Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TMRORPG// Are you going to be mad for ever?

Account verwijderd

schreef:
Wanneer ik over de chips hoor ben ik lichtelijk verbaasd. Als WICKED ons nu al simpelweg kan traceren, waarom zijn wij hier dan? Waarom hebben ze ons nog niet opgehaald en voor de nieuwe proef ingezet? Dit voelt niet goed aan. "We need to go to the others!" Zeg ik, maar wanneer Malia op probeert te staan gaat dit niet soepel. "Shuck!" Roep ik en trap even in het zand. Dat is wel het laatste wat we kunnen gebruiken. WICKED zal wel iets hebben om onze wonden schoon te maken en ons op te lappen. Misschien zouden we hen wel om hulp moeten vragen. WICKED is good, toch? Uiteindelijk schud ik mijn hoofd. Nee, nee ze zullen ons weer opsluiten en ons geheugen opnieuw volledig wissen. We moeten een manier vinden om veilig en snel te kunnen reizen. Uiteindelijk til ik Malia op en vraag waar de rest zich bevindt.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Aan de andere kant van het gebouw" antwoord ik. "Jullie mogen me ook achter laten hoor, ik wil niet tot last zijn." zeg ik tegen hem en kijk hem aan. Ik heb ze in de maze al genoeg last bezorgd, ik wil niet meer ellende veroorzaken. Of mijn been is gebroken of hij is gevoelloos door een infectie ofso. Dit is zwaar balen en zeker niks voor mij. Ik wil de andere kunnen beschermen. Het zou niet andersom moeten zijn. Ik heb gewoon het gevoel alsof dit mijn verantwoordelijkheid is en ik telkens weer op nieuw faal.

Account verwijderd

schreef:
Ik schud mijn hoofd. "Daar komt niks van in." Ik weet nog steeds niet goed wie ik kan vertrouwen, maar zij is de beste optie die wij nu hebben. Zij kan ons het best in contact met de right arm komen, daarna kunnen we altijd nog besluiten haar achter ons te laten. Maar we moeten eerst zorgen voor veiligheid. Ik blijf haar dragen en uiteindelijk komen we op de juiste plek uit. Al gauw hebben we ze gevonden en ik ben opgelucht dat ze er nog allemaal zijn. Zodra ik over de chips begin kijkt iedereen elkaar even aan. "Ze zitten tussen de schouderbladen en de enige manier om ze te verwijderen is door ze er uit te snijden." Zeg ik. Een aantal jongens, waaronder Chuck, kijken nogal verschrikt op. Het is de enige optie die we hebben.
We zitten allemaal nog bij elkaar en hebben nog geen actie ondernomen. Een aantal van de groep vragen zich af waarom WICKED ons dan nog niet gevonden heeft. "Misschien werken de zenders niet meer." Beweren ze, maar ik weet dat dat bullshit is. De meeste zijn er wel van overtuigt dat we naar de right arm moeten, dus iedereen weet er vanaf. We kunnen niet de helft achterlaten en aan WICKED overdragen, ze zullen het wel uit hun krijgen en dat risico kunnen we niet nemen. Die chips moeten er uit en iedereen moet mee met deze tocht.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Natuurlijk gaan ze ons niet meteen ophalen, dit is wat ze willen, dit was hun plan. Pas als we ons niet aan hun plan houden zullen ze ons komen halen wanneer we het niet verwachten. Ze laten ons nu denken dat ze ons niet in de gate houden. Maar laten we realistisch blijven ze zouden overal kunnen zijn, misschien zit er zelf wel iemand of een verborgen camera hier op de hoek, het is WCKD" vul ik Newt aan terwijl ik op een been sta en op hem leun. Ik pak mijn kleine mes uit mijn rugzak. Ik geef hem aan Newt. "Zal ik dan maar als eerste gaan? Ik bedoel als zelfs een meisje het durft zullen jullie dat toch ook wel doen?" Zeg ik dan en rol met mijn ogen als ze niet durven. Ik ga zitten. "Just cut it out already" zeg ik tegen Newt en doe dan mijn shirt uit zodat ik alleen nog in mijn BH zit, zo kan hij het eruit snijden.

Account verwijderd

schreef:
Ik voel dat ik heel erg rood word en kuch even, maar dat maakt het alleen maar erger. Minho staat met een grijns naar mij te kijken en ik probeer een glimlach te onderdrukken. Vervolgens bekijk ik haar rug en laat mijn vingers er over glijden. Er zit een heel klein bobbeltje op tussen haar schouderbladen en zonder ook maar te waarschuwen zet ik het mes in haar rug. Met één wrede snee kan ik het dingetje er uit halen en gooi hem vervolgens keihard op de grond. Hij valt in meerdere stukken op de grond. "Sorry." Mompel ik even en raak haar schouders nog even aan. Voorzichtig dep ik het bloed af met mijn mouw en wanneer het eindelijk schoon is ben ik de volgende die mijn shirt uit trekt en ga er ook voor zitten.
"Ho ho niet te intiem hoor, jullie twee." Zegt Minho plagerig, maar ik negeer zijn opmerking. Dat is wel het laatste waar ik zin i heb. Ik denk er eigenlijk amper aan en het is ook niet iets waar ik op het moment aan wil denken. Ik wil gewoon veilig zijn, ver weg van WICKED.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Ik knijp mijn hand fijn als ik pijn in mijn schouder voel. Ik ga op mijn knieën zitten. "Don't be sorry " mompel ik. "Jalours?" Merk ik op. "but we don't have time for jokes. We have to do this quick and then leave as fast as we can because if they notice the gps doesn't works anymore the wil immediately go search for us at the place were they got the last signal" merk ik op. Ik laat me echt niet zo snel krijgen. Ik pak het mes vast en voel waar bij hem de chip zit. "Okay, three, two, one..." zeg ik en steek dan het mes voorzichtig op de plek van de chip en haal het eruit. Hij valt kapot op de grond. Ik dep dan voorzichtig het bloed weg en trek daarna als het bloeden wat minder is, mijn shirt en jas weer aan. "Who's next" zeg ik en kijk de groep aan.

Account verwijderd

schreef:
Ik voel amper pijn en trek mijn shirt weer aan. Al gauw komen er meer messen tevoorschijn en haalt iedereen bij elkaar de GPS chips er uit. Het is zo gedaan en uiteindelijk zijn ze allemaal stuk. Iedereen is bereid om weg te gaan. Dan hoor ik een gil. Het is geen gil van een van de wezens die zich achter die deuren bevinden, nee het was van een mens. Ik kijk even rond, maar iedereen van de groep is nog hier. Dat betekend... Zonder er verder over na te denken trek ik de deur open en ren naar binnen, het is donker. "Newt, kom terug! Wie weet is het ook een crank! Wie weet word je gepakt! We moeten weg Newt!" Schreeuwt Minho. Ik weet dat hij gelijk heeft, we moeten weg want WICKED kan al onderweg zijn. Ik weet dat dit iemand kan zijn die uiteindelijk ook een crank kan worden, maar dat betekend niet dat ik diegene aan het lot wil overlaten. Ik voel een hand op mijn schouder en ik draai mij direct om. Het is Minho. "You're the shuckiest shuck faced shank there ever was! So I need to help you." Gromt hij. We lopen verder en doen de zaklantarens aan om beter zicht te krijgen. Opnieuw de harde kreet, het lijkt wel van een meisje te komen. We hebben nu een beter idee waar deze zich kan bevinden. Al weten we dat dat ons naar het hol van de cranks zal leiden, we moeten haar redden.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Ik zit op Newt zijn rug en heb mijn armen om zijn nek om hem vast te houden. Ik kijk om me heen als ik een gil hoor. Ik zie dat Newt er naar toe wil. "We have to go look for that person, maybe she or he also escaped from WCKD" zeg ik zachtjes. "But we have to be quick" vul ik mezelf aan. Ik voelde me wel tot last dat hij me moest dragen, zwaar ben ik niet, maar alsnog. Als we het hol van de cranks naderen pak ik mijn hakmes uit mijn rugzak, zo kan ik Newt ook nog een beetje beschermen. Zijn wonden zijn al erg genoeg. Een meisje komt onze kant op, de cranks volgen haar. Ze had een bekend gezicht, ik heb haar eerder gezien ik weet het zeker maar ik kan het niet precies plaatsen.

Account verwijderd

schreef:
"Run!" Roept het meisje en beweegt spastisch haar armen. "Run!" Schreeuwt ze nogmaals. Minho doet direct wat zij roept en sprint de andere kant op, maar ik sta aan de grond genageld en blijf maar staan. Ze is nu heel dichtbij. Haar losse haren hangen langs haar gezicht, ze is geheel bezweet en draagt rafelende kleding. Ze heeft een tas bij zich die nogal zwaar lijkt te zijn. Haar huid heeft een ietwat donkere tint en haar ogen zijn groot. Haar gezicht lijkt wel van porselein, zo breekbaar. Een lichte glans verschijnt in haar bruine ogen, maar zodra ze een paar keer knippert is deze weer weg. Ze duwt tegen mijn schouder. "What are you doing, run!" Schreeuwt ze en geeft mij een zetje. Ik knik en kom weer tot de werkelijkheid, dan zie ik de horde cranks die achter ons aan komen. "Shuck." Mompel ik. Ik spring even om Malia beter te verzetten en begin te rennen. Mijn wonden staan dit niet echt toe, maar ik kan niks anders. Ik moet doorgaan, hoeveel pijn ik ook heb. De adrenaline die door mijn lichaam scheurt helpt de pijn te negeren, zelfs te vergeten. Ik neem een sprintje en trek het andere meisje met een hand mee tot we bij de deur zijn. Zodra we daar door heen zijn gekomen gooit Frypan de deur dicht en leunen een aantal jongens er beschermend tegen aan. Achter de deur horen we de vreselijke geluiden van de cranks, maar we voelen ons veiliger. "We need to go." Hoor ik een van de jongens zeggen terwijl hij een blik werpt op de chips. Hij heeft gelijk, WICKED kan elk moment komen. Ik draai mij om naar het meisje. "I'm Newt." Zeg ik dan. Ik heb er eigenlijk spijt van dat ik mijn echte naam heb gebruikt. Wie weet heeft zij connecties met WICKED en verraad ze ons wel. Maar zo ziet het er niet naar uit. "I'm Brenda." Zegt ze uitgeput.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Newt, Newt you have to run, like now, or we will die together" zeg ik als hij stil staat en de cranks naderen. Ik stell me net als Newt aan het meisje genaamd Brenda voor "are you alright?" Vroeg ik. Ze leek me niet iemand die kwaat kon. Sterker nog ik zou het helemaal niet erg vinden als er nog een meisje in onze groep kwam. "I'm sorry Newt that you have yo carry me, like I said you guys can just leave me behind, I earn that after every thing if done to you" zeg ik tegen hem. Ik voelde me zo schuldig. Niet alleen omdat hij mij moet dragen, maar voor alles wat ik hun ooit aan heb gedaan. Dat zou eigenlijk wel fijn zijn."So what are you doing in the scorch? Where are you heading?" Vraag ik aan haar.

Account verwijderd

schreef:
Ze verteld dat zij hier ondergronds heeft geleefd, een paar tunnels verderop. Daar was ze met een hele groep die nog redelijk bij kennis waren en waar zij nog wat aan had. "Maar ik had even een momentje nodig en uiteindelijk wist ik dat ook zij nog erger zouden worden. Het zou alleen maar slechter met mij kunnen worden. Ik wilde daar weg en besloot wat voorraden mee te nemen en er vandoor te gaan, maar een aantal van mijn groep waren zo boos dat ze de horde die hier rond zwalkte inlichtte en mij probeerde te vermoorden." Verteld ze. "Waar wilde je heen gaan?" Vraag ik terwijl ik om mij heen kijk en alleen maar woestijn zie. Ze kijkt twijfelachtig en wankelt van der linker op der rechter been. "Ik weet het niet goed. Eerst wilde ik naar WICKED, het zou de grootste overlevingskans zijn. Niet dat ik ze zou willen helpen, maar eerder soort spioneren. Maar ik heb verhalen gehoord over een organisatie. Ik weet niet of hij echt bestaat en het is eigenlijk ook heel krankzinnig omdat ik niet eens weet waar zij zich bevinden, maar... Deze organisatie zou tegen WICKED zijn, the right arm. Ik weet niet of jullie die ke..." Ik onderbreek haar direct. "Sluit je dan gauw bij ons aan, we moeten nu weg." Zeg ik terwijl ik Malia weer op mijn rug neem en we alvast verder beginnen te lopen. Dit gaat een zware tocht worden, maar we hebben nu iemand met kennis van buitenaf die zelf ook heel wat voorraden mee heeft gebracht en we hebben een gezamenlijk doel. Het moest lukken. "We wilden naar deze organisatie vluchten, wij komen van...WICKED." Ze bekijkt ons even en knikt dan. "Dat dacht ik al." Fluistert ze. Iets aan die toont bevalt mij niet. Hoezo dacht ze dat al? Zijn wij zo anders? Maar ik negeer het en besluit gewoon door te lopen.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Malia ik kreeg het even moeilijk als ze het over WCKD hebben, "ja ik kom letterlijk van WCKD" moppelde ik in een verdrietige trans. WCKD heeft me zoveel pijn gedaan. Maar heeft me ook Newt gebracht. Ik weet niet er is gewoon iets speciaals aan hem wat me toch altijd wat rustiger maakt, wat me veilig laat voelen, ookal weet ik dat hij me nog niet 100%. Maar voor als nog heeft WCKD me gebroken, mentaal voor het grootste gedeelte. Ik kan echt niet meer doden zien, echt niet. Daarom Ik wil zo graag naar the right arm. Ik ben echt benieuwd of mijn tante leeft! Misschien heb ik wel een nicht, of een neef. Het eerste wat ik hoop is ze wat aan die tatoeage op mijn pols en nu ook op mijn schouder wat kunnen doen. Die op mijn pols is een tattoege of wel brandmerk van dat ik proefkonijn was van hun nieuwe uitvinding, en die op mijn schouder is van toen we uit de maze kwamen. "Newt, about WCKD I have to tell you something that's very important for this journy, but just under 4 eyes" zeg ik dan tegen hem. "Anyway, I hope that you'll find your place in this group, We, at least I'm happy to welcome you Brenda " zeg ik vriendelijk.

Account verwijderd

schreef:
"Fine." Mompel ik en zet haar op de grond. De rest van de groep loopt alvast door en ik kijk ze nog even na tot ze uit gehoorsafstand zijn. Een lichte windvlaag laat wat zand opstuiven en smijt het verderop weer neer. Het is bijzonder hoe een woestijn zich blijft ontwikkelen, het ziet er nooit hetzelfde uit. Elke dag verandert hij weer door dat het zand zich verplaatst. Misschien zou het je niet snel opvallen, maar wanneer je elke dag een foto van hetzelfde punt zou maken, zie je daadwerkelijk verandering.
"What is it?" Vraag ik dan en draai mij naar Malia toe. Ik laat mij even op de grond vallen. Ik kan de rust wel even gebruiken, het is zwaar om iemand op je rug mee te zeulen door een woestijn. Ik werp nog een blik over mijn schouder naar de groep. Zij hebben het ook zwaar. Natuurlijk. We zijn zojuist uit een vertrouwde omgeving ontsnapt waarin vreselijke wezens die gebouwd zijn door achterlijke mensen ons probeerde te vermoorden. En de mensen waren nog erger, proefkonijnen, nummers, dat zijn wij. Wij zijn slechts een nummer voor hen. Ik weet zeker dat in elk bestand die er bestaat van nummers wordt gesproken, ik ben het nummer dat op mijn rug staat, Minho is het nummer dat op zijn rug getatoeëerd staat, allemaal hebben we een nummer en proberen ze ons naar hunzelf toe te eigenen. Alsof we slechts een voorwerp zijn die ze kunnen claimen en zelf kunne bepalen wat ze er mee doen. Ik schud mijn hoofd. Ik ben er klaar mee.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
"Well I'm really scared, frightened actually. " begin ik en ga zitten. "In the time that I was in that room alone, that man gave me a order. He knew, I don't know why, that we would go into the scorch. He is forging me to betray you guys, i told him that i would never do that but.." er loopt een traan lang mijn wang. "He told me that if i wouldn't, he would kill us all" snik ik. "I'm so scared, every minute that we are here that they will come and kill you guys. I don't care if they kill me, I deserve it, but you don't, I can't see you die" zeg ik met een trillerige stem en veeg mijn tranen die hevig langs mijn wang stromen af en toe weg. "Believe it or not, I really do care about you"

Account verwijderd

schreef:
Ik frons mijn wenkbrauwen. "What did he mean with betray us?" Als ze er voor willen zorgen dat zij ons zou verraden zouden ze haar wel weer in hun macht moeten hebben of krijgen, anders zou ze dat toch nooit doen? Dat hoop ik tenminste.. En hoe zou ze ons kunnen verraden? Dat ze ons toch aan WICKED geeft? Dat ze WICKED gaat helpen met opdrachten uitvoeren? Ik begrijp het niet helemaal. Verward kijk ik haar aan, maar ik zeg verder niks. Natuurlijk doen haar woorden wel wat met mij, maar ik kan hier op dit moment niks mee. Ik weet niet goed wat ik voor haar voel en hoe ik daar mee om zou moeten gaan. We zijn op de vlucht, we hebben de kans elk moment vermoord te worden, we zijn in gevaar en moeten door een dodelijke woestijn een groep mensen gaan vinden waarvan we de locatie niet eens weten! Ik heb wel wat belangrijkers aan mijn hoofd. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd en kijk haar aan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld