Dauntless schreef:
Gideon was naar zijn eigen kamer gegaan. Hij rekte zich uit en maakte zich klaar om te gaan slapen. Toen hij uit het raam keek schrok hij. Hij had een uitzicht over het Capitool verwacht, niet Allison die voor hem aan wat lakens hing te bungelen.
"Wat, maar is dat niet gevaarlijk. Je hangt gewoon aan wat lakens, wat als de knoop loskomt." Toen herinnerde hij zich weer het krachtveld, dat voorkwam dat ze te pletter zouden vallen. "En ik heb niet echt nood om de mensen uit het Capitool te zien. Het maakt mij eigenlijk helemaal niet uit wat ze doen. Ik wil me niet tot hun niveau verlagen. Over enkele dagen gaan zij kijken hoe wij elkaar afslachten. Ik weten hoe een persoon eruit ziet die voor zijn plezier kijkt naar kinderen die elkaar vermoorden. Zeker niet als ik die persoon zie en merk dat het verschil tussen ons beiden zo klein is. Als kind dacht ik altijd dat het monsters waren, die in het Capitool woonden, maar het zijn gewoon mensen, zoals jij en ik. Dat is wat me beangstigd. Hoe je een mens zover kunt krijgen om te genieten van al dat bloed en geweld. Het liefst zou ik hebben dat ze stikken in hun dure voedsel terwijl ze naar ons kijken." Het was even stil. Gideon besefte dat hij zich iets te ver had laten gaan. "Sorry. Het is gewoon laat en door de vermoeidheid denk ik luidop."
Gideon was naar zijn eigen kamer gegaan. Hij rekte zich uit en maakte zich klaar om te gaan slapen. Toen hij uit het raam keek schrok hij. Hij had een uitzicht over het Capitool verwacht, niet Allison die voor hem aan wat lakens hing te bungelen.
"Wat, maar is dat niet gevaarlijk. Je hangt gewoon aan wat lakens, wat als de knoop loskomt." Toen herinnerde hij zich weer het krachtveld, dat voorkwam dat ze te pletter zouden vallen. "En ik heb niet echt nood om de mensen uit het Capitool te zien. Het maakt mij eigenlijk helemaal niet uit wat ze doen. Ik wil me niet tot hun niveau verlagen. Over enkele dagen gaan zij kijken hoe wij elkaar afslachten. Ik weten hoe een persoon eruit ziet die voor zijn plezier kijkt naar kinderen die elkaar vermoorden. Zeker niet als ik die persoon zie en merk dat het verschil tussen ons beiden zo klein is. Als kind dacht ik altijd dat het monsters waren, die in het Capitool woonden, maar het zijn gewoon mensen, zoals jij en ik. Dat is wat me beangstigd. Hoe je een mens zover kunt krijgen om te genieten van al dat bloed en geweld. Het liefst zou ik hebben dat ze stikken in hun dure voedsel terwijl ze naar ons kijken." Het was even stil. Gideon besefte dat hij zich iets te ver had laten gaan. "Sorry. Het is gewoon laat en door de vermoeidheid denk ik luidop."



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


18