien zij naar de kleermaakster moest gaan, haar haar moest laten doen en haar make-up. Zoveel tijd had het niet gekost, maar ze had gewoon veel te vroeg een afspraak gemaakt, voor de zekerheid. Ze keek hem dolverliefd aan toen hij haar weer losliet. Ze keek hem vrolijk aan toen hij zei dat hij een verrassing had voor haar. "Echt?" vroeg ze met een glimlach. Ze maakte een klagend geluidje toen hij zei dat ze het zo wel zou zien. "Fine, jij ziet het vanavond wel, in ons huisje" merkte ze vrolijk op. Ze nam zijn hand vast en trok hem zacht mee naar de tent.

Account verwijderd

schreef:
'Iedereen weet dat jij een zwak hebt voor pakken,' merkte hij met een glimlach op. Hij, het team, haar broer waarschijnlijk ook. Het was algemeen bekend. Ivy vond dat echter wat minder leuk, aan haar puppy ogen en zielige geluidjes te zien. Iedereen wist ook dat hij er een zwak voor had. Als ze iets wilde, kreeg ze het op die manier altijd voor elkaar. Vertederd keek hij naar haar, waarna hij zijn hoofd schudde. Het ging ook altijd hetzelfde. Zij deed haar ding en hij gaf eigenlijk altijd toe. Tenzij hij dat echt niet wilde.
'Ik hoef niet elk jaar een verrassing. Ik ben ook blij met een trui. Ik ben zelfs blij met sokken.' Zijn verjaardag vond hij niet zo belangrijk. Het was de dag waarop hij geboren was, waarom zou hij dat na 28 jaar nog steeds vieren? Hij drukte een kusje tegen haar wang en streek een plukje haar achter haar oor.
'Ze houdt ook van iedereen, maar ze houdt nog eens extra van jou.' Zijn moeder was dol op Ivy. Het zou hem niet eens verbazen als ze ook eens wilde dat hij afwezig was als ze bij Ivy was. Haar moeder had zelfs Ivy al eens uitgenodigd en hem niets gezegd, maar hij vond het niet erg. Tenslotte had hij liever dat zijn moeder en Ivy hem niet meetrokken naar diverse winkels.
Het geluk dat hij voelde, zou waarschijnlijk nog een poosje blijven. Hij voelde zich nog gelukkiger terwijl hij haar kuste, dus dat deed hij maar al te graag. Echter, hij moest haar ook een keertje loslaten. Hij glimlachte toen hij de blik op haar gezicht zag, gelukkig en vrolijk. Hij zag er waarschijnlijk niet beter uit.
'Dat was niet de deal,' klaagde hij. Inmiddels had hij zijn zielige blik geperfectioneerd, door elke keer naar die van haar te kijken als zij het weer eens deed. Hij hield de zielige blik echter niet lang vol en al snel stond er weer een glimlach op zijn gezicht.
Hij liet haar hand niet los terwijl ze liepen. Het was niet zo heel lang lopen, slechts een paar honderd meter. Zijn blik was echter niet gefocust op waar ze naartoe gingen, maar op haar. Hij bestudeerde haar terwijl ze daar liep, in een prachtige jurk, terwijl ze er nog prachtiger uitzag.
'Dit had ik in elk geval niet verwacht, die dag dat je mijn kamer binnenliep.' Hij had geweten dat hij bij haar wilde zijn, maar hij had ook gedacht dat zij nooit de zijne zou worden. Dat wat wel gebeurd. Hij was ontzettend gelukkig met de uitkomst van hun tijd op het instituut.

Account verwijderd

schreef:
"Dat weet niemand" probeerde ze wanhopig te protesteren. Fine, iedereen die hier op het feest was, wist dat wel. Huilen. Ze keek hem zielig aan en duwde zachtjes met haar hand tegen zijn borstkas. "En ik heb geen zwak voor pakken...ik heb een zwak voor jou als je een pak draagt" verbeterde ze hem. Eerlijk gezegd was het wel zo. Ze had alleen maar een zwak voor hem als hij een pak droeg. "Ik houd ook van sokken" gaf ze toe. Ze was er gewoon dol op om thuis te zitten met sokken om haar voeten en een dekentje om haar heen om haar warm te houden. En natuurlijk, Oliver moest er ook bij zijn om haar gelukkig te maken. Ze keke hem aan toen hij een kusje duwde tegen haar wang en een plukje haar achter haar oor streek. Ze lachte bij wat Oliver haar zei. "Dat is gewoon omdat ik nu getrouwd ben met de meest geweldige man ter wereld" wuifde ze zijn woorden weg. Ze vond het moeilijk om te beseffen dat zijn moeder zo...moederlijk was tegen haar. Ze leunde met haar hoofd op zijn schouder en duwde een kus tegen zijn half waarna ze glimlachte. Ze draaide glimlachend in zijn armen toen hij begon te klagen en hij haar aankeek met die perfecte zielige blik. "Kijk niet zo" klaagde ze. Ze duwde een kus in zijn lippen en knikte. "Vanavond" beloofde ze grijnzend. Ze kon het toch moeilijk hier doen? Oh nee, zeker niet. Dat zou Oliver ook niet zo fijn vinden. Als Ivy niet op hakken liep, zou ze waarschijnlijk al huppelend een weg hebben gebaand naar de tent. Ze bloosde toen ze zijn blik voelde op haar gericht zijn en lachte. "Kijk niet zo" mompelde ze opnieuw, toch wel verlegen. Ze keek hem glimlachend aan. "Ik wel" grapte ze. "Want ik kan ook de toekomst voorspellen" grapte ze. Ze keek hem verliefd aan. "Tuurlijk had ik het niet verwacht, maar dat hoeft ook niet, ik ben heel erg tevreden met nu" Ze gaf hem een kus en ze liepen naar binnen. "Je weet toch dat we zullen moeten dansen he?" kuchte ze subtiel.

Account verwijderd

schreef:
Geamuseerd keek hij Ivy aan toen ze beweerde dat niemand het wist. Waarschijnlijk wist zelfs zijn vader dat Ivy een zwak had voor pakken. Elke keer dat hij een pak droeg, vroeg ze hem er vaker een te dragen. Hij glimlachte toen ze hem zielig aankeek en haar hand tegen zijn borstkas legde.
'Je hebt niet alleen een zwak voor mij als ik een pak draag,' glimlachte hij. Hij drukte een kusje tegen haar lippen en streelde kort over haar wang. Ivy had altijd een zwak voor hem, net zoals hij altijd een zwak had voor haar. Dat was maar goed ook, want beiden zouden ze het niet aankunnen als het niet zo was.
'Kijk maar uit, straks koop ik nog honderd paar sokken voor je verjaardag,' grapte hij. Hij wist hoe graag Ivy het warm had. Regelmatig trof hij Ivy aan op de bank, helemaal in een deken gerold. Het resulteerde altijd weer in knuffelen, zelfs als hij daar eigenlijk geen tijd voor had, het zag er lief uit. Hij prutste kort aan zijn das en schudde zijn hoofd toen ze zijn woorden wegwuifde. Ivy leek het lastig te vinden om te begrijpen dat zijn moeder zo veel om haar gaf. Dat deed ze echter wel.Hij sloeg zijn armen om haar heen en wiegde kort op en neer. Hij was erg gelukkig.
'Ik denk dat ik wel kan raden wat het is.' Ze deed er te geheimzinnig over en als hij het vanavond zou zien, was de kans groot dat het iets was wat ze bij zich droeg. Hij kon het raden, maar hij zei het niet hardop. Als het was wat hij dacht dat het was, zou hij in elk geval geen saaie avond tegemoet gaan.
'Je ziet er gewoon zo mooi uit,' klaagde hij, toen ze hem vertelde dat hij niet zo moest kijken. Hij had Ivy altijd mooi gevonden, maar vandaag had ze daar nog eens een schepje bovenop gedaan. Hij kon zijn ogen maar moeilijk van haar af houden. Hij keek haar met een glimlach aan toen ze er weer een grapje van maakte, maar hij knikte instemmend. Hij was ook heel tevreden met hoe het nu was.
'Je weet toch dat we eerst nog alle felicitaties moeten doorlopen?' vroeg hij. Het dansen deed hij met plezier momenteel. Als hij maar bij haar was, dan was het allemaal goed. Ze liepen naar binnen en hij glimlachte toen iedereen luid begon te juichen. Hij kneep even bemoediging in Ivy's hand, maar was toen gedwongen haar hand los te laten. De felicitaties betekenden een hoop knuffels.

Account verwijderd

schreef:
Ze gaf hem een mep toen hij geamuseerd naar haar keek. "Pestkop!" Riep ze lachend uit. "Geef toe, jij hebt ook een zwak voor mij in een jurk" klaagde ze. "Wow, ik heb een zwak voor jou in een pak en jij voor mij in een jurk, en kijk waar we nu staan" geamuseerd keek ze hem aan en schudde lachend haar hoofd. Ivy keek hem grijnzend aan bij zijn woorden en schudde haar hoofd nogmaals. Dat kon ze niet ontkennen nee. Ze duwde een kusje terug en speelde met de ring om haar vinger. "Babe, we hebben nog niet echt nagedacht over namen he?" Vroeg ze hem nieuwsgierig. Ze wreef over haar buik en keek naar hem op. Naar de gynaecoloog was ze ook nog niet geweest, maar ze had al een afspraak gemaakt. Wel op aandringen van Oliver, aangezien hij zo snel mogelijk het geslacht wilde weten. Het maakte haar niet uit, ze was al enorm gelukkig. Ze lachte om zijn gegrap. "Ik protesteer eigenlijk niet bij dat voorstel" gaf ze lachend toe. Ze vond het helemaal niet erg. Ze was dol op warme kousen en dekentjes, serieus verliefd. Misschien was het ook wel omdat ze dan altijd knuffelend eindigden, dat kon natuurlijk ook. Waarschijnlijk was dat wel de reden. Ze draaide hem wat meer naar hem toe en legde zijn das goed voor hem. "Knapperd" mompelde ze met een glimlach. Ze gaf hem een mep bij zijn woorden. 'Nee dat weet je niet, want het is een verrassing" protesteerde ze lachend. Ze keek hem grijnzend aan. Nou ja, waarschijnlijk was het wel juist wat hij dacht. Hmmm. Er was zelfs een klein strikje involved in de hele zaak. Ze keek hem glimlachend aan bij zijn woorden. "Je bent veel te lief voor me Marrek" lachte ze. Ze kreunde bij zijn woorden. Juist ja, felicitaties ontvangen. Ze was liever met hem bezig, maar goed. Ze keek verlegen rond in de zaak bij het gejuich en werd zowat meteen in een knuffel getrokken door Suzan. "Verdorie moeder Ivy, dat klinkt heel goed" Ze kreeg een kus van Erin, Ali, Derek, Elise, en zowat alle mensen in de zaal" Ze keek lachend om haar heen en plaatste nogal onhandig alle cadeautjes op de tafel.

Account verwijderd

schreef:
'Mijn grootste zwak ben jij in een jurk.' Het was over het algemeen wel bekend dat de kans vele malen groter was dat ze seks zouden hebben als Ivy een jurk droeg. Hij had er gewoon een zwak voor. Ze zag er aantrekkelijk en ontzettend sexy uit en hij raakte sneller opgewonden, dat was nu eenmaal hoe het was.
Met een glimlach schudde hij zijn hoofd bij haar opmerking. Hij wist heel goed waar ze momenteel stonden. Hij wist ook al hoe ze zouden eindigen vanavond. Zijn glimlach werd iets breder toen ze hem een kusje terug gaf en ze vervolgens met haar ring begon te spelen. Zijn ring voelde nog enigszins onwennig, maar daar zou hij niet aan toe geven.
'Niet echt,' gaf hij toe. Ivy was nog niet naar de gynaecoloog geweest en als hij eerlijk was, schoot hij er regelmatig door in de stress. Hij vertelde Ivy dat hij het geslacht wilde weten, maar in werkelijkheid was hij gewoon bang dat er iets niet goed was. Dat Ivy en hij zo gelukkig waren met iets wat er misschien niet was. Ze was zwanger, maar wat nu als er iets mis was en haar zwangerschap gedoemd was te mislukken? Hij vertelde het Ivy niet, hij wilde haar geen stress bezorgen en hij wilde haar ook niet opjagen.
'Heb je een idee dan?' vroeg hij, terwijl hij naar haar buik keek. Je zag het niet in die jurk, maar hij zag het wel als ze in ondergoed rondliep, haar buik groeide. Nu nog langzaam, maar snel genoeg zouden mensen het gaan opmerken. Ivy stond niet bekend om wijde en verhullende kleding.
'Misschien koop ik wel matchende sokken,' lachte hij. Hij had nooit ontkend dat hij het niet leuk vond dat ze het fijn vond om warm onder de dekens te kruipen. Vooral na een lange dag werken met koud weer, kroop hij het liefst direct bij haar onder de deken op de bank. Hij voelde zich altijd weer goed als hij dat deed, zelfs als zijn bui niet zo geweldig was.
Hij keek Ivy met een grijns aan toen ze protesteerde, maar hij reageerde er niet op. Hij kon raden wat de verrassing was, maar hij ging het zeker niet hardop uitspreken. Zo bleef het nog even een soort van verrassing. Hij drukte een kusje tegen haar voorhoofd.
Hun bruiloft was helemaal niet zo groot geweest, maar er waren nog steeds een hoop felicitaties en cadeaus. Hij glimlachte toen hij zag hoe Ivy wat onhandig alle cadeautjes op de tafel plaatste. Schattig.
'Gefeliciteerd.' Dante gaf hem en Ivy een hand en glimlachte naar hen. Voor de man was het geen verrassing, dit huwelijk. Dante had waarschijnlijk al geweten dat ze zouden gaan trouwen voor hij het zelf geweten had. Hij knikte even dankbaar naar Dante. Hij liet zijn arm om Ivy heen glijden en drukte een kus tegen haar wang, waarna hij kort zo bleef staan. Hij kon niet gelukkiger zijn.

Account verwijderd

schreef:
"Dat weet ik maar al te goed" gaf ze hem vrolijk toe. "En ik gebruik het maar al te graag lieverd" gaf ze grijnzend toe. Ze wist precies dat ze dat goed tegen hem kon gebruiken. Als ze een goede dag hadden en ze een jurk droeg, had ze negen op tien kans om hem het bed in te krijgen. En dat vond ze zeker niet erg. Ze lachte om de brede grijns op zijn gezicht en kroop weer in zijn armen. "Ik denk dat dit de mooiste dag van mijn leven is, na onze ontmoeting" gaf ze toe met een grijns. Ze vond het geweldig hoe haar leven nu was. Ze was gelukkig met Oliver. Ze hield doodveel van hem. En nu waren ze getrouwd. Het voelde gewoon alq een droom. Ze pruillipte toen hij zei dat hij er nog niet echt veel aan had gedacht. "Kom op lieverd, je hebt er nog niet aan gedacht?" Klaagde ze. Ze keek hem zielig aan. Ze had gehoopt dat hij er al had aan gedacht, want ze wilde samen een beslissing maken. Ze duwde een kus op zijn lippen bij zijn vraag en wiebelde met haar wenkbrauwen. "Voor een jongen?" Ze dacht na. "Lee, Cole, Jay, Diego, Christopher" somde ze bedachtzaam op. "Voor een meisje, Ellie, Lily, Sofia, Beth, Mel" Ze keek hem vrolijk aan en trok een wenkbrauw op waarna ze hem een mepje gaf. "Ik denk er wel aan" klaagde ze. Ze kon haar brede glimlach niet tegenhouden bij zijn woorden. "Please" Ze zag het wel zitten. Hmmm, ze wilde maar al te graag met hem nu in de zetel kruipen en knuffelen. Ze voelde zich goed als hij haar dicht tegen hem hield. Hmmm. "Kijk niet zo" gromde ze. "Het is een verrassing" herhaald ze met een knikje. Ze lachte om zijn blik en gaf hem een licht duwtje. "Ugh, jij pestkop" Ze glimlachte naar Dante. "Dankjewel" lachte ze. Nu ze erover nadacht, was Dante wel de enige voor wie de baby geen verrassing was. Hij wist waarschijnlijk ook al de naam. "Ik ben blij voor jullie" Ivy bloosde en schuifelde naar Oliver toe. "Ik ben ook blij" Enorm blij. Ze maakte een geluidje van geluk toen haar man haar tegen hem trok en wiebelde knus in zijn armen terwijl haar blik gleed over de zaal.

Account verwijderd

schreef:
Een grijns speelde rond zijn lippen terwijl hij naar haar keek. Ze gebruikte het maar al te graag. Dat wist hij maar al te goed. Ze hoefde geen jurk te dragen om hem het bed in te krijgen, maar Ivy was redelijk subtiel en leek het wel leuk te vinden als hij zich weer eens moeilijk kon beheersen.
'Was onze ontmoeting een nog mooiere dag?' vroeg hij nieuwsgierig. Zijn ontmoeting met Ivy stond ook hoog op zijn lijstje, maar hij kon de mooiste dag niet aanwijzen. Die ontmoeting was een mooie dag geweest, maar ook haar eerste verjaardag met hem, hun eerste kus, de eerste keer dat ze het bed deelden, kerst, de dag dat ze hem verteld had dat ze zwanger was en vandaag waren dagen die voor hem ontzettend belangrijk waren. Er waren zo veel dagen geweest die hij niet meer zou vergeten.
'Ik vind het moeilijk om een naam te kiezen,' gaf hij toe. Zijn of haar naam bleef de rest van zijn of haar leven, het was belangrijk. Hij vond het moeilijk om zo maar namen te kiezen. Hij drukte een kusje tegen haar lippen en luisterde naar de namen die ze opsomde.
'We zullen het erover hebben na de echo, goed?' Hij drukte een kus tegen haar wang en streelde er vervolgens zacht met zijn duim over. Een naam kiezen was belangrijk voor hem, hij had er tijd voor nodig. De namen die ze opgesomd had, vond hij wel mooi, maar zou hij dat ook blijven vinden? Voor iemand die graag kinderen wilde, was hij toch redelijk nerveus. Hij liet zijn blik nogmaals over haar jurk glijden en glimlachte toen. Zijn prachtige vrouw, de vrouw waar hij de rest van zijn leven mee ging delen. Het was niet moeilijk te bevatten, want dit was precies wat hij wilde. Hij sloeg allebei zijn armen om Ivy heen en zuchtte toen. Een zucht van geluk.
'Tijd om die eerste dans te doen. Daarna zal ik je de verrassing laten zien.' De suikerspinkar stond buiten, net om het hoekje zodat Ivy het nog niet kon zien. Hij liet haar los en liet zijn hand in de hare glijden, waarna hij haar zacht meetrok naar voren. Dansen was nooit zijn favoriete bezigheid geweest, maar vandaag had hij er geen problemen mee. Vandaag was het een goede manier om bij Ivy te blijven. Zijn handen gleden rond haar heupen en met een glimlach keek hij naar haar.
'We moeten het bordje bij de deur veranderen,' merkte hij op. Momenteel stond er nog Oliver Marrek en Ivy Winters op, maar vanaf vandaag hoorde het Oliver en Ivy Marrek te zijn.

Account verwijderd

schreef:
Ze lachte toen ze de grijns zag spelen om zijn lippen en sloeg haar armen om zijn nek. "Zie je, jij vindt het ook niet erg dat ik er misbruik van maak" grijnsde ze vrolijk. Ze hield haar hoofd schuin en dacht na bij zijn vraag. "Omdat dat het begin is van dit alles" gaf ze toe. "Butterfly effect, als dat niet was gebeurd, stonden we hier nu niet" Ze glimlachte breed. Daarom was het zo belangrijk voor haar. Dit kwam allemaal door die ene ontmoeting. Ze was blij dat dat gebeurd was. Ze woelde door zijn haren en duwde een kus tegen zijn lippen en glimlachte. "Maar ik vind al mijn herinneringen belangrijk met jou, ook de mindere momentjes" af ze toe. Ja, tuurlijk hadden ze wel wat ruzie gemaakt. Maar hadden tot nu toe alles goed opgelost. En ze hoopte ook dat da zo zou blijven. Ze was heel erg gelukkig hoe het nu was. Ze glimlachte toen hij toegaf dat het moeilijk was om een naam te kiezen. Hmmm, dat was waar. Oliver vond te weinig goede namen, zij te veel. Ze was verschrikkelijk in keuzes maken. Ze knikte bij zijn woorden ."Beloofd?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze wilde het niet te druk hebben en dan op het laatste moment een naam kiezen. Het was belangrijk dat ze een goede naam vonden. Ze pruillipte en keek hem aan. Straks schoot ze nog in de stress. Gelukkig had ze het momenteel nog niet. Oliver wel, dat kon ze gewoon zien. Oliver zag eruit alsof hij wel stress had. Ze glimlachte en wiebelde in zijn armen zacht heen en weer. Ze lachte om zijn zucht van geluid. "Just so you know, je ouders hebben een video van je gemaakt met al je foto's" gaf ze lachend toe. Er zouden twee schermen zijn, één met een video van Oliver, op het scherm ernaast had haar broer een video voor haar gemaakt. En het laatste deel zouden op beide schermen foto's van hen samen afgespeeld worden. Het was een leuk idee. Nou eigenlijk was het een verrassing geweest, maar zijn ouders hadden de dvd laten liggen toen Ivy op bezoek kwam. Ze lachte toen ze hoorde wat Oliver zei. "Je maakt me bang voor die verrassing" lachte ze. Ze glimlachte breed toen hij haar meetrok en duwde een kus op zijn wang terwijl ze haar armen om zijn nek legde en ze rustig slowden op de dansvloer. "Hmmm, niet echt, aangezien we nu toch moeten verhuizen" merkte ze met een glimlach op. "Dan laten we anders gewoon een nieuw plaatje maken?" Vroeg ze hem, waarna ze een kus op zijn lippen duwde. "Kunnen we niet gewoon, familie Marrek erop laten zetten?" Ze gebaarde naar haar buik en glimlachte breed.

Account verwijderd

schreef:
'Hoe zou ik daar ooit over kunnen klagen?' vroeg hij geamuseerd. Het kwam eigenlijk nooit voor dat hij er niet blij mee was, want Ivy zag er ontzettend sexy uit in een jurk. Het liefst zag hij haar elke dag wel in een jurk, maar dat zou waarschijnlijk resulteren in een wel heel erg actief seksleven. Niet dat hij klaagde. De afgelopen maanden waren sowieso al wat actiever geweest, sinds ze allebei wilden dat Ivy zwanger zou raken. Met succes.
'Ik ben blij dat je die dag mijn kamer binnen liep,' gaf hij toe. Niet alleen om de gevolgen die het gehad had, maar ook omdat haar aanwezigheid hem toen al goed had gedaan. Hij had zich niet goed gevoeld die dag, maar Ivy had hem op zijn gemak gesteld. Hij had zich zo op zijn gemak gevoeld, dat hij Ivy die eerste dag al over Adelaide had verteld. Goed, onder invloed van alcohol, maar dan nog. Hij glimlachte bij haar woorden en knikte toen. Al zijn herinneringen aan Ivy waren ook belangrijk voor hem. Alles wat er tot nu toe gebeurd was, had hen tot dit moment geleid. Getrouwd met een kindje op komst.
'Beloofd.' Als hij eenmaal wist dat het allemaal goed was en hij het geslacht van hun kindje wist, dan zou hij gaan nadenken over namen. Hij wist dat Ivy op een meisje hoopte en hij eigenlijk geen voorkeur had, maar wat het geslacht ook zou zijn, hij wist dat ze er beiden gelukkig mee zouden zijn.
Een frons verscheen op zijn gezicht toen Ivy hem vertelde over de video. Een video met al zijn foto's door de jaren heen. Dat betekende dat de rest van het team hem waarschijnlijk voor de rest van zijn leven zou pesten met zijn enigszins ongemakkelijke foto's uit zijn tienerjaren. Het zouden er niet veel zijn. Hij was bij Adelaide geweest in zijn tienerjaren en de meeste foto's waren met haar. Hij wist zeker dat zijn ouders ervoor hadden gekozen die niet te laten zien. Maar goed ook, want hij vond het niet fijn om ze terug te zien en Ivy zou er waarschijnlijk ook niet blij mee zijn. Hij wist hoe onzeker Adelaide Ivy kon maken.
'Ik heb gehoord dat Jason wilde speechen, daar ben ik banger voor.' Jason was rustiger geworden sinds hij bij Raven was, maar hij bleef altijd dezelfde grapjas die overal wel iets seksueels van kon maken. Ryan leek het niet erg te vinden dat Raven en Jason tegenwoordig bij elkaar waren, maar hij was blij dat hij niet in dezelfde situatie stond. Ivy met een ander zien, zou hem waarschijnlijk heel erg zwaar gevallen zijn.
Ze dansten rustig op de maat van de muziek. Hij glimlachte terwijl hij haar bekeek en hij naar haar luisterde. Ze had gelijk, ze moesten gaan verhuizen. Ze hadden al naar huizen gekeken, maar nog geen besluit gemaakt. Dat zouden ze binnenkort toch moesten doen.
'Familie Marrek, jawel,' knikte hij. Het klonk goed. Hij kuste haar lippen zacht.

Account verwijderd

schreef:
Ze draaide een rondje in zijn armen en duwde een kus op zijn lippen. "Misschien vind je seks niet meer zo leuk?" vroeg ze hem met een glimlach. "Ben je onze seks wat beu" opperde ze. Wel, dat vond zij zeker niet, maar goed. Het kon dat hij dat wel al wat verloren was. Nou, niet dat ze dat vermoedde. Maar ze checkte het subtiel nog eens. Ze glimlachte breed. "Ik ben blij dat jij zo charmant was" Merkte ze vrolijk op. Oliver was geweldig, dat was hij altijd geweest. Het eerste moment dat ze hem zag had ze dat al gedacht. Haar charmante, knappe en verschrikkelijk lieve man. Ze glimlachte en wreef zonder het zelf te beseffen zacht over de rug van zijn hand terwijl ze nadacht. Ze hadden elkaar. Ze kon niet blij genoeg zijn met wat ze nu hadden. Ze glimlachte en knikte toen hij het haar beloofde. Gelukkig. Ze wilder er genoeg tijd aan besteden, want het was wel belangrijk. En ze ging mooi niet zonder hem beslissen hmmm. Ze lachte om de frons op zijn gezicht. "Kijk nu niet zo, het is toch een leuk idee?" Ze had alleen maar een paar van zijn eerste foto's gezien tot zijn ouders hadden gemerkt dat ze de dvd had gevonden. Dus de rest was nog een volledige verrassing. Ze was nieuwsgierig wat Alistair voor haar had gekozen, maar natuurlijk had hij de dvd weer enorm goed verstopt hmmhmm. Ze lachte om zijn woorden. "Jason?" herhaalde Ivy met een grijns. "Die heeft waarschijnlijk een expliciete beschrijving van hoe vaak we seks hebben gehad op het instituut" merkte ze droog op. Ze duwde een kusje op zijn lippen en bestudeerde zijn ogen. "Jase gaat speechen" herhaalde ze met een lach. Dat kon gewoon niet goed komen. "Ryan ook dacht ik, als teamleider" merkte ze op. Ook al zaten ze niet meer in het team, ze noemden hem nog steeds teamleider. Zeker geen ex-teamleider. Daarvoor waren ze nog te erg verbonden met het team. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en glimlachte toen hij knikte. Ze zuchtte gelukzalig toen hij haar lippen zacht kuste en lachte zacht tegen zijn lippen aan toen ze gefluit hoorde van de andere kant van de zaal. Ivy liet zijn lippen echter niet los. Het moment was er te kostbaar voor. Ze kromde haar rug lichtjes en keek na even weer aan, met een blos op haar wangen. "Ik houd van je"

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld