Envy schreef:
'Ik weet niet of het wel verstandig is om het je te vertellen...' Lucinda slikte even, 'Maar oké, omdat we nu een soort van partners in crime zijn kan het geen kwaad denk ik.' Ze zuchtte, wat kon ze hem wel of niet vertellen? 'Ik weet niet of je weet hoe dood gaan werkt, maar er ís een soort van hiernamaals. Alleen kijkt Hij niet naar wat je in je hele leven hebt gedaan, maar naar je laatste paar daden, want mensen kunnen veranderen. Mensen wiens laatste daad iets goeds en puurs was mogen een Engel worden...' ze slikte even, 'zoals ik toen ik stierf. Maar Hij kan ook zien hoelang iemand nog leeft, en zo mega veel tijd heb jij niet meer over. En als je op dit moment zou sterven, zou je een Demon worden, een wezen van het kwaad. Maar vanwege de dingen die je dan als laatste hebt gedaan.. zou je héél erg krachtig worden, net zoals ik nu een krachtige Engel bent. En eigenlijk zou er dan een soort van gigantisch gevecht tussen goed en kwaad komen, tussen Hemel en Hel. En de sterfelijke mensen zouden er ook in betrokken worden. Maar Engelen en Demonen sterven niet zo snel, en dus zou het gevecht honderden jaren voort kunnen duren, tot de aarde helemaal vernietigt is en wij uiteindelijk wel móeten sterven. En het is mijn taak om dit alles te voorkomen.' Ze nam een grote hap adem en zuchtte. Eindelijk had ze het gewicht van zich af kunnen praten, want haar taak was niets niks. 'En zijn ook maar drie manieren om een Engel te doden, de ene is de aarde te vernietigen, de tweede is om de Hemel te vernietigen en de derde is...' Ze keek naar Gabriël en schudde haar hoofd. 'En de derde doet er niet toe.' Eindigde ze het maar. De metro was even gestopt, maar schoot nu weer naar voren waardoor Lucinda een stap dichter naar Gabriël moest doen, en ongemakkelijk tegen hem aan stond. Er kwam een hele brede vrouw achter haar staan, en dus zat ze klem. 'Geweldig..' mompelde ze.