Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG The war between blood and moon

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik loop na een tijdje terug en kijk op als ze dat zeggen over mij. Ik froms en loop naar ze toe. Ik pak Axel vast en duw hem hard tegen de muur. "Als je zo over me denkt ga maar." Sis ik en sla hem hadd tegen zijn wang. Ik slik en kijk kort weg. Ik g dan op de bank zitten en kijk even naar Mike. Hij loopt naar me toe en slaat een arm om me heen. Ik frons. "Negeer Axel maar." Mompelt hij. Ik kijk weer naar Axel. "Waarom vertrouw je me niet? Heb ik iets verkeerd gedaan? Niet elke vampier is slecht Axel." Mompel ik en kijk kort naar Jake die klauwen krijgt. Ik slik kort en sta op. "Ik vertrouw jou ook helemaal niet maar ik probedr het teminste wel, degene die ik vertrouw is alleen Mike." Mompel ik. "Hij heeft me vertrouwd toen ik hem bloed gaf." Zeg ik. "Als hij me niet vertrouwde zou hij dat nooit doen." Momprk ik en denk na. Ik kijk naar de klok en denk na. "Axel jij gaat alleen mee, Jake jij blijft hier." Zeg ik en denk na. Om 6 uur wou ik een groot deel eigenlijk van ze vermoorden en nu Axel ook. Wat denkt hij om zo over me te praten? Ik had hem niks ergs gedaan.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik kijk op als Hope me hard tegen de muur aan duwt en vervolgens een klap geeft. Niet dat ik er echt veel van merk. Bedankt voor alle mishandelingen pap, man toppunt van sarcasme. Toch besluit ik niets over de opmerking 'ga dan maar' te zeggen. Ik moet hier blijven om haar en haar broer in de gaten te houden. Mike is te makkelijk. Een goede daad en hij vertrouwd iedereen, zelfs al kan het een val zijn. Jake, die kan nog voor zichzelf zorgen, maar die neemt vaak te overhaaste conclusies en beslissingen. Er moet iemand zijn die de leiding over neemt. "Eerlijk gezegd vertrouw ik niemand, ook mijn vader niet. Ik heb je vertrouwd door te zeggen wie mijn vader is en kijk wat er is gebeurt? Jake werd weggestuurd en Mike stond op het randje van de dood. Niets verkeerds gedaan? Je hebt het misschien niet allemaal persoonlijk gedaan, maar je bent wel de hoofdreden. Ik neem geen risico's met mijn roedel in tegenstelling tot mijn vader" zeg ik rustig. "Mike is af en toe te goed gelovig en te snel van vertrouwen. Een goede eigenschap, maar in dit geval niet echt. Ik was het er niet mee eens toen je hem zijn bloed gaf. Mike moet alleen voor zichzelf leren denken, dus heb ik er niets van gezegd. Ik ben je er dankbaar voor, maar je hebt ons allemaal juist in meer problemen gebracht dan dat je hem eruit hebt geholpen" zeg ik tegen haar, als ze vraagt waarom ik haar niet vertrouw. Het is de waarheid. Ik heb nooit echt iemand vertrouwd. Ja, Mike en Jake komen heel dicht bij 'vertrouwen' maar zelfs hun vertrouw ik niet helemaal, laat staan dat ik een vampier vertrouw.
Als ik merk dat Jake zijn klauwen uitgaan, hou ik mijn arm voor hem. "Niet nu" zeg ik en zie hoe hij zich ontspant. Toch blijven de klauwen wel. Als ze zegt dat ik straks mee moet, knik ik klein. Ik wil weten, hoe het met de rest gaat. Hope denkt misschien dat we zwakke pups zijn, maar ze weet nog totaal niets. Ze heeft geen verstand van weerwolven.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Als hij dat allemaal begint te vertellen frons ik. "Oke ik heb dat verteld ja, je zei dat het helemaal geen geheim is dusja." mompel ik en kijk kwaad naar de grond. "Dit doet mij pijn Axel, Ik probeer het beste voonjullie te maken alleen dat lukt niet zo." Zeg ik. "Als jij mij vertrouwt vertrouw ik jou oke?" Mompel ik en zucht zacht. Ik kijk dan naar Mike. Hij kijkt kort naar de grond. "En je weet dat ik het beste voor jullie wil. Ik wil niet dat jullie doodgaan." Mompel ik. Ik kijk nasr de grond en denk na. Ik kijk naar de klok. Ik pak Axel ze hand en doe mijn schoenen aan. Ik loop nasr buiten. "We gaan." Mompel ik. Ik laat hem los en loop naar buiten. Ik pak bij zijn pols vast en loop dan naar het plein toe. allemaal weerwolven en vampiers zitten in een rondje erom heen. Ik kijk naar Axel. "Blijf bij mij." Zeg ik zacht. Ik kijk naar Amy die naar Axel kijkt. "Mmh hih is toch oo keen weerwolf?" Mompelt ze. "Ja maar hij hoort bij mij." Zeg i. Ik loop nssr de weerwolven en kijk kort naar Axel. Ik zucht zacht. "Iedereen denkt nu dat ze hun gaan vermoorden." Zeg ik zacht tegen hem. "Kies er een uit." Mompel ik. "Die je het minst mag." Vul ik nog aan. Ik kijk bem kort aan en kijk eventjes naar de grond. Dit is gewoon lasig.. Maar het moet wel.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
"Ik heb gezegd, dat het niet de bedoeling was dat jij of anderen het wisten. Het glipte er uit en jij zit ermee te zwaaien naar iedereen" zeg ik tegen haar en haal mijn schouders op als ze zegt dat het haar pijn doet. Mij doet het pijn dat haar vrienden mijn vrienden mishandelen en vermoorden. Mij doet het pijn dat pap gewoon zei dat het hem niets kon schelen wat ze met mij zouden doen. Mij doet het pijn dat haar broer anderen straft om iets waar hun niets mee te maken hebben. Dat hij mij wilde vermoorden, kon ik nog tot zekere hoogte begrijpen, maar Mike? Dat is gewoon gestoord. Zij houdt ook geen rekening met mijn pijn, dus dan doe ik het niet bij haar. "Zoals ik al zei, ik vertrouw niemand zomaar" zeg ik tegen haar. Ze wil nu het beste voor ons, maar wat komt er straks? Waarom heeft ze iedereen bij elkaar geroepen. Vast niet om ons allemaal te laten gaan. Dat weet ik wel zeker. Dan zouden Jake en Mike ook gewoon mee kunnen gaan.
Als ze mijn pols pakt, loop ik maar met haar mee. Onopvallend gebaar ik naar Jake dat hij Mike moet beschermen. Jake is nu de sterkste van de twee en ik wil niet dat Mike nog iets overkomt. Hij is nog steeds herstellende tenslotte. Hij kan zichzelf nu niet goed verdedigen.
Al snel komen we aan op het plein en slik ik, als ik alle wolven daar zie. Sommigen zien er echt niet uit. Hun verwondingen gaan wel erg ver. Een aantal hebben zelfs beetwonden! Ik voel een woede in me opkomen, maar weet die onder controle te houden. Dit zijn teveel vampiers voor mij alleen en de rest is nog nooit veranderd of zelfs maar een klein beetje waarschijnlijk. Anders zullen ze vast te bang zijn om iets te doen. Geschrokken kijk ik Hope aan, als ze zegt dat ik er 1 moet kiezen, die ik het minst mag. "Je bent gestoord" grom ik, maar kies niet. Ik heb misschien geen volledige vertrouwen in mijn roedel, ik weiger ze te laten vermoorden. Ze zijn mijn vrienden. Ik weiger zoals pap te worden. Dan word ik liever zelf vermoord, dan dat ik 1 van hun moet kiezen.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik kijk naar Axel en rol met mijn ogen. "Sorry." Mompel ik. Een vampier gaat op een weerwolf af en duwt hem hard op de grond. "Ik ga deze vermoorden." Sit die vampier. Ik kijk gelijk naar Axel en ga voor hem staan. "Niet kijken." Zeg ik zacht en hoor geschreeuw. Ik kijk weer en slik. "Ik heb besloten om ze vrij te laten." Zeg ik en kijk kort naar de vampiers. "Hun hebben ons niks gedaan dus het is hun keuze om hier te blijven f te vluchten." Zeg ik mompelend. Ik kijk even naar de grond. Ik loop naar huis en pak Mike en Jake. Ik loop weer terug. "Jullie mogen gaan." Zeg ik zachtjes. Alle vampiers kijken me kwaad aan en ik negeer het. Ik zie mijn beste vriend komen. "Hope je bent gek." Zegt hij zacht. "Sam, dat is het beste. Ik heb geen zin in dit." Mompek ik en kijk kort weg. Ik zie Mike kijken. Hij schud zijn hoofd. "Ik blijf." Mompelt hij en loopt naar me toe. Ik frons even en glimlach dan maar. Hij pakt mijn pols vast e ik kijk hem kort aan. Ik kijk even naar de andere en slik. "Gaan jullie of?" Mompel ik. Mike pakt dan mijn hand. Ik glimlach er klein door en kijk weer naar de weerwolven. Ik zie dan mijn broer op Mike afrennen. Ik hou hem gelijk tegen. "Jase ga nu." Sis ik. Hij negeert me en wilt me slaan. Ik duw hem hard op de grond en geef hem een trap. Ik slik even en kijk kort naar Mike en glimlach zwakjes. Ik kijk even naar Axel en bijt losjes op mijn lip. Ik negeer het.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik kijk Hope kil aan, als ze met haar ogen rolt. Tsja, zij offert haar broer toch ook niet op? Waarom zou ik dan mijn roedel op offeren? Ik ben niet gek. Ik ben geen verrader. Je kunt me van van alles uitmaken, behalve voor een verrader. Ik slik dan ook als Hope voor me gaat staan en ik een bekende stem hoor schreeuwen, tot de dood. Samuel. Ik slik even zacht. Samuel was de jongste die hierheen werd gestuurd en de zwakste. Hij verdiende de dood niet.
Even kijk ik Hope aan, maar kan het niet laten om opgelucht een klein beetje te glimlachen. Waarschijnlijk zien alleen de weerwolven het. Hij is zo onopvallend, dat je me echt heel goed moet kennen. Toch ben ik blij dat we weg mogen. Meteen draaien de andere wolven zich om en rennen weg. Niemand wil op de plek blijven, waar twee weerwolven de dood hebben gevonden. Zeker niet met het risico om zelf de dood ook te vinden.
Zelf blijf ik nog even. Ik wil eerst de keuzes van Mike en Jake weten. Waarschijnlijk neemt Mike weer een dwaze keuze.
Als ze dan opgehaald worden, merk ik dat ik gelijk had. Waarom wil Mike blijven? Jake lijkt ook geschokt. "Mike, ik heb belooft bij je te blijven, maar wil hier niet blijven" zegt Jake en ik knik onopvallend. Ik heb geen idee waar ik heen moet, maar goed

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik kijk naar Axel en zucht zacht. Ik kijk gelijk weg. "Jake, Hope probeert ons toch te redden ofniet. En als we dan hier weggaan bij der overleven we het niet." Zegt Mike en ik begin klein te glimlachen. Het is best lief wat hij zegt. Ik kijk dan even naar de grond. Ik kijk dan weer naar Axel. "Mike laat hem maar gaan." Mompel ik en kijk kort weg. "Als Axel weg wilt gaan moet hij zelf weten." Zeg ik en denk na. Ik zucht zacht en zie dan hun leider komen. Naja exleider over de grens. Ik frons en kijk op. Ik loop naar hem toe. "Wat moet je." Sis ik en kijk kort weg. Ik zie dan een man met tranen in zijn ogen. Hij kijkt naar die weerwolf die dood op de grond ligt. Ik kijk weer weg. Ik kijk weer naar de leider. "Wij willen onze weerwolven terug." Sist hij. Ik kijk even naar Axel. "Hun waren toch verbannen?" Mompel ik. "Al een grote groep is al gevlucht." Mompel ik. "Axel, Jake en Mike zijn er nog." Zeg ik daarna en kijk weer naar Mike. Ik kijk even naar de grond. "Hun mogen zelf weten of ze weg willen." Zeg ik en loop dan weg. Ik voel dan een hand bij me pols en zie dan het Mike is. Ik glimlach zwakjes. "Ik kom mee." Mompelt hij. zijn leider kijkt hem kwaad aan. "Jij gaat mee." Sist hij en slaat hem. Ik word er kwaad op en duw de leider op de grond en trap hard tegen hem. Hij begint te piepen. Ik zie wat weerwolven op me afkomen en ik trap harder. "Dit is voor de dood van mijn ouders." Sis ik en sla hem hard. Er onstaan blauwe plekken. Ik trap hem hard in zijn buik. "En dat voor hoe je je zoon behandelt, dat verdient hij niet." Sis ik. Ik kijk even weg. Een van de weerwolven komt op me af en duw me op de grond. Hij pakt bij mij nek vast en ik hap nog naar adem. Ik probeer me los te maken.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik kijk Mike aan en zucht zacht. "We hebben jaren getraind om voor ons zelf te zorgen MIke. Daarvoor moet je hier niet willen blijven wonen" zeg ik tegen hem. We hebben de technieken bestudeerd om als wolven te jagen, maar nog nooit uitgevoerd. Ook hebben we getraind om als mens met wapens om te gaan en op voedsel te jagen. Even kijk ik Jake aan, maar schrik op als ik de geur van mijn vader ruik. Wat doet hij hier nu? Ik slik zacht en zie hoe de vader van Samuel tranen in zijn ogen krijgt. Samuel had altijd geweldige ouders. Ik ben mijn hele leven bijna jaloers op hem geweest.
Ik slik als pap ons weer opeist en haal diep adem. Ik wil niet meer terug. Niet als pap ons zo behandeld.
Een grom verlaat mijn lippen, als Mike Hope weg probeert te halen en pap hem vervolgens slaat. Snel ga ik naast Hope staan en geef pap ook een harde trap. "Blijf met je tengels van Mike af" grom ik zacht en kijk Hope aan, als ze pap nog even slaat en doortrapt, zelfs al zit hij te piepen. Het maakt me ook niet echt uit, toch ben ik blij dat ze voor me opkomt. "Wen er niet aan, maar bedankt" zeg ik tegen haar en schrik als een van de andere weerwolven er ook aan komt. Ik zucht zacht, maar besluit Hope dan te helpen. Ze heeft Mike gered en is voor me opgekomen, al verdiende ik dat niet.
Ik loop naar de weerwolf en Hope toe en doe mijn arm tussen hun in. "Los" zeg ik en laat wat autoriteit in mijn stem klinken. Als een echte alfa, ook al ben ik het niet. Pap is bewusteloos, mede dankzij mij. Ook ben ik pap zijn zoon, wat inhoud dat ik zijn plek inneem als pap dat niet kan doen. Met tegenzin laat de weerwolf dan ook los.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik kijk hem aan als hij dankje zegt en glimlach maar klein. Ik kijk op als Axel me helpt en begint dan toch klein te glimlachend. Ik kijk naar de man met tranen in zijn ogen en loop naar hem toe. "Ik kan je zoon nog helpen." Zeg ik zachtjes. Ik kan hetzelfde wat ik hij mikenheb gedaan. Naja hopelijk kan het nog. Ik loop dan naar de jongen toe en slik. Ik bijt in mijn pols en zet het voor zijn mond. Hij beweegt opeens. Ik kijk op en glimlach klein. Ik laat hem dan drinken en ik kreun zacht van de pijn. Ik laat dan los. Zijn wonden beginnen te genezen waardoor ik glimlach. Mike helpt me om hem te laten opstaan. Ik kijk de man aan. Hij loopt naar ons toe en pakt de jongen vast. "Dankjewel." Zegt hij zegt. Ik glimlach zwakjes en kijk even naar Axel. Ik loop naar hem toe en kijk naar zijn vader. "Ik wil hem vermoorden, nu kan het." Zeg ik zacht. Ik kijk even naar mijn nek waar het helemaal rood is. Ik kijk kort weg. "Hij verdient het niet." Zegt Jake. Ik kijk hem kort aan. "Als hijzwak is kan Axel de leiding nemen, dan kan hij hem verbannen." Mompelt Jake. Ik slik kort en kijk weer naar Axel. "Als hij dat wilt teminste." Zeg ik en kijk kort weg. Ik kijk naar de jongen en naar die man. Ik slik even. Ik zie dan andere weerwolven komen over de grens. "Vermoord die vampiereren!" Schreeuwt een van hun. Ik bijt hard op mijn lip. Ik zie dan Sam komen. "Hope ren!" Schreeuwt hij hard. Ik kijk Axel aan. Heeft hij me verraden? Ik kijk kort naar Mike. Hij wist er dan ook van. Ik zie Sam me hand vastpakken. Hij rent weg en sleurt me mee. Ik kijk kort nog naar achter en ren dan toch mee. We verstoppen ons ergens in het bos en ie veel vampieren sneuvelen. Ik krijg tranen in mijn ogen en kijk kort naar Sam. "Hij heeft me verraden." Zeg ik zacht. Naja ik vind het vooral erg van Mike. Ik heb hem gewoon geholpen. Axel heeft gelijk. Je moet niemand vertrouwen. Ik druk me dicht tegen Sam aan en krijg weer tranen in mijn ogen.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik kijk Hope aan, als ze zegt dat ze Samuel kan helpen. Het is eigenlijk niet het beste idee wat ze kan hebben. Ik heb met Mike al gezegd, dat het een schande voor ons is. Dat het nog beter is om te sterven. Toch besluit ik weer niets te zeggen. De vader van Samuel gaat over hem. Hij moet de beslissing nemen over zijn zoon. Ik ben nog geen officiële alfa tenslotte.
Als Hope vervolgens zegt dat ze mijn vader wil vermoorden, bijt ik nogmaals op mijn lip. Zeker als Jake begint over het feit, dat ik de roedel kan overnemen. "Dat kan ik nog niet Jake, ik kan alleen tijdelijk overnemen. Als pap sterft, wordt de sterkste van de roedel de alfa. Dat weet je. Dat was eerst mijn oom, maar iemand heeft hem gisteren vermoord" zeg ik en kijk Hope even een klein beetje kwaad aan, maar dan ontspan ik me weer. "Ik kan pas een alfa worden, als ik volledig veranderd ben en dat is nog niet gebeurt. Ik ben nog maar voor de helft veranderd" zeg ik. Daarbij wil ik ook niet de macht over de hele roedel. Macht heeft ook verantwoordelijkheden en die kan ik niet aan. Een alfa heeft gewoon teveel verantwoordelijkheden. Als er iets mis gaat, is het mijn schuld.
Ik slik als de andere leden van de roedel opeens ook komen. "STOP!" roep ik, maar dan staat pap op alsof er niets aan de hand is. "Waarom neem je het op voor die smerige bloedzuigers pup?" sist pap kwaad. "Mij zomaar van mijn titel als alfa willen afzetten he?" Grijnst hij en grijpt me bij mijn haren vast. Om me heen sterven steeds meer vampiers, terwijl ik me los probeer te maken. Ik wil de vampiers niet echt helpen, maar wel dat ze een kans krijgen om zichzelf te verdedigen. Ik kreun zacht als pap me een keiharde trap in mijn maag geeft en zak op mijn knieën. Vervolgens schopt pap me in mijn gezicht en val ik op de grond. Een klein straaltje bloed voel ik uit mijn neus komen en ik slik zacht. Misschien was het bij Hope toch zo erg nog niet...

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Sam trek me dicht tegen hem aan. Ik kijk even rond en sta op. "Sam, ik ga helpen." Zdg ik zachtjes en pak zinn hand. Hij loopt mee. Ik kijk naar hun leider en zie dan Axel. Hij slaat hem.. Ik krijg gekijk een schulgevoel toen ik hem sooeg. Ik kijk kort naar Sam en ik ren dan naar Axel. Ik duw zijn vader gelijk weg. "Hou toch op om je zoon een mislukkig te noemen!" Schreeuwnik hard. "Hij is geweldig en gewoon aardig." Zeg ik en slanhem hard. "Jemdoet me toch geen pijn." Sist zijn leider. Ik trek Axel omhoog. Ik kijk dan naar zijn vader. "Ik hoop dat je dood gaat." Sis ik en trek Axel achter me. Ik bijt losjes op me lip. "Wat probeer je? Hij is mijn zoon en ik weet wat ik wil doen met hem en dat bepaal je niet." Sist zijn leider. Ik kijk kort weg. "Ik wil gewoon dat jij je zoon niet mishandeld, ook geen Mike ofzo." Mompel ik. Ik kijk kort weg e slik. "Axel waar is Mike?" Vraag ik zacht. Ik kijk rond. Bijna alle vampieren zijn dood.. Ik zie dan Jason. Ik kijk kort naar hem. Ik krijg weer tranen in mijn ogen. Ik kijk kort naar de leider. "Dit word ook jou einde." Sist hij en ik kijk hem gelijk aan. "Vermoord me maar." Zeg ik zacht en kijk even weg. Hij pakt dan een houten stok met een scherpe punt. Ik kijk kort weg en ik zie dan Sam naar me toerennen. Hij pakt me hand en trek me achter hem. "Axel waarom he je ons verraden." Zeg ik zachtjes en druk memdichtntegen Sam aan. Ik kijk dan weer rond en zie mijn broer op de grons liggen. Ikkrijg tranen in mjjn ogen en huil zacht. Ik huil eigenlijk bijna nooit. Ik kijk weer naar Sam. "Ik wil weg." Zeg ik zacht. "Sam ik wil gaan." Zeg ik zacht. Hij blijft zin armen om me heen staan en ren dan het bos weer in. Ik krijg tranen in mijn ogen en ga ergens zitten. "Sam we moeten niet vluchten." Zeg ik zachtjes en denk na. Ik zie dan Mike komen. "Je hebt m verraden." Sis ik en kijk kort weg. "Niet, ik wist niet eens dat hun kwamen." Zegt hij en kijkt weg. Ik kijk naar de grond en denk na.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik slik zacht als pap me weer overeind trekt en me in het gezicht slaat, daarom sluit ik mijn ogen maar en laat het over me heen komen. Pap heeft me vaak genoeg laten merken dat tegenstribbelen het alleen maar erger maakt. Je kunt beter afwachten tot zijn woede gekoeld is. Nog altijd besluit ik niets tegen pap te zeggen. Pap is mijn woorden niet waard en ze maken hem toch alleen maar kwader dan als ik stil blijf.
Verbaasd open ik mijn ogen, als pap van me afgeduwd wordt en ik weer op de grond val. Waarom helpt Hope nu alweer? Ze is echt dwaas. Langzaam sta ik met haar hulp op en ga tussen ze in staan. "Hope, je kunt beter gaan" zeg ik. IK ben blij dat ze het voor me opneemt, maar ze zorgt alleen maar voor meer problemen. Hierdoor word ik straks alleen maar meer gemarteld en zij wordt vermoord door de weerwolven. Niet echt een win win situatie. Ik haal mijn schouders op, als ze vraagt waar Mike is. Mike red zichzelf wel. De andere wolven zullen hem beschermen. Dat is altijd al zo geweest. Ik had het iets te druk met mishandeld worden. "Dit is niet mijn schuld" zeg ik zacht, als ze vraagt waarom ze ons verraden heeft en kijk even naar haar broer, terwijl Hope weggaat. Pap gaat achter een andere vampier aan, maar dan merk ik dat haar broer nog leeft. Ik vloek zacht in mezelf, maar loop dan snel naar haar broer toe. Onopvallend til ik hem zachtjes op en glip 1 van de huizen in, waar ik hem op de grond neerleg. Kort kijk ik hem aan, maar maak dan met mijn klauw een snee in mijn arm, wat ik een paar centimeter boven Jason zijn mond hou. Het bloed laat ik in zijn mond druppelen en hou hem goed in de gaten voor als hij wakker wordt.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik krijg weer tranen in mijn ogen en kijk weg. Ik voel me niet zo goed. Ik sta op. "Is Jason op het veld?" Vraag ik zacht. Hij schud zijn hoofd. Ik denk kort na. Ik frons als ik weerwolven weg zie lopen. Ik kijk Mike kort aan. "We moeten die wijf zoeken!" Schreeuwt zijn leider hard waardoor ik het hoor. "Haar broer is al overleden en nu zei nog." hoor ik nog. Ik kijk gelijk naar Sam en bijt hard op me lip. Mike kijkt me aan. "Hope vlucht, ik wil niet dat je dood gaat en je beste vriend helpt je." Zegt hij. Ik denk na. Ik zie dan een andere weerwolf komen. Ik had hem geholpen.. Net nog.. "Kom." Mompelt hij. Ik kijk even naar Sam en daarna naar Mike. Ik pak zijn pols en loop mee. Hij brengt me naar het plein toe. Waarom? Ik denk na. "Luister naar me." Fluistert hij zacht in me oor. Ik kijk kort naar Sam en Mike die naar me kijken. Ik zie de leider weer en ik kijk kort weg. "Goedzo Edward." Zegt hij. Ik kijk hem aan en denk na. Ik bijt hard op me lip. "Ik ga der niet vermoorden, dat verdient ze niet. En niemand gaat haar vermoorden." Sist Edward dus. "Jullie denken alleen dat vampiers slecht zijn maar dat zijn ze niet allemaal, ze heeft me gered." Zegt hij. Ik denk na. "Ik was bijna dood door een vampier ja maar Hope heeft me gered om geen reden, ze zag hoe mijn vader pijn leed toen ik op de grond lag." Zegt Edward dan. hij pakt me vast en ik kijk weg. Ik kijk rond en zie Axel niet. Waar is hij? Zal zijn vader hem iets hebben aangedaan? Ik denk er niet aan en kijk weer naar hun leider die helemaal stil is.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Axel
Ik haal mijn hand weg, als ik Jason zijn ogen zie bewegen. Vervolgens scheur ik mijn shirt kapot en verbind mijn wond een beetje, zodat Jason er zo niet meer bij kan. De wond geneest wel snel, maar oké. Rustig sta ik op en voel me een beetje licht in mijn hoofd. Blijkbaar heb ik iets teveel bloed gegeven. Vervolgens zie ik Jason langzaam overeind komen. "Waarom heb je me gered pup?" vraagt hij kil en ik zucht zacht. "Zal je de volgende keer voor dood achterlaten, als je dat liever hebt" zeg ik sarcastisch, maar wel een beetje zwak. "Ik begrijp dat je kwaad bent om wat mijn vader je ouders heeft aangedaan, maar ik ben mijn vader niet en me daarom pijn doen hoeft echt niet hoor. Dat doet mijn eigen vader genoeg. Hope heeft mij echter een aantal keren geholpen, dus het minste wat ik kan doen is jou leven redden. Nu sta ik weer gelijk met Hope en hoef ik me nergens schuldig over te voelen" zeg ik en glip het huis weer uit, als ik alle drama zie en hoe Samuel (hij heette Samuel haha) voor Hope opkomt. Waar is hij in hemelsnaam mee bezig? Ik zucht zacht en loop langzaam naar de rest toe, maar blijf op korte afstand. Ik bemoei me er later wel mee, mocht het echt uit de hand lopen. Ik heb het goed gemaakt met Hope, door haar broer te redden. Ik ben haar niets meer verschuldigd.

5SOSVEVO
YouTube-ster

5SOSVEVO schreef:
Hope
Ik kijk op als ik Axel zie en kijk gelijk weg. Samuel(oops haha) kijkt me aan. Ik kijk weg en denk weer na. Ik zie dan Jason komen. Hij lag net nog op de grond? Ik snap het even niet meer. Hij pakt me vast. "Axel heeft me net gered." Mompelt hij. Ik kijk weer naar Axel en bijt hard op me lip. Ik knik langzaam. Ik kijk weer naar de leider. "Hope, je weet dat je het toch niet kan redden met je broer, alle vampiers zijn dood." Sist hij. "Alleen jullie twee zijn nog over." Vult hij nog aan. Ik denk na. Sam is er ook nog maar dat ga ik niet zeggen. "En we hebben je vriend gevonden." Mompelt de leider. Ik kijk gelijk rond. Ik zie dan sam met een weerwolf. Ik ren er gelijk naar toe maar ik word tegen gehouden door een andere weerwolf. Ik trap hem hard weg en ren naar Sam. Ik knuffel hem gelijk en duw de weerwolf weg. Ik zie dan andere weerwolven komen en ik kijk op. Ik pak Sam ze hand en kijk naar de weerwolven. Ik bijt hard op me lip. Ik loop naar Axel toe en pak bij zijn nek vast. "Jullie gaan weg anders vermoord ik Axel." Sis ik. Natuurlijk ga ik dat niet echt niet. "Ik ga het niet echt doen Axel." Zeg ik zacht. Ik zie zijn vader kijken. "Vermoord maar, dat durf je toch niet." Sist hij. Ik kijk even weg. Ik wil hem ook niet vermoorden.. "Want dat doe je niet want je vind hem leuk." Sist de leider. Ik denk na. Ik kijk gelijk weg en laat Axel los.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld