Duchess schreef:
Faelar trok zijn wenkbrauwen naar Dayla op. 'Wilde jij rennen in die jurk?' Hij knikte nog een laatste keer naar Nieven. Hij liep terug naar het altaar, Dayla in zijn armen en stond daar stil. Even liet hij de tijd weer lopen. Lang genoeg om grijnzend te zeggen: 'Dan gaan wij er maar vandoor, of niet?' Hij was even stil. 'Niet dat het uitmaakt wat jij daarvan vindt.' Hij zette zijn magie gelijk weer in werking, waardoor iedereen - inclusief Nieven- weer kort stilstond. 'Dan gaan we er maar vandoor,' herhaalde hij zacht.
Het was vreemd door een stilstaande wereld te rennen. Bladeren hingen doodstil aan de bomen, mensen stonden stil in de meest bizarre posities en op een gegeven moment kwamen ze zelf langs confetti dat stil in de lucht hing. Toen hij het idee had ver genoeg te zijn en ze de stad uitwaren, verbrak Faelar zijn spreuk en keerde de tijd en beweging naar de wereld terug.