Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
'Wat heb ik nou aan geld als ik het niet aan jou uit mag geven?' klaagde hij. Wat moest hij nu met zijn geld, het was niet alsof hij iets nodig had hier. Hij hoefde geen huur te betalen, geen eten, geen niks. In principe leefde hij zonder kosten en voor wat hij hier deed, kreeg hij ook nog geld. Het enige wat hij met zijn geld kon doen, was het uitgeven aan haar en dat deed hij graag.
'Als dat is wat je wilt doen op je verjaardag.' hij glimlachte even. Maar pashokjes in gaan betekende ook dat ze kleren bij moest hebben om te passen, wat betekende dat ze zouden gaan shoppen. Niet zijn favoriete bezigheid, maar voor haar verjaardag zou hij het nog wel doen. Hij begreep nooit hoe vrouwen zo veel dingen mooi konden vinden en van alles kochten dat ze niet per se nodig hadden. Hij zou niet klagen, het bleef haar verjaardag.
'Ik kan er niks aan doen dat ik veel slaap nodig heb.' zei hij lachend. Al helemaal sinds hij hier was, had hij een hoop slaap nodig. De trainingen waren vrij intensief en Ryan had altijd wel weer een opdracht voor hem klaar staan, soms moest hij zelfs trainen met mensen uit een ander team omdat Dante dat aan Ryan opgedragen had. Van die trainingen werd je moe en als je vervolgens ook nog een groot deel van de nacht miste, merkte je dat wel.
Hij nam even afscheid van de rest en ging toen achter haar aan. Hij hoefde ook zo nodig niet langer te blijven, hij ging liever met Ivy mee. Bovendien zou de rest waarschijnlijk ook zo wel weggaan, Suzan waarschijnlijk niet alleen deze avond. Dat ze niet alleen was, gebeurde wel vaker, maar deze keer geloofde hij dat het niet de laatste keer zou zijn dat hij de man zou zien. Suzan's vriendjes bleven meestal maar een nachtje en zag hij vervolgens nooit meer.
'Mijn trui?' zei hij even verward. Hij keek even naar zijn trui en hief toen zijn schouders op, waarom ook niet. Hij trok zijn shirt over zijn hoofd en gooide hem toen richting Ivy.
'Ik ga even douchen.' hij pakte zijn spullen bij elkaar en verdween toen in de badkamer. De badkamerdeur deed hij eigenlijk nooit op slot en nu zag hij al helemaal geen reden meer, het was niet alsof het speciaal was om hem te zien douchen. Hij kon zich voorstellen dat Ivy gewoon haar tanden wilde poetsen en voor de douche hing gewoon een gordijn, heftig was het niet echt.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even om hem. "Stop met klagen Ollie, desnoods koop je honderden boxershorts, daar word je vast gelukkig van" grapte ze. Of nou ja, zij zou er al zeker gelukkig van worden. Ze dacht even na. "Okey, je mag iets voor me kopen, maar het mag zeker niet te duur zijn" gaf ze toe waarna ze hem waarschuwend aankeek. "En als ik de prijs veel te duur vind, breng ik het gewoon terug" voegde ze eraan toe. Niet dat ze dat ooit zou doen, dar zou nogal gemeen zijn. Ivy lachte en keek hem aan. "Nee, ik weet dat je shoppen niet fijn vind, dus gaan we heus niet heel de namiddag in de winkels lopen" zei ze vrolijk. "Ik denk er nog wel even over na" Ze knikte. Ze zou nog wel wat vinden, en anders bleven ze gewoob thuis. Het was niet alsof ze dat zo erg vond. "Pfuh, je bent gewoon lui" grapte ze waarna ze hem een kus schonk. Okey, dat was niet waar, Oliver en lui zijn hoorde niet bij elkaar...Oliver en ochtendhumeur waren echter aks broer en zus. Ze gaapte even en leunde op haar hooddkussen terwijl ze met Baylor speelde. Ze duwde de pup zachtjes op zijn rug en aaide zijn buikje. Baylor maakte een vrolijk geluidjd en Ivy lachte. Ze ving zijn trui handig op. "Dankje, hij is gewoon zo warm" Blij keek ze naar zijn grijze trui, okey, ze was hobderd procent zeker dat ze hem die trui niet meer zou terug geven, maar ze kon wel nog een nieuwe kopen voor hem. Ivy knikte even. "Sure, verse handdoeken vind je in de witte kast in de hoek" informeerde ze hem nog. Ivy gaapte even en kleedde haar om in een zwarte short en Olivers trui die over haar heupen viel. Damn, die zat goed. Ze glimlachte tevreden en begroef haar armen in zijn mouwen. Okey, nog een bewijs dat ze best wel verschilden van lengte.Ivy liep naar de badkamerdeur en klopte aan waarna ze binnenliep. "Sorry; kom gewoon even de wastafel gebruiken" zei ze terwijl ze zorgde dat Baylor niet binnen kwam gelopen. Ze gaapte even en nam haar tandenborstel van de plank, nam wat tandpasta en poetste haar tanden. "He Ollie, wanneer ben jij eigenlijk jarig?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze had het nog nooit gevraagd aan hem. "En wat zou je graag krijgen op je vdrjaardag? Ze dacht even na. "Het is zoveel moeilijker om een cadeau te vinden voor een jongen dan voor een meisje" klaagde ze.

Account verwijderd

schreef:
Onder het warme water dacht hij alvast na over een cadeau, maar zo gemakkelijk was het nou ook weer niet. Vrouwen waren over het algemeen vrij gemakkelijk, maar de cadeaus die je dan gaf waren zo origineel niet. Het was makkelijk om er vanaf te komen met een geurtje of nagellak of sieraden, maar het was niet iets wat je je zou herinneren na een jaar. Wat hij dan wel moest geven, wist hij niet zo goed.
Hij liet het water over zijn gezicht lopen luisterde naar Ivy's vragen en geklaag over cadeaus, hij lachte even en stak toen zijn hoofd uit om langs het douchegordijn op naar haar te kijken. Hij glimlachte even, voor iemand die er een hekel aan had om schattig genoemd te worden, zag ze er toch regelmatig schattig uit. Zijn trui was haar iets te groot, wat haar alleen maar kleiner deed lijken. Ivy was niet overdreven klein, maar lang was ze ook niet te noemen. Waarschijnlijk zat ze een paar centimeter onder het gemiddelde. Hij stak ook echt geen drie koppen boven haar uit, gelukkig niet. Wat een ramp zou dat geweest zijn.
'4 september en wil je je echt nu al druk maken over wat je me moet geven op mijn verjaardag? Wat mij betreft geef je me gewoon een shirt of zo.' hij glimlachte opnieuw en ging toen weer normaal staan. Hij spoelde zich af en gaapte toen, warmte maakte nu eenmaal slaperig. Hij bekeek de vele flesjes in de douche, daar zag je het verschil tussen mannen en vrouwen weer. Mannen hadden misschien twee flessen op hun badkamer staan, vrouwen leken er wel honderden te hebben. Alle flesjes leken op elkaar en hij besloot er maar niet aan te zitten, voor hij weer iets zou verpesten.
'Tenzij je graag ziet hoe ik me aankleed, zou ik toch maar eens naar bed gaan.' merkte hij lachend op. Hij draaide de douche dicht en keek weer even om de hoek van het gordijn naar Ivy. Hem kon het weinig schelen, maar hij kon maar beter gewaarschuwd hebben voor hij ook daadwerkelijk de douche uit zou stappen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy poetste haar tanden heel erg grondig na de pizza en verwijderde haar makeup. Ze was net bezig met haar haar goed te leggen toen ze zijn hoofd om het douchegordijn zag verschijnen. Zijn haar druppelde nog. "4 september..." herhaalde ze. Ivy trok een pruillipje. "Maar...dat is nog zo lang" Ze ergerde zich eraan. "En een t-shirt is zo saai, ik wil iets origineels vinden" zuchtte ze. Ze grinnikte even. "He, ik hoor je gapen tot hier" plaagde ze hem. Ivy gniffelde even. "Ohhh I wouldn't mind at all" grapte ze waarna ze toch de deur opentrok. "Haardroger ligt in de kast naast de handdoeken" vermeldde ze nog voordat ze de badkamer uitliep en Baylor oppakte die weer binnen probeerde te komen. Ze sloot de deur achter zich en hief haar hondje op. "He kleine rakker, wil je zo graag Ollie naakt zien?" Mompelde ze even met een grijns. Ze drukte een kusje op zijn snoetje en krabde achter zijn oortjes. Ze ruimde op in haar kamer, op normaal tempo, aangezien ze nogal vermoeid was en hard rennen vergde veel energie van haar. Ze stak alles weer in de houten doos en bemerkte toen pas een zwart kadertje op haar bureau. Ze glimlachte breed toen ze eag wat het was. Een foto van Oliver enhaar op het gala! Ze keek blij naar de afbeelding. Ze stonden er allebei glimlachend op, Oliver natuurlijk weer smoking hot in zijn pak. Ivy pakte een stoel en zocht een perfect plaatsje tussen de andere foto's. There. Ze hing hem op en bekeek het even vanop afstand om zeker te maken dat het recht hing. Perfect gewoon. Ivy sprong weer van de stoel en ging verder met opruimen. De doos zette ze terug in de kleerkast, haar cd's stapelde ze weer op een pakje, Baylors speeltjes weer in ijn mand, enzovoort. Ze gaapte nogmaals. Hah, dat kwam ervan als je de vorige nacht nogal weinig slaap had gehad.

Account verwijderd

schreef:
Hij lachte even toen ze vertelde dat ze dat niet erg zou vinden, maar vervolgens toch de deur open trok en er vandoor ging. Kort liet hij zijn blik nogmaals over de flesjes glijden, waarna hij de douche uit stapte en in zijn kleren schoot. Hoewel je het niet echt kleren kon noemen, hij sliep zonder shirt, dus op een boxer en sportbroek na was er weinig te vinden. Ivy leek er nooit problemen mee gehad te hebben dat hij zonder shirt sliep, dus had hij besloten dat hij er geen aan zou trekken. Shirts irriteerden hem bij het slapen.
Hij sloot de deur van de badkamer weer achter zich en keek kort naar Ivy, die naar de muur keek. Heel even was hij verward, tot hij de foto zag en even grijnsde. Hij wist niet eens dat die foto gemaakt was, maar ze zag er mooi uit op die foto. In het echt had ze er nog mooier uitgezien, maar op de foto zag ze er ook mooi uit. Toen ze vervolgens op begon te ruimen, besloot hij dat hij het opruimen wel tot morgen zou bewaren. De meeste mensen ruimden niet op net voor ze gingen slapen, Ivy dus wel.
'Kunnen we niet morgen opruimen, daar ben ik nu te lui voor.' klaagde hij, terwijl hij in haar bed stapte en de deken over zijn hoofd gooide. Het was een stuk kouder alleen, hij hoopte maar dat Ivy snel klaar was met haar spullen. Een diepe zucht gleed over zijn lippen en hij duwde de deken weer van zijn hoofd om naar haar te kijken, zelfs als ze moe was, was ze sneller dan normaal.
'Leuk, die trui zo.' merkte hij op. Hij zou maar niet zeggen dat het in werkelijkheid best schattig stond, hij zou haar daar toch nooit van overtuigd krijgen. Hij draaide op zijn rug en keek even naar het plafond, waarschijnlijk het enige deel van haar kamer dat leeg was. Lang keek hij daar echter niet naar, al snel stak hij zijn armen uit naar Ivy in de hoop dat ze zou stoppen met opruimen en bij hem kwam liggen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte nogmaals toen hij binnen kwam gelopen en grijnste breed. "Wat vind je van de foto?" Vroeg ze trots waarna ze Baylor op het bed plaatste. Ze vond het wel een leuke herinnering.Ze lachte om Oliver. "Stop met klagen, ik moetnog steeds wraak nemen van wat je deed voor dat we gingen gaan eten" Ze kachte zachtjes en schoof wat dozen onder het bureau. Ze kon er niet tegen wanneer alles zo rolmmelig lag, ze moest haar dingen vlug kunnen terugvinden wanneer ze iets nodig had. Ze nam haar gsm van het bureau en nam stiekem een foto van Oliver die onder de dekens lag. Nieuwe wallpaper. "En hoezo "we", jij gaat niet opruimen hoor" Ze stak haar tong naar hem uit en draaide een pirouette. "Vind ik ook, hij zit gewoon super goed...mag ik hem houden?" Ze keek hem vrolijk aan en lachte toen hij zijn armen naar haar uitstak. "Momentje" Ze nam Baylor in haar armen en legde hem op zijn eigen kussen op het bed. Ze kroop tegen Oliver aan en gaapte nogmaals. "Nu tevreden?" Ze richtte haar hoofd naar hem op en glimlachte. Ze legde haar hoofd tegen zijn borstkas en keek hem aan. "Hmmm, moeten we morgen echt opstaan?" Vroeg Ivy met een pruillip. Ze wist heus wel dat de training van morgen belangrijk was. Ivy draaide haar even om om haar goed te leggen.

Account verwijderd

schreef:
'Je ziet er mooi uit op die foto.' antwoordde hij, waarna hij zijn blik weer naar de foto liet glijden. Hij zag eruit zoals hij er altijd uit zag, maar Ivy zag er nog mooier uit dan normaal. Waarschijnlijk zou hij de foto nog wel eens bekijken als ze even weg was, gewoon om haar te bekijken. Er zaten bovendien wel meer herinneringen aan die foto dan alleen het gala, hij zou hem zeker nog eens bekijken.
'Wraak? Ik geloof niet dat je het zo erg vond.' zei hij lachend. Hij sloeg zijn armen om haar heen toen ze in bed kroop en duwde een kus tegen haar wang. Je had mensen die zo ver mogelijk van elkaar af sliepen en je had mensen die dat niet deden, hij sliep het liefst zo dicht mogelijk bij de ander.
'Ik denk niet dat we er onderuit komen. Maar misschien krijg je wel vrij als je zegt dat het je verjaardag is. Dan kun je toekijken hoe de rest traint. Misschien laat Ryan ons wel eerder gaan als hij ziet dat je helemaal alleen bent.' hij glimlachte even en liet zijn vingers over haar arm glijden. Hij had weinig zin in trainen in het algemeen, dat kwam er van als je eens een dag vrij had. Bovendien zou hij het liefst de hele dag in bed blijven liggen als dat kon, maar helaas.
'Ik denk dat Jules en Suzan binnenkort wel samen zullen zijn. En Derek en Elise zijn al samen, maar ik geloof niet dat ze bij elkaar slapen. Dus uiteindelijk blijven Jason en Ryan over. Nog even en iedereen heeft een relatie en iedereen is te druk om nog te trainen.' hij glimlachte even. Hij kon zich niet voorstellen dat Ryan geen vriendin had, de man was er serieus genoeg voor en bovendien was hij ontzettend vriendelijk. Misschien wilde Ryan zelf geen relatie, hij had er nooit echt naar gevraagd. En Jason was gewoon een verhaal apart, hij kon zich gewoon sowieso niet voorstellen dat de man een serieuze relatie zou hebben.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimkachte even. "He, jij ziet er ook anders niet al te mis uit op die foto" vertekde ze hem. "Nou ja, niet alleen op die foto natuurlijk" Ze keek hem aan met een vrolijke grijns. Het was de waarheid, Oliver kon met alles wegkomen. Als hij nu een t-shirt let een effen print of een drukke print droeg, hij stond er mee. Ivy vond daarom dat jongens het makkelijker hadden. Gemakkelijk kleren kiezen, slapen in bloot bovenlijf, plassen tegen bomen...klinkt als heaven toch? Ivy trok een pruillip. "Wel, ik vond het heel, heel, heel erg" loog ze. Ivy glimlachte en kroop terug in zijn warme armen. Haar hand gleed over zijn borstkas en ze sloot haar ogen even kort van de slaperigheid. "Nah, ik doe liever mee aan de trainingen, geloof het of niet, ik vind trainen eigenlijk niet zo erg" bekende ze. "Het zorgt ervoor dat je je goed en zelfzeker voelt over jezelf" voegde ze er half slapend aan toe. Ze sloot haar ogen weer even en gaapte. "Ohh, en dat denk ik ook, ik hoop het toch" Zei ze bedachtelijk. "Ze zijn wel schattig samen" mompelde ze even. Ivy lachte even. "Wel, alsRyan en Jason nu met elkaar gaan dan is dat probleem opgelost" grapte ze. "Leve Rayson" gniffelde ze. "Ook al denk ik dat ze allebei niet zo blij zullen zijn met dat idee" Een tijdje lagen ze allebei stil en Ivy voelde haar al snel indommelen. Het was een drukke dag geweest, en de slaap die ze tekort had kwam al snel weer de kop op steken. "Slaapzacht" mompelde ze even terwijl haar ogen dichtvielen en ze haar hoofd op zijn borstkas liet rusten. Binnen het kwartier lag ze al rustig in slaap.

Account verwijderd

schreef:
'Soms betwijfel ik of je me wel eens ziet in de ochtend als ik een slecht humeur heb, dan zie ik er echt zo geweldig niet uit.' zijn ogen zaten meestal half dicht en hij sjokte een beetje door de gangen, hij was dan lang niet zo energiek en vrolijk als normaal. Nu was hij nooit zo vrolijk als Ivy, hij sprong niet enthousiast op en neer en begon niet met zijn armen te zwaaien. Ivy deed dat wel, dat amuseerde hem altijd weer.
'Je klonk niet alsof je het heel, heel, heel erg vond.' hij lachte even en duwde een kus tegen haar wang, het was niet alsof hij haar daarop zou veroordelen, hij begreep het wel. Hij was gewoon blij dat hij niet in haar situatie gestaan had, voor hem was dat zo veel ingewikkelder geweest.
'Misschien. Maar je hebt de training niet nodig, je ziet er altijd al mooi uit.' mompelde hij, waarna hij gaapte. Iedereen in het instituut was fit, Ivy ook. Op een of andere manier leek ze toch nooit zo zeker van haarzelf, alsof ze anderen zo veel mooier vond. Wat overigens totaal niet het geval was, in zijn ogen dan. Hij had een groot deel van de mensen op het instituut nu ondertussen wel gezien, maar geen van hen vond hij zo mooi als Ivy. Natuurlijk lag het een beetje aan waar je van hield, maar dan nog kon niemand ontkennen dat Ivy mooi was om te zien.
'Ik weet niet wat jij doet, maar ik loop binnenkort haar kamer binnen met een excuus als ik weet dat Jules daar is. Het is tijd voor wraak.' hij glimlachte even. Suzan kwam regelmatig Ivy's kamer binnen stormen, het werd tijd dat ze wist hoe dat was. Voor hem zou dat op dit moment wel grappig zijn, voor Suzan waarschijnlijk wat minder. Arme Jules, maar hij zou Suzan er niet zo makkelijk vanaf laten komen.
Hij keek even naar Ivy toen ze in slaap dommelde en toen sloot hij ook zijn eigen ogen, hij was wel toe aan slaap. Morgen was het haar verjaardag, hij geloofde er niks van dat ze dan de hele dag zouden gaan trainen. Ze mochten dan hun verjaardag nooit echt vieren, ze zouden ook niet haar hele dag vergallen door de hele dag te trainen. Met die gedachte viel hij in slaap, hij had er waarschijnlijk nog geen vijf minuten voor nodig gehad.

Account verwijderd

schreef:
Lang kon ze echter niet slapen. Om één uur schoot ze happend naar adem overeind en hield haar arm op haar buik. Ze kreunde even, niet weer. Ze voelde de tranen op haar wangen lopen en veegde ze vlug weg. Ze dacht nu echt dat ze goed zou slapen voor een keer. Ivy beet hard op haar onderlip en probeerde haarzelf te kalmeren. Ze sloot haar ogen weer en concentreerde zich op haar hartslag, die racete als een gek. Ze slikte even moeizaam en kroop vanuit de dekens. Heel stilletjes trippelde ze naar de badkamer waar ze haar op het deksel van het toilet liet zakken en haar hoofd tussen haar benen stak. "Okey, rustig in..en uit ademen" mompelde ze zachtjes. Ze voelde nog steeds tranen lopen over haar wangen. Het moest ophouden. Ivy stond op en waste haar gezicht met ijskoud water. Ze plenste het water in haar gezicht en werd meteen al wat wakkerder. Ivy haalde en hand door haar haren en fronste even. Shit, haar hart was nog steeds als een razende te keer aan het gaan. Ze zag de beelden weer voor haar ogen flitste en liet zich zakken tegen de muur terwijl ze haar ogen sloot. Veel rook en vlammen, en heel erg veel gegil. Angstige gezichten. Ze haalde een hand over haar gezicht; Oliver lag gelukkig nog te slapen toen ze uit het bed strompelde en Baylor had ook geen kik gegeven. Ze kroop wat dieper in haar trui. Wat moest ze nu? Ze was bang om weer terug te gaan slapen. Wat als ze nou weer nachtmerries zou krijgen? Dan was ze nog liever extreem moe op haar verjaardag. Ze zou het niet aankunnen als ze weer een nachtmerrie zou hebben op deze avond.

Account verwijderd

schreef:
Hoewel hij best een diepe slaper was, kwam er altijd een moment waarop hij wakker zou worden. In dit geval werd hij waarschijnlijk niet wakker van het feit dat hij alleen lag of dat de hond op het bed sprong, maar van het licht uit de badkamer. Ze sliepen in het donker, waardoor het licht alleen maar een sterkere werking had. Heel even duwde hij zijn ogen dicht, hij was nog altijd vermoeid. Dat was voor hem niet abnormaal, maar nu voelde hij zich nog vermoeider dan in de ochtend. De wekker verklaarde al veel, het was nog niet eens half twee. Hij wreef in zijn ogen en duwde zichzelf overeind, kijkend naar de badkamer. Hij hoorde geen geluid, maar hij wist zeker dat Ivy daar moest zijn. De hond was er en ze lag niet in bed, ze moest daar wel zijn. Hij gaapte en ging toen staan, waarna hij heel even stil bleef staan om zijn evenwicht te behouden en de badkamer op liep.
Heel even was hij verbaasd, hij trof Ivy aan in een staat die hij nog niet eerder had gezien. Heel even keek hij slechts naar haar, niet wetende wat hij moest doen. Toen besloot hij dat hij ook niet gewoon kon blijven staan, zo stom was hij nu ook weer niet. Dus ging hij maar naast haar zitten. Zijn vermoeidheid verdween als sneeuw voor de zon, er waren belangrijkere dingen aan het gebeuren. Hij sloeg allebei zijn armen om haar heen en streelde zacht door haar haar.
'Wil je erover praten?' vroeg hij voorzichtig. Bijna had hij gevraagd of het wel ging, maar dat zou de stomste vraag ooit zijn. Dat wist hij alleen uit ervaring, maar in elk geval deed ervaring hem goed. Ze hoefde er niet eens over te praten, hij zou er niets over zeggen. Ze zag er niet uit alsof het goed ging, misschien wilde ze er gewoon helemaal niet over praten. Hij keek slechts naar haar, wachtend op haar antwoord of in elk geval een teken van leven.
In principe was het nu haar verjaardag, maar daar besloot hij maar even mee te wachten. Ze was nu weer een jaartje ouder, hoewel vrouwen daar altijd een hekel aan leken te hebben.

Account verwijderd

schreef:
Ivy zat verward na te denken toen ze voetstappen hoorde op de grond en de deur zachtjes openging. Shit, ze had hem wakker gemaakt. Ivy leunde lichtjes tegen hem toen hij zijn armen om haar heen sloeg en legde haar hoofd op zijn schouder. Ze aarzelde even en schudde zachtjes haar hoofd. Misschien morgen... Vermoeid knipperde ze met haar ogen. "Gewoon een nachtmerrie" mompelde ze zachtjes terwijl ze nog steeds in zijn armen zat. "Sorry dat ik je wakker heb gemaakt, ik heb geprobeerd zo stil mogelijk te zijn" zei ze met een kort fronsje. Ze gaapte zachtjes. "Ik heb al sinds een paar jaar geleden nachtmerries over dingen die zijn gebeurd op een missie, verschrikkelijke dingen Oliver, en ik krijg ze maar niet uit mijn hoofd" zei ze zachtjes. Hij moest haar nu vast en zeker belachelijk vinden. Ze was echt gigantisch slaperig maar ze kon gewoon niet slapen. Ze zou teruggetrokken worden in dat dal van nare dromen. "En ik kan echt niet slapen" voegse ze er aan toe met een zuchtje."ik ben bang dat als ik in slaap val alles weer verkeerd gaat lopen" legde ze uit. Ze sloeg haar qrmen om hem heen en liet hem een tijd niet los. "Sorry dat je dit moet meemaken, mijn kleine mental breakdown" Ze keek hem even aan met een frons. "Het ging best wel beter sinds jij hier slaapt en ik dacht dat ik er ook wat minder last zou van hebben maar blijkbaar niet" slikte ze. Ze liet de puntje van zijn haar over haar vingertoppen glijden. "I'm sorry" fluisterde ze weer zachtjes.

Account verwijderd

schreef:
Een hele tijd zei hij gewoon niets, luisterend naar hoe ze het niet wilde vertellen en het vervolgens toch deed. Vervolgens dacht hij na over haar woorden, over waar ze last van had en dat ze nu niet langer kon slapen. En terwijl hij dat deed, hield hij haar gewoon vast terwijl hij zacht met zijn vingers door haar haar streelde. Hij kon zich er iets bij voorstellen, bij de nachtmerries. Hij had waarschijnlijk ook wel eens nachtmerries gehad, maar hij had ze niet regelmatig. Vroeger had hij ze gehad, maar ze hadden niets te maken gehad met de bende of de missies hier.
'Als je in slaap valt, loopt het misschien ook wel weer verkeerd. Maar je kunt niet weigeren te slapen, Iv. Je hebt je slaap nodig.' mompelde hij. Hij kon haar nachtmerries niet veranderen en hij kon er ook weinig tegen doen. Als hij iets kon doen, had hij het gedaan, maar dat kon hij niet. Zij zelf kon er al niets tegen doen, dan kon hij het al helemaal niet.
'Maar de enige manier om er af te komen is door te accepteren wat er gebeurd is. Je deed je best en je kon er niets tegen doen, niemand neemt je iets kwalijk.' hij keek even naar haar. Als ze vrede had met wat er gebeurd was, zou ze er waarschijnlijk snel vanaf zijn. Maar accepteren was niet zo makkelijk als dat het leek, dat wist hij ook wel.
'Dit is een mental breakdown? In dat geval kom je al helemaal nooit meer van me af.' hij glimlachte even bemoedigend naar haar. Ze kon het wel aan, ze was sterker dan dat. Misschien niet direct, maar vroeg of laat.
'Maar als je wilt, kan ik je wakker maken als je onrustig wordt. Dan heb je er vannacht in elk geval geen last van.' stelde hij voorzichtig voor. Hij kon niets aan de nachtmerries doen, maar hij kon ze wel voorkomen. Als hij haar wakker maakte elke keer dat ze onrustig werd, zou ze nooit aan de nachtmerries toe komen. Het betekende wel dat hij zijn slaap moest opofferen, maar dat kon hij wel voor een nachtje. Bovendien was het haar verjaardag morgen, zij hoorde een leuke dag te hebben, hij niet. Iedereen zou het wel aan kunnen als hij weer eens door de gangen sjokte, maar haar verjaardag zou verpest zijn als zij zo vermoeid was dat ze geen energie had om te lopen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy gaapte even. Hij had een punt. Ze kon niet voor eeuwig wakker blijven, hoeveel pure koffie ze zelfs zou drinken, ze had haar slaap nodig. Ze genoot van zijn strelingen en sloot haar ogen een seconde. "Accepteren.." herhaalde ze zachtjes. Kon ze dat? Ze slikte even. Ze zou het moeten proberen. Misschien moest ze eens iemand zoeken die haar kon helpen, een psychiater? Ze luisterde aandachtig naar hem en een schuine glimlach verscheen op haar gezicht toen hij dat zei. "Ik ben blij dat ik nooit meer van je afkom" zei ze eerlijk. Ze keek hem weer aan en fronste even. "Dat moet je niet doen, iedereen weet dat jij je slaap nog erger nodig hebt dan ik" zei ze met een korte knik. Ze wou niet dat hij wakker bleef door haar. "Nee, maar...als ik niet meer kan slapen, mag ik je dan wakker maken?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Ze zou het hem niet kwalijk nemen als hij dat niet wou, ze snapte hem wel. Ivy stond op met een gaap. "Het is hier koud" zei ze slaperig. Ze trok Oliver aan zijn arm zachtjes mee en kroop voorzichtjes, om Baylor niet wakker te maken, terug in bed. Opgelucht zuchtte ze toen ze de warme dekens om haar heen voelde en ze ging weer naast Oliver liggen. Haar ogen gleden naar de wekker, wacht... Ivy keek met een glimlach even naar Ollie. "Het is in feite mijn verjaardag nu, krijg ik een verjaardagskus?" Ze lachte zachtjes en legde haar hoofd weer op zijn borstkas. Ze had wel zin in morgen, als ze niet te moe zou zijn. Alsnog zou ze haar enthousiasme faken als ze te moe was om iets echt leuk te vinden.

Account verwijderd

schreef:
Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen ze vertelde dat ze blij was dat ze nooit meer van hem af zou komen, hij was blij dat ze daar zo over dacht. Hij had een stabiel leven gehad en hij was toe aan meer stabiliteit nu zijn leven alles behalve stabiel was, Ivy zou een groot deel daarvan zijn. Zijn ouders had hij alweer opgezocht, het begin was gemaakt. Hij wilde een gezin en hij wilde trouwen en alle dingen doen die normale mensen ook deden, hoewel hij haar dat nooit verteld had. Ze hadden nog niet lang genoeg iets om daar al over te beginnen, waarschijnlijk zou dat haar alleen maar wegjagen.
'Ja. Maar ik denk dat jij eerder ligt te slapen dan ik, sinds jij nog altijd loopt te gapen.' zijn vermoeidheid verdween op het moment dat hij zich ergens zorgen over maakte, wat hij in dit geval ook wel direct gedaan had. Hoe kon hij ook anders, hij had Ivy aangetroffen op de badkamer en ze had er verre van blij uitgezien. Waarschijnlijk zou de slaap wel weer terug komen, maar voor nu zou hij wel wakker blijven. Waarschijnlijk zou hij zich zorgen maken tot Ivy lag te slapen en zou hij vervolgens zelf ook heel snel in slaap vallen.
'Maar ik vind dat je eens met Dante moet praten, Iv. Ik denk dat hij je verder kan helpen, je kunt niet stoppen met slapen omdat je bang bent om te gaan slapen.' mompelde hij bezorgd. Hij had haar nog niet eerder zo aangetroffen, maar schijnbaar gebeurde dit regelmatig. Hij keek even naar haar en ging toen weer onder de dekens liggen, waarna hij naar Ivy keek en opnieuw even glimlachte.
'Het is je verjaardag, vandaag krijg je alles wat je wilt. Als dat mogelijk is dan.' hij kuste haar, zoals hij dat ondertussen al wel honderden keren gedaan had. En hoewel hij het al zo vaak gedaan had, kon hij er geen genoeg van krijgen.
'Gefeliciteerd.' hij glimlachte even en liet zijn vingertoppen nogmaals door haar haren glijden.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld