Azelf schreef:
Plotseling lichtte de ruimte op. Sauntings blik werd getrokken door de grote vlam, op dat moment de enige lichtbron in de ruimte. Zo snel als zijn stijve spieren het toelieten, stond hij op, en hij liep op zijn hoede naar het lichtpunt toe. Toen hij dichterbij kwam, werd zijn vermoeden bevestigd. De vlam ontsproot uit de hand van Darren, en de dansende vlammen wierpen een flakkerend licht op de wanden. Na een moment van stil afwachten, werd Saunting duidelijk wat de god aan het doen was; hij spleet de muur open. Goedkeurend knikte Saunting even, hoewel hij wist dat niemand op hem lette. Blijkbaar vond Darren dat zijn werk gedaan was, en het krakende en piepende geluid, wat gedurende de hele tijd had geklonken, stopte. Hij hoorde wat zachte stemmen, maar negeerde ze. Hij wist immers dat zijn luide stem iedereen zou overstemmen.
'Darren, you little f*cker,' zei hij hard, iedereens aandacht trekkend, 'Lang niet gezien.' Een geamuseerde grijns speelde om zijn lippen, en kalm gleed zijn blik over de gezichten van de andere goden. 'Lang niet gezien,' herhaalde hij zacht.