Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Auloire

Account verwijderd

schreef:
Ivy pruillipte even. "Je kent me, ik ben altijd nerveus voor de kleinste dingen" lachte ze. "En ik weet dat je mijn vragen altijd zal proberen te antwoorden, zo ben jij " Ze glimlachte even. Het was ongelooflijk hoeveel hij voor haar deed. Ze aarzelde even en dacht na. "Nou ja, het was het eerste jaar nadat mijn ouders waren gestorven en ik wou expres doen wat zij graag zouden willen dat ik deed, en dat was een belangrijke job als arts ofzo, maar ik had meer interesse in deze plek hier" legde ze uit. "Ik voelde ma altijd gigantisch schuldig omdat ik deed wat zij niet hadden uitgedacht voor mij" Ze schudde haar hoofd. "Ik had moeten inzien dat ze gewoon zouden willen dat ik gelukkig was" Ivy fronste even en keek hem aan. "Ja, Derek let altijd enorm op me, bij alle feestjes, hij was soort van een oudere broer voor me toen Al er niet was, Alistair is hem ook wel dankbaar" Ze knikte even. Jason en Suzan geloofden altijd al dat ze zou doen wat het beste voor haar was, maar daar vertrouwde Ivy niet echt op. Ivy glimlachte even. "Maar dat is nu al soort van gedaan, ik drink niet meer en probeer er ook op te letten" legde ze uit. Ivy schudde haar hoofd zachtjes. "Momenteel niet nee" zei ze met een glimlach. "Als ik nog op een vraag kom, laat ik het je wel weten" lachte ze even. Ze nam Baylor vast en knuffelde hem even. "Oliver, valt het echt zo hard op dat ik soms nogal pieker?" vroeg ze met een nieuwsgierige blik. Ze vond het wel vreemd, ze dacht altijd dat ze het goed verborgen hield voor iedereen. De anderen zeiden er nooit iets over. Ze liep naar de koelkast en nam er een cola uit. "Wil je ook?" Ze keek hem vragend aan en wierp hem een blikje toe. Ze gaapte even zachtjes en maakte haar bed wat beter op.

Account verwijderd

schreef:
'Maar dat is niet nodig, je redt je altijd overal prima uit. Je was ook nerveus voor mijn ouders en ze hielden van je.' zijn ouders waren dol op haar, maar dat was geen verrassing voor hem. Hij hield van haar en zijn ouders zouden dus ook van haar houden, ze waren niet kritisch als het ging om de vrouw van wie hij hield. Zo lang hij gelukkig was, waren zij dat ook. Zijn ouders waren ook geen perfecte match geweest, hun ouders hadden hun relatie niet goedgekeurd en ze hadden wel eens verteld over de problemen die dat met zich meebracht. Zijn ouders zouden hem dat nooit aan doen, tenzij ze daadwerkelijk dachten dat er echt iets mis was.
'Ik snap het. Maar ik weet zeker dat je ouders het helemaal niet erg vinden, ik weet zeker dat je ouders gewoon wilden dat je gelukkig was en ze dachten dat dat je gelukkig zou maken.' hij liet zijn vingertoppen zacht over haar wang glijden en glimlachte toen. Hij was blij met haar, zelfs op momenten als deze. Het maakte hem niet uit dat ze niet perfect was, dat was niemand. Hij hield zelfs van imperfecties als dezen, als haar onzekerheid. Zo lang ze erover konden praten, hadden ze geen probleem.
'Nee, niet echt. Ik snap dat de rest het niet ziet. Maar de rest zijn slechts vrienden, ik hoor beter op te letten dan hen.' hij had altijd meer aandacht voor haar dan de rest, maar hij vond dat dat hoorde. Hij wilde haar gelukkig zien, dus moest hij het ook zien als ze dat niet was.
'Maar ik heb meer dan genoeg gehad Joel. Ik kan me niet voorstellen dat hij wel goed voor je was toen jullie nog samen waren.' mompelde hij, waarna hij een slok van zijn cola nam. Hij had al genoeg gehad van Joel, maar het werd alleen maar erger. De man maakte haar onzeker en hij had er een hekel aan. Hij wist wel dat Joel haar alleen maar onzeker maakte om hen uit elkaar te krijgen, maar hij maakte haar nog altijd onzeker.
'Als je ooit bij me weggaat, beloof me dan alsjeblieft dat je niet naar hem gaat.' hij keek naar haar. Joel maakte hem misselijk en de manier waarop hij naar Ivy keek stond hem niet aan. Zelfs hij zou nooit zo naar Ivy kijken en dat terwijl ze een relatie hadden.

Account verwijderd

schreef:
Ivy bloosde even en keek hem aan. "Ik red me niet altijd overal uit" protesteerde ze even. "In tegenstelling tot wat jij denkt, ben ik geen wonderkind" lachte ze. Ivy knikte en zuchtte. "Ik hoop dat ze het niet erg vinden" gaf ze toe. Ze hapte even speels naar zijn vingers en schonk hem een speelse glimlach. Ze luisterde naar hem en lachte even. "Hmmm, dus eigenlijk ben je me constant aan het inspecteren, dat ga ik onthouden" plaagde ze hem. Ze vond het wel lief, dat hij het opmerkte wanneer ze zich niet zo op haar gemak voelde of haarzelf niet was. Het betekende dat hij ook wel om haar gaf. Tot nu toe had ze hem nog nooit echt ongelukkig gezien, maar goed ook. Ze schudde haar hoofd even toen hij begon over Joel en klikte haar blikje open. "Joel is een ass" mompelde ze even met een frons. "Maar hij was nogal beschermend toen ik nogal kwetsbaar was, ik denk dat dat wel iets wat waar ik een zwak voor heb, vooral in die tijd" gaf ze toe. Ze dacht even na. "Maar gelukkig ben ik veranderd, stel je voor dat ik nu nog met hem zou zijn" Ze grimaste even en leunde met haar hoofd op zijn schouder. Ivy keek hem beledigd aan toen hij begon over het weggaan bij hem. "He Ollie, voor de duidelijkheid, ik ben nu niet bepaald van plan van je weg te gaan en ik ben ook nog bij mijn volle verstand" Ze drukte een kus op zijn lippen. "Ik weiger terug te gaan naar die tijd, trouwens, zelfs als ze me dwongen zou ik niet teruggaan naar hem" stelde ze hem gerust. Ze was nu niet bepaald enthousiast bij het idee van een relatie terug te beginnen met Joel. "Maar eerlijk? Ik denk dat je één van mijn eerste exen, Alex, wel nog zou mogen, hij is een beetje een Derek type en we komen best wel goed overeen vandaag de dag" begon ze. "Hij werkt als onderzoeker in een lab voor gevaarlijke stoffen ergens in een afgelegen gebied in Groenland" Ze keek Oliver aan.

Account verwijderd

schreef:
Ze had gelijk, hij inspecteerde haar constant. Niet als het niet nodig was, maar op moment waarvan hij wist dat ze er een mening over had, bekeek hij haar. Het was de beste manier om te zien hoe ze zich bij dingen voelde, of dat ze gelukkig was of niet. Hij vond het belangrijk dat ze gelukkig was, dan voelde hij zich ook beter.
'Misschien.' mompelde hij. Hij kon zich er weinig bij voorstellen, Joel leek hem niet de man om iets te doen zonder dat hij daar iets voor terug kreeg. Waarschijnlijk kreeg hij er ook iets voor terug, maar had Ivy dat gewoon niet door. Een zucht gleed over zijn lippen en hij liet zijn blik even door de kamer glijden. Hij was blij dat hij hier was met haar, dat ze ook eens tijd hadden om gewoon te praten en te zitten. Over het algemeen hadden ze niet zo heel veel tijd om te praten, er waren vaak mensen bij of ze hoorden iets anders te doen dan praten.
'Ik zou het echt niet aan kunnen als je nu nog met hem zou zijn. Jason heeft wel het een en ander verteld en ik zou het waarschijnlijk echt niet aan kunnen om jou constant te zien vertrekken met hem. Het idee maakt me al misselijk, eigenlijk.' mopperde hij. Jason had verteld dat Joel maar al te graag alleen was met Ivy en dat het hem weinig uitmaakte of dat Ivy met het team was. Zelfs voor Jason was het te veel van het goede geweest en hij wist dat Jason die grens toch niet snel bereikte. Hij wilde daar overigens ook niet eens over nadenken, hij wilde zich niet voorstellen dat Ivy eens met Joel geweest was.
'Ik weet wel dat je het niet van plan bent.' hij glimlachte even. Hij wist ook dat ze bij hem wilde blijven, maar als ze ooit toch bij hem weg zou gaan, zou hij het niet aankunnen als ze naar Joel ging. Iedereen op hem na. Hij zou waarschijnlijk persoonlijk een einde aan die relatie maken en hij ruïneerde liever geen relaties.
'Dan mag ik hem vast wel, ja.' beaamde hij, waarna hij een kus tegen haar lippen duwde. Maar deze keer had hij geen zin in kort of haastig, hij wilde alle tijd nemen nu ze alle tijd hadden. Ze hadden vandaag geen afspraken meer staan, ze hoefden niet te haasten nu.

Account verwijderd

schreef:
Ivy knikte even kort en gaf hem een por toen hij zuchtte. "Niet zuchten jij, dat is mijn job" grapte ze. Ivy zuchtte best wel vaak als ze erover nadacht, het was gewoon iets dat ze wel af en toe deed. "Wel, dan ben ik even blij dat ik iets met jou heb in plaats van met hem" Ze schonk hem een glimlach. "Wat heeft Jason precies verteld?" vroeg ze met een frons. "Heeft hij weer lopen roddelen?" vroeg ze met een opgetrokken wenkbrauw. Het waren niet echt Jasons problemen. Ze vond dat hij er maar niet te veel over moest vertellen. Ze had geweten in die tijd dat Jason hem niet mocht. Ze knuffelde hem toen hij zei dat het hem misselijk maakte. "Ik denk niet dat het ook moet aankunnen, aangezien ik het toch nooit zal doen" Ze schudde haar hoofd even en volgde met haar vinger even zijn bovenlip toen hij glimlachte. "Ik vind het leuker als je glimlacht, je hebt een leuke glimlach" zei ze random. Ze vond het niet eens erg dat ze er wat uitflapte, hij was het vast al gewend. Ivy glimlachte tevreden toen Oliver zei dat hij Alex vast wel zou mogen, misschien moest ze hen maar eens voorstellen aan elkaar. Zou nog interessant kunnen worden. Ze haalde een hand door zijn haren en kuste hem rustig terug. Ze hadden eens wat tijd om dit te doen en ze wou er eens echt van geniet. Haar ene hand plaatste ze op zijn borstkas. Ze liet even zijn lippen los en drukte een paar aparte kusjes op zijn lippen. "Heeft zij je ooit verteld dat je een supergoede kusser bent? Want ik begin steeds meer te denken dat dat ook nog een gave is van je" zei ze met een glimlach. Ze zoende hem weer en verplaatste zijn handen naar haar rug.

Account verwijderd

schreef:
Jason zou het waarschijnlijk niet erg vinden als hij vertelde wat hij gezegd had, maar hij besloot het er maar niet uitgebreid over te hebben. Niet alleen omdat het zijn minst favoriete onderwerp was om over te praten, maar ook omdat hij het gewoon helemaal niet wilde weten. Jason had hem al meer dan genoeg verteld, hij hoefde zeker de details niet. Zo lang Ivy er niet mee zat, zouden ze het er ook niet over hebben.
Normaal gesproken waren ze vrij gehaast, geen tijd nemend voor wat dan ook. Wat overigens ook niet zo raar was, gezien het drukke leven dat ze hadden. Hij genoot ook van de korte kusjes, van de kussen in het voorbijgaan en de kussen als ze heel iets anders zouden moeten doen. Ook als ze met de rest waren, waren hun kussen kort. Niet omdat hij zich ongemakkelijk voelde bij de rest, maar ze konden wel opmerkingen verwachten als ze hun tijd ervoor namen. Misschien moesten ze weer eens op een date gaan, maar dan met Jules, Elise, Derek en Suzan erbij. Dat zou waarschijnlijk best leuk zijn, het werd toch tijd dat Suzan en Jules hun relatie eens een naam gaven.
'Nee, maar ik zal het onthouden.' hij grinnikte even en keek kort naar haar. Hij zoende haar graag, dus hij had er helemaal geen problemen mee dat ze haar lippen opnieuw tegen de zijne drukte. Hij liet haar zijn handen verplaatsen en glimlachte even. Hij trok haar iets dichter naar zich toe.
'Ik denk al aan een gelegenheid voor jou om de jurk van Jason te dragen sinds hij het aan je gaf, maar ik kan niets bedenken.' mompelde hij, toen hij even haar lippen liet gaan. Hij had niet gelogen toen hij had gezegd dat hij haar graag in die jurk zou zien. Maar het was geen jurk die ze hier zou kunnen dragen en het was al helemaal geen jurk om te dragen tijdens het uitgaan.
'Over kleding gesproken, misschien moet ik je shirts en truien maar eens passen.' hij drukte nog enkele kusjes tegen haar lippen en kwam toen overeind, waarna hij de diverse shirts en truien uit haar kost trok en ze even bekeek. Ze had maar drie van zijn shirts verpest, maar ze had hem er veel meer terug gegeven. Hij lachte even, ze had in elk geval een keer iets voor hem kunnen kopen.
'Het betekent wel dat je me zonder shirt gaat zien, kun je dat aan?' hij grijnsde even en trok toen zijn shirt over zijn hoofd, waarna hij het eerste shirt van de stapel pakte en dat aan trok.

Account verwijderd

schreef:
Ivy glimlachte even en liet hem los om hem lachend aan te kijken. "Oh ja? Misschien zie je me wel nooit met die jurk aan" grapte ze terwijl ze haar kast opendeed en de jurk even bekeek. "We kunnen ook nog altijd naar een saai gala gaan ofzo?" voegde ze er met een grijns aan toe. "Ik doe hem wel een andere keer voor je aan, maar je moet beloven dat je geen foto's ervan trekt" waarschuwde ze hem. "Anders laat Jason me nooit meer met rust" lachte ze. Ivy drukte nog een vlugge kus op zijn lippen en drukte. Ze lachte toen hij daarna nog enkele kusjes terugdrukte en knikte. "Ga je gang" Ivy ging op haar bed liggen en lachte even. "Oh oh, ik denk niet dat ik dat aan kan cutiepie" grijnste ze even speels. Ze bekeek hem even goed in de seconden dat zijn shirt af was en knikte goedkeurend bij het shirt dat hij aantrok. "Ik vind nog steeds dat wit, zwart en grijs goed bij je passen" zei ze eerlijk. Ivy stak haar tong naar hem uit en dacht even na. "Wel, achter de volgende missie is er altijd een feest, dus misschien kan ik die jurk daar wel aandoen, ik moet je wel waarschuwen, er zijn best wel veel mensen daar" waarschuwde ze hem. Achter elke geslaagde missie was er wel een feest, afhankelijk hoe groot de missie was. Bij Alistairs terugkeer was dat weer eens een uitzonderlijk iets, gala's werden niet zo vaak gehouden, alleen maar als het echt heel erg speciaal was. Ivy keurde zijn shirts en schudde haar hoofd toen hij een donkergroene pull aantrok. "Nope, die ga ik terugbrengen" Ze fronste even. Ze vond hem niet echt mooi staan bij Oliver. Ze zou het toch houden bij donkerdere kleuren en wit.

Account verwijderd

schreef:
'Jij straft mij wel erg graag hè.' merkte hij lachend op. Eerst de pashokjes en nu de jurk. Hij zou haar waarschijnlijk toch wel overtuigen van het dragen van de jurk, al was het maar voor heel even en alleen in deze kamer. Dat zou hij niet erg vinden, het maakte hem niet zo veel uit waar ze de jurk zou dragen, hij was ook tevreden als ze hem hier droeg.
'Als ik foto's neem, zou Jason daar echt nooit achter komen hoor.' hij glimlachte even en trok het volgende shirt aan. Hij vond alle shirts wel prima, hij gaf niet heel veel om kleren. Nu hij erover nadacht, zijn uiterlijk in het algemeen vond hij onbelangrijk.
'Bij nader inzien, draag die jurk maar gewoon niet, nooit. Niet naar een feest of iets anders, ik weet zeker dat ik niet op kan tegen alle mannen die dan geïnteresseerd zullen zijn.' hij lachte even zacht en wisselde nog enkele keren van shirt. Het was geen vraag of dat mannen geïnteresseerd zouden zijn als ze die jurk droeg, het was niet echt verhullend en hoewel hij haar volledig vertrouwde, had hij niet heel veel zin in een avond waarop iedereen naar Ivy staarde. Hij vond haar ook mooi in een andere jurk en hij zou geen ongemakkelijk krijgen van iedereen die naar Ivy staarde.
'Goed, dan heb ik nog ongeveer tien andere shirts om te dragen de komende tijd. Ik snap niet waarom je zo veel shirts moest kopen terwijl je er maar drie verpest hebt. Ik kon die shirts wel missen.' zei hij, waarna hij weer zijn eerste shirt aantrok en alles terug legde. Het was wel een lief gebaar. Hij plofte weer naast haar op bed en sloeg allebei zijn armen om haar heen, hij verborg zijn gezicht in haar haar. Ivy rook altijd lekker, hij hield van haar geur.
'Nu we zo veel tijd hebben, weet ik ineens niet meer wat we kunnen doen.' gaf hij toe. Normaal hadden ze het zo druk, dat ze niets konden doen. Nu ze het niet druk hadden, wist hij ineens niet meer wat hij wilde doen.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en gaf hem een por. "Ehe, jou straffen is best wel leuk" lachte ze. "Maar uiteindelijk win jij altijd" Ivy rolde met haar ogen en lachte toen hij begon over de foto's. Ze sprong even op en nam de jurk uit de kast. "Ik ga hem misschien nu wel even passen, als ik er niet in pas, kan hij meteen in de vuilbak" lachte ze. Ivy keek naar zijn shirts en lachte om wat hij zei. Ze trok hem zachtjes naar hem toe toen hij zei dat hij niet tegen de andere mannen op zou kunnen. "Tuurlijk kan je wel tegen die mannen op, jij kan tegen alle mannen op" protesteerde ze met een glimlach. Ze drukte een kus op zijn lippen en liet hem dan weer los. Ze legde de jurk over haar arm en schudde met haar hoofd. "Wel, ik vind dat het mooie shirts zijn" protesteerde ze. Ze lachte even om zijn gezicht en kroop tegen hem aan. Ze had de jurk weer aan de kant gelegd, ze was veel te lui om hem te passen. Misschien later wel eens. Ivy gaf hem een paar porren in zijn buik, hij had jammer genoeg geen kietels, in tegenstelling tot haar... Het was één van haar grootste zwaktes, ze kon meestal niet ophouden met te lachen wanneer er iemand haar begon te kietelen, en meestal eindigde ze in de tranen van het lachen. Ivy gniffelde even. "Dan hebben we eens wat vrije tijd, en dan weten we weer niet wat te doen met die vrije tijd" lachte ze. Ivy kuste zijn hals even en gaf hem een stoot, waardoor hij bijna van het bed viel. Baylor keek enthousiast op bij het teken van beweging en een giechel ontsnapte uit haar mond. "Maar dat maakt mij niets uit, ik kan je wel wat pesten in deze oh zo gezellige rustige momentjes" grapte ze.

Account verwijderd

schreef:
Haar straffen vielen altijd wel mee, hoewel hij ze liever niet had. Hij zag haar liever wel in een jurk en hij keek ook graag naar haar als ze zich omkleedde. Stiekem keek hij ook wel eens, hoewel ze er meestal voor zorgde dat ze het buiten zijn zicht deed. Ze ging of naar de badkamer, of ze deed het voor hij wakker werd. Jammer voor hem, maar hij had er ook geen kritiek op. Hij kon zich er ergens ook wel iets bij voorstellen, hoewel hij lang niet zo veel moeite deed om zich buiten haar zicht om te kleden.
'Oh ja, zelfs tegen je Jared Leto. Maar dan nog vind ik het niet leuk om alle mannen naar je te zien staren.' gaf hij toe. Hij was niet eens jaloers, maar hij voelde zich er gewoon niet volledig op zijn gemak bij. Hij wist niet wat het precies was, maar hij voelde zich er in elk geval niet helemaal gemakkelijk bij.
'Dat is toch een duidelijk teken dat we wat meer vrije tijd zouden moeten hebben. We zijn nog niet eens op een kwart van ons leven en we weten nu al niet meer wat we met vrije tijd moeten doen.' zei hij, waarna hij glimlachte. Hij vond liggen ook niet erg, sinds hij dat ook bijna nooit kon doen. Normale mensen zouden er waarschijnlijk al snel genoeg van krijgen, maar hij kreeg er nooit echt de kans voor en genoot er dus van als hij dat eens wel kon. Ze zouden natuurlijk ook gewoon weer op stap kunnen gaan, maar ze waren met haar verjaardag ook al op stap gegaan en hij vond het niet erg om ook eens een dagje saai niets te doen.
'Dat dacht ik niet.' zei hij lachend, toen ze hem bijna van het bed af duwde en ze over pesten begon. Hij had niets aan zijn gave, maar hij bleef we sterker dan zij. Hij drukte even een kus op haar lippen en draaide zich toen op zijn rug, waarna hij naar het plafond keek.
'Weet je dat het plafond het enige rustige deel aan je kamer is?' hij keek even opzij naar haar. Overal in haar kamer lagen en hingen dingen, behalve op het plafond. Hij glimlachte even, hij wachtte nog altijd op het moment dat zelfs haar plafond niet meer veilig was voor haar. Hij vond de rust niet erg, ze hadden weinig rust. Als ze rust hadden, sliepen ze. Vandaag was een uitzonderlijk rustige dag en hij genoot er nu al van.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en deed alsof ze nadacht. "Wel, misschien kan je net niet op tegen Jared Leto" lachte ze. Ze ging wat beter gaan liggen en keek hem aan. "Wel, ik ga daarmee akkoord" gaf ze toe. Ivy haalde een hand door haar haren. Ivy gniffelde even en ontving zijn kus met plezier. Ze ging weer terug op haar rug gaan liggen en plaatste haar hoofd op zijn buik. Haar ogen gleden ook naar het plafond. "Yep, blijkbaar wel ja, maar ik vind het niet erg dat het zo leeg is, als ik echter een beetje groter was geweest had ik ook wel dat plafond behangen" gaf ze toe. Ze hoorde de deur opengaan en draaide haar hoofd om, zonder op te staan. "Wat is er?" Jason liep vrolijk hun kamer in en sprong hard op het bed, waardoor Ivy half ervan vloog. Ze viel op de grond en kreunde even. "Jason!" riep ze geërgerd. Jason rolde met zijn ogen en hielp haar niet eens op; "Wel, ik verveel me, dus besloot ik om jullie maar eens te bezoeken en te kijken of jullie je gedragen" Ivy zuchtte even en kroop weer recht. "Je bent verschrikkelijk" klaagde ze. "Wel, dat ben ik inderdaad, en moeten jullie je koffers niet maken voor de volgende missie?" vroeg Jason met een grinnik. Hij deed zonder pardon haar kleerkast open en trok een raar gezicht toen hij de roze shirts zag. Hij nam een koffer van haar en dropte er een paar shirts in, van Oliver en haar. "Oh, en die leuke jurk die je van mij kreeg doe je ook mee" Hij smeet de jurk erbij en Ivy keek hem aan met een opgetrokken wenkbrauw. "Tuurlijk Jase, wat het is zoooo handig om in een jurk als die te vechten" zei ze sarcastisch. "Wel, we hopen eigenlijk gewoon dat je zo wat mannen kan afleiden, zoals ze doen in de films met politieagenten" Jason stak een been uit en floot even. "Zie je? Zo doe je dat" Ivy schoot in de lach en gaf hem een stoot. "Kom op Jase, je hoort hier niet te zijn" protesteerde ze. Jason grijnste breed. "Nou? Ik dacht dat jullie me hadden uitgenodigd voor een trio?" vroeg hij onschuldig.

Account verwijderd

schreef:
'Is dat zo? Zei je laatst niet nog dat ik dat wel kon?' een grijns verscheen op zijn gezicht. Het maakte ook weinig uit, celebrity crushes waren vast leuk, maar ze waren niet erg realistisch. Het was niet stom, maar erg realistisch was het ook niet. Hij had er geen en hij vond het helemaal prima zo.
Hij keek even opzij toen hij de deur open hoorde gaan, waarna Jason de kamer in kwam. Hij fronste even, er waren dingen die nooit zouden veranderen. De man sprong op het bed en hij kwam even overeind om naar Ivy te kijken, het was gewoon een automatisme om haar te checken. Hij glimlachte even toen ze weer overeind kwam, er was dus niks aan de hand. Hij lag in elk geval aan de goede kant van het bed, hij viel toch liever niet van het bed af.
'Onze volgende missie is pas over een paar dagen, ik pak niet nu al in.' hij was meer van het op het laatste moment inpakken. Bovendien wist hij niet zo goed wat hij dan precies zou moeten pakken, zo lang duurde een missie niet. Als hij iets nodig had, kon hij het ook daar wel halen.
'Het zou wel werken.' hij lachte even om Jason en leunde op zijn onderarmen terwijl hij naar Jason en Ivy keek. Niet dat hij het toe zou staan, hij was er niet blij mee als ze Ivy als afleiding zouden gebruiken. Het waren een stel hackers, alsof zij zo geïnteresseerd zouden zijn. Waarschijnlijk wel, maar er waren genoeg andere manier om binnen te komen. Anders moesten ze Suzan maar op pad sturen, zij kon het vast ook prima.
'Een trio?' hij lachte opnieuw. Je kon een hoop over Jason zeggen, maar hij was niet de vervelendste om bij te zijn. Waarschijnlijk kon je geen tien minuten bij Jason zijn zonder te lachen, hoewel zijn grappen vaak de grens opzochten.
'Sorry Jase, ik deel niet. Misschien kun je Derek en Elise proberen.' hij grijnsde even en liet zijn armen om Ivy heen glijden. Het was niet alleen dat hij niet deelde, hij zag er ook niet zo naar uit om Jason zonder kleren te zien. Hij was liever alleen met Ivy.
'Maar Iv heeft gelijk, kun je niet Derek en Elise vervelen? Of Suzan en Jules.' bij het idee van Suzan en Jules begon Jason al kotsgeluiden te maken, waardoor hij opnieuw in de lach schoot.

Account verwijderd

schreef:
Ivy lachte even en kroop tegen Oliver aan op het bed. Ze gaf Jason een teken dat hij op moest schuiven. "Wel, ik denk dat ik wel even inpak als ik me verveel" zei ze met een kort knikje. Ze zou straks wel weer de koffer megen en de jurk ophangen. Ze gaf Oliver een por toen hij zei dat Jasons idee wel nog zou kunnen werken. "Sure Ollie, let's try" grapte ze even. Ivy drukte een kus op zijn wang. "Nee bedankt, ik sla ook af" lachte Ivy even. Ze schudde haar hoofd lachend. Ze voelde Olivers armen om haar heen en leunde tegen zijn borstkas. Jason pruillipte. "Guys, ik heb jullie nodig" protesteerde Jason. Ivy rolde met haar ogen. "Nee, nee en nog eens nee" grinnikte ze. "He, Ollie, en je mag Derek en Elise niet voor de leeuwzn gooien" lachte ze terwijl ze hem een stoot gaf. Jason grinnikte even en keek hen nieuwsgierig aan. "Dussss...Ivy, hoe groot is Olivers jeweetwel? Bevalt hij je?" Ivy kleurde rood en trapte zachtjes met haar voet tegen Jasons been. "Jason!" Riep ze verontwaardigd uir. "Er zijn grenzen!" Ze kreunde even en verborg haar gezicht in Olivers shirt. Jason schaterde het uit. "Jezus, just kidding Iv, maar je gezicht was hilarisch" lachte hij. Ivy schudde haar hoofd. "Ik haat je" gromde ze. Jason roldz met zijn ogen en grijnste. "Maar nu we het toch hebben over seks, hoeveel zou jij Olivers bedprestaties geven?" Ivy zuchtte diep. "Kom op Iv, dan beloof ik je de volgende maand met rust te laten" Ivy pruillipte even en dacht na. "Gegarandeerd een tien" lachte ze even terwijl ze Oliver een klopje gaf op zijn borstkas. Jason trok een wenkbrauw op. "En jij Oliver, hoeveel zou jij lieve onschuldige Ivy hier geven?"

Account verwijderd

schreef:
'Je hebt mij niet nodig, je wilt Ivy en je betrekt mij hier alleen maar bij omdat je gewoon niet van mij af kan komen.' merkte hij lachend op. Hij kon het zich wel voorstellen, Jason was niet blind. Nu was Jason natuurlijk niet zo serieus, maar hij wist zeker dat Jason er helemaal niets op tegen zou hebben als hij per ongeluk binnen zou lopen als ze zich aan het omkleden was. Jason grijnsde even, waarna hij zijn schouders ophief.
'Ik gooi Derek en Elise wel tien keer voor de leeuwen als ik mezelf daarmee red.' grapte hij. Derek en Elise waren wel wat gewend, maar ze werden lang niet zo vaak lastig gevallen als zij. De afgelopen dagen viel het wel mee, maar het zag ernaar uit dat ze er niet vanaf zouden komen.
'Alsof jij ons ooit met rust zou laten.' mopperde hij, het zou niets voor Jason zijn om hen met rust te laten. De man deed het waarschijnlijk zonder dat hij het zelf doorhad, zijn grappen kwamen eruit alsof hij er niet eens over hoefde te denken.
'Waarom denkt iedereen dat Ivy zo lief en onschuldig is?' vroeg hij lachend. Ivy was normaal gesproken ook wel lief en onschuldig, maar lang niet altijd. Hoewel, dat lieve bleef altijd wel, het onschuldige niet.
'Oh, dus Ivy is niet zo onschuldig? Dan kom ik ook nog een ergens achter, dat had ik nooit achter je gezocht hoor, Iv. Maar nu wil ik details.' Jason lachte en keek naar hen, waardoor hij met zijn ogen rolde en zijn hoofd schudde. Hij zou echt geen details gaan geven, er waren grenzen. Jason keek hen een beetje zielig aan, alsof hij echt teleurgesteld was dat hij geen details zou geven.
'Nou, geniet nog maar van jullie paar dagen, straks horen we alles. Hier zitten we nog ver weg, maar daar slapen we naast jullie' Jason sprong overeind en glimlachte breed naar hen. Dat was waar ook, hij had er nog niet eens over nagedacht dat dat zo was.
'Als jullie je bedenken over dat trio, mijn deur staat altijd voor jullie open.' Jason zwaaide en gooide de deur achter hen dicht, waarna een opgeluchte zucht over zijn lippen gleed.

Account verwijderd

schreef:
"Oh my fucking god Ollie, zeg dat nu niet" Ivy lachte en schudde haar hoofd met een vieze blik. "Jullie zijn te erg" lachte ze. Ze gaf Oliver een por. "Gemenerd" lachte ze toen hij zei dat hij zijn eigen hachje zou willen redden. "Zonder Derek en Elise zouden we nooit tijd zondzr Jase kunnen hebben! Ivy gniffelde even en trok Baylor voorzichtjes op haar schoot. Ivy ging wel akkoord met Ollie, Jase zou hen nooit met rust laten. Ze gaf Oliver een stoot en duwde hem bijna van het bed af. "He!" Protesteerde ze met een lach. Ze vervloekte Jason even in haar hoofd en rolde met haar ogen. "Ja hoor, ik ben enorm ondeugend" zei ze met een sarcastische lach. "Arghhh" gefrustreerd haalde ze een hand door haar haren en fronste even. Fuck, juist ja. Ze was het helemaal vergeten dat ze nogal dicht bij elkaar zouden slapen. "Ja, tuurlijk, we laten je wel iets weten" lachte ze grappend. Ze keek hoe hij opstond en wegliep. "Zoek een vriendin Jase!" Riep ze hem nog na. Ivy trok een kussen over haar gezicht en slaakte een gefrustreerde kreet. "Ik ga hem vermoorden" lachte ze terwijl ze rechtsprong en haar koffer leegmaakte. Ze zouden echt de deur vaker op slot moeten doen. Ivy lachte naar Oliver en duwde hem volledig van het bed, waarna hij met een zacht plofje op de grond belandde. Eindelijk het bed voor haarzelf. Ze grijnste even en lachte. "Sorry Ollie, er is meer plaats op de grond voor je" plaagde ze hem even. Jason wist het team altijd op te beuren, op zijn eigen perverse manier.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld