Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Hij hief slechts zijn schouders op, het was haar verjaardag, vandaag mocht zij beslissen. Als zij graag door de stad wilde wandelen, was dat voor hem geen probleem. Hij keek even naar de gitaar in haar handen, hoewel hij normaal gesproken alles voor haar zou dragen, zou hij dit niet dragen. Dit was iets persoonlijks voor haar, daar zou hij niet aanzitten. Zijn blik gleed nog een laatste keer door de bank voor de naar buiten liepen, waarna hij begon te lachen om Ivy's woorden.
'Het is jouw verjaardag en je wilt iets voor mij kopen? Ik denk niet dat dat echt hoort op een verjaardag. Ik hoor eigenlijk een cadeau te kopen, dus misschien moeten we er maar een zoeken.' als hij het eerder geweten had, had hij wel een cadeau voor haar gekocht. Maar zij had hem veel te laat ingelicht en de rest van het team had besloten hem helemaal niet in te lichten. Misschien had hij ernaar moeten vragen, maar zoiets vergat je te vragen als er geen verjaardag voorbij kwam.
'Je weet dat ik niets met het pretpark te maken had, toch? Ik had geen cadeau en de rest heeft het pretpark voor je geregeld, ik ben niet degene die je moet bedanken.' vertelde hij terwijl hij fronste. De hele dag had hij willen doen wat zij wilde doen, maar uiteindelijk had de rest voor een leuke verjaardag gezorgd. Hij was er slechts bij geweest, dat was het wel ongeveer.
'We gaan geen zonnebrillen kopen, Iv. Het is nog lang geen zomer.' hij lachte even om haar bril en lachte vervolgens om zijn eigen bril, zonnebrillen waren zijn ding niet helemaal. Brillen in het algemeen eigenlijk niet, hij was al lang blij dat hij een prima zicht had en dus ook geen bril nodig had. Hij plaatste de bril terug op de standaard en trok haar toen weer mee naar buiten.
'Wat zou je het liefste willen hebben?' hij keek even om zich heen. Er was genoeg te vinden hier, er was vast wel iets wat ze voor haar verjaardag wilde.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte. "Wel, dat is mijn logica, ik koop gewoon graag dingen voor andere mensen" Haar blik gleed terug naar hem. "Net zoals jij veel te graag dingen voor mij koopt" glimlachte ze. Ze stond op de punten van haar tenen om hem te kussen. Ze keek hem aan. "Dat bedoelde ik niet, je was er bij op mijn verjaardag, dat is het enige dat telde voor me" Ze glimlachte naar hem en voelde haar wangen lichtjes rood kleuren. "En vanavond bedank ik de rest nog wel" voegde ze er vlug aan toe. Ze zou het niet vergeten. Ivy pruillipte even. "He, niemand zegt dat je geen zonnebrillen kunt dragen in de winter, wie weet, soms is de sneeuw gewoon te wit" grapte ze. Ze liet zich meetrekken naar buiten. "Oh kom om, ik hoef heus niets" Haar wangen werden weer rood en haar aandacht werd getrokken door een klein winkeltje in de straat. Hmmm... Nieuwsgierig liep ze naar binnen. Het was een juwelenwinkeltje. Ivy bekeek bewonderend de zilveren armbandjes. Een vrouw kwam naar hen toegelopen. "We hebben hier ook trouwringen, geen zorgen mevrouw en meneer" Ivy lachte zachtjes. "Wel, ik denk dat we daar toch wel nog zullen voor moeten wachten" De vrouw keek hen beschaamd aan. "Oh sorry, sorry, ik dacht cht.." Ivy schudde haar hoofd. "Het geeft niets, veel mensen denken dat dus maakt u u maar geen zorgen" lachte ze zachtjes. Haar ogen bleven hangen op een simpel zilveren armbandje waarvan het slotje een hartje was. "Wilt u het eens passen?" Ivy knikte schaapachtig. "Graag, het ziet er fantastisch uit" gaf ze toe. De vrouw deed de glazen kast open en deed de armband om haar pols. "Mijn man heeft deze armband zelf gemaakt, hij was zilversmid" Ivy keek vol bewondering. "Wow, dat is geweldig" complimenteerde ze.

Account verwijderd

schreef:
'Wat heb ik aan geld als ik het niet aan jou uit kan geven?' klaagde hij. Zij kon er nog dingen voor in haar haar mee kopen, of zo. Ze had een hoop producten, ze kon haar geld beter daar aan uitgeven. Als hij echt iets nodig had, zou hij het heus wel kopen. Het was niet alsof hij nooit zelf iets kocht, maar hij deed alleen als het nodig was.
'Soms vraag ik me echt af in wat voor vreemde relaties jij gezeten hebt. Je herinnert je toch wel dat ik je vriend ben en het raar zou zijn als ik er niet was?' hij fronste even. Natuurlijk was hij er op haar verjaardag, dat hoorde hij ook te zijn. Er waren natuurlijk uitzonderlijke situaties waarin dat niet kon, maar over het algemeen hoorde je vriend wel op je verjaardag te zijn.
Zijn blik gleed even naar de winkel waar ze op dat moment naar keek, waarna hij haar volgde. Hij wilde wel degelijk iets voor haar kopen, dat hoorde nu eenmaal. Als ze volgend jaar nog samen waren, zou hij wel op tijd met een cadeau komen. Nu was hij gewoon te laat geweest. Hij glimlachte even naar de vrouw die binnen stond, het was een vrij enthousiaste vrouw. Ivy deed het woord en hij had er niets aan toe te voegen, dus keek hij de winkel rond. Hij kon weinig zeggen over trouwringen. Normale mensen hadden waarschijnlijk geroepen dat ze daar nog wat jong voor waren, maar hij kon dat al niet meer zeggen. Ten slotte had hij ooit al eens iemand ten huwelijk gevraagd. Hij moest toegeven dat hij zich daar een beetje ongemakkelijk bij voelde. Trouwringen in het algemeen zorgde ervoor dat hij zich niet helemaal op zijn gemak voelde, alsof ze ongeluk brachten. Dat negeerde hij voornamelijk, het waren maar ringen.
'Vergeet niet dat je iets uit moet zoeken als verjaardagscadeau. We gaan niet weg voor we iets gevonden hebben.' herinnerde hij Ivy, waarna hij even naar haar glimlachte en weer verder keek. Er was niets wat zijn aandacht echt trok, het was meer voor vrouwen en bovendien was hij niet zo van sieraden. Niemand zou hem ooit zien lopen met een ketting of armband, het was zijn ding gewoon niet.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even om Oliver en gaf hem een zacht stompje in zijn zij. "Niet klagen, je kan toch veel dingen voor jezelf kopen? Kleren? Parfum?" Ze hield haar hoofd lachend schuin. Ze vond het grappig dat Oliver nooit wist wat hij moest doen met zijn geld. "Desnoods investeer je in een bedrijfje" voegde ze eraan toe. Ivy keek hem aan toen hij dat zei. "He, sommige van mijn exen hadden het gewoon te druk op mijn verjaardag" protesteerde ze. Ze had het niet erg gevonden, ze snapte het wel. Ze lachte. "En ja, ik herinner me maar al te goed dat jij mijn vriend bent" Ze drukte een kus op zijn lippen. Ivy lachte even en keek verder naar de armbanden. "Kun je niet gewoon een Starbucks koffie kopen voor mijn verjaardag?" Ze draaide haar gezicht om naar hem. "Desnoods koop je er een muffin bij" grapte ze. Ze keek hem aan met een pruillip. "Zeg eens Ollie, waarom wil je zo graag iets kopen voor mijn verjaardag als ik echt niets moet hebben?" Vroeg ze terwijl ze de armband omdraaide om naar het prijskaartje te kijken. Shit... Dat was duur. Ze keek met een hongerige blik naar de armband en liet hem toen weer in de vitrine glijden. Spijtig. "Hmm, misschien kun je een nieuwe gitaarband voor me kopen? Dat iq helemaal niet zo duur en best wel handig" Ze haalde haar schouders op. Ze vond het idee eingelijk niet zo fijn dat ze hem moest zeggen wat te kopen. Ze voelde haar best wel bossy dan. Ivy haalde een hand door haar haren en knikte even vriendelijk naar de vrouw voordat ze naar buiten liepen. Ze gaapte even kort. "Ik heb nog nooit een vriendje gehad dat zo ijverig was om een cadeau te kopen" zei ze met een glimlach. Ze draaide zich om naar Oliver en sloeg haar armen om zijn nek. "Ieder vriendje weet toch dat hij het perfecte cadeau is, dat dat het enige is wat een vrouw wilt op haar verjaardag? Dat haar vriend erbij is?" Ze hield haar hoofd schuin.

Account verwijderd

schreef:
Waarschijnlijk gaf hij ongeveer driekwart van zijn geld uit aan anderen en van die kwart die over bleef, gaf hij niet eens alles uit. In principe kon hij dingen voor zichzelf kopen, maar dat vond hij zo onnodig. Over parfum zei hij maar niets, daar lachte hij slechts even om. Mannen kochten alleen parfum voor vrouwen en als ze het voor zichzelf kochten, was het geen parfum meer. Parfum klonk te vrouwelijk, waardoor iemand bedacht had het aftershave te noemen. Hij gebruikte het zelden, hij hield niet zo van de sterke geur.
'Omdat het je verjaardag is en vandaag speciaal hoort te zijn.' hij keek naar haar, als het om speciale gelegenheden ging, was hij best serieus. Hij kon zich dan ook niet voorstellen dat haar exen te druk waren geweest op haar verjaardag, voor zoiets hoorde tijd gemaakt te worden. Ironisch eigenlijk, sinds hij dan weer helemaal niks om zijn eigen verjaardag gaf. Hoewel hij het waarschijnlijk wel jammer vond als zij er niet bij was, maar meer hoefde hij niet op zijn verjaardag.
De wisseling ging snel en zonder geluid. Zodra Ivy zich omgedraaid had, pakte de vrouw de armband weer uit de vitrine en duwde hij het geld in haar handen. Hij wachtte niet op wisselgeld, daar hadden ze de tijd niet voor en bovendien was hij al blij dat de vrouw hem begreep. Hij glimlachte even dankbaar en ging toen achter Ivy aan naar buiten, terwijl hij de armband in zijn broekzak liet glijden. Hij zou het niet kunnen inpakken en er zou ook geen mooi doosje omheen zitten, maar in elk geval had hij iets om haar te geven. Dat zou hij niet nu doen, ze zou het straks als ze weer thuis waren wel krijgen.
'Maar ik ben er elke dag, dat is niet speciaal vandaag.' zei hij, waarna hij zijn armen om haar middel sloeg en glimlachte. Ze zagen elkaar elke dag, ze sliepen tegenwoordig ook elke dag samen, hij was er altijd. Vandaag dus ook, zo bijzonder was dat niet.
'Maar ik denk wel dat we zo terug moeten, het team heeft nog een cadeau voor je en je hebt het cadeau van Alistair ook nog niet open gemaakt, ik weet zeker dat je wel benieuwd bent.' zijn glimlach werd iets breder en duwde toen een kus tegen haar lippen. Normaal gesproken deed hij dat snel, maar nu nam hij alle tijd.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en keek hem aan. "Wel, mijn verjaardag was vandaag heel speciaal" zei ze met een knikje. "Kom op, tot nu toe was ik nog nooit eerder naar een pretpark geweest, je kan niet zeggen dat het dan niet speciaal is" zei ze met een glimlach. Ze liep rustig naar buiten en rilde even. Wat was het koud vandaag. Ze glimlachte. "Wel, voor mij is dat belangrijk, elke dag dat je ee bent vind ik speciaal" ze knikte zelfzeker en kreunde even. "God, ik vraag me af wat ze dit jaar hebben gekocht, maar ik denk dat aolang Jason het niet heeft gekozen, alles wel goed is" lachte ze even. Ivy draaide een rondje en vermeed zorgvuldig enkele plassen. Ze kroop weer in zijn armen en stond op haar tenen. Ze glimlachte even tegen zijn lippen aan eenmaal ze merkte dat hij alle tijd nam. Hmm. Ze haalde een hand door zijn haren en liet zijn lippen even kort los om hem met pretlichtjes in haar ogen aan te kijken. Een seconde later kuste ze hem weer. Ze bloosde even toen een groepje jongeren dat langskwam even floot en maakte zich los van hem. "Laten we maar eens gaan, ik heb het gevoel alsof mijn handen ervan vriezen" Ze pruillipte even en stak haar vingers naar hem uit om te tonen hoe rood haar vingers stonden. Ze namen een taxi, en deze keer kon ze wel betalen. Met een brede glimlach stapte ze uit en keek hem tevreden aan. Ze had de taxichauffeur zelf nog een fikse tip gegeven, om Oliver ook een beetje te plagen. "Ik ga denk ik eerst Bay eens ophalen bij Yumi" zei ze nog. Ze keek hem aan. "Had jij geen afspraak met Dante ofzo?" Vroeg Ivy met een frons. "Of was dat Jase?" Vroeg ze ietswat verward. Eenmaal binnen hing ze haar jas aan de kapstok en gaapte lichtjes. Straks zouden ze vast weer naar de vrijetijdsruimte gaan.

Account verwijderd

schreef:
Hij kon het niet laten om met zijn ogen te rollen toen Ivy de taxi betaalde, nog altijd begreep hij niet waarom zij zo graag wilde betalen. Zij had waarschijnlijk wel betere dingen om te betalen dan een taxi, de producten voor haar haar bijvoorbeeld. Dat zei hij maar niet, ze wist waarschijnlijk wel dat hij er zo over dacht.
'Sure, misschien krijg je nog te horen waar Yumi elke dag mee moet leven.' hij glimlachte even. Zeer waarschijnlijk niet, Elise had moeten trainen en Derek zat waarschijnlijk alleen op zijn kamer. Ze hadden niet echt een afspraak gemaakt voor vanavond, ze hadden alleen gezegd dat ze haar cadeau in de avond zou krijgen. Misschien zouden ze langskomen, waarschijnlijk wel.
'Ik denk niet dat ik een afspraak met Dante heb.' zei hij. Hij dacht even over haar woorden na, maar hij was er zeker van dat hij geen afspraak had. Dante sprak hem regelmatig, maar over vandaag hadden ze niks afgesproken. Dante wilde er altijd zeker van zijn dat het nog goed ging, dat hij nog altijd een psychiater of psycholoog nodig had. De man leek nog altijd te denken dat er vroeg of laat een klap zou komen, maar die kwam niet. En hij had ook geen klap verwacht, er was niets wat hij had moeten verwerken en hoewel in een bende leven niet het meest ideale leven was, had hij geen dingen gedaan waar hij echt spijt van had. Hij had onschuldige mensen altijd gespaard en aan kinderen was hij al helemaal niet gekomen.
'Ik dacht dat ik de slaapkop was.' merkte hij met een glimlach op toen hij haar zag gapen. Vandaag viel het allemaal wel mee met zijn vermoeidheid, hij was alleen vanmorgen wat moe geweest. Kort keek hij naar haar, waarna hij de armband uit zijn broekzak haalde en haar hand pakte. Hij maakte de armband vast en keek er toen naar.
'Gefeliciteerd.' dat was de derde keer dat hij dat gezegd had vandaag, maar deze keer had hij er in elk geval een cadeau bij.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en knikte. "Geloof me, ik hoor wel af en toe van haar hoe ze moet leven met Derek naast haar deur, blijkbaar laat hij vaak kleren vallen als hij naar het washok gaat" grinnikte ze. Ivy keek hem even aan en haalde kort haar schouder op. "Hmmm, dan zal het Jason wel zijn die een afspraak had" bemerkte ze. Ivy haalde een hand door haar haar en keek hem aan. Iedereen had wel eens een afspraak met Dante, om eens gecontroleerd te worden volgens haar. Dante wou altijd weten hoe het met iedereen ging en of er geen problemen verliepen in het team. Daarom werd alles ook onderzocht. Ivy beet op haar onderlip.Ivy gaf hem een stoot. "Wel, jij bent nog steeds de grootste slaapkop, en op dat vlak heb je een slechte invloed op me" lachte ze. "Ik heb gemerkt dat ik veel langer slaap als jij bij me ligt" voegde ze eraan toe waarna ze haar tong uitstak. Ivy fronste even toen hij haar hand in de zijne nam en toen haar blik het blinkende zilver ving kreunde ze en maakte een protesterend geluidje. "Jij bent echt ongelooflijk, wanneer heb je die kunnen kopen?" Ze sloeg haar armen hevig om hem heen en drukte haar lippen een lange tijd op de zijne. Ze keek hem even aan en trok een wenkbrauw op. "Ik weet niet of ik boos op je moet zijn omdat ik de prijskaart heb gezien en weet hoe duur het was of gelukkig omdat je me een cadeautje hebt gegeven" zei ze met een frons. "En hoe heb je in godsnaam een armband kunnen kopen zonder dat ik het heb gezien? Volgens mij ben ik hier de enige met superspeed" lachte ze waarna ze nogmaals haar armen om zijn nek sloeg. Ivy keek hem aan met een glimlach. "Dankje Ollie" zei ze met een dankbare blik. Ivy drukte nog een korte kus op zijn lippen.

Account verwijderd

schreef:
'Slaap is goed voor je.' verdedigde hij zichzelf. Als je te weinig sliep, kon je er serieus ziek van worden. Nu sliep hij ook vrij veel en zou hij heus niet ziek worden van een uurtje minder, maar slaap bleef goed voor je. Al helemaal in hun geval, sinds ze hun lichaam de hele dag afbeulde. Het was dan ook geen verrassing dat zijn lichaam elke avond weer toe was aan slaap, op een gegeven moment begonnen zijn spieren gewoon te branden en had hij pijn bij wat hij moest doen.
Hij glimlachte even toen ze een kus tegen zijn lippen duwde, misschien moest hij maar vaker een cadeau voor haar kopen. Of niet, ze leek zich er altijd een beetje schuldig over te voelen en dat wilde hij haar ook niet aan doen. Maar onder haar verjaardag zou ze niet uitkomen.
'Superspeed, ja. Superzicht, niet zo zeer.' hij grijnsde even. Het scheelde dat de vrouw hem begrepen had, anders was het hem waarschijnlijk niet gelukt. Hij liet zijn handen even over haar zij glijden en liet ze vervolgens rusten. Waarschijnlijk was het haar wel opgevallen als ze wat beter opgelet had, maar Ivy was niet echt bezig met wat hij deed. Dat was prima, anders was hij nooit in staat om iets voor haar te doen zonder dat ze daarvan wist.
'Guys, doe die deur eens open! Kom op, jullie wisten dat we nog langs zouden komen.' riep Suzan, waarna hij even lachte. Hij liet Ivy gaan en trok de deur open voor het team. Suzan keek hem met een brede grijns aan.
'Oké, misschien zijn ze niet zo erg als jij en Elise.' zei Suzan tegen Derek, toen ze zag dat ze allebei gewoon in de kamer hadden gestaan. Hij lachte even om Derek, die lichtelijk rood werd. Iedereen leek meer te weten over Elise en Derek dan hij, misschien moest hij toch wat beter gaan opletten.
'Cadeautjestijd.' het hele team liep langs hem naar binnen en binnen no time waren alle plaatsen bezet. Hij deed daar niet zo moeilijk over, hij ging gewoon op de grond zitten, tegen de verwarming aan. Zelfs hij was benieuwd naar Ivy's cadeau, ze waren best enthousiast.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om zijn excuus. "Ik kan je geen ongelijk geven daarin" grijnste ze. "Maar het is niet zo gezond als Ryan ons komt vermoorden omdat we de ochtendtraining missen" voegde ze eraan toe. Ivy lachte lichtjes en schudde haar hoofd. "Nope, geen superzicht momenteel, wel een superboyfriend" Ze drukte nog een kus op zijn lippen en zijn hals. Ze draaide even haar pols om nauwkeurig te kijken naar de armband. "Wat nou als ik zeg dat ik de armband spuuglelijk vind? Breng je hem dan terug en hou je het geld voor jezelf?" Grapte ze. Ze glimlachte even. "Nee, ik vind hem werkelijk prachtig" zei ze met gelukkige ogen. Ivy rolde met haar ogen toen ze Suzan hoorde en pruillipte toen Oliver haar losliet. Arghh, ze wou gewoon even knuffelen, was dat zoveel gevraagd? "He, ik snap De en El volledig, I mean, het is niet alsof ze moeten doen alsof ze geen relatie hebben, iedereen weet het toch al" lachte ze. Ivy ging nieuwsgierig naast Oliver zitten en kreunde inwendig toen ze dat zeiden. "Oh yeah" mompelde even met een hopeloze blik. Suzan rolde met haar ogen. "Je bent de enige die ik ken die cadeautjes niet tof vindt" protesteerde ze. Suzan glimlachte breed. "Maar aangezien we niet overeenkwamen over één cadeau om te kopen, hebben we er een paar" Ivy kreunde even en verborg haar gezicht in Olivers shirt. "Save me" fluisterde ze even zachtjes. "Ik heb nu al de neiging om jullie terug te betalen" zei ze met een blos op haar wangen. Suzan gniffelde even en sprong op. "Ik eerst" Ze gaf Ivy een fluoroze doos en Ivy lachte even toen ze zag wat erin zat. "Een krul en stijltang, eindelijk" lachte ze. Suzan rolde met haar ogen. "Hoef je eindelijk eens niet de mijne te gebruiken" lachte ze. Ivy grijnste onschuldig en gaf haar vriendin een knuffel. "He, wacht, en check ook de foto" voegde ze eraan toe. Ivy nam een donkerbruin kder eruit en lachte toen ze Suzan en zij zag staan met bubblegumroze haar, ze herinnerde zich nog dat ze het beiden zo hadden gedyed voor heel even voor de grap. "Dankjewel" zei ze met een glimlach. Derek en Ryan kwamen met een grote doos aanzetten waardoor Ivy fronste. Met een bezorgd gezicht opende ze de doos. Een laptop? Verward keek ze naar de twee mannen. "Ehmm guys, dankjewel, dit is awesome, maar ehmm, ik heb nog maar een nieuwe laptop?" Haar blik gleed naar het bureau en ze opende even verbaasd haar mond toen ze haar laptop niet zag staan. "Wel ehm, zeg maar dat we je laptop hebben geleend om boksmatches te kijken en Derek heeft zich nogal uitgeleefd" Ivy schoot in de lach. "Het was Ryans idee" gromde Derek. Typisch. Ze glimlachte breed. "Dankjewel guys, deze laptop is beter dan mijn vorige nieuwe" lachte ze.

Account verwijderd

schreef:
'Zullen we het niet hebben over wat Elise en ik wel en niet doen.' mompelde Derek, met een rood hoofd. Hij lachte om de man, in elk geval was de aandacht voor nu van hen af. Derek en Elise waren duidelijk een stuk boeiender om in de gaten te houden, daar had hij geen problemen mee. Suzan en Jason wandelden inderdaad hun kamer minder binnen en als ze dat deden, leken ze vaak niet zo veel te verwachten. Er viel ook weinig te verwachten, Ivy en hij waren wat dat betreft helemaal zo erg niet. Derek en Elise waren een stuk actiever.
'Nee, je gaat niemand terug betalen. Maar we beloven dat we een heel jaar niets meer voor je zullen kopen. Nou ja, behalve Oliver dan, ik denk niet dat hij het volhoudt om een jaar niets voor je te kopen.' Suzan glimlachte breed naar hem, ze had wel gelijk. Hij zou waarschijnlijk binnenkort wel weer iets kopen, hij kon het gewoon niet laten.
Zijn blik gleed naar het ding dat Ivy gekregen had, het zag er een beetje vreemd uit. Toen ze vertelde wat het was, glimlachte hij even. Vrouwen waren altijd zo veel bezig met hun haar, hij was blij dat hij dat niet hoefde te doen, dat de rollen niet omgedraaid waren. Hij waste zijn haar en dat was het wel, soms had hij het vast en soms niet. Hij was blij dat hij er geen flesjes in hoefde te gooien en het vervolgens ook nog in met zo'n tang in zijn haar moest gaan hangen.
Heel even fronste hij toen ze een laptop kreeg, ze had er toch een? Toen ze verklaarde waarom ze de laptop gaven, grijnsde hij. Typisch Derek en Jason om zoiets uit te halen. Het scheelde dat ze gewoon een nieuwe had gekregen, dan hoefde ze hem voorlopig ook niet te vervangen.
'Normaal gesproken zouden we hier de hele avond zitten, maar ik weet niet of je het nu nog met ons allemaal wil vieren.' Suzans bleek gleed naar hem, waardoor hij zijn schouders ophief.
'Ik wed dat Jules er geen probleem mee heeft als je vanavond tijd voor hem hebt.' zei hij, terwijl hij naar haar keek. Over Jules en Suzan wist hij ook weinig, hoe dat nu precies zat. Derek en Elise gingen goed, maar hij wist niet of dat ook zo zat tussen Suzan en Jules. Het leek hem wel, maar ze zei er niets over. Ze was maar al te nieuwsgierig naar hun relatie, maar over haar eigen relatie bleef ze stil.
'Ik denk niet dat Jules daar problemen mee heeft, nee.' Suzan grijnsde even en zakte iets onderuit op het bed.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte om Derek. "Fine" grijnste Suzan even. "Hmmm, de volgende weken neem ik niets meer van hem aan" lachte ze waarna ze even naar hem keek met een glimlach. Ze toonde de armband aan de rest en glimlachte even. Jules en Elise waren vandaag niet mee, aangezien zij vandaag avond training hadden. Nou ja, ze had alleszins een super dag gehad met hen in het pretpark. Ze trok een wenkbrauw op toen Jason kwam aanzetten met een blauwe doos met een merk van een kledingwinkel. "Je geeft me kleren?" Ze trok een verwarde wenkbrauw op. "Wie ben jij?" Lachte ze. Jasons grijns werd breder en hij gebaarde naar de doos. "Open nu maar gewoon" lachte hij. Zo gezegd zo gedaan. Ivy lachte even toen ze zag wat erin zat. Het was een pikzwarte halflange jurk met een gigantische split langs de zijkant en décoleté. Natuurlijk moest hij weer zoiets geven. Jason keek tevreden naar de jurk en gebaarde naar Oliver. "Het is eigenlijk meer een cadeau voor hem dan voor jou" De rest lachte zn Ivy werd rood. "Van een schaal van één tot tien, hoe graag wil je Iv in die jurk zien Oliver?" Lachte Derek even, waardoor Ivy alleen maar roder werd. "He Iv, heb je niet ook nog dat cadeau van je broer?" Ivy knikte even met een glimlach en haalde het doosje uit. Ze prutste even onhandig maar kreeg het dan toch open. Er zat een zilveren ketting in met een enkel diamantje aan de hanger. "Oh, dit was mijn moeders ketting, ik dacht dat hij weg was" zei ze verbaasd. Ivy liet de dunne draad tussen haar vingers glijden. Alistair moest hem wel heel goed bewaard hebben voor haar. Hij zag er nog perfect uit. Ze legde heel even de ketting aan de kant, ze zou hem zo meteen wel aandoen. Ivy lacjte om Suzan. "Wel, ik vind dat we deze twee eens wat alleen moeten laten" grijnste Jason. Al snel bedankte Ivy iedereen nog en wenste ze slaapzacht en tot morgen. Ze deed haar deur dicht en zuchtte half opgelucht. Ze keek Oliver met een glimlach aan en drukte een kus tegen zijn lippen. "Ik ga eerst even Bay gaan halen, kom zo terug" Binnen een paar secondes stond ze er weer en zette de slapende puppy op haar bed. Ze had hem gemist vandaag. Ze nam de ketting weer vast en glimlachte naar hem. "Zou je het erg vinden om me even te helpen?"

Account verwijderd

schreef:
Een lach gleed over zijn lippen toen ze vertelde dat ze voorlopig niets meer van hem aan zou nemen, daar kon hij nog wel mee leven. Hij zou haar ook niet constant cadeaus geven, maar met zo nu en dan was toch niets mis. Ze zouden over een tijdje wel weer verder zien, als ze vergeten was dat hij haar iets gegeven had en dat ze iets nodig had. Ze kon het natuurlijk ook zelf kopen, maar dat was niet leuk.
'Nu? Een elf waarschijnlijk.' hij glimlachte even. Het zou haar vast mooi staan en hij hield van jurken, maar het verhulde weinig en waarschijnlijk zou hij haar niet in die jurk ergens mee naartoe nemen. Niet omdat het er niet goed uit zou zien, maar omdat hij het waarschijnlijk niet kon hebben dat alle mannen haar aan zouden staren. Het was natuurlijk niet zijn beslissing, maar hij kon voorspellen hoe mannen naar haar keken en daar zou hij niet zo gediend van zijn. Ze mocht het best op andere gelegenheden dragen, hier binnen bijvoorbeeld.
'Niet alleen deze twee. We hebben er nog twee meer hier.' zijn blik gleed naar Suzan en Derek. Suzan verdiende dat soort opmerkingen, ze had het hen best moeilijk gemaakt en dat kon ze terug verwachten. Haar kamer was hij nog niet binnen gewandeld, maar dat zou vast wel een keer gebeuren. Misschien moest hij Ivy eens vragen hoe het zat tussen Suzan en Jules.
Iedereen vertrok en nam afscheid van hen, waarna ze weer alleen waren. Hij knikte even toen ze Baylor op ging halen en besloot haar cadeaus maar ergens neer te leggen. De laptop legde hij op haar bureau en de tang voor haar haar in de badkamer. Hij wist niet zo goed wat hij met de jurk moest, dus legde hij de jurk maar over de bureaustoel.
Ivy was een stuk sneller terug dan verwacht, ze had blijkbaar geen zin om op een normaal tempo de hond op te halen. Hij knikte even pakte de ketting uit haar handen, waarna hij de ketting om haar hals legde en de sluiting sloot.
'Mooi.' merkte hij op, waarna hij glimlachte. Hij plofte op het bed en keek naar haar, ze zag er vrolijk uit vandaag, vrolijker dan normaal.
'Je bent nog drie uur jarig, nu kunnen we nog iets gaan doen.' zei hij, toen hij op zijn horloge keek.

Account verwijderd

schreef:
"Een elf?" Ze trok haar wenkbrauw op toen ze terug was en lachte speels. "Ik had een twaalf verwacht" grapte ze. Ivy keek hem aan en zag toen dat hij al een beetje had opgeruimd. "Oliver heeft opgeruimd? Volgens mij heb ik een goede invloed" lachtte ze. Ze kon het evengoed zelf sneller hebben opgeruimd, maar ze vond het wel lief van hem. Ze hing de jurk in een plasticen, grijze hoes aan een haak en hing hem in haar kleerkast. "Hmmmm" mompelde ze even en keek hem aan. Ze zou waarschijnlijk de jurk niet zoveel dragen, maar ze zou wel een gelegenheid vinden. "Ik vind hem stiekem echt mooi, maar zeg dat maar niet tegen Jason, zijn ego heeft zeker geen boost meer nodig" lachtte ze. Ivy voelde het koude draadje op haar hals en ze glimlachte. "Dankjewel" zei ze met een oprechte glimlach. Haar vingers gleden nieusgierig naar het diamantje en zekon het niet laten om toch eens een blik in de spiegel nte werpen. Ze zag eruit als een kortharige versie van haar moeder. Ze zou zeker Alistair nog moeten bedanken als ze hem zag. Ivy gaapte even en belandde al vlug naast hem op het bed. Ze kroop tegen hem aan en sloot haar ogen voor een seconde. "Ik denk dat ik die laatste drie uren maar eens doorslaap" grapte ze. Opeens schoot haar iets te binnen. "Hmmm, volgens mij moesten wij nog iets afmaken van voordat we vertrokken naar het pretpark"

Sorry kort

Account verwijderd

schreef:
Jason had inderdaad een ego en hij lachte even om haar opmerking. Hij zou het Jason niet vertellen, Jason wist zelf heel goed dat hij de jurk mooi vond en waarschijnlijk kon het hem weinig schelen wat Ivy ervan vond. Het zou in elk geval wel een typische zet voor Jason zijn, om te denken aan wat hij mooi vond en niet Ivy. Zelfs als ze de jurk niet mooi vond, zou hij haar er nog wel van overtuigen om hem in elk geval één keer te dragen, al was het alleen in haar kamer waar niemand het ooit zou kunnen zien op hem na.
'Slapen blijft goed voor je.' zei hij, waarna hij even glimlachte. Het was negen uur, dat was zo laat nog niet, maar ze konden wel slapen. Hij had nooit iets tegen slapen, hij kreeg er nooit genoeg van en hij zou het hele dagen kunnen doen. Ivy waarschijnlijk niet, maar hij wel. Hij was niet eens lui, maar slapen deed hij graag.
Een frons kwam op zijn gezicht, hadden ze iets gedaan voor het pretpark? Getraind, maar dat was het ook wel. Hij had er even voor nodig om te bedenken wat er nog afgemaakt moest worden. Toen pas schoot het hem te binnen, waardoor hij even glimlachte. Hij had het niet ver genoeg laten komen om het te herinneren, hij had graag nog gewoon met haar meegewild naar het pretpark.
'Hebben we het nu over wraak? Want ik denk niet dat jij tijd hebt om wraak te nemen als ik eerder ben.' plaagde hij. Maar hij zou haar niet nog eens op die manier plagen, niet vandaag in elk geval. Als ze wraak wilde nemen door één keer, zou ze al helemaal wraak willen nemen door een tweede keer. En hij zou er waarschijnlijk minder gemakkelijk vanaf komen dan zij. Hij bekeek haar nog eens, hij wist dat hij geluk met haar had. Hij glimlachte even en kuste haar toen. Het was negen uur, ze konden nog wel wat tijd nemen voor ze zouden gaan slapen, zo vroeg hoefden ze morgen nou ook weer niet op.
'Nou ja, liever nu wraak dan net voor ik iets moet gaan doen.' zei hij, waarna hij opnieuw zijn lippen tegen de hare duwde en ze toen langzaam af liet dwalen naar haar hals.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld