Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

[RPG] The Wheel Of Time - VOL!

Anoniem
Landelijke ster

HowlingMagic schreef:
''Awh zegt prinsesje dat ik hulp nodig heb. Wat lief dat je zorgen om me maakt.'' Er verscheen een klein lachje terwijl mijn stem erg sarcastisch klonk. Ik sprong naar beneden en landde moeiteloos neer. ''Ik ben onder de indruk dat je me wist te vinden daarboven. Trouwens ik heb niet om hulp gevraagd en als ik jou was zou ik uitkijken waar je op mikt.'' Ik wees naar een verdere plek waar een park stond, maar nu leek het net een groot kampvuur waar de zwarte wolkenpluimen opstegen. Iedereen zou het met een oogopslag zien dat er een duidelijk brand is gesticht. ''Die vuur sticht zichzelf natuurlijk niet aan of wel soms?'' Ik amuseerde me en wou weten hoe gevoelig en breekbaar ze zou zijn. Niet dat ik het expres deed, maar sommige mensen testen andere eenmaal.
''Al die onschuldige levens in gevaar. Natuurlijk is niemand zo dom om dat te doen, maar blijkbaar heb jij het niet onder controle.'' Ik draaide me om. ''Ik vraag me af hoeveel levens je hebt opgeëist en misschien moet je het ook even uitleggen aan je vriendje daar. Zie je later prinsesje!'' Ik gebaarde met de rug van mijn hand dat het gesprek over was en liep de grote markt op waar ik mezelf tussen al de mensen mengde zodat ze me niet kon achtervolgen.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe bleef op een afstandje staan maar luisterde aandachtig naar het gesprek tussen de twee. Het nieuwe meisje, dat haar naam weigerde te zeggen, klonk wel erg bot. Wellicht was het een verdedigingsmeganisme. Net toen hij twijfelde er iets van te zeggen liep het meisje al weg. Hij ging er niet achteraan, hij had er geen zin in en had ook zo'n gevoel dat het meisje er prima voor kon zorgen dat ze niet gevolgd zou worden. In plaats daarvan keek hij naar de ander, de gene die zichzelf had voorgesteld als Jordan. Hij fronste, ze was een geleider, maar ze was er nou niet bepaald voorzichtig mee. Naast het feit dat ze nogal roekeloos gebruik had gemaakt van haar kracht (vuur nog wel), kon iedereen nu weten en zien wat ze was. Als Gabe bij Shai'tan had gehoord dat hij haar nu kunnen oppakken, gezien ze met haar rug naar hem toe stond. Hij liep naar haar toe. 'Ze heeft gelijk, wat betreft het uitkijken.' zei hij, maar hij klonk niet aanvallend of gemeen.

Floor liep rustig door het bos heen, ze luisterde goed om zich heen of er wellicht andere levende wezens in haar buurt waren. Naast het feit dat ze honger had, wilde ze het ook op tijd weten als er andere menselijke wezens haar pad zouden kruizen. Ze hoorde nu echter alleen haar uiltje dat zachte geluiden maakte, en haar eigen voetstappen op het bladerdek.

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Toen het vreemde meisje wegliep moest Jordan moeite doen zich in te houden. Ze voelde zich beledigd en gekwetst. Langzaam klom ze naar beneden waar de jongen zei dat het meisje gelijk had, wat betreft het uitkijken. 'Ik moet toegeven dat dat ook was gebeurd toen ik mijn krachten ontdekte, dus logisch dat ik ze toen niet helemaal onder controle had.' Ze moest moeite doen haar tranen tegen te houden. 'Dat was, moet ik toegeven, ook de reden dat ik net huilde. Ik vond het vreselijk.'

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe legde even zijn hand op haar schouder. 'Hé daar kan jij ook niks aan doen.' zei hij vriendelijk. 'Ik zou me ook kapot schrikken als zoiets zou gebeuren. En laten we het er maar op houden dat je geluk hebt gehad niemand van Shai'tan te zijn tegengekomen.' Hij glimlachte even en haalde zijn hand weer weg. 'Misschien kan je iemand vinden die je kan helpen het onder controle te krijgen.' opperde hij. Hij deed toen een stap naar achter. 'Ik wil me natuurlijk nergens mee bemoeien..;

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:

Joel de la Serre
De kerkers waren niet echt zijn ding, te donker, te vochtig. Hij kon net zo goed een wandeling maken in een grottenstelsel. Grottenstelsels waren op het druipen van water dat van stalactieten sijpelde na, echter nog rustig. Hier in de kerkers kon je het gekreun en geschreeuw van de gevangenen al van verre horen. Een enkeling leek bijna te stikken in zijn eigen tranen, het snikken van sommigen kwam al gauw boven alle andere geluiden uit. Niet bepaald zijn idee van een leuke plek om te zijn. Iemand moest echter een kijkje nemen daar. Hunter was er al een tijdje, en hoewel die gevolgd werd door Vayentha, kon je er niet altijd zeker van zijn dat hij zich inhield. Hij stond nogal bekend om zijn ietwat sadistische aanpak, het zou hem ook niet verassen als hij eens over zou gaan op zijn 'babysit'. Hij hield er zelf ook niet echt van om constant in de gaten gehouden te worden. Best ironisch dat hij hier nu was om een kijkje te nemen bij die twee, maar als er niets aan de hand was geweest, had ze allang weer terug moeten zijn. Hij nam dus het zekere voor het onzekere en ging op onderzoek uit, of hoe je het ook wilde noemen.

Hij kon Hunter's stem al horen, wáár was die vent mee bezig. Je kon wel zeggen dat die gast uit een gesticht geplukt was. Hij sloeg de hoek echter nog niet om, wachtte op het juiste moment. Misschien kon ze zichzelf wel redden hier.

Na een paar woorden van Hunter besloot Joel echter dat de woorden die hij uitsprak leken op de woorden die iemand zou gebruiken tijdens het martelen van iemand. Woorden die iemand zou gebruiken om een confessie te krijgen, iemand laten vernederen door hem geen andere keuze te geven. Hij sloeg de hoek om en sprak. 'Uniek ben je zeker, maar of je slim bent, is een andere vraag.' Zoals hij al kon raden, zag hij hoe Hunter Vayentha vast had gegrepen aan haar kin. je kon wel raden naar wat hij aan het doen was. 'Dacht je nou echt dat je gemakkelijk met het martelen van Vayentha weg zou kunnen komen? Tuurlijk, ze is strontvervelend, maar Shai'tan kan haar nog gebruiken. Ze heeft geen nut meer voor hem als ze dood is. Denk je dat hij daar tevreden mee zou zijn?' Hij deed nog een paar stappen in hun richting, keek naar hoe Hunter haar vasthield. Hopelijk kwam hij snel bij zinnen en liet hij haar los, hij had geen zin om Hunter's volgende doelwit te zijn en wilde weg voor dat kon gebeuren. Zijn woorden lieten het echter lijken alsof hij geen greintje angst voelde, probeerden Hunter ervan te overtuigen dat het in ieders voordeel zou zijn als hij haar nu zou loslaten. 'Dus, laat haar los, en we hebben geen problemen meer hier. Klinkt als een goed idee, al zeg ik het zelf.'

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
Een kleine glimlach verscheen door haar tranen heen. 'Het zou natuurlijk een stuk makkelijker zijn als ik gewoon wat eerder van mijn krachten afwist, maar hè, ik heb niemand die het me kon vertellen. Mijn gehele familie is uitgemoord door Shai'tan.' Zei ze, een beetje kwaad. 'Sorry voor mijn opvliegende gedrag, het is gewoon vreselijk eraan te moeten denken wat hij mijn familie heeft aangedaan.' Verontschuldigde ze zichzelf. 'Het zou inderdaad erg fijn zijn iemand te hebben die me helpt, al zou ik niet weten hoe ik zo iemand moet vinden.'

Cynthia
Straatmuzikant

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Vayentha was wel een volhouder, dat moest hij toegeven. Haar lippen bleven stevig op elkaar vastgeklemd. Zou het door haar uithoudingsvermogen komen of had ze gewoon zoveel pijn dat het onmogelijk was er een zinnig woord uit te krijgen. Hij wou haar net vragen wat er scheelde toen iemand hem abrupt onderbrak. Hij wist dat de persoon die om de hoek kwam gewandeld Shai'tans bastaardzoon was, maar zijn naam kon hij zich niet herinneren. Even keek hij hem aandachtig aan, op zoek naar sporen van angst die hij tegen hem kon gebruiken. Tot zijn verbazing kon hij er nauwelijks eentje vinden. De jongen hield zich sterk. Hij dacht na over wat hij had gezegd stond hij nu aan zijn kant of was hij hem gewoon aan het uitlachen?
"Ik vind haar niet vervelend hoor. Als dat zo was zou ze al heel lang dood zijn. Wij zijn gewoon vrienden en er was gewoon een klein meningsverschil, niet waar Vayentha?" Hij liet haar los zonder in acht te nemen dat ze op de grond zou kunnen vallen.
"Zoals je zelf zegt niemand hier wilt problemen. Dus ik beloof dat ik in de toekomst mezelf wat in toom probeer te houden, al denk ik wel dat zowel jij als je vader weten dat zelfbeheersing niet bepaald mijn sterkste kant is. Het zou gewoon zoveel makkelijker zijn als ik iets om handen had. Dag in dag uit in deze kerkers doorbrengen en naar het gejammer van de gevangenen luisteren. Hoe leuk het ook is, zolang ik niets met hen mag doen is het allemaal maar doodsaai. Dus als je zo vriendelijk zou willen zijn en Shai'tan zou willen vragen of er niet ergens nog een opdracht uitgevoerd moet worden, dat zou me werkelijk een plezier doen."

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe knikte 'Ja dat snap ik..' zei hij bedenkelijk. Hij luisterde naar haar kleine uitbarsting en hij kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Ik snap het helemaal.' zei hij grimmig. Hij had tenslotte het zelfde zo ongeveer meegemaakt. 'Ik denk dat we dat gevoel wel delen.' hij zuchtte. 'Ben je nog nooit een andere geleider of iemand tegengekomen?' vroeg hij geïnteresseerd. 'Sorry, misschien kan ik me beter even voorstellen. En misschien kunnen we beter een andere plek vinden om te praten, als je dat wilt.' hij glimlachte vriendelijk. 'Ik heet Gabriël, maar iedereen noemt me al mijn hele leven Gabe.'

MeneerY
Straatmuzikant

meneerY schreef:
Waar slaat dAT altijd op????????

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:

meneerY schreef:
Waar slaat dAT altijd op????????

Kun je weggaan als je niet meedoet

Cynthia
Straatmuzikant

Cynthia schreef:
'Hoe bedoel je?' Vroeg ze geïnteresseerd. 'Voor zover ik weet ben ik niemand tegengekomen die hetzelfde kan als ik, of hetzelfde met een ander element, helaas. Ik zou zelf erg graag willen dat het anders was, maar ja.' Een korte zucht rolde langs haar lippen. 'Goed je te ontmoeten, Gabe.' Zei ze met een kleine glimlach. Na haar verschillende uitbarstingen was het goed een nieuw persoon ontmoet te hebben, na verschillende jaren in eenzaamheid door te hebben gebracht.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik was al naar binnen gegaan en Anna ging me nog voor naar de leefruimte. Het was echt al lang geleden, en dat allemaal om Shai'tan. Hoe en wat moest ik nu zeggen na die jaren? Als ik dat eens wist. ''Welke kracht heb jij dan?'' Vroeg ik om het gesprek toch op gang te houden.

Pentatonix
Wereldberoemd

Pentatonix schreef:
Gabe fronste even, had ze er wellicht nooit van gehoord? Hij glimlachte toen en knikte. 'Insgelijks' zei hij maar. Hij draaide zich om om het steegje uit te lopen en wenkte haar. Zodra ze iets meer onder de mensen waren keek hij haar weer aan. 'ik zou graag met je willen praten, weet jij of er hier een herberg in de buurt zit?' Vroeg hij en hij hees zn tas wat beter om z'n schouder. Hij wilde haar vragen stellen over de geleiders, over haar krachten, en haar uiteindelijk zijn diensten aanbieden. Hij had tenslotte besloten en gezworen de geleiders te gaan helpen, als ze zijn hulp wilde en nodig hadden.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
ik glimlachte naar haar. "Water, en jij?" Vroeg ik. Ik wachtte op antwoord, maar Lisanne en Myrthe kwamen het gesprek luidruchtig onderbreken omdat de koekjes op waren. Ik zuchten. "En dus. Jullie wachten maar even tot ik of Elise de tijd heb om koekjes te gaan halen." Ze liepen chagrijnig weg. "waar waren we met het gesprek." Vroeg ik.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld