ORPG - The rychess return of the daylar - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek hem verward aan. Ten eerste had Faelar's reactie iets enthousiaster mogen zijn, ondanks dat de dood hem letterlijk in de nek aan het hijgen was. Waar had de halfing het überhaupt over? Sinds wanneer was leeftijd een kwestie in het plan om hem een tweede kans te geven bij Rayvon? 'Hoe bedoel je "hij is te oud voor me"?' vroeg ze dan maar gewoon.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Oh God hij had de leeftijd van een van de twee verkeerd geschat. Dat was! Ongemakkelijk! Faelar trok zou zijn schouders op. 'Ik bedoel, ik heb gehoord dat met je baas slapen sowieso niet verstandig is, in de meeste gevallen. Maar is hij niet echt dubbel jouw leeftijd?' Niet dat hij haar er minder om zou vinden als ze daarop viel! Maar het klonk toch niet gunstig.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla keek hem een paar seconden verdwaasd aan. Met je baas slapen...? Oh. Mijn. God. Ze kon het niet helpen. Ze schoot keihard in de lach. Het idee alleen al was te raar om waar te zijn.
'Je denkt dat? Hij en ik?' Meer kreeg ze er niet uit of ze lachte alweer verder. Het deed daadwerkelijk pijn in haar middenrif zo hard moest ze lachen. De laatste keer dat ze zo hard moest lachen kon ze zich al niet meer herinneren.
Na wat misschien wel een minuut of twee had geduurd, kwam ze een beetje bij en moest ze de tranen van haar wangen geven. Ze haalde adem om te zeggen en keek omhoog, waar ze Faelar haar met een blik zag aankijken dat ze niet anders kon dan weer in lachen uit te barsten. Dit was te grappig. Geen enkele training zou hier tegen bestendig zijn.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had zich in eerste instantie bijna zorgen gemaakt. Zo grappig was het nu toch ook weer niet? En hij vond het ook helemaal niet zo'n gekke conclusie van zichzelf. Hij wachtte dan ook maar tot ze weer een beetje rustig was, als leek dat langer en langer te duren. Niet dat dat nu zo erg was. Iemand horen lachen in een rotsituatie was niet per se verkeerd. Van Dayla niet, in elk geval. Hij leunde met zijn armen door de tralies en wachtte dan maar gewoon.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla had even nodig om te bedaren, maar ondanks dat kreeg de grote glimlach niet meer van haar gezicht. Haar lachen had ze nu nog amper onder controle. 'Rayvon en ik zijn niet, wat jij nu denkt dat wij zijn,' zei ze. Ze kon de woorden niet eens uitspreken, zowel omdat het ontzettend onsmakelijk was en tegelijkertijd hilarisch dat Faelar überhaupt dat idee had gekregen. Dayla was dan ook gewend dat de militairen hier het wisten. Ze hadden immers vaak genoeg gezegd dat ze haar positie niet aan haar talent, maar aan vriendjespolitiek te danken had. 'Rayvon is mijn vader.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Inderdaad ongemakkelijk dus. En niet eens om de reden die Faelar dacht. Of ooit had kunnen bedenken wat dat betrof. 'Oh,' was dan ook het enige snuggere antwoord dat in hem op kwam. Ja, dat was inderdaad wel heel anders dan hij dacht. En riep eigenlijk vooral een heleboel extra vragen op, want biologisch gezien klopte dat plaatje in zijn hoofd ook niet helemaal. Al durfde hij daar nu al helemaal niet meer naar te vragen. Straks stikte ze nog.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla schudde lachend haar hoofd. 'Ja. Dus dat,' zei ze. Ze haalde even diep adem, maar de glimlach bleef een constante in dit verhaal. Deze was al wel minder geworden, zeker omdat er een hoop van haar gesprek met Rayvon afhing. 'Ik ga kijken wat ik kan doen. Morgen kom ik weer terug, oké?'
Ze liep richting de deur, waar ze zich nog even naar hem omdraaide. 'Probeer wat te slapen tot dan. Je zal de rust nodig hebben.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
En dat was dan de laatste keer dat Faelar zijn mond open trok om met conclusies te komen! Zeker als het dit soort conclusies waren. 'Eh, ja graag. Dank je.' Want ondanks zijn hele domme redenering, hing zijn leven op het moment nog altijd letterlijk van haar af. En dat was nooit een fijn gevoel, wie het ook was. Of hij daadwerkelijk veel slaap ging krijgen wist hij eigenlijk ook niet. Er was eerder deze nacht al gebleken dat dat lastig ging zijn, en toen had hij nog veel minder aan zijn hoofd dan hij nu had. Desondanks knikte hij zacht. 'Is goed.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knikte nog naar hem, waarvan ze hoopte dat het een rustgevend gebaar was. Misschien niet. Daar kon zij alleen op dit moment niet heel veel aan doen. Het enige wat ze kon doen was met Rayvon praten. Ze moest hem overtuigen om dit te onderzoeken. Of, beter gezegd, om Andor te onderzoeken. Want ondanks dat ze geen naam uit Faelar had weten te krijgen, kon ze het gevoel dat hij erbij betrokken was niet zien te negeren.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
De ochtend daarop had Faelar inderdaad geen oog dicht gedaan - wat zeker voor Faelar veel zei. Andor was na Dayla nog bij hem gekomen om met hem in gesprek te gaan. Alsof er in zijn hoofd niet al genoeg rotzooi rond ging op het moment. En ondanks dat hij nog een halve nacht had gehad om het op een rij te zetten, was hij niet veel wijzer geworden. Het deed hem juist weer twijfelen aan informatie die hij van zowel Dayla als Andor gekregen had...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Oké, dus Dayla had met Rayvon gepraat. En het had gewerkt en ook een beetje niet gewerkt. Ze had namelijk toestemming gekregen om het te onderzoeken. Helemaal top, dacht ze op dat moment, totdat de 'maar' kwam. 24 uur was immers niet veel tijd. De klok op Faelar's leven was nu echt van start gegaan.
Met dat benauwde gevoel stapte ze weer het celblok in. Ze had Andor nog even vuil aangekeken voor ze naar binnen was gelopen. Dat was toch een beetje traditie. En, traditiegewijs, kreeg ze hetzelfde terug van Andor.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek even op toen hij iemand binnen hoorde lopen en kon het eigenlijk niet laten even met zijn ogen te rollen toen hij de twee naar elkaar zag kijken. Dit hielp niet. Dit hielp allemaal zeker niet. Hij kreeg een beetje het idee dat ze met zijn tweeën aan het schaken waren, maar zijn hoofd als bord hadden gekozen. De halfling zuchtte zacht en duwde zichzelf overeind. 'Ik hoop heel erg dat je goed nieuws hebt...?'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla liep richting de tralies en knikte. 'Ik heb goed nieuws,' zei ze. Ze opende celdeur en stapte weer naar binnen, waarna ze de deur weer netjes achter zich sloot. 'Maar ook iets minder goed nieuws,' voegde ze eraan toe. Het was dan ook misschien iets te hoog gegrepen geweest om Faelar helemaal uit de brand te helpen met haar "maar-ik-ben-je-dochter" kaart. Gelukkig was het niet voor niets geweest. Er was een kans.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar knikte langzaam en ging zelf ook even wat fatsoenlijker zitten. Goed nieuws en minder goed nieuws. Maar minder goed nieuws klonk nog steeds alsof het goed nieuws zou zijn? Dus hij was toch voorzichtig hoopvol. 'En dat is...?' vroeg hij voorzichtig. Voor hetzelfde geld was het goede nieuws dat zijn dood snel zou zijn. Wat hij niet per se als goed nieuws zag, maar misschien dacht Dayla daar wel anders over.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla nam weer plaats op de stoel die ze enkele uren daarvoor had neergezet; het was dan misschien wel ochtend maar heel veel tijd was er niet verstreken. 'Het goede nieuws is dat ik toestemming heb gekregen om dit tot de bodem uit te zoeken,' zei ze. En dan nu de "maar". Dayla haalde diep adem. 'Het minder goede nieuws is dat ik 24 uur de tijd gekregen heb om dat te doen.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld