Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy wikkelde zich verder in en trok het deken hoog op. Ze gaapte nogmaals en knikte. "Dat denk ik ook" mompelde ze afwezig. Ze kon niet begrijpen dat ze een paar minuten geleden nog van plan was geweest heel de nacht op te blijven. "Ollie, doe me een plezier en vertel alsjeblieft niets tegen Suzan, ze zou nogal overbezorgd zijn" zei ze zachtjes. Ze liet haar hand over zijj hals glijden en stopte op zijj sleutelbeenderen. Ze keek hem aan en glimlachte zwakjes. Ivy zuchtte even en trok het deken over haar hoofd. "Dat kan ik niet, wat als Dante me nu ontslaat?" Ze fronste. Het zou wem iets voor hem zijn. Hij zou denken dat ze niet in staat was om mee te gaan op missies en zou haar wegsturen. "Ik weet niet wat ik zou moeten doen als ik ontslagen zou worden Ollie, waarschijnlijk zou ik ergens op straat belanden" mompelde ze. Ze krulde zich tegen hem op. En ze was nog steeds niet tevreden met Dantes keuze over haar broer. Over haar broer gesproken, ze was nieuwsgierig of hij zou komen opdagen op haar verjaardag of niet. Ze kon het niet ontkennen, ze hoopte het wel. Het was gewoon al superlang geleden dat ze een verjaardag samen hadden gevierd. Ivy haalde een hand door haar haar en glimlachte breed toen hij dat zei en ontving zijn kus met plezier. "Ollie, mag ik een eenhoorn?" Plaagde ze hem even. Ze drukte een kus terug. "Dankjewel, voor alles" zei ze zachtjes. Ze legde haar hoofd terug op de goede plaats en viel al gauw voor de tweede keer in slaap. Hopelijk zou ze deze keer wel kunnen verderslapen, dat hoopte ze oprecht.

Account verwijderd

schreef:
Op haar vraag over Suzan gaf hij geen echt antwoord, daar had hij nog geen besluit over genomen. Misschien was het beter als Suzan het wist, als het hele team op de hoogte was. Ze konden haar niet helpen als ze nergens iets vanaf wisten en hij wist zeker dat ze alles zouden doen om haar te helpen en beschermen. Dat besluit zou hij later wel maken, in elk geval niet vandaag. Vandaag was niet de dag om beslissingen te maken waar Ivy het niet mee eens zou zijn, dat kwam wel een andere keer.
'Dante ontslaat je heus niet, je doet het nog altijd prima op missies. Hij gaat je heus niet ontslaan om nachtmerries, hoewel ik denk dat hij wel voorzichtiger met je zou zijn.' hij fronste even. Iedereen had wel eens nachtmerries, zij had ze gewoon vaker dan de rest. Hij had verwacht ze te krijgen in de bende, maar die nachtmerries waren nooit gekomen en het zag er niet naar uit dat ze nog gingen komen. Hij voelde zich verrassend goed sinds hij bij Ivy sliep, alleen zijn had hem nooit echt goed gedaan.
'Waarschijnlijk zouden we van kamer moeten wisselen als je ontslagen wordt. Maar ik wed dat mijn bed net zo lekker ligt als het jouwe.' hij zou haar niet op straat laten leven, hij zou ongetwijfeld voorstellen om zijn kamer met haar te delen. Hij had er in elk geval meer dan genoeg ruimte voor, hij had lang niet genoeg spullen om zijn kamer te vullen en die van haar pasten er makkelijk bij. Zijn spullen zouden hier ook passen en alle kamers waren even groot en hadden dezelfde spullen. In principe zag elke kamer er hetzelfde uit, het waren eigen eigendommen die het verschil maakten.
'Je mag een eenhoorn als je er een kan vinden.' zei hij, waarna hij even naar keek. Hij zou haar geven wat ze wilde als hij daartoe in staat was. Ze mochten het dan nooit echt vieren, hij was niet van plan om de verjaardag van zijn vriendin niet speciaal te maken. Hij glimlachte toen ze al gauw weer in slaap viel, hopend dat ze deze keer niet wakker zou worden van een nachtmerrie. Hij liet zijn armen om haar heen rusten en sloot toen ook zijn eigen ogen. De slaap kwam niet zo snel als de eerste keer, maar heel erg lang had hij er ook niet voor nodig.

Account verwijderd

schreef:
Ivy opende slaperig haar ogen maar bleef nog een lange tijd liggen. Ze maakte even een geluidjd en krulde zich op tegen haar warmte, Oliver. Ze gaapte zachtjes en liet haar ogen glijden naar de wekker. Het was negen uur, en ze had geen nachtmerrie meer gehad. Ivy glimlachte lichtjes en legde haar hoofd weer op Olivers borstkas. Het was lief hoe hij zo bezorgd was geweest om haar. Ze liet haar hand lichtjes over zijn schouder glijden en drukte een kus op zijn wang. "Wakker worden"'fluisterde ze zachtjes. Ze gaapte weer eens even en haalde een hand door haar warrige haren. Ivy bleef liggen, ze had geen zin om op te staan zonder hem. Ze zou wel wachten totdat hij wakker zou worden. Ivy liet haar vingertoppen glijden langs zijn kaaklijnen. "He, slaapkopje, word nu eens wakker" glimlachte ze even toen hij knipperde met zijn oge. Ze kroop weer tegen hem aan en sloot haar ogen een seconde. Ze zou zelf ook weer onmiddellijk in slaap kunnen vallen, maar ze vreesde dat dat niet zo'n goed idee zou zijn. Ivy wachtte braafjes op Oliver tot hij wakker werd en toen hij zijn ogen opende glimlachte ze. "Ik ga gaan douchen he, de deur van de badkamer staat open als je iets nodig hebt of als je wilt erbij springen" grapte ze waarna ze met tegenzin uit haar bed klom en naar de badkamer liep waar ze haar vlug uitkleedde en onder de douche te stappen. Een douche deed haar altijd deugd. Ze masseerde haar haren in met shampoo. De trui van Oliver zat echt goed om in te slapen, ze vond het jammer dat ze hem anders niet kon dragen. De mensen zouden dan nogal vreemd hebben gekeken, Ivy gaapte even en neuriede zachtjes de melodie van 'stictches' van Shawn Mendes.

Account verwijderd

schreef:
De volgende keer moest ze eens een iets hardhandigere aanpak proberen, nu had hij het gevoel alsof hij weer in slaap zou vallen als hij knipperde. Hij wist echter dat hij dat niet kon maken, al helemaal niet op haar verjaardag. Vermoeid wreef hij in zijn ogen, waarom begonnen de dagen hier toch altijd zo vroeg? Hij zou een stuk productiever zijn als hun dagen pas om een uur of elf begonnen.
Heel even keek hij haar na, waarna hij gaapte en zichzelf overeind duwde. Een hele tijd bleef hij gewoon op het bed zitten, voor zich uit starend. Toen zuchtte hij diep en stond hij op. Steeds meer van zijn kleren kwamen hier te liggen, waardoor hij ook steeds minder vaak naar zijn eigen kamer hoefde te lopen. Hij kleedde zich om en liep toen de badkamer op, waar hij zijn tanden poetste.
'Normaal gesproken zou ik erbij komen, maar ik zou veel te veel tijd nodig hebben en ik denk niet dat Ryan er heel blij mee is als ik een kwartier te laat ben.' hij kon alleen in de ochtend douchen als hij daar de tijd voor had, hij werd namelijk alleen nog maar slaperig onder de douche en het duurde eeuwen voor hij er onderuit kwam. Dan kon het nog haar verjaardag zijn, Ryan zou er niet erg blij mee zijn. Hij gaapte en keek toen kort door haar badkamer. Een typische vrouwen badkamer, hij grijnsde even.
'Ik laat Baylor wel uit, dan kun je langer douchen.' hij verliet haar badkamer en ging met Baylor naar buiten. Hij had haar vannacht gefeliciteerd en hij zou het vandaag nog eens doen, maar niet als ze onder de douche stond. De frisse lucht gaf hem meer energie, maar het liet zijn vermoeidheid niet volledig verdwijnen. Voor een groot deel in elk geval wel, dus dat scheelde. Hij bleef echter niet erg lang buiten, zo lang hadden ze niet. Hij liep na een minuut of tien weer terug naar haar kamer en plofte op het bed, wachtend op Ivy.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even, wat hij niet kon zien. "Sure, is goed" antwoordde ze terwijl ze haar lichaam afspoelde en haar haar goed waste. Ze hoorde hem zijn tanden poetsen. "Wel, ik kan je nog altijd dragen" grapte ze. "Dan kan Ryan onmogelijk boos worden op je en is iedereen happy" voegde ze eraan toe moet een glimlach. Ivy fronste even toen hij dat zei en maakte een protesterend geluidje. "He, ik wil wel..." Ze zuchtte even toen ze de deur hoorde dichtgaan. Typisch Oliver, ze hoefde heus niet super lang te douchen, en ze hield ervan om Baylor uit te laten. Ze waste haar haren goed en droogde haar af. Ze zuchtte even toen ze merkte dat haar kledij nog in de kamer lag en gluurde om de deur om te kijken of Ollie al weg was. Dat was hij. Ze nam een jogging en zwart topje, haar dagelijkse trainingsoutfit, en huppelde terug. Normaal gezien maakte haar team haar altijd wakker op haar verjaardag, maar ze waren het dus wel waarschijnlijk vergeten. Voor de training moesten ze vandaag wel nog gaan eten, ze hadden nog wel even en Ivy stierf van de honger. Ze gaapte even en maakte haar klaar in de badkamer. Haar haar deed ze in een slordig, kort staartje. En ze strompelde half, haar schoenen aantrekkend de slaapkamer weer in. "Ohhh, je bent terug" bemerkte Ivy met een glimlach. Ze glimlachte even toen Baylor van het bed half op haar afsprong en ze hield hem in haar armen. "Flinke jongen" Ze aaide de pup en zette hem op de grond waar hij direct begon rond te dartelen. Ze liet zich weer op het bed vallen. "He, nemen we eerst nog ontbijt?" Vroeg ze vrolijk. Ze haalde een hand door haar haren.

Account verwijderd

schreef:
Ivy hield misschien veel van Baylor, Baylor hield nog altijd meer van haar. Hij keek toe hoe de hond bovenop haar sprong en vervolgens vrolijk rond haar liep. Honden leken altijd van iemand te houden, het maakte niet uit wat hij of zij zou doen. Baylor had zijn zinnen op Ivy gezet, waardoor hij even glimlachte. Baylor vond hem vast ook wel leuk, maar al zijn liefde ging naar Ivy.
'Ik snap niet hoe je zo vrolijk kan zijn in de ochtend.' mompelde hij, waarna hij naar haar keek. Ze was waarschijnlijk niet eens echt een ochtendmens, maar ze leek wel altijd vrolijk. Hij glimlachte even naar haar en duwde enkele kusjes tegen haar lippen.
'Nogmaals gefeliciteerd.' hij kwam overeind en gaapte toen, de dag was weeral te vroeg begonnen. Hij opende de deur voor Ivy en sloot de deur weer voor Baylor naar buiten kon rennen. Hij wist dat de hond het liefst de hele dag achter Ivy aan kon rennen, maar dat ging niet. Bovendien wist hij niet of dat het team haar verjaardag vergeten was of dat ze wel iets voor haar in petto hadden. Ze zouden het vanzelf merken. Hij kon zich er weinig bij voorstellen dat Suzan het vergeten was, Suzan was anders dan dat.
Hij gooide verschillende dingen op zijn bord en gaapte nogmaals voor hij aan het eten begon. De rest van het team zag hij niet. Heel even liet hij zijn blik door de zaal glijden, in elk geval ook geen teken van Joel. Vandaag was niet de dag voor de man om op te komen dagen, hij zou de mildste niet zijn als Joel kwam om haar verjaardag te vergallen. Dante zou hem in de gaten houden, maar wat hij daar precies mee bedoelde was voor hem een raadsel. Na gisteren zou hij in elk geval zelf wel opletten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even. "Wel, ik denk dat jij de enige van het team bent dat zo vermoeid is elke ochtend" lachte ze zachtjes. Ivy glimlachte bij zijn kusjes en sloeg haar armen om hem heen. "Hmmm, dankjewel" antwoordde ze met een glimlach. "Nogmaals bedankt, voor gisteren" zei ze zachtjes. Ze drukte een kus terug op zijn lippen. Ivy liep rustig met hem mee nar de eetzaal waar ze een broodje nam en een mandarijn. Ze glimlachte toen ze zag hoeveel Oliver had genomen. Ze dacht bij haarzelf wel dat het was omdat hij nog energie zou moeten krijgen. Ze drukte een kus op zijn wang en schenkte wat koffie in. "Suiker?" Vroeg ze hem terwijl ze in haar eigen kopje zes suikertjes deed. Nog iets aan haar gave, ze moest zorgen dat ze altijd genoeg suiker binnenhad, zodat ze geen appelflauwte zou krijgen door de hoeveelheid energie die ze verbruikte. Ivy nam een hap van haar broodje en keek om haar heen. "Waar..." Ze werd opgeschrikt door een luide toeter. "Happy Birthday Iv!" Gilde Suzan luid waardoor Ivy rood werd. Echt iedereen in heel de zaal keek naar hun tafel. De rest van haar team keek haar grijnzend aan. Ze waren het dus niet vergeten. Met een rood gezicht stond ze op en gaf ze een knuffel. "Dankje guys" zei ze met een lachje.

Account verwijderd

schreef:
'Ik weet wel zeker dat ik ik de enige ben die zo vermoeid is elke ochtend.' klaagde hij. Hij kon er niks aan doen. Het was niet dat hij niet genoeg sliep, dat deed hij wel. Hij sliep hier meer dan in de bende, maar hij bleef altijd vermoeid. Gelukkig had hij er niet de hele dag last van. Hij knikte even en dronk van zijn koffie, dat zou in elk geval wel helpen. Ivy gooide er altijd ontzettend veel suiker in voor haarzelf, maar zelfs als het niet nodig had voor haar gave, zou ze nog geen grammetje aankomen van al die suiker.
Een luide toeter liet het laatste beetje vermoeidheid verdwijnen en een beetje verbaasd keek hij naar de rest van het team, nu wist hij al helemaal zeker dat hij de enige was die zo vermoeid was in de ochtend. Suzan gilde door de zaal en de rest kwam vrolijk achter haar aan, zelfs Jules en Elise waren erbij. Hij glimlachte even toen ze haar een fijne verjaardag wenste en keek naar hen. Ze waren het duidelijk niet vergeten.
'We wilde wel langs komen vanmorgen, maar sinds je nu met Oliver bent, wilde we je op je verjaardag maar eens niet storen.' Suzan glimlachte breed naar hen, alsof het een soort cadeau was dat ze niet haar kamer binnen was gerend.
'Ik denk niet dat wij erg boeiend zijn in de ochtend.' merkte hij op. Dat kreeg je nu eenmaal als je geen ochtendmens was, je wilde het liefst zo lang mogelijk helemaal niks doen. In tegenstelling tot de rest, zag hij niet in hoe hij in de ochtend ook maar tot iets in staat was.
'Hoewel ik waarschijnlijk niet heel vrolijk was geworden van die toeter vanmorgen.' wat dat betreft had hij wel weer geluk met Ivy, ze maakte hem niet wakker op een vervelende manier en leek te accepteren dat hij ook niet productief was. Jason rolde slechts met zijn ogen en lachte toen, hij kon niet wachten tot Jason eens een relatie had en ze elk moment binnen zouden wandelen. Hetzelfde gold voor Suzan, Suzan was ook niet lang meer veilig. Hij glimlachte nogmaals naar hen en at toen de rest van zijn eten op, hij had een hoop nodig.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en kreunde zachtjes toen ze werd geplet door Suzan in een omhelzing. "Argghh, ik kan niet ademen" lachte ze waarna ze weer aan de tafel gingen zitten. Ivy nam een hapje van haar brood. "He, oude vrouw, dus bedank Ryan maar want we hebben met het hele team vrijaf vanmiddag, wat dacht je ervan als we eens naar een pretpark gaan, we weten dat je nog nooit bent gegaan" Jason grijnste breed en Ivy keek hem verbaasd aan. "Ohhh, uhh, okey" stemde ze maar toe. Ze was best wel nerveus, ze had geen idee wat ze zou moeten doen daar. Ze had vroeger nooit de tijd gehad om te gaan, vandaar. Ze haalde een hand door haar haren. "Kan ik achter het pretpark wel even naar de stad? Ik moet nog een pakketje ophalen" verwittigde ze hen. "Yeah sure" grijnste Suzan enthousiast terwijl ze een boterkoek nam. "Je cadeau krijg je vanavond, je dacht toch niet dat we het vergeten waren he?" Ivy schudde onschuldig haar hoofd. "Nee hoor, helemaal niet" lachte ze. Ivy rolde met haar ogen toen Suzan begon over het binnenvallen s' ochtends. "Yep, en daarom doen we de deur ook altijd op slot" Ivy schoof de boter door en belgde een broodje met chocoladepasta, waardoor de helft ervan aan haar vingers bleef kleven. "En nee, doe dat maar niet op Olivers verjaardag" lachte ze. Ze zag het al voor zich. "Ik denk dat hij jullie dan vermoordt" Ze drukte een kus op zijn lippen en Jason maakte een kokhalsgeluidje. "Okey, de eerste twee dagen vond ik julliz nog wel leuk samen maar god damnit, jullie kunnen niet van elkaar af blijven en dat is gewoon walgelijk" Hij grijnste even en Ivy lachte. "Wat is er walgelijk? Dit?" Ze drukte haar lippen weer op die van Oliver en keek hem even steels aan. Misschien konden ze dan toch nog heel kort even naar de stad gaan? Ze zou het wel zien en Ryan glimlachte even. "Oh, en je broer kan vanmiddag ook heel even naar het pretpark komen" verwittigde hij haar. "Oh wow," Verbaasd keek ze hem aan en glimlachte toen. Ze had er al heel wat meer zin in.

Account verwijderd

schreef:
'Je bent nog nooit naar een pretpark geweest?' vroeg hij verbaasd. Hij kon zich niet voorstellen dat ze er nog nooit geweest was, iedereen was wel eens naar een pretpark geweest. Nou ja, zij dus niet. Hij keek even naar de rest en glimlachte toen, een pretpark klonk wel oké. En als zij haar pakketje ophaalde, konden ze ook nog een cadeau kopen. Ze had het hem te laat verteld om nog een cadeau van tevoren te kopen, maar ze kon natuurlijk ook zelf een cadeau kiezen.
'Ik denk dat ik jullie allemaal persoonlijk afmaak als jullie me wakker maken op mijn verjaardag.' beaamde hij, ze zouden zeker niet met zo'n toeter de kamer in moeten rennen als hij jarig was. Hij zou sowieso zijn bed niet uit komen op zijn verjaardag, dat stond al vast.
'En dat is nu waarom jij nooit een vaste relatie gaat hebben.' hij grijnsde even naar Jason en kuste Ivy terug, waarna hij weer naar de rest keek. Oké, het was niet helemaal zo dat Jason nooit een vaste relatie zou hebben om die reden, maar voor Jason zou er sowieso geen vaste relatie in zitten de komende tijd.
'Kijk in bed kan ik me er nog iets bij voorstellen, maar daar buiten zitten jullie ook constant elkaar. Wat is daar nu leuk aan?' klaagde Jason, waardoor hij lachte en zijn koffie maar weer op de tafel plaatste. Nu kon hij even niet drinken, hij zou waarschijnlijk niet eens in staat zijn om te slikken tijdens het lachen.
'Ik zei toch al dat je nooit een vaste relatie gaat krijgen.' Jason was gewoon nog niet zo ver, hij kon het hem ook niet echt kwalijk nemen. Hij glimlachte even toen Ryan vertelde dat haar broer ook zou komen en een glimlach op haar gezicht verscheen. Hij kon zich voorstellen dat ze het leuk vond om haar broer nog eens te zien, ze leek nog altijd geen duidelijkheid te hebben over waar de man precies was en waar hij zou blijven.

Account verwijderd

schreef:
Ivy bloosde even en schudde haar hoofd. "Het klinkt wel leuk maar..." Ze haalde haar schouders even op. Zewist niet precies wat ze ervan moest verwachten. Ivy lachte om wat Oliver zei en gaf hem een por. "Ah ja, ik maak je wel wakker op je verjaardag" Ivy glimlachte even. Ze had er nu al zin in, en het was nog super lang. Ivy gaapte weer eens even. "Niet genoeg slaap gehad Iv?" Grijnste Derek even terwijl zijn blik van haar naar Oliver ging. Ivy trok even een waarschuwende wenkbrauw op. Na haar nachtmerrie had ze gelukkig nog kunnen doorslapen, anders had ze vandaag zeker niet overleefd. "Jason, niet alles draait om op konten slaan in een relatie" lachte ze. Ze zou wel wachten totdat hij een vriendin had, dan kon ze ervoor zorgen dat hij zich schaamde. "Wacht maar totdat jij iemand vindt" waarschuwde ze hem. Jason rolde met zijn ogen. "Wel, vrouwen vervelen me gewoon nogal snel" Suzan gaf hem een stoot. "Sorry" mompelde hij even. Ivy glimlachte breed toen ze zag hoe Jules zojn arm om Suzans schouders sloeg. Ohh... Ivy schoot in de lach toen Jason weer begon te praten. "Ehmmm" antwoordde ze met een lach. Ivy zette haar bord weg en pelde de mandarijn die ze had meegenomen. "Denk je dat Alistair echt wilt komen of zou Dante hem gedwongen hebben?" Vroeg Ivy met een frons. Ze keek op de klok. Sjoe, ze hadden nog een paar minuten de tijd voordat de training begon. Ryan volgde haar blik en knikte. "Dooreten jullie, het is niet omdat het Ivs verjaardag is dat jullie op jullie gemak mogen luieren" waarschuwde hij hen met een zweem van een glimlach. "Vandaag doen we eens iets anders, we gaan voor eeb klassiek spel paintpall in de trainingsstad" Ivy knikte even. Klonk goed. Het instituut had zijn eigen opgezette stad inclusief Kerk, bank, enzovoort om trainingen te houden.

Account verwijderd

schreef:
'Maar niets, het heet niet pretpark voor niets, het wordt vast leuk.' er was voor iedereen wel iets bij in een pretpark, maar hij wist zeker dat Ivy het wel leuk zou vinden. En als ze er echt niets aan vond, zou hij wel bij haar wachten op de bankjes. Waarschijnlijk zou hij haar dan maar gewoon volstoppen met eten, wat ook altijd in overvloed was.
'Ik zweer dat ik Ivy vannacht geen seconde wakker heb gehouden. Sommige mensen slapen gewoon in de nacht.' zei hij, toen hij Derek zag kijken. Ze waren allebei ontzettend moe geweest, misschien was hij dat nog wel een beetje. Iedereen leek te denken dat hij niet gewoon van Ivy af kon blijven, maar dat kon hij wel. Hoewel hij moest toegeven dat hij wel graag aan haar zat, al was het gewoon haar hand vasthouden.
Jason amuseerde hem, hij leek zo weinig te begrijpen van relaties. Zelfs Suzan leek er meer van te begrijpen, hoewel ze wel een beetje op haar broer leek. Nu ze Jules had zou dat misschien veranderen, misschien zou ze dan wat serieuzer worden. Voor haar waren mannen altijd leuk voor even, maar ze bleven nooit lang. Hij kende hun namen vaak niet eens, hij zag ze niet vaker dan één of twee keer.
'Noemen we dat een training?' vroeg hij ietwat ongelovig. Was paintball iets wat je deed als training? Hij had het wel eens gedaan, maar niet als training. Hij had het gedaan voor het plezier, gewoon omdat hij dat leuk vond. Niet dat hij er problemen mee had dat het een training was, in dat geval wilde hij wel vaker trainen.
Toen iedereen uitgegeten was, liepen ze naar waar ze paintball zouden spelen. Ze kregen een soort pak aan en een helm, waarna ze een pistool in hun handen geduwd kregen door Ryan en Ryan de teams samen stelde en Ryan nog eens de regels herhaalde. Toen begonnen ze. Het was inderdaad anders dan het spel, ze waren allemaal getraind en ze wisten allemaal hoe ze de balletjes konden ontwijken en konden afschieten. Dit spel zou waarschijnlijk lang duren, het zag er niet naar uit dat iemand snel op zou geven. Daarnaast was het nu een echte teamtraining, normaal gesproken was het gewoon ieder voor zich.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even en glimlachte. "Ja ik denk wel dat het leuk wordt" stemde ze met hem in. Ze zou toch zoveel mogelijk uitproberen, zo was ze ingesteld. Ze wou ervoor zorgen dat anderen ook een goeie dag hadden, niet alleen zij. Ze schoot in de lach toen Oliver dat zei en grijnste breed. "Elise en jij echter, ik heb wat dingen gehoord van de persoon die in de kamer naast je slaapt" Ze trok een wenkbrauw op en grijnste kwaadaardig toen Derek helemaal rood kwam te staan en Elise nerveus lachte. "Betrapt guys" grijnste ze terwijl ze opstond. Ze keek naar Oliver. "Ja tuurlijk doen we dat als training, het is iets dat ze ook in het leger doen, het team wordt verdeeld in twee en elk team krijgt een vlag die len op een plaats in de stad moet verstoppen, het doel is zo snel mogelijk de vlag te nemen van de vijand, maar vanaf dat je één keer wordt geraakt, ben je uitgeschakeld en doe je niet meer mee" legde Ivy uit aan hem. Het was een goede oefening op reflexen en instinct. "Okey, dus de teams" zei Ryan toen ze waren aangekomen. "Dus team 1 bestaat uit Oliver, Jason en Ivy en team 2 uit Derek, Suzan en mijzelf" zei Ryan met een knik. "Maar aangezien ik liever een team van 4 heb, heb ik Jules en Elise ook uitgenodigd. "Dus Jules jij mag bij Olivers team en Elise jij bij mijn team" Ryan knikte even. "Vanaf dat het alarm gaat begint het spel, en zoek maar vlug een plaats, trouwens, gaves worden niet gebruikt, maar je mag wel zonder wapens vechten" voegde hij eraan toe. Ivy knikte even en deed het pak en de helm aan. Ze had er zin in.

Account verwijderd

schreef:
Derek was nog altijd een beetje rood, waardoor de grijns op zijn gezicht niet verdween. Hij wist niet dat Elise en Derek nu ook officieel bij elkaar sliepen, maar Ivy wist dat duidelijk wel. Derek was nog altijd een eitje als het om Elise ging, dus dat de man een lichtelijke kleur hield, was geen verrassing. Elise leek er al niet meer mee te zitten, waarschijnlijk maakte het haar weinig uit wat anderen er van dachten. Wat dat betreft leken ze wel op elkaar, hem maakte het ook weinig uit. Hij had nu al heel wat opmerkingen naar zijn hoofd geslingerd gekregen over Ivy, maar dat kon hem weinig schelen. Ze hadden een relatie, het was niet alsof ze iets raars deden.
'Waarom krijgen wij nu weer Jason?' grapte hij. Hij klopte even op Jason's schouder en keek naar de teams. Hij had dit nog niet eerder gespeeld en hij had geen idee of dat hij of de rest er goed in was, dat zou hij vanzelf wel zien.
'Waarom moet je Ivy en Oliver nu weer in één team zetten, die zijn drukker met elkaar dan met het spel. Dan winnen we nooit.' Jason lachte even, waarna ze een plaats zochten. Jason had daar geen gelijk in, hij kon best serieus zijn tijdens een training. Het kwam regelmatig voor dat Ryan hem met Ivy liet trainen en die trainingen waren best serieus, hoewel hij het af en toe niet kon laten om haar een kus te geven. Maar dit was voor hem toch net iets anders dan het trainen.
'Oké. Niemand gaat in de buurt van de vlag staan, zodra dat alarm gaat, begin je gewoon direct met zoeken. Als je iemand van het andere team vindt, haal je die persoon gewoon neer en schiet hem of haar af. Als iedereen één iemand af schiet, hebben we daarna de tijd om de vlag te zoeken.' vertelde Jason nadat ze de vlag gedropt hadden en klaar stonden. Hij kon wel met die strategie leven, ten slotte had hij dit spel niet eerder gespeeld en wist hij niet wat de beste strategie was. Al snel ging het alarm en gingen ze er vandoor, op zoek naar de vlag.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even om Jasons gezicht toen Oliver dat zei en leunde op Elise die haar glimlachend aankeek. "Wel, we hebben Elise tenminste" zei ze vrolijk. Elise, Suzan en Ivy waren sinds Elise samen was met Derek echt goede vriendinnen geworden. Ze vertelden alles aan elkaar en spraken vaak af. Ze lachte om Jason en gaf hem een stoot. "Nah, ik ben nog steeds goed in dit spel, met Ollie of zonder" Ze stak haar tong uit naar Jason en nam een paintball geweer vast waarvan ze de veiligheidspin eraf trok en aan Elise gaf. Zelf nam ze er ook één en trok ook de veiligheidspin eraf. "Okey, ehmm, maar ik vind nog steeds dat iemand een beetje bij de vlag moet blijven om de plek te verdedigen, anders zijn we meteen uit als iemand onze vlag vindt" protesteerde Elise. Ivy knikte even. "Ik ga akkoord, het is niet veilig als niemand bij de vlag blijft" zei ze met een frons. Jason zuchtte eens kort. "Okey, Elise, jij blijft dicht bij de vlag, maar ook weer niet te dicht, en wees op je hoede" Elise knikte even en Ivy kon het niet laten om nog een kus te drukken op Olivers wang voordat ze er vandoor gingen. "Succes" wenste ze hem toe terwijl ze haar geweer in de aanslag hield en naar de andere kant van de stad zich bewoog. Ze verstopte zich om de hoekjes en gluurde af en toe erond. Ze zag niet meteen iemand, maar ze voelde haar hart wel kloppen in haar lichaam van de adrenaline. Ze fronste even toen ze een flits zag bewegen in een verlaten schoolgebouw. Iemand had waarschijnlijk iets weerpsiegelends aan dat enorm opviel, dat kon niet anders. Ivy duwde heel erg voorzichtjes de deur open met haar voet en glipte binnen. Ze fronste even en verstopte zich achter een bureau toen ze voetstappen hoorde naderen. Ze wachtte geduldig en pas toen ze een schaduw begon te zien sprong ze van achter het bureau. "Die!" riep ze luid met een brede grijns op haar gezicht voordat ze begon te schieten op de gestalte. "Verdomme" gromde Jules even terwijl hij gefrustreerd het geweer op de grond smeet. Ivy glimlachte breed om de gekleurde bolletjes op zijn pak. "Sorry Jules" lachte ze zachtjes.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld