schreef:
Sarah
"Je mag me nu wel los laten." piepte Sarah toen David van plan was om haar niet los te laten. Ze kreeg het benauwd doordat hij haar bijna fijn kneep, ja, hij was totaal niet veranderd. Sarah draaide zich om en keek Lydia aan en schonk haar een glimlach. Ze schudde de hand van Lydia en bleef haar aankijken met dezelfde glimlach, ze zag er aardig uit. "Sarah" stelde ze zichzelf voor en voordat ze het wist had Lydia haar ook al in een omhelzing getrokken. Wat hadden ze hier toch met knuffels? Eerst David, daarna Lydia, en Drain? Die trok waarschijnlijk niet iedereen in een knuffel, gelukkig maar, straks werd ze gewurgd door één van de drie.
Ook Sarah had gemerkt dat er iets mis was, net als Drain. Lydia keek zielig en teleurgesteld naar haar telefoon, maar tegelijkertijd zag je ook een beetje woede. Sarah zou Sarah niet zijn als ze meteen nieuwsgierig werd, en nu zij ook een deel van dit studentenhuis was moesten ze haar toch vertrouwen. Toch? Maar voordat Sarah aan Lydia kon vragen wat er aan de hand was werd ze mee gesleurd door Drain de gang op, die zo te zien erg kwaad was, maar ook bezorgd. Hoe het kwam dat Sarah zo goed wist hoe anderen zich voelden, dat wist zelf ook niet, maar het was een fijne eigenschap, dat zeker.
"Wat is er aan de hand met die twee?" vroeg Sarah aan David, die zo te zien wel wist waar het over ging maar het ontkende. Goed, dat ze haar binnen een dag niet zouden vertrouwen had Sarah wel verwacht, maar het was David, haar ex en voormalige beste vriend. Ja, ex. Het gedeelte dat ze David had ontmoet via haar neef klopte maar ook hadden ze een korte relatie gehad. Het bleek dat ze toch niet voor elkaar bestemd waren en Sarah maakte het uit, maar gelukkig bleven ze vrienden en werden ze zelfs beste vrienden. Natuurlijk een beetje onmogelijk dat ze alleen maar vrienden waren gebleven, maar geloof het of niet, het was hun gelukt.
"Niets belangrijks, onzin." zei David om Sarah af te leiden en zij knikte, maar no way dat Sarah het hierbij zou laten. "Enne, hoe gaat het thuis, met je ouders?" aarzelde David een beetje. "Goed" mompelde ze kortaf en leunde tegen het aanrecht aan in de keuken. David boog zich iets meer naar voren, en Sarah bleek voor heel even niet te merken waar dit heen ging. Maar voordat ze het had gemerkt stonden ze te zoenen in de keuken. Shit. Dit was verkeerd, héél verkeerd. Nadat Sarah het zich had beseft liet ze David los. "Ik ehm.." mompelde ze maar ze werd onderbroken door David. "Saar, wordt alsjeblieft niet kwaad, maar ik denk, eh, dat ik nog gevoelens voor je heb." zei David aarzelend. Wat?
Sarah
"Je mag me nu wel los laten." piepte Sarah toen David van plan was om haar niet los te laten. Ze kreeg het benauwd doordat hij haar bijna fijn kneep, ja, hij was totaal niet veranderd. Sarah draaide zich om en keek Lydia aan en schonk haar een glimlach. Ze schudde de hand van Lydia en bleef haar aankijken met dezelfde glimlach, ze zag er aardig uit. "Sarah" stelde ze zichzelf voor en voordat ze het wist had Lydia haar ook al in een omhelzing getrokken. Wat hadden ze hier toch met knuffels? Eerst David, daarna Lydia, en Drain? Die trok waarschijnlijk niet iedereen in een knuffel, gelukkig maar, straks werd ze gewurgd door één van de drie.
Ook Sarah had gemerkt dat er iets mis was, net als Drain. Lydia keek zielig en teleurgesteld naar haar telefoon, maar tegelijkertijd zag je ook een beetje woede. Sarah zou Sarah niet zijn als ze meteen nieuwsgierig werd, en nu zij ook een deel van dit studentenhuis was moesten ze haar toch vertrouwen. Toch? Maar voordat Sarah aan Lydia kon vragen wat er aan de hand was werd ze mee gesleurd door Drain de gang op, die zo te zien erg kwaad was, maar ook bezorgd. Hoe het kwam dat Sarah zo goed wist hoe anderen zich voelden, dat wist zelf ook niet, maar het was een fijne eigenschap, dat zeker.
"Wat is er aan de hand met die twee?" vroeg Sarah aan David, die zo te zien wel wist waar het over ging maar het ontkende. Goed, dat ze haar binnen een dag niet zouden vertrouwen had Sarah wel verwacht, maar het was David, haar ex en voormalige beste vriend. Ja, ex. Het gedeelte dat ze David had ontmoet via haar neef klopte maar ook hadden ze een korte relatie gehad. Het bleek dat ze toch niet voor elkaar bestemd waren en Sarah maakte het uit, maar gelukkig bleven ze vrienden en werden ze zelfs beste vrienden. Natuurlijk een beetje onmogelijk dat ze alleen maar vrienden waren gebleven, maar geloof het of niet, het was hun gelukt.
"Niets belangrijks, onzin." zei David om Sarah af te leiden en zij knikte, maar no way dat Sarah het hierbij zou laten. "Enne, hoe gaat het thuis, met je ouders?" aarzelde David een beetje. "Goed" mompelde ze kortaf en leunde tegen het aanrecht aan in de keuken. David boog zich iets meer naar voren, en Sarah bleek voor heel even niet te merken waar dit heen ging. Maar voordat ze het had gemerkt stonden ze te zoenen in de keuken. Shit. Dit was verkeerd, héél verkeerd. Nadat Sarah het zich had beseft liet ze David los. "Ik ehm.." mompelde ze maar ze werd onderbroken door David. "Saar, wordt alsjeblieft niet kwaad, maar ik denk, eh, dat ik nog gevoelens voor je heb." zei David aarzelend. Wat?



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


19