Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The deadliest predator

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Een kleine glimlach verscheen rondom mijn lippen door zijn bevestiging. Ik keek hem aan, maar kon geen kant op toen hij zei dat hij een plan had. "Maar William, ik zei toch dat ik dat niet wilde." Zei ik zachtjes. Ik wilde gewoon niet dat hij zijn leven opofferde voor mij.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
'Dan..Dan blijf ik hier.' zeg ik wanhoopig, ik zou mijn toekomst zelfs voor haar op offeren. Ik heb liever dat zij hier uit komt dan dat ik haar moet zien sterven en er maar mee moet leven. 'Ik wil niet dat je dood gaat.' zeg ik zacht en duw een verdwaald plukje haar achter haar oor.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
"William, dat is gewoon het beste voor iedereen. Zorg jij nou maar gewoon dat de armen er beter van worden." Zei ik en trok me toen los. Ik duwde hem de cel uit en sloot meteen de deur, zodat hij niet meteen weer naar binnen kon.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Net wanneer ik haar wil tegenspreken hoor ik wachters deze kant oplopen, 'Ik hou van je.' fluister ik snel en loop dan snel naar de uitgang en kom ik de wachters onderweg tegen. Er moest een amnier zijn dat ik het kan voorkomen dat Alessia wordt opgehangen voor dat de dag hier is.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Met een verdrietige blik kijk ik hem na. De wachters kwamen mijn kant op en bleven even voor mijn cel staan. Ik bleef gewoon staan, want bang was ik niet voor ze en dood ging ik toch al. Dus veel konden ze me niet maken. Al snel liepen ze dan ook door.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Met een zucht haal ik een hand door mijn haar terwijl ik door de gangen van het kasteel loop, mijn gedachtes kunnen niet stoppen met denken aan Alessia. Ik kan haar niet dood laten gaan, dat kan gewoon niet. Ze moest hier levend uit komen en daat ging ik voor zorgen, vanacht zal ik haar bevrijden. Ik weet alleen dat ik niet met haar mee kan, ze had gelijk. Yarlan had mij nodig.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Rustig liep ik terug naar het bed in de cel en liet me er op neer ploffen. Alles was zo snel gegaan en ik had verkeerd gehandeld. Zuchtend staarde ik voor me uit tot ik een bekend iemand in de gang zag verschijnen. Niet dat ik blij was die gene te zien. Blijkbaar had hij de wachters omgekocht om mij een bezoekje te kunnen brengen. Ruw kwam ik overeind en probeerde geen greintje angst te tonen. "Wat kom je hier doen?" Zei ik kort en keek naar de man die voor mijn celdeur was blijven staan. "Ik kom alleen maar om te praten." Zei hij en een kleine grijns verscheen rondom zijn lippen. Het beviel me niet die grijns. Hij was meer van plan dan alleen praten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Met een zucht ga ik naar mijn kamer, geen behoefte om met mensen te praten. Eenmaal boven kijk ik uit mijn grote raam naar het dorp, het was klein vanaf hier maar als je het dorp in zou gaan zou je merken dat het het levendiger is dan ooit. Ze waren allemaal enthousiast over het feit dat ik binnekort de troon zal opvolgen met een koninging aan mijn zijde, ze konden niet wachten tot ze weten wie het is. Ik schudt mijn hoofd en draai me om, zo ver het er nu uit zag had niemand echt mijn aandacht getrokken behalve de een die ik niet kan hebben. Alessia.. Voor haar zou ik alles over hebben, zelfs Yarlan. Ook al weet ik dat ze dat niet wilt, iets in mij zegt er samen met haar er van door te gaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
"Dat maak je mij niet wijs." Gromde ik zachtjes en keek hem strak aan. Hij begon te lachen en maakte de celdeur open. Met de zelfde grijns stapte hij de cel binnen en liep op me af. "Waag het niet." Kwaad keek ik zijn kant op en deed een paar stappen achteruit. "Wachters!" Riep ik uiteindelijk, maar de kans dat ze me gingen helpen was klein. Hij pakte me ruw vast en drukte me tegen de muur. "Laat me los!" Nog steeds liet ik geen greintje angst aan hem zien. Voor ik het wist had ik de eerste paar klappen al te pakken. Een paar fikse schoppen in mijn maag volgden. Van de pijn kroop ik in elkaar en bleef roerloos liggen. "Heb je verdiend!" Zei hij en spuugde vervolgens naar me. "Je bent zwak. De laatste waar ik het van had verwacht. Vrouwen, altijd het zelfde. Jij bent geen uitzondering." Weer eens schop volgde. "Het liefst dood ik je hier ter plekke, maar ik gun de rest van het dorp jou dood op het plein. Ik kijk er nu al naar uit." Lachend verliet hij de cel en verdween.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Ik had een plan bedacht. Het was misschien niet het beste,slimste en doordachtste plan ook maar het moest werken, het was de laatste kans. Ik ijsbeer door mijn kamer heen en kijk naar de tas die netjes op mijn bed stond, er zat wat kleding en eten in voor zo wel mij als Alessia. Ik werp een blik op de klok en zie dat het tijd is dat ik stap 1 van het plan ging uitvoeren, zo stil mogelijk ga ik de gangen van het kasteel door, richting de stallen. Eenmaal daar zadel ik twee paarden op, hopend dat Alessia wist hoe ze moest rijden, het waren twee van de snelste paarden in het koningrijk. Als ik klaar ben zet ik ze terug in hun stal zodat we ze zo snel mogelijk kunnen pakken als we hier zijn. Met een laatste blik loop ik snel richting de kerkers, de wachters lagen half te slapen en merkte niet dat ik langs ze naar beneden liep, als het uit had gemaakt had ik ze ze laten ontslaan. Zo stil mogelijk loop ik naar Alessia haar cel, wat ik daar aan tref is niks meer dan een bloedrig hoopje Alessia die in een fetus houding ligt, 'Alessia?!' zeg ik zacht maar wel zo hard dat ze het kan horen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Roerloos blijf ik op de grond liggen. Mijn hele lichaam doet pijn. Af en toe snak ik een beetje naar adem omdat het bloed in de weg zit om goed te kunnen ademen. Vreselijk was het, maar ik had het verdiend. Had ik me maar aan mijn missie moeten houden. Ik wist dat dit zou gebeuren als ik hem niet gehoorzaamde. Het liefst had ik gehad dat hij me hier had gedood, dan was ik er van af geweest. Ik kijk pas op als ik een andere bekende stem hoor. "Ga weg." Zei ik bijna onverstaanbaar. Ik wilde niet dat hij me zo zag. Met moeite probeerde ik helemaal overeind te komen en kreunde van de pijn. Ik voelde bloed langs mijn mondhoeken glijden. Waarschijnlijk zag ik er echt vreselijk uit. "Ga weg." Probeerde ik nogmaals en probeerde William scherp te krijgen die bij de celdeur stond.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Snel pak ik de sleutel van achter het schilderij en open haar celdeur, voorzichtig kniel ik bij haar neer en kijk naar de ergste verwondingen. 'Ik ga niet weg, alleen als wij samen weg gaan.' zeg ik zacht en pak voorzichtig haar hand vast. Ik ben redelijk bezorgdt over het bloed dat uit haar mond komt, dat kan nooit goed zijn. Ook al weet ik dat ze het niet wil moeten we hier weg, 'Alles staat klaar, we kunnen weg gaan.' zeg ik en laat haar even de tas zien die om mijn schouder hangtm

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
"Nee, nee." Bracht ik met moeite uit toen William de cel binnen kwam. Hij moest hier weg anders kreeg hij meer problemen. Ik wilde niet dat hij zijn land zou verlaten voor mij. Zijn hand voelde ik de mijne vast pakken en keek hem aan. "William, nee. Jij gaat dit niet doen. Je volk heeft je nodig!" Mijn hand trok ik los en veegde het bloed dat langs mijn mondhoeken liep weg. "Jij gaat terug naar het kasteel." Zei ik kwaad en voelde hoe de pijn door mijn buik verspreidde. Even kromp ik weer in elkaar, maar gaf niet op. "Daarnaast ben ik veel te gewond om te kunnen reizen. Zo kan ik niet paardrijden." De tas trok ik van zijn schouder en negeerde de pijn die door mijn lichaam bleef gaan. Ruw gooide ik die de cel uit tegen de muur. "Jij geeft je volk niet op voor mij!" Ik wilde dit niet, hij moest hier blijven. Het volk rekende op hem, zijn vader rekende op hem. Ik zou hem alles afnemen als we gingen vluchten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
William
Ik wist ergens dat dit ging gebeuren, tuurlijk wilt ze niet mee. Met een zuchr schudt ik mijn hoofd, 'Alessia kijk naar je zelf..' zeg ik zacht'Ik biedt je een kans om te leven en je gooit hen de cel uit.' Ik haal mijn hand door mijn haar en ga naast haar tegen de muur aan zitten. 'Het was ook een dom idee, je wilt alleen het beste voor me maar je moet aan je zelf denk Ales..' zeg ik en kijk naar de tralies naast de open deur. Mijn hart zou het niet aankunnen om haar te zien sterven en dan door te gaan met een van de dames die alleen de troon wilt. Zo was ik niet. 'Alsjeblieft Alessia..' zeg ik zacht maar weet dat ze nooit gaat ingeven.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Alessia
Koppig schudde ik mijn hoofd. "William, snap je het dan niet? Je bent een kroonprins, de opvolger van de vader. Je hebt geen andere broers. Ik wil niet dat jij je vader, familie en je volk in de steek laat voor mij. Dat ik daar voor moet sterven is mijn eigen schuld." Ik keek opzij naar hem en veegde weer opnieuw wat bloed weg. "Zij hebben je nodig." Herhaalde ik nogmaals. "Vergeet niet dat ik je probeert het te vermoorden. Wie zegt dat ik het niet weer ga proberen." Natuurlijk zou ik dat niet doen, maar ik moest toch iets zeggen om hem er van te overtuigen dat ik niks goeds in de zin had. Dat het gewoon zo beter was dat ik werd gedood en hij het koninkrijk moest gaan runnen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld