Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Het was een beetje vreemd om door een verlaten stad te lopen. Sinds ze maar een team van vier waren, was er niet veel te vinden en het grootste deel liep hij gewoon rond. Hij keek wel om zich heen, maar hij zag weinig en liep dus rustig door. Enkele keren zag hij Jason tussen de gebouwen door, maar verder niemand. Hij draaide het geweer tussen zijn vingers en liep door, tot hij Derek zag. Hij zou zeker niet in de buurt komen van Derek, gaven mochten dan niet gebruikt worden, Derek bleef sterker dan hen allemaal. Hij zou waarschijnlijk wel winnen, maar hij wilde liever niet opnieuw onder de blauwe plekken zitten.
'Hé Der. Sorry alvast.' riep hij, voor hij diverse balletjes tegen de man schoot. Verbaasd keek Derek op, waarna hij even zijn hand op stak en er vandoor ging. Derek hield vast niet zo van dit spel, hij leek er weinig moeite mee te hebben dat hij af was. De man sprong van het dak van het schuurtje en liep weg, richting de glazen ruimte waar iedereen die af was zich verzamelde. Echter, het duurde ook niet lang voor ook hij af was. Hij was zo gewend te ontwijken door middel van zijn gave, dat hij niet eens door had dat het balletje door hem heen vloog en achter hem tegen de muur kapot knalde.
'Sorry!' riep hij naar Ryan, waarna hij weg liep. Er waren wel vaker dingen op hem gericht geweest, maar hij had ze nooit echt hoeven ontwijken. Hij liet het gewoon allemaal door hem heen vliegen, maar dat kon bij dit spel natuurlijk niet. Hij plofte naast Derek neer en zag ook Jules zitten.
'Dus Elise en Suzan hè. Is het serieus met Suzan?' hij keek naar Jules. Van Elise en Derek wist hij nu vrij zeker dat ze serieus waren, maar van Jules en Suzan was het een beetje afwachten. Zelfs Jules leek er even over te denken, alsof hij het niet zeker wist.
'Suzan is nogal verwarrend.' bekende Jules, waarna hij zijn schouders op hief en naar buiten keek.
'Je bent hier in elk geval langer dan haar vorige vriendjes.' zei hij, waarna hij even bemoedigend glimlachte. Dat hij Jules' naam wist, betekende in elk geval dat hij het langer volhield dan de rest. Aan Derek vroeg hij maar even niets, de man voelde zich daar duidelijk niet erg gemakkelijk bij.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even toen Jules wegliep naar de verzamelplaats. "He, doe de groeten aan iedereen die daar zit" grapte ze terwijl ze vrolijk zocht in de lades of ze iets kon vinden dat wel handig kon worden. Ze vond wat doorzichtige draad en een potje donkergroene plakkaatverf. He... Ze zette vrolijk twee strepen op haar beide wangen en nam de ijzerdraad mee. Ze vloekte kort toen ze opeens een bolletje net naast haar hoofd belandde en ze Ryan zag. "Mooie look Iv" grijnste hij breed toen ze een gebouw inglipte, de deur dichtsmeet. en keek naar de draad. Dit kon nog handig zijn. Ze bond de doorzichtige draad vast aan beide kanten en ging toen staan achter een kast. "Okey, wachten" mompelde ze heel zachtjes tegen zichzelf. De deur ging opeen en Ryan liep binnen met een zelfzekere grijns op zijn gezicht. "Godver" vloekte hij hard toen hij struikelde over de draad. Meteen vuurde Ivy een paintball kogeltje af op hem dat hem raakte op zijn zij. "Fuck" vloekte Ryan terwijl hij opkrabbelde. Hij grijnste even en knikte. "Goed gedaan tho, slim bedacht" zei hij eerlijk waarna hij haar een lacherige hand gaf. Ivy lachte even zachtjes. "Ha, oh, en sorry maar ik heb je boyfriend vermoord" Ivy trok een gezicht. "Heeee, dan is dit soort van mijn wraak" lachte ze. Ze trok de kap van haar trui over haar hoofd omdat het best wel koud was en veegde het stof van haar broek. "Okey, maar ik ga dan maar eens" zei ze met een knikje. Ze rende vlug, maar niet te vlug weer naar buiten en schrok zich rot toen ze Jason zag lopen. "Jase" Ze keek hem met een grijns aan. "En?" vroeg ze hem nieuwsgierig. "Niemand gevonden, jij?" Ivy knikte even. "Ryan en Jules zijn uit, nu alleen nog Suzan en Derek, behalve als Oliver of Elise ze hebben gevonden"

Account verwijderd

schreef:
Toen ook Ryan na een tijd de ruimte in kwam lopen, glimlachte hij even. Hij was de enige uit zijn team dat het niet overleefd had, maar daar gaf hij weinig om. Alleen Suzan was nog over en hoewel hij Suzan zeker niet zou onderschatten, leek de kans hem klein dat ze het in haar eentje zou winnen van drie anderen.
'We moeten Ivy volgende keer niet onderschatten.' merkte Ryan op, waardoor hij even lachte. Jules knikte, waardoor hij er vrij zeker van was dat Ivy ook een einde had gemaakt aan Jules. Ivy was waarschijnlijk beter in dit spel dan ze dachten. Hij had geen verwachtingen gehad, hij wist niet hoe iedereen speelde en wat nu precies de bedoeling was. Hij kende de regels, maar hij wist niet precies hoe ze dat moesten bereiken. Waarschijnlijk zouden ze wel vaker spelen, dan zou hij er misschien beter in worden.
'Hoe vaak ben jij wel niet beschoten in je leven.' vroeg Ryan met een lichte glimlach op zijn gezicht, hij dacht er even over na. Hij gebruikte zijn gave meestal niet bewust, alles wat richting hem vloog triggerde zijn gave en er was weinig wat hij daartegen kon doen.
'Vaker dan ik ooit zou kunnen tellen, denk ik.' zei hij bedenkelijk. Het was niet altijd direct slecht geweest, soms had hij gewoon moeten laten zien hoe zijn gave werkte en iets door hem heen gooien was de makkelijkste manier om dat te laten zien. Het was ook wel eens slecht geweest, maar dat had hij altijd overleefd. Hij kon het niemand kwalijk nemen, uiteindelijk was je in een bende ook niet veilig en was het ieder voor zich.
Na een hele tijd niemand te zien, voegde ook Elise zich bij hen. Ze glimlachte even naar Derek en gaf hem toen een hele snelle kus op zijn lippen, waardoor Derek een beetje ongemakkelijk naar hen keek. Hij grijnsde even, misschien moest Derek toch maar eens wennen aan hun eeuwige aanwezigheid. De enige plaats waar hij veilig was voor hen was zijn eigen kamer, en Derek gebruikte die tijd ook, als hij Ivy moest geloven. En hij geloofde Ivy, sinds Derek rood was geworden en Elise nerveus rond was gaan kijken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy fronste even en keek nerveus om haar heen. "We moeten Suzan niet onderschatten tho" zei ze tegen Jason terwijl ze zich langs de gebouwen begaven. Ze keek nerveus om haar heen. De vlag was in de kerk verstopt, achter het altaar. Blijkbaar had Jason ze al gezien, maar kon hij nog niet aanvallen op dat moment omdat bijna iedereen van het vijandelijk team nog meedeed en hij het niet in zijn eentje kon opnemen tegen de rest. Ze zuchtte lichtjes toen ze de kerk begon te zien en ze hield haar wapen klaar. Ze zag binnen voor het raam als Suzan rond lopen, ook klaar voor de strijd. Ivy wees geluidloos naar het raam en Jason knikte. "Dus hoe pakken we dit aan?" mompelde hij zachtjes. Ivy keek de buurt rond en ze gebaarde naar een luikje in de grond. "Ik denk dat ik wel door dat luikje kan kruipen om in de kelder te raken en naar buiten jagen?" vroeg ze hem met een bedenkelijk blik. Jason knikte even en stak zijn duim op. "Is goed, ga jij maar alvast klaar staan bij dat luik" Vlug deed ze dit ook en liep gebukt naar het donkerbruine luik in de grond. Ze knikte naar Jason die nonchalant naar de kerkdeur liep en aanklopte. "He Suzan, het spel is over, jullie zijn gewonnen" riep Jason luid. Ivy dook naar binnen en glimlachte toen ze gelach hoorde van Jason. "Wel, ik geloof je niet en kom je zo meteen uitschakelen dus pas op, ik ben een betere schutter dan jou, broer van me" Ze wurmde zich naar binnen en plofte zachtjes neer in de kelder. Voorzichtjes beklom ze de trap en trok zichzelf op zodat ze in de kamer erachter terechtkwam. Ze hoorde het geweer van Suzan afgaan en gevloek van Jason. Okey, nu. Ze spurtte naar binnen en dook meteen naar de vlag. Vlug stond ze op en hield hem triomfantelijk in de lucht. "Heb hem!" riep ze uitgeput, waarna ze op haar knieen leunde en even uitblies. Oh god, dit was best wel lastig zonder gave. Suzan kreunden even. "Shit, ik had het moeten weten, klootzak" Ze gaf Jason een por en hij wierp Ivy een grijns toe terwijl hij naar haar toe liep en een highfive gaf.

Account verwijderd

schreef:
Verveeld draaide hij het geweer tussen zijn vingers, hij had geen idee hoe lang het nog zou duren, maar hij zat hier al best een poos. Ryan leek er niet veel beter aan toe te zijn, hij staarde slechts een beetje een voor zich uit. Elise en Derek leken zich niet te vervelen, zij waren drukker met elkaar. Ze hadden geluk dat zowel Jason als Suzan nog in het spel zaten, nu kregen ze in elk geval geen opmerkingen naar hun hoofd geslingerd. Hij kon het wel begrijpen en Ryan was volwassen genoeg om er verder niets over te zeggen.
'Hebben jullie haar broer gevraagd of was het zijn eigen idee?' hij keek even naar Ryan, hij was er wel benieuwd naar. Haar broer leek van haar te houden, maar zij leek er minder zeker van dan hij.
'Hij vroeg aan Dante of dat hij langs kon komen, vervolgens heeft Dante met mij overlegd of dat mogelijk was en zo kwam hij erachter dat we naar het pretpark zouden gaan en hebben we daar afgesproken. Dus in principe was het zijn plan om haar te zien.' vertelde Ryan. Hij knikte even en keek weer naar buiten, een stad was niet erg boeiend als er niets gebeurde.
'En sorry dat we je niks verteld hebben, maar Suzan wist niet zeker of dat je het voor je kon houden als Ivy besloot dat ze wilde weten of dat we het vergeten waren.' Ryan grijnsde even naar hem. Hij knikte, dat kon hij begrijpen. Er zouden wel wat situaties zijn waarin hij het niet voor zich zou kunnen houden, hoewel ze er geen enkele keer naar gevraagd had en hij dus niet verteld zou hebben.
Nadat ze nog even in stilte zaten, kwam Jason triomfantelijk tussen de gebouwen uit rennen. Jason zat in zijn team, dus dat betekende dat ze gewonnen hadden. Suzan en Ivy zag hij ook al snel, waardoor Ryan overeind kwam en even glimlachte, wachtend tot ze zich bij hen gevoegd hadden.
'Nu weten jullie allemaal hoe goed jullie hier in zijn. We zullen de komende tijd nog wel vaker spelen, maar als we nu nog eens spelen, hebben we geen tijd meer voor het pretpark. Ik stel voor dat jullie je allemaal even omkleden en opfrissen en dat we elkaar om twee uur zien bij de uitgang.' iedereen knikte en werkte zich uit het pak en de helm. Zouden Jules en Elise ook meegaan? Hij wist het niet, maar hij wist vrij zeker dat Derek en Suzan dat leuk zouden vinden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy liep grijnzend mee met Suzan en Jason en Suzan sprong onderweg op Jasons rug. "Oh kom op, ervan Suze" lachte hij met een gniffel. Suzan trok een pruillip en sprong weer van zijn rug. Eenmaal ze aankwamen liep Ivy weer vrolijk naar Oliver en plantte een kus op zijn lippen. "Gok eens wie het hier overleefd heeft" grijnste ze terwijl ze even een vreugdedansje maakte. Ivy glimlachte breed. Ze draaide een rondje voor hem en lachte. "Heb je Derek echt kunnen uitschakelen?" vroeg ze met een glimlach. Ze keek hem vrolijk aan. Ze was best wel trots op het feit dat hun team had gewonnen. Ivy trok even de vlag recht en overhandigde hem aan Ryan. Ze knikte even. "Twee uur is perfect" zei ze terwijl ze uit het pak kroop en de helm van haar hoofd afhaalde. Opgelucht zuchtte ze en ze liepen terug naar het gebouw. Ivy begon ondertussen al de strepen van haar gezicht te wrijven totdat ze in haar kamer kwamen. Vlug liep ze de badkamer in en maakte haar gezicht schoon. Ze had vanmorgen al gedouchet, dus dat was geen probleem. Ze liep haar slaapkamer enthousiast binnen. Tijdens de training had ze meer zin gekregen in het pretpark, al kon ze niet ontkennen dat ze een tikkeltje nerveus was. Ze smeet haar kastdeuren open en zocht iets leuks uit. "Oliver, wat vind je van dit?" vroeg ze terwijl ze het setje voor hem hield. "Misschien met een zwarte hoed?" vroeg ze met een glimlach. Ze wou er wel leuk uit zien op haar verjaardag hoor. Ze keek hem vragend aan en bedacht zich toen iets. "He, heb je eigenlijk shampoo en douchegel staan hier?" vroeg ze met een frons. "Of gebruik je mijn shampoo?" lachte ze zachtjes. Ze nam Baylor op. Ze zouden hem zeker niet achterlaten vanmiddag. Ze wou het liefst met hem de hele dag gaan wandelen.

Account verwijderd

schreef:
Heel lang was hij niet in het spel geweest en erg intensief was het ook niet geweest, dus zou hij nu niet douchen. Hij wisselde wel zijn shirt, maar dat had niet echt een reden. Wat dat betreft hadden mannen het gemakkelijker dan vrouwen, zij hoefden geen hele outfit bij elkaar te zoeken en zichzelf ervan te verzekeren dat het ook nog allemaal bij elkaar paste. Ze hadden genoeg aan een simpele broek en een shirt, waardoor omkleden nooit lang duurde.
'Ik zou geen hoed op doen, die moet je elke keer af doen als je in een attractie gaat zitten. En achtbanen zijn al helemaal een drama voor je haar, dus waarschijnlijk kun je je haar het best vast zetten.' hij glimlachte even. Ze was nog nooit naar een attractiepark gegaan, daar moest hij aan wennen. Hij was regelmatig naar een pretpark geweest, waardoor hij wist dat vrouwen er een hekel aan hadden dat hun haar helemaal door de war gegooid was in een achtbaan. Zelfs hij had het regelmatig vast als hij naar een attractiepark ging, maar dat kwam meer omdat hij er een hekel aan had dat zijn haar in zijn gezicht sloeg en hij niet meer kon zien.
'En wat de outfit betreft, waarschijnlijk zou Jason het ''hot'' noemen. Dus dat neem ik dan maar over.' hij liet zijn armen om haar middel glijden en kuste haar lippen, waarna hij even glimlachte. Hij vond alles wat ze droeg mooi, dus hij zou waarschijnlijk nooit commentaar hebben op wat ze droeg.
'Nee, ik heb mijn eigen shampoo hier. Het is één fles en het is zowel een shampoo als douchegel. Zou je eens moeten proberen, één fles op je badkamer hebben. Ik snap niet hoe je nog weet wat je moet pakken met die tientallen flessen die jij hebt.' hij liet zijn hand door haar haar glijden en liet haar toen los, waarna hij weer op haar bed ging zitten. Hij vond wel dat zij lekker rook, maar hij rook toch liever niet naar vanille of een van de andere tientallen geuren die ze op haar badkamer had staan.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even. 'Juist, helemaal vergeten" zei ze met een glimlach. Ze nam een rekker van haar kast en deed die om haar pols. "Ik doe hem wel aan als ik daar ben" zei ze met een knik. Ivy hield zijn hand vast en keek hem aan. "Heb ik je al verteld hoe gelukkig ik ben dat je me dan toch heb gekust op de schaatsbaan?" Vroeg ze plotseling. 'Ik bof maar met je" voegde ze eraan toe. Ivy liep naar de badkamer en kleedde haar snel om waarna ze terugkeerde naar Oliver en op zijn schoot ging zitten op het bed. Ze plaatste een been aan alle twee zijn heupen. "Ha, hot klinkt goed" lachte ze terwijl ze haar hand om zijn nek heen legde. Ze maakte een protesterend geluidje toen Oliver begon over zijn ene fles shampoo. "He, die tientallen flesjes zijn stuk per stuk speciaal voor me hoor, ik wil mijn haar gezond houden" zei ze met een glimlach. "Anders is mijn haar binnen een jaar kapot en ik denk niet dat je een kale vriendin wiot" zei ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ze had nogal kwetsbaar haar dus moest ze er redelijk veel versterkende olies en conditioners op doen om het mooit te laten blijven. Ivy maakte een fluitgeluidje en Baylor sprong op het bed. 'He Ollie, vind je ook niet dat Bay zo snel groeit?" Vroeg Ivy terwijl ze de hond aaide. Ze drukte een kus op Olivers hals. Misschien moest ze hem ook maar eens plagen. Ze drukte nog een paar kusjes en drukte haar heupen tegen hem aan. Haar lippen volgden de lijnen van zijn hals tot zijn kin en haar vingers gleden onder zijn shirt. Misschien kon zij ook wel wat hij met haar deed.

Account verwijderd

schreef:
Nog regelmatig dacht hij aan de schaatsbaan, aan wat er gebeurd was als hij haar niet gekust had toen. Zij had het waarschijnlijk ook niet gedaan, dus zou er niets veranderd zijn. Ze zouden nog altijd veel om elkaar heen draaien, maar daar was het dan bij gebleven. Ondertussen kon hij zich daar al niets meer bij voorstellen, hij kon zich niet voorstellen dat hij haar niet kon kussen of niet naast haar zou kunnen slapen. Het was allemaal al bijna een gewoonte geworden, nu zou hij niet meer terug kunnen naar wat het was.
'Beweer je nou dat je al die flesjes in je haar gooit?' vroeg hij een beetje verbaasd. Hij vond één fles al wel genoeg, maar blijkbaar was dat gewoon erg weinig. Hoe kon ze nou al die flesjes in haar haar gooien? Misschien was dat de reden dat vrouwen langer douchten dan mannen, mannen gooiden er niet van alles in. Nu was dat meestal omdat hun haar kort was en zelfs shampoo vaak overbodig was, maar ook hij gooide er niet meer dan shampoo in. Misschien had hij gewoon makkelijk haar, dat kon natuurlijk ook.
'Je kan Baylor bijna zien groeien.' merkte hij op. Over niet al te lange tijd zou de hond waarschijnlijk te groot zijn om bij hen te slapen, dat zou waarschijnlijk nog een probleem vormen. Ivy's bed was niet erg groot en een grote hond zou er waarschijnlijk niet meer bij passen.
'Iv, als je wilt dat ik met je mee ga naar het pretpark, kun je maar beter een andere keer wraak nemen. Helaas kunnen mannen niet zo maar weglopen en doen alsof er niets aan de hand was.' mompelde hij, terwijl hij haar handen onder zijn shirt vandaan haalde. Dit kon hij wel aan, maar er zou een moment komen waarop hij het niet meer aan kon en hij kon niet doen alsof er niets was. Hij liet haar handen los en glimlachte even, waarna hij zijn handen op haar heupen liet rusten en een kus tegen haar lippen duwde.

Account verwijderd

schreef:
"He, niet alle flesjes, nou ja, niet op hetzelfde moment" protesteerde ze. Ze liep naar de badkamer en nam een paar flesjes. "Zie je, dit gebruik ik om de 5 weken pas, het is een middel om het splijten van de haarpunten tegen te gaan" legde ze uit. Ivy haalde een hand door haar haren. "En dit is..." Ze fronste even en keek naar een klein donkerrood flesje met een heleboel tekst op. "Ehmm, wel, eerlijk gezegd weet ik niet wat dit is" lachte ze. Ze bekeek het label nogmaals en herinnerde zich het toen. "Ah, dit was voor de tijd dat ik me nog schaamde voor de kleur van mijn haar en ik mijn haar kastanjebruik kleurde" bedacht ze zich. Ze wist nog dat ze nogal awkward omging met de kleur van haar haar. Ze had het niet graag dat iedereen naar haar keek omdat ze zo'n opvallend kapsel had. Ivy beet op haar onderlip. "Nou ja, het is heus niet alsof ik ze allemaal gebruik" protesteerde ze. Ze lachte even en knikte terwijl ze de puppy opnam toen hij begon te bijten op haar hand. "En hij wordt steeds vreemder, komt ervan als zijn baasje een weirdo is" grapte ze terwijl ze een kus op de pup zijn snoet gaf. Ivy trok even een gezicht toen hij haar handen wegnam. Ze maakte een protesterend geluidje en zuchtte toegevend toen hij haar een kus gaf. "Die hou je van me tegoed" waarschuwde ze hem terwijl ze van zijn schoot afsprong en naar de badkamer rende om haar flesjes weg te zetten. Op hetzelfde moment besloot ze even op te ruimen en binnen de vijf seconden waren een heleboel ongebruikte flesjes mooi neergezet in de kast en stonden er nog maar een paar voorwerpen in de douche zelf. Ze grijnste breed naar Oliver en fixte haar haar. "Zo, dus nu is er veel meer plaats voor jou spullen in de badkamer" glimlachte ze terwijl ze haar schoenen aantrok en even op haar tenen stond en weer terug op haar hielen ging staan.

Account verwijderd

schreef:
'Ik begrijp weinig van al die dingen, maar het zal vast wel handig zijn.' waarschijnlijk zou hij er nooit echt iets van begrijpen, maar dat hoefde ook niet. Hij gebruikte het toch niet en als Ivy vond dat ze het nodig had, dan was dat wat hem betreft prima.
'Je schaamde je voor je haarkleur?' vroeg hij, ietwat verbaasd. Hij hield van haar haarkleur, het stond haar mooi en hij hield van haar haar. Hoewel hij waarschijnlijk van elk deel van haar hield, waardoor zijn mening niet echt betrouwbaar was. Zelfs als er een deel van haar was dat niet mooi was, zou hij het nog mooi vinden. Liefde maakte blind, dat wist hij ook wel. Maar dat maakte hem niet uit, Ivy was goed voor hem en hij was blij met haar aanwezigheid.
'Vanavond is er genoeg tijd.' hij glimlachte. Hij had gezegd dat hij het zo over zou doen en dat zou hij ook, haar verjaardag was een prima gelegenheid. Elke avond was een prima gelegenheid wat hem betreft. Hoewel, niet elke avond. Hij had ook avonden waarop hij ontzettend moe was en zij waarschijnlijk ook, niet elke avond dus. Maar hij kon in elk geval wel elke avond bij haar slapen, daar genoot hij in elk geval al van.
'Voor mijn spullen? Zei ik niet net nog dat ik maar één fles had?' hij lachte even. Hij had geen ruimte nodig in de badkamer, hoewel het wel lief was. Hij kwam overeind en sloeg allebei zijn armen om haar heen, waarna hij nogmaals een kus tegen haar lippen duwde.
'Ik denk dat we maar eens moeten gaan, het is tijd om jouw eerste pretpark te bezoeken.' hij duwde nog een kusje tegen haar lippen en liet haar toen los, waarna ze naar de uitgang liepen en de rest vonden. De rest had blijkbaar voor alles gezorgd, voor vervoer en kaartje. Ondertussen had hij haar hand al weer vast, het was bijna automatisme. Hij was graag dichtbij haar en hij hield van haar aanwezigheid, hij vond altijd wel een manier om haar aan te raken.
Eenmaal aangekomen in het pretpark, keken ze op een plattegrond die ze gekregen hadden. Iedereen riep allemaal dingen door elkaar heen, waardoor hij lachte.
'Misschien moet Ivy een attractie kiezen.' merkte hij op, waarna iedereen naar Ivy keek.

Account verwijderd

schreef:
"Ik had een hekel aan mijn haarkleur, iedereen zag me altijd als dat maffe meisje met het bijna witte haar" legde ze uit met een fronsje. "Je hebt geen idee hoe erg ik opval met mijn haar" lachte ze. "Iedereen kan me op meters afstand herkennen" Het was waar, bijna iedereen wist altijd waar en wanneer ze ergens was. Het was soms vreselijk irritant als ze eens alleen wou zijn, dat bekende ze. Maar ze vond het niet meer zo erg. Ze glimlachte toen hij dat zei en ging met haar hand over zijn schouder. "Klinkt goed voor mij" ging ze akkoord. Haar verjaardagsavond klonk als het beste moment. Ze glimlachte even bij haar gedachten en deed haar haar in een staartje. Ze keek Oliver met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Wel, aangezien je nu met mij opgescheept zit ga ik ervoor zorgen dat mijn eigendom hier, zijn mooi haar behoudt" Ze drukte een kus op zijn lippen. "In andere woorden, ik ga dingen voor je kopen" Vrolijk keek ze hem aan. Ze nestelde zich in zijn armen en sprong even op en neer. "Oh god, ik heb er zo'n zin in" juichte ze zachtjes. Ondertussen had ze al bedacht dat ze Baylor toch beter niet kon meenemen, ze wou echt graag dat niemand moest wachten bij de pup en een attractie moest missen door haar. Dus had ze besloten hem even naar Yumi te brengen, degene die een kamer had naast Derek en met wie ze af en toe nog eens gezellig kon praten. Yumi was een ietswat verlegen vrouw. Ze kwam van Japan en had lang zwart haar en donkere, indringende ogen. Ivy mocht haar wel. Ze aaide Baylor even en bedankte haar voordat ze terug meeliep met Oliver. Ivy kreeg de glimlach niet van haar gezicht eenmaal ze aankwamen en ze verstrengelde haar vingers met die van Oliver. Ze vond het fijn om zijn hand vast te houden. Het was een klein gebaar, maar oh zo lief. Ze was even verwonderd aan het rondkijken toen ze haar naam hoorde. Ze draaide haar hoofd verward. "Oh, ehmm, sorry, wat?" Haar ogen volgden de rails van een rollercoaster voor haar. Het was fascinerend. "Oliver vroeg naar waar je eerst wou" Suzan glimlachte even en leunde tegen Jules aan. Ivy kleurde rood. "Oh, ik heb geen idee, kiezen jullie maar iets uit" bloosde ze. Voor haar maakte het niet zoveel uit, zolang de rest het maar leuk vond. Jason liet zich dat geen twee keer zeggen en duidde iets aan op de kaart. "De Vrije Val, klinkt dat niet goed jongens?

Account verwijderd

schreef:
Dat Ivy zo gefascineerd naar een achtbaan keek, bewees maar weer dat ze inderdaad nooit een attractiepark bezocht had. Het zag er best schattig uit, ze zag eruit als een kind dat voor het eerst een snoepwinkel in liep. Hij glimlachte om die gedachte, zo zag ze er echt uit. Toen ze begon te blozen, zag ze er alleen nog maar liever uit.
'Sure.' het maakte hem weinig uit, hij kende de attracties inmiddels allemaal wel. Hij had dit attractiepark nog nooit bezocht, maar hij had er al een hoop bezocht en ze leken allemaal op elkaar. Hij liep achter de rest van het team aan en keek naar Ivy, hij bekeek haar graag als er een speciale uitdrukking op haar gezicht stond. Hij duwde een kus tegen haar wang en liep toen met de rest de rij in, hij ging er vanuit dat Ivy alles wel wilde proberen. Het was goed dat ze Baylor achtergelaten had, anders had iemand moeten wachten bij de attracties en dat had voor een oneven aantal gezorgd. Suzan en Jules stonden dicht bij elkaar, hetzelfde gold voor Elise en Derek. Alleen Jason en Ryan waren vandaag alleen gekomen, maar zij hadden elkaar nog.
'Geen zorgen, Iv! Ik beloof dat het veilig is.' riep Suzan vrolijk toen ze naar de attractie keken en iedereen naar beneden viel. Het gegil was natuurlijk niet te missen, hij vroeg zich af hoe dat voor Ivy moest zijn, ten slotte was dit haar eerste keer. Zelfs als ze niet meer gewild had, kon ze nu niet meer terug. De poortjes gingen open en iedereen werd verzocht te gaan zitten en zich goed vast te maken. Hij glimlachte even naar Ivy en liet haar hand toen los, waarna hij de beugel naar beneden trok en de riem vast gespte. Een man kwam langs om hen te controleren en voor ze het wisten hingen ze alweer bovenaan. Hij keek even naar beneden, het was maar goed dat hij geen hoogtevrees had. Zijn blik gleed naar de rest, naar Suzan die vrolijk om zich heen keek en Jules die dat bewonderend bekeek. Naar Elise en Derek, die allebei wat zenuwachtig leken en het voor elkaar goed probeerden te praten en Jason die daarom lachte. Ze vielen naar beneden en hij kon een lach niet onderdrukken.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even naar Oliver en hield zijn arm zachtjes vast met haar twee handen. Het zag er zo cool uit. Al de lichtjes op de attractie trokken haar aandacht zoals honing bij een bij. Ze glimlachte breed en rolde met haar ogen naar Suzan. "Ik ben niet bang, hoogtens nerveus" protesteerde ze met een lachje. Ze trok haar kleren even recht. Haar ogen volgden het wagentje dat naar beneden viel en alle mensen die gilden. Wow, het was inderdaad wel hoog. Maar ze hield van hoogtes, dus dat was zeker al geen probleem nee. Ivy glimlachte breed toen de poortjes openhingen en liet zich zakken in de attractie waar ze haar riem toch enorm strak aanspande, ze wou liever niet eruit vallen. Ze trok de veiligheidsbeugel naae beneden en wachtte totdat ze, toen nog redelijk traag naar boven ging. Haar blauwe ogen werden groot bij het zien van het uitzicht over het park. "Awesome" mompelde ze even kort. Haar blik gleed een seconde naar haar vrienden, ze wist niemand anders dan hen met wie ze dit voor het eerst zou willen doen. Ivy wiebelde even met haar voeten net voordat ze naar beneden vielen. Een lach ontsnapte uit haar mond. Het leek alsof ze haar snelheid gebruikte, alleen verticaal naar beneden. Alles flitste voorbij. Ze was er dol op. Met een sprongetje hopte ze eruit eenmaal het gedaan was. "Dat was nice" zei Ivy vrolijk. Suzan grijnste breed en fixte haar haren terwijl Ryan even over zijn voorhoofd wreef. Jason lachte alleen maar luid. Iedereen vond het wel leuk, dat was super. Ivy nam de kaart over en en keek mee. Suzan duidde iets aan. "Hmm, wat dacht je van dit? Het is een ondergrondse achtbaan, in een donkere grot, alleen verlicht door lichtjes" Elise gluurde nieuwsgierig mee over hun schouders en knikte. "He, dat klinkt fun" stemde ze meteen met hen in. "Doen we daarna dat spookhuis?" Vroeg Derek waarna hij Elise even een glimlach gaf. Ivy keek met een lieve glimlach naar Oliver. "Wat wil jij Ollie?" Vroeg ze hem.

Account verwijderd

schreef:
Dat Ivy van de attracties leek te houden, deed hem goed. Hij zag haar graag blij, hij maakte zich liever geen zorgen over haar. Als hij zich zorgen maakte, was er iets mis. En hoewel hij er ook voor haar zou zijn als er iets mis was, had hij liever dat ze zich prettig voelde. Dat Ivy gefascineerd om zich heen keek en lachte in een attractie, maakte hem nog net iets blijer. Vandaag ging om haar, hoewel ze haar best leek te doen om het iedereen naar de zin te maken. Dat lukte ook wel, al helemaal sinds Derek en Suzan iemand mee hadden mogen nemen en ze daar ontzettend gelukkig mee leken. Vooral Derek, die zijn ogen nog geen seconde van Elise af kon houden.
'Achtbaan en spookhuis, lijkt me prima.' hij glimlachte even naar Ivy. Het kon hem weinig schelen waar ze in zouden gaan, zo lang zij er maar blij mee was.
'Daarna wil ik wel even iets eten, bovendien komt je broer zo en hij zou wel erg lang moeten wachten als we er nog een attractie achteraan zouden doen.' vertelde Ryan. Hij knikte even, haar broer zou natuurlijk ook nog komen. Hij was benieuwd hoe dat voor haar zou zijn, om haar broer weer op haar verjaardag te hebben. Ze werd tweeëntwintig, ze was niet echt het kleine zusje meer.
Er heerste altijd een leuke sfeer in een pretpark, kinderen renden rond en ouders genoten er van. Zijn blik viel op een kind van een jaar of vijf, dat vrolijk achter zijn ouders aan rende en riep dat hij graag naar een attractie wilde. De jongen straalde, waardoor hij even glimlachte. Als hij ooit kinderen kreeg, wist hij zeker dat hij vaak naar een attractiepark zou gaan. Ivy had iets gemist door nooit naar een attractiepark te gaan, kinderen waren er dol op. Nu leek Ivy er overigens ook dol op, maar toch was dat iets anders.
'Jules en ik slaan deze over, we zien jullie zo wel.' Suzan glimlachte breed naar hen en trok Jules mee naar een bankje, de man leek daar weinig op tegen te hebben. Hij zag hoe Suzan hem een kus gaf en lachte even, dat kon je natuurlijk ook doen als je een attractie oversloeg.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld