Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

THG Orpg met Houvanramb en Dauntless

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Eigenlijk was Drew die survival skills al een beetje zat, maar goed. Hij wilde graag de kruiden en bessen bestuderen, aangezien hij daar echt slecht in was. Wat was nu eetbaar en wat was nu niet eetbaar? Helaas zaten de tributen van 10 daar en het meisje was hem iets te slim. Ze had wel heel erg snel door dat hij het allemaal speelde, al was het ook logisch. Hij was natuurlijk een beroep en die stonden erom bekend om vrijwillig de spelen in te gaan, nadat ze getraind hadden. Hopelijk zou het smoesje dat hij nooit getraind had, haar afleiden. Aan de andere kant, als ze wisten wie zijn vader was, zou deze hele techniek niet eens meer werken. Wie geloofde er nou in dat een victorykind uit een beroepsdistrict ongetraind was. Hij moest er achter zien te komen, hoeveel tributen het geloofden. Anders kon hij net zo goed weer terug gaan bij de beroeps.
Rustig ging hij weg bij de survival skills en ging naar het speerwerpen, waar de tributen van 3 ook waren. Even keken ze Drew aan, maar Drew pakte een speer en deed weer een beetje onhandig. Dit keer liet hij de speer echter wel raken. In de arm, nog steeds best ver weg van de dodelijke plekken, maar wel op een pijnlijk plek. De tributen van 3 leken te geloven dat hij niet echt goed was in dit soort dingen, maar zouden er meer zijn die hem geloofden? Dat was nog de vraag...
Al snel kwam het geluid, dat de lunch aankondigde en stopte Drew met speerwerpen. Vervolgens liep hij rustig naar de lange eettafels toe, maar ging niet bij de beroeps zitten. In plaats daarvan ging hij juist zo ver mogelijk bij ze vandaan zitten. In de buurt van de jongen van 10, maar niet opvallend dichtbij. Het meisje had tegen hem gesproken, nadat ze Drew had uitgemaakt voor Kiewit. Door wat dichterbij te gaan zitten, kon Drew misschien ontdekken of hij haar mening deelde.
Terwijl het meisje van 2 bezig was met het meisje van 10, probeerde Drew ze te negeren. Wat kon hem deze ruzie schelen? Hij had andere dingen om zich zorgen over te maken. Toch?

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Sam zag hoe een meisje Seraphine lastig viel. Ze bleef er nog best wel rustig onder. Als het bij Sam zou gebeuren, zou hij haar hebben geslagen, wat nogal zinloos zou zijn. Hij was een kop kleiner dan de andere tributen. De zoemer was al gegaan en Sam was meteen naar de eetzaal gegaan. Hij was erg stipt met tijden. Hij stelde deadlines (of anderen deden het) en hij volgde het zelf op. Er waren niet veel tafels meer vrij, omdat ieder district een eigen tafel had. Uitzondering waren de beroeps, die zaten aan de grootste tafel van allemaal. En uitzondering daarvan, de tribuut uit 1 zat ook dichtbij hem. Drie tafels verderop ofzo, dus dichtbij. 'Seraphine, kom je?' vroeg hij. Hij kon haar beter laten komen. Hij vond het niet leuk dat Seraphine werd lastiggevallen. Hij wilde verder niet ingrijpen, want hij wilde niet in de spotlights staan. Spotlights is slecht, zeker als je fysiek zwak bent. En als je niet sterk bent, moet je slim zijn, en raad eens. Sam was ook niet slim. Dat wist hij ook wel. Sam pakte een willekeurig broodje en scheurde het aan stukken. Hij had altijd al zo brood gegeten. Als hij honger had overdag, nam hij een stukje. Als hij genoeg had aan 3 stukken, borg hij de rest op. Werd hij bedreigd (wat heel vaak voorkwam), geef ze wat brood en ze zijn blij. Sam at een paar stukken brood op. Het was donker brood met pitten. Het enige was dat hij de pitten niet heel erg lekker vond, dus hij pulkte ze eraf. Ook pakte hij een kan met melk en schonk een beker voor zichzelf in. Er lagen veel te veel dingen op tafel, maar zo veel honger had hij niet.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ze zuchtte opgelucht toen Sam haar naam zei. Nu leek het ten minste iets minder alsof ze wegvluchtte. "Sam ik zit echt zwaar in de problemen." zei ze op fluistertoon terwijl ze een broodje smeerde. "Zoals het er nu uitziet overleef ik dag één niet eens. Ik zou individueel kunnen gaan trainen, maar dan toon ik hen juist dat ze gewonnen hebben. En als ik meedoe aan één van hun stomme weddenschappen en zou winnen willen ze me alleen nog maar meer doden. Op hulp van de andere tributen hoef ik ook niet te rekenen. Want ze zijn bang dat wie met mij omgaat ook door de beroeps geviseerd zal worden" Het liefst wou ze diep zuchten en haar hoofd op tafel leggen, maar het was van uiterst belang dat ze op dit moment geen tekenen van zwakte vertoonde.
Opnieuw weerklonk een belsignaal. Avoxen droegen hun borden weg en de training werd hervat. Seraphine was bezig met het maken van onderdak, maar haar gedachten waren steeds bij de beroeps. Het meisje van twee was messen aan het gooien naar een doelwit. Een voor één raakten ze het hart. Ze had wel een idee om van hen af te komen, maar het was heel riskant. Al was het ook haar enige optie. Ze keek de zaal rond op zoek naar de Kiewit. Vastberaden stapte ze op hem af. "Aangezien je oude vrienden je in de steek hebben gelaten wil ik een deal sluiten. Kom vannacht naar het dak, alleen wel te verstaan."

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Stil probeerde Drew de tributen van 10 af te luisteren, maar de andere tributen maakten teveel herrie. Ook de beroeps, al werd dat ook van hun verwacht door de andere tributen en zou het vreemd overkomen dat ze stil waren voor hem. Toch vond hij het vervelend. Zo kon hij niet veel meekrijgen.
Toen eindelijk de bel ging, het teken dat de lunchpauze voorbij was, stond Drew op. Zonder naar zijn bord of andere dingen te kijken, liep hij terug naar de trainingszaal. De avox waren aan het haasten, om ervoor te zorgen dat alles zo snel mogelijk opgeruimd was en ze niet in onze weg zouden staan. Hij zuchtte zacht en keek om hem heen, maar ging toen naar de kruiden en bessen. Hij moest toch wel wat van de natuur weten, mocht ik willen overleven. Snel tikte hij op de knopjes en leerde zo veel dingen over de bessen die mogelijk in de arena zouden komen.
Op dat moment kwam het meisje van 10 bij hem staan, maar hij hield zijn blik op het scherm gericht. "Het was niet erg slim om het meisje van 2 uit te dagen" zei hij rustig en keek haar even vanuit zijn ooghoek aan. "Ik zal vanavond wel komen, hoe laat?" vroeg hij vervolgens en tikte op nog een paar knopjes.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
'Gewoon niet meegaan in hun weddenschappen,' had Sam gezegd. Voor hem was het makkelijk zeggen. Hij werd niet lastiggevallen. 'En ik denk eerlijk gezegd dat ze bang voor je zijn, en zo proberen ze misschien erachter te komen wat jij goed kan,' fluisterde hij erachter. 'Ik ga denk ik zoderect naar een van de messenonderdelen. Waar geen beroeps zijn dan,' zei hij tegen haar. Hij wist niet eens waarom hij het zei. Na de zoemer ging hij weer naar de zaal, en zocht een messenonderdeel op waar niemand stond. Er was er wel een waar geen beroeps bij stonden, dus hij ging daar naartoe. Er stond een tribute van 7, die niet heel erg goed was met een mes. Sam pakte ook een mes en luisterde naar de instructeur. Hij ging daarna oefenen met het vechten met een mes. Hij leerde in welke stukken hij het best een mes kon zetten. Vooral de slagaders waren dodelijk. Sam werd wel bang ervan. Als hij pech had, kon één simpele messensteek hem fataal zijn, ook al is het in zijn bovenbeen. Sam duwde zijn mes in een van de poppen, maar hij was niet heel erg sterk, dus de helft van het lemmet ging steeds maar erin. Hij keek even om zich heen en zag Seraphine die, alweer, naar de tribuut uit 1 ging. Sam schudde zijn hoofd en ging weer aan de slag. Hij moest dit goed onder de knie krijgen, anders had hij een groot probleem in de spelen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Oh dus nu ben ik diegene die haar heeft uitgedaagd. Leg me alsjeblieft uit Kiewit wanneer en hoe dat was dan zal ik proberen het te vermijden in de toekomst. De afspraak zal trouwens doorgaan om elf uur. Daar praten we verder, want het komt mij niet bepaald ten goede om samen met jou gezien te worden." Ze stond op en ging naar het onderdeel waar je vallen kon maken en uittesten. Vandaag had ze nog geen enkel wapen gebruikt. Al had ze daar natuurlijk nog twee dagen de tijd voor. Ze zou ook graag de kruisboog willen uittesten aangezien dit niet dezelfde zou zijn als thuis in haar district. Het zou niet verstandig zijn te wachten tot ze beoordeeld werd. Opnieuw weerklonk een belsignaal, de training zat er op voor vandaag. "Ik ben benieuwd of Giselle enkele sponsors heeft kunnen vinden." zei ze tegen Sam toen ze op weg waren naar hun appartement. Daar aangekomen bleek hun mentor nog niet aanwezig te zijn. Enkel Echo de afgevaardigde van het Capitool zat hen op te wachten. "En hoe was jullie dag. Hebben jullie veel bijgeleerd. Ik weet dat Giselle graag wilt dat jullie die survivaldingetjes leren maar een goede raad van iemand die nog geen enkel jaar de spelen gemist heeft op televisie: De kracht van een wapen mag niet onderschat worden. Velen kun je zelfs voor meerdere doeleindes gebruiken."

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
"Één, het is Drew. Twee je moet ze gewoon negeren. Niet doen alsof je beter bent, wanneer je dat niet bent" zei Drew tegen het meisje van tien en draaide met zijn ogen. "Alsof je nu al niet ten dode opgeschreven bent snoes" zei hij toen ze zei dat het haar niet ten goede zou komen om met me te zien te worden. "Trouwens, iedereen heeft je inmiddels gezien dus doe geen moeite je te verstoppen." een zucht verliet Drew zijn lippen, terwijl hij naar het boogschieten ging en pakte een pijl en boog. Rustig richtte hij de pijl op zijn doel en schoot, maar wel steeds net mis. Alleen wanneer hij zeker wist dat anderen hem niet zagen, behalve de beroeps dan, raakte hij zijn doel recht in het hart. Beroeps mochten wel zien wat hij kon. Dat zou beter zijn ook, maar anderen hoefden het niet te zien. Gelukkig waren het hologrammen dus losten ze op, zodra hij ze raakte en ook wanneer hij ze niet raakte.
Na een tijdje vond Drew het boogschieten wel genoeg en klonk het belsignaal ook. Rustig ruimde hij zijn pijl en boog op en stapte met Diana de lift in, naar verdieping 1, en zuchtte zacht. "Vanavond om elf uur heb ik een afspraakje met het meisje van tien. Ze wil een deal met me sluiten. Geen idee wat voor deal." zeg ik tegen Diana, terwijl we naar onze kamers lopen om ons te douchen.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Sam was moe. Hij had veel gedaan, veel meer dan hij eigenlijk aankon. Correctie. Hij had honger en hij was moe. Hij had zijn mes weer teruggelegd. Sam veegde een beetje zweet van zijn gezicht af. Hij zocht Seraphine op. Samen liepen ze naar het appartement. 'Ik denk wel dat we sponsors krijgen. We moeten gewoon hoge scores krijgen en laten zien dat we slim zijn,' zei hij. Zijn maag rommelde. 'Sorry,' zei hij. Echo zat ze op te wachten. Ze zei iets, maar Sam had gewoon honger. 'Ik weet het,' zei hij, 'waar is het eten? Ik sterf van de honger.' Sam had echt meer moeten eten die middag. Hij had geen zin in beleefdheden. Hij wilde eten. Echo apprecieerde Sams uitspraak niet. Ze perste haar lippen op elkaar en keek Sam pissig aan. 'Het is live televisie. Ze willen een show. Dan moet je niet over eten gaan zeuren.' Toen keek ze naar Seraphine en vroeg wat zij had gedaan die dag. Sam liep naar zijn kamer. Hij had geen zin om een preek te krijgen. Hij besefte hoe erg zijn schoenen broeiden, dus hij deed ze uit. Het stonk echt verschrikkelijk. Sam wist niet dat hij zulke erge zweetvoeten had. Sam liep naar de badkamer. Er moet toch iets zijn om de stank te verminderen? Hij kwam bij de wasbak. Hij vond een rare bus, waar schuim uit kwam als Sam erop drukte. Nee, die vast niet. Een andere bus leek wel te doen wat Sam wilde. Zijn voeten roken nu naar een mix van bloemetjes en stinkvoeten. Hij bestudeerde de bus. Het was een roze bus, met allemaal tekens erop. Hij wilde weten wat erop stond, maar hij kon niet lezen. Hij zag een rondje, een rondje met een streepje, en veel meer tekens die hij niet kon plaatsen. Hij werd gefrustreerd. Dit kon toch niemand? En waarom leek het dan alsof hij de enige was? Hij gooide de bus weg. Het spatte open. 'Geen goede kwaliteit,' gromde Sam. Hij liep de badkamer uit. Hij zou toch maar alleen boos worden van de tekentjes. Sam rook iets. Eten. Sam deed zijn schoenen weer aan en liep zijn kamer uit. Hij had de keuze tussen voedsel en een preek of geen voedsel en ook geen preek. Zijn keuze was snel gemaakt.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:

Seraphine negeerde Echo en trok zich terug in haar kamer. Verwachtte ze nu echt dat ze zin had om een luchtig gesprekje te voeren over de trainingen die haar zouden voorbereiden op het komende bloedbad? Ze had wel betere dingen te doen. Na lang aandringen had ze enkele kruiden en het materiaal om ze te verwerken meegekregen van een begeleider. Meteen ging ze aan de slag. Uiteindelijk had ze twee flesjes: eentje met een doorzichtige vloeistof in en een ander met een felblauwe. Ze stak ze voldaan weg. Net toen ze klaar was kwam Giselle binnen. "Giselle we moeten iets bespreken nu onder vier ogen graag." zei Serphine dwingend en trok haar mee op het balkon. Ze legde haar, haar plan uit. Hoe ze had afgesproken met de tribuut van district 1 vanavond op het dak. Hoe ze genoodzaakt was dit te doen omdat de beroeps haar anders nooit met rust zouden laten.
"Begrijp je dan niet op hoeveel manier dit fout kan aflopen. Waarschijnlijk heeft hij het ook al tegen zijn mentor gezegd wie weet wel tegen de rest van de beroeps." Giselle ijsbeerde heen en weer. "Maar ok je hebt gelijk dit is je enige optie, al wil ik precies weten wat er is gebeurd. " Seraphine knikte. Ze keerden terug naar binnen. Echo was natuurlijk nieuwsgierig naar wat er precies besproken was al weerhield ze zich ervan het te vragen door de boze blikken die beide meisjes haar toewierpen. Hopend dat het haar wat tot rust zou brengen nam Seraphine een douche. Het hielp een beetje maar toch was ze nog altijd op haar hoede. Aangekomen in de eetkamer rook ze de heerlijke geur van voedsel en ook iets bloemachtig en stinkend al was dat laatste een lichte vlaag die meteen weer voorbij vloog.
"Dus over de sponsors. Het gaat best wel vlot. De herders van tien is iets wat de bevolking aanspreekt en de outfits deden het goed tijdens te parade. Ik zag zelfs hier en daar mensen rondlopen met hoorns in hun haar dus bedank jullie stylisten maar. Toch is er veel concurrentie van de andere districten. Tien levert niet bepaald veel winnaars en dat is wat de mensen tegenhoudt. Er zal dus veel gaan afhangen van jullie uiteindelijke scores. Maar laat dat zeker jullie eetlust niet bederven, tast toe."

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
(zullen we anders de volgende trainingsdagen overslaan en "morgen" de trainingscores doen? Anders gaat het erg langzaam)

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:

Dauntless schreef:

Seaweedbrain schreef:
(zullen we anders de volgende trainingsdagen overslaan en "morgen" de trainingscores doen? Anders gaat het erg langzaam)

Voor mij is dat ok dat ok maar misschien vat je dan best wel samen wat er in die post gebeurd is en Seraphine en Drew moeten ook nog wel even op het dak meeten.

(Ik verdwijder dit zodra we tot een besluit zijn gekomen)

We kunnen denk ik beter eerst de scene op het dak doen, en vervolgens ts idd.
Ik ga zo reageren, moet nog even een paar dingen doen. Sorry voor het wachten jongens.

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
HVR is toch aan de beurt nu?

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Na een lange douche stapte Drew er weer uit en droogde zich af. Een avox had kleren voor hem neergelegd, al was het niet helemaal zijn stijl. Een grasgroen shirt, wat een beetje vrouwelijk en een beetje mannelijk leek, lag op het rekje. Samen met een zwarte broek. Persoonlijk was Drew niet zo dol op de kleur groen, maar hij had ook geen zin om een ander shirt te pakken. Rustig kleedde hij zich daarom aan en deed zijn haar in model. Hij was benieuwd wat het meisje van 10 van hem wilde. Een bondgenootschap of iets anders? Ze was hem iets te slim en had meteen door dat hij zijn zwakheid speelde. Dat hij veel beter was dan hij tijdens de training liet merken. Dat beviel Drew niet helemaal.
Toch besloot Drew er niet al te lang bij stil te staan. Daar had hij iets teveel honger voor. Daarom ging hij ook maar snel aan tafel.
Zoals gewoonlijk stond de tafel weer propvol met allemaal gerechten. Zoveel dat ze het nooit op konden eten. Serieus, het zou genoeg zijn voor een heel weeshuis. In arme districten zouden ze hier een moord voor doen, terwijl het eten hier werd weggegooid als het niet opraakte. Of misschien aan de Avox gevoerd, dat zou ook kunnen. Het zou in elk geval niet nog een keer gebruikt worden voor de normale Capitool mensen of voor hun. De koks waren hier zeker de hele dag mee bezig, om alle districten van zoveel eten te voorzien.
Rustig schepte hij zijn bord vol met kip, rijst en iets waarvan hij de naam niet wist. Het maakte ook niet veel uit voor hem, het belangrijkste was dat hij het heerlijk vond. Terwijl een Avox wat te drinken voor hem inschonk, begon Diana te praten. "Enig idee wat 10 van je wil?" vroeg ze en Drew haalde zijn schouders op. "Daar kom ik maar op 1 manier achter" zei hij en begon rustig te eten. "Dat is waar, hou me op de hoogte" zei ze en Drew knikte. "Je bent de eerste die het hoort Diamantje" grijnsde Drew. "Iemand moet het tenslotte aan de rest doorgeven. Dat kan ik moeilijk doen" zei hij en Diana knikte. Vervolgens ging het gesprek door naar de trainingen, maar Drew bemoeide zich er niet veel mee.
Na het eten ging hij een tijdje naar zijn kamer, tot het bijna tijd was voor zijn ontmoeting op het dak. Thuis zou hij dit romantisch hebben gevonden, een jongen en een meisje, op het dak naar de sterren kijkend. De ideale eerste date toch? Alleen was dit geen date, helemaal niet zelfs.
Rustig liep hij naar de lift en drukte op het knopje voor het dak. De lift schoot omhoog en stopte pas echt op het dak. Rustig liep hij het dak op en ging op de rand zitten, zo dat hij niet naar beneden geduwd kon worden, maar wel met zijn benen over de rand kon gaan zitten.

Sorry voor het wachten girls,

Seaweedbrain
Internationale ster

Seaweedbrain schreef:
Sam was de kamer binnengelopen. Het enige wat hem dreef was honger. Hij had hard gewerkt en hij wilde heerlijk eten. Een kippenpoot, wat aardappeltjes, spinazie en chocolademelk. Dat was zijn hoofdgerecht. De chocomelk paste niet helemaal bij de rest, maar hij wilde het per sé hebben. Hij vond het in de trein al heerlijk, en het werd per keer lekkerder. Er zat nu slagroom op, wat het alleen maar lekkerder maakte. Hij dronk het in een teug leeg. Hij at stilletjes zijn eten op, excuseerde zich en ging weer terug naar zijn kamer. Hij plofte op het bed. Het was echt een geweldig bed. Eigenlijk alles was geweldig hier. Het was maar een bijzaak dat hij sowieso dood ging. Dat was maar een klein bijzaakje. Kleintje maar. Nog steeds op het bed liggend kleedde hij zich uit en ging onder het dekbed liggen. Hij had alleen nog zijn ondergoed aan. Hij was te lui om iets anders aan te trekken. Hij viel van uitputting in slaap.

(sorry, niet veel tekst xD)

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Het was zover en om eerlijk te zijn was Seraphine best nerveus. Wat als de kievit vrienden had meegenomen. Het was verboden andere tributen voor de spelen aan te vallen, maar als ze haar op het dak te grazen namen en daarna deden alsof ze van niets wisten was de kans groot dat ze er ongehinderd mee weg kwamen. Toch wist ze dat ze zich sterk moest houden. Deze onderhandeling zou niets worden als ze haar koelbloedigheid niet kon bewaren. Als de tribuut van één ten minste kwam opdagen. Ze nam de lift en tot haar verbazing was hij er zelfs al. Ze keek links en recht maar hij was wel degelijk alleen gekomen. "Ok ik zal meteen ter zake komen. Ik en jij weten allebei dat de beroeps je helemaal niet in de steek gelaten hebben en ik zal dat geheim houden als je in ruil daarvoor zorgt dat ze mij de tijd geven weg te rennen wanneer de spelen beginnen. Meer vraag ik niet, daarna mogen ze een jacht op me openen, maar ik wil gewoon een kleine kans maken en niet dat ze me allemaal bestormen wanneer het startschot klinkt. Het lijkt me een faire deal, dus wat zeg je ervan." Ze stak haar hand uit. Al was een handdruk niet het enige dat ze zou gebruiken om zijn trouw te garanderen. Ze vertrouwde de beroeps nog altijd niet en had zo haar eigen manieren om ze te laten doen wat ze wilde. Al zou ze haar geheime wapen enkel gebruiken wanneer hij accepteerde.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld