Dauntless schreef:
Naam: Johanna Valentine Strike
Bijnaam: Joe
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 21
Innerlijk: Johanna's vader is een bekende slager. Mensen komen van heinde en verre om bij hen vlees te kopen. Haar moeder was een generaal in het leger, maar is vroegtijdig op pension gegaan toen ze haar onderbeen verloor tijdens een interventie. Nu heeft ze een houten exemplaar in de plaats en helpt ze waar ze kan in de slagerij. Ze heeft haar kinderen met ijzeren hand opgevoed, maar was wel redelijk.
Afgezien van haar moeder was Johanna het enige meisje thuis. Ze kwam goed overweg met haar broers en koos ervoor met hen te gaan ravotten in plaats van met poppen te spelen. Vandaar dat ze al snel de bijnaam Joe kreeg, een eerder mannelijke variant van haar eigen naam. Haar moeder leerde hen omgaan met wapens. Ze wou absoluut dat haar kinderen perfect in staat waren zichzelf te verdedigen indien nodig. Zeker met de elfen die vermoeden dat zij achter de dood van hun koning zitten en de Skylons die sowieso al voor geen haar te vertrouwen zijn. Voor het slapengaan vertelde ze ook vaak verhalen over de grote oorlog, die generatie op generatie waren doorgegeven. Johanna was enorm geïnteresseerd in deze andere soorten wezens, maar haar ouders verboden haar ten strengste naar hen op zoek te gaan. Al snel moest ook Johanna meewerken in de slagerij. En ze zou niet van het zware werk ontzien worden omdat ze een meisje was. Iedereen was gelijk voor de wet in de familie Strike. Johanna is stoer, onverschrokken, en ze spendeert een groot deel van haar tijd in de taverne in het dorp, waar ze menig man onder tafel kan drinken. Nee, een toonbeeld van elegantie is ze absoluut niet. Ze is ook gesteld op eerlijkheid en neemt zelf ook geen blad voor de mond.
Talent: Johanna kan uiterst goed omgaan met messen. Al staat ze het meest bekend om haar kwaliteiten met het hakmes (butchets knife). Haar moeder heeft haar in verschillende vechtdisciplines getraind. Wat nog het meest opmerkelijk is aan haar is haar band met dieren. Ze kan niet met dieren praten, maar toch heeft ze het gevoel dat ze ze begrijpt. Ook voelen ze zich snel bij haar op hun gemak. Sommige grappen dat het een magische affiniteit zou zijn, maar het is niet sterk genoeg om echt iets voor te stellen.
Wapens naar keuze: Twee hakmessen, een zwaard, een jachtgeweer. Ze kan met veel wapens overweg behalve met een pijl en boog, daar faalt ze enorm in.
Uiterlijk: Johanna is sterk gebouwd. Ze is 1m80 lang en gespierd. Haar lichaam is getekend door het werk dat ze in de slagerij verricht. Er staat wel wat eelt op haar handen, haar nagels zijn afgekloven. In de meeste van haar kledingstukken zitten bloedvlekken die er maar niet uitgaan.
Extra (geheimen, extra dingen etc): Johanna heeft een litteken op haar linkeroog. Dit heeft ze gekregen toen ze op een dag op jacht was in het woud. Ze was er alleen op uit en trok naar het gebied van de elfen. Dat deed ze wel vaker zonder dat haar ouders het wisten omdat hun schoonheid en elegantie haar intrigeerden. Ze bleef altijd ver uit de buurt, maar kwam net dicht genoeg om hun muziek te kunnen beluisteren. Vaak nam ze een houten fluit mee en probeerde het na te spelen of hun gezang na te bootsen. Maar Johanna is niet gemaakt voor deze verfijnde kunsten. Ze zingt zo vals als een kat en haar fluitspel is niet veel beter. Op een dag ontdekte een groepje elfen haar. Ze deed er alles aan om duidelijk te maken dat ze geen kwaad in de zin had, maar de elfen namen haar toch gevangen. Ze vonden het aandoenlijk hoe ze hun perfectie probeerde na te streven en wreven het er nog eens extra in dat zij nooit, maar dan ook nooit zo mooi zou worden als zij. Om dat nogmaals te benadrukken bezorgden ze haar dat litteken. Zij had niet de kracht om het te helen en zou het voor altijd met zich meedragen. Ze heeft altijd verteld dat ze het heeft opgelopen toen een groep veelvraten haar aanviel, dus niemand kent de echte rede.
