Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
"Oh" mompelde ze alleen even toen hij vertelde dat het al drieënhalf jaar geleden was. Dat maakte het niet goed voor haar, het bleef nog steeds even erg. Ze gaf hem een por toen ze de grijns op zijn gezicht zag toen ze vertelde dat ze haar drankje had uitgegooid op Brendon. "Dat is niet grappig" protesteerde ze waardoor er een klein pruilmondje verscheen op haar gezicht. "Ik kan er niet aan doen dat ik zo prikkelbaar ben wanneer ik wat heb gedronken" voegde ze er onschuldig aan toe. "En mensen met gaves zijn geen freaks" Ze dacht even na toen hij haar vroeg waarom ze had beloofd dat ze niets meer zou drinken. "Wel, ehmmm, ik kan niet echt goed tegen alcohol en telkens dat ik wat te veel op heb eindigt het altijd in een gigantische ruzie met mijn team" zuchtte ze terwijl ze vlug een hand door haar haren haalde. "De vorige keer werd ik voor ongeveer een maand geschorst, het was helemaal uit de hand gelopen" voegde ze eraan toe. Ze trok even haar wenkbrauw op toen hij vroeg of ze zou gaan huilen. "Nah, ik huil bijna nooit" zei ze met een kort lachje. Ze gaf hem een stoot. "Maar hoezo kan je niet troosten?" Vroeg ze met een nieuwsgierige blik. Hij ziet er gewoon zo vriendelijk en zorgzaam uit, zo iemand die bij je blijft wanneer je verdrietig bent. "Ik leer je wel andere mensen te troosten" grapte ze. Ze ontmoette even zijn blik en glimlachte kort. "Dante heeft een goed gevoel bij je, weet je dat? Ik kwam hem nog tegen vandaag en hij zei iets over het feit dat je een nieuwe aanwinst was" merkte ze nog op met een bedachtzame blik. "Oliver? Waarom ben je precies gekomen naar het instituut?" Vroeg Ivy nieuwsgierig. "Meestal komen mensen minder vlug naar daar, ze worden bijna altijd opgezocht door Dante en zijn bende" legde ze uit. Zijzelf was ook opgezocht toen ze 17 was.

Account verwijderd

schreef:
Kort fronste hij, misschien waren ze wel freaks. Maar niet in negatieve zin. Dat was de fout die mensen altijd leken te maken, ze begonnen alles negatief op te vatten. Hijzelf had nooit gegeven om de mening van anderen, hij vond dat iedereen recht had op zijn eigen mening. Zo lang niemand hem expres in de weg ging zitten, deed hij nergens echt moeilijk over. Oké, de afgelopen drie jaar misschien wel, maar daarvoor was hij een best vredelievend persoon geweest.
'Dan moet je misschien maar niet meer drinken.' zei hij, waarna hij opnieuw een glimlach op zijn gezicht toverde. Niet drinken was ook zo erg nog niet, het was niet alsof je drank nodig had om een leuke avond te hebben.
'Ik weet het niet, ik kan het gewoon niet. Ik zie eruit als een hulpeloze puppy, en die vergelijking heb ik niet zelf bedacht. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen en als ik iets zeg, is het eigenlijk altijd iets stoms.' gaf hij toe, waarna hij zijn schouders ophief. Zijn vriendin had hem altijd een hopeloze puppy genoemd, hetzelfde gold voor zijn ex. Eigenlijk had hij het wel vaker gehoord, maar hij kon zich niet meer herinneren wie het allemaal gezegd was. Hij kon het ergens wel begrijpen, hij voelde zich ook altijd een beetje hulpeloos.
Ivy's vraag riep ongeveer hetzelfde gevoel bij hem op, hij keek dan ook direct weg en fronste. Hij wilde niet liegen en eigenlijk wilde hij het ook niet vertellen. Aan de andere kant moest hij het toch wel vertellen, ooit zouden ze erachter komen en waarschijnlijk zouden ze zich alleen maar verraden voelen als hij er zo lang mee zou wachten. Maar dit was wel zijn eerste dag, hij wilde er niet op zijn eerste dag al uit gekickt worden. Een diepe zucht gleed over zijn lippen terwijl hij voor zich uit staarde, hij had de vraag wel verwacht, maar niet zo snel.
'Omdat ik een stomme fout heb gemaakt en ik het op een of andere manier goed wilde maken.' mompelde hij, zonder haar aan te kijken. Hij wilde haar gezicht niet eens zien, maar ze had het recht om het wel te weten. Hij kon het maar beter nu vertellen, nu was hij nog niet aan ze gehecht.
'Ik weet niet waarom Dante denkt dat ik een aanwinst ben. Ik denk omdat elk van jullie al eens geprobeerd hebben mij te beëindigen en ik er nog steeds ben, maar ik weet niet precies wat hij denkt.' zei hij, waarna hij naar keek. Misschien had zij persoonlijk het niet geprobeerd, maar hij wist dat hij de meeste van hen al eens tegengekomen was.

Account verwijderd

schreef:
Ivy haalde even haar schouders op. "I don't know" zuchtte ze even toen hij voorstelde dat ze niet moest drinken. Het was gewoon zo verleidelijk om een glaasje te drinken in een bar, en dan volgde er al snel een ander glas. Ze lachte even toen hij zei dat hij eruit zag als een hulpeloze puppy. "Ohhh, cute" gniffelde ze terwijl ze even zijn haren in de war woelde en plagerig glimlachte. "Kom op, je lijkt mega zelfzeker, geloof me, veel verkeerds kan je niet zeggen" voegde ze er eerlijk aan toe. Dat had ze nu niet verwacht van hem. "Ik zou nu niet meteen zeggen dat je op een hulpeloze puppy lijkt, meer een, hmmm, een pinguin ofzo" grapte ze even vrolijk. Ze luisterde naar wat Oliver allemaal te zeggen had. Ivy fronste even bij zijn antwoord en knikte toen. Ze wou er niet verder op ingaan. Het waren nog steeds zijn zaken. Hij had het recht om dingen voor zichzelf te houden. "Soms maak je gewoon verkeerde keuzes" zei ze met een korte knik. "Hetgene wat je nu doet, telt, geloof me maar" voegde ze er zachtjes aan toe. Ze fronste even toen hij zijn blik afwendde en haar niet durfde aan te kijken. "Hoezo hebben wij geprobeerd je te beëindigen...wacht...ohhh" Ze keek hem even verbaasd aan. "Dat verbaast me, je lijkt me nu niet echt het persoon dat zo graag de macht wilt grijpen en heel de wereld op zijn kop wilt zetten" flapte ze eruit. Nogmaals, dat is allemaal te wijten aan het feit dat ze nu zo beschoten was. Dante moest het wel geweten hebben, het kon niet anders. Maar waarschijnlijk vertrouwde hij erop dat Oliver het zelf zou zeggen, en had hij het dus aan hem overgelaten. "Weet je, het maakt niets uit, je hoort nu bij ons" zei ze met een korte, zelfzekere knik. Ze zou het niet zeggen tegen de rest van het team, dat was zijn eigen verantwoordelijkheid. Ivy ontmoette even zijn ogen en haalde haar schouders op. "Het is fijn dat je bij ons team hoort" zei ze nog even. Ze wendde haar blik af en leunde lichtjes tegen de muur aan.

Account verwijderd

schreef:
Ergens was het geruststellend dat Ivy er niet zo veel problemen mee heb, maar het verontruste hem ook een beetje. Ze begreep waar hij vandaan kwam, maar op een of andere manier leek het haar niet zo veel uit te maken.
'Ik wilde de macht niet nemen.' zei hij, terwijl hij even verward naar haar keek. Het kwartje viel al snel, zijn bende natuurlijk wel. Hij hield zich weinig bezig met wat zijn bende precies wilde, hij deed gewoon wat hem opgedragen werd en dat was het. Hij had geen zin in complexe situaties en interesse in politiek had hij al helemaal niet.
'Jij misschien, de rest heeft geen idee en ik denk niet dat zij er heel erg blij mee zullen zijn. Maar aan elk nadeel zit een voordeel, ik weet hun strategieën wel.' bendes leken slim, dat waren ze niet. Ze hadden een gemeenschappelijk doel en ze gingen er vol voor, maar een echt plan hadden ze niet. Ze plande aanslagen, maar de gevolgen daarvan waren voor hen onbekend. Ze vonden het niet belangrijk om in te schatten wat er zou gebeuren, zo lang ze maar dichterbij hun doel zouden komen.
'En even dat je het weet, ik ben dus echt geen pinguïn.' zei hij, waarna hij weer glimlachte. In elk geval wist Ivy waar hij mee bezig was en leek ze hem niet af te keuren, misschien zat er dan toch nog een soort toekomst voor hem in hier.
'Maar ik geloof er niets van dat je het niet ontzettend koud hebt, dus misschien kunnen we beter terug naar binnen gaan. Ik zal je beschermen voor je beste vriend als jij niet meer drinkt.' stelde hij voor. Het was nog niet laat genoeg om naar binnen te gaan en hoewel hij wist dat hij zich binnen niet optimaal zou voelen, was hij heus wel in staat om er te zijn. Bovendien had hij al haar vragen nu al beantwoord, hij hoefde niet bang te zijn voor vragen die hij eigenlijk niet wilde beantwoorden. Misschien zou iemand anders ze stellen, maar ergens geloofde erin dat Ivy hem in die situatie wel zou helpen. Zelfs met een paar glazen op leek ze betrouwbaar.

Account verwijderd

schreef:
"Nee, ik denk ook niet dat ze er blij mee zullen zijn, maar ze zullen je heus niet haten en beoordelen hierdoor" zei ze met een glimlachje. "En hoe is het daar? Hoe worden de mensen behandeld?" Ze kon het niet laten om het te vragen. Ergens daar zat Alistair. Waarom zou hij naar daar willen gaan? Waarom zou hij haar zelf hebben achtergelaten? "En ik ben zeker dat dat enorm zal helpen" merkte ze op toen hij vertelde dat hij alles wist over hun strategieën. Ze lachte even toen hij zei dat hij geen pinguïn was. "Oh, dat is nu jammer, ik ben dol op pinguïns" zei ze naar waarheid. Nou ja, eigenlijk was ze dol op alle dieren. Ze wou echt nog later een hond hebben. Dieren waren op één of andere manier niet verboden in het instituut. Een leider had blijkbaar de overheid weten te overtuigen dat er een limiet aantal dieren mochten worden genomen. Maar Ivy was bang dat ze niet goed zou kunnen zorgen voor een hond. Ze wou dat het beestje niet aandoen. Ze glimlachte even en keek naar hem op. Waarom was hij zo groot? "Ik heb mijn drankje over hem leeg gegooid, hoe cliché kan het zijn?" zei ze met frons. Ze haalde een hand door haar haren. "Maar okey, we hebben een deal" lachte ze even. "Ben wel benieuwd hoeveel mannen nu aan Suzans benen hangen" zei ze met een gniffel. Suzan hield wel van uitgaan. Ze zuchtte even en liep toen samen met Oliver naar binnen. De muziek overvalde haar even en ze blies een lok lichtblond haar uit haar gezicht. Suzan stond nog steeds te dansen, Derek zat aan de bar, Jason stond te flirten met een paar meisjes en Ryan was aan het praten met één van zijn vrienden. Schichtig gleed haar blik over de zaal, op zoek naar Brendon. "Ik zie hem nergens" mompelde ze even luidop.

Account verwijderd

schreef:
Even dacht hij over haar vraag na, maar hij had niet direct een antwoord. Het was niet alsof ze slecht behandeld werden, maar goed was het ook niet te noemen.
'Het is iedereen voor zich daar. Hoe beter je gave, hoe beter je behandeld wordt. De belangrijkste staan bovenaan en de rest moet het zelf maar uitzoeken.' vertelde hij toen. Deze groep was anders, zij werden gefinancierd en er werd dus voor hen gezorgd. Bendes werden zeker niet gefinancierd, iedereen hoorde voor zichzelf te zorgen. Natuurlijk ontstonden een soort vriendschappen en werd er op je gelet, maar het was niet hetzelfde als hier.
'Dus eigenlijk ben je nu al dol op me?' grapte hij, waarna hij achter haar aan naar binnen liep. Het glas was inderdaad wel een beetje cliché, het ontbrak dan ook nooit in cliché films. Maar hij kon het ergens wel begrijpen, het was haar beste vriend die haar verteld had dat ze een freak was. Het woord freak kon hem nog weinig schelen, maar hij kon begrijpen hoe ze zich verraden zou voelen. Hij was waarschijnlijk de man waar ze een hoop mee gedeeld had, maar daar leek dus een einde aan te komen.
'Dan is mijn deel van de deal ook makkelijk.' zei hij grijnzend. Maar hij ging er niet vanuit dat haar beste vriend er vandoor was gegaan, ze had het waarschijnlijk wel gemerkt als de man er vandoor was gegaan. Ze hadden niet ver van de uitgang gestaan en sinds ze kwaad te noemen was, had ze er waarschijnlijk wel iets van gezegd als hij naar buiten gekomen was. Hij zou het vanzelf wel zien, zijn deel van de deal was sowieso erg makkelijk. Dat hij haar een freak genoemd had, maakte al duidelijk dat hij zelf geen gave had. Eerlijk of niet, mensen met gave hadden nu eenmaal een voorsprong op mensen zonder gave. Hij betwijfelde echter of haar beste vriend nog met haar zou gaan praten vanavond, hij wist dat ze hier met een heel team was en geen mens was zo stom om het op te nemen tegen een heel team.

Account verwijderd

schreef:
"Ohhhh" Dus dat betekende niet dat haar broer het moeilijk had. Hij had best wel een heftige gave, dus hij zou het wel redden. Waarom maakte ze zich zelfs zo druk om hem? "En waar stond jij op de ladder?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ze lachte even. "Ik heb niet gezegd dat ik dol op je was" protesteerde ze."In tegendeel, ik haat je enorm" plaagde ze hem waarna ze even met het puntje van haar nagel zachtjes in zijn wang porde. Ze rolde met haar ogen toen hij zei dat het deel van de deal makkelijk was voor hem. Natuurlijk dacht hij daaraan. 'He, laten we eens naar Derek gaan" stelde ze veel te vrolijk voor waarna ze hem meetrok aan zijn arm. Ze wuifde even vrolijk met haar hand eenmaal ze voor hem stond en grijnste breed. 'He Derek!" Derek trok even zijn wenkbrauw op en keek naar Oliver. "Ehmmm, hoeveel heeft ze precies op?" Vroeg hij met een wantrouwige ondertoon. 'He, ik sta hier en ik heb niet zooooo veel op" protesteerde Ivy terwijl ze een borrelnootje nam. Meteen werd het nootje uit haar handen geslagen en ze keek verward op. "He!" Derek zuchtte even. 'Je bent alergisch voor bijna alle soorten noten behalve hazelnoten Iv" legde hij uit waardoor Ivy even haar hoofd schuin hield en zachtjes knikte. "Dat is waar ook, dankje voor de reminder" Ze keek naar Oliver. "Wil je iets drinken? Ik ga vragen om een watertje" zei ze terwijl ze alweer opstond van de barkruk.

Account verwijderd

schreef:
'Ik had een eigen team, dus ik denk vrij hoog. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik daar niet mee bezig was, ik heb nooit om macht gegeven.' zei hij, hij was te druk geweest met zijn problemen. Hij deed wat hem werd opgedragen en dat was ook alles wat hij deed, hij was te druk met het verwerken van zijn verlies.
Hij lachte om haar opmerking en keek naar Derek, hij hief slechts zijn schouders op als antwoord, hij had geen idee hoeveel ze gedronken had. Hij had haar niet echt in de gaten gehouden en sinds ze bij hem was, had ze niets gedronken. Daar leek echter al snel verandering in te komen en hoewel ze waarschijnlijk niets van plan was, was hij ook niet bereid om de gok maar gewoon te nemen.
'Dat ga ik wel doen. Ik vertrouw je helemaal hoor, maar we kunnen natuurlijk niet riskeren dat de barman je wodka geeft in plaats van water.' hij ging met zijn hand kort door haar haren heen en lachte, waarna hij naar de bar liep om water te halen. Hijzelf besloot haar te volgen, hij zou niet drinken. Hij zou het nog makkelijk kunnen en hij was het overgeven ook zeker niet nabij, maar hij wilde het er niet in wrijven dat hij kon drinken en zij niet. De barman gaf hem een glas water en hij liep terug naar de twee. Hij plaatse het glas op de tafel en keek naar haar, het was echt niet alsof hij haar niet vertrouwde. Maar hij wist hoe barmannen waren en hij wist ook dat Ivy de vrouw was waar elke man naar keek. Een simpele truc als wodka in plaats van water kwam regelmatig voor en ook Derek zag dat Ivy genoeg gedronken had. Hij voelde zich bijna vaderlijk toen hij daar aan dacht, waardoor hij zijn hoofd kort schudde en hij op een barkruk ging zitten.
'Dus, jullie lijken het goed met elkaar te kunnen vinden.' merkte Derek op terwijl hij naar hen keek.
'Oh ja, ik ben haar pinguïn.' grapte hij, waarna hij naar Ivy keek. Hij kon het goed met haar vinden.

Account verwijderd

schreef:
Ze hield haar hoofd schuin en fronste. "Ga je gang" zei ze toen met een kleine glimlach. Ze zag Oliver naar de bar lopen en draaide zich om naar Derek. "Hij is leuk" zei ze met een brede grijns. Derek grinnikte even. "Je bent duidelijk dronken en ik ga je hier morgen nog lang om pesten" gniffelde hij. Ivy trok haar wenkbrauw op naar hem en bedankte Oliver voor het glas water. Ze nam een slok en trok een raar gezicht. "Dit is inderdaad geen alcohol" grimaste ze. Ze voelde haar even lichtjes in haar hoofd en keek nog eens om haar heen. "Weet je, jullie zouden eigenlijk ook eens moeten dansen" merkte ze op. Derek teok een vreemd gezicht en ze lachte zachtjes. Okey, Derek had ze nog nooit zien dansen maar Oliver kon misschien stiekem wel een danstalent zijn. Ze nam nog een nipje van het frisse water. Ze glimlachte breed toen Oliver zei dat hij haar pinguïn was. "Yes!" Lachte ze even vrolijk. Ze luisterde naar de muziek. "He guys, hoe gaan we eigenlijk naar huis raken?" Ze fronste. Ae waren hiernaartoe gereden met haar auto maar iedereen had wel iets op en ze wou liever niet dat haar babytje in beslag werd genomen door de politie. Ze ontmoette plotseling Brendons ogen en wierp hem een kwade blik toe die hij meteen beantwoordde met een middelvinger, waarna hij naar een groep mensen liep. Ivy zuchtte even en verborg haar gezicht in haar handen terwijl ze een geergerd geluidje maakte. Hoe kon dit nou gebeuren? Ze wist wel dat ze elkaar al een heel erg lange tijd niet hadden gezien, maar dat het zo erg kon worden? Daar had ze geen idee van gehad. Het was niet alsof 'freak' zo'n gemeen woord was, ze had er alleen een hekel aan als mensen dat woord gebruikten voor mensen met gaven. Het was net alsof ze zo speciaal waren, wat ze absoluut niet waren. Ze bleven nog steeds normale mensen hoor. Ze fronste even en dronk haar glas op.

Account verwijderd

schreef:
Kort rolde hij met zijn eigen toen ze hem vertelde dat ze moesten gaan dansen, hij had het niet zo op dansen. Het was niet alsof hij geen ritme had of het echt niet kon, maar hij vond er gewoon niet zo veel aan. Hij had liever een gesprek met iemand dan dat hij met iemand stond te dansen, gewoon omdat hij er weinig aan vond.
'Zeg me niet dat het een regel is dat jullie geen eigen geld mogen hebben.' zei hij verbaasd, waarna Derek slechts zijn schouders ophief. Een diepe zucht gleed over zijn lippen, fijn.
'Ik ben hier nog geen dag of ik heb jullie regels al verbroken, ik ben echt een geweldig voorbeeld.' mopperde hij, waarna hij naar de twee keek. Dat hij een taxi zou moeten betalen, kon hem weinig schelen. Dat hij nu al een regel verbroken had, kon hem meer schelen. Hij moest echt eens vragen naar de regels, hij wilde ze niet breken, opzettelijk of niet.
Als het niet was voor de middelvinger en de vlek op zijn shirt, had hij haar beste vriend waarschijnlijk niet eens herkend. Maar die middelvinger was niet te missen en de vlek viel ook op als je wist wat er gebeurd was. Misschien had hij de vlek nog wel komisch gevonden, maar de middelvinger bedierf die pret. Ivy leek er ook niet zo blij mee, iets wat hij goed begreep.
'Ik zou kunnen zeggen dat ik er iets aan ging doen, maar dat gaat niets oplossen. Wil je naar huis?' hij keek naar Ivy, hij kon begrijpen dat haar avond verpest was. En hoewel hij dan misschien niet kon troosten, was hij wel degelijk in staat om dergelijke situaties te voorkomen. Natuurlijk kon hij de vervelende gast uithangen en haar beste vriend vertellen waar het op stond, maar daar zou niemand voordeel aan hebben. Bovendien was hij die tijd voorbij, hij had besloten dat hij niet meer wilde zijn wie hij was geweest. Derek keek slechts naar hen met een enorme grijns op zijn gezicht, waardoor hij slechts fronste. Het was niet alsof hij iets grappigs gezegd had, toch?

Account verwijderd

schreef:
"Wel, we mogen wel wat geld op zak hebben, maar ehmmm, Suzan heeft het net opgebruikt aan alle drankjes" zei ze waarna ze even naar hem glimlachte. "Dus je hebt geen enkele regel verbroken, don't worry about that" lachte ze waarna ze haar glas op de bar schoof. De barman zwaaide even naar haar en ze knikte vriendelijk. Ze fronste even naar Oliver. "Je hoeft er ook niets aan doen, het is mijn beste...ex-beste vriend" verbeterde ze waarna ze opstond en haar kleren recht trok. "Maar misschien wil ik wel naar huis" gaf ze schaapachtig toe. "Maar alleen als jij ook wilt hoor, anders leen ik wel wat geld van de barman hier" voegde ze eraan toe. Ze wierp een verwarde blik naar Derek toe. Waarom stond hij zelfs zo te grijnzen? Ze beet op haar onderlip en nam haar jas van de bar. "Let's go" glimlachte ze waarna ze even kort knikte naar Derek. "Kom je mee of blijf je nog even?" vroeg Ivy hem. "Nah, ik blijf hier wel even" meldde hij waarna zijn grijns breder werd. Ivy fronste even en legde de kraag goed van haar jas. "He, ik betaal je wel terug" zei ze nog tegen Oliver terwijl ze nog vlug wuifde naar de rest van haar team. Ze zouden waarschijnlijk nog later thuiskomen dan haar, maar het was misschien slimmer om vroeger naar huis te gaan. Ze liep rustig naar buiten en negeerde de rokers. Ze had zelf een hekel aan roken, ze besefte wel waarom iedereen het deed. Groepsdruk. Maar zelf zou ze nooit maar dan ook nooit roken. Het was gewoon niets voor haar.

Account verwijderd

schreef:
Het scheelde dat hij geen regel verbrak, maar hij betwijfelde of hij ook zo veel geld op zak mocht hebben als dat hij nu deed. Hij had geen geld achtergelaten en alles zat dus nog steeds in zijn broekzak, hij was vergeten dat hij het daarin had gestopt. Niet dat iemand hem zou beroven, daar ging hij niet vanuit. Alleen mensen die er zwak uitzagen werden beroofd, hij had nog nooit gehoord dat hij er zwak uit zag.
Dereks grijns verwarde hem, maar hij besloot er maar gewoon geen aandacht aan te besteden. Hij klopte Derek op zijn schouder en stond op, hij had er helemaal niets tegen om de bar te verlaten. Een vreselijke avond kon hij het niet noemen, maar hij had het ook niet echt op bars en hij was blij dat hij de gelegenheid gekregen had om er vandoor te gaan. Ivy zwaaide naar de rest, hoewel het waarschijnlijk niet door allemaal gezien werd. Suzan was druk met de mannen om haar heen, Jason kon duidelijk geen genoeg krijgen van de vrouwen waar hij mee sprak en Ryan was druk aan het vertellen. Zijn beeld was niet veranderd in de loop van de avond, ze leken allemaal nog steeds zorgeloos en gelukkig. Misschien lag dat ook wel aan wat hij gewend was, zijn oude team had er nooit zo uitgezien. Zijn oude team was altijd schichtig, altijd op zoek naar gevaren en plezier werd bijna nooit gemaakt. Alleen als ze met z'n alle waren in een vertrouwde ruimte, leek iedereen op zijn of haar gemak.
Hij liep achter Ivy naar buiten en stak de straat over, diverse taxi's stonden aan de straat te wachten. Het was nog vroeg genoeg om niet druk te zijn, dus was er keuze genoeg. Hij trok de deur van een taxi open voor Ivy en lachte.
'Je hoeft me niet terug te betalen. Oh en ik weet het adres niet, ik heb uren door de sneeuw geploeterd voor ik het kon vinden.' zei hij, in de hoop dat Ivy zich het adres wel kon herinneren en ze de taxichauffeur kon vertellen waar ze heen moesten. Er waren duidelijk nog een hoop dingen die hij niet wist, misschien moest hij het team vragen om hem op de hoogte te stellen van alles wat hij moest weten.

Account verwijderd

schreef:
Ivy liep vlot de straat over en glimlachte toen Oliver de deur van een taxi voor haar opendeed. "Ben je het zeker?" Vroeg ze toen hij haar zei ze hem niet moest terugbetalen. Ze bedankte hem met een glimlach en liet zich zakken op de leren zetels. Ze wachtte braafjes op Oliver en knikte toen. "Sure, ik heb het adres wel, chauffeur, Andosector 1" zei ze met een klein knikje. "Ehmm, bent u het zeker dat het daarheen is dat u heen wilt mevrouw?" De chauffeur keek bangelijk in zijn achteruitkijkspiegel. Ze glimlachte even en gaf hem een klopje op zijn schouder. 'Maakt u zich geen zorgen" Ze wist dat de meeste normale mensen er wel wat schrik voor hadden om te rijden naar zo'n drukbevolkte plaats met allemaal begaafden. Ze zou het hen niet kwalijk nemen, als je de geruchten hoorde. Ze warmde haar handen op aan de binnenkant van haar jas en keek naar buiten. "Hmmm, ik ben slaperig" ze keek met een glimlachje naar Oliver en leunde met haar hoofd even moe tegen zijn schouder. Maar ze ging weer mooi rechtop zitten toen de chauffeur een vraag stelde. 'Ja, hier rechtsaf en dan zijn we er" antwoordde ze terwijl ze Oliver een por gaf. 'Zie je wel dat het niet zo moeilijk is" plaagde ze hem even. De taxi stopte en ze wachtte totdat de chauffeur betaald was om uit te stappen. "Dankje" bedankte ze de chauffeur nog snel waarna ze samen met hem naar de poort liep en aanbelde. "En nu nog wachten totdat Bryan open doet" mompelde ze even. Maar gelukkig liet de reus niet lang op zich wachten en konden ze snel naar binnen. Ivy draaide zich om naar Oliver. "He, nog eens bedankt Oliver, ik denk dat ik nu best maar een beetje moet slapen" zei ze schaapachtig waarna ze hem een vlugge kus op zijn wang gaf en doorliep naar haar kamer.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong

De eerste paar dagen waren onwennig geweest, maar nu voelde hij zich volledig op zijn plek in zijn team. Bovendien had hij de regels geleerd en had hij meer met de rest gepraat, waardoor hij ze beter had leren kennen. Derek en hij waren best goede vrienden geworden, Derek was een van de personen die nergens naar vroeg. En in zijn geval was het beter als er niets gevraagd werd, Derek leek daar respect voor te hebben. Bovendien trainde hij voornamelijk met de man die oneindige kracht had, waardoor een band snel gevormd was. Als hij niet met Derek bezig was, was hij bezig met Ivy. Echt trainen deden ze zelden, het waren meestal opmerkingen die uitliepen op een gesprek. Hoewel hij het hele team graag mocht, bleef Ivy zijn favoriet. Niet alleen omdat hij gewoon graag naar haar keek, maar ook omdat ze hem niet leek te veroordelen. Daarnaast was ze gewoon een ontzettend leuk persoon en kon hij de keren dat hij om haar gelachen had niet meer tellen.
Vandaag zou een beetje anders worden, ze hadden eigenlijk training vandaag, maar hij had de rest van het team ervan overtuigd dat Ivy moest leren zwemmen. Het was niet helemaal onwaar, water was overal te vinden en de kans dat ze er een keer doorheen moest was groot. Bovendien kon ze nooit weten of ze over water kon rennen, als ze te bang was om te verdrinken. Dus liep hij door de gangen, op zoek naar Ivy. Haar kamer had hij al bezocht, daar was ze niet. Dus was hij maar gewoon op zoek gegaan.
Al snel had hij haar gevonden en hij glimlachte even, waarna hij zijn pas versnelde tot hij naast Ivy liep. Hij sloeg zijn arm om haar heen en keek naar haar.
'Hé Iv, het is tijd dat je gaat leren zwemmen. Over tien minuten bij het zwembad.' vertelde hij haar, waarna hij haar weer liet gaan en zich omdraaide richting het zwembad. Even vroeg hij zich af of dat ze überhaupt wel iets had om in te zwemmen, maar daar kon hij zich niet al te druk over maken. Kleren zouden ook wel opdrogen, als ze niets beters had. Hij had wel gewoon een zwembroek, dat scheelde dus in elk geval weer.
Het zwembad werd waarschijnlijk niet veel gebruikt, het lag er best verlaten bij en er was niemand te vinden. Misschien na de trainingen wel, maar nu was er niemand. Voor gisteren wist hij niet eens dat ze een zwembad hadden, hoewel het geen complete verrassing geweest was. Ze bleven gefinancierd door de overheid, natuurlijk hadden ze een zwembad. Zijn schoenen en shirt had hij zo ver mogelijk van het zwembad af gezet, kleren hoefde niet onnodig nat te worden, waarna hij het zwembad in dook en hij wachtte tot Ivy zou komen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy wandelde rustig door de gangen, op weg naar haar kamer. De voorbije tijd was alles perfect gegaan. Ze had wat nieuwe en handige trucjes geleerd die nog van pas konden komen en Oliver was helemaal in het team opgenomen, gelukkig. Ze was net op weg om haar trainingsoutfit te gaan halen toen Oliver aankwam en een arm om haar sloeg. Leren om te gaan zwemmen, wacht..ow shit. "Maar, moeten we...arghhh" stamelde ze even protesterend. Haar blik volgde hem toen hij weer wegliep. Geweldig. Misschien had ze dan toch liever training gehad. Hoe had hij zelfs de anderen weten te overtuigen dat ze mocht leren zwemmen? Chagrijnig liep ze naar haar kamer en zocht in haar kast. Ergens had ze nog wel een zwarte bikini liggen, al had ze hem nooit aangedaan om mee te zwemmen, gewoon om te zonnen op het strand. Ivy gromde even tegen haarzelf en deed vlug haar zwemkledij aan met daarover een short en topje. Ze kon moeilijk door de gangen lopen in haar bikini. Ze nam haar handdoek nog uit de kast en liep toen haar kamer uit. Ze zuchtte even diep en slenterde toen onnodig traag naar het zwembad waar ze haar topje en short afdeed en in een hoekje smeet met haar schoenen. Toen ze echt binnen kwam zag ze Oliver al gauw, op zijn gemak in het water. "This better be worth it" mompelde ze even terwijl ze naar hem zwaaide. "Ik kan niet geloven dat je me dit aandoet" Een pruillipje verscheen op haar gezicht terwijl ze zichzelf voorzichtjes liet zakken in het water. Ze huiverde even. Het water was nu ook niet zo koud, maar toch haatte ze het.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld