Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
RPG ~ Islands
Anoniem
Minister of Pop



Anna ik verzond een gedachten bericht naar de andere gode waar zij jullie wat is er gebeurt
Dauntless
Wereldberoemd



Kumeza had niet op antwoord gewacht toen ze verstoord werd door Justins stem in haar hoofd. "Ik ben godverdomme niet op mijn eiland, moest je het nog niet weten we zitten hier verdomme allemaal " hetzelfde antwoordde ze tegen Anne die niet veel later ook via gedachten communiceerde. Had ze haar boog maar of haar zwaluw, dan zouden ze wel snel weg zijn. Ze probeerde contact te maken met de leider van haar volk, maar ze waren te ver weg, te diep onder de grond. 
Laryanue
Karaoke-ster



Zijn blik verplaatste zich naar de muren waarvan hij het materiaal al vanaf een afstand herkende als Goddelijk brons, een van de weinige metalen die goden kon pijnigen. Terwijl hij zich voortbewoog richting de dichtstbijzijnde muur volgden de vlammen zijn hand in een eindeloze dans. Hij kon een grijns niet onderdrukken. 'Ik weet niet wie dit heeft gedaan, maar ik word hier behoorlijk onderschat,' mompelde hij terwijl zijn vingers het metaal aanraakten. Goddelijk brons, een van de metalen die hij het meest gebruikte in zijn smidse. Welke idioot op het idee was gekomen om hem opgesloten te houden met een stuk metaal, was waarschijnlijk de domste persoon waar hij ooit van zijn leven mee te maken heeft gehad. Waar zijn vingers het brons raakten, begon de plaat langzaam te scheuren. Het was niet een dikke laag, maar het was genoeg om andere goden binnen te houden. Krakend bewoog het brons zich naar uiterste zijden van wat de muur had moeten zijn, om zich daar tot twee bronzen rollen te vormen. 'Dat was niet zo moeilijk.'
Mew
Straatmuzikant



Opeens hoorde Lysandra een hard krakend geluid. Ze keek met een ruk om en herkende de andere goden: Anna, de godin van de liefde, Justin, de god van de kunst, en Darren, de god van het vuur en het metaal, die de wand leek open te splijten met zijn hand. Opeens realiseerde ze zich dat hij dat echt aan het doen was. 
'Hé!' Ze wist even geen passende begroeting, en ze rende er naar toe. 
'Wat is hier aan de hand?' vroeg ze tegen niemand in het algemeen, maar het geluid van de krakende muur was luider dan haar stem. Toen stopte het: het metaal had zich opgerold tegen de twee uiterste zijden van de ruimte. 
'Dat was niet zo moeilijk,' mompelde hij.
'Wat is hier aan de hand?' herhaalde ze.
Azelf
Straatmuzikant



Plotseling lichtte de ruimte op. Sauntings blik werd getrokken door de grote vlam, op dat moment de enige lichtbron in de ruimte. Zo snel als zijn stijve spieren het toelieten, stond hij op, en hij liep op zijn hoede naar het lichtpunt toe. Toen hij dichterbij kwam, werd zijn vermoeden bevestigd. De vlam ontsproot uit de hand van Darren, en de dansende vlammen wierpen een flakkerend licht op de wanden. Na een moment van stil afwachten, werd Saunting duidelijk wat de god aan het doen was; hij spleet de muur open. Goedkeurend knikte Saunting even, hoewel hij wist dat niemand op hem lette. Blijkbaar vond Darren dat zijn werk gedaan was, en het krakende en piepende geluid, wat gedurende de hele tijd had geklonken, stopte. Hij hoorde wat zachte stemmen, maar negeerde ze. Hij wist immers dat zijn luide stem iedereen zou overstemmen.
'Darren, you little f*cker,' zei hij hard, iedereens aandacht trekkend, 'Lang niet gezien.' Een geamuseerde grijns speelde om zijn lippen, en kalm gleed zijn blik over de gezichten van de andere goden. 'Lang niet gezien,' herhaalde hij zacht.
Dauntless
Wereldberoemd



Ook Kume ging naar het geluid van openscheurend metaal toe en kwam daar de rest tegen al hield ze zich zo goed mogelijk in het duister omdat dat haar natuurlijke habitat was. Ze bekeek alle goden, het was zo lang geleden dat ze elkaar nog gezien hadden en toch waren ze niets veranderd door hun onsterfelijkheid. Bij Sauntings opmerking grijnsde ze even cynisch. Nacht en dood zijn twee dingen die vaak met elkaar verbonden worden net zoals een storm die veel dood en schade achterlaat. Logischerwijs zou Kumeza Saunting een beetje meer moeten kunnen uitstaan dan de rest, maar dat was totaal niet het geval. Ze verafschuwde hen allemaal evenveel. "Ja het is inderdaad lang geleden, maar toch kon het voor mijn part nog een paar extra eeuwen duren" zei ze en richtte haar blik op het open metaal. "Ok waar wachten jullie nog op, het metaal is weg en dat ben ik ook." Ze stapte richting de open wand, maar toen ze deze aanraakte ging er een helse pijn door haar lichaam en deinsde ze meteen terug.
Anoniem
Minister of Pop



Anna ehm wat doe je vroeg ik terwijl ik naar het geluid luisterde wrm zijn we eigenlijk allemaal hier vroeg ik
Laryanue
Karaoke-ster



Saunting, hij had het kunnen weten. Natuurlijk kon die niet ontbreken, ondertussen was het al een hele reünie geworden, een reünie waar hij zich niet voor opgegeven had. Darren draaide zich om bij het horen van zijn stem en trok een van zijn wenkbrauwen op. 'Om eerlijk te zijn, Saunting. Had ik gedacht dat elkaar lang niet zien de bedoeling was.' Hij keek naar de anderen waarvan verschillende mensen vroeger wat er aan de hand was en waarom ze hier waren. 'Hoe moeten wij het weten? We zijn hier allemaal net wakker geworden.' Zijn irritatie was duidelijk te horen in zijn stem, en ze moesten het maar weten ook, het was een van de eerste waarschuwingen die hij gaf voor de bom echt zou barsten. Ze zouden nu wel moeten weten dat hij in al die jaren geen steek is veranderd en nog steeds zo opvliegend was als altijd. Hij keek opzij, waar Kumeza al aanstalten maakte om te vertrekken, toch werd ze door iets tegengehouden, iets wat geen van hen waarschijnlijk kon zien. Niet wetend wat Kumeza had gevoeld toen ze het aanraakte stak hij zijn hand ernaar uit. Zodra zijn hand in aanraking met wat zijn bewegingen ook maar hinderde, schoot de pijn in een flits door hem heen. Nog voor hij het wist had hij zijn hand teruggetrokken en waren de vlammen die zijn andere hand eerder nog omringden in het niets verdwenen. Zijn gezicht was lichtelijk vertrokken van de onverwachtse pijn. 'Ik had het kunnen weten, dit ging veel te makkelijk,' zei hij, gevolgd door een aantal vervloekingen.
Anoniem
Straatmuzikant



Justin
Ik riep heel hard: OKE EN NU EVEN ALLEMAAL KOPPEN DICHT. Luister. Ze luisterde. In de verte hoorde we weer voetstappen die van zacht naar steeds harder gingen. Telkens dichter en dichter bij...
Anoniem
Minister of Pop



Ana wie is dat
Anoniem
YouTube-ster



Ik wist het, hier uit komen kon nooit makkelijk gaan. Ik probeerde me iets te bedenken, maar niets kon kloppen, ik voelde me duizelig door de afwezigheid van mijn plannen en oplossingen. Ondertussen kwam er ook nog iemand, of iets, aan, ik kreeg klamme handen bij het idee dat als je ons, alle goden, opgesloten kunt krijgen, dat je dan wel echt heel machtig moet zijn. En als overmaat van ramp kwam ik er pas laat achter dat onze lichtbron weg was.

---
Sorry, mijn toetsenbord is kapot, dus moet dit allemaal op het touchscreen-toetsenbord typen en dat is veel werk, dus ik reageer niet heel vaak, als mijn toetsenbord weer heel is zal ik dit wel doen.
Anoniem
Minister of Pop



Anna laurellle wat is er
Azelf
Straatmuzikant



Eigenlijk was Saunting nog lang niet klaar met het beledigen van zijn mede-goden, maar zijn nieuwsgierigheid naar de niet-goddelijke aanwezigheid won dit keer. Hij luisterde met gespitste oren naar de voetstappen. Zwijgend gleed zijn blik nog eens door de ruimte. Nu de vlammen gedoofd waren, was het lastig de anderen van elkaar te onderscheiden. Het geluid van de echoënde voetstappen kwam nu wel heel erg dichtbij. Het klonk alsof er elk moment een deur open kon gaan, wat een moment later gebeurde. 
Anoniem
Straatmuzikant



Justin

Ik werd door twee handen gepakt en uit de cel geduwd. Ik moest wennen aan het felle licht. Toen zag ik ze. Het waren demonen. Waarom doen jullie dit vroeg ik. Ze zeiden dat ik geen vragen mocht stellen. En ik werd weggebracht...
Anoniem
Minister of Pop



Anna waa waar brengen jullie me heen aaaa 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste