Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Outsiders~ORPG

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

De mooiste zin die een mens kan vertellen in jongere jaren, heeft Sia net verwoord. Dit was nog niet zo slecht. Met volle vaart reden we langs het park, dit was niet de plek waar ik haar wilde brengen. Van het begin dat we zijn vertrokken al niet. Aan het einde van onze rit begon het langzaamaan te regenen, het ritme van de regendruppels werd steeds harder. Gelukkig waren we al bij mijn huis beland. 'We zijn er.' Vertelde ik vlug, zodat ik de motor op de dam kon rijden onder het afdak. Ik zette de motor tot stilstand en zette hem meteen uit. Waardoor ik de sleutel in mijn broekzak stopte. Na een poos binnen beland te zijn, viel ik op de bank neer, letterlijk. Ik was dood op door deze dag die me toch goed beviel. Een harde klap schoten mijn ogen open die inmiddels gesloten waren. De regenen van net was veranderd in harde onweer. 'Sia?' In eerste instantie wist ik niet waar ze gebleven was. Ik had ook niet meteen op de bank moeten ploffen waar Sia bij was die het hier helemaal niet kent. Ze stond nog steeds op dezelfde plek waar we binnengekomen waren. 'Ik weet dat het groot is, maar je mag best bewegen hoor.' Maakte ik als grappige reactie, die hopelijk goed aankwam. Snel liep ik naar Sia toe en trok haar tot me toe dat ze me wel moest aankijken. 'Ben je bang voor onweer?' Ik maakte een paar passen naar achteren toe en nam Sia mee met mijn armen om haar heen. Tot we bij de bank aangekomen waren, liet haar los en drukte haar naar achteren zodat ze in de bank viel. 'Wil je wat te drinken?' Zonder te wachten op een antwoord liep ik richting de keuken toe die in de volgende kamer was. Ik schonk voor haar maar cola in en voor mezelf pakte ik een koude Bavaria uit de vriezer. Behoefte aan drank heb ik altijd al gehad. Ik liep weer terug richting de woonkamer waar Sia zich bevond, maar ik trof niemand aan. Behalve iemand die angstig onder een doek zat.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
In een flits zag ik het park voorbij gaan, wat heb ik zojuist gezegd. Heeft het hormonen bij hem gestimuleerd, dit was niet mijn bedoeling. Ook al voelde het heel erg fijn om mijn moeder achter te laten en geen zorgen te maken. Niet veel later hoorde ik het ritme van de herfst weer. Het geluid van de motor daalde af en kwam tot stilstand, vanzelf liet ik me van de motor afglijden. Wachtend op David die de deur open deed, en zich zelf liet verdwijnen. Ik die nog steeds in de gang stond en mijn jas ophing aan de kapstok. Ik hoorde het buiten harder tekeer gaan, afvragend of die onweer loos zal zijn. Die vraag werd al gauw beantwoord door een felle flits, wat gauw vervolgt werd door een harde klap. Een klein licht gilletje kwam er uit mijn mond vandaan, gelukkig niet hoor baar door het harde gerommel. Gelukkig hoorde ik David stem al door de gang galmen, zijn warmen armen om me heen geslagen. Wat mij een veilig gevoel gaf, een klein grijnsje kwam er op mijn gezicht door zijn flauwe grap. Hij begeleide me naar de bank toe, waarna hij me er voorzichtig opdrukte. Het liefst had ik nog in zijn armen gelegen veilig en niet alleen. Te bang voor de flits die volgde hoorde ik niet zijn vraag, snel keek ik rond opzoek naar iets wat ik rond me kon wikkelen. Wat me het gevoel gaf dat ik veilig was, waar ik me klein in kon maken een eigen plekje. Op de bank lag een deken die ik met een ruk van de bank pakte, en om me heen deed. Het gedonder wat maar niet wou stoppen, elke keer werden de klappen harder. Elke keer voelde ik me minder veilig, mijn ogen die ik al had dicht geknepen. Hoorde ik Davids voetstappen dichter bij komen, met beangstigende ogen keek ik in de zijne. Vele flitsen verlichtte zijn liefelijke gezicht, een hele harde klap die vervolgde. Maakte mij in beweging richting David, met mijn armen open sprong ik zowat naar hem toe. De tranen van angst liepen al over me wangen heen, mijn lichaam dat rilde als een ratelslang tegen de zijne aan gedrukt. Mijn armen dat als lijm rond zijn torso werd geklemd, mijn handen die zijn vast greep en niet los te krijgen was. Mijn gezicht tegen zijn borstkas gedrukt, wat mij het vertrouwen gaf in hem.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

Het drinken werd bijna uit mijn handen geslagen toen Sia zich om me heen wikkelde. 'Het is al goed.' Voorzichtig probeerde ik Sia te kalmeren. Ik heb nog nooit iemand gezien die zo bang is van onweer. Ik probeerde het drinken op een dressoir te zetten achter Sia, wat me ook nog lukte. Snel sloeg ik mijn armen om Sia heen. 'Rustig maar.' Zo langzaam mogelijk probeerde ik ons te verplaatsen terug naar de bank toe. 'Laat me maar los.' Om haar niet te erg te laten focussen op het onweer, zette ik de tv aan op een lagere stand die toch goed hoorbaar was. 'Misschien zal dit je kalmeren.' Ik ging naast Sia zitten, meteen zag ik de angst in haar ogen tevoorschijn komen. 'Gaat het wel?' Zonder na te denken trok ik Sia schrijlings op mijn schoot. Het liefelijke gezicht van Sia keek me recht aan, niemand kan peilen aan haar schoonheid. 'Je bent echt schattig als je bang bent.' Een lach kon ik niet in me houden. Mijn handen hielden Sia op haar plek, maar geruststellen moest ik nu wel, op mijn manier. Mijn rechterhand baande zich naar haar haar toe en streelde er met mijn vingers er voorzichtig in. 'Hoe komt het dat je zo bang voor onweer bent?' Op deze vraag zou ik graag antwoord van haar krijgen, dit is niet zomaar. Ik vraag me af of ze het raar vind dat ik al alleen woon in een villa. Haar vraag van het strand heeft hiermee te maken, ooit zal ik het toch aan iemand moeten uitleggen. Maar niet nu. 'Gaat het al wat beter?' Hopelijk gaf dit haar een goed gevoel van vertrouwen wat ik haar wil geven. Ik trok Sia dichter tegen me aan en knuffelde haar door blijdschap.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
De warmte en de veiligheid die hij mij gaf voelde zo goed. Rustig maar met nog wat angst sloot ik mijn ogen. En liet ik mezelf helemaal in zijn armen rusten. Dit soort veiligheid heb ik al in tijden niet meer gevoeld, niet meer sins mijn moeder... Me heeft weg gesleurd bij een goed leven. Met een vader en een liefelijke broer, die me ook altijd door de haren streek als er onweer was. "De angst voor het onweer was er eigenlijk al mijn hele leven. Het is alleen erger geworden door vroegen.'' Ik liet een pauze vallen, twijfelend of ik het wel zou vertellen. Dat we weg rende met geld van haar zoveelste ex-man alleen voor haar eigen gebruik. Nee, dat hoeft hij niet te weten, daar heeft hij niks mee te maken. Mijn antwoord op zijn tweede vraag was niet moeilijk te beantwoorden. Ik voelde zeker veiliger en fijner, ik weet niet waarom het bij hem zo makkelijk gaat. Net als of ik hem al jaren ken, als een broer of zelfs meer. ''Al een stuk beter, dank je.'' zei ik wat kort maar krachtig. De flitsen begonnen af te nemen, de klappen werden zachter. Rustig opende ik mijn ogen en keek ik in die van David. Mijn lichaam was gestopt met rillen en mijn ademhaling was gedaald. Het ergste was gelukkig voor bij, maar nog steeds wou ik niet uit zijn greep. "David, sorry dat ik voor zoveel problemen zorg. Het was niet de bedoeling dat ik je ongemakkelijk liet voelen. Door mijn domme vraag.'' Voorzichtig maakte ik mezelf vrij van David, en maakte plaats om naast hem te zitten. Met het deken nog wel om me heen geslagen voelde, ik toch wel een lichtte titel van schaamte. ''Lijk wel een klein kind of niet? Zo bang voor een kleine stormbui." Met een zwakke lach versterkte ik mijn zin. Ik maakte mijzelf gemakkelijk op de bank om in kleermakerszit te gaat zitten.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

'Je zorgt helemaal niet voor problemen, hoe kun je dat over jezelf denken?' Net als ik mijn vraag stelde, schoof ze van mijn schoot af. Voor nu kwam er geen enkel antwoord terug. Een liefelijke lach kwam uit de mond van Sia dwalen. Hij was zo aanstekelijk dat ik er zelf ook bij moest lachen. Meteen trok ik Sia weer naar me toe. Nu lag ze met haar bovenlichaam op me zodat ze me kon aankijken. Alles wat nu gebeurde was grappig, we konden allebei niet ophouden met lachen. Het leek net of we vroeger al veel eerder lol hebben gehad, het kwam allemaal zo bekent voor. In de tijd dat.. ''Nee David niet nu aandenken'' Zei ik tegen mezelf. 'Even ter info, nu lijk je wel op een klein kind.' En raakte met mijn vingertop haar neus aan. Voorzichtig probeerde ik Sia weer te verplaatsen van mij af. 'Jij houdt vast van muziek?' Niet wachtend op een antwoord, liep ik naar 'mijn vaders geërfde' stereo set. 'We zullen elkaar wel beter leren kennen.' Na deze zin kwamen er luide rock n' roll geluiden achter me vandaan. 'Nummer 1, muziek.' Met een snelle pas liep ik terug naar Sia toe en pakte ons drinken snel op. Weer terug bij af ging ik weer naast Sia zitten en gaf haar drinken aan. Snel sloeg ik mijn bierflesje al achterover. 'Zo en nu?'

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Net dat ik lekker zat drukte David me alweer tegen zijn sterke borstkas, mijn lichaam die er tegen was liet ik het toch toe. Het rare gevoel verdween al snel door de gekkigheid die er daarna gebeurde. De zware maar liefelijk gelach van David kwam mijn gehoor te gemoed. De lach kwam best bekent, net als als steng zijn voor jezelf niet aan denken. Je hebt er vandaag al genoeg aan gedacht, zei ik steng tegen mezelf in mijn gedachte. Een zacht geduw voelde ik tegen mijn schouders, snel maar wat onhandig ging ik van David. Ongemakkelijk keek ik naar David die geweldige soort muziek opzette, ook al ben ik nu meer van de Japanse. Maar nog steeds bleef die muziek stijl een plekje in mijn hard hebben. Niet dat het een goede herinneringen geeft aan die goede tijd dat voor me lag, maar ook dat het me door slechte tijden heeft door gesleurd. Ik slaakte mijn ogen neer en dacht even na wat deze doodse stilte kon verbreken. Het was al awkwerd dat ik hier zat, en mijn moeder aan haar lot overlaad. Met wat trillende handen probeerde ik het drinken neer te zetten, maar door mijn onhandig keek ik niet waar ik het plaatste. Met een knal rood hoofd gooide ik figuurlijk het drinken op David zijn shirt. Geschokt zette ik snel het glas op tafel, met geen twijfel mogelijk dit is ergste wat je kunt doen als het ongemakkelijk is. Vluchtig stond ik op en begon met mijn mauw het overige drinken van zijn shirt te wrijven, wat eigenlijk niet helpte maar juist erger maakte. Met kleine verontschuldiging woordjes schaamde ik mij steeds erger.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

Ik zag hoe ze dacht aan bepaalde dingen waarvan ik niet wist wat precies. Een trillende hand naar haar drinken was een vervolg wat al snel verkeerd uitpakte. Een volle glas cola werd letterlijk over me heen geschonken. Een wit shirt was veranderd in een bruin shirt. Het was best amuserend om haar zo paniekerig mogelijk te zien, net als een slechte schoonmaakster. 'Meid, dit gaat er echt niet zo af en maak je maar niet druk, het is niets.' Voorzichtig probeerde ik haar van me af te duwen, zodat ze niet plotseling viel. Gelijk trok ik mijn natte shirt uit om mijn huid niet meer plakkerig te maken van de cola. Vlug frommelde ik het shirt in elkaar en keek Sia recht in haar ogen aan. De glinstering van belangstelling was te zien in haar ogen. 'Kom je mee?' Vroeg ik aan der. Om haar geen angstig gevoel te geven pakte ik haar hand en trok haar zachtjes mee naar de reusachtige trap. 'Kom maar gewoon, er gebeurt niets.' Rustig liet ik haar hand los en liep de trap op. Hopelijk volgde ze me snel. Aangekomen bij de derde deur op de eerste verdieping, gingen we naar binnen. Mijn shirt gooide ik meteen in de wasbak om hem dadelijk schoon te maken. Vlug pakte ik uit mijn kledingkast een grijs shirt en trok hem gelijk aan. Een starende Sia trof ik aan toen ik me naar haar omdraaide.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Gauw kwam er een warme gloed over me heen, een half naakte jongen stond voor me neus. Het voelde anders dan toen in het water, het was toen donker en en anders. Gauw voelde ik mij weer ongemakkelijk, op het gebied van jongens. Een hand dat mij pakte, dat mij vervolgde naar de trap. Liep ik zonder enige tegen wil mee naar boven. Mijn ogen die glinsterde, en vol bewondering keken naar het overweldigende grote huis. Met mijn gleed ik over de mooie beukenhouten trapleuning, stap voor stap voelde ik mij steeds minder waardig. Hij die jongen David, die moet ik uit me buurt houden. Zeker als me moeder er achter kom dat ik bij hem was, en dat die een gezond hoog bestaan heeft. Aangekomen bij de deur opening van de derde deur, keek ik recht in Davids ogen. Vluchtig draaide ik mijn ogen weg, en keek ik de andere kant op. ''Sorry, dat ik je shirt heb vernageld." voorzichtig en onzeker liep ik de kamer binnen. En nam ik plaats op het reuze bed dat rechts? van me stond. Er viel algauw weer een ongemakkelijke stilte. "David, ik moet je wat vertellen." zei ik stil. Mijn hart dat sneller begon te slaan, of ik wel de juiste beslissing nam om hem van me af te stoten. gauw vervolgde ik mijn zin, ''Ik kan...." mijn zin werd gelukkig onderbroken door een luide bel dat weerklonk door het huis. Wat werd vervolgt door een doffe stem dat boos tegen de deur schreeuwde.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

De zinnen die ze vormde snapte ik van geen kanten. Soms kan ze zo duidelijk zijn, maar soms als ze te veel denkt, lukt het haar denk ik niet. De gezelligheid werd verstoord door iemand die zijn agressie uitstortte op mijn voordeur. 'Excuseer me, blijf alsjeblieft hier.' Zei ik vluchtig tegen Sia en verliet de kamer met de deur achter dicht te doen. Razend snel dacht ik aan verschillende personen toen ik de trap afliep. Wie zou dit nou kunnen zijn? Al snel was het bekend wie het was. Door het glas langs de voordeur kon je meteen zien dat het Traves is. Traves is een goede vriend van me, maar als het gaat om drank in de avond, loopt het niet altijd goed met hem af. Snel deed ik de deur open. 'Gast, het is bijna nacht ga toch eens naar huis en laat de drank een los.' Geen een geluid kwam er uit zijn mond. Ik wist het nu, het heeft er niks mee te maken. 'Of is er iets anders aan de hand?' Zijn blik was woest.
'Hetgeen waar ik hier voor ben is niet voor mezelf, maar je vriendin die zich zorgen maakt om je. Te erg eigenlijk.' Voordat ik over zijn antwoord kon nadenken raakte een vuist volop me neus waardoor ik snel naar achteren stapte als reactie. 'Dude!' Mijn neus klopte net zo heftig als mijn hart en voelde meteen bloed stromen over mijn gezicht. 'Dus jij gaat een gevecht beginnen met een bokser? Verlaat mijn huis, nu!' Gelukkig stond hij nog achter de deuropening. Snel deed ik de deur dicht samen met het slot erop. Ik vervolgde mijn weg naar de keuken, om mijn gezicht schoon te maken.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
De deur die voor mij dicht werd gedaan, voelde ik mij gauw alleen. Rustig stond ik op en ging ik bij de deur zitten, met een piep toon deed ik de deur een kiertje open. Ik voelde me net als vroeger, stiekem zitten mee luisteren met een ruzie wat ik niet mocht horen. Maar toch kon ik het niet laten, ik hoorde doffe stemmen door de gang weer klinken, niet blije stemmen in tegendeel. Een boze woedende stem galmde nog door toen ik een harde klap van de voor deur hoorde. Zonder na te denken stond ik op en rende ik naar beneden.
Algauw vond ik een weg naar David, ik hield mijn adem in toen ik David zijn bloedende gezicht zag. Niks ernstig maar toch.... gelijk kwam mijn moederlijke instinkt naar boven. Met een zucht liep ik naar David toe "Wat is er gebeurd?" vroeg ik snel met een tintje angst er in gevlochten. Mijn handen die gelijk zijn gezicht begonnen te voelen, kijken of er iets gebroken was wat gelukkig niet zo was. Pakte ik de theedoek die ik zag hangen toen ik de keuken binnen kwam razen. Maakte ik het lichtjes nat en depte ik het overige bloed weg, langzaam gleed ik met de theedoek langs zijn brede hals.
Mijn hart dat steeds wat sneller begon te kloppen, keek ik in zijn prachtige donker groene ogen. Van binnen voelde ik mij warmer worden, voelde ik mijn lichaam langzaam meer naar David toe bewegen.
Dit kan niet dit is tegen de regels in, stop it Sia stop it. Hij heeft een vriendin wat zal ze je wel niet aan doen, ze ging al door het lint toen David naast me zat. Een warme gloed kwam er van mijn lippen vandaan, snel opende ik mijn ogen en keek ik in die van David. Zonder ene twijfel trok ik mij terug, met geschrokken ogen keek ik hem aan. Wat hem ik gedaan, heb ik nou echt... nee kan niet.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

Al snel kwam Sia opdagen toen ik net de waterkraan aan wilde zetten. Hopelijk was er geen schrik in haar gekomen, want dit moest natuurlijk allemaal nu gebeuren. Wat zou Molly wel allemaal van me denken? Zal ze de rare gedachtes van vroeger weer hebben? Molly heeft altijd al last gehad van jaloezie, omdat ze weet dat ik niet alles om haar geef, dacht ik dan. Opeens voelde ik een zachte handen over mijn gezicht gaan, gevold door een natte theedoek. Zo'n liefaardig iemand heb ik altijd al in mijn leven willen hebben. Mijn gedachte werd verstoord door een aankijkende blik van Sia. Wat kan ze je toch doordacht aankijken. De glinstering was goed te zien in haar prachtige donker blauwe ogen. Niemand, maar dan ook niemand kan die blik nadoen. Langzaam verplaatste ik mijn handen van het keukenblad naar haar heupen. Het meest onverwachtse gebeurde. De warme gloed van haar lippen vulde de leegte in me. Al gauw was de leegte weer terug. De angst was te zien door haar ogen toen ze terugtrok. 'Die angst is helemaal niet nodig.' Ik wilde de leegte weg hebben, ik wilde het gevoel weer terug hebben. Mijn linkerhand begeleiden zichzelf naar de wang van Sia, terwijl de rest bleef zoals het eerst was. Voorzichtig raakte ik haar lippen weer aan. Het gevoel dat je van Sia krijgt heb ik nog nooit bij Molly of andere meiden gehad. Ze is ergens speciaal, op speciale vlakken. Vol overtuiging zocht ik toestemming om verder te gaan in dit liefdesspel.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
David kan wel zeggen dat die angst nergens voor nodig is. Wat nou als Molly me achter na gaat, en achter dingen komt wat ze tegen me kan gebruiken. Mijn gedachte werd weg gespoeld toen David zijn lippen weer op de mijne plante. Mijn hart dat al tekeer ging ging nog erger tekeer. Met mijn handen gleed ik over zijn borstkas naar zijn nek toe, voorzichtig sloot ik mijn ogen en liet ik hem tot me toe. Een fijn maar glibberig gevoel kwam er van mijn mond vandaan, de twee tongen die tegen elkaar aan het worstelen waren. Gaf het mij een grotere kik, van rustig en teer keerde het tot wilder.
Een willig gevoel dat bij me op kwam, wat ik nog nooit had gevoeld bij niemand niet. In mijn middel voelde ik een stevigere greep dat mij op de keukentafel tilde.
Ik sloeg mijn benen rond zijn middel, langzaam begonnen we tegen elkaar op te rijden. Wat een fantastisch gevoel gaf, maar ook een lichtelijke angst. Sia wees voorzichtig anders verlies je jezelf nog, niet te ver gaan niet verder gaan dan dat je zou willen. Mijn handen die opzoek waren naar de rand van zijn shirt, na een tijdje zoeken vond ik het eindelijk. Ik trok mijn gezicht terug en trok zijn shirt over zijn hoofd heen, vervolgens trok ik mijne ook uit. Dat is toch zo eerlijk, mijn onwetendheid in dit soort dingen maakte mij wat nerveus. Hoort dit wel zo moet het zo gaan? Al die vragen kwamen steeds bij me op.
Vluchtig plante ik mijn lippen weer op de zijne, met mijn handen gleed ik door zijn haren heen.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

De toestemming die ze aan mij gaf, beviel me goed. Haar tong voelde magisch aan. Ik heb nog niemand zo passievol gezien als Sia in deze korte tijd. Ik wilde meer, meer geweldige gevoelens hebben die ik nog nooit had gehad. Zonder enige besef tilde stevig op en zette haar snel op de keukentafel. Meteen voelde ik twee sterke benen om mijn middel heen slaan. Dit geluk kun je niet ontkennen. Mijn lichaam werd steeds warmer en warmer en voelde ik heftig tot Sia aangetrokken. Mijn handen verplaatste zich telkens naar verschillende plekken toe. Wat zou ik nu toch graag dat shirt uit willen trekken, was mijn gedachte. Nee het kon niet. Sinds vandaag weet ik hoe onzeker ze is. Ik moet haar dingen niet laten verplichten, al zeg ik niets, maar zo voelt het dan wel. Mijn gedachte kwam uit. Ik voelde Sia zich al worstelen met de onderkant van mijn shirt. Al gauw werden onze lippen van elkaar gescheiden en voelde ik de stof over mijn lichaam gaan. Ik zou dit zo graag andersom ook willen. Ik keek haar recht in de ogen en probeerde haar blik te lezen, wat moeilijk lukte. Alles wat ik dacht kwam na een paar seconden uit. Het leek net of we elkaars gedachten konden horen. Ik kon mijn ogen niet van haar voorgevel afhouden. Zij heeft tenminste wel iets, dan wat ik altijd gewent was van Molly. Tijdens dat ik nog naar haar aan het kijken was, voelde ik snelle lippen tegen me aan gedrukt. Volgens mij waren er zenuwen te voelen. Ik kon het niet laten en mijn handen gingen vanaf haar heupen via haar lichaam naar boven. Mijn lippen gingen zich ook verplaatsen, de maakte ronde bewegingen richting de nek van Sia. Zal ik het doen? Zullen ze er ook achter komen? Zonder mijn gedachtes voor te zetten, maakte ik een zuigzoen in de nek van Sia. Dit zal ze me niet in dank afnemen. Zonder enige twijfel ging ik verder naar haar hals. De meeste onverwachte bewegingen maakten we samen. Aan de ene kant wilde ik doorgaan tot het einde, maar aan de andere kant kon ik dit haar en de rest niet aandoen. Dit stop zetten doet veel, maar toch moest dit stoppen. Voorzichtig trok ik me terug, tot mijn eigen ergernis. Zonder een erge blik achter te laten, keek ik Sia recht aan in haar ogen. 'Sorry...' Zei ik nog binnensmonds en verliet rustig de keukenkamer.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
In de steek gelaten gevoel kwam er in me op, velen vragen dwaalde door mijn hoofd. Heeft die het stop gezet van wege mij? Of deed ik het verkeert niet naar zijn zin? Dacht die aan Molly? Heeft het met zijn verleden te maken? Een warme traan liep er over mijn wang heen, vluchtig veegde ik de traan. Met een klein afzet kwam ik van de keukentafel weer met mijn voeten op de keukenvloer terecht. Zal ik verhaal of zou ik gaan, misschien wil die wel alleen zijn, ben ik te ver gaan? Voorzichtig en gespannen liep de keuken uit, nerveus begon ik met mijn lip piercing te spelen. Alstublieft heer laat me niet in deze spanning. Zeg niet dat u dit gevoel van me af wilt nemen. Het klinkt gek ook al geloof ik niet in de lieve heer toch op dit soort momenten vraag ik hem tot hulp. Het geeft me een extra klein steuntje in mijn achter hoofd, wat blijkt te helpen voor mij dan. Zenuwachtig en met trillende handen liep ik richting David toe, geen weg terug meer als je hem aanraakt, je kan nu nog rennen en naar je huis gaan. Je kan nu nog de gevechten en angsten achter je laten als je niet naar hem toe gaat. Dit moment bepaalt alles wat er zal gebeuren in je leven, het kan goed uitpakken maar ook verschrikkelijk. Molly kan je vermoorden in je slaap als hier achter komt, je gaat gewoon vreemd met een gozer die net ontmoet hebt. Ook al voelt het zo vertrouwt en goed en heeft die trekjes van je ex-grote broer. En lijk die op je ex-vader die je moeder in de steek heeft gelaten. Owh en ze lach is ook zo schattig, en hij ziet er zo sexy uit ook laat die je zelf zijn en vind die je klunzigheid niet erg. Hij stond nu een meter van me af, ga je het doen om je eigen geluk te starten. Met een reikende hand, je gaat hem niet laten lopen niet deze keer, plaatste ik het op zijn rug. Vervolgd liet ik mijn andere hand er ook op rusten en mijn voorhoofd. "David....." vervolgde ik sloom terwijl ik mijn ogen sloot.

"Dank je....."

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

Daar stond ik dan, in een lege donkere kamer met niemand om me heen. Waarom heb ik toch die stomme beslissing genomen om weg te gaan? Wat zal ze wel allemaal niet van me denken? Wat zal ze allemaal in dat wilde kopje van haar halen? Allemaal vragen die ik mezelf niet kon beantwoorden. Ik zal dit aan haar moeten uitleggen, alles eigenlijk. Wat ik graag zou willen, maar het nog niet kan. Niemand kent mijn diepste geheimen. Sia weet sinds vandaag al meer van mijn stemmingswisselingen af dan bijvoorbeeld Molly. Net toen ik me wilde omdraaien om terug naar haar te gaan, voelde ik een warme hand zachtjes op mijn rug gedrukt worden. Ik hield me stil, ik wilde haar kleine liefelijke stem zo graag horen. Langzaam hoorde ik mijn naam uit haar mond dwalen, vervolgd door een bedankje. Maar hoezo dat bedankje? Voorzichtig probeerde ik me om te draaien, zonder dat Sia viel. Ik pakte haar stevig beet en omhelsde haar.'Maak je geen zorgen, ik ben echt geen bedankje waard.' En gaf haar een zoen op haar hoofd en wreef met mij linkerhand over haar rug. 'De enigste die zich moet verontschuldigen ben ik. Sorry, maar er zit een reden achter dat het niet zomaar lukt. Het heeft niets met Molly of andere te maken, alleen met vroeger.' Ik nam even een tussenstop om niet teveel informatie achter elkaar te geven. 'Dus, het spijt me enorm dat ik me al raar gedroeg op het strand en net opeens wegging. Kun je het me vergeven.' Langzaam trok ik me terug, ik wilde haar gezichtsuitdrukking zien bij het antwoorden van deze vraag. 'Je moet weten dat ik van je houd.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld