Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG The Devil's Gang 18+

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek Zeta aan toen ze flipte over hoe hij haar noemde en lachte even om haar blik. "Een kleine glimlach zou je geen kwaad doen weet je" zei hij rustig tegen haar en ging weer overeind zitten. "Ik onderschat niemand. Ik overschat ze echter ook niet. Iedereen heeft zo zijn of haar zwakke punt. Laat me raden, je hondje heeft nog niet veel succes gehad?" vroeg Drew rustig en keek haar aan toen ze een paar veren uit zijn vleugels trok, maar liet geen kik. Hij wilde haar niet zijn pijn laten zien. Daarbij begon het aardig te wennen en was de pijn al minder dan de eerste keren. Al waren zijn vleugels nog altijd een zeer gevoelige plek.
Zodra Zeta vertrokken was, ging Drew weer liggen en dacht na over wat er nu moest gebeuren. Hij moest zijn volk blijven beschermen, dat was zijn taak als prins. Daarom besloot hij nogmaals te proberen om contact op te leggen.
-Probeer zoveel mogelijk demonen gevangen te nemen in het licht. Laat zien dat we niet bang zijn en ons niet gewonnen geven- stuurde Drew naar de engelen en zag even later via een visioen hoe de engelen eindelijk de strijd met de demonen aangingen. Sommigen raakten zwaar gewond, maar een grote groep van de demonen werden in kooien van licht gevangengenomen. Ook zag Drew hoe een groepje engelen een ander groepje wist te bevrijden, waarvan sommigen geen vleugels meer hadden, maar anderen wel. Zo zag je maar weer. Het duurde misschien even, maar het goede overwon altijd het kwade. Als ze maar geduld hadden. Toch zou hij niet te vroeg juichen. Waarschijnlijk had Zeta nog wel een plannetje in gedachten dus moesten de engelen daar voorzichtig zijn.
De boodschap naar de engelen sturen had hem volledig uitgeput. nadat hij opmerkte dat ze deze strijd gewonnen hadden, viel Drew dan ook flauw van uitputting.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Zeta, er zijn problemen bij de aanval. Engelen hebben een aantal van ons weten vast te zetten in kooien van licht,' klonk het in haar oren. Kathryn balde haar handen tot vuisten. 'Dit kan niet..' zei ze zacht. Dit was de eerste keer dat haar leger steken liet vallen, maar het was ook de eerste keer dat het leger in de aanval ging zonder dat er een leider of leidster bij was.
Echter begon ze wel iets te herkennen. Sinds ze Drew in gevangenschap hield, waren de engelen overal op voorbereid. Op een bepaalde manier moest hij dus contact gelegd hebben met de engelen, want anders konden ze zich nooit zo goed verdedigen. 'Trek jullie terug. Ik heb een vermoeden wie erachter zit,' seinde Kathryn terug naar de hoofddemon.
Ze liet de groep demonen zich verzamelen in de troonzaal en ijsbeerde heen en weer. 'Er is een patroon te herkennen sinds die jongen bij ons is. De engelen waren goed voorbereid. Té goed als je het mij vraagt,' sprak ze de groep toe. 'Waarschijnlijk heeft hij contact gelegd naar iemand van zijn dorp en heeft hij ze voor ons kunnen waarschuwen. Het zal mij dan ook niets verbazen als hij Kerberos op die manier om de tuin heeft weten te leiden.' Kathryn keek de demonen strak aan. 'Wat wij gaan doen is ons voorbereiden op een aanval van grote proporties. Eén die ze nooit zien aankomen, zelfs niet met een waarschuwing van Drew. Jullie mogen gaan. Ik roep jullie op als het plan klaar is.'
Kathryn had ondertussen materiaal neer laten zetten waar ze Drew aan vast kon zetten. In de bovenste hoeken links en rechts zouden zijn polsen worden vastgezet en onderin gold hetzelfde voor zijn enkels. De demon die de wacht hield bij de kerkers riep ze op om de engel naar haar te brengen en hem daar aan vast te zetten. De demon bracht Drew binnen, deed wat hem opgedragen werd en zette Drew, terwijl zijn ogen nog dicht waren, vast aan zijn enkels en polsen.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew was zwak doordat hij teveel kracht gebruikt had om zijn volk te waarschuwen. Hij haatte die halsband, die daarvoor zorgde. Inmiddels was hij niet meer bewusteloos, maar had hij nog steeds niet de kracht om zichzelf te bewegen of zijn ogen te openen. In de verte hoorde hij de deur van zijn kerker open gaan. Twee armen werden om hem heen geslagen. De armen raakten een aantal zwakke plekken van een engel aan, waar hij liever niet over in detail trede in het bijzijn van de demonen. Drew voelde hoe hij werd weggedragen en niet veel later stond de demon met hem in zijn armen stil.
Drew lag als een lappen pop in de armen van de demon, waarna hij voelde hoe zijn polsen boven zijn hoofd werden vastgezet met een metalen boei.
Hij probeerde zijn ogen te openen. Wilde zien wat er om hem heen gebeurde. Intussen werden ook zijn enkels geboeid, waarna Drew eindelijk weer in staat was om zijn ogen te openen. Hij hing in het midden van de grote troonzaal, met voor hem Z en een aantal demonen. Drew probeerde zich los te trekken uit zijn boeien, maar kreeg er geen beweging in. Een demon controleerde het slot van zijn, waarna hij zachtjes met een veertje over zijn wang streelde.
"Jammer dat je zoveel engel bent. We zouden je machten best kunnen gebruiken" fluisterde de man zacht en streelde even omhoog via Drew zijn andere arm om daar ook het slot te controleren, waarna hij rustig wegliep. Drew keek om zich heen. Drew probeerde zijn vleugels in te slaan, maar dat wilde hem niet lukken. Zijn vleugels klapperden zacht, maar konden zich niet terug trekken of hem bevrijden.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Doe geen moeite,' lachte Kathryn naar de engel. Ze keek Drew met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Voor deze keer heb je je engelenvriendjes kunnen redden en dat zal dan ook de laatste keer geweest zijn,' dreigde ze.
Kathryn liep naar Drew toe en nam één van zijn vleugels vast, waarna ze opnieuw de gouden rand streelde. 'Ik moet toegeven, voor een engel ben je nog best intelligent.' Ze deed een paar passen naar links en stond toen vlak naast Drew.
Kathryn wilde testen, of beter gezegd voelen, wat de kracht van de engel was. Ze bekeek hem aandachtig en met haar hand ging ze eerst over zijn linkerarm en daarna ging ze over op zijn rechterarm. 'Niet slecht,' zei ze geniepig. 'Er zit veel kracht in je. Alleen jammer dat je ze voor het goede gebruikt.' Plagend zette ze een pruillip op. Ze legde haar hand onder zijn kin, zodat Drew haar recht in de ogen moest kijken. 'Vroeg of laat moet je je wel aansluiten bij ons. Wees dus verstandig.'

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek Zeta aan toen ze zei dat hij geen moeite hoefde te doen om te ontsnappen en besloot te stoppen met zich los te trekken, maar bleef wel een tijdje zachtjes door fladderen met zijn vleugels. "Je zit alleen maar te dreigen. Is het niet duidelijk dat ik daar niet in trap?" Vraagt hij en kijkt haar aan tot ze bij zijn vleugels stond.
Haar handen raakten zijn vleugels zachtjes aan tot ze op een gevoelig plekje kwam. Drew probeerde een kreun te onderdrukken, maar kon dat toch niet helemaal voorkomen. De kreun was wel erg zacht en best sexy, waardoor duidelijk werd dat het een iets wat opgewonden puntje was.
"Ik doe mijn best" zei Drew om snel op andere onderwerpen over te gaan toen ze hem intelligent noemde en haalde zijn schouders op, waarna hij nog 1x probeerde zijn armen los te trekken als ze aan zijn armen zit. Zijn handen vouwde hij tot vuisten, om de ring te beschermen.
"Veel kracht ja. En ik gebruik die voor het goede" knipoogde Drew naar Zeta en keek in haar ogen toen ze hem dwong haar aan te kijken.
"Ik ben geen demon, dus nee" zei hij tegen haar. "Waarom wil je dat eigenlijk?" Vroeg hij nieuwgierig.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Je bent geen volledige demon zul je bedoelen,' zei Kathryn. De kreun van Drew was haar niet onopvallend gebleven en ze ging met haar handen opnieuw terug naar de vleugels, waar ze zo nu en dan weer een veertje uit plukte.
'Ergens zal er een krachtige demon in jou schuilen en dat kan ik goed gebruiken.' Haar leger kende dan wel veel goede en sterke demonen, toch kon ze altijd nieuw en vers demonenbloed gebruiken.
Ze liet de groep demonen de zaal verlaten, waardoor Kathryn alleen was met Drew. Nadat ze zijn linkervleugel had gehad, ging ze over naar de rechtervleugel en opnieuw zag ze de kreun van eerder. Was dit nu zijn zwakke plek? Kathryn bedacht zich dat dit wel eens een manier kon zijn om hem aan haar kant te krijgen. Ze lachte geniepig. 'Ah, je weet zeker dat je ze niet wilt inruilen voor een stel demonenvleugels?' zei ze waarna ze haar eigen vleugels uitklapte.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek haar aan en draaide met zijn ogen. "Zo weinig kun je geen demon noemen" zei Drew tegen haar en beet op zijn onderlip toen ze weer aan zijn vleugel zat. "Wat heb je toch met mijn vleugels? Jaloers dat jij niet zulke mooie hebt?" Vroeg hij en keek haar over zijn schouder aan, maar dan weer voor zich uit.
"Ik ben liever een krachtige engel dan een krachtige demon" zei Drew kalm en keek naar de andere kant van de zaal, toen ze weer op zijn zwakke punt kwam. Dit keer kon hij de kreun niet meer onderdrukken en begon een opgewonden adem te halen.
"Nee dank je. Ik vind engelvleugels mooier" zei Drew toen hij haar demonenvleugels zag. "Ze zijn warm en zacht en ook nog eens mooi puur. Kijk dat gouden randje eens. Die hebben demonen niet, of wel?" Vroeg Drew droog.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Kathryn hield het bij op welke momenten Drew kreunde en hier ging ze goed gebruik van maken. 'Wat? Engelenvleugels?,' lachte ze. 'Ik moet er nog niet eens aan denken. Ja, die rand is bijzonder moet ik toegeven, maar buiten dat zou ik niet weten waarom ik jaloers zou moeten zijn.'
Kathryn bracht haar hand terug naar een vleugel van Drew en wreef met haar vingers over het specifieke plekje. 'Hmm, ziet ernaar uit dat je een gevoelig plekje hebt,' glimlachte ze gemeen. Tegelijkertijd bedacht Kathryn zich dat ze haar plan misschien ging omgooien wat Drew betrof.
Misschien was het slimmer om hem eerst aan een krachtige demon te koppelen die Drews demonendeel naar boven zou halen en wanneer de tijd er was, zou ze Drew zelf als slaaf gebruiken. Daarvoor moest ze het eerst nog voor elkaar zien te krijgen dat Drew van gedachten zou veranderen en opgaf om zijn volk nog proberen te redden.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew lachte even toen ze zo reageerde over zijn vleugels. "Zo denk ik dus precies over demonenvleugels" zeo Drew rustig. "Alleen zie ik daar weinig bijzonders aan, dus een tegenvaller"
Weer verliet een kreun Drew zijn lippen toen ze zijn gevoelige plekje raakte en even kon hij niet meer liegen. "Niet de enige" flapte er bij hem uit en snel klapte hij zijn vleugels tegen elkaar zodat ze niet meer bij zijn plekje kon, waardoor hij meer on de ketens ging hangen. Op zich was het niet moeilijk om zojn vleugels te scheiden, maar goed. Dat deed er niet echt toe.
"Wat ga je nu met me doen?" Vroeg Drew om toch wat te praten te hebben, toen een demon opeens binnen kwam met een boek dat uit de koninklijke bibliotheek van zijn vader lwam. "Zeta, misschien dat je dit boek wel interessant vindt. Het gaat over engelhybrides" zei de demon rustig en legde het boek op een tafeltje, voor de demon weer vertrok. Drew mocht het boek nooit lezen van zijn vader. Hij wist niet waarom, tot de brief van zijn vader. Hij had echter eens de inhoudsopgave gezien. Kort gezegd ging het over hoe je een hybride kon leren kennen, hoe je de ene kant sterker kon maken, hoe je dat tegen kon houden en ga zo maar door. Er werd niet veel gesproken over de engelkant, wel over de demonkant. Er was nog een ander deel wat meer over de engelkant ging. Zijn vader was net begonnen met dat boek.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
'Wat? Kan je er niet tegen?' lachte Kathryn toen Drew zijn vleugels bij elkaar sloeg. Voordat ze Drews vraag kon beantwoorden, kwam er een demon de zaal binnengelopen en drukte een boek in haar handen. 'Engelhybrides zei je?' Kathryn keek gefascineerd naar het boek en bladerde het vluchtig door.
Ze had nu daadwerkelijk goud in handen en dit kon wel eens de oplossing tot haar probleem met Drew zijn. Ze nam het boek mee en ging op haar troon zitten.
'Wanneer er een engel is dat demonenbloed door zijn aderen heeft stromen, zijn er verschillende manieren om het demonendeel naar boven te halen,' las Kathryn expres hardop. In zichzelf las ze over verschillende rituelen die uitgevoerd konden worden, over een duivelpoel en de kwestie van een gevoelige plek op de vleugels van engelen. Wilde het nu net het geval zijn dat Kathryn dat laatste gevonden had..

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew keek Zeta aan en slikte even. Hij was er niet echt blij mee dat ze dat plekje had ontdekt en het hem niet lukte zijn vleugels te laten verdwijnen. Stil volgde Drew met zijn ogen Zeta, in zijn ooghoek zag hij hoe de andere demon bij de deur plaats nam. Wachtend op een mogelijk bevel van Zeta, toen ze expres begon voor te lezen.
"Als je het maar laat" zei Drew tegen haar en probeerde nogmaals de boeien rond zijn enkels en polsen los te rukken. Hij moest hier weg, zo snel mogelijk. Zeker voordat ze het ritueel voorbereid had. Drew ging er in elk geval van uit dat er een ritueel voor nodig was, maar omdat hij het boek nooit gelezen had, wist hij het niet. Waarom had zijn vader het boek niet verbrand? Of op zijn minst beter verstopt. In de kluis bijvoorbeeld?
"Laat me gewoon gaan" zei Drew, terwijk Zeta verder las, maar nu in stilte. Wat las ze daar allemaal?
Drew slikte zacht toen hij wat bij zijn halsband voelde en ontspande zijn vleugels wat

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Voor het eerst leek het alsof Drew echt onrustig werd. Terwijl Kathryn het boek verder doorlas, hield ze hem vanuit haar ooghoek in de gaten. Het enige waar ze op dit moment gebruik van kon maken, was de plek op de vleugels. De materialen die ze nodig had voor de rituelen waren namelijk niet allemaal binnen handbereik.
Voordat ze eraan begon, pakte ze met een schaduwhand een veer en liet die neervallen bij Drews halsband.
Kathryn stond daarna op en liep op een wat verleidelijke manier naar Drew toe, waarna ze de vleugels weer spreidde. De gevoelige plek op de vleugels was slechts een eerste stap. De rituelen waren het eindwerk om het demonendeel naar boven te krijgen.
Opnieuw ging Kathryn langs de gouden rand van zijn vleugels, waarna ze stopte bij het plekje. Langzaam begon ze met haar vingers eroverheen te wrijven, waarna ze dit steeds harder ging doen. Ze hield Drew in de gaten, maar het leek erop dat hij zich niet meer kon bedwingen om zich sterk te houden.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Drew zuchtte zacht toen hij zijn veer bij zijn halsband voelt. "Hou eens op met mijn veren" zei hij geïrriteerd, maar niet veel later stond ze verleidelijk om naar hem toe te zwieren en zijn vleugels verder open te doen. Drew probeerde zich groot te houden en zijn vleugels bij elkaar, maar hoewel zijj vleugels lichtjes trilden gingen ze niet bij elkaar. "Ga daar weg" zei Drew zacht en kreunde toen ze er harder overheen begon te wrijfen. Langzaam liet Drew zich achterover hangen en sloot zijn ogen terwijl ze maar door bleef gaan. Door zijn hele lichaam voelde hij haar vingers drukken leek het wel en op de een of andere manier leken zijn vleugels haar dichter naar zich toe te trekken. Dat stond ook in het boek, dat zijn vleugels soms een soort eigen wil gingen leiden. Zachtjes sloeg hij een vleugel als een soort witte deken om Zeta heen, terwijl hij zijn spieren aanspande en zijn handen tot vuisten kneep.

Literacity
Popster

Literacity schreef:
Dit was waar Kathryn op gehoopt had. Dat Drew zich niet meer kon inhouden en zich zou overgeven. Het had namelijk geen zin om zich hiertegen te verzetten. Ze bleef speels over de plek wrijven en ergens gaf het Kathryn zelf ook een opwindend gevoel.
Wat ze ook in het boek gelezen had, was dat engelenvleugels rare bewegingen konden maken als iemand over de plek heen ging en zo gebeurde dat ook met de vleugels van Drew.
De vleugel die nog vrij was, waar Kathryn dus niet mee bezig was, sloeg als een soort deken om Katryn heen. Dit zorgde ervoor dat ze met haar gezicht nader tot Drew kwam, waarna Drew zijn ogen opende en ze elkaar recht in de ogen aankeken.
Kathryn had haar andere hand nog vrij en hiermee streelde ze langs zijn wang en ging door naar zijn arm. 'Oh, Drew. Sluit je toch bij ons aan,' zei ze op fluistertoon. Ze wachtte echter op het moment dat Drew zich door de wrijvingen helemaal overgaf aan haar en daarna zou ze het pas echt afmaken.

Ladybambi
Internationale ster

ladybambi schreef:
Het liefst gaf Drew Zeta helemaal niet haar zin, maar wat zijn verstand zei, wilde zijn lichaam niet gehoorzamen. De speelsheid waarmee ze hem aanraakte, het zachte gestreel, ondanks dat er wat druk achter zat. Het maakte hem... Ja, het maakte dat hij zichzelf bijna niet in de hand had. Inmiddels was Zeta dicht tegen Drew aan gaan staan, zo dichtbij dat Drew eigenlijk gedwongen was om tegen haar aan te gaan leunen dankzij haar gestreel, wat hij ook deed. Hij keek haar in de ogen, terwijl ze over zijn wang en arm streelde en in zijn oor fluisterde. De fluistering, hij wilde er niet toe gehoorzamen. Hij besloot dat het helemaal beter was om niet te spreken. Bang dat hij zijn stem door haar aanrakingen niet onder controle kon houden, maar het was wel duidelijk dat Drew zich niet bij hen aan zou sluiten. Niet vrijwillig in elk geval. Haar gestreel maakte daar geen verschil in.
Zachtjes sloot Drew zijn ogen weer en concentreerde zich op andere gedachten dan haar gestreel. Zijn volk wat in gevaar was, zijn vader die al die jaren tegen hem gelogen had om hem te beschermen. Een mogelijkheid om hieruit te ontsnappen. Wat kon Drew doen? Momenteel niet veel, maar er moest een zwak moment komen waarop hij wel kon ingrijpen. Voor ze een of ander ritueel zou uitvoeren en het te laat zou zijn.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld