Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO; Waste The Night

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Het overdonderde haar hoe prachtig het hotel er uitzag. Vele wit en goudtinten namen haar uitzicht in. De aankomsthal was een grote ruimte gevuld met luxe, van de meubels tot de accessoires en planten. De meest prachtige bloemen stonden op de tafels om haar aandacht te trekken. Het personeel liep er rond in nette pakken en de gasten die ze voorbij zag lopen, liepen er elk rond in avondkleding, alsof ze nooit anders deden. Net als Emily haar blik liet zakken om haar kleding te bekijken, keek ook May naar haar outfit. "Yeah, I feel so intimidated and underdressed." Ze beet op haar lip. "Christ, I should've just kept on the clothes I wore to the club. I look like a homeless person in here."
In haar hakken en rokje had ze zich in elk geval velen malen comfortabeler hier gevoeld. Ze kon haast alle ogen al op zich voelen, van zowel het personeel als de voorbij wandelende gasten. Het liefst zou ze weer achteruit deinzen naar de ingang of zich in een hoekje verstoppen.
"No, this can't be the place," murmelde ze haastig richting Emily. "Right?" Een beetje overdonderd keek ze rond. Nergens zag ze nog de jongens die ze in de club hadden ontmoet en de enige wie op hen af leek te stappen, was een man in uniform. Als de beveiligers hen er nu uit gingen zetten, was haar hele avond zeker vergald geweest. Met een zucht keek ze op. "Hi sir." Enigszins ongemakkelijk begroette ze de man, die hen al snel uit leek te willen leggen dat ze toch echt weg moesten gaan als ze geen kamer hadden gereserveerd.
Uit radeloosheid bleef ze stil, opzij gekeken naar Emily in de hoop dat zij wist wat ze zeggen moest. Het was ongelooflijk hoe ze, nadat ze de club hadden verlaten, hun avond steeds meer in de afgrond zagen zakken. Waarom moest dit nou altijd gebeuren wanneer zij iets met hun vrienden gingen doen?
Ze wendde zich weer terug naar de bewaker en had haar mond net geopend om wat te antwoorden, wanneer een andere, bekende stem zich al in het gesprek vermengde. Maia keek verrast opzij om Luke naast hem te zien staan, met aan zijn zijde de vriend waar Emily haar avond mee had gespendeerd. Ze was nog nooit zo blij geweest om een bekende op dit tijdstip te zien.
Tot haar geluk vertelde hij direct dat ze bij hen hoorden. Met slechts een enkele opmerking hadden ze het al voor elkaar gekregen om de bewaker weer weg te sturen, zonder dat zij eruit waren gezet. Uit blijdschap vloog ze Luke meteen om de hals voor ze er erg in had. "Thank you so much!" Toch kreeg ze even later het gevoel dat ze hem wellicht in een ongemakkelijke positie had gebracht, waardoor ze de omhelzing maar kort liet duren en al snel weer ietwat achteruit stapte.
Een beetje lachend keek ze hem aan. "I'm sorry. We really thought they were going to kick us out." Het was een wonder dat ze nog op tijd waren geweest, want als het aan de bewaker had gelegen, hadden ze waarschijnlijk een paar minuten later al weer buiten gestaan.
"Yeah, so much! We couldn't bear to spend the rest of the night without you guys!"

Ashton;

Het was nog geen half uur geleden geweest dat hij het berichtje van Emily gekregen had. Het had hem verrast dat de twee nog wilden afspreken, zeker nog op dit tijdstip. Hij had eigenlijk überhaupt niet verwacht nog wat van Emily of haar vriendin te horen. Echter waren hij en Luke het er snel over eens geweest dat ze hen wel zouden uitnodigen. Ze hadden beide een leuke avond in de club met ze gehad, dus het kon volgens hen niets kwaad om dit nog even door te zetten.
Het had even geduurd voordat ze uiteindelijk hadden besloten om vast de lift naar beneden te nemen. Hoe lang de meiden over het eind naar het hotel zouden doen, wist geen van beide, dus ze hadden een gok genomen hoe laat ze ongeveer daar zouden zijn. Na nog twintig minuten op hun kamer te hebben gezeten, vonden hij en Luke het wel tijd om eens beneden te kijken. Nog altijd gekleed zoals eerder in de club, hadden ze beide de lift op gezocht om koers te zetten naar de begane grond.
De alcohol was nog niet geheel uitgewerkt geweest. Dat bleek in elk geval wel uit Luke's grap, die hij hem afvuurde toen de deuren van de lift gesloten waren en ze met zijn tweeën stonden te wachten. Lachend keek hij voor zich uit. "You better keep it in your pants, big guy," kaatste hij terug, opzij gekeken om hem tergend een knipoog te geven. Hij was niet van plan om te scoren vanavond en iets zei hem dat Luke er hetzelfde over dacht. Ze wisten beide wel wat de gevolgen konden zijn, als zoiets uit zou komen. Daarnaast hadden zij en de meiden daar waarschijnlijk al te veel voor op; het was al indrukwekkend genoeg dat ze nog zelf konden lopen.
Zodra de liftdeuren weer openden, kwamen ze direct in de aankomsthal terecht, daar waar ze al in een kwestie van secondes de twee meiden hadden gespot. Een bewaker leek hen alleen ook al te hebben gevonden. Voor hij het doorhad, zag hij Luke er al naartoe snellen om hem te vertellen dat ze bij hen hoorden. Ashton liep grinnikend achter hem aan naar Emily. Het was niet vaak dat hij toe kon kijken hoe Luke iemand wegstuurde, normaliter was hijzelf degene die dat deed omdat Luke daarvoor gewoonweg te vriendelijk was.
Het liet hem enigszins lachen toen hij zag hoe Emily's vriendin Luke meteen knuffelde. Ze had vast en zeker niet fout gezeten als het ging om de intenties van de bewaker. "Yeah, I'm pretty sure he was going to."
Vermakelijk keerde hij zich naar Emily. Ze was anders gekleed dan ze was toen hij haar in de club zag, maar hij moest toegeven dat dit haar ook wel goed stond.
"You two found this place pretty quickly," opperde hij. "Impressive." Hij sloeg zijn arm om Emily's schouders en liet deze daar rusten. Hij had het nog niet aan Luke of hen toegegeven, maar eigenlijk had hij hun ook wel gemist. Het was lang geleden geweest dat hij zoveel lol had gehad tijdens aan avondje uitgaan.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Emily.
"We actually do look homeless. I'm pretty sure we're gonna get kicked out soon." Dat moest wel. Iedereen om hen heen zag eruit alsof ze net terug kwamen van een gala en zij zagen er niet uit. Ze hoopte dus met heel haar hart dat die twee jongens op zouden schieten zodat ze zich niet langer beschaamd hoefde te voelen. Normaal gesproken boeiden dit soort dingen haar niet zo, maar hier viel ze zo uit de toon waardoor ze zich gewoon schuldig begon te voelen dat ze er zo uit zag.
De bewaker kwam hen vertellen dat ze moesten vertrekken, waarna ze Maia's ogen op haar voelde branden. Moest zij nu een smoes verzinnen om er niet uit getrapt te worden? Meestal had ze overal wel een antwoord op, maar deze keer had ze moeite om een goede smoes te verzinnen. Ze voelde zich geïntimideerd en ze wist ook dat ze hier helemaal niet thuis hoorde. Deze man dacht vast en zeker dat zij twee dronken backpackers waren die dachten dat ze hier even goedkoop konden slapen of zo.
"Um, we actually-" begon ze, maar achter die man zag ze twee bekende gezichten tevoorschijn komen die hen uit de brand kwamen helpen. Luke had ook meteen aangegeven dat ze bij hen hoorden, waardoor zij gelukkig geen antwoord meer hoefde te geven op deze man die veel te goed gekleed was. De man leek tevreden te zijn met dit antwoord, omdat hij weer weg liep en hen dus weer alleen liet. Ze kon echter nog steeds niet geloven dat ze zich nu in een hotel als deze bevond. Dit kostte een godsvermogen!
Ze keek toe hoe Maia wel heel enthousiast werd door het zien van Luke en hem meteen een knuffel gaf, waardoor ze zwak glimlachte. Ook zij was enorm blij. Ze wist zeker dat ze gelijk had over het feit dat ze anders nu alweer buiten hadden gestaan. Logisch ook, nu ze eruit zagen als een stel zwervers.
"Duh. I'm like the best tour guide there is. I showed her around the city while we were on our way here." Eigenlijk was Google Maps haar beste vriend geweest, maar het zorgde er wel voor dat zij altijd overal makkelijk kon komen. Ze had echter ook wel een redelijk goed richtingsgevoel, maar met de hoeveelheid drank die zij vanavond op had was dat richtingsgevoel aardig ver te zoeken.
"But I do feel like everyone is watching us cause we look like homeless people right now, so can we maybe like get away from here?" Ze wilde hier liever niet langer blijven staan dan nodig was. Ze voelde zich toch aardig bekeken en ze had zeker een paar afkeurende blikken hun kant op zien kijken.

Luke.
De bewaker bemoeide zich er verder ook niet mee toen hij had aangegeven dat het goed zat en hij vertrok vrijwel meteen. Gelukkig, want hij had geen zin in een discussie. Nu zou die bewaker zich wel afvragen wie deze mensen dan waren, maar dat ging hem niets aan.
Hij werd overvallen door Maia die hem om zijn nek vloog en enorm blij leek te zijn met zijn gezelschap. Lachend gaf hij haar een korte knuffel, omdat zij hem ook aardig snel weer los liet. "Wow, happy to see you too," lachte hij. Hij had niet verwacht dat ze zó blij en opgelucht zou zijn om hem weer te zien. Daarentegen moest er vast wel wat gebeurd zijn, want anders hadden de twee meisjes niet om hun hulp gevraagd om bij hen te mogen slapen. Dat zou haar later wel vragen. Dat ging hij hier niet in de lobby doen waar iedereen kon meegenieten.
"You're fine. I actually think so too. But don't you worry, I'm here to save the day!" grinnikte hij. Dit was helemaal niets voor hem geweest om zo'n beetje naar zo'n bewaker toe te rennen en hem proberen weg te sturen. Deze keer had hij echter totaal niet erover nagedacht en als hij er te lang mee had gewacht zouden ze al weggestuurd worden. Die man zag er immers ook niet al te vriendelijk uit en leek het niet fijn te vinden om deze twee meisjes in de lobby te hebben staan. Waarschijnlijk had dat met name te maken met de kleding van de dames, aangezien ze zich allebei hadden omgekleed. Maia zag er compleet anders uit, maar toch vond hij haar nog een bloedmooie verschijning. Hij stond ook op het punt om dit hardop uit te spreken, maar kon zich inhouden.
"Wow, I feel flattered. Missed you too though!" Hij wist niet helemaal zeker of ze een grapje maakte of niet en daarom ging hij er maar in mee.
Het andere meisje vroeg of ze hier misschien weg konden en eigenlijk was Luke het daar mee eens. Hier blijven staan was sowieso niet fijn, omdat hij op die manier ook sneller herkend kon worden. Het was dus zaak om hier snel weg te komen.
"Yeah, let's go," knikte hij daarom dus ook, waarna hij de koffer van Maia pakte. Althans, hij nam aan dat het haar koffer was, omdat ze er direct naast stond en het handvat net nog had vastgehouden. "This way," zei hij, waarna hij alvast naar de lift begon te lopen, daar op het knopje drukte en er vervolgens op wachtte.
"So you guys felt like having a sleepover?"

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Nu ze zo oog in oog met de jongens stond, leek ze zich des te meer te schamen voor dat wat ze aanhad. Ze wierp wederom een blik op haar voeten, haar vingers ietwat glijdend langs de stof van haar sportlegging om deze wat glad te strijken. Damn, wat ze er nu wel niet voor had gedaan om zich nog even snel om te kunnen kleden.
De opmerking van Luke liet haar echter weer glimlachen, haar kin weer opgeheven om hem weer aan te kunnen kijken. Het beetje ongemakkelijkheid dat ze voelde tegenover haar uiterlijk verdween bij het zien van zijn lach weer als sneeuw voor de zon. Het voelde voor haar een beetje vreemd dat hij dat voor elkaar had gekregen, maar ze kon het niet laten om naar hem terug te lachen. "Yes, you really did. Not only saving my horrible night by spilling a drink on me, but also by saving us from being kicked out!" Met de gedachte aan hun ontmoeting moest ze moeite doen om niet al te hard te grinniken. "You are a real hero."
Ze vond het nu al gezellig om weer terug te zijn bij hen. Alleen had Emily wel gelijk gehad, toen ze voorstelde om hier weg te lopen en alvast naar de hotelkamer te gaan. Zij was niet de enige die de ogen van de gasten nog altijd op zich voelde branden.
May had haar koffer willen pakken om achter Luke aan te lopen, die hen de weg zou wijzen, maar dit bleek niet nodig te zijn. Nog voor ze het handvat weer vast had kunnen pakken, zag ze hoe Luke dit al voor haar deed en deze achter zich aantrok naar de lift. Blij verrast liep ze achter hem aan. "Thanks." Ze wist niet dat hij zo'n gentleman was, maar ze moest toegeven dat ze het wel leuk vond dat hij dat voor haar over had.
"Yeah, we thought it would be fun," opperde ze, zodra ze hem hoorde vragen naar het overnachten. Ze stapte in de lift, die inmiddels beneden aan was gekomen, en keek lachend even naar Emily. "Also, all of us kinda got kicked out of our vacation stay, out of nowhere. Do you know what even happened, Em?"

Ashton;

De sportbroek, top en slippers waren een compleet andere look dan hij van haar gewend was, na haar de hele avond in een jurkje en hakken te hebben zien lopen. Dat hij het haar goed vond staan, vond hij nog verrassend van zichzelf, maar hij moest toegeven dat ze het echt wel kon hebben. Dat ze daarnaast het lef had om er soms nonchalant bij te lopen, vond hij ergens zelfs wel sexy. Er waren genoeg meiden die dit niet durfden of konden dragen in het openbaar. Emily deed dit in zijn ogen met zelfverzekerdheid.
"Hm, I already thought so!" Hij lachte naar haar. "Also, it's nice to see you two again." Hij liet zijn arm, die hij net om haar heen had geslagen, weer van haar schouder glijden om vervolgens zijn hand naar haar koffer uit te reiken. Na een lange nacht als deze zou hij haar niet zelf met haar koffer laten slepen. Haar hand rustte daarbij niet meer op het handvat, waardoor hij deze gemakkelijk van haar overnemen kon om de koffer achter zich aan te trekken. Ze had gelijk gehad toen ze voorstelde om ergens anders heen te gaan. Alhoewel hij ze er prima uit vond zien, dachten de vele medewerkers en rijke gasten daar wellicht anders over. Het laatste wat hij wilde, was voor hen om zich ongemakkelijk of ongewenst te voelen.
"No, it's alright," antwoordde hij, toen ze verwoordde dat ze zichzelf eruit vond zien als een dakloze. "The guests and staff here are just a bit much, sometimes." Hij glimlachte naar haar en leidde hen in de lift, waar hij haar vriendin en Luke ook in zag stappen. Hij had haar nog willen complimenteren voor haar outfit, maar werd tot zwijgen gebracht toen hij Maia hoorde antwoorden op Luke. Haar eerste opmerking was onschuldig, al was de tweede er eentje die wat vragen in hem opbracht. Grinnikend keerde hij zich naar haar toe.
"Wait, you guys got kicked out?" bracht hij enigszins ongelovig uit. "How did that happen?"

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Luke.
"Thank you very much," grinnikte hij toen zij hem een echte held had genoemd. Dat hij het drankje over haar heen had gegooid was iets waar hij zich inmiddels niet eens meer schuldig over voelde, omdat er inmiddels zoveel grapjes over waren gemaakt. Zij leek het ook vermakelijk te vinden en dus zou het voor zolang zij elkaar zouden zien een soort inside joke blijven. Hij wist niet of hij haar na vanavond nog wel eens zou zien, maar voor nu was het in ieder geval een leuk grapje en was hij blij dat hij niet moeilijk deed.
Iedereen volgde hem richting de lift, waarbij hij nog door Maia werd bedankt voor het slepen met haar koffer. Het was echter een kleine moeite. Zij had al door die stad heen gelopen terwijl ze dat ding achter zich aan moest trekken, dus dan zou hij haar hier wel eventjes mee helpen.
Nadat hij in de lift was gestapt keek hij verbaasd naar Maia die vertelde dat ze uit haar verblijf was getrapt samen met de rest van de groep. Wat? "What?" vroeg hij haar dus verward. Ze moest echter wel lachen toen ze het uit sprak, dus dat was ook wel enigszins bijzonder. Het leek alsof het een grappige gebeurtenis was, maar het klonk toch aardig ernstig.
"Yes, what happened?" Hij snapte er niets van, maar het verklaarde wel meteen waarom zij naar een slaapplek bij hen had gevraagd. Ze werden gewoon op straat gezet, maar blijkbaar wisten ze niet hoe dat was gebeurd en waarom dat was gebeurd. Wat asociaal. Het liefst belde hij dan ook met de manager van dat hotel of appartementencomplex, of waar ze dan ook verbleven, om even te vertellen dat wat zij hadden gedaan niet normaal was. Echter wilde hij niet met dat soort dingen gaan bemoeien. Hij kende hen nauwelijks, zodat hij geen bemoeial wilde zijn. Bovendien wist hij niet precies wat er was gebeurd. Misschien was er wel echt iets ernstigs gebeurd door iemand van die groep. Iets waar zij niet vanaf wisten. Of ze hadden zoveel op dat ze het helemaal niet meer in de gaten hadden gehad.
Hij drukte op het juiste knopje van de etage waarna de deuren van de lift dicht gingen en de lift hen naar de juiste verdieping bracht.

Emily.
Hij gaf aan dat hij het leuk vond om hen weer te zien, wat haar liet glimlachen. Dat was lief! Ze wilde echter niet zeggen dat het ook leuk was om hem weer te zien, want ze wilde hier nu gewoon zo snel mogelijk weg. Zelfs met zoveel alcohol had ze nog door hoeveel mensen haar aan het aanstaren waren en ze voelde zich ook totaal niet meer comfortabel in deze kleding. Het liefst kleedde ze zich direct om. Ze was in ieder geval blij dat ze nog make-up op had en dat haar haren er nog bijna hetzelfde uit zagen. Dat was dan in ieder geval nog een beetje netjes.
Hij pakte haar koffer vast om deze vervolgens achter zich aan te slepen, waardoor ze het liefst zei dat hij dat niet hoefde te doen, maar eigenlijk vond ze het ook wel prettig zo. Het was in ieder geval een lief gebaar en dat waardeerde ze dan ook zeer zeker.
"It's alright?" vroeg ze met een lachje. Ze zag er oprecht niet uit en daar was ze zich maar al te bewust van. Dat hij het wel mee vond vallen zei hij alleen om aardig te zijn. Dat kon niet anders.
Eenmaal in de lift vertelde Maia dat ze inderdaad uit het huis waren geschopt, waardoor ook zij moest lachen. Het klonk ook gewoon als een heel raar verhaal. Ze hadden in ieder geval een leuk verhaal om te vertellen wanneer ze weer thuis waren. "I honestly don't know," lachte ze daarom dus ook. Op het moment dat de manager aan de deur kwam om hen weg te sturen stond zij op de keukentafel te dansen, waar hij ook flink boos op was geworden. Ze wist ook niet hoe ze daarop terecht was gekomen en waarom ze dacht dat dat een goed idee was. "I just remember that man being mad at me for standing on the furniture and then the next minute we got kicked out." Dat was vast niet de reden geweest, maar ze had geen idee wat zij fout hadden gedaan. Ze hadden het feestje thuis gewoon hervat, maar dat was toch niet zo gek? Ze hadden immers vakantie!
"But don't worry, We won't get you kicked out of here, I promise," verzekerde ze Ashton met een lachje.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Er heerste evenveel verwarring bij de jongens als dat er bij hen te vinden was. Beide reageerden behoorlijk verbaasd op wat ze vertelde en wilden graag meer weten, maar dit was informatie die zijzelf niet had. Emily blijkbaar ook niet; nadat ze haar de vraag had toegekaatst of zij in hemelsnaam wist wat er was gebeurd, leek ook zij onwetend te zijn over wat er zich in godsnaam had afgespeeld in de villa om dit voor elkaar te hebben gekregen.
Ze moest wel lachen zodra Emily vertelde over hoe ze op een tafel had staan dansen, op het moment dat de huisbaas binnenkwam. "Yeah, I do remember that," bracht ze tussen haar gelach door uit. "Damn, that guy was pissed." Maia kon zich zijn blik nog haast voor de geest halen. Alhoewel er wat gaten in het verhaal zaten omdat ze simpelweg weinig mee had gekregen van het hele gedoe, wist ze nog zeker dat ze hem uit duizenden zou herkennen als ze hem nog een keer tegen zouden komen. Ze had nog nooit iemand zo snel in een woedeaanval zien belanden.
"I honestly have no idea what the hell happened. One minute, I was doing beerpong with my friends and the next I was sent to my bedroom to grab my stuff and get out as soon as possible. I think that maybe Dustin and the guys caused a scene outside or something, I don't know." Het was het eerste waar ze op leek te kunnen komen, om te verklaren waarom ze uit het huis waren gezet. Zij en Emily wisten hoe dom hun vrienden soms konden zijn. Misschien hadden ze weer eens drank uit het raam gegooid of de buur ontwaakt met hun geroep en geschreeuw.
Dat Emily vertelde dat ze ervoor zouden zorgen dat ze hier in het hotel niet eruit werden geschopt, maakte haar wel weer bewust van het feit wat ze hen allemaal vertelde. Hoe bracht ze hen nu wel niet over? Straks dachten Luke en zijn vriend dat ze hier ook wel een scène gingen schoppen! Ze wilde niet dat zij beiden straks weer op de straat zouden belanden.
"Yeah, we won't get you guys in trouble," vertelde ze dan ook snel, met een ietwat verontschuldigende blik gericht op Luke. "Promise."

Ashton;

De wijze waarop ze lachend op hem antwoordde, liet hem denken dat Emily hem niet helemaal geloofde. Hij had haar verteld dat hij haar er echt niet erg uit vond zien, maar dit was blijkbaar iets wat in haar ogen anders was. Grinnikend schudde hij zijn hoofd. "I mean it though!" antwoordde hij terug. "I mean, at least you're not walking around in your pyjamas." Dat zou wel heel erg zijn geweest. Dan waren de meiden er waarschijnlijk al meteen uitgezet, zonder dat zij een kans hadden gekregen om hen van dit lot te redden. Het mocht bij het zien van dit hotel wel duidelijk zijn dat alle gasten erg serieus genomen wilden worden en er dus geen plek was voor, in de ogen van het personeel, de "minder bedeelden". Luke en hij dachten hier natuurlijk anders over, maar dit kon uiteraard geen verandering brengen in de principes van dit hotel.
Het verhaal over hoe ze eruit gezet werden, was er een waar hij niet veel van snapte. Het leek erop dat ze zonder enige ofwel een onduidelijke reden uit hun vakantiehuis waren gezet. Alhoewel hij zich er best boos om wilde maken, moest hij toegeven dat Emily's verhalen behoorlijk amuserend waren om aan te horen. Hij zag al haast voor zich hoe ze op het meubilair aan het dansen was, wanneer de huisbaas binnen was komen wandelen.
"It does sound like one hell of a party Luke and I have missed, right there." Hij liet een grijns zien en keek even naar haar vriendin, die op haar verhaal aanhaakte. Bierpong en dansen op de meubels van een vakantiehuis? Het begon haast bekend in zijn oren te klinken. Ook hij had wel eens zulke feesten gehad met Luke, Calum en Michael tijdens hun vrije maanden tussen de tour door. Het maakte hem bijna weer aan het lachen toen hij daaraan terug dacht. "But too bad you guys got kicked out because of it."
De lift stopte op de 9e verdieping, daar waar de deuren zich voor hen openden om zo de weg naar de gang vrij te maken. Hij stapte uit met nog altijd het handvat van de koffer in zijn hand om deze achter zich aan te trekken. Het was kamer 912 waar zij zouden verblijven voor de komende tijd, daar waar hij naartoe liep. Het bevond zich niet ver van de liften vandaan; aan het einde van de eerste gang kwam de deur van hun hotelkamer al in zicht. "Here we are," opperde hij, zodra ze bij de kamer stonden, even zijn blik bij Luke gelaten die de sleutels nog bij zich had. "You got the keys, right?"

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Luke.
Het feit dat geen van beiden precies wist waarom ze het huis hadden moeten verlaten verbaasde hem misschien nog wel het meest. Dat was toch wel een bijzonder verhaal. Luke was meerdere malen wel eens uit een club in de Verenigde Staten gezet, maar hij kon zich altijd nog goed herinneren waarom dat was. En dat was omdat hij nog geen 21 was en dus eigenlijk niet binnen mocht zijn. Hij kon zich echter niet herinneren om ooit uit een hotel of een ander soort accommodatie te zijn weggestuurd. Zo bont hadden ze het nooit gemaakt, al hadden zij ook flink veel wilde feestjes gehad met hun vieren. Dat waren avonden waar zij soms zelfs nu nog om konden lachen.
"Wow, yeah, I feel like we should've been there as well." De verhalen van Maia en haar vriendin klonken in ieder geval als een leuk feestje. Zelfs het worden weggestuurd leek vermakelijk te zijn voor deze dames, dus ook dat gedeelte had hij dan niet willen missen. Daarentegen had hij al genoeg van dat soort avonden meegemaakt, maar dan met de jongens en soms ook met nog wat andere vrienden. Hij had dus al soortgelijke verhalen die hij kon vertellen.
Blijkbaar vonden de twee meiden het nodig om hij en Ashton ervan te verzekeren dat ze zich hier zouden gedragen, waardoor hij zachtjes grinnikte. "No? No more beerpong? Too bad. I thought we could continue the party in our suite." Daar zat hij echter niet meer op te wachten. In de tijd dat hij hier zat was hij wel redelijk moe geworden en hij zou niet eens zin hebben in nog een biertje. Hij zou best nog even wakker kunnen blijven, maar had totaal geen behoefte meer om nog maar een druppel alcohol te drinken. Daarvoor was hij al te lang hier. Ze stonden immers ook al op het punt om te gaan slapen toen ze het berichtje hadden ontvangen.
Met de koffer achter hem aan slepend liep hij naar de juiste hotelkamer. "Yeah, I do," knikte hij richting Ashton die vroeg of hij de sleutels had. Hij haalde ze uit zijn broekzak, waarna hij de deur opende en een stap opzij zette. "Ladies first! And sorry for the mess." Het viel nog mee met de rommel, maar Luke was iemand die nogal snel een zooitje kon maken. Hij liet zijn troep gewoon overal liggen en had niet eens door dat het er dan als een grote bende uit zag.

Emily.
Hij probeerde haar ervan te overtuigen dat ze er echt niet zo slecht uit zag, maar ze geloofde er geen woord van. Ze wilde daarover alleen niet in discussie, want dat was raar. Over haar uiterlijk discussiëren was iets wat ze totaal niet prettig vond. Dan voelde ze het alsof ze aandacht wilde of zo. "True but my Disney pyjamas would just steal the show cause they're super cute. So then again no one would even try and get me kicked out of this place cause I'd just look too cute," grapte ze. Al vond ze haar eigen pyjama wel oprecht leuk. Thuis sliep ze meestal in een t-shirt en haar ondergoed, maar hier op vakantie wilde ze toch iets meer aan doen. Niet iedereen hoefde haar in haar string te zien rondlopen.
"I don't even remember much of it anymore so I wouldn't know," lachte ze toen Ashton aangaf dat het als een leuk feestje klonk. Het gebeurde allemaal zo snel. Ze kon zich met name goed herinneren hoe ze snel haar spullen moest pakken en zich radeloos voelde over waar ze naartoe moest gaan. Dat stond veel scherper op haar netvlies. Het zorgde er ook voor dat ze meteen iets ontnuchterde, al voelde ze de alcohol nog steeds heel erg goed en had ze zelfs met platte schoenen moeite om rechtop te staan.
Als laatste liep zij de rest achteraan richting de hotelkamer die Luke niet veel later opende. Wat ze daar zag was ook niet normaal, waardoor haar mond letterlijk open viel. Deze kamer was groter dan haar huis! Wie waren deze jongens? Misschien waren het wel echt mensen van het koninklijk huis zoals Maia eerder had gegokt.
"Wow, what the actual fuck is this place?" vroeg ze dus vol verbazing. Misschien was het een ontzettend brutale vraag, maar ze kon haar mond niet houden. "This is even bigger than my house. Holy shit." En ze stond nog in de hal, dus ze zag nog niet eens het complete plaatje.
Omdat Luke had aangegeven dat ze naar binnen mochten lopen deed ze dat dus ook. Daar keek ze haar ogen uit. Dit leek nog mooier te zijn dan de lobby daar beneden. Dit was echt niet normaal en dus keek ze opnieuw Maia verbaasd aan. Waar waren zij in terecht gekomen? Dit moesten extreem rijke mensen zijn, want anders kon je dit niet betalen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Het maakte haar aan het lachen dat beide jongens hadden gewild dat ze bij hun huisfeest waren geweest. Ze had niet verwacht dat ze dit zo zouden toegeven, maar het liet haar wel beseffen dat het eigenlijk inderdaad best gezellig was geweest. Dat was tenminste totdat hun huisbaas hun vakantievilla in was gestormd om ze allemaal op straat te gooien.
"Yeah, you guys have missed a lot!" grapte ze. Dat was zeker geen leugen, gezien ze dus letterlijk uit de villa waren gezet. Het was een chaos geweest die ze nog niet eerder mee had gemaakt zodra iedereen hun spullen zo snel mogelijk bij elkaar pakken moest. Ze durfde te wedden dat het hele beerpong spel nog op de eettafel te vinden was.
Ze stapte enigszins vermaakt achter de anderen aan de lift uit. De gedachte aan een nieuw potje beerpong die Luke bij haar opbracht, vond ze lachwekkend. Misschien een andere keer, als ze hem ertoe overhalen kon. Voor nu had ze genoeg gehad, alhoewel ze dit niet direct terug verwoordde. Ze schudde zachtjes haar hoofd. "Sorry, but another round of beerpong would be too painful for you guys." Lachend keek ze naar Luke, onderwijl hij aan het zoeken was naar de sleutel in zijn broekzak. "I'm kind of a pro when it comes to that game." Het was geen gehele leugen, maar ze moest toegeven dat ze beter was in het rad van de shots in de club eerder dan beerpong. Dit hoefde Luke alleen niet te weten.
Dankbaar stapte ze achter Emily aan naar binnen, nadat de deur van het slot gehaald was en Luke gebaarde dat ze eerst naar binnen mochten gaan. Hoe Emily's ongeloof eerst nog verbazingwekkend in haar oren klonk, geloofde zij ook haar eigen ogen niet zodra ze de kamer binnenliep. "What the-"
De hotelkamer bestond uit twee ongelooflijk grote tweepersoonsbedden, die ze nog nooit in zo'n formaat had gezien. Op de nachtkastjes kon ze luxieuze lampen weervinden, er bevonden zich enorme ramen voor haar waar een prachtig uitzicht op de stad te zien was en in haar ooghoeken zag ze een flatscreen hangen. Er was zelfs een minikoelkast te vinden in de hoek van de kamer, gepaard met wat kledingkasten en een bureau!
Een beetje geschokt wandelde ze verder de kamer in. "How is this a hotelroom. This is like a damn apartment!" bracht ze uit voor ze er erg in had. "These beds are huge.. And here I was thinking our rooms at our vacation stay were already big.." Haar ogen liet ze ongegeneerd rondgaan, haar hand even voor haar mond geslagen zodra ze wat dichter bij de ramen stond. Ze had zich in enkele seconden al verloren in het uitzicht over de stad, die verlicht was met duizenden lichtjes in het donker van de nacht. "And look at that view!"
Met een grote glimlach draaide ze zich om, dan toch even gelachen zodra ze zich besefte hoe ze wel niet gereageerd had. Ze begon zich haast een beetje te generen voor hoe ze overkwam op de jongens. Een beetje verontschuldigend keek ze hen aan. "I'm sorry. We must sound so crazy right now."

Ashton;

Het beeld dat hij vormde van Emily in haar Disney pyjama, was er een die hem die hem liet lachen. Hij kon het niet zo goed voorstellen dat ze daarin sliep, maar hij moest toegeven dat als hij het zou zien, het behoorlijk geestig eruit zou zien. Laat staan als ze dat daadwerkelijk zou hebben gedragen zodra ze het hotel binnen kwamen lopen. Dan had Ashton de blikken van het personeel wel willen zien, die waren waarschijnlijk goud waard geweest.
"Oh, for sure," antwoordde hij tussen zijn gelach door terug. "I bet the guard would be so in love with your pyjamas, he wouldn't even dare to walk towards you guys and send you away!' Hij betwijfelde of dat wel echt zo zou gaan, maar de gedachte hieraan vond hij wel grappig. Ashton kon zich niet voorstellen dat een man zo groot en gespierd als de bewaker, zou smelten vanwege een Disney pyjama. Hij vond hem al behoorlijk intimiderend. Het leek hem sterk dat zoiets hem zou kunnen beïnvloeden.
Met dat in zijn achterhoofd keek hij toe hoe Luke de deur van de hotelkamer opende, waarna hij zoals voorgesteld de dames eerst naar binnen liet. De reacties die ze gaven had hij zich nog niet in kunnen beelden. Althans, totdat hij Emily zag bevriezen in de deuropening en haar blik compleet zag omslaan in shock. Sindsdien kon hij zich behoorlijk goed voorstellen hoe deze situatie verder zou verlopen.
Hij wandelde achter hen aan de kamer in en zette haar koffer naast het bed neer, in alle vermaak aangehoord hoe beide Emily als haar vriendin zich uitspraken over hun hotelkamer. Het was beide vergenoegen als plezier dat hij haalde uit hun reacties; het was eigenlijk precies hoe hij in het begin van hun loopbaan had gereageerd, toen ze in dit soort kamers moesten slapen. Nu was hij eraan gewend en kende hij eigenlijk niet anders.
"I see you two like it here?" grapte hij, nadat hij ze voor even met rust had gelaten om rond de kamer te kunnen kijken.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Luke.
"Okay. You do know that I hereby challenge you to a game of beerpong, right? Maybe not tonight but some other time." Hij was daar oprecht goed in, al moest hij het zelf zeggen. Hij won niet altijd, maar het was een spel dat de jongens vaak speelden en hij won het toch wel regelmatig. Hij had dus ook veel kunnen oefenen en hij verwachtte niet dat hij slechter zou zijn dan Maia. Dat kon niet. Daar was hij te goed voor. Niet dat hij haar talenten onderschatte, maar het kon niet zo zijn dat hij door haar verslagen kon worden. Daar moesten ze echter ooit wel achter zien te komen en dus moest hij het ooit dan zeker een keer met haar gaan spelen. Alleen niet nu.
Even verwarde de reacties van de beide dames hem, omdat ze de hotelkamer helemaal de hemel in prezen. Toen bedacht hij zich dat dit inderdaad geen standaard hotelkamer was en dat zij waarschijnlijk nooit in een suite als deze sliepen. Dat deed hij vroeger ook niet. Het was echter zo normaal voor hem geworden dat hij hun verwondering eerst niet begreep. Hij had wel mooiere kamers gezien. Deze was niet eens zo heel erg bijzonder. Bovendien had hij een kamer moeten delen. Vaak genoeg had hij een eigen kamer of in ieder geval een eigen slaapkamer. Dat had deze niet.
Als laatste liep hij naar binnen toe waarna hij de deur achter zich dicht trok en ook verder doorliep de ruimte in, waarbij ook hij de koffer weg zette. Ashton hield zijn mond en dus deed Luke dat ook. Die twee zouden hen toch niet horen, omdat ze te druk bezig waren met het observeren van de ruimte. Vandaar dat hij op de rand van zijn bed ging zitten terwijl hij de bewegingen van hen met zijn ogen volgde. Maia leek het nodig te vinden om sorry te zeggen, maar dat was nergens voor nodig. Hij snapte haar reactie wel.
"You already did," plaagde hij haar. Ze leken in ieder geval niet de twee meest brave meisjes ter wereld, wetende dat ze uit hun accommodatie waren gestuurd en hoe het er in de club aan toe ging. Niet dat ze zich daar per se hadden misdragen, maar hij wist wel dat ze niet twee saaie mensen waren. "But I'm glad you like it here."

Emily.
"I know for sure he'd fall in love with my pyjamas. So I dressed up as a homeless person instead just 'cause I didn't want him drooling all over me," knikte ze, alsof ze heel zeker van haar zaak was. Eigenlijk zag ze er gewoon als een klein kind uit in haar pyjama. Ze had er ook nog eens meerdere mee en ze waren allemaal van een Disney film. Heel kinderachtig, maar niemand behalve haar vrienden zag haar normaal gesproken in die pyjama's en dus boeide haar het vrij weinig. Al zou ze ook nog wel op straat durven in een pyjama, want ze kende hier immers toch niemand. Thuis ging haar dat dan wel weer te ver.
Maia leek net zo verbaasd te zijn als dat zij was, maar in tegenstelling tot Maia die de mooie dingen hardop begon te benoemen, werd zij er een beetje stil van. Ze snapte er met de seconde minder van en begon zich steeds meer af te vragen wie deze mensen waren. Ze wist ook niet veel van hen. Van Luke wist ze eigenlijk helemaal niets. Van Ashton wist ze dat hij van muziek hield, maar veel meer dan dat wist ze ook niet. Je moest echter wel een belachelijk rijke zakenman zijn om dit te betalen. Dat durfde ze alleen niet te vragen, want dat was oprecht onbeschoft.
Ze wist niet eens waar ze naar kijken moest, omdat er zoveel te zien was. Ze wist vrijwel zeker dat een nachte in deze kamer nog meer kostte dan een maand huur voor het appartement dat zij in San Diego huurde. En dat zag er lang niet zo mooi uit als dit, jammer genoeg.
Ze keek om naar Ashton, maar wist nog steeds niet goed wat ze nou precies moest zeggen. Ze wilde ook niet te overdreven enthousiast en verbaasd over komen en dat wilde Maia blijkbaar ook niet, aangezien zij zich al had verontschuldigd. "Yes. I feel bad now asking you guys if we could stay here because this is like... unreal?" Ze begon zich oprecht schuldig te voelen, al wist ze niet eens waarom. Ze wist alleen dat zij niet in een ruimte als deze thuis hoorde. Dat was voor elite mensen, waar zij absoluut niet onder viel, maar Luke en Ashton vielen daar blijkbaar wel onder. Het werd met de minuut gekker.
"Wow."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

"Challenge accepted." Hoe goed Luke precies in beerpong was, had ze niet gehoord, maar dat had haar ook niet kunnen deren. Ze was altijd wel in voor een uitdaging en als hij haar uitnodigde om een keer beerpong te spelen en te kijken wie de beste was, zou ze daar zeker geen nee tegen zeggen.
Ze voelde zich ergens beschaamd over hoe ze zich niet in had kunnen houden, zodra ze de hotelkamer in waren gelopen. Vrijwel direct had ze door de kamer gezworven met grote ogen, om alles om aan heen een beetje in zich op te kunnen nemen. Ze vond het gewoon ongelooflijk waar ze terecht waren gekomen. Het voelde allemaal zo onwerkelijk, nu ze werkelijk bij Luke en zijn vriend waren in een over de top hotel. De kamers waren zo groot en luxe dat ze haast in haar hoofd al begon te tellen hoeveel alles wel niet zou hebben gekost. Het deed haar ook afvragen hoe zij hier überhaupt een kamer konden krijgen; ze had niet het idee gekregen dat Luke rijk was toen ze hem in de bar ontmoette?
Ze grinnikte zachtjes. "Right." Hij had geen ongelijk gehad. Ze hadden tenslotte in de club gedanst, tientallen shots gedronken en een gesprek aangeknoopt nadat hij een drankje over haar heen had gemorst. En het verhaal dat ze uit de accomodatie waren gezet? Dat was in elk geval niet iets wat normaal snel zou gebeuren.
"It's gorgeous here," murmelde ze voor zich uit. Ze plofte zachtjes naast Luke neer op het bed en keek om zich heen. "You and your friend sure got some good taste." Smaak kon ze het wel noemen. Als zij de keuze had gehad om in zo'n kamer te slapen, of een krot van een motelkamer, wist zij ook wel wat ze zou kiezen. Helaas had zij hier nooit bepaald het geld voor gehad.

Ashton;

"Hmm.. Good strategy." Hij greens lichtjes. Ze maakte het op deze wijze voor zichzelf goed dat ze dacht dat ze eruit zag als een zwerver, maar hijzelf dacht daar nog altijd anders over. Een compliment die ze echter niet zomaar aan wilde nemen; hij gaf het dan ook op met het proberen uit te leggen dat ze er echt niet erg uitzag. Al had ze wel over één ding gelijk; hij had haar graag in haar Disney pyjama gezien, nu hij wist dat ze er een had.
Hij had nog even staan kijken hoe de meiden los aan het branden waren over de hotelkamer, tot zijn aandacht getrokken werd door het getril van zijn mobiel. Een beetje verbaasd pakte hij deze uit zijn broekzak. Zijn mobielscherm lichtte al vrijwel direct op met een inkomend bericht, die hij zonder meer opende. Hij vroeg zich af wie hen op dit tijdstip nog wilde bereiken en voelde daardoor ietwat nieuwsgierigheid in zich branden. Hij wist dat Michael en Calum soms nog wel eens geneigd waren om laat op te blijven, maar na het concert leken ze zo afgemat te zijn dat hij niet zou denken dat ze nu nog wakker zouden zijn. Ashton wist alleen niet wie het dan zijn kon.
Zwijgzaam liet hij zijn ogen over het scherm gaan, het bericht gelezen dat hem al snel liet beseffen wie het was. Natuurlijk! Hij was helemaal vergeten dat Brian hiernaast sliep. Hoewel hij niet door had gehad dat ze zoveel lawaai aan het maken waren, had Brian ergens wel gelijk gehad. Het was al bijna 6 uur 's ochtends, dus wat deden ze eigenlijk überhaupt nog wakker?
"Maybe it's time for us to go to sleep," opperde hij, waarna hij even begon te lachen. "Brian is sleeping next door, and just texted me that we are keeping him and the rest of the floor up with our laughter." Het was typisch Brian om het zo over te brengen. Hij hield van overdrijven, maar Ashton moest toegeven dat hij nu wel een punt had. Daarnaast hadden hij en Luke al een zware paar maanden achter de rug, het concert van vanavond had daar niet aan meegeholpen. Misschien was het beter als ze inderdaad zouden gaan slapen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Emily.
Nadat ze zo’n beetje de hele ruimte had gescand liep ze naar een spiegel toe. Pas toen zag ze hoe erg de ‘schade’ was. De bovenkant was prima, aangezien haar haren en make-up er nog oké uit zag, maar haar kleding paste daar absoluut niet bij. Dat die bewaker haar had willen wegsturen vond ze dus ook helemaal niet meer raar.
Ze draaide zich echter al snel om toen Ashton voorstelde om te gaan slapen. Vervolgens vertelde hij dat de persoon hiernaast last van hen had en de rest van de verdieping ook. Ze zouden hier toch niet worden uitgestuurd?! Als dat ook nog eens zou gebeuren, had ze geen idee meer wat ze dan kon doen. Het was al ochtend geworden en ze zou eigenlijk nergens meer terecht kunnen. Bovendien hadden haar vrienden het ook niet nodig gevonden om te vermelden waar zij hun slaapplaats voor de nacht hadden gevonden. Zij wist dus niet waar ze waren, maar andersom hadden zij ook geen idee dat zij en Maia nu hier waren. Het bleef een rare situatie. Een situatie die ze niet nog meer wilde verpesten door ook hier weggestuurd te worden.
“Oh, yes, it’s time to sleep,” knikte ze dus meteen. Ze begon zich zowat schuldig te voelen tegenover de man in de kamer hiernaast en dus zou ze direct omkleden en gaan slapen.
“I’m gonna go grab my stuff then..” Ze liep vervolgens naar haar koffer toe die ze ergens aan de zijkant van de kamer opende zodat hij niet in de weg lag. Bovendien was ze zich zwaar bewust van het feit dat al haar bh’s boven op lagen en dat dat wel eens ongemakkelijk kon zijn? Ze kende deze jongens niet en dan zou ze direct lingerie gaan showen. Niet dat die nu niet zichtbaar waren, want dat was het wel, maar toch minder als je op een paar meter afstand stond.
Snel pakte ze dus haar pyjama en haar toilettas, waarna ze weer recht ging staan. Ze ging zich niet hier omkleden. Ook dat vond ze raar. “I’m gonna get changed then. No stripper moves from me,” grapte ze, waarna ze naar de veel te grote en mooie badkamer liep. Eenmaal daar kleedde ze zich vluchtig om, poetste haar tanden, nam de pil en haalde haar make-up van haar gezicht af. Ze hadden hen toch al als zwervers gezien, dus veel erger kon het niet.

Luke.
Maia was blijkbaar zo onder de indruk van de hotelkamer, omdat ze het bleef benoemen. Het zorgde ervoor dat hij opnieuw kort lachte. “My friend? Do you still not know his name?” vroeg hij vermakelijk. Luke was inmiddels wel achter de naam van het andere meisje gekomen, dus hij zou het enigszins wel verbazingwekkend vinden als zij Ashton’s naam nog niet wist. Het was niet zo alsof hij en Ashton het de hele tijd over hen hadden gehad, maar hij had wel haar naam bij hem nagevraagd toen ze dat berichtje hadden ontvangen. Anders was het in zijn ogen wel een beetje gek?
Hij keek op toen Ashton vertelde dat hij een berichtje had gekregen van Brian. Die was hij compleet vergeten en hij dacht er eerlijk gezegd niet eens bij na dat er mensen hier probeerden te slapen. Voor zijn gevoel was het nu pas bedtijd, maar het was natuurlijk al bijna tijd om op te staan! Het was immers al bijna helemaal licht buiten.
“Oh, fuck. Yes, good idea,” stemde hij toen toe. Een halfuur geleden stond hij al op het punt om te gaan slapen, dus hij wist zeker dat hij binnen no time weg zou zijn. Hij hoopte wel op flink wat uurtjes, want hij was ook best moe. De gebeurtenissen hadden er echter voor gezorgd dat hij hier nog rechtop zat en nog niet lag te slapen.
“Since I refuse to sleep in the same bed as Ashton since he’s really annoying, I’m inviting Maia over in my huge sized bed! Don’t worry, I’m not annoying in my sleep. Not like him,” grinnikte hij. Hij ging echt niet bij Ashton liggen. Dat hadden ze vroeger wel eens moeten doen. Eindstand kon hij dan nooit fatsoenlijk slapen. Nu was dit bed wel belachelijk groot, maar alsnog wilde hij het liever niet. Als de meiden het echter niet wilden zou hij zichzelf wel opgeven en wel bij hem slapen. Hij kon hen ook niets opdringen en uiteindelijk waren ze wildvreemden van elkaar. Hij dacht alleen niet dat ze het een probleem zouden vinden, aangezien ze hadden gevraagd of ze hier mochten slapen en ze hadden natuurlijk niet op vier personen en dus op vier bedden gerekend.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Een beetje beschaamd keek ze naar haar voeten, voelend hoe voor even een blos terugkeerde op haar wangen. Was ze echt vergeten hoe hij heette? Ze had het in de club nog gehoord, maar het leek nu uit haar gedachten verdwenen te zijn. Een beetje twijfelachtig beet ze op haar lip. "He introduced himself back at the club, but I can't remember it.. Maybe those shots at the end hit me harder than expected." Ze lachte een beetje en keek weer op, dit keer in zijn ogen. Hij had zijn naam echt tegen haar verteld! Hoe kon ze dat nou vergeten?
Met haar gedachten nog bij de club in de hoop om zijn naam zich weer te herinneren, hoorde ze een gesprek over en weer gaan over het lawaai dat ze veroorzaakten. Zelf had May niet doorgehad dat ze mensen aan het wakker houden waren, maar achteraf verbaasde het haar niets dat hun buurman het had gehoord. Ze wist van zichzelf dat ze behoorlijk giechelig werd van drank en ze allesbehalve zacht praatte, na wat alcohol achterover geslagen te hebben.
Ze had haar instemming willen geven, maar haar aandacht werd getrokken door de plotselinge gedachte naar haar ontmoeting met Luke's vriend in de club. Ze dacht dat ze Emily hem nog.. Ashton had horen noemen! Een brede glimlach ontstond op haar gezicht. "Wait.. it's Ashton, isn't it?" mompelde ze zacht, zodat hopelijk alleen Luke dit horen kon. "Yes! I remember." Ze hief haar schouders even op en keek vervolgens tevreden voor zich uit. Het duurde even maar ze was gelukkig zeker nog niet alles vergeten.
Wanneer ze Emily naar haar koffer zag lopen om haar spullen te pakken, volgde May haar voorbeeld door zelf ook haar spullen uit haar eigen koffer te halen. Het was inderdaad een beter idee voor hen om zich even om te kleden in de badkamer; hoeveel drank ze ook achter de kiezen had, zou ze het behoorlijk ongemakkelijk vinden om dat recht voor Luke's neus te doen. Wat zouden ze dan wel niet van hen denken?
"Em, wait up! I'm going with you." Ze pakte alles wat ze nodig had in haar handen en sloeg haar koffer weer dicht, om haar weg naar de badkamer achterna te gaan. Nog voor ze binnenstapte, keek ze nog een keer langs de deuropening naar Luke. "I'll be right back," glimlachte ze hem toe.
Zwijgzaam volgde ze Emily's routine en haalde ze haar make-up af, poetste ze vervolgens haar tanden en begon ze zich om te kleden. Haar sportlegging ruilde ze om voor een kort, zwart sportbroekje en haar crop top werd omgewisseld voor een simpel t-shirt. Het was geen echte pyjama maar dat was iets waar zij nooit echt aan gedaan had; ze droeg vaker normale kleding wanneer ze ging slapen, wat lekker zat en ze waarschijnlijk toch niet overdag zou dragen.

Ashton;

De rest leek in te stemmen met het idee om dan toch te gaan slapen. Ondanks dat hij nog graag het feest hier door had laten gaan en nog urenlang met ze op was gebleven, wist hij dat het alsnog beter was om inderdaad slaap te pakken. Beide voor hen als voor Brian. Hij kon zich heel goed voorstellen hoe hij de volgende ochtend erbij zou staan, wanneer ze zo door zouden gaan. Als er iets geen pretje was, dan was het hun tourmanager met een kater én een tekort aan slaap. Brian was een geweldige gast maar niet wanneer hij iets onder de leden had. Hij wist zeker dat Luke het daarmee met hem eens zou zijn.
Hij knikte toen Emily hem vertelde dat ze haar spullen zou pakken. Het duurde niet al te lang voor hij Maia hetzelfde zag doen, om even later met zijn tweeën in de badkamer te verdwijnen. Hij en Luke bleven hierdoor achter in de slaapkamer, allebei zittend op het bed alsof ze nog energie moesten verzamelen om daadwerkelijk op te staan en hetzelfde te gaan doen. Met een grijns keek hij zijn kant op. "Well, looks like we're gonna have to brush our teeth at the other sinks, then." Niet dat hij het erg vond. Hij vond het eigenlijk wel prettig dat ze zich niet in hun bijzijn klaarmaakten, maar toch naar de badkamer vertrokken. Het zou geen slecht uitzicht zijn maar hij moest toegeven dat hij het toch wel leuker vond om te zien dat meiden de eer aan henzelf hielden, en zich niet gelijk voor zijn ogen omkleedden; waarom, was iets waar Ashton ook geen antwoord op wist. Misschien hield hij gewoon van hard to get.
Nadat hij een lichte zucht had geslaakt, stond hij op, zijn toiletspullen uit zijn tas gehaald om alvast naar de wasbakken bij het toilet te lopen. Het zou voor hem niet lang innemen voor hij klaar was, dus hij vond het eigenlijk onzin om dan op de meiden te wachten zodat hij vervolgens die paar minuten in de badkamer kon spenderen. Vandaar dat hij ongeboeid zijn tanden ging poetsen bij de andere wasbakken in plaats van af te wachten tot Emily en Maia terug waren gekeerd.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Emily.
Maia volgde haar al snel de badkamer in, maar jegens haar kende ze geen schaamte en kon ze zich dus ook gewoon rustig omkleden. Ze moesten dan wel snel gaan slapen, alsnog moest ze hier de tijd voor nemen. Zij ging echt niet met make-up op slapen of wat dan ook, want dan zou ze er de volgende dag flink spijt van krijgen.
"I actually still can't believe how on earth we ended up in this place. We definitely gotta take some pictures of this room tomorrow morning," zei ze met een lachje nadat ze haar tanden had gepoetst. Als ze dit verhaal aan iemand zouden vertellen, zou niemand hen geloven. Dan moesten ze dus wel met bewijs komen en dat kon in de vorm van foto's. Dat zou ze alleen niet doen als die jongens dat door zouden hebben, want het was toch wel een beetje gek. Ze hadden al aardig overdreven gereageerd, maar om er dan nog foto's of filmpjes van te maken ging wel heel ver. Toch moest dat gewoon, want haar vrienden zouden haar niet geloven.
Normaal gesproken duurde haar night time routine wel wat langer dan dit, maar ze begon inmiddels zo moe te worden dat ze ook gewoon geen zin had om daaraan te doen. Ze smeerde normaal gesproken nog allerlei dingen op haar gezicht, maar dat ging voor vanavond toch even te ver en dus was ze al redelijk snel klaar, al zei ze het zelf.
"And by the way... that guy is totally into you," zei ze op een wat zachtere toon, zodat niemand behalve Maia haar kon horen. Ze wilde niet aan die twee laten merken dat ze het over hen had. Dat was niet netjes. Sowieso was zij niet het type dat ging roddelen, maar dit was niet echt iets negatiefs. Dit was toch nog best wel iets positiefs!
Nadat ze helemaal klaar was, pakte ze al haar spullen weer en liep ermee terug de kamer in. Deze propte ze weer in haar koffer nadat ze haar oplader van haar telefoon eruit had gevist. Vervolgens deed ze de koffer dicht, want niet iedereen hoefde er de inhoud van te zien. Bovendien zag dat er een stuk netter uit. Ze ging daarna op zoek naar een stopcontact en had deze al snel gevonden, waarna ze haar telefoon aan de lader legde. Ze wist alleen niet zo goed waar ze nou precies moest slapen en dus wachtte ze maar even af totdat haar duidelijk werd gemaakt. Ondertussen, terwijl ze op het wachten was op de jongens, ging ze maar op haar telefoon. Iets beters had ze nu niet te doen en hiermee maakte ze geen lawaai. Zo kon ze dus niet echt iets fout doen.

Luke.
Hij moest opnieuw lachen toen ze inderdaad toe gaf zijn naam te zijn vergeten. Het was ook eigenlijk helemaal niet zo raar. Er was zoveel alcohol achterover geslagen dat het zelfs moeilijk was om je eigen naam nog te kunnen herinneren. Echter voelde hij zich nu al een stuk beter dan een uur geleden en kon hij wel weer een héél klein beetje logisch nadenken. Hij was eigenlijk best wel trots op hemzelf dat hij de namen van beide meisjes wel had kunnen onthouden.
Zijn aandacht was al lang door iets anders getrokken toen Maia weer terug kwam op Ashton's naam die ze toch ineens leek te weten. "Damn! I'm proud. 10 points to Maia," grinnikte hij. Ze leek helemaal tevreden over het feit dat ze het ineens leek te weten en ook dat was vermakelijk om naar te kijken. Ze had er waarschijnlijk niet eens bij nagedacht, maar ook dat kon hij haar niet kwalijk nemen. Wellicht zou hij de naam van Emily morgen niet eens meer kunnen herinneren. Wellicht zou hij deze avond zich niet kunnen herinneren! Dat zou hij wel jammer vinden, want hij had het oprecht naar zijn zin gehad. Echter had hij nog weer meer moeten drinken om alles te vergeten, dus hij ging er vanuit dat hij morgen nog gewoon alles kon navertellen.
Maia en Emily gingen naar de badkamer, waardoor hij en Ashton in de kamer over bleven en ook zijn kant op keek. "Yup," grinnikte hij, waarna hij met grote tegenzin op stond. Hij had helemaal geen zin om zijn tanden te poetsen, maar het moest toch echt gebeuren. Hij zou ontzettend stinken van al die drank en hij zou gewoon met een vies gevoel wakker worden als hij het niet zou doen.
Hij volgde Ashton's voorbeeld met het pakken van zijn spullen en volgde hem naar de wasbakken, waar ook hij zijn tanden begon te poetsen. Hij zou oprecht niet kunnen wachten tot hij in zijn bed lag. Het was een ontzettend leuke avond en hij zou het ook nog wel kunnen doorzetten, maar hij was ook doodop. Het was een belachelijk lange dag geweest. Dat had hij van tevoren ook niet geweten. Het was de bedoeling om een paar drankjes te doen en om dan de club weer op een redelijk tijdstip te verlaten. Dat plan was dus niet helemaal geslaagd, aangezien het zes uur 's ochtends was en zij nog steeds niet in hun bed lagen.
Nadat hij klaar was pakte hij zijn spullen allemaal weer en liep hij terug naar de 'slaapkamer', waar hij zijn spullen weer ergens weg zette. Morgen zou hij het wel opruimen. Voor nu had hij zin om in zijn bed te liggen! En dus liep hij naar zijn eigen bed toe en kroop hij vast onder de lakens, maar niet nadat hij zich had uitgekleed tot alleen zijn boxer.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Ze spoot haastig wat deodorant op, voordat ze besloot dat ze klaar was en ze al haar spullen bijeen pakte. Een beetje lachend keek ze op naar Emily, die net als haar nog steeds verwonderd was over de hotelkamer waar ze vannacht in zouden slapen. "Right? I can't believe it either.." Ze rechtte haar rug en keek even naar zichzelf in de spiegel. Het was vreemd om hier te zijn, al was ze er ook wel dankbaar voor. Anders hadden ze op de straat moeten slapen vannacht, gezien hun vrienden al weg waren geweest voor ze er erg in hadden gehad.
"I think Leslie would totally freak out if she knew this," grinnikte ze. Haar beste vriendin zou zich echt kapot lachen als ze dit had geweten. En misschien was ze zelfs nog wel stikjaloers geweest, ook al wist Maia zeker dat het eerste wat ze zou zeggen, zou zijn dat de jongen écht haar type was. Ze kon haar stem al in haar gedachten horen, juichend en klappend om het feit dat haar vriendin dan écht een leuke jongen aan de haak had geslagen tijdens deze vakantie.
Doordat Emily vertelde dat Luke haar leuk vond, voelde ze zich weer even kort blozen. Ze kon het niet laten om even breed te glimlachen. "I'm kinda into him as well..," antwoordde ze zacht terug. Een beetje plezierig boog ze naar Emily en bracht ze haar lippen naar haar oor. "I think Ashton is really into you too by the way," fluisterde ze. "He damn near smiles everytime you speak or look at him. And I gotta admit, he's hot." Ze boog van haar weg en glimlachte. Ergens vond ze het heel leuk om te zien dat Emily op haar verjaardag ook een leuke jongen gevonden had, zelfs al kenden de twee elkaar eigenlijk nog niet zo heel goed tot nu.
Ze verliet niet veel later de badkamer voor de slaapkamer, de lampen achter haar uit gedaan om een beetje donker in de kamer terug te laten keren. Haar spullen legde ze terug in haar koffer, die ze dichtsloeg. Luke zag ze al in bed liggen. Aangezien ze zich zijn uitnodiging om naast hem te gaan liggen nog herinnerde, baande ze zich een weg naar de andere kant van zijn bed en ging ze daar vast zitten. Op haar telefoonscherm waren verscheidene gemiste oproepen te vinden, maar de meeste waren van haar familie, waardoor ze haar telefoon al snel op het nachtkastje weglegde. Ze zou hen morgen wel terug bellen.
Voorzichtig ging ze liggen, de lakens over haar heen geslagen in de hoop om een beetje warmte te creëren. Ze had het op de een of andere manier koud gekregen sinds ze zich in de badkamer had staan omkleden. Iets anders aandoen wilde ze alleen niet. Het bed lag daarvoor veel te lekker; ze had de energie daarnaast ook niet meer om nog op te staan. Ze draaide zich op haar zij, tevreden door het feit dat ze eindelijk in bed lag, en zocht Luke's ogen op in het laatste beetje licht van de nachtlamp.
"Okay, this bed is way too comfortable."

Ashton;

Hij had zich al omgekleed in de badkamer. Zoals gewoonlijk sliep hij in slechts zijn boxer, een gewoonte waar hij ook vanavond niet van afweek. Hij wist van zichzelf dat hij het snel warm had tijdens het slapen en het aandoen van een pyjama ofwel joggingbroek zou hem alleen maar hinderen. De keren dat hij het had geprobeerd, kon hij simpel gezegd niet slapen of had hij veel wakker gelegen van de hitte.
Lang had hij tevens niet in de badkamer gespendeerd, voor hij al weer de kamer inliep. Emily en Maia ook niet, zo bleek het, omdat hij hen daar al tegenkwam. Hij had gedacht dat ze langer aan het klaarmaken zouden zijn dan dat het geval was geweest. Maia lag immers al in bed naast Luke en Emily zag hij op het bed zitten, haast afwachtend. Had ze al die tijd gewacht tot hij terug was?
Hij glimlachte naar haar. "You can sleep next to me, if you want to?" Hij liep naar de andere zijde van het bed, waar hij ging zitten en de lakens van zich afsloeg. De pyjama die ze droeg, bekeek hij intussen even. Ze had het net over Disney pyjama's gehad dus het kwam niet totaal onverwachts aan dat ze die ook nu aanhad, maar toch had het hem wel verrast. Hij zag haar sneller in haar Disney kleding dan hij gedacht had. "You weren't lying about your Disney pj's, I see," zei hij grinnikend. Hij kon het niet laten om nog even zijn blik erbij te laten hangen, voor hij zijn hand reikte naar zijn telefoon. 6 uur. Ze hadden het wel laat weten te maken vannacht.
Hij legde zijn telefoon zwijgend terug op het nachtkastje, waarna hij de dekens over zich heensloeg en ging liggen. De nachtlamp deed hij zometeen wel uit, wanneer Emily ook eenmaal lag. Anders zag ze waarschijnlijk helemaal niets meer of struikelde ze ergens over. Hij had al wel gemerkt dat ze evenveel op had als hen, dus ze zou vast niet zonder kleerscheuren in het bed kunnen gaan liggen, als ze deze weg af moest leggen in complete duisternis.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Emily.
"Oh, I know for sure all of them would freak out. They better be jealous," lachte ze. Dat was dan dikke karma. Terwijl het grootste gedeelte van hun vrienden in een vies hostel sliep, zouden zij hier slapen! Althans, ze ging er vanuit dat het een vies hostel was. Ze had eigenlijk geen idee waar iedereen naartoe ging, maar ze had het woord hostel een paar keer voorbij horen komen terwijl ze haar spullen aan het inpakken was. En dat terwijl zij in een soort paleis mocht overnachten!
Ze glimlachte zwakjes toen Maia aangaf dat ze Luke toch ook wel zag zitten. Ook dat had ze wel gemerkt. Ze kende haar eigenlijk helemaal niet goed, maar het viel eerlijk gezegd wel een beetje op. En dat terwijl ze veel te veel alcohol op had. Toch zag ze dat soort dingen blijkbaar nog steeds. Het was dan misschien ook wel een beetje overduidelijk? "Then go for it, girl. We're here for a few more weeks. Plenty of time to get to know him!" Na vanavond wist zij al bijna zeker dat zij twee elkaar nog wel een keer zouden weerzien, dus dan kon ze er ook maar beter werk van maken. Al was het alleen maar voor de vakantie, aangezien Australië toch echt belachelijk ver weg van huis was. Ze moest opnieuw lachen toen zij het dit keer over Ashton had. Ze wist sowieso niet zo goed wat ze van hem moest vinden, maar ze kende hem nauwelijks. Het was een leuke jongen, dat zeker, maar ze kende hem niet. Daarentegen zag zij het ook een beetje als iets leuks voor nu, omdat de kans zo klein was dat zij elkaar ooit nog zouden zien nadat ze weer naar huis was gegaan. Daar was de afstand te groot voor. Bovendien had ze de signalen die zij net beschreef die Ashton blijkbaar deed ook totaal niet door. Hij dacht er vast hetzelfde over als zij. "I know right? He's really hot."
Nadat zij nog geen minuut door haar Instagram tijdlijn had kunnen scrollen, kwam eerst Luke de kamer weer binnen en niet veel later ook Ashton. "Ewww, no, I don't want to," moest ze wel op zijn vraag beantwoorden. Hij vroeg het gewoon heel lief dat zij er niet meer serieus op kon reageren. "Just kidding, I want to." Ze vergrendelde haar telefoon en legde die vervolgens weg. Die zou ze voor nu toch niet meer nodig hebben. Ook had ze geen wekker gezet, want ze hoopte op heel wat uurtjes slaap. Ze zou vanzelf wel wakker worden.
Hij begon over haar pyjama, waardoor ze kort moest lachen. "Duh. Did you really think I was lying about them?" Ze zette er zichzelf toch een beetje voor schut mee, dus toegeven dat je zoiets had was niet bepaald stoer of leuk. Het was eerder kinderachtig. Echter boeide haar dat vrij weinig. Zij was sowieso niet iemand die heel erg bezig was met proberen een goede indruk achter te laten. Als iemand haar niet leuk vond, dan was dat maar zo.

Luke.
Niet veel later kwam iedereen de slaapkamer alweer in en wist hij dat hij toch echt bijna mocht gaan slapen. En niet alleen dat, maar hij mocht ook nog eens in hetzelfde bed slapen als een super leuk meisje! Hij zou zich met zijn overdreven knuffelgedrag 's nachts echter wel een beetje moeten inhouden. Zelfs in zijn slaap kon hij soms op zoek gaan naar de persoon naast zich om die te knuffelen. Hij wist altijd alleen wel wanneer één van de jongens naast hem lag, want dan gebeurde hem dat nooit. Maar wanneer er iemand naast hem lag die hij ook maar een klein beetje interessant vond, vond hij het gewoon fijner om echt mét die persoon te slapen? Bovendien was dat lekker warm. Hij zou zich nu alleen wel moeten inhouden en ging daar dan ook zeer zeker zijn best voor doen.
Maia kwam ook in het bed liggen en hij zag hoe ze zich naar hem toe draaide en opmerkte hoe fijn dit bed lag, waardoor hij zachtjes grinnikte. "Right? It's a bummer I don't have this bed at my house." Thuis had hij zelfs een bed dat nog groter dan dit was, dus hij wist niet waarom hij dat zei. Maar niet iedereen had dat, dus dan leek dit hem een normale opmerking om te zeggen. Zijn ouders hadden dit immers ook niet en hij zag hen altijd als 'normale' mensen. Die zorgden er vaak ook voor dat hij wel met beide benen op de grond bleef staan. Dit alles kon al snel naar je hoofd stijgen zonder dat je het door had, aangezien je zo erg werd geleefd. De andere jongens maakten precies hetzelfde mee, dus een buitenstaander zoals zijn vader of moeder kon hem dan heel goed een reality check geven.
"Alright, let's turn off this light..." mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders. Zijn nachtlampje stond nog aan en die van Ashton ook, maar daar kon hij niet bij. Hij kon in ieder geval zijn eigen lampje uit doen, want het plan was immers toch om te gaan slapen. Misschien zouden ze nog heel even praten, maar hij wist dat hij zo vertrokken was. Langer dan tien minuten zou het hoogstwaarschijnlijk niet duren.
Hij rekte zich uit om de lamp uit te doen en ging toen weer goed liggen. Hij had het zelfs een beetje koud en dat kwam bijna nooit voor. Het was ook gewoon koud in deze ruimte leek het. Of hij moest ziek worden, dat kon ook nog. "Are you not cold?" vroeg hij Maia toen. Dat moest haast wel en zo niet, dan wist hij dat hij ziek begon te worden. Mocht zij echter ook die kou ervaren, dan hoefde hij ook niet zo zijn best te doen om haar absoluut niet in zijn slaap te knuffelen en haar dus te ontwijken.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Maia;

Ze kon niet stoppen met het malen over dat wat Emily haar net in de badkamer had verteld. Ze waren hier inderdaad nog een paar weken, maar was het niet te vroeg voor haar om nu al haar pijlen op één persoon te richten? May wist niet zo goed wat ze hierover dacht. Daarentegen had ze het wel echt leuk met hem en klikte het tot nu toe best wel erg, waardoor ze stilletjes toch wel even wilde kijken hoe het verder zou lopen tussen hen. Ze ging er eigenlijk tot nu toe niet vanuit dat het echt wat zou worden, omdat hij van hier kwam en zij in San Diego woonde, maar het kon geen kwaad om nog even toe te kijken waar alles hen heen zou leiden, toch?
Weer gewekt uit haar gedachten door Luke, liet ze haar twijfels even links liggen. Hij dacht duidelijk hetzelfde over het bed als haar. En hij had gelijk ook; zelfs zij vond vergeleken met dit bed, de hare nergens naar liggen. Al kon het natuurlijk ook door de drank en de vermoeidheid komen dat deze matras plotseling zo hemels lag.
Het nam nog even in voordat ze het licht aan hun kant van de kamer uit zag gaan. Met het donkerte dat toe begon te slaan, koste het haar even om weer Luke's ogen weer te kunnen vinden aan de andere zijde van het bed. Waar ze eerst nog zijn lichte, helder blauwe ogen aardig zien kon, was het nu een kwestie tussen lichte en donkere contrasten die zijn ogen kenmerkten. Nadat ze aan het donker gewend was, kon ze hem gelukkig al snel weer terugvinden.
De kou in de kamer was nog niet afgenomen ondertussen. Voor haar gevoel kreeg ze enkel meer kippenvel op haar huid en gingen de rillingen eens om de zoveel tijd weer haar lijf over. Ze had zich al onder de dekens weggestopt maar dit was tevergeefs. Tegen haar verwachtingen in, was ze echter niet de enige die het koud had. Luke's vraag verried dat hij hetzelfde ervoer en maakte dat ze dan toch even voorzichtig glimlachte. Dit betekende tenminste dat het niet aan haar had gelegen.
"Yeah," vertelde ze hem zacht terug. "I feel like it's freezing in here." Ze trok de dekens nog iets verder over zich heen en wreef even met haar handen over haar armen. Hopelijk zou het zometeen wat warmer hier hebben. Het liefst was ze naar Luke toe gekropen om tegen hem aan te liggen, maar dat wilde ze niet zo uit het niets doen. Ze wist niet of hij dat prettig vond of zich alleen maar oncomfortabel zou voelen. Zelf was ze een knuffelaar en ze sliep het beste met iets in haar armen of met iemand tegen haar aan. Thuis sliep ze altijd met een kussen tegen zich haar buik aangedrukt, eenvoudigweg omdat ze zo fijner sliep; hier was dat alleen wat moeilijker nu beide hoofdkussens in gebruik waren waardoor ze niet echt een keus had.

Ashton;

Een reactie vol sarcasme was dat wat hij terugkreeg. Hij wist dat ze geenszins serieus was, aan de toon te horen, en haar opmerking direct hierna verried dat ook al, maar hij moest er alsnog even door grijnzen. "In that case, feel free to sleep on the floor," kaatste hij haar plagend terug. Dit meende hij natuurlijk ook niet maar zijn tergende opmerkingen voor zich houden, was niets voor hem. Hij wist inmiddels ook wel dat Emily het wel van hem kon hebben. Anders was ze al vijf minuten na hun ontmoeting vertrokken, daar was Ashton zeker van.
Hij ging op zijn zij op het bed liggen, vermakelijk toegekeken hoe ze moest lachen. Gelijk over haar Disney pyjama's had ze inderdaad gehad. Hij moest toegeven dat hij haar daarin ook niet had onderschat. Het was alleen dat hij er niet op had gerekend dat ze er ook nu eentje bij zich had, laat staan deze nu al zou dragen. Dat nam niet weg dat Ashton het wel leuk vond om te zien dat ze dit had gemeend en onbeschaamd was om ze ook nu te dragen. Dat had hij nog niet bij veel meiden meegemaakt.
"No, not really." Hij legde zijn hand onder het kussen, zich zo in een wat comfortabelere positie gebracht. "I just wasn't sure if I was going to see you wearing them tonight." Misschien zou hij het wel nooit hebben gezien. Hij kon tenslotte niet weten of ze na haar ontwaken nog blijven wilde of dat ze beide hun eigen weg zouden gaan. Eerlijk gezegd had hij nergens op gerekend.
"I gotta admit, they look good on you though," murmelde hij haar toe. Het stond zeker niet verkeerd. Dat soort prints waren niet zijn ding maar op de een of andere manier vond hij het bij meiden vaak wel schattig staan. Iets wat hij niet zozeer verklaren kon.
Luke en Maia zag hij inmiddels al naast elkaar in bed lilggen. De lamp was aan hun kant al uitgeschakeld geweest, te zien aan de duisternis links van hem. Aangezien Emily nog niet in het bed lag, besloot hij nog altijd even te wachten met het uitschakelen van de nachtlamp aan zijn kant. Het zou vast niet al te lang duren en Luke kennende kon hij ook prima slapen als hij deze nog wel even aanliet; hij leek overal doorheen te kunnen slapen, iets wat Ashton altijd al niet begrepen had.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld