Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg met Wishbone
Wishbone
Wereldberoemd



Ik was al een tijdje wakker en zat achter haar bureau te wachten tot zij wakker zou worden. Toen het eindelijk zover was, stond ik al klaar met een glas water en twee aspirines. Ik liep naar haar toe. "Hey..." Ze had zich alweer omgedraaid. "Hey', zei ik iets harder. "Ik heb wat voor je."
Anoniem
Wereldberoemd



'Shhhhht.' Ik draaide me weer om, dit keer in de richting van Luca. 'Niet zo schreeuwen man, ik hoor je echt wel hoor,' mompelde ik. Ik trok mijn knieën tot mijn borst en liet me als een rolletje nog even in bed liggen. Mijn hoofd stond echt niet naar wakker zijn op het moment. 
Wishbone
Wereldberoemd



"Sorry", zei ik nu bijna fluisterend en ging op de rand van haar bed zitten. "Ik heb aspirines en water." Ik keek haar aan. Ze lag alweer opgerold met haar ogen dicht in haar eigen wereld. Ik streelde even door haar haren. "Als je dat neemt, voel je je sneller beter."
Anoniem
Wereldberoemd



Ik fronste diep toen hij ineens door mijn haar heen ging. 'Sinds wanneer ben jij zo zorgzaam?' vroeg ik me oprecht af. Ik zuchtte en ging langzaamaan rechtop zitten. In een paar seconden had ik twee aspirines achterover gegooid, ging ik weer liggen en kroop ik ver onder de deken. Ineens bedacht ik me iets. Hoe was ik überhaupt terug gekomen?
Wishbone
Wereldberoemd



"Sinds gisteren denk ik." Ik zette het glas aan de kant en keek haar aan. "Kan ik nog iets voor je betekenen?" Ik wist niet zo goed wat te zeggen. Jenn leek weer helemaal de oude en misschien nog wel wat chagrijniger door de kater die ze had. Ik moest denken aan onze kus gisteren, toen was alles zo anders...
Anoniem
Wereldberoemd



Ik zuchtte zacht. 'Ik zal niet meer laat uit gaan oké? Voortaan ben ik gewoon op tijd terug op mijn kamer dus je hoeft je geen zorgen meer te maken.' mompelde ik. Ik trok de dekens verder over me heen. 'Ik moet de persoon die me thuisgebracht heeft maar bedanken... als ik hem überhaupt nog ga herinneren.' Ik zuchtte diep en sloot mijn ogen. Ik wilde gewoon slapen. 
Wishbone
Wereldberoemd



Ik keek haar aan en fronste. 'Als ik hem überhaupt nog ga herinneren', dat zei ze. "B-ben je het vergeten?" Als ze dat al niet meer wist, was ze dan... alles vergeten? Ik voelde me teleurgesteld, ook al wist ik dat het gewoon te mooi om waar te zijn, was. "Ik bracht je thuis... Je belde me zelf..."
Anoniem
Wereldberoemd



Ik opende mijn ogen weer en trok een wenkbrauw op. 'Ik heb jou gebeld? Dat noem ik nog eens onverwacht.' Ik zuchtte diep. 'Sorry, ik was vast een enorme last.' Ik hield mijn arm voor mijn ogen zodat ik hem niet aan hoefde te kijken. 'Voortaan mag je me negeren als ik dronken ben, er komt dan echt niets anders dan onzin uit me volgens mij.'
Wishbone
Wereldberoemd



Ik keek teleurgesteld voor me uit. Niets anders dan onzin... "I-ik moet anders maar gaan. Jij redt je vast wel zonder mij, niet?" Ik probeerde niet teleurgesteld of fel te reageren, maar gewoon normaal. Ik stond op, klaar om te gaan, maar wetend dat ik al snel weer terug zou komen mij kennende, want ik ben een fucking boemerang. Alleen niet meer haar boemerang. 
Anoniem
Wereldberoemd



Ik knikte. 'Vast wel...' mompelde ik. Voor de derde keer draaide ik me om. Mijn hoofd bonsde weer eens en ik kreunde even. 'Veel succes, met wat het dan ook is...' mompelde ik. 
Wishbone
Wereldberoemd



Ik beet hard op mijn lip en liep haar kamer uit, gekwetst. Ik voelde me een ongelofelijke sukkel. Hoe kon ik dit zo serieus nemen? Ik had het kunnen weten. Ze was dronken, ze was anders, het was te mooi om waar te zijn. Ik vroeg me af waarom het me zo kwetste. Ik zag haar niet als meer dan een vriendin. Ik had er tenminste nog nooit zo over nagedacht.
Anoniem
Wereldberoemd



De volgende dag was ik aardig opgeknapt. Het was maar een goed iets, want het werd tijd om het één en ander van Luca te leren. Als ik mensen moest gaan begeleiden, moest ik wel weten hoe. Met die instelling liep ik de gangen door, op naar de kamer van Luca. Het was nog vroeg eigenlijk, vooral voor mijn doen. Hopelijk was hij al wakker. 
Wishbone
Wereldberoemd



Ik had slecht geslapen. De hele tijd moest ik denken aan wat er was gebeurd. Ik baalde er oprecht van. Ik vond het vreselijk. Was dit een gebroken hart? Terwijl haar niets eens als vriendin wilde? Of probeerde ik mezelf dat maar wijs te maken. Ik was inmiddels aangekleed. In bed liggen was ook geen optie, dus ik was er maar uit gegaan. Ik trok net mijn handschoenen aan toen ik geklop hoorde. Ik liep naar de deur en opende hem eerst op een kier.
Anoniem
Wereldberoemd



Toen ik bij de kamer van Luca was, klopte ik aan. Al snel ging de deur op een kier open. 'Luca?' begroette ik hem. Ik glimlachte. 'Klaar om me de fijne kneepjes van het begeleiden te leren?'
Wishbone
Wereldberoemd



Klaar? Natuurlijk niet. Ik was totaal niet klaar. Ik was niet eens klaar om haar onder ogen te komen. "Sure." Ik opende de deur iets verder. Waarom gaf ik ook altijd toe. "Ik denk het." Ik keek haar aan, maar wendde mijn blik meteen weer af en keek naar de grond.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste