schreef:
Lily was te lief voor hem. Nu, morgen, de rest van hun tijd samen. Waarschijnlijk zou hij het allemaal verpesten, zou hij iets doen wat niet door de beugel kon. Of misschien zou ze er wel achter komen wat hij achterhield, waardoor ze bij hem weg zou gaan. Iets in die richting. Hij hield zijn hoofd iets schuin en keek naar zijn shirt. Had hij een groen shirt? Voor zo ver hij wist helemaal niet. Tot hij zich bedacht waar dat vandaan kwam.
'Die had ik geleend van een vriend,' gaf hij toe. Hij was op de bank blijven slapen, maar hij had zich verslapen en moest zich haasten om op tijd op het project te kunnen komen. Hij had het shirt te leen gekregen en had het ook weer teruggegeven. Groen was oké, hoewel hij het stiekem toch hield bij de zwarte shirts. Het was simpel, makkelijk en vaak ook goedkoop. Shirts met printjes en frutsels waren gewoon duurder. Hij had heus wel een goed gevoel voor kleren, maar met zwart zat hij eigenlijk altijd goed. Al helemaal nu versleten kleren en gaten in waren.
'Oh, die. Ik zal eraan denken,' beloofde hij. Hij droeg het vest regelmatig, maar ze mocht het heus wel eens van hem jatten als ze dat wilde. Alsof het hem iets kon schelen dat zij zijn vesten zou dragen, op Zack na zou het waarschijnlijk niemand opvallen. Oversized was ook al in de mode.
Hij glimlachte even toen ze zei dat ze nooit weg zou rennen, maar reageerde er niet direct op. Hij vond het lief, maar ze kon hem niet beloven dat ze dat nooit zou doen. Ze kenden hem nog niet zo lang, er waren nog een hoop dingen die ze nog niet wist. Hij bestudeerde Lily slechts en fronste toen haar hand langs zijn lichaam vloog, waarna haar hand kort oplichtte in allerlei verschillende kleuren.
'Niets ziet er nog vreemd uit voor mij.' Hij had al tientallen gaven gehad, hij kon nergens meer raar van opkijken. Waarschijnlijk zou hij het niet eens meer raar vinden als hij iemand tegenkwam die bestond uit alle kleuren van de regenboog.
Hij knikte bevestigend toen ze zijn woorden herhaalde en met een klein glimlachje naar hem keek. Die glimlach werd echter al snel een frons en hij leunde met zijn kin op haar hoofd toen ze in zijn armen kroop en haar hoofd tegen zijn borstkas legde. Hij schudde zijn hoofd toen ze zich verontschuldigde.
'Niet doen, Lils. Je weet dat het jouw schuld helemaal niet is. Bovendien is het je verjaardag, dus geen verdriet vandaag, goed?' Hij drukte een kusje tegen haar hoofd en liet haar toen los, waarna hij even naar haar glimlachte en vervolgens het appartement rondkeek.
'Wil je een game spelen?' vroeg hij, met zijn blik op de spelcomputer bij haar tv.
Lily was te lief voor hem. Nu, morgen, de rest van hun tijd samen. Waarschijnlijk zou hij het allemaal verpesten, zou hij iets doen wat niet door de beugel kon. Of misschien zou ze er wel achter komen wat hij achterhield, waardoor ze bij hem weg zou gaan. Iets in die richting. Hij hield zijn hoofd iets schuin en keek naar zijn shirt. Had hij een groen shirt? Voor zo ver hij wist helemaal niet. Tot hij zich bedacht waar dat vandaan kwam.
'Die had ik geleend van een vriend,' gaf hij toe. Hij was op de bank blijven slapen, maar hij had zich verslapen en moest zich haasten om op tijd op het project te kunnen komen. Hij had het shirt te leen gekregen en had het ook weer teruggegeven. Groen was oké, hoewel hij het stiekem toch hield bij de zwarte shirts. Het was simpel, makkelijk en vaak ook goedkoop. Shirts met printjes en frutsels waren gewoon duurder. Hij had heus wel een goed gevoel voor kleren, maar met zwart zat hij eigenlijk altijd goed. Al helemaal nu versleten kleren en gaten in waren.
'Oh, die. Ik zal eraan denken,' beloofde hij. Hij droeg het vest regelmatig, maar ze mocht het heus wel eens van hem jatten als ze dat wilde. Alsof het hem iets kon schelen dat zij zijn vesten zou dragen, op Zack na zou het waarschijnlijk niemand opvallen. Oversized was ook al in de mode.
Hij glimlachte even toen ze zei dat ze nooit weg zou rennen, maar reageerde er niet direct op. Hij vond het lief, maar ze kon hem niet beloven dat ze dat nooit zou doen. Ze kenden hem nog niet zo lang, er waren nog een hoop dingen die ze nog niet wist. Hij bestudeerde Lily slechts en fronste toen haar hand langs zijn lichaam vloog, waarna haar hand kort oplichtte in allerlei verschillende kleuren.
'Niets ziet er nog vreemd uit voor mij.' Hij had al tientallen gaven gehad, hij kon nergens meer raar van opkijken. Waarschijnlijk zou hij het niet eens meer raar vinden als hij iemand tegenkwam die bestond uit alle kleuren van de regenboog.
Hij knikte bevestigend toen ze zijn woorden herhaalde en met een klein glimlachje naar hem keek. Die glimlach werd echter al snel een frons en hij leunde met zijn kin op haar hoofd toen ze in zijn armen kroop en haar hoofd tegen zijn borstkas legde. Hij schudde zijn hoofd toen ze zich verontschuldigde.
'Niet doen, Lils. Je weet dat het jouw schuld helemaal niet is. Bovendien is het je verjaardag, dus geen verdriet vandaag, goed?' Hij drukte een kusje tegen haar hoofd en liet haar toen los, waarna hij even naar haar glimlachte en vervolgens het appartement rondkeek.
'Wil je een game spelen?' vroeg hij, met zijn blik op de spelcomputer bij haar tv.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

