Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Zin in pizza
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
[VOL] RPG Seeing what you can't see
Anoniem
YouTube-ster



Shiro was meteen naar Herberg het gouden vlies gegaan en was er in een hoekje gaan zitten. Hij was vanaf de deur niet goed te zien maar kon zelf wel de deur goed in de gaten houden. Hij wreef even over zijn achterhoofd waarbij hij tegen het elastiek die zijn staart bij elkaar hield aan kwam, deze knapte op de een of andere manier en de lange, donkere haren van Shiro vielen om zijn gezicht heen. Shiro zuchtte en zocht even in zijn zakken naar een nieuw elastiek, hij kon echter niets vinden. 'Wil je ook wat te eten en drinken?' Een jonge vrouw in een dienstmeisjesoutfit liep met een notitieboekje zijn kant op, de pen zat achter haar oor gestoken. Ze had korte bruine ogen en een glinstering in haar ogen. Boven haar hoofd dansten cijfers die aan Shiro vertelden dat deze jonge dame nog wel een tijdje te leven had, gelukkig. 'Zwarte koffie graag,' Shiro dacht even na en voegde er toen nog wat aan toe, 'en hebben jullie ook een elastiekje die ik kan hebben? Die van mij is net kapot gegaan en mijn haren zitten nogal in de weg.' Shiro werd een beetje rood en gebaarde naar zijn haar. De jonge vrouw glimlachte en wenkte een iets jonger meisje, waarschijnlijk zeventien jaar oud. 'Mei-chan, heb je ook een elastiekje voor deze leuke jongen?' Shiro werd nog roder en durfde dit meisje, genaamd Mei, niet in de ogen aan te kijken. Ze lachte en haalde haar eigen elastiekje uit haar zwarte haren. 'Onze haren lijken wel een beetje op elkaar, vind je niet?' Shiro knikte en nam dankbaar het elastiekje aan, binnen no-time zat zijn haar weer in een staart. 'Dankjewel.' Mei wuifde het bedankje weg. 'Wacht je hier op iemand of ben je alleen?' Vroeg ze nieuwsgierig terwijl de andere serveerster koffie aan het halen was. 'Ik wacht hier op iemand, hoewel ik niet weet of ze wel komt.' De ogen van Mei werden groot. 'Een vriendin? Je zusje? Misschien je grote liefde?' Shiro trok een wenkbrauw op. 'Geen van allen, gewoon een meisje die ik vandaag tegen ben gekomen en die ik nog wat vragen moet stellen.' Mei glimlachte, 'Ik denk wel dat ze komt, ze zou gek zijn als ze een uitnodiging van iemand zoals jou af zou slaan!' Shiro fronste weer even. 'Ik zou haar juist gek vinden als ze wel kwam.' fluisterde hij zo zacht mogelijk terwijl Mei naar een andere tafel liep om daar thee bij te schenken. 
Anoniem
Internationale ster



Miyuki

Ik voelde een propje in mijn hand. Onopgemerkt stopte ik het propje in een binnenzak van mijn jas. Wachtend aan de balie kwam een jongen aanlopen die net bij Kenji stond. Was hij wel te vertrouwen aangezien zijn eerdere daden dat we gezien hadden in de controle kamer.

Ik keek naar de kamer achter en vroeg me af wat er was aangezien Kenzi nou juist naar Kenji riep. Meteen keek Kenzi naar me en herkende me meteen. ‘‘Miyuki weer je zwaard in vergif smeren?’’ Vroeg hij gelijk en wist wat ik hier kwam doen. Ik knikte en keek wat rond in de winkel nu hij toch bezig was met het insmeren.

Ik keek of er misschien een ander zwaard was aangezien deze wat versleten was. Het was nog steeds bruikbaar maar als het begeeft dan had je altijd een back-up nodig.

Mijn ogen schoten op een mooie zwaard dat boven lag. Ik probeerde het te pakken wat me amper lukte en mijn krachten in de winkel gebruiken was te riskant aangezien er nog iemand was. Eventjes keek ik naar Yuwaku maar ik bedacht me dat het teveel zou opvallen. Ik ging op mijn tenen staan en kon er net niet bij. Stilletjes vloekte ik in mezelf dat ik mijn krachten niet zomaar kon gebruiken. Met een kleine sprong kon ik het zwaard net raken en vangen.

Kenzi knikte en smeerde het andere zwaard snel in. ‘‘Zo jouw spullen zijn klaar dat is dan 1000 Yen.’’ Ik glimlachte en wist dat hij me gematst had. Ik legde het geld neer met wat extra en nam alle spullen mee. Als gewoonlijk kon ik mijn eigen zwaard ergens verstoppen maar de nieuwe moest ik op mijn rug dragen.

Ik dacht nog aan het papiertje dat Kenji aan me gegeven had. Ik pakte het papier er snel bij en las wat er stond. Ik sprak niks uit en nam het briefje stevig in mijn zak mee. Ik wist dat ik de mogelijkheid was om achtervolgd te worden en daarom nam ik de speciale snelle en extreem gevaarlijke route, dak springen en rennen. Ik nam de dichtstbijzijnde trap op naar de daken en sprong lenig heen en weer dat ik binnen een paar minuten uit het oog was.

Ik kwam neer voor de deur. ‘‘De gouden vlier…’’ Zou ik of zou ik niet? Steeds twijfelde ik over of ik het zou doen. Een maal binnen is er geen weg meer terug. Ik nam diep adem en opende de deur.

Zelf had ik vragen voor hem en dit was een moment om ze te stellen. Misschien kon ik hem ook vragen naar het festival. Het werd georganiseerd door belangrijke mensen maar het was altijd leuk en Ryuu was vast al bezet.

Met een stap binnen was het net een oude bar wat ik niet gewend was. Een vrouw stapte meteen naar me toe. ‘‘Hallo kan ik u helpen?’’ Met een glimlach begon ik te praten. ‘‘Ja, ik zoek iemand en we hebben hier afgesproken.’’ Het meisje keek me aan daarna naar een tafel en weer terug. ‘‘Mevrouw als het een man is zit hij aan die tafel daar.’’ Ze wees naar een tafel dat helemaal uit het zicht stond. Langzaam liep ik erna toe denkend waar ik in godsnaam mee bezig was. Ik zette mijn zwaard naast de stoel neer en nam plaats aan de tafel waar Kenji zat. ‘‘Zo.. wat wou je me vragen?’’

Dauntless
Wereldberoemd



Yuwaku haalde zijn schouders op. "Het was maar een voorstel" zei hij rustig al verborg hij zijn verbaasdheid. De kaart die die jongen had gehad was er een geweest die alleen leden van de organisatie bezaten. Ondertussen was ook Miyuki binnengekomen. Ze was een lid van de organisatie en mooi en Yuwaku zou sowieso met haar flirten moest ze niet ontzettend rijk zijn en onder bewaking staan. Het probleem was dat ze ten eerste niet op zijn gestes zou ingaan en dat mocht ze het op miraculeuze wijze toch doen ja nog roddelpers had en haar ouders en van die problemen wou hij liever gewoon gespaard blijven. Nu de jongen vertrokken was kon hij hier eigenlijk niet veel meer doen. Het was hem wel opgevallen dat er nog een andere jongen was die ook geen datum in zijn ogen had, maar hij was nu niet bepaald een persoon die extra ging werken. Hij keek nog even naar de pistolen en uiteindelijk kocht hij een gewone simpele dolk, deze kwamen immers altijd wel van pas. Hij verliet de winkel en keek even om zich heen. De nacht was nog jong en hij wist dat er bars genoeg waren waar hij heen kon, maar morgen was natuurlijk ook het festival en daar liep het natuurlijk vol met meisjes wiens harten hij voor een nacht kon veroveren of toch proberen, want natuurlijk werd Yuwaku ook talloze keren afgewezen. Hij vond het zelfs grappig wanneer een meisje hem in zijn gezicht sloeg. Dan haalde hij zijn schouders op en ging gewoon weer verder op zoek. In gedachten verzonken begon hij gewoon wat rond te wandelen en stak een sigaret op.
Anoniem
YouTube-ster



Shiro fronste en nam een slok van zijn koffie, die ondertussen ook al naar hem toe was gebracht. 'Niet zo gehaast, ga zitten en bestel iets, ik trakteer.' Nogmaals nam Shiro een slok koffie. 'Ik had je eerder ook al uitgenodigd voor wat te drinken maar dat aanbod heb je destijds afgewezen, dit keer kom je niet zo makkelijk van mij af.' Het klonk iets serieuzer dan hij bedoeld had. 'Mijn vraag aan jou is nogal simpel eigenlijk, je hebt mij namelijk nooit verteld wat je van mij wilde. Je hebt mij aangevallen, een kaart gegeven en bent toen weer weggegaan. Ik wil weten wat eigenlijk de reden was dat jij mij aanviel en wat je dus van mij wilde op dat moment.' Shiro vond dat hij het recht had om het te weten. Plotseling knalde de deur van de herberg open en kwam een jongen met wilde, bruine krullen binnenlopen. Hij was zwaarbewapend en had een gigantische rugzak op zijn rug hangen. Zijn ogen glinsterden van enthousiasme en hij had een grote glimlach op zijn gezicht. 'Mei-chan! Er is hier iemand die ik ken, heb ik gehoord. Is er ook een jongen met lange zwarte haren aanwezig in deze herberg?' hij deed niet eens moeite om zachtjes te praten, verschillende mensen keken nieuwsgierig op. Shiro zakte een beetje onderuit om niet op te vallen en vloekte zachtjes. 'Daar zit hij!' Mei had duidelijk gezien hoe Shiro niet wilde dat de jongen hem zag en had besloten hem te plagen. De jongen keek naar Shiro en wonder bij wonder werd zijn glimlach nog groter. 'Shiro-chan! Lang niet gezien!' Gilde hij zowat terwijl hij naar Shiro toe rende en naast hem neer plofte. Shiro vloekte nogmaals, hij had niet verwacht dat de jongen zijn echte naam zou gebruiken. 'Hoe vaak moet ik nog zeggen dat je mij niet Shiro mag noemen, en al helemaal niet Shiro-chan!' mopperde Shiro terwijl er toch even een kleine glinstering in zijn ogen zichtbaar was. 'Wat brengt jou hier, Oreki? Oh, dit hier is trouwens Miyuki, Miyuki dit is Oreki. Oreki is een oude... kennis van mij.' Oreki zuchtte even verdrietig. 'Shiro-chan, ontken je nog steeds dat wij vrienden zijn? Ik had trouwens nooit verwacht jou in gezelschap van een meisje te zien, Shiro. Prettig kennis te maken, Miyuki-chan!' Oreki was iets te vrolijk en vriendelijk, vond Shiro. 'Oreki, eigenlijk waren wij in een nogal belangrijk gesprek.' Mompelde Shiro geïrriteerd, 'En stop met mij Shiro-chan te noemen!'   
Anoniem
Internationale ster



Miyuki

Ik hoorde zijn vraag en zelf werd ik serieuzer. ‘‘Wat mijn reden is? Mijn…’’ Voordat ik antwoord kon geven kwam er een man binnen die door de gehele café schreeuwde. Zelf was mijn reactie dat ik naar mijn zwaard greep en even opstond. Na een paar seconde kwam hij gelijk aan tafel zitten en bleek hij een kennis te zien van Kenji. Ik hoorde wat hij zei en was verbaasd. ‘‘Shiro-chan?’’ zelf vertrok mijn serieuze gezicht en begon ik zachtjes te lachen. Ik probeerde nog even in toon te houden en wist dat ik in een ongemakkelijke situatie van Kenji was gekomen. Zelf werd ik een beetje rood door de schaamte en vele mensen me konden herkennen nu. Nu was het dan ook zeker een gevaarlijke situatie voor de ego voor mijn familie en zeker als er een man bij was dat zeker niet op mijn bodyguard Ryuu leek.

Zelf had ik een kleine cocktail besteld dat eraan kwam en wist ik gelijk dat ik het kort moest houden voordat ik teveel aandacht trok.

Uit beleefdheid stond ik op zoals ik als altijd geleerd had en stelde ik mezelf voor. ‘‘Oreki-san? Ik ben Ayakashi Miyuki. Leuk je te kennen.’’ Ik stak mijn hand uit om handen te schudden en ging weer terug zitten. Zelf dronk ik mijn cocktail op en moest ik het pand al verlaten voor veiligheid tegen de pers en zelfs nog de vragen van Kenji of beter Shiro. Ik gaf een teken door en begon een aanwijzing aan hem te geven. ‘‘Ja, ik zal graag met je meegaan naar het festival morgen. Dan zie ik je om 19.00 bij de bloesemboom.’’ Ik lachte en hoopte dat hij het boodschap begreep. ‘‘Tot dan!’’ Ik glimlachte en legde geld neer op tafel. ‘‘Fijne avond verder.’’ Ik pakte mijn zwaard en stond al op. Het was avond en voor de veiligheid moest ik Ryuu nog opbellen om me te halen. Ook al wou ik het zelf niet.

Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ik zat rustig mijn ijs op te eten en ik had zin wat te gaan drinken "Ryuu ik zie je later, ik ga me laten bezuipen." Ik pakte een dolk van me want ik verwachte niet veel problemen en ik liep weg. De deur lag nog steeds op de grond en ik zei "Misschien moet je daar iets aan doen?" Ik liep naar buiten waar ik meteen een sigaret opstak en doorliep. Ik kende alle herbergen in de omgeving en ik liep naar het gouden vlies toe. Ik drukte mijn sigaret uit voordat ik naar binnen ging en liep naar binnen. Ik zag meteen Miyuki staan praten met een paar mannen, die ik niet kende. Miyuki was zo'n beetje een van de weinige mensen waar ik om gaf dus terwijl ze aan het bellen was sleurde ik haar mee terug naar buiten. "Wat denk jij dat je aan het doen bent?" Vroeg ik met een veel te kalme stem. Mensen die mij kende wisten dat als ik zo praatte ik je een enorme preek zou geven. Iets wat ik niet vaak doe maar soms is het gewoon nodig.
Anoniem
YouTube-ster



'Heb je een date Shiro-chan? Ik wist niet eens dat jij je aangetrokken kon voelen tot mensen!' Grapte Oreki terwijl hij nieuwsgierig op antwoord wachtte. 'Ik zou het geen date noemen, Oreki-chan.' Was het antwoord van Shiro, die duidelijk Oreki even terug wilde pakken met het gechan van hem. 'Oké, ik snap het al, Shiro. Ze keek trouwens raar op toen ik je naam zei, vertel me niet dat jij je nog steeds altijd voorstelt als Kenji.' Shiro zuchtte en nam een slok van zijn koffie. 'Natuurlijk doe ik dat nog steeds. In deze wereld is het enige wat echt van jezelf is je naam, ik bescherm die van mij dus ook zo goed mogelijk. Jammer genoeg weet Miyuki dus nu mijn echte naam.' Shiro zuchtte even en staarde naar zijn kopje. 'Wat brengt jou hier trouwens, Oreki?' Oreki glimlachte vriendelijk en haalde zijn schouder op. 'Ik was in de buurt en hoorde dat jij hier gezien was, daarom wilde ik je even opzoeken. Hoe lang was het ook al weer geleden dat wij elkaar voor het laatst zagen?' Shiro dacht even na. 'Zeven jaar, een week voordat ik verdween.' Mompelde hij uiteindelijk. 'Het duurde trouwens echt lang voordat ik je weer kon vinden, ik zag je af en toe op een foto en herkende je meteen! Je bent echt helemaal niets veranderd, Shiro. Vroeger noemde jij jezelf ook altijd al Kenji en vermeed je contact met de meeste mensen. Trouwens, ik ben blij dat wij nu gewoon vriendschappelijk kunnen praten en je mij niet meer zo netjes aanspreekt.' Shiro kon het niet laten om even te glimlachen, iets wat hij al tijden niet meer gedaan had. 'Ik had destijds geen keuze, mijn ouders dwongen mij zo netjes te zijn. Hidenka-sama.' grapte Shiro. 'Hoe gaat het trouwens met je verloofde?' Vroeg Shiro nieuwsgierig. 'Het gaat goed met mijn liefste Dryne, wij gaan over een maand trouwen waarna ik officieel de troon over zal nemen. Ik wil graag dat jij bij de bruiloft bent.. als mijn beste man.' Shiro verslikte zich even in zijn koffie. 'Oreki, je weet dat zulke dingen niets voor mij zijn. Ik ben al niet goed met mensen, ik zal de bruiloft verpesten.' Oreki haalde zijn schouder op. 'Dat zorgt dan tenminste voor leuke herinneringen. Shiro, je moet komen. Dryne wil je ook graag weer eens zien, ze heeft je enkel gezien toen wij nog kinderen waren en wil graag weten hoe je nu bent.' Shiro zuchtte en knikte uiteindelijk. Aangezien Miyuki hem toch al zo goed als gedwongen had om hier te blijven vanwege het festival kon Shiro net zo goed nog een tijdje doen wat anderen wilden waarna hij weer alleen op pad zou gaan. 'Ik wilde eigenlijk zo snel mogelijk vertrekken naar het paleis maar aangezien je een date hebt wacht ik wel even voordat ik je mee neem.' 
DarkDoll
YouTube-ster



Inori
Met een beetje we gesufte gedachte, realiseerde ik me dat het al steeds donkerder werd en frisser. Eventjes wreef ik in mijn ogen en stond op. Rekte mezelf uit draaide om en begon weer zinloos te lopen. Mijn vermoeidheid was al weer verzonken, hoe langer ik liep hoe wakerder ik werd. Het begon een beetje te waaien, de wind raakte mijn huid ik kreeg lichtjes kippenvel. Ik hield met 1 hand me andere arm vast, met een neer gebogen hoofd liep ik over de straten. In mijn ooghoeken zag ik vrachtwagens en vele mensen komen met houten planken op hun schouders. Ze zijn vast al bezig met de opbouw voor het festival. De mensen liepen als zwarte vlekken langs mij, voor mijn gevoel dan. Langzaam begon ik iets mijn tempo te verhogen, en liep sneller langs de mensen. Ik deed mijn masker weer op die ik van mijn riem had gepakt achter het masker was er een ander persoon dan voor het masker. 
Anoniem
Internationale ster



Ryuu

Ik zwaaide Thalia uit en kreeg een dringend telefoontje. ‘‘Sorry Yuki ik moet even gaan.’’ Ik liep gelijk naar de deur toe en legde het aan de kant. ‘‘Met Ryuu.’’ Ik bleef luisteren en hoorde meerdere berichten. Een belangrijke meeting voor Miyuki dat ik door kreeg en meer. Ik moest de afspraken van Miyuki weten en haar daar naar toe brengen. Deze keer wou haar vader dat ze met hem mee ging naar een belangrijke meeting van een rijk waar ze mee onderhandelen. ‘‘Oké ja begrepen.’’ Ik hing de telefoon op en kreeg een meteen een telefoontje van Miyuki zelf. ‘‘Hallo met Ryuu. Wat is er Miyuki?’’ Ik luisterde wat ze zei en ze was samen met Thalia daar. ‘‘Ja dan is het goed maar ik moet je iets vertellen. Je hebt over een maand een meeting met een belangrijke land waar jullie Company mee onderhandeld. Er zal een nieuwe troonopvolger komen en jij bent uitgenodigd. We gaan overmorgen vertrekken.’’

Ik zuchtte even en dacht nog aan hoe erg het was om op reis te gaan.

Met een zucht verliet ik het pand en keek ik wat rond. Uiteindelijk zag ik een meisje rondlopen zonder iemand erbij. Het was donker en gevaarlijk. Met een sprint liep ik naar haar toe en zag dat ze het koud had. Ik trok mijn jas uit dat ik over haar schouders deed. ‘‘Heei het is gevaarlijk om alleen hier rond te lopen in de nacht. Waar woon je? Dan loop ik je wel naar huis toe.’’ Ik trok een vriendelijk gezicht op en ging naast haar lopen.

 


Miyuki

Ik werd door iemand meegesleurd naar buiten en liet iets vallen. ‘‘Heei! Kan je niet… Ow Thalia jij bent het. Wat ik aan het doen was. Uhm… Ik was aan het praten met een cliënt van de Company. Maar wat doe jij hier? Weer drinken?’’

Ik stond nog steeds te bellen en hoorde toen gelijk de stem van Ryuu. ‘‘Ow uhm.. Heei Ryuu ik ben met Thalia uit dus ik kom later.’’ Toen ik bijna wou ophangen kreeg ik een boodschap van Ryuu. ‘‘Uhm.. Ja oké.’’ Ik hing op en keek gelijk naar Thalia.

‘‘Laten we wat gaan drinken vindt je ook niet?’’ Ik pakte de hand en glimlachte. ‘‘Kom ik weet een leuke plekje!’’ Ik lachte naar Serina en wist wat we konden doen net als vroeger, over de daken springen om zo sneller te zijn. Met een blik snapte ze wat ik bedoel. ‘‘Wedstrijd wie het eerst is.’’ Ik klom meteen naar boven via en sprong behendig op allerlei kisten, kratten en vensters. Ik was al boven en zag dat Thalia er al was. Ik kon moeilijk beter dan haar zijn aangezien ze me dit had geleerd.

‘‘Kom op vaart erin!’’ We sprongen over de daken, ventilators en meer. We bleven op elkaar tempo omdat het niveau al gelijk zat. Onze stijl van springen was net als freerunnen, maar dan lag de lat hoger. Voor een ervaren freerunner was het niveau nog steeds te hoog omdat we beide toch anders waren dan de normaalste mensen.

‘‘Kijk daar!’’ Ik stopte met rennen en keek naar het park waar allerlei lichtjes voor mijn ogen dansten. ‘‘Ze zijn het festival aan het opbouwen!’’ Ik sprong over naar een flat zodat ik er meer van kon zien. ‘‘Ow shit ik moet nog kleding hebben voor het festival!’’ Ik keek Thalia aan of we misschien iets konden kopen. Het was altijd een traditie om traditionele kleding te dragen op festivals.

Dauntless
Wereldberoemd



Yuwaku's broekzak trilde. Hij checkte het nummer op zijn gsm, iemand onbekend, misschien had hij zijn nummer wel gegeven in een dronken bui. "Hallo met Hachiro" zei hij. Hij gebruikte expres een andere naam zo kon hij zien of de persoon die hem belde hem kende of niet en had hij de bovenhand in het gesprek. "Ow excuseert u mij, ik dacht dat dit Yuwaku's nummer was." zei de stem aan de andere kant van zijn gsm en Yuwaku kon net voorkomen dat zijn gsm op de grond viel. Hij zei niets, maar de de persoon aan de andere kant van de lijn had nog altijd niet opgehangen. "Hallo, meneer, Yuwaku, jij bent het echt, weet je wel niet hoe lang ik gezocht heb tot ik je nummer vond" de stem klonk dolgelukkig, maar vooral hoopvol. "Dryne, het spijt me maar waarvoor je ook belt ik kan het niet doen, dat leven ligt achter mij. Het is beter als je gewoon niet meer belt." Hij wou ophangen maar Dryne hield hem tegen. "Yuwaku, luister alsjeblieft heel eventjes. Ik trouw binnenkort en zou het enorm appreciëren moest jij mijn getuige zijn. Ik weet wat er vijftien jaar geleden gebeurt is en ik blijf herhalen dat het niet jou schuld is, dat je niet zo bent."
"Ik zal erover nadenken" was Yuwaku's antwoord en hij legde af. Hij wist al wel wanneer het huwelijk was. Een koninklijk huwelijk dat kwam altijd op de televisie en natuurlijk was hij Dryne na al die jaren niet vergeten. Zuchtend stak hij zijn gsm weg. Momenteel was hij niet meer in de stemming om echt iets leuks te gaan doen, dus wandelde hij maar naar zijn appartement.

DarkDoll
YouTube-ster



Inori
Langzaam en rustig liep ik over het plein heen in mijn ooghoek zag ik een jongen een sprintje maken, het boeide me niet veel dus keek ik weer nar voren. Opeens voelde ik stof langs mijn huid komen en wat gewicht op mijn schouders. Ik keek op er stond een lange man met oranje blond haar en groene ogen wat opmerkelijk was. Eventjes twijfelde ik of ik mijn masker zou af doen nou ja afdoen gewoon van mijn gezicht schuiven. Daarna zag ik zijn gezicht zacht en vriendelijk, het kon ook een truck straks is zoon gassie van de grote flat. Hoe langer ik naar zijn gezicht keek, hoe meer ik hem vertrouwde wat vreemd was, want ik vertrouwde niet gauw mensen. Ik reikte met mijn hand naar mijn masker en schoon het van mijn gezicht af zodat het op mijn achter hoofd zat. ''Ik kan heus wel voor mezelf zorgen.'' zei ik een beetje bod en deed zijn jas af en gaf het terug. ''En ik heb het niet koud dus hou je jas maar.'' Ik versnelde mijn pas, en keek over mijn schouder heen of die mee ging lopen. 
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ik grijnsde "Weer te lang gewacht hé, ach ja geeft niet ik moet er ook nog een halen." Ik wierp een laatste blik op de opbouw van het festival en zei "Ik weet wel een winkel, volg mij" Ik stormde over de daken terwijl ik meerdere dakpannen ervan af liet vallen. We hoorden mensen schelden op ons en grijnsde naar elkaar, dat was het leukste gedeelte mensen enorm boos laten worden. Mijn haar bleef maar in mijn gezicht waaien en het irriteerde me mateloos. Ik pakte een klein mes en stond stil op een dak. Ik zag Miyuki verbaast naar me keek, maar ik gebaarde dat ze stil moest zijn. Ik pakte m'n haar vast en mat ongeveer waar mijn schouders zaten. Mijn haar dat voor kort nog tot mijn billen kwam sneed ik er in een keer af. Het kwam nu alleen tot mijn schouders. Ik haalde een klein spiegeltje erbij om te kijken hoe het vanachter zat en met een hoop gedoe zag ik het toch uiteindelijk. "Ik vind het goed." zei ik meer tegen mezelf dan tegen Miyuki. "Kom laten we veder gaan." Ik gooide mijn haar gewoonweg in de lucht wetende dat de wind het wel weg zou voeren of zo. Even later kwamen we bij het winkeltje aan. Het was er niet erg groot maar je kon er de mooiste kimono's vinden. "Kijk maar voor iets, ik ga ook even kijken. Ik zie het wel wanneer je iets gevonden hebt."
Anoniem
Internationale ster



Ryuu
Ik zag haar gezicht toen ze haar masker af deed. Haar gevoelens kwamen tot me door en zonder te beseffen wat ik deed pakte ik haar vast en omhelsde ik haar. Met een gevoel wist ik dat ik haar kende maar alles bleef vaag. Zonder te beseffen zei ik: ''Inori...'' Ik voelde haar warmte in mijn armen. Haar zoete geur dat me binnen drong. Iets herinnerde me dat ik haar kende maar ik wist niet wat. Ik sloot even mijn ogen en bleef zo staan.
Ik wist hoe ze zich voelde om alleen te zijn. Het weer werd steeds kouder maar samen bleven we warm. 


Miyuki
Ik lachte en keek naar alle yukata's. Zelf dacht ik in mezelf. Waarom doe ik dit? Het is Kenji of Shiro maar. Snel vergat ik het en zag ik een mooie korte yukata. Met een schreeuw riep ik: ''THALIA IK HEB MIJN YUKATA GEVONDEN!'' Ik lachte en hield de yukate in mijn hand. 
De verkoper grijnsde breed. ''Zo jij hebt wel smaak jongedame. Deze is een speciale yukata ik weet neit of je genoeg hebt hiervoor.''
Ik wist niet hoe ik me moest voelen was dit nou een belediging? Ik bleef vriendelijke lachen. ''Meneer ik hoop dat u weet wie ik ben. Ik ben namelijk Ayakashi Miyuki.'' De ogen van de man werd wijder. 
''A-ayakashi... Je bedoeld de Ayakashi familie?'' 
Ik knikte. ''Ja van de grote handelaars. Ik ben de dochter van hen. Alleen wat zei u ook alweer?'' Ik keek hem aan en wist nu zeker dat hij anders over me zou gaan denken.
''Mevrouw Ayakashi het spijt me voor mijn brutaliteit. Deze yukata zal u beeldig staan.'' 
Ik glimlachte en keek naar Thalia. ''Zo.. zo ik heb nu mijn yukata misschien nog wat van deze sieraden voor in min haar?'' Ik keek meteen naar alle spelden en vond de juiste. Het was een mooie blauwe die er speels maar toch sierlijk uitzag. ''Hmm... Thalia ik denk dat ik klaar ben. Hoe gaat het aan jouw kant?'' 
Anoniem
YouTube-ster



'Oreki, ik snap nog steeds niet waarom ik een yukata aan moet.' Zuchtte Shiro terwijl hij naar zichzelf staarde in de spiegel. Het was een simpel, mannelijk model. De kleuren waren donker, bijna zwart maar toch met een blauw tintje. Oreki had het elastiekje van Shiro kapot gemaakt en een donkerblauw lint gebruikt om zijn haren weer vast te binden. 'Omdat jij er af en toe ook goed uit moet zien, Shiro-chan.' Shiro keek Oreki even boos aan. 'Het is dat je een prins was, anders had je allang een zwaard langs je keel gehad. Trouwens, bedoel je dat ik er normaal dan niet goed uitzie?' Oreki grijnsde. 'Je kan soms een beetje te serieus en dreigend overkomen, terwijl je eigenlijk een hartstikke en vrolijke droogkloot bent.' Shiro fronste even. 'Oh ja, is dat zo? Daar wist ik anders zelfs niets van.' Oreki grijnsde nu nog breder. 'Kom, het festival is al een soort van begonnen dus we kunnen net zo goed nu al erheen gaan en wat rondlopen. Misschien kun je wel een goudvis voor mijn vangen bij zo'n goudvis kraampje.' Shiro schudde zijn hoofd. 'Ik ben je vriendje niet, natuurlijk doe ik dat niet voor je.' Oreki keek Shiro plagend aan. 'Oh, vroeger wilde je anders wel mijn vriendje zijn, kan ik mij herrineren. Je stond met tranen in je ogen en met het schaamrood op je wangen voor mij en smeekte mij om met jou te spelen. Ik weet nog goed je exacte woorden, Shiro! 'Alsjeblieft, wil je mijn vriendje zijn!?' Riep je naar mij, het was een erg emotioneel moment.' Zei Oreki serieus en ergens kon Shiro merken dat Oreki die tijd miste. 'Ik was destijds een dom en naïef kind, nu niet meer. Ik ben veranderd Oreki, of je dat nou leuk vind of niet.' Shiro was nu ook weer serieus en staarde naar de grond. 'Iedereen veranderd.. behalve jou dan.' Oreki glimlachte weer even. 'Zo veel ben jij ook weer niet veranderd hoor!' mompelde hij terwijl hij Shiro uit de kledingwinkel trok, wat geld achterlatend, en hem meetrok naar het plein.
Anoniem
Straatmuzikant



Thalia
Ik was nog steeds een beetje aan het rondkijken. Ik keek naar Miyuki toe en ik moest eerlijk toegeven ze zag er geweldig uit. Ik grijnsde en zei "Misschien moet je morgen je haar in een knot doen, dan kan die speld er goed in." Ik keek een beetje rond en zag eigenlijk niets wat bij me paste. Alles was zo leuk en fleurig en lief en schattig. Ik zij tegen de verkoper "Heeft u geen yukata in het zwart of iets minder fleurig." Hij zei met een slijmerige stem "Kom maar mee naar achter toe daar heb ik nog wel wat liggen." Ik keek de man met een duistere blik aan en zei "Probeer maar geen trucjes met mij uit te halen mannetje." De man keek me onschuldig aan en zei "Alsof ik ooit iets met u twee prachtige dames zou willen uithalen, en zeker niet met iemand van de Ayakashi familie." Ik haalde toch mijn dolk wat dichterbij me "Als je dat maar weet." We liepen door naar achter en daar zag ik meer yukata's voor mij staan. Ik grijnsde toen ik een lange yukata met simpele versieringen die helemaal zwart was zag. "Kijk dit bedoel ik nou." Zij ik en ik liet hem aan Miyuki zien. Ik had in Amerika nog wat schoenen gekocht waar echte kogels omheen zaten. Die gingen morgen aan. Ik paste de yukata en liet het aan Miyuki zien. "Wat denk je?"
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste