Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

[RPG] The Wheel Of Time - VOL!

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe schrok en bleef staan toen er plotseling een meisje opstond uit een donker hoekje. Bedachtzaam keek hij naar haar.
"Of je bent een ontvoerder, verkrachter of moordenaar, of je bent hier nieuw".
Hij glimlachte even, was het kennelijk zo overduidelijk? Maar in plaats van te antwoorden zweeg hij even, en bekeek haar snel. Ze had in een steegje gezeten, op de grond, en aan haar gezicht te zien had ze gehuild. Gabe kreeg een bezorgde frons op zijn gezicht, maar hij durfde er niet op in te gaan. Dat hij geen moordenaar of iets dergelijks was hoefde nog niks over haar te zeggen, al ging hij er niet van uit dat ze écht gevaarlijk kon zijn. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin toen hij antwoord gaf "En wat geeft jou de reden om er van uit te gaan dat ik niet gevaarlijk ben? Want anders was je er wel vandoor gegaan neem ik aan." hij glimlachte even. "Óf ik zie er misschien wel heel verdwaald uit, wat trouwens wel kan kloppen, óf je kan jezelf kennelijk goed verdedigen."

Account verwijderd

schreef:
Julia vond dat het tijd werd om weer op stap te gaan, met mensen te praten en onder de mensen komen. Ze besloot verse kleren aan te doen en koos voor een klassiek zwart topje met kant aan het uiteinde en een lange jeansbroek. Ze stampte haar voeten in haar Vans, die al helemaal uitgelopen waren. Ze trok haar jas aan en stapte de deur uit, die ze eerst had opengedaan. Hard sloeg ze hem dicht en wandelde door de straten. Tot ze een steegje zag waar een ander zat. Ze ging er naartoe. Maar de andere persoon, een meisje had ze het vermoeden zei iets van "Of je bent een ontvoerder, verkrachter of moordenaar, of je bent hier nieuw." Ik fronste mij wenkbrauwen.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Syrenne was al eraan gewend dat ze overal in ketenen en onder dreiging van een zwaard naartoe werd begeleid. De meeste van de gevangen mensen werden zo behandeld, maar vandaag was er ook een man in een zwarte mantel met kap bij.
Hij leidde haar aan de arm door het mooie gebouw waarin de rijke mensen waren ondergebracht. Ze liepen door eindeloze gangen, gingen trappen op en af en de ene na de andere hoek om, net zo lang tot ze geen schijn van kans meer had om de weg naar buiten terug te vinden.
Althans, dat was de bedoeling van haar begeleider, maar het ontging haar niet dat ze binnen een paar minuten dezelfde trap op en weer af liepen en ze had ook wel in de gaten dat ze tussen verdiepingen zigzagden, ook al had het gebouw een standaardindeling van gangen en trappenhuizen. Alsof ze zich zo gemakkelijk zou laten desoriënteren.
Ze gingen een heel lange gang in, waar in de stilte alleen hun voetstappen klonken. Hoewel de man die haar arm vasthield lang en fit was, zag ze door de kap die hij droeg niets van zijn gezicht. Ook alweer een tactiek om haar te verwarren en te intimideren.
Als Syrenne wou ontsnappen, hoefde ze alleen maar bij de volgende gang rechtsaf en dan twee trappen af. Alle pogingen tot desoriëntatie bereikte, was dat ze het gebouw leerde kennen, sukkels.
Op het binnenplein hoorde ze de andere gevangenen die net binnen kwamen en naar hun ijzeren cellen werden gebracht.
Zou ze nu dan eindelijk de guillotine krijgen? Ze kreeg een wee gevoel in haar maag. Voor even wist ze het zeker. Ze zal sterven.
Uiteindelijk stopten ze voor dubbele zwart-met-zilveren deuren. De man met de kap gebaarde met zijn kin naar de twee wachters aan de weerskanten van de deuren, die begroetend met hun speren op de grond stampten.
Haar handen werden klam. Ja, ze zal sterven. Het was eindelijk zover.
De deuren gingen krakend open en onthulden een grote zaal met de guillotine erin en zag daar haar broer staan.
Syrenne strompelde tegen en de man met kap werd achterover geduwd. Zijn gezicht werd zichtbaar, als een gezicht zonder ogen en mond. Alles was dichtgenaaid. Ze schreeuwde het uit....

Snakkend naar adem werd ze wakker. Ze liet haar ogen door de kamer gaan, op zoek naar donkere schaduwen. Maar ze hoorde alleen het sputteren van het dovende haardvuur. ''Het was een nachtmerrie...'' Kalmeerde Syrenne haarzelf. Haar hart ging tekeer en sprong over. Syrenne zette haar handen op haar gezicht. Langzaam vielen er tranen over haar gezicht en voelde ze pijn in haar nek. Ze probeerde niet te grimassen van de pijn.
Na een lange tijd van verschrikking kleedde ze zichzelf om en ging ze op weg naar beneden waar een bar stond. Waarschijnlijk kon ze meer te weten komen over haar broer. Of ze kon net zo goed geld verdienen om met een paar andere reizigers te reizen als een bodyguard.
In deze herberg stikte het van opdrachten die aan een muur gespijkerd werd. Als een stil figuur met een cape die er voor zorgde dat haar wapens bedekte ging ze op een kruk zitten en bestelde ze wat drank om haar droom te vergeten.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Ze grijnsde even toen hij haar vroeg wat de reden was dat ze er vanuit ging dat hij niet gevaarlijk was. 'Het feit dat ik mezelf wel kan verdedigen, mocht dat nodig zijn.' Zei ze met een lach. 'Dat is de enige reden dat ik er niet vandoor ben gegaan, hoewel je er ook wel een klein beetje verdwaald uitziet, moet ik bekennen. ' Ze lachte even. 'Er is hier nog iemand. ' Zei ze vervolgens zachter. Ze wist niet goed of ze beide personen kon vertrouwen, ze had geen idee wie het waren en waarom ze op dezelfde plek waren als zij. Vanbinnen voelde ze angst, maar ze wist dat ze zichzelf uitstekend kon verdedigen.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe glimlachte even, hij had al zo'n idee dat het vreemde meisje zichzelf wel kon verdedigen. Ze straalde een vreemd soort kracht uit. Hij lachte even schaapachtig en streek door z'n haar. 'Ik ben dan ook verdwaald..' begon hij, maar opeens zei ze dat er nog iemand aanwezig was. Hij hield stil en keek op, er was inderdaad nog iemand en het was eigenlijk wel gek dat ze elkaar zo tegen het lijf liepen in een steegje, terwijl hij een aantal dagen geleden nog niemand om zich heen had gehad. Hij zweeg en liet het andere meisje maar praten, zij kende het dorpje duidelijk, misschien wist ze ook wel wie de ander was.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Selina:
Al snel deed Anna de deur open en ik glimlachte even. "Nee dat klopt, ik ben terug en ik dacht dat ik je eens kwam opzoeken." zei ik en wist niet goed hoe ik er ooit over zou moeten beginnen. Normaal zou ze het toch al moeten weten over Shai'tan. Elfje kwam ook tevoorschijnd en ik wist niet hoe Anna er op zou reageren moest ze plots een witte wolf voor haar huis zien.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Langzaam liep Jordan op de andere persoon af. 'Zou je me in het vervolg niet zo de stuipen op het lijf kunnen jagen?' Zei ze met krachtige stem. 'Dat geldt trouwens voor jullie beiden.' maakte ze haar zin af. Ditmaal keek ze de onbekende jongen aan. 'Als jullie mij en elkaar uiteraard, eerst eens jullie namen zouden vertellen?' Zei ze. 'Mijn naam is Jordan Alexis Rosefields, maar zeg maar gewoon Jordan.'

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
"Niet schrikken. Ikweet er al vanaf." Zei ik zacht. Ik keek naar de witte wolf die bij haar was. Ik hoorde Lisanne en Myrthe gillen. Blijkbaar waren zij bang voor de eolf. Elise die er bij kwam staan. Keek hen waarschuwend aan. Met gevolg dat ze hun mond hielden. Ik vroeg. "Wil je binnenkomen?"

Anoniem
Minister of Pop

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Selina:
Ik was opgelucht toen ze zei dat ze er al van af wist. Ik knikte toen ze vroeg of ik binnen wilde komen. Ik was ook naar hier gekomen om met haar te praten. Blijkbaar moest iedereen elkaar vinden, met 2 was gemakkelijker dan alleen. ''Graag.'' Zei ik op haar vraag om binnen te komen. Hoe zouden we eigenlijk de rest moeten vinden. Ik draaide me even om en deed teken op Elfje dat ze daar moest blijven. Elfje legde zich meteen op de grond met haar neus richting de deur. Ik knikte even en keek terug naar Anna. Ik ging maar naar binnen en Elfje huilde even maar ik schonk er geen aandacht aan.

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
Wat was al dat rumoer buiten? Niet dat het binnen rustig was, integendeel zelfs, er waren al dronken mensen aan het dansen. Met het puntje van mijn zwaard liet ik de man struikelen die meteen boos werd. Hij stompte de man die achter hem zat en er ontstond meteen een rel. Hiervan kon ik me wel amuseren, maar daar had ik geen tijd voor. Dit was mijn kans! Ik glipte langs de vechtende mannen en pakte elke geld zak dat ik tegen kwam van hen af.
Alles ging als gepland totdat een man het opmerkte en de grote groep achter me aankwam.
''Misschien is dit de tijd om te vertrekken.'' Ik sprong behendig over de bar richting de uitgang. Meteen stormde ik naar buiten waarbij de grote massa me achtervolgde.
''Stop die meid! Ze steelt al ons geld!'' Schreeuwde ze nog, maar wat kon je doen? Ze waren dronken.
Vele van hen strompelde en vielen als lamme zakken op de grond, maar een groot gebouw van een man bleef nog achter me aan rennen. Als ik een steegje in rende zag ik dat er een jongen en meisje aan het praten waren. Het meisje noemde zich Jordan. Misschien kon ik ze wel gebruiken in mijn voordeel. Ik sprong schuin naar de muur en ontweek de twee terwijl de man het onmogelijk kon doen.
''Ik bedank jullie twee later nog!'' Ik rende een donkere steegje in en klom het dak op buiten het zicht van alle mensen beneden om te kijken wat er zou gebeuren.

Account verwijderd

schreef:
Julia zag een andere jongen staan. "Wie zijn jullie?" was het eerste wat haar mond verliet. Het meisje antwoordde. De jongen stond voor Julia nog steeds in de schaduw. Ze zagen er allebei gevaarlijk uit, op een andere manier, vond Julia. Maar zij was niet bang om haar krachten te gebruiken want de pijlen had ze voor de zekerheid meegedaan.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe deed een stapje uit de schaduw zodat hij wat beter zichtbaar was voor beide, maar opeens hoorde hij kabaal. Opeens rende er een meisje af, echt récht op hen af, maar ze ontweek op het laatste moment. Een schreeuwende man rende er achter aan en duwde Gabe ruw aan de kant. 'Hé' riep hij, en in een flits had hij zijn dolk in zijn hand. Hij deed een stap achteruit, en keek de man kwaad aan die nu ook stil stond. De man draaide een paar rondjes en keek vloekend om zich heen. Gabe hoorde hem iets roepen als "Ik krijg je nog wel" en toen draaide de man zich om en liep zonder zijn excuses te maken weg.
Gabe stak echter zijn dolk niet terug in zijn riem maar keek bedachtzaam om zich heen. Hij besteedde even geen aandacht aan Jordan, wiens naam hij nu wist, of aan Julia die vroeg wie ze waren, maar keek om zich heen. Het was een steegje en ze kon niet veel kant op zijn gegaan. Hij volgde met zijn ogen de route die het meisje had genomen en waar ze verdwenen was. Het ergerde hem dat ze hen zo gebruikt had terwijl ze duidelijk op de vlucht was voor iets en iemand.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Uitkijkend of ze niemand zou raken gooide Jordan behendig een vuurbal ergens heen om wat licht te krijgen. Dat het nu duidelijk was dat ze een geleider was, maakte haar voor nu niet zoveel uit. Ze rende achter het onbekende meisje aan en stopte haar kort. 'Ik zal je niet helpen, voor ik weet waarom ik je moet helpen.' Zei ze bot. De man was achtergebleven. 'En vermeld gelijk je naam, zou ook fijn zijn.' Zei ze simpel.

Cynthia
Straatmuzikant

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld