ORPG - The rychess return of the daylar - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Dit was wel zo ongeveer wat Faelar verwacht had. Leuker maakte dat het zeker niet. Faelar kon eigenlijk ook niet besluiten of hij blij was dat Dayla het hele verhoor-gedeelte ging doen of dat hij het juist heel vervelend vond. Hij hoefde Rayvon voorlopig in elk geval niet meer aan te kijken, maar Dayla zou ook niet vriendelijk tegen hem zijn, gokte hij.
Wat hem eigenlijk het meest verbaasde, was dat Andor het voor hem op nam. Even kwam dat nare voorgevoel terug, maar niet lang genoeg om Faelar aan het twijfelen te zetten. Hij had iemand nodig die aan zijn kant stond nu. Dat dat toevallig Andor was, was dan maar zo.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Was Dayla nog aan het slapen? Want dit was de meest rare koortsdroom ooit. Andor nam het op voor Faelar. In geen enkel universum was dit mogelijk. Waar kwam zijn interesse in de halfling plots vandaan? Ze keek even van Faelar naar Andor en weer terug. Ze had iets gemist. In de korte tijd van de spoedvergadering tot de inbraak was er iets gebeurd en Dayla had geen idee wat.
Uiteindelijk keek ze op naar Andor met dezelfde blik die ze hem altijd gaf. Het was geen geheim dat ze hem niet mocht, en dat gevoel was wederzijds. 'Je mag gaan,' zei ze. 'De wacht houden moet buiten, niet?'
Andor keek zijn aartsvijand met een minstens net zo vuile blik terug aan. 'Ik stond net op het punt om te gaan, kolonel Naerin.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Oh geweldig. Alsof het allemaal niet nog beter kon; nu gingen deze twee ruzie maken terwijl Faelar geen kant op kon. Als dit een martel-techniek was, dan werkte het. Hij keek de cel even rond, maar het zou geen cel zijn als het zo leeg mogelijk was. Het duurde dan ook niet lang voor Faelar dan toch maar liever naar Dayla en Andor luisterde dan zijn eigen gedachten. Misschien kwam er nog wel iets zinnigs uit ook - al was Faelar niet erg hoopvol.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek Andor na en keek pas weg toen de deur dicht was. Daarna wachtte ze tot ze de buitendeur dicht hoorde gaan voordat ze ook maar iets ging doen, zoals een stoel pakken, haar sleutels tevoorschijn halen, de celdeur open doen en deze instappen. Eenmaal de deur achter haar dicht getrokken, ging ze zitten. Faelar kon op het bankje zitten als hij dat wilde.
'Heb je een verklaring?' vroeg ze. Hij had een hele goede reden nodig om deze stommiteit van hem te verklaren.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had haar even stil aangekeken terwijl ze bij hem kwam zitten, maar besloot zelf nog te blijven staan. Het was niet alsof hij ergens heen kon, maar zo voelde hij zich toch minder opgesloten. Even aarzelde hij over wat hij zeggen moest; over hoeveel hij zeggen moest. Hoeveel kon hij zeggen zonder te laten merken dat Andor hem hier over verteld had? Waarschijnlijk niet ontzettend veel.
'Ja...' begon Faelar voorzichtig. 'Ik... beloof je in elk geval dat ik nog steeds geen spion ben?' Al snapte hij nu zelf ook wel dat dat niet erg geloofwaardig meer klonk.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
'Dat weet ik,' antwoordde Dayla. Een spion had dit niet gedaan. Inbreken gedurende een situtie waarin iedereen meer alert is dan daarvoor? Idiotie. Dit was een actie uit wanhoop. Desalniettemin voelde het raar om dat toe te geven na zo'n lange tijd van wantrouwen. Niet dat ze Faelar nu werkelijk vertrouwde, dat was onmogelijk op dit moment, maar ze wist dat deze actie niet die van een vijand was.
'En die belofte is allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar daar heb ik niet zo veel aan,' ging Dayla verder. 'Wat was je aan het doen in Rayvon's kantoor, halfing?'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had ook wel zoiets verwacht, maar het luchtte toch wel op het daadwerkelijk uitgesproken te horen. Dat nam niet weg dat hij nog steeds niet zo goed wist hoeveel hij kwijt kon zonder Andor in de problemen te brengen. Hij haalde diep adem en ging toen toch maar zitten. 'Ik hoorde dat Rayvon mogelijk informatie had over.... Waar ik vandaan kom,' maakte hij er uiteindelijk maar van. Zo hoefde hij niet te liegen en hoefde hij de elf er ook niet gelijk bij te betrekken.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla's gezicht bleef neutraal, maar het feit dat iemand buiten haar wist van Rayvon's onderzoek vond ze zorgwekkend. 'Waar je vandaan komt?' vroeg ze. 'En waar mag dat dan niet wezen?' Heel veel wisten ze namelijk nog steeds niet van hem. Nu hij hier zat, had hij eigenlijk geen keus behalve te spreken. Het moment dat hij zou gaan liegen zou hij zijn eigen executie hebben geregeld. Ondanks alle obstakels, was dat niet iets wat Dayla hem toewenste.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
'Dat weet ik zelf ook niet,' bekende Faelar. 'Dat is precies waarom ik daar zo geïnteresseerd in ben.' Hij loog niet! Hij keek wel uit. De halfling snapte net zo goed dat hij niet in een gunstige positie zat op het moment. Als het niet nodig was, wilde hij niet liegen. Hij hoopte dan ook dat Dayla vooral geen (voor hem) lastige vragen zou gaan stellen.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Hij wilde zijn roots vinden. Als er iets was waar Dayla zich in kon vinden, dan was dat het wel. Het ging nu alleen niet om haar, maar om de halfing voor haar neus. 'Je weet zelf niet waar je vandaan komt...' begon ze, om zijn woorden op een andere manier in haar hoofd op een rijtje te kunnen zetten, 'maar Rayvon zou wel de antwoorden hebben?' Dayla trok nu een wenkbrauw op. De logica hier was ver te vinden. 'Dan ben ik wel erg benieuwd wat je hoopte te vinden. En waarom je überhaupt dacht dat je die informatie bij Rayvon zou kunnen vinden.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar knikte langzaam. Hij merkte dat hij eigenlijk net te lang was om comfortabel op het bankje te kunnen zitten. En tien keer van houding veranderen leek niet te werken. 'Dat... Had ik gehoord, ja,' antwoordde hij. Hij lette nog altijd op dat hij Andor's naam niet noemen zou. Dat betekende echter ook dat zijn eerlijkheid hier op moest houden. Als hij Dayla vertelde hoeveel hij al wist, zou ze nog achterdochtiger worden.
'Ik weet het zelf ook niet precies,' ging hij verder, hopend dat hij zo'n goede leugenaar was als hij dacht. 'Gewoon... Iets... Wat dan ook...' glimlachte hij wrang. Hij trok zijn schouders op. 'Als ik niet zo wanhopig op zoek was naar het kleinste beetje informatie, had ik misschien twee tellen nagedacht en geweten dat dit een ontzettend stom idee was.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla kneep haar ogen samen. 'Je hebt er niet lang over nagedacht?' vroeg ze. Dit was een spoor dat ze kon volgen. Zolang Faelar op de volgende vragen de waarheid zou blijven vertellen, dan kon ze misschien begrijpen wat er was gebeurd. Al begon ze wel enkele vermoedens te hebben... Die moest ze nog niet laten blijken. Alles wat ze nu zou verraadden, zou haar informatie kunnen kosten. Met zijn leven op het spel, was dat niet iets wat ze zich kon veroorloven.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar schudde zijn hoofd. Fuck, dat was niét hetgeen dat ze hieruit op moest maken. 'Ben ik wel goed in,' glimlachte hij scheef. 'Een idee krijgen en dat direct moeten uitvoeren.' Misschien hielp dat. Hij hoopte het. Veel anders kon hij niet, zonder duidelijk te maken dat hij inderdaad glashard stond te liegen. Deels. Want voor een deel klopte wat hij zei nog steeds. En af een toe een beetje halve-waarheid was niet per se verkeerd!

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek hem lang en doordringend aan. 'En dat impulsieve idee, dat kwam, wat, uit de lucht vallen?' Ze vouwde haar armen over elkaar. Kom op, Faelar, werk een beetje mee. Het was ontzettend lastig voor Dayla om de gaten niet al zelf in te vullen, maar het was te makkelijk voor Faelar om op gerichte vragen gewoon 'ja' te antwoorden. Ze moest dus geduld hebben.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar trok zijn schouders op. 'Natuurlijk niet.' De eerste regelrechte leugen. Wat een feest... 'Zelfs mijn eerste gedachte is niet om in te breken,' glimlachte hij scheef. 'Maar op een gegeven moment moet je iets...' Misschien dat hij haar nu wel direct van Andor's spoor had. Dat zou fijn zijn. Dat zou heel fijn zijn.
'Van idee naar uitvoering... Gaat een stuk sneller, ja.' Daar hield het liegen voor Faelar dan weer op~ Hij was verder helemaaaal niet impulsief.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld