Delutix schreef:
Drain
Drain wreef nog eens over zijn wang. Wat was haar probleem? Hij had er toch overduidelijk van genoten? Waarom was het nodig om hem te slaan, zonder op enige uitleg te wachten?
Er zweefden te veel vragen rond in zijn hoofd en ook al was hij degene die haar had weggeduwd, hij miste haar warmte nu al. Het verbaasde hem en Drain wilde het liefst alles vergeten. Wat was er toch aan de hand met hem? Hij snapte er geen zak van? Wat betekende dit? Dat ze vrienden waren geworden en dat ze nu ruzie hadden? Hij wist niet hoe hij het gevoel moest omschrijven.
Dus deed hij wat hij altijd deed als het leven onduidelijk was en onbegrijpelijk was; hij stond op, pakte zijn jas en schoenen, deed ze aan, liep naar de club en belandde in het bed van een onbekend meisje.
Toen Drain weer thuis kwam na slechts twee uur, waren David en Lydia nog steeds niet thuis.
Grote kans dat die twee ergens anders bleven slapen, anders waren ze al wel weer thuis geweest. David had een vriend waar die twee nog wel eens sliepen, als ze te veel hadden gedronken en niet de kracht en zin hadden om het eindje terug te lopen naar het huis.
De andere kant van het verhaal was dat Drain dus nog een hele nacht alleen zou zijn in het huis met Sarah.
Hij slikte en liep naar zijn kamer, de kamer recht tegenover die van haar.
Het liefst liep hij naar haar kamer, om uit te leggen waarom hij haar had weggeduwd, maar toen besefte Drain dat hij dat niet kon doen. Grotendeels omdat hij het zelf niet eens echt goed wist.
Drain greep met zijn handen naar zijn haar en trok eraan, op dezelfde plek als zijn twee uur geleden nog had gedaan. Hij schudde zijn hoofd en probeerde de gedachten eruit te gooien, maar het ging niet. Ze zat in zijn hoofd en het meisje dat net goed genoeg was geweest, was hij nu alweer vergeten. Hoe had ze geheten? Nathalie, Natasja? Het maakte hem niets uit, maar in een poging om aan iets anders te denken, concentreerde hij zich daarop.
Het was een mislukte poging.
Hij zakte in elkaar, voor de deur van zijn kamer en had niet eens in de gaten dat hij daarbij zijn hand weer open haalde. Hij staarde naar de deur tegenover hem.
Wat was er toch met hem aan de hand?
Drain
Drain wreef nog eens over zijn wang. Wat was haar probleem? Hij had er toch overduidelijk van genoten? Waarom was het nodig om hem te slaan, zonder op enige uitleg te wachten?
Er zweefden te veel vragen rond in zijn hoofd en ook al was hij degene die haar had weggeduwd, hij miste haar warmte nu al. Het verbaasde hem en Drain wilde het liefst alles vergeten. Wat was er toch aan de hand met hem? Hij snapte er geen zak van? Wat betekende dit? Dat ze vrienden waren geworden en dat ze nu ruzie hadden? Hij wist niet hoe hij het gevoel moest omschrijven.
Dus deed hij wat hij altijd deed als het leven onduidelijk was en onbegrijpelijk was; hij stond op, pakte zijn jas en schoenen, deed ze aan, liep naar de club en belandde in het bed van een onbekend meisje.
Toen Drain weer thuis kwam na slechts twee uur, waren David en Lydia nog steeds niet thuis.
Grote kans dat die twee ergens anders bleven slapen, anders waren ze al wel weer thuis geweest. David had een vriend waar die twee nog wel eens sliepen, als ze te veel hadden gedronken en niet de kracht en zin hadden om het eindje terug te lopen naar het huis.
De andere kant van het verhaal was dat Drain dus nog een hele nacht alleen zou zijn in het huis met Sarah.
Hij slikte en liep naar zijn kamer, de kamer recht tegenover die van haar.
Het liefst liep hij naar haar kamer, om uit te leggen waarom hij haar had weggeduwd, maar toen besefte Drain dat hij dat niet kon doen. Grotendeels omdat hij het zelf niet eens echt goed wist.
Drain greep met zijn handen naar zijn haar en trok eraan, op dezelfde plek als zijn twee uur geleden nog had gedaan. Hij schudde zijn hoofd en probeerde de gedachten eruit te gooien, maar het ging niet. Ze zat in zijn hoofd en het meisje dat net goed genoeg was geweest, was hij nu alweer vergeten. Hoe had ze geheten? Nathalie, Natasja? Het maakte hem niets uit, maar in een poging om aan iets anders te denken, concentreerde hij zich daarop.
Het was een mislukte poging.
Hij zakte in elkaar, voor de deur van zijn kamer en had niet eens in de gaten dat hij daarbij zijn hand weer open haalde. Hij staarde naar de deur tegenover hem.
Wat was er toch met hem aan de hand?



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


19