Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte weer om Oliver. "Ja, ja Ollie, we weten het, slapen is goed voor je" lachte ze. "We moeten eens een weekend inplannen dat we alleen maar slapen" plaagde ze. "Of op je verjaardag kunnen we dat natuurlijk ook doen" Ze glimlachte even. "Wat aou je eigenlijk graag voor je verjaardag doen?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ivy keek hem aan en aaide even Baylors vachtje. Hij was uitgeput. Waarschijnlijk had hij Yumi geërgerd met constant ophaar te springen en was hij nu doodop, dat was een grote kans. Ivy trok een wenkbrauw op. "We hebben het zeker over wraak" glimlachte ze terwijl ze weer op zijn schoot klom met een been aan elke zij. "Second try" grapte ze terwijl ze haar armen om zijn hals sloeg en genoot van zijn zoenen op haar lippen, haar hals. "Hmmm, geloof me, ik pest je nog wel een paar keer door wraak te nemen voordat je iets moet gaan doen" plaagde ze hem. Ze drukte kussen op zijn schouders en trok handig zijn tshirt uit. Ivy glimlachte even en volgde met haar vingers de welvingen in zijn rug en borstkas. Haar blik gleed even naar zijn gezicht. Hoe kon het dat hij zo perfect was? Ze zag geen enkel foutje. Je zou bijna denken dat het niet normaal was. Ivy glimlachte en drukte haar lippen even heel erg kort op zijn lippen, om hem wat te plagen. Dit deed ze drie keer opnieuw, waarna ze haar vingers even over zijn broeksriem liet glijden ze haakte even speels haar hand in zijn broeksband en duwde haar bekken even tegen zijn kruis, waar ze zachtjes tegen schuurde. Wraak was leuk.

Account verwijderd

schreef:
Dat ze wraak wilde nemen, was wel duidelijk. Je kon het aan haar zien, de manier waarop ze hem bekeek was meer dan overduidelijk. Hij glimlachte slechts even, wetende dat hij waarschijnlijk geluk had dat hij de rest van de avond niemand meer zou zien.
'Maar dat is niet eerlijk. Voor mij is het veel moeilijker om daarna nog iets te gaan doen, dan kan ik nergens meer heen.' klaagde hij. Vrouwen hadden op een hoop vlakken pech, bevallingen en krampen en al dat soort dingen, maar op dit vlak hadden ze wel geluk. Zij konden gewoon weglopen zonder dat iemand zag wat er aan de hand was, dat was bij mannen wel anders. Bovendien had hij haar niet echt gepest, ze had niet per se ergens heen gemoeten en hij had het alleen maar gedaan om zijn zin te krijgen. En toen ze weg waren gegaan, had niemand het echt opgemerkt. Jason had wel iets gezegd, maar hij was niet echt op door gegaan en niemand had er ooit nog iets over gezegd. Als hij in haar situatie gestaan had, had de rest van het team hem er waarschijnlijk voor eeuwig aan herinnerd. Hoewel, waarschijnlijk was hij nooit mee gegaan naar het diner. De rest had wel kunnen raden waarom, maar ze hadden er in elk geval geen bewijs voor.
Zijn shirt lag al snel ergens anders en hij keek even een beetje zielig naar haar toen hij alleen maar hele korte kusjes kreeg. Hij hield van haar lippen, het liefst zou hij haar urenlang zoenen. Helaas was hun leven daar te druk voor. Maar al snel vergat hij de kusjes, vergat hij alles waar hij over dacht.
'Dat is niet eerlijk.' bracht hij uit. Hij merkte wel dat zijn ademhaling zwaarder werd en dat geluiden over zijn lippen gleden die hij liever binnenhield, maar hij kon er niets aan doen. Hij was echter niet compleet weerloos, sinds hij sterker was dan Ivy. Zij was sneller, zeker, maar niet sterker. Hij had de situatie al snel veranderd en hing binnen enkele seconden boven haar. Hij glimlachte even, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde. Hij was niet van plan om er wraak van te maken. Hij trok haar shirt over haar hoofd en kuste haar toen weer, hij kuste alles waar hij bij kon om vervolgens weer bij haar onderbuik te blijven hangen.

Account verwijderd

schreef:
"Het leven is niet eerlijk" lachte ze even. Ivy glimlachte even en drukte nog eens een korte kus op zijn lippen. Het was geweldig om dit te doen. "En hmmm, je kan nog altijd een kussen voor je kruis houden" grapte ze. Ze liet haar vingers over zijn hals glijden en drukte nog een paar kussen op zijn borstkas. Ze ging wat beter op zijn schoot zitten en wiebelde even. "Ga je morgen nog wakker worden?" Plaagde ze hem. Ivy drukte een kus op zijn wang en liet haar lippen verder glijden naar de zijne. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen hij zo'n zielig gezicht trok naar haar. Ivy drukte haar lippen weer lang op de zijne. Ze merkte dat zijn ademhaling langer werd en hij af en toe een kreun uitliet en zachtjes gromde. Ze glimlachte. Het was echt fijn om te weten dat zij ook wel wat met hem deed. Al snel lag hij weer bovenop haar en verwendde haar met duizenden kusjes. Haar shirt werd aan de kant gesmeten en ze begon met het ontknopen van haar broek. Ze wrikte haar benen eruit en kreunde even bij wat hij met haar deed. Ze vond het gewoon geweldig. Ze smeet haar broek vlug aan de zijkant. Weg ermee. Ze hunkerde naar hem zoals ze nog nooit eerder naar iemand had gehunkerd. Ze snakte zachtjes naar adem wanneer hij haar net kuste boven de rand van haar slipje. "Oliver" bracht ze moeilijk uit terwijl haar vingers naar zijn broeksknoop gleed. Zijn kleren vielen ook op de grond en Baylor ging ondertussen met hun kleren aan de slag alsof het speelgoed was. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Het kon haar even niet schelen. Ze sloeg een been om zijn heupen en drukte kussen op zijn hals en schouder,

Account verwijderd

schreef:
Een lichte grijns speelde op zijn gezicht toen ze zijn naam uitsprak, waardoor hij even naar haar keek. Ze zag er best leuk uit zo, hij zou dit soort momenten waarschijnlijk nooit uit zijn geheugen kunnen verbannen. Dat hoefde gelukkig ook niet, niet zo lang ze bij elkaar waren in elk geval.
Zijn blik gleed even naar haar broek, die ze al naast het bed gegooid had en waar Baylor vrolijk mee speelde. Baylor was zich zoals gewoonlijk nergens van bewust, in elk geval was dat een voordeel van honden. De hond sprong vrolijk op en neer en hij glimlachte even, waarna hij haar buik liet voor wat het was en haar lippen weer kuste. Zijn ademhaling was al redelijk zwaar en zelfs hij kon niet alle geluiden die hij maakte binnen houden. Had Ivy buren? Hij wist het niet eens, hij had er nooit echt op gelet. Er zaten wel kamers langs die van haar, maar hij wist niet of iemand daar in zat. Hij had geen buren, dat wist hij wel. Of misschien nu wel, hij sliep al een poos niet meer in zijn eigen kamer en Dante had er zo iemand bij kunnen krijgen.
'Ongeduldige.' merkte hij met een grijns op, toen ze aan zijn broek begon. Hij had er niets op tegen. Niet veel later lag zijn broek ergens tussen de andere kledingstukken naast het bed, waarna Baylor er bovenop sprong. Hij liet zijn hand langs haar been glijden en kuste haar lippen opnieuw, diverse malen. Toen liet hij zijn lippen weer afdwalen en zijn handen naar haar rug glijden. De eerste keer had ze hem geholpen, nu was dat niet nodig. Het kostte hem waarschijnlijk nog geen vijf seconden om de sluiting los te krijgen en het ding bij de rest van de kleren te leggen. Hij kon het niet weerstaan om naar haar te kijken, waardoor een glimlach rond zijn lippen speelde. Het was niet de eerste keer dat hij haar zag, maar elke keer stond hij weer een beetje versteld van haar. Ze zag het zelf waarschijnlijk niet eens, hij wist zeker dat ze lang niet zo zeker over zichzelf was als ze dat ze zou moeten zijn.
'Je hebt al het recht om zelfverzekerd te zijn.' fluisterde hij, met de nodige pauzes om het er een beetje fatsoenlijk uit te krijgen. Hij wist dat ze zo zeker niet was, dat ze sommige dingen aan haarzelf graag veranderde. Maar het was niet nodig, in zijn ogen in elk geval niet.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte toen ze zijn blik ontmoette en kuste even speels zijn oorlel waarna ze even kort sabbelde. Plagerig keek ze hem aan. Ze moest toegeven. Seks hebben met hem was niet zoals ze het had gedaan met haar vorige vriendjes. Het was beter, veel beter. Waarom was hij niet haar eerste? Dat zou geweldig geweest zijn. Ze kon dit wel vaker doen, ze zou er niets op tegen hebben. Ivy volgde zijn blik naar Baylor en lachte zachtjes. Speelse hond. Ze vond het niet erg. Ze had haar kleren nu toch even niet nodig. Ivy pruillipte even toen hij zei dat ze ongeduldig was en gaf hem een tik tegen zijn kont. "Ben jij ook" bracht ze uit. Ze kromde haar rug even van genot waardoor haar rug de matras niet meer volledig raakte. Ze huiverde even en maakte een geluidje. Zijn vingers waren zo langzaam en opwindend over haar benen aan het strijken, ze had moeite om haarzelf in te houden. Hoe kon hij dit toch? Had hij een online cursus seksadvies gevolgd of gewoon veel te veel gekeken op sites? Ze maakte een zacht kreungeluidje. God, ze was blij dat er niemand langskwam. Waarschijnlijk zou ze dat niet aankunnen. Ze bloosde even lichtjes toen ze zijn handen voelde op haar rug, bij de sluiting van haar beha. Al gauw was hij uit. Dat was verdacht snel. Ze ontmoette zijn blik en wendde blozend haar blik af. Haar wangen werden nog roder toen hij dat zei. "Ollie" protesteerde ze zachtjes. Haar handen gleden naar zijn bokser die ze ietswat ongeduldig naar beneden trok. Ze wierp hem bij de rest van de kleren en bloosde even. Argh, ze bleef hier nog steeds een beetje awkward in. Olivers lichaam bleef haar overweldigen, hij bleef er geweldig uitzien. Ze kroop uit haar slipje, dat ze zachtjes lachend aan de rand van haar bed ging. Ze drukte kussen op zijn lippen en ging langzaamaan naar beneden.

Account verwijderd

schreef:
'Ben ik niet.' hij glimlachte even. Hij was heus niet zo ongeduldig, al helemaal nu niet. Hij nam ruim de tijd voor alles wat hij deed, ten slotte hadden ze ook alle tijd. Zelfs als het team besloot nog eens langs te komen, konden ze niet meer naar binnen. Ze waren nu al te vaak naar binnen gewandeld om te vergeten de deur op slot te doen, het was hun eigen schuld.
Wat hij nu het leukste hieraan vond, wist hij niet helemaal. Hij wist niet of het haar geluiden waren, de manier waarop ze naar hem keek of gewoon haar lichaam zelf. Allemaal, waarschijnlijk. Hij zou dit in principe elke dag wel willen doen, al was het maar voor even. Heel even vroeg hij zich af waarom ze dit niet vaker deden, tot hij zich bedacht dat ze daar de tijd nog niet echt voor hadden gehad. Hij bleef vergeten dat ze nog helemaal niet zo lang samen waren.
'Ik zweer het.' mompelde hij, toen ze protesteerde. Hij mocht dan aantrekkelijk gevonden worden door vrouwen, hij zag ze niet regelmatig zoals hij Ivy nu zag. Lange tijd had hij daar helemaal geen behoefte aan gehad en nu was hij weer met Ivy, dus tijd had hij ook niet gehad. Maar dat vond hij niet erg, hij was er sowieso nooit echt de persoon voor geweest om met een hoop vrouwen het bed in te duiken. Hij had altijd meer van vaste relaties gehouden, niet van de soort relaties die maar één nachtje duurde.
Zijn blik gleed nog eens naar Ivy, de glimlach was waarschijnlijk niet van zijn gezicht te slaan. Maar aan zijn beheersing zat ook een limiet en de geluiden die hij oh zo graag binnen gehouden had, hield hij niet meer binnen. Ze mocht het wel weten, het was niet alsof het een geheim was dat Ivy ontzettend opwindend was, maar hij wist niet of dat ze buren had. Als ze die had, wisten ze nu in elk geval dat ze Ivy niet alleen sliep. Hij duwde zijn kaken even op elkaar en voelde hoe zijn spieren zich spande en vervolgens weer ontspande. Morgen zouden ze waarschijnlijk wel te horen krijgen of dat ze buren had.

Account verwijderd

schreef:
"Nee, jij doet altijd alles op je luie gemak jij" berispte ze hem. Niet dat ze het erg vond, ze had zelf altijd alle tijd. Ze kuste zijn schouders even en liet haar handen glijden over zijn gespierde lichaam. Oliver was booit chubby geweest, dat was ze zeker. Zij ook niet, zolang ze zixh kon herinneren toch. Als iemand van het team in het begin van Olivers komst had gezegd dat ze het ooit nog zou doen met Oliver, zou ze die persoon voor gek hebben verklaard. Hij was te goed voor haar. Te charmant, te knap, te vriendelijk. "Ik snap niet waaraan ik jou heb te danken" zei ze eerlijk. Ze krulde haar naakte lichaam even tegen hem op en keek hem aan. Even speels nam ze zijn onderlip tussen haar tanden en trok zachtjes. Ze glimlachte om zijn reactie en haar vingers volgden de welvingen van zijn gespierde schouders en rug. Ze bloosde toen hij zei dat hij het zwoor. "Sure.." mompelde ze met een glimlach en rode wangen. Ze voelde zich altijd zo beschaamd in dat soort situaties en ze wist booit wat te zeggen. Het was gewoon apart voor haar. Ze glimlachte toen ze zijn grijns zag op zijn gezicht. "He, waarom zo grijnzen?" Plaagde ze hem. Tevreden keek ze hem aan toen hij zich niet meer kon inhouden en ze keek hem even met een speelse blik aan. Het windde haar ook op om hem zo te zien. Ze kuste zijn volledige lichaam en eindigde weer terug bij zijn welgevormde lippen.

Account verwijderd

schreef:
Het was waar, hij deed altijd alles op zijn gemak. Het was niet per se luiheid, maar hij was gewoon het effectiefst als hij dingen op zijn eigen tempo deed. Ivy leek dat helemaal niet zo erg te vinden, hoewel ze beweerde van wel. Zo raar was het overigens ook niet dat ze dingen op zijn tempo deden, Ivy's tempo was niet bij te houden.
'Dante, waarschijnlijk. Hij wist dat dit eraan kwam.' hij glimlachte even naar haar. Hij had het nog niet verteld, ze wist nog niet dat Dante het had geweten op het moment dat hij besloten had om hierheen te vertrekken. Het stond al vast voor hij Ivy ontmoet had. Wat Dante dan ook gezien had in de toekomst, hij hoopte dat het niet dit was. Een onschuldige kus zou voor hen allemaal een stuk gemakkelijker zijn.
'Gewoon, mag ik niet grijnzen omdat mijn vriendin ontzettend sexy is?' vroeg hij, met tussen alle woorden een korte pauze. Hij zou zijn kans om zoiets te zeggen niet voorbij laten gaan, niet nu hij een goede reden had om haar daarop te complimenteren. Het was haar, alles wat hij zei was waar. Zij geloofde er weinig van, maar hij dacht wel degelijk dat Ivy ontzettend mooi was en hij was niet alleen daarom blij met haar.
Maar hij wist dat hij niet voor eeuwig vol zou houden en hij wist ook dat zij het niet voor eeuwig vol zou houden. Hij liet zijn handen langzaam over haar lichaam glijden en kuste haar lippen, waarna hij nogmaals glimlachte. Hij bekeek haar nog één keer voor hij hun lichamen verenigde en zijn lippen haar hals raakte. Hij ging bijna tergend langzaam, maar alleen om haar te plagen. Ivy's gave maakte Ivy altijd een beetje ongeduldig, maar hij vroeg zich af of ze daar nu iets om gaf. Hij deed zijn best niet eens meer om de geluiden die over zijn lippen gleden tegen te houden, als iemand dichtbij genoeg was om hen te horen, hadden ze hen nu al wel gehoord. En daar tussen kuste hij haar hals en schouders, elk plekje waar hij bij kon.

Account verwijderd

schreef:
Ivy fronste even en glimlachte. "Wist hij dat?" Bracht ze ze moeilijk uit. Ze maakte een zacht geluidje. Hopelijk had Dante dan dit niet gezien, dat zou best wel genant zijn, voor beide kanten. En waarschijnlijk zou hij het liever niet willen zien. Dante had zelf ook een vriendin, zeiden sommigen. Niemand wist het met zekerheid, maar velen vertelden dat ze in een ander kamp zat en dat ze een soort van langeafstandsrelatie hadden met elkaar. Ivy bloosde even en gaf hem een tikje met haar vinger tegen zijn wang. "Oliver" lachte ze zachtjes. Ze wreef zachtjes met haar lichaam tegen hem aan en ging weer met haar lippen naar de zijne. "Hmm, dat weet ik nu dus ook" lachte Ivy zachtjes. Ivy genoot van zijn kussen, zijn aanrakingen, alles. Ze kreunde toen hij in haar binnentrad en kromde haar rug even terwijl ze haar ogen sloot. Haar mond viel een stukje open en de lippen op haar hals maakten haar gek. Ivy hijgde heel erg zachtjes. "O- Oliver" bracht ze amper uit. Shit.. Ze voelde hoe langzaam hij ging. En ze wist dat hij het deed om haar te plagen. Dit zou ze nooit zo lang kunnen volhouden. Ze opende haar benen iets wijder en begroef haar nagels in zijn rug en schouder. Ze bloosde even en sloeg allebei haar benen om zijn middel. "Ohhh" kreunde ze even van genot. De geluidjes die ze maakten, konden ze allebei niet tegenhouden. Het maakte haar niet zoveel uit.

Account verwijderd

schreef:
Hij wist dat hij het niet eeuwig vol zou houden, maar hij stelde het moment zo lang mogelijk uit. Hij wilde hiervan genieten, niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal. Lang geleden dacht hij dat hij dit nooit meer zou doen, dat al zijn interesse verloren was en dat als hij het toch zou doen, het niet zou zijn wat het ooit geweest was. Hij had het mis gehad, maar hij had tijd nodig om dat te verwerken. Ivy maakte hem daadwerkelijk gelukkig en hij hield van haar, het was wel wat het ooit geweest was en hij was wel degelijk in staat geweest over zijn verdriet heen te komen.
Het kostte hem al zijn beheersing om haar te plagen, om zo langzaam te gaan. Hij kon zich niet herinneren dat hij ooit zo'n overweldigend verlangen had gevoeld als nu, dat hij ooit zo graag dichtbij iemand was geweest. Maar dat liet hij niet toe, nog niet. Nog heel even plaagde hij haar, waarna hij zijn lippen tegen haar hals drukte en een kleine blauwe plek veroorzaakte. En toen had hij er wel genoeg van gehad, van het plagen. Hij liet zijn handen langs haar benen op glijden en versnelde toen. Haar tempo zou hij nooit bereiken, maar dat was de bedoeling ook niet. Met de versnelling gleden ook alle geluiden die hij maakte harder over zijn lippen, hij kon er niets aan doen. Hij hijgde zachtjes en de aantal kusjes namen af. Niet expres, maar hij had meer tijd nodig om lucht te halen en het genot maakte het voor hem bijna onmogelijk om nog serieus ergens over na te denken en serieuze handelingen uit te voeren.
De nagels in zijn huid zouden er waarschijnlijk voor zorgen dat hij de komende tijd niet zonder shirt kon trainen, tenzij hij een hoop opmerkingen wilde. Zelfs niet als hij alleen met Derek trainde, die overigens ook op wonderbaarlijke wijze zijn shirt al een poos niet meer uit had getrokken tijdens een training.
'Iv.' haar naam gleed over zijn lippen zonder dat hij dat wilde en heel even was hij blij met hoe kort haar naam was, hij kreeg er waarschijnlijk niet veel meer uit dan één lettergreep. Hij wenste vurig dat Ivy geen buren had of dat ze in elk geval niet hier waren vanavond, het team zou er zeker achter komen als ze wel buren hadden en hij werd liever niet de rest van zijn leven geplaagd met hoe luidruchtig hij eigenlijk was.

Account verwijderd

schreef:
Ze trok een hulpeloos gezicht toen hij haar zo door bleef plagen. Ze wou gewoon zo dicht mogelijk bij hem zijn, zover dat nog mogelijk was. Ze beet even op haar onderlip en sloeg haar ogen smekend naar hem op. Please Ollie. Ze humde heel even zachtjes toen hij aan de huid op haar hals een kus drukte en er een kleine blauwe plek verscheen. Nou ja, ze kon hem niet zien, maar ze wist dat er wel één zou verschijnen. Ze vond het niet erg, al zou ze morgen wel iets anders moeten aandoen met een hogere kraag, of misschien zou een sjaal ook wel werken. Ze hapte even naar adem toen hij plotseling versnelde en een lachje ontsnapte uit haar mond toen ze heel even het bed hoorde kraken. Ze kreunde even hard toen ze voelde hoe hij zich echt in moest houden om het langer te laten. Zelf zou ze zich ook niet lang meer kunnen beheersen. Ze maakte even een geluidje van genot en veegde vlug haar haar uit haar gezicht waarna ze zich weer dicht tegen hem aan klamde en zonder dat ze het besefte zijn rug even krabde en er een rode streep verscheen op zijn huid. Een hele reeks geluidjes kwamen uit haar mond, zonder dat ze het kon tegenhouden. Haar adem klonk gejaagd en ze had moeite let zichzelf te beheersen. Ze had nog geluk dat haar vorige buur was gestopt met het instituut en dat haar andere buur naar een feest was. Haar buur was nog vriendelijk hoor, maar ze had toch liever niet dat ze alles hoorde. Ivy haar mond vormde even een 'o' Ivy glimlachte lichtjes toen ze haar naam hoorde en ging vlug met haar duim even over zijn onderlip. Ze dacht niet dat ze het nog lang zou volhouden. Het was gewoon. . Ze kreunde toen hij gewoon verderging en zijn handen over haar huid streken.

Account verwijderd

schreef:
Als hij al gedacht had dat hij nog zonder shirt rond zou lopen, was die gedachte nu wel verloren. Hij hoefde zijn rug niet te zien om te weten dat er rode krassen op stonden en meerdere afdrukken van haar nagels. Niet dat hij het erg vond, het was maar een shirt, maar hij zou er wel op moeten letten. Misschien moest hij de komende tijd maar wat meer met Derek trainen, Derek zou hem er waarschijnlijk onbewust wel aan herinneren. Hij had er niet eens eerder bij nagedacht dat Derek nooit meer zijn shirt uittrok en dat terwijl de man regelmatig zonder shirt getraind had.
Hoewel hij maar al te graag voor eeuwig door zou kunnen, was dat onmogelijk. Voor hem, maar ook voor haar. En hij wist dat het eindpunt naderde, hoewel hij liever had gehad dat het niet zo was. Hij glimlachte even toen ze met haar duim over zijn onderlip ging. Ivy had de gave om zowel sexy als lief te zijn en hij vond dat waarschijnlijk nog wel het leukst aan haar. Samen met wat andere dingen dan, hij vond een hoop dingen aan haar leuk.
Hij versnelde nog eenmaal, waarna hij zijn eindpunt bereikte. Zijn ademhaling was zwaar en gejaagd en hij duwde zijn kaken op elkaar om niet te luid te zijn, hij had nog altijd geen zin om dingen terug te horen van haar buren en hij had al helemaal geen zin in het team dat daar alles over wist.
Uitgeput rolde hij naast haar en voor heel even sloot hij zijn ogen, ze hadden uitgebreid hun tijd genomen en het was vrij vermoeiend. Dat was het wel waard, hij zou het waarschijnlijk nog doen als hij ontzettend moe was en slaap nodig had. Zijn ademhaling had hij al vrij snel weer onder controle, waarna hij naar Ivy keek.
'Het is maar goed dat de rest van het team ver weg in andere kamers slaapt.' mompelde hij, waarna hij even glimlachte. Zijn blik gleed naar Baylor, die uitgeput tussen hun kleren lag te slapen.
'Ik denk dat ik voorlopig mijn shirt maar aan moet houden.' een lichte grijns speelde rond zijn lippen, hij kon voelen dat hij de komende tijd een shirt nodig had.

Account verwijderd

schreef:
Ivy beet hard op haar onderlip om de geluiden te smoren toen hij harder en sneller ging. Haar lichaam bewoog op hetzelfde ritme en sloeg even haar hoofd achterover. Ze voelde het einde al snel naderen en voelde het tintelen al beginnen in haar onderbruik. Haar adem kon ze niet meer onder controle houden, evenmin haar hartslag. Al snel voelde ze hoe hij toegaf, waarna zij bijna direct erna. Ze vloekte even en een reeks geluiden vielen uit haar mond. Een kreun ontsnapte uit haar mond terwijl Oliver nog een paar keer doorstootte. Ze hijgde nog even zachtjes en veegde wat haar uit haar gezicht toen hij van haar afrolde. Ze moest toch nog wel even bekomen van het hele gebeuren. Ivy glimlachte terug en kroop helemaal onder haar deken. "Hmm ja" mompelde ze nog even verward. Hij had gelijk, ze hadden echt geluk dat Jason veel verder woonde. Ivy hedacht zich plotseling iets. 'He Ollie, waarom gaan we eigenlijk nooit naar jouw kamer?" Vroeg ze terwijl ze haar hoofd op zijn borstkas legde en haar ogen even sloot. Ze liet haar vingers nog even langs zijn wang glijden. "Sorry" zei ze met een schaapachtige glimlach. "Misschien moet ik maar eens mijn nagels knippen" lachte ze even. Ze kroop tegen hem aan en legde het grote witte deken wat beter. Misschien zou ze morgen wel even haar lakens en hoes moeten verversen, ze wou liever niet dat iemand een vreemde witte vlek opmerkte. Ivy gaapte zachtjes.

Account verwijderd

schreef:
Zijn kamer was waarschijnlijk dichterbij de rest, maar zelfs dan was het nog even lopen. En hij had in elk geval geen buren, dat was een voordeel. De laatste keer dat hij het gecheckt had, had hij in elk geval geen buren gehad. Hij trok de dekens over hem heen en keek toen naar Ivy, waarna hij even glimlachte.
'Omdat mijn kamer niet leuk is, ik heb niet veel meer dan de spullen die er al stonden toen ik aan kwam.' mompelde hij. Hij sloeg zijn armen om haar heen en tekende wat afwezig figuurtjes op haar schouder. Zijn kamer was hetzelfde als die van haar, maar zij had zo veel meer dan hij. Nu was zij er ook een stukje langer, maar hij wist gewoon niet wat hij ermee moest doen. De eerste paar weken was hij drukker geweest met zijn weg vinden in het instituut en tegenwoordig sliep hij hier.
'We kunnen best eens naar mijn kamer, maar het is niet zo anders als een kamer waar niemand in woont.' hij keek even naar haar. Hij had wel de foto van hen op zijn bureau staan, maar veel meer was er niet te vinden. Op kleren na natuurlijk, maar veel meer vond je er gewoon niet. Hij vond het niet erg, hij was er nu toch nooit en daarvoor kwam hij er alleen als hij sliep. Voor hun relatie had hij ook al een hoop tijd met haar besteed en als zij er niet was, was hij wel bij iemand anders te vinden.
'Misschien.' hij kon het niet echt beoordelen, hij had ook weinig verstand van nagels. En hij had zijn rug niet gezien, misschien zou hij morgen kijken hoe het ervoor staan. Hij gaapte en keek naar zijn vingers, die nog altijd figuurtjes op haar schouder tekenden. Hij was vermoeid en in gedachten verzonken. Het was vreemd voor hem om met een ander te zijn, het was niet vreemd om met haar te zijn, het was vreemd om te weten dat hij zich over alles heen gezet had en klaar was om met een ander te zijn. Hij voelde zich er helemaal niet slecht over, maar hij moest het wel verwerken. Hij duwde een kus tegen haar haar en liet zijn vingers kort door haar haar glijden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even en haar ogen volgden zijn vingers die figuurtjes tekenden op haar schouder. "Wel, ik vind dat we je kamer eens moeten decoreren.." fluisterde ze zachtjes. "Als mijn buur terugkomt, kunnen we dan naar jouw kamer verhuizen" glimlachte ze. Het zou wel fijn zijn mochten ze zijn kamer wat opfleuren. Misschien konden ze het samen wel doen, als hij daarin zin had. "Dan kan je je geld ook gebruiken voor meubels in plaats van mij te verwennen" plaagde ze hem. "Maar dan laten we Suzan niet helpen, ze is hartstikke rommelig" grijndte ze. Ze streelde zijn haren. "He, weet je, ik weet sommige kleine dingen van je niet, en eigenlijk ben ik best wel nieuwsgierig" glimlachte ze. Oliver en zij hadden nooit echt domme vragen gesteld over elkaar, en Ivy zou het wel eens grappig vinden om dat te weten. Ze glimlachte even. "Bijvoorbeeld, wat is je lievelingskleur?" Ivy dacht zelf even na. "Van mij zwart, wit of grijs, en als dat niet meetelt als kleur dan kies ik voor babyblauw" glimlachte ze. Ze gaapte even. "En ik weet ook niet wie je celebrity crush is, dat is belangrijk, dan weet ik voor wie ik moet oppassen" lachte ze zachtjes. Ze had zelf nog niet echt een crush gehad op iemand, al moest ze wel toegeven dat ze Jared Leto wel knap vond. Hij had ook iets wat veel mannen niet hadden, en dat vond ze ook terug in Oliver. Het was een soort charme, hoe ze omgingen met andere personen. Ivy geeuwde even en glimlachte toen ze Baylor pas dan zag liggen. "Hmm" Ze keek Oliver weer aan. "He, trouwens, ik kan ook niet in mijn topje trainen, met die zuigplek" Ze tikte hem speels tegen zijn lippen en glimlachte. Ze was best wel vermoeid, maar zehad toch het verlangen om nog wat met hem te praten voordat ze in slaap vielen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld