ORPG met Shiri - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG met Shiri

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke wachtte met het inslaan van zijn straat tot zijn gezicht zijn eigen kleur terughad. Onderweg was hij even gestopt. Zijn hard was te keer gegaan en even was hij bang dat hij ter plekke een hartaanval zou krijgen. Uiteindelijk was zijn hartslag weer redelijk normaal geworden en was hij doorgelopen. Thuis had hij geen woord tegen zijn vader gezegd en na het eten was hij naar boven gegaan, waar hij Emmanuelle flink aaide. De kat wist niet waar ze alle liefde ineens aan te danken had, maar rolde zich tevreden tegen hem op.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Het was inmiddels een week later en, zoals beloofd, was Lynn naar Ralph gegaan. Toen ze aan kwam zetten met krukken had hij even verbaasd opgekeken, maar zijn opgeluchte gevoel was sterker. Ze hadden lang gepraat. Over Jay voornamelijk, maar ook nog even over Duke.
'Hij lijkt op hem,' zei Ralph. 'Fragiel maar koppig. Is dat het type waar je op valt?' Lynn grinnikte, waarop Ralph op zijn beurt glimlachte. 'Je ziet er een stuk beter uit, weet je dat?' Ralph wist heel zeker dat dit door Duke kwam. Hij wist niet wat er was gebeurd, maar ze had Lynn in het afgelopen jaar nog nooit zo zien stralen. Het was even alsof de 'oude Lynn" weer terug was. 'Ik mis hem nog steeds,' zei Lynn plots. 'En ik weet dat hij op Jay lijkt. Maar Duke is Jay niet.' Lynn keek even naar Ralph. 'Jay is niet te vervangen en hetzelfde geld voor Duke.' Met die woorden stond ze op, terwijl Ralph hetzelfde deed, en gaf ze hem een knuffel. Ze was blij dat ze toch even was langsgekomen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke was eerder de deur uit dan zijn vader. Hij had zijn jas hoog duxhtgeritst en stak zijn handen diep in zijn zakken. Het leek steeds kouder te worden buiten. Hij onderdrukte de neiging sneller te lopen dan normaal. Hij had er zin in, merkte hij.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn was na haar ontmoeting met Ralph weer weggegaan, aangezien ze toch nog kon trainen. Ze vond het wel jammer, ze had graag weer eens met Duke getraind. Nadat hij van de week langs was geweest hadden ze elkaar niet meer gezien en daar baalde ze enorm van. Misschien zou ze 'm vanmiddag weer eens bellen? Dan kon hij langskomen na zijn training... Ja, dat klonk als een idee. Lynn moest al glimlachen alleen van het idee dat ze hem vandaag zou kunnen zien. Ze wilde net die ene straat in strompelen, toen ze een bekende stem achter zich hoorde. Het gaf haar de rillingen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
De twee vrienden van de man die Duke een paar rake klappen verkocht had, hadden Lynn gespot. "Dát is nog eens een bekend gezicht." Eén van de mannen kwam achter haar staan, de ander voor haar. Deze tweede pakte Lynn bij haar kin en dwong haar naar hem te kijken. "Dat is even geleden."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn wilde haar krukken weggooien en wegrennen, maar ze stond aan de grond vastgenageld. Deze straat was verdoemd, wist ze inmiddels. Ze kon zichzelf voelen trillen van zowel angst als woede. Deze woede was deels gericht op haarzelf, op haar 'niet kunnen' van het moment. Ze wilde de man schoppen, ze wilde weer wegrennen, maar ze kon niets. 'Laat me los...' siste ze. Ze wist zeker dat het niet zou werken, maar ze kon het proberen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
De man grijnsde en keek zijn vriend aan. "Hoor je dat?" Hij lachte vals. "Of anders wat?" De eerste man kwam nu naast zijn vriend staan. Hij bekeek haar even van top tot teen. "Zo'n trap gaat je niet weer lukken, gok ik."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn beet hard op haar lip. Ze wist dat zij gelijk hadden, maar ze had zo graag gewild dat het niet zo was. Alsjeblieft, iemand... Het was allemaal maar hopen. Die hoop verdween al snel op het moment dat haar krukken werden omgetrapt, waardoor ze haar laatste steun verloor. Het zorgde er daarnaast voor dat haar geblesseerde knie op slot kwam te staan. Iemand... Duke!

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
De mannen lachten. "Zo hulpeloos ben je toch leuker." Zei de eerste man. Zijn vriend gaf Lynn aan flinke klap in haar gezicht. Daarna pakte hij haar gezicht wederom hardhandig vast. Grijnzend keek hij haar aan. "Een stúk leuker."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
De klap in haar gezicht deed pijn, heel veel pijn. Zou dit ook zijn geweest wat Duke had gevoeld? Toen de man haar weer bij haar gezicht pakte, spuugde zij in het zijne. 'Ik zou wat veranderen aan jouw definitie van "leuk" dan,' snauwde ze. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan, maar dat deden de mannen al voor haar. Net zoals haar maag, zij en waardoor ze uiteindelijk op de grond viel, haar knie. Ze meende dat ze iets hoorde kraken, maar ze was als goed als weg. Ze voelde nog een paar tintelingen, misschien nog van de klappen die de mannen aan het uitdelen waren, maar veel voelde ze er niet meer van. Gelukkig.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke had toch iets sneller gelopen dan normaal. Hij sloeg de hoek om, de steeg in en... Schrok zich een ongeluk. In elkaar gedoken, midden in de steeg lag Lynn. Hij gooide zijn tas aan de kant en ging naast haar zitten. Voorzichtig legde hij haar op haar zij en zocht met zijn ene hand naar een hartsslag, terwijl hij met zijn ander hand het alarmnummer intoetste. Opgelucht constateerde hij een hartslag, maar ze was er slecht aan toe. Duke klopte een paar keer op Lynn's wang, in de hoop haar bij bewustzijn te brengen, maar het was een verloren zaak. Toen aan de andere kant van de lijn opgenomen werd was hij bijna in paniek. Naderhand kon hij zich amper herrinneren of wat hij zei ook maar enige logica bevatte. Toen hij weer ophing begon het ergste; het wachten. Hij hield Lynn's pols in de gaten, pakte haar bij haar schouders, schreeuwde op een gegeven moment tegen haar. Hij was kwaad. Hij was machteloos.
Toen hulp endelijk arriveerde moesten ze Duke bijna bij Lynn vandaan slepen. Een agent had hem apartgenomen en wat vragen gesteld, maar ze waren allenaak langs Duke heengegaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Een vaag gepiep maakte Lynn langzaamaan wakker. Haar hoofd deed pijn, net zoals eigenlijk bijna alles aan haar lichaam. Hoe ze aan deze pijn was gekomen wist ze niet, maar of ze het wilde weten... daar was ze ook nog niet helemaal over uit. Langzaamaan gingen haar ogen, maar haar beeld was wazig. Ergens in de zogenaamde verte zag ze een blond figuur staan. 'Jay...?' kreunde ze. Haar ogen sloten weer even, maar wanneer ze deze weer open deed had ze iets meer focus. Nog niet genoeg om de persoon te kunnen herkennen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Duke was na een hoop vragen waar hij geen antwoord op had naar het ziekenhuis gebracht. Er was een agent met hem mee naar boven gegaan, naar Lynn's kamer. De agent was voor de deur gaan zitten lezen, maar Duke was naar binnen gegaan. Eerst had hij een tijd in een strakke lijn door de kamer gelopen. Hij was heel even gaan zitten en nu stond hij naast Lynn's bed. Toen ze eindelijk haar ogen opende slaakte hij bijna opgelucht een zucht. Hij fronste toen ze een verkeerde naam noemde en zei toen zacht: "Nee, Duke."

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Lynn fronste even. Duke? Ze kende helemaal geen Duke... Haar afwezige hoofd legde de connectie dat het dan wel een arts zou zijn. 'Waarom ben ik hier?' vroeg ze. Haar zicht begon zich langzaamaan weer te herstellen, waardoor ze nu wat kenmerken van het gezicht van de persoon kon zien. 'Ik bedoel, ik neem aan dat u dat me kan vertellen.'

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
De moed zakte Duke in de schoenen. U? Dit kon niet. Dit mocht niet. "Lynn... Wil je even diep nadenken...? Duke... Zegt dat ne hememaal niks?" Hij beet op zijn wang. Hij was bang voor het anwoord.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld