schreef:
'Dat gaan we zeker doen! Je komt me maar zoeken doorheen de avond, dan kunnen we nog wat praten', zei zijn moeder, voor ze weer vertrok. Michael was blij voor Emma. Zo zou ze misschien wat herinneringen kunnen ophalen over haar grootmoeder, en dat zou kunnen helpen bij het verwerken, daar was hij zeker van. 'Ik weet niet of dat een compliment is. Mijn moeder is engel maar opdringerig, dus daar ga je aan moeten wennen als je met haar gaat praten', zei hij. Hij keek naar haar bij haar volgende woorden. 'Je gaat echt niet onder dat dansen uitkomen. Die dames kunnen me gestolen worden, elke week datzelfde gedoe. Mijn moeder draait er helemaal in door. Het vinden van de perfecte schoondochter, in haar ogen dan', zei hij schouderophalend. Hij had er geen zin in, vanavond niet. Hij wou nog eens gewoon een keer doen wat hij zelf wilde. 'Jij ook, geniet van het eten, en probeer me niet te ontlopen. Ik kom je halen voor die dans vanavond', zei hij met een knipoogje, waarna hij tussen de mensen door naar de tafel liep waaraan hij plaats moest nemen, samen met zijn gezin. Naast zijn broer nam hij plaats aan tafel, en tevreden glimlachte hij toen zijn vader opstond om zijn wekelijkse toespraak te geven. Lang duurde het niet, maar het was wel altijd een mooi moment voor hem, en dus ook voor Michael. Wanneer hij klaar neemt iedereen nu plaats aan tafel, en wordt het eten gebracht. In grote schotels wordt het op tafel geplaatst. Dit vond hij altijd nog het beste gedeelte. @Saika