Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Strange Trails

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Het moment aan de eettafel zorgde ervoor dat beide klaar waren met eten. Het eten weggegooid en de tafel leeg geruimd voordat ze met de flessen drank en het eten naar zijn kamer vertrokken. Ze had al enkele glazen whiskey op en ze voelde zich al wat lichter dan een uurtje geleden. Ze had in de kamer de flessen drank op tafel gezet waarna ze de deur achter hem sloot. "Let's play poker, we used to play that, remember?" Ze greens kort toen de herinneringen van die avond bij haar naar binnen kwamen. De kledingstukken die uitvlogen en haar eerste keer met hem. Ze likte haar lippen en pakte een sigaret uit zijn pakje waarna ze deze tussen haar lippen stak. "No strip poker this time. Regular poker, loser get's to ask the other one a question." Ze pakte haar glas whiskey en nam weer een grote slok. "You can decide to answer the question or take two shots of booze." Ze stak de sigaret aan en nam een grote trek. "Or are you scared to play a game with me hm?" Ze liep naar het bed en trok er een kussen af waarna ze op het kussen plaatsnam op de grond. Met haar rug leunde ze tegen het bed terwijl ze zichzelf comfortabel maakte. Ze pakte een stok kaarten dat ze toevallig op de tafel gevonden had. Of hij eerder kaartspelletjes gespeeld had op zijn kamer was nog wel iets wat ze hem kon vragen. Ze had enorm veel vragen in haar hoofd klaar voor hem. Ze was nieuwsgierig en ze was klaar om hem het een en ander te vragen. Ze trok de kaarten uit het pakje en begon te schudden waarna ze de kaarten deelde. Ze pakte haar glas en nam een slok waarna ze hem uitdagend aan keek. "Game on."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De tel over het aantal gedronken glazen was hij een paar uur geleden al kwijtgeraakt. Een licht gevoel bestookte hem al sinds die tijd, traagzaam maar zeker een minder gespannen sfeer opgezet die tussen hem en Mia heerste. Hoe het eerder in de leefkamer met ongemakkelijkheid was geweest dat hij er gezeten had, zat hij nu relaxed op de grond met geen greintje van zorgen of irritatie. Het voorval van eerder had zijn gedachten niet meer bereikt. Zijn hoofd stond er niet meer naar en tevens was zijn concentratie verlegd naar al het andere, ronduit omdat hij des te achtelozer werd met elk glas die hij naar binnen had gewerkt.
"U wanna play poker?" Een welbekend idee was in haar naar boven gekomen, eentje waarvan ze beide wisten hoe het eindigde. Het had hem eerlijk gezegd merendeel een slecht idee geleken dit weer op te rakelen door hetzelfde spel te spelen. Echter waren deze zorgen verdolven geweest, zijn verstand niks waardigs gegund maar juist toegegeven aan haar voorstel door geen weerwoord uit te brengen. Waar het de vorige keer toe had geleid was hij allesbehalve vergeten en toch klonk het geenszins als een slecht plan, al kon dat ook komen doordat zijn remmen verdwenen waren toen hij de derde fles whiskey open had gegooid. "Bring it on." Een schuine grijns betwistte zijn lippen. "I ain't scared to win once again." Uitdaging reflecteerde in zijn ogen die haar fonkelend aankeken, het kaartspel in haar handen zien verdwijnen om na korte tijd deze uit te delen. Ze kon hoe dan ook krijgen wat ze wilde. Hij was fanatiek als het aankwam op spelletjes en juist vanwege de antwoorden die er te winnen vielen, zou hij zich niet zonder slag of stoot overgeven. Met concentratie pakte hij zijn kaarten van de vloer weg.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
"Bring it on." klonk zijn stem waarna ze grijnzend haar kaarten op pakte en deze bekeek. Ze had best redelijke kaarten en met de juiste kaarten zou ze kunnen winnen. Ze pakte haar glas whiskey en nam een slok. Ze probeerde zijn gezichtsuitdrukking te pijlen. Zou hij goed of slechte kaarten hebben?. Ze moest natuurlijk beter weten. Hij zou zijn kaarten nooit verraden door middel van zijn gezichtsuitdrukking. Ze draaide de kaarten op de grond om en keek daarna naar haar eigen kaarten. Ze had een flush in haar handen en de winst van de eerste ronde was zo goed als van haar. Ze legde de kaarten op de grond neer en greens waarna ze afwachtte op zijn kaarten. Ze zag al snel dat ze de eerste ronde gewonnen had. Triomfantelijk nam ze een slok van haar whiskey waarna ze kort nadacht over een geschikte vraag. Ze zou nog rustig beginnen aangezien dit pas de eerste ronde was en ze niet meteen met de ergste vragen wilde beginnen. Ze zette haar glas whiskey terug op de grond en keek naar hem. "Did you ever think about me in those past six months, did you actually miss me being in you life?" sprak ze op terwijl ze een trek van haar sigaret nam en hem vervolgens aan hem toe reikte als hij ook een trek zou willen. Zij had wel aan hem gedacht. Vaker dan aan Brandon zelf. Raiden was er in haar dromen zowel overdag als 's nachts. Ze droomde over de ruzie en hoe het anders had kunnen gaan. Ze droomde over de momenten die ze samen hadden beleefd en hoe gelukkig ze was met hem. Ze besefte toen ook al te goed wat ze had laten gaan en dat Brandon niet aan hem kon tippen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn kaarten brachten zijn ego ten schande, een slecht paar in zijn handen aangereikt gekregen nadat ze zorgvuldig deze uitgedeeld had. Zijn vertrouwen in zijn winst mocht hij voor de eerste ronde wel gedag zeggen. Zijn gelaat echter toonde geen teken van verlies, zelfverzekerd in toom gehouden met geen hint om aan haar te verraden. Zo hield hij het althans voor een paar minuten vol, totdat haar kaarten opengelegd werden en hij noodgedwongen de zijne openbaar maken moest, die nergens tegenop konden.
Haar trotse reactie zag hij vol weerzin aan. Het afwachten was geblazen welke vraag ze hem toekaatsen zou en het vriendschappelijke potje zag hij ergens al veranderen in een serieuzer gesprek, datgeen waarop hij goed had gegokt toen hij het tot zich door liet dringen wat haar lippen even geleden verlaten had. "Of course I did." De sigaret pakte hij gelijk van haar aan, een trek genomen in de hoop zijn teruggekeerde ongemak een beetje te verhelpen. "But figured you were better off. You looked happy with him the last time I saw you, so I thought you ended up in a good place with the right person." De rook blies hij langzaam uit, zijn focus vastgehouden tot deze vergaan was in de atmosfeer. Het leek hem dat hij er diep genoeg op in was gegaan, wat uitdraaide op het zwijgen. Hij reikte haar de sigaret terug aan. "Time for the next round."
Het tweede paar kaarten lag hem beter in de hand. Ze had hem een goede set gegeven waardoor hij zijn vertrouwen teruggewonnen had, kijkende naar haar uitdrukking om iets van haar los te krijgen. Ze vertelde hem weinig met haar manier van kijken maar tot zijn geluk gold hetzelfde voor haar kaarten, die niet tegen de zijne opknopen toen beide deze open neer hadden gelegd.
"Hm.." Hij lachte breed, het glas whiskey aan zijn lippen gezet om zijn dorst naar drank wat te lessen. "What did you think of me. That first night back in New Orleans?"

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn antwoord liet haar glimlachen. Ze hoopte al dat hij aan haar had gedacht had en om te horen dat hij dit daadwerkelijk gedaan had maakte wel wat in haar los. Ze wist namelijk niet of hij haar in woede toen uit zijn gedachten had gezet. Ze zou het hem niet verwijten. Ze keek even naar beneden toen hij het over Brandon had. Ze wilde er op inhaken maar besloot dat het slimmer was om dit niet te doen. Ze haalde een hand door haar haren en pakte haar nieuwe setje kaarten op. Ze had enorm slechte kaarten maar liet dit niet merken aangezien ze nog een kleine kans had op de winst. Ze zag hoe de kaarten werden omgedraaid op tafel en zuchtend gooide ze de kaarten neer. Ze nam een trek van haar sigaret die ze net weer van hem had teruggenomen waarna ze naar zijn vraag luisterde.
Haar herinneringen werden overspoeld door die eerste avond. Hoe het was om in de regen daar te zitten. Hoe ze ziek werd van het eten en hoe hij haar letterlijk onder zijn hoede had genomen. Ze glimlachte en keek op naar hem. "My first thought hm..." Ze dacht kort na en schudde lachend haar hoofd. "Why is that handsome man on the streets and not wifed up." Ze pakte haar glas op en nam een slok. Het was haar eerste gedachte toen ze hem zag. Zelfs in het schrale licht van de lantaarn kon ze zijn mooie gezicht opmerken. Ze pakte haar nieuwe setje kaarten op en begon weer te spelen. Het was fijn om weer zo met elkaar te kunnen praten. Ze had het gemist. Ze had hem gemist. Ze legde niet veel later haar winnende hand op tafel en greens. "My turn again." Ze drukte haar sigaret uit in de asbak en dacht na. "Did it feel the same? you and sterling? did it feel like something that we had?" Ze was benieuwd hoe hij zich na haar had gedragen met vrouwen. Niet zozeer of hij het bed had gedeeld met god weet wie maar of hij ook echt daadwerkelijk gevoelens voor een ander had gekregen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij was nieuwsgierig geweest naar haar antwoord. Van zichzelf wist hij dat hij vaak slecht was in het uiten van emoties, maar dat had hij ook bij haar gemerkt als het ging om de eerste avond. Ondanks dat ze wat dingen met hem gedeeld had waarover hij eerst geen weten had gehad, kon hij weinig hoogte krijgen van haar, waardoor hij zich het afvroeg wat er precies door haar heen was gegaan. Een beetje laat misschien, hoe hij zich er dan ook niet van op andere gedachten liet brengen. Het horen van haar antwoord gaf hem ergens de voldoening die hij nodig had. Hij glimlachte naar haar, zijn kaarten aangenomen voor de derde ronde.
Het ging nogmaals uitermate slecht voor zijn doen, weer geconfronteerd met een stel kaarten waar hij vrij weinig mee kon. Zijn verlies had hij daarom ook aan zien komen. Voorbereid op de komende vraag had hij haar afwachtend aangekeken, zijn hand geklemd om het glas whiskey. “Me and-“ De rest van de in hem opgekomen woorden staakte hij. Het glas zette hij neer op het vloeroppervlak, waarop zijn hoofd lichtelijk schudde onderwijl hij greep naar de twee klaarstaande shots. Hij gooide ze beide zonder enige vertwijfeling achterover. Haar vertellen over hem en Sterling kon enkel teweeg brengen dat ze haar ermee confronteren zou wanneer ze haar tegenkwam, iets wat hij graag wilde voorkomen.
Het spel zette zich onverstoord door, doch dit keer in zijn voordeel gewerkt toen de kaarten opengelegd werden. Een vraag had hij al die tijd al in zijn hoofd gehad. Nu ze over was gegaan op serieuze onderwerpen zou hij hetzelfde doen, sinds het zo voorgevallen was dat dat de enige vragen hadden die zij voor hem klaarliggen had. Hij speelde wat bedenkelijk met zijn glas. “What made you decide to go for him, that morning on the parking lot?”

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Ze zag hoe hij de shot glaasjes oppakte en ze beide achterover gooide bij haar vraag. Het riep alleen maar meer vraagtekens in haar op. Wat als hij en Sterling daadwerkelijk een ding waren en hij ook voor haar gevoelens gehad heeft. Ze was nieuwsgierig naar het hele verhaal maar dat zou vast en zeker nog lang niet komen. Ze pakte haar glas whiskey en schonk hem helemaal vol waarna ze een slok nam. Ze kon merken aan zichzelf dat ze voorbij de aangeschoten grens ging. Ze was wat licht in haar hoofd en af en toe zag ze Raiden dubbel maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. Ze pakte wederom het setje kaarten op en begon het spelletje weer te spelen. Ze was benieuwd over de vragen die hij nog had voor haar en ze wist ook dat er vragen zouden komen waar ze minder blij mee zou zijn maar ze kon altijd de shotjes drinken mocht ze echt niet willen antwoorden echter zou zij minder snel die optie pakken in tegenoverstelling van Raiden.
De ronde verloor ze dik en ze wachtte geduldig af op zijn vraag. Ze keek op toen hij een vraag stelde die te maken had met Brandon. Ze zuchtte diep en keek even naar de shotjes waarna ze haar eigen glas whiskey pakte en een grote slok nam. "I thought you left me. When we got in a fight I went back to the room without you. I noticed you weren't coming back so I went out in the rain to find you." Een brok vormde zich in haar keel bij de herinneringen die naar boven kwamen. Ze weet nog wel hoe de door de regen langs de straten rende, zijn naam schreeuwend in de hoop dat ze hem zou vinden. "I went everywhere and I was searching for hours but I never found you. I came back in the hotelroom and saw you necklace on the floor. That's how long I've had it on me. I just grabbed the necklace and started to cry because I was so scared. You kept me alive and going and I felt like something was missing the moment you walked away" Ze beet haar tranen weg. Het zat voor haar nog erg diep want het liefst zou ze terugkeren naar die avond en alles omdraaien. "I waited and waited and ended up falling asleep on the floor with your necklace in my hand and when I woke up you still weren't there and I called him, I needed someone to pick me up again because I couldn't do it myself and he was the only person that I knew back then, but he wasn't you." Ze schraapte haar keel en begon wederom met het delen van de kaarten terwijl haar ogen strak gericht stonden op de grond.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij daalde af naar zijn glas whiskey. Ze liet beduusde gevoelens bij hem zodra ze besloot voor de waarheid te gaan, in plaats van haar uitweg te zoeken bij de shots zoals hij dat bij haar vraag had verricht. Hij had het gesteld met de achterliggende gedachte dat hij het zo beter achter zich laten kon. Dat hij er op deze manier meer vrede mee kon hebben wat er allemaal gebeurd was toen hij de hotelkamer de rug toe had gekeerd en de ochtend alleen tegemoet was gegaan, zonder haar bij zijn zijde. Het tegenovergestelde gebeurde. Hij voelde meer omhoog komen over alles wat hem destijds dwars had gezeten, maar hij zichzelf toe gedwongen had te vergeten omdat het geen nut had de confrontatie erover aan te gaan.
Peinzend liet hij zijn tanden voor even in zijn onderlip zinken, er op gebeten uit gewenning wanneer hij niet wist wat hij doen moest. "I went to sleep on the rooftop." Zijn blik verplaatste zich naar de grond voor hem. Zijn handen plaatste hij aan zijn beide weerszijden, erop gesteund uit reflex van onrust. "Yeah, I was gone by the mornin', but-" Zijn mond had hij geopend gehad, willen uitspreken hoe het voor hem gelopen was op die specifieke dag, maar een kans om af te maken waar hij aan begonnen was werd hem ruw afgenomen toen de deur met licht kabaal opengegooid werd. Oog in oog gestaan met Sterling eindigde hij in zwijgzaamheid.
Haar evenwicht had ze in een raas kunnen behouden door haar zij tegen het kozijn te duwen, haar uitstraling even dof geweest als de zijne. Ze had dezelfde nonchalante expressie gehad, maar daarentegen was het van verre te ontwaren dat ze zichzelf overgegeven had aan minstens zoveel drank als hen. De vage glimlach die binnen seconden verscheen herkende hij vrijwel direct. "I'mma need some good party stuff, pretty eyes." Haar warrige haar streek ze opzij, de verwilderde lokken naar achteren geveegd door traag een hand door haar haar te halen. "Got some crank left?"
Haar suffe houding zorgde voor een kleine grijns, erbij stilgestaan dat ze behoorlijk ver heen was en wel zonder zijn aanwezigheid dit keer. "Already outta stash?" Hij keek rond, tenslotte geknikt naar een van de vloerplanken aan de zijkant van de ladekast. "Under the wooden floorboard, next to the dresser." Ze hadden vaker middelen met elkaar uitgewisseld en, wetende dat het enkel gunsten opleverde, had hij er geen problemen mee als ze wat lenen wilde.
De vloerplank haalde ze behendig omhoog. Een van de zakjes had ze vervolgens in haar broekzak geschoven, vooraleer ze het hout teruglegde waar het hoorde en in een mum van tijd de weg naar de gang weer gevonden had. Lachend keek hij haar na, zijn hoofd geschud. "Always be partying, huh."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Zijn kant van het verhaal was voor haar best belangrijk. Ze wilde al die maanden weten waar hij uithing en hoe hij zich voelde over alles wat er die avond gebeurde. Ze wilde nog wel duizend keer haar excuses aanbieden maar het zou allemaal niet meer uit maken. Het was fijn om hem terug te hebben. Ze keek naar hem en luisterde hoe hij vertelde dat hij die nacht op het dak sliep. Een beeld van hem in de stromende regen sprong bij haar omhoog waarna ze zuchtte en naar beneden keek. Ze knikte en pakte haar whiskey glas om deze weer vol te gooien. Ze had veel te veel gedronken maar ze kon er niets aan doen. Ze bleef maar drinken en drinken ook al was ze haar limiet allang overstegen.
"You were gone in the morning, but?" Vroeg ze zacht aangezien hij zijn zin niet afmaakte. Enkel snapte ze al waarom dit zo was toen ze zag hoe hij naar de deur opening keek. Sterling stond tegen de deurleuning aan terwijl ze hem aan sprak met pretty eyes. Een gevoel van jaloezie overspoelde haar bij het zien van de twee. Er was chemie tussen hen en het bezorgde haar enigszins. Sterling was natuurlijk helemaal zijn type. Ze bokste, ze dronk veel, ze gebruikte drugs. Mia was alles behalve een bad girl. Ze nam een grote slok van haar whiskey en legde haar hoofd tegen het bed aan. Ze hoorde haar vragen naar wat drugs en het trok toch wel haar aandacht. Ze keek op hoe Sterling naar de ladekast liep en een plank omhoog tilde. Enkele zakjes kwamen tevoorschijn en ze wierp een blik naar Raiden. Ze was verbaasd over de hoeveelheid drugs die onder de plank lag. Ze wist dat hij niet het engeltje was maar dat hij zoveel drugs in huis had maakte haar bezorgd om hem. Ze zag hoe Sterling niet veel later de kamer verliet en haar lichaam ontspande zich meteen, niet wetend dat ze zich überhaupt in zo'n gespannen houding getrokken had. Ze keek naar Raiden en likte haar lippen. Ze besloot niet door te vragen over de drugs, dit was iets voor een andere keer. "So what happened in the morning you woke up? I just really want to know how you felt Raiden because I felt lost."

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Hij zag haar aandacht van de kale deuropening teruggaan naar hem. Haar gezichtsuitdrukking was er een die hij niet zodanig lezen kon voor het begrijpen wat er in haar doorging, maar opgelucht was hij wel. Er was geen nieuwe uitbarsting geweest in zijn bijzijn tussen de twee evenals eerder wel gebeurd was. Het had hem heel wat nieuw ontstane ingewikkelde situaties gescheeld, maar mocht het wel plaats hebben gevonden, had hij betwijfeld of het wel helemaal tot hem doorgedrongen was. Hij had dan wel gedachten gehad over hoe ver heen Sterling was, hijzelf had die grens ook bereikt door de mate waarin hij whiskey naar binnen had gegoten, waardoor zijn concentratie niet meer zo was als voorheen.
Duf draaide hij de fles drank dicht. "But I figured you moved on. Saw you and him leavin’ the parking lot, when I woke up." Zacht sprak hij het uit, het laatste beetje uit zijn glas gedronken voor hij deze naast zich op de grond loosde. Het was genoeg geweest zo. De nu gaande gesprekken zouden ze zich morgen niet meer herinneren, dus het laatste wat hij nodig had was een conversatie die hem alleen maar slechter laten voelen zou, om vervolgens de volgende dag precies hetzelfde te kunnen doormaken omdat hij geen weten meer had dat hij die omstandigheden deze avond ook al doorlopen had. "Look, it's been enough for now. There's no point in this." Hij wilde zichzelf overeind heisen, al bezorgde zijn slechte evenwicht hem wat problemen dit moeiteloos te laten verlopen. Zoekende naar houvast bleef een van zijn handen op de vloer steken. Het kostte hem langer dan gewoon om rechtop te kunnen staan, nadien hij zich overgegeven had aan drank. Wellicht waren het een paar fles te veel geweest.
Schoorvoetend zocht hij de weg naar het bed. Zijn interesse had hij verloren in het achtergelaten kaartspel en het laatste overgeblevene van de voorraad whiskey; hij voelde zich vermoeid en was te afgemat om dit alles door te zetten, alsof er geen tijd verstreken was sinds die ene dag.

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
Ze volgde zijn bewegingen terwijl hij opstond. Ze wist dat ze niets meer uit hem ging krijgen en ze vroeg zich af wat de onderliggende reden was. Kwamen haar vragen te dichtbij en schermde hij zich af of was hij oprecht moe en wilde hij slapen. Dat laatste kon ze zich amper inbeelden aangezien ze het idee had dat hij vaker tot laat op bleef of zelfs soms niet eens sliep. "Yeah what's the point." fluisterde ze hem na terwijl ze een hand door haar haar haalde. Met moeite wist ze zichzelf omhoog te krijgen. Enigszins met hulp van het het bed waaraan ze zich had opgetrokken. Ze pakte de kaarten van de grond en liep naar de tafel. Alles draaide en het kostte haar moeite om de goede tafel te vinden in plaats van de drie andere die ze zag. Ze legde de kaarten op de tafel en pakte daarna de drank flessen op waarna ze wederom richting de tafel liep om de flessen daar te plaatsen.
"I can take the couch, it's no problem." Ze baande zich een weg door de kamer op weg naar de deur. Ze wist niet goed wat hij wilde en ze besloot dat hij misschien liever alleen zou slapen nu. Ze keek naar hem en hoe hij op het bed plaatsnam. Ze legde haar hoofd tegen de deurpost aan en iets in haar hoopte dat hij haar zou tegenhouden en haar bij zich wilde hebben. Ze wilde liever niet op de bank aangezien zijn huisgenoten nog zouden thuiskomen en ze die niet bepaald zag zitten. Ze voelde zich zonder hem ook niet echt veilig.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De intenties haar aangevallen te laten voelen waren volledig langs hem heen gegaan. Hij had geen bedoelingen gehad haar op haar hoede te laten voelen of ook maar een beetje van boosheid tegenover haar uit te stralen, hetzelfde voor zijn laatste opmerking. Zijn woorden waren dan uiteindelijk wel uit een plaats van frustratie gekomen, het had geen link gehad met meer dan het feit dat hij graag de sfeer goed wilde houden. Waarom ze daardoor dacht aan de slaapkamer te moeten ontsnappen en haar uitvlucht voor de nacht moest zoeken op de bank op de benedenverdieping, was hem onduidelijk.
"I didn't mean it like that." Kortstondig fronste hij, vanaf het bed gevolgd hoe ze aanstalten maakte de ruimte te verlaten. "It's just not the time for it. I'd rather discuss it when I'm sure I can remember the conversation the next day." Graag ging hij uit de weg de volgende dag geen enkel besef meer te kunnen hebben van wat hij precies uitgesproken had op haar vragen, en hij kon zich zo voorstellen dat voor haar ook het geval was. Bovendien was het een lange dag geweest, zowel voor hem als voor haar.
Een paar voetbalshorts haalde hij vanonder het kussen vandaan. Hij stond op, zijn zij naar Mia toegedraaid om zichzelf nogmaals om te kleden, enkel dit keer tot zijn slaapkleding. Zich helemaal omdraaien vond hij onzin, maar het was geen ondoordachte actie geweest om zich enigszins van haar af te keren. Het laatste wat hij wilde was wat er met zijn huid gebeurd was in de tijd waarin ze afwezig was geweest. Althans, hier wilde hij het gespreksonderwerp niet naar toe leiden. Lichtelijk stommelend trok hij zijn shirt over zijn hoofd. "Wouldn't recommend the couch either." Wat gegrinnik volgde bij deze gedachte. "Unless you want to wake up with a bunch of drunk dudes next to you. Bet most of 'em won't even find their way back to their rooms."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:

Bij het horen van zijn woorden stapte ze van de deur weg en keek naar hem. Ze wist niet goed ze wilde, ze voelde zich enorm verward in deze situatie. Ze wilde graag bij hem zijn maar hem ook weer de rust geven zodat ze niet constant op zijn lip is. Ze haalde een hand door haar warrige haren heen en keek toe hoe hij zijn voetbal broekje aan trok. Als ze niet te dronken wat had ze vast een opmerking gemaakt over zijn billen maar nu kwam er niet echt meer wat zinnigs uit haar mond. "Fine, i'll join you in the bed." Ze duwde zich nu helemaal weg van de muur en strompelde langzaam richting het bed. Ze wreef gapend in haar ogen en sloeg de dekens open waarna ze haar legging uit trok. Van alle drank had ze het enorm warm gekregen en hoe hij zijn lichaam verborg onder zijn kleren leek zij ineens geen besef meer te hebben over wat er op haar lichaam stond. Alsof haar schaamte enigszins verdwenen leek te zijn. Kwam het door de drank of toch door Raiden?. "I do want to wake up with a drunk dude next to me, just one." Ze glimlachte kleintjes naar hem waarna ze op het bed ging zitten en niet veel later ging liggen. Ze draaide op haar zij, weg van hem zodat ze beide zowat hun eigen stukje bed hadden. Ze trok de dekens over zich heen en keek naar de muur. "Goodnight Raiden." mompelde ze zacht waarna ze haar ogen sloot. Ze dacht na over alles wat er deze dag gebeurd was. De trip naar Brandon's huis, de rit op de motor, het koken en de scene aan de eettafel en vooral het pokeren en het drinken. Ze was enorm uitgeput en het was fijn om eindelijk in bed te liggen. Ze luisterde naar Raiden's ademhaling die enorm rustig en relaxed was. Ze voelde zich er ook rustig van worden. Ze glimlachte zwakjes en hoelang het duurde voor ze in slaap viel wist ze niet maar eenmaal in haar slaap schoof ze automatische met haar rug tegen Raiden aan. Alsof haar onderbewuste toch wilde weten dat hij bij haar was om haar veiligheid te garanderen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn kleding legde hij weg op de stoel. Uit heersend gevoel van hitte had hij zijn t-shirt er maar bij gelegd, geen kou gevoeld om door de stof te moeten laten vergaan. De warmte overtrof hem enigszins, overwelmd gevoeld alhoewel het maar in lichte vorm was geweest. Geen druppels zweet waren bij hem te bekennen geweest. Ervan uit gegaan dat het een reactie van zijn onderbewuste op de hoeveelheid alcohol inhield, liet hij het dan ook voor wat het momenteel was. Dat ze inmiddels genoeg op hadden was namelijk een boodschap die hij niet meer overbrengen moest.
De linkerzijde van het bed had hij in alle slaperigheid opgezocht, gehoord hoe ze hem achterna kwam en niet veel later op zijn opmerkingen inging door plaats te nemen aan de andere kant. Ergens leverde dat opluchting bij hem op. Hij had liever geen geweten gehad van haar verblijfplaats in de leefkamer met de huisgenoten waarmee hij leven moest, alhoewel hij dit voor zichzelf had gehouden als ze haar keuze daarvoor wel had gemaakt. Ze mocht tenslotte haar eigen beslissingen maken. Met een zucht begaf hij zich onder de lakens, zijn hoofd laten zakken op het hoofdkussen met zijn ogen voor zijn laatste blikveld gericht op de muur die aan het bedframe grensde. Voorzichtig glimlachte hij in zichzelf toen ze haar stem wederom kenbaar maakte. Van binnen deed hem het goed om dat van haar te horen, hem het besef opgeleverd dat ze geen bedoelingen had om wrak tegenover hem te uiten maar dit liever achter zich liet. "Guess it's your lucky day." Een beetje vermakelijkheid sierde zijn stem, die hij murmelend in de stille ruimte liet horen alvorens hij toegaf aan zijn hunkering naar slaap, en hij zijn ogen uitgeput sloot. "Sleep tight, little one."

Anoniem
Landelijke ster

Bellamy schreef:
De volgende ochtend werd ze langzaamaan wakker. Het zachte gesnurk van Raiden vulde de kamer en een glimlach sierde haar lippen toen ze zijn arm om haar heen voelde. Ze drukte een klein kusje op zijn bicep waarna ze zijn arm langzaam van zich af tilde. Enig gemompel was hoorbaar waarna hij zich omdraaide en verder snurkte. Ze lachte zacht en sloeg de dekens van zich af waarna ze omhoog kwam. Ze hield meteen haar hoofd vast en vloekte binnensmonds. "i'm a fucking idiot." De hoofdpijn was enorm en haar maag draaide rondjes. De hoeveelheid drank leek gister een enorm goed idee totdat ze net ontwaakte. Ze kwam langzaam omhoog en wreef in haar ogen. Ze rekte zich enkele tellen uit waarna ze richting haar spullen liep. Ze liep langzaam richting haar tas maar stopte bij het gekraak van de vloer. Ze keek naar beneden en keek naar de plank. Ze zou zweren dat Sterling er gister was onderuit pakte. Ze ging door haar knieën en trok de plank omhoog waarna ze met grote ogen de inhoud onder de plank bekeek. Ze keek naar Raiden en beet op haar lip. Ze wilde hem helpen, dit zou namelijk zijn dood kunnen worden. Ze wilde hem niet aan die troep zien, ze wilde hem gelukkig zien en gezond. Ze pakte zonder na te denken alles zakjes in haar handen en stond op. Moest ze het verstoppen? Aan iemand geven?. Haar hoofd maakte overuren en ze liep te ijsberen door de kamer. Ze keek op toen ze de wc zag en snel liep ze er heen. Ze dumpte de zakjes in de wc en spoelde ze allemaal door. Haar hart klopte in haar keel en ze keek naar Raiden. Dit spul het hem waarschijnlijk enorm veel geld gekocht en deze actie was enorm impulsief maar ze geloofde dat dit het beste voor hem was. Ze zou hem helpen om van die troep af te blijven, zodat hij zijn geld daar niet meer aan uit hoefde te geven maar aan andere belangrijkere dingen. Ze wilde ook niet dat hij in het ergste geval naast haar in slaap zou vallen en de volgende dag niet meer wakker zou worden. Ze liep snel naar de deur toe waarna ze de sleutel in het slot omdraaide en deze eruit trok. De deur was op slot want ze moest en zou hem confronteren over zijn drugs gebruikt en er zou geen weg uit zijn voor hem. De sleutel nam ze met zich mee en stopte ze in haar bh, zodat hij hem niet zomaar zou pakken.
Een golf van paniek overviel haar toen ze doorhad wat ze nu eigenlijk gedaan had. Snel liep terug naar de plank en legde deze terug alsof hij er niet achter zou komen wat er gebeurd was. Ze voelde zich ellendig en dit keer niet van de drank. Wat als hij haar buiten zou gooien om haar lompe actie. Ze beet zenuwachtig op haar nagel waarna ze terug liep naar het bed. Moest ze naast hem liggen en doen alsof er niks was? moest ze net doen alsof het gestolen was. Duizenden dingen spookte door haar hoofd en ze moest echt even rustig adem halen voordat ze direct in een hele paniekaanval schoot. Ze ging op het bed zitten waarna ze ging liggen. Ze kon net zo goed de momenten met hem delen voor hij haar uit het huis zou gooien. Ze legde zijn arm voorzichtig om haar heen terwijl ze tegen hem aan kroop. Ze sloeg de dekens over zich heen en keek naar hem. Ze zuchtte diep en sloot even haar ogen, alsof er niets gebeurd was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld