Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina:
ORPG let's try this
Anoniem
Wereldberoemd



ik moet wel zeggen dat ik over 10 min even naar de kinesist moet, maar dat ik daarna terug helemaal terug ben haha
Piloswine
Wereldberoemd



De temperaturen dalen eindelijk in LA, het wordt 'winter'. Maar winter in LA staat gewoon voor minder benauwd en verstikkend. Thomas houdt normaal gesproken helemaal niet van de winter, maar sinds hij naar LA is verhuisd vindt hij het juist fijn. Geen extreme kou en ook niet zweten als een rund bij elke stap die je zet, perfect.
Voorlopig merkt hij even helemaal niets van het klimaat en geniet hij van de airconditioning in zijn favoriete koffietentje op de hoek van Pinkstreet. Thomas heeft zijn gebruikelijke bestelling: een cappuccino, dubbele shot met een huisgemaakte brownie. De perfecte combinatie voor als hij zich moet concentreren. Hij wilt vandaag minstens 5 sollicitatiebrieven naar verschillende mediabedrijven gestuurd hebben. Tot nu toe heeft hij er wel geteld 1 open staan op zijn computer en die is nog verre van perfect. Want dat moet het zijn, perfect. Hij moet en zal binnen nu en twee maanden werk vinden bij een mediabedrijf, succesvol worden als schrijver en uiteindelijk zijn eigen mediabedrijf oprichten. Dat is hoe zijn vader het gewild zou hebben en dat is hoe hij het gaat doen. 

{option}
Account verwijderd




Het was vroeg, te vroeg. Ariana hield van uitslapen en was altijd enorm chagrijnig in de ochtend. Ze sliep altijd laat of vaak niet en het feit dat ze nu om 6 uur naast haar bed stond zorgde ervoor dat ze wel iemand kon vermoorden. Wat ironisch was, gezien haar beroep. De vogels die buiten ontwaakte en vrolijk zongen wilde ze het liefst afschieten. Ze liep naar de badkamer om zich op te frissen. Ze had over een half uur een belangrijke taak en nog een aantal afspraken vandaag. Het was een unieke kans die Ariana niet had kunnen afslaan, werken als forensisch onderzoeker bij de csi. Het enige wat ze had hoeven doen was haar papieren laten zien. Toen Ariana het verzoek had geaccepteerd klonk dat wel wat makkelijker dan het daadwerkelijk bleek te zijn maar ze zou het niet zo makkelijk opgeven. Het feit dat ze een vrouw was maakte het dan ook niet makkelijker, ze werd niet serieus genomen. Toch liet Ariana dit haar niet stoppen, ze zou iedereen laten zien dat ze zeker wel serieus genomen moest worden. Ze was inmiddels klaar in de badkamer en trok haar kleding aan. Een zwarte broek en een witte blouse. Een duur horloge sierde haar pols en snel trok ze nog hakken aan. Ze pakte van de kapstok haar mantel en trok deze aan waarna ze via de grote deuren naar buiten liep. Ze stapte de stenen trap uit en zag de auto al. Ze stapte in de auto en sloot de deur. Op weg naar werk. Al zou ze eerst bij haar favoriete koffie tent stoppen. Ariana was een persoon die genoeg caffeine nodig had in de morgen, mocht ze normaal willen functioneren.


Anoniem
Wereldberoemd



Het is ochtend. Dit wil zeggen dat het voor mij bijna het einde van de dag is. Ik had vandaag nachtdienst, de perfecte manier om in stilte en rust te gaan Netflixen. Of ja, dat dacht ik toch. Blijkbaar moest een agressieve man, Peter Brown is zijn naam, Teddy vermoorden. Teddy, bruine -oorspronkelijk was het wit- en irritante hondje van mevrouw Brown, de vrouw van Peter. De achternaam is heel toepasselijk op dat mormel dat nu dood in de vriezer ligt. Ik wilde de 'Browne' mop graag vertellen aan Peter, maar net zoals dat mormel lag meneer Brown in een toestel dat bedoeld is om voedingsmiddelen in bevroren toestand te bewaren. Waarschijnlijk had Teddy voor drama gezorgd in het gezin, want zonder dat beest was de familie Brown oprecht gelukkig. Dat weet ik, aangezien ze naast mijn ouderlijk huis wonen.
De recherche gaf mij dan maar de taak om het bloed te onderzoeken en vingerafdrukken te bekijken. Ik ben niet echt laborante geworden om DNA te bekijken, maar omdat ik meer drama wilde in mijn leven dan die saaie Netflix series die voor mij ondertussen al voorspelbaar zijn.

Dani was verslaafd aan politieseries. Eigenlijk had ze politieagente moeten worden, maar ze was te lui om aan de fysieke proeven deel te nemen. Haar verplichten om te sporten? No fucking way.

Piloswine
Wereldberoemd



Thomas zet net zijn eerste woord op het nog lege word bestand voor zijn neus als hij een bekend gezicht in zijn ooghoek ziet verschijnen. Voor het raam, op de drukke straat voor hem, loopt Ariana. Thomas kende Ariana al sinds hij een jaar of 5 was. In het begin waren ze alles behalve vrienden. Thomas kon er van genieten om Ariana het leven zuur te maken, zoals het kapot maken van haar mooiste zandkastelen, het verscheuren van haar tekeningen en ga zo maar door. Maar sinds de middel bare school zijn ze vrienden. Thomas kwam erachter dat Ariana veel meer in zich had dan hij had gedacht, zo oppervlakkig als de meeste meiden was ze niet en dat maakte dr wel oké. Thomas zag vrouwen vaak als lastig, mannen zeiken niet zo. Vrouwen zijn wel leuk, maar voor andere dingen. 

Thomas besloot op het raam te klikken en naar Ariana te zwaaien, hij had best even de tijd om een kopje koffie met haar te drinken toch? Misschien kon hij haar zelfs om tips vragen voor zijn sollicitatiebrieven. Thomas lachte wat ongemakkelijk terwijl hij met zijn hand van links naar rechts zwaaide. En keek haar vragend aan met zijn blik gericht op zijn kopje koffie. Een blijk van uitnodiging. 
Account verwijderd




Haar linkerarm had ze langs het raam gelegd, als ondersteuning. Haar rechterhand had ze rondom het stuur geklemd, om de auto in de goede richting te sturen. Een kleine glimlach sierde haar mond. De zon scheen in Ariana haar ogen. Ongeduldig begon ze wel te worden wanneer de auto's voor haar langzaam reden. Ochtenden waren altijd druk, vooral op de weg. Haar hand had ze uit irritatie strakker om de stuur geklemd, haar frustratie ergens proberend kwijt te raken. Haar kaken had ze op elkaar geklemd, waarna ze die alweer ontspande. Een zucht ontsnapte uit haar mond wanneer ze zag hoe lang het rijden was. Het idee dat ze zo lang in de auto moest zitten beviel haar niet, hoewel het wel haar plicht was. Geïrriteerd greep haar linkerarm de stuur om vervolgens op de linkerbaan de rijden. Haar voet drukte de pedaal verder in, wat vaart maakte in de auto. Haar arm had ze weer teruggelegd op de plek waar die eerst zat, om het der comfortabel te maken.  Haar voet drukte op de rempedaal, wanneer ze bij een rode stoplicht aankwam. Haar vingers had ze uit gewoonte geknakt, voordat haar hand weer de stuur greep en haar voet zijn weg vond naar de pedaal om snelheid te maken. De navigatie klonk door de auto, laten horen dat de bestemming was bereidt. Haar auto had ze op de grote oprit geparkeerd, naast de andere auto's. Alle auto's hadden een hoge waarde en ze leken goed verzorgd te zijn door de eigenaren. Ze stopte haar voertuig uit en haar hand reikte uit naar haar haren, waarna ze de drukke straat overstak. Getik op het raam was er te horen waardoor het meisje haar blik ophefte, waar ze de jongeman voor het raam zag. Thomas. Iemand wie ze vanaf haar 5e jaar al kon. Al was het een gemoeizamen situatie aangezien de jongen haar het leven zuur maakte. Contact en vriendschap sloten ze pas op de middelbare school. Ze zag de uitnodiging van de jongen en kon een kleine glimlach niet onderdrukken, terwijl ze terug zwaaide naar de jongen. Ze knikte als teken van goedkeuring, waarna ze het café binnen liep richting de jongen.  'Heey, what are you doing here', was het gene wat ze tegen de jongen uitsprak. Haar mantel haalde ze van haar schouders waarna ze vervolgens plaats aan het tafeltje nam.
Anoniem
Wereldberoemd



Mijn auto staat helemaal achterin de parking geparkeerd. Het is voor mij een hele uitdaging om naar mijn auto te slenteren. Mijn ogen vallen bijna dicht van vermoeidheid. Het is lang geleden dat mijn ogen nog zo aanvoelden. De laatste keer was vorige week, toen ik drie dagen vrij was en een heel seizoen op Netflix heb uitgekeken.

Bij aankomst in mijn auto komt er meteen een vieze geur naar boven. Het duurt even vooraleer ik de geur herken. "DAMN! LISA!!" schreeuw ik hardop. Lisa had vannacht mijn auto uitgeleend bij het uitgaan. Haar auto stond blijkbaar in de garage. Gelukkig had ze hem op dezelfde plaats geparkeerd, anders mocht ik er nog eens naar zoeken.
De geur in mijn auto was waarschijnlijk afkomstig van Cannabis. Na mijn labo-ervaringen, weet ik ondertussen maar al te goed hoe zuur die geur wel niet is. Drinken, roken, ruzie maken, schelden ... allemaal goed. Maar drugs? Nee, dat is iets wat ik nooit zal doen.
Ik stop de sleutel met een trillend hand in het contact. Het is koud en het duurt vast nog wel even vooraleer mijn auto is opgewarmd. Na wat dromerig naar mijn sleutel te staren, draai ik hem om. En nog eens. Nog eens.
Na een aantal keren proberen stap ik uit en gooi ik de deur uit woede dicht. Een chinees poppetje -gekregen van mijn moeder- op mijn dashboard valt naar beneden.
"DAMN. DAMN. DAMN." is het enige wat nog uit mijn mond komt. Het is niet meer al slenterend, maar uit is stapvoets -enorme stappen- dat ik richting het centrum wandel.

In het centrum aangekomen, zie ik de stad ontwaken. Iedereen wordt wakker, vertrekt naar het werk, kinderen gaan naar school... Het enige waar ik nog aan kan denken is mijn bed. Of eventueel een kopje koffie, mijn bed en Netflix.
In mijn rechterhoek zie ik een koppeltje naar elkaar glimlachen met een kop koffie in hun handen. Wat verlang ik daar toch naar. Naar de koffie, niet naar dat koppeltje. Bah, ik heb een hekel aan liefde.
"Time for some coffee," mompelde ik.
Toen ik de zaak op de hoek van de Pinkstreet binnenwandelde, zag ik Ariana en Thomas zitten. Ik weet niet of ik wel nood heb aan een gesprek met hen, aangezien ik moe ben en gewoon koffie wil drinken. Ik probeer hen zo subtiel mogelijk te negeren en ik hoop dat ze me niet opmerken. 

Te laat.
Piloswine
Wereldberoemd



“Hey Ari! Ah ik had ook mijn dagelijkse cafeïne shotje nodig om de dag aan te kunnen.” “Hoe was je weekend? Of kan ik daar maar beter niet naar vragen?” Thomas begon maar gelijk over haar weekend, zodat ze niet over die van hem kon beginnen. Hij was zondag weer wakker geworden in een vreemd huis, naast een vreemd meisje van wie hij niet meer dan de eerste letter van haar naam kon herinneren. De rest deed er opzich ook niet toe, hij had een leuke avond gehad. Maar hij wist ook dat Ariana (en alle andere meiden op de wereld) zijn actie niet in dank zouden afnemen. Hij had gewoon niet zoveel trek in iets vasts, no big deal right? 

Thomas zag nog een bekende het koffietentje binnenlopen, wat was dit? Er zijn zeker 100 koffietentjes, waarvan dit echt niet de beste was & uitgerekend hier komt iedereen heen wanneer hij zich écht moest concentreren. Maar het was niets voor hem om onaardig te gaan doen, dus zwaaide hij (net zoals naar Ariana) naar haar met eenzelfde glicmlach. 
Piloswine
Wereldberoemd



@vintagequeen 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: