Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Andor trok een wenkbrauw op en schoot in de lach. 'Dus je vertrouwt Naerin omdat ze je iets beloofd heeft?' Hij schudde lachend zijn hoofd. 'Weet je hoe ze dat noemen hier? Protocol. Interrogatietechnieken. Eerst schets je een dreiging en vervolgens bied je ze de oplossing.'
Er moest nog iets zijn wat Andor kon doen, maar hij had het vermoeden dat de halfing niet meer van gedachten te veranderen was. Wel kreeg hij een ander idee. Als hij Dayla vertrouwde... misschien had Dayla dan ook net genoeg vertrouwen in hem om dit plan te laten lukken. Hij reikte naar de bovenste zak van zijn broek, een standaard legerbroek met fantastisch ruime zakken, en haalde daar een van zijn flesjes uit. Zou het werken?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar schudde zijn hoofd. 'Zeg je dit omdat je het meent, omdat je Dayla haat of omdat je mij over wil halen met je mee te gaan?' Want eerlijk gezegd kon het hij deze elf constant een van de drie opties zijn. Vaker de laatste twee dan de eerste, misschien. Andor had in ieder geval gelijk; Faelar was goed klaar met hem. Hij zou met iets heel moois en concreets moeten komen om de halfling nog over te halen.
Faelar hield Andors handen al die tijd goed in de gaten, wat misschien niet zo'n verkeerd idee was geweest. Hij kneep zijn ogen dan ook even naar de elf samen. Wat was dit en wat wilde hij ermee? Want goed leek het niet...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Andor schudde zijn hoofd. Het maakte niet uit wat hij zou zeggen, want de halfling had allang zijn keuze gemaakt. Tijd voor plan B, voordat het kreng weer terug kwam met Rayvon.
Hij opende het flesje met zijn duim, waarna de rest erg snel ging. Andor trok Faelar naar hem toe en gebruikte het moment van verbazing om het flesje met zijn magie in zijn mond te stoppen. Dit was nog lastiger dan het eerder leek, gezien de lengte van de halfling, maar dat betekende alleen dat zijn rug krom was in plaats van tegen zijn borst gedrukt. Met zijn handen hield hij zijn neus en mond dicht waarbij hij zoveel mogelijk kracht van zijn arm gebruikte om Faelar in deze positie te houden. Nu was het een kwestie van dat aanhouden.
'Ik heb inmiddels iets anders voor je bedacht, halfling,' zei Andor. 'Als je niet nuttig wil zijn in het Praanse Rijk, dan ga je dat hier maar zijn.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had inderdaad geen seconde te tijd gehad te reageren en zijn poging om tegen te werken moest hij net zo goed staken. Het was stikken of deze rotzooi doorslikken. Beide klonken niet ideaal, maar hij had niet alle kansen om te overleven aangepakt om ze nu weg te gooien. Van Andor en diens jarenlange militaire training ging hij het niet winnen. Na zo lang mogelijk tegenwerken, was Faelar dan toch geforceerd het spul door te slikken. Bijna direct had hij spijt; het duurde niet lang voor hij zich... Vaag voelde. Als er een manier was om tegelijk wakker te zijn en te slapen, dan ging hij nu heel hard die kant op.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Zodra hij merkte dat Faelar niet meer aan het tegenstribbelen was, kon Andor het niet laten om te grijnzen. 'Luister naar deze stem. Deze stem ga je gehoorzamen,' fluisterde hij in zijn oor. Vervolgens zette hij Faelar neer op het bankje. Hij haalde een mes tevoorschijn en drukte deze in zijn hand en gaf hij de halfling precieze instructies hoe deze te gebruiken zodra een zeker persoon de ruimte binnen kwam. Hij grijnsde. Wat heerlijk dat hij het zelf niet hoefde te doen! Hij kon deze godvergeten plek verlaten, naar huis terugkeren én zijn aartsvijand vermoorden. Zulke situaties kwamen niet vaak voorbij.
Andor liet de halfling op het bankje zitten. Misschien zou hij blijven zitten, misschien zou hij omvallen of op zijn gezicht landen, dat alles kon hij helaas niet meer waarnemen. Het was tijd om te gaan. Voor de laatste keer stapte hij de cel uit, waarna hij verdween.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Zodra Andor opnieuw tegen hem sprak, voelde het ineens alsof Faelar niets meer was dan een toeschouwer. Zonder dat hij het wilde greep zijn hand het mes stevig vast. Dit was erger dan stikken. Dit was absoluut erger dan stikken. Niet alleen zou hij hierom alsnog per direct afgemaakt worden; hij zou Dayla er nu in meenemen. En er was niks meer dat hij eraan kon doen.
De halfling leunde roerloos tegen de muur achter hem. Hoe erg hij ook tegen zijn lichaam schreeuwde mee te werken, er kwam geen beweging in. Hij zat niet langer alleen gevangen in een cel. Hij zat nu ook vast in zijn eigen hoofd. En het was nu niet alsof hij ontzettend veel tijd had om er wat aan te doen...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Rayvon was met Dayla meegelopen. Hij wist nog altijd niet wat hij van deze hele situatie moest vinden, zeker niet nu Andor erbij betrokken leek te zijn, maar hij wist wel dat het uitgezocht moest worden. Daarom was hij redelijk geïrriteerd toen Dayla plots stopte met lopen. Hij stond klaar om daar iets van te zeggen, maar zijn dochter was hem voor.
'Andor staat niet meer op wacht,' zei ze. Dat liet ze even inzinken. Andor was weg. Waarom zou hij weg zijn? Zijn orders waren duidelijk. Ze trok bleek weg. Had hij hen gehoord? Dayla wilde het niet te lang afwachten en zette een sprint in. Hopelijk had Andor de halfling niet al vermoord. Misschien was hij gewoon vertrokken toen hij het hoorden, hoe hij dat ook gedaan had. Dayla kon haarzelf wel voor de kop slaan. Waarom had ze de kamer niet dubbel gecontroleerd? Hoe had ze dit kunnen laten gebeuren?
Dayla stormde het celblok in en keek door de tralies. Faelar zat met zijn rug tegen de muur, maar zijn ogen waren dicht. Sliep hij, of werd hij nooit meer wakker? Dayla opende de deur en kwam dichterbij. 'Halfling? Hey, wakker worden, kijk me aan!' zei ze terwijl ze tegen zijn wang aantikte met haar hand.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Zodra Faelar Dayla's stem hoorde, deed hij misschien wel twee of drie keer zo hard zijn best om te doorbreken wat hem hier hield. Zij was wel de laatste persoon die nu bij hem in de buurt moest komen en hij kon het haar niet eens vertellen. Hij kon dan ook weinig anders dan toekijken hoe zijn lichaam hem negeerde, overeind kwam en met het mes naar Dayla uithaalde. Faelar, die een verdomde pacifist was. Hij had zo zijn best gedaan om het juiste te doen wat Andor betrof, en nu zou hij alsnog een volledige moord plegen. Hij kon ook gewoon niet winnen. Vanaf het begin viel er gewoon niet voor hem te winnen...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Het was in ieder geval al iets dat Faelar zijn ogen openende. Soort van. Ze hingen een beetje half en ook weer niet... heel erg wakker leek hij in ieder geval niet. 'Kom op, halfling, wat is er gebeurd? Waar is Andor? Wat heeft hij gedaan?' Iets klopte niet helemaal. De manier waarop hij uit zijn ogen keek, hoe sloom zijn lichaam leek en hoe zwaar het naar beneden gezakt zag.
'Dayla, kijk uit!' riep Rayvon, die inmiddels ook was aangekomen. Misschien was dat waarom hij het mes kon zien. Hij stond ver genoeg van hen vandaan. Dayla was eerst geschrokken opgekeken, maar haar lichaam bewoog automatisch. Alleen niet snel genoeg. Ze voelde een flinke pijn in haar zij toen ze naar achter viel in een poging om weg te komen. Had de halfling haar nu werkelijk aangevallen...?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Dat had hij zeker. En het was meer dan ontzettend frustrerend. "Ontzettend frustrerend" was nog niet eens het begin. Het was een gekke soort wanhoop waarmee Faelar naar zowel Dayla als zijn eigen lichaam schreeuwde. Als hij daadwerkelijk zijn stembanden gebruikt had, was hij waarschijnlijk hees geweest. De halfling hield pas op toen hij merkte dat zijn lichaam niet voor een tweede poging ging. Misschien viel het mee. Misschien was het allemaal niet zo erg als hij dacht...
En ook die hoop vervloog snel toen hij naar de grond zakte en begon te schokken. Niet goed. Helemaal niet goed. Wat dit ook was, Faelar hoefde geen controle over zijn lichaam te hebben om te merken hoe fout dit zat.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla had met verbazing, en eerlijk gezegd ook met lichte angst, toegekeken. Pas toen Faelar naar de grond ging en leek een beroerte te hebben, kwam ze weer in actie. Ze wist niet precies hoe of wat er zojuist was gebeurd, maar ze wist zeker dat Andor er iets mee te maken had gehad. Dus ging ze aan de slag. Ze had immers niet voor niets helende magie gestudeerd. Iets in haar zei alleen dat ze meer nodig had dan de gebruikelijke spreuken. Ze moest haar affiniteit met water gebruiken.
Ze concentreerde op het water dat ze het dichtst bij voelde. Even later was het kraantje verderop in de ruimte gesprongen. Het water kwam gehoorzaam haar kant op. Het gevoel van het water tegen haar huid kalmeerde Dayla altijd. De reden erachter wist ze niet. Voor nu was het ook niet relevant; het feit dat ze het water kon gebruiken om het vergif uit Faelar's systeem te krijgen wel. Hopelijk was ze op tijd. Hopelijk was de halfling nog niet dood. Hopelijk...

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar kon nog altijd niet veel meer dan toekijken, al was alles wel een stuk minder duidelijk nu. Desondanks maakte hij uit de situatie op dat Dayla een poging deed hem te helpen. Hoe? Geen idee. Maakte hem eigenlijk niet zoveel uit ook. Hij moest nu maar "gewoon" een nieuwe poging doen hier doorheen te breken. Al was dat nu al helemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe harder hij zijn best deed, hoe donkerder de wereld om hem heen werd, tot er niks meer van over was.
Heel lang duurde dat ook niet. Bijna direct kwam de Dayla opnieuw in beeld, al moest Faelar een paar keer knipperen voor ze echt duidelijk te zien was. Wacht. Hij moest wat? Met een ruk kwam hij overeind - al deed dat z e e r. Hij was er weer. Wat Dayla ook gedaan had, het had geholpen. Hij was er weer...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla schrok even toen Faelar omhoog schoot, maar dat was in ieder geval een goed teken. Het gif was uit zijn systeem en zou in ieder geval niet nog meer schade aanrichten. 'Kijk me aan. Halfling, deze kant graag.' Ze knipte haar vingers naast zijn oren om zijn gehoor te testen. Vervolgens ging ze met haar vinger langs zijn zichtveld en keek of zijn ogen het zouden volgen. 'Hoe voel je je?'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar had een paar tellen nodig voor hij snapte wat Dayla van hem wilde, maar volgde toen inderdaad zo goed mogelijk haar vinger. 'Ehm... Waardeloos...' antwoordde hij ondertussen. Want ondanks dat hij heel blij was de controle over zijn lichaam terug te hebben, voelde hij zich ontzettend beroerd. Wat Andor hem ook gegeven had, was honderd procent bedoeld om hem van kant te maken.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knikte. Dat op zich was niet heel raar. Ze koos er echter voor om de positieve kanten te bekijken momenteel: Faelar kon haar horen, kon haar begrijpen en kon praten. Dat waren allemaal positieve ontwikkelingen. Natuurlijk had ze dat niet hoeven controleren als Andor er niet was geweest, maar dat was iets waar ze zich nu niet door moest laten afleiden.
'Ik ga je meenemen naar de ziekenboeg,' begon Dayla. 'Je moet grondig gecontroleerd worden - kijken of je geen interne bloedingen hebt en wat al niet meer. Daarnaast weten we niet wat de andere effecten zijn van wat je binnen hebt gekregen, dus zal je een aantal nachten moeten blijven ter observatie. Kan je staan?'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld