Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ft. Lessentions (DONE)

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex sloeg zijn cola in een keer achterover, hij had best wel dorst gekregen van het praten met verschillende mensen en Astwood had hij nog niet zien lopen. Nou moest hij toegeven dat het onderscheiden van mannen hier moeilijk was vanwege alle zwarte pakken en strak naar achter gekamde haren, het was allemaal een pot nat. Op dat moment had Jade Astwood gespot. Het kon ook niet anders, hij droeg een zwart pak met een soort rode glans eroverheen en een rode stropdas. Zoals altijd gevolgd door nog meer vrouwen die allemaal verblind waren door het geld en de rijkdom. Weer een typisch voorbeeld van hoeren voor de rijken. Net toen hij aan Jade uit wilde leggen dat dit helemaal niet zijn vrienden waren maar oude kennissen werd hij richting Astwood getrokken. 'Hallo, Alex Buckingham aangenaam.' zei hij vriendelijk. Zoals altijd stelde Astwood zich niet voor, iedereen die hier vanavond was wist tenslotte wie hij was, of daar ging hij in ieder geval van uit. 'Dit is mijn verloofde Jade.' Hij vertelde wel meerdere gekke dingen vanavond en verloofde stond wel mooi, dan leek ze in ieder geval niet een van die welgestelde hoeren die hier rondliepen. 'Ik heb gehoord dat er een speciale band op zou treden vanavond, verschillende mensen praten erover. Is het waar?' Astwood lachte alsof hij zojuist een heel groot geheim ging verklappen. 'Dat is zeker waar mijn vriend, er zullen meer speciale dingen gebeuren vanavond reken daar maar op.' Alex wist niet hoe hij deze opmerking moest interpreteren. Toen leek er opeens een lampje te gaan branden bij Astwood. Waarschijnlijk omdat hij zich voor had gesteld met zijn achternaam. 'Buckingham..' mompelde Astwood. Even werd hij zenuwachtig, geen idee waar Astwood op doelde. 'Ben jij de zoon van Stanley? Ja, nu herken ik je! Ik heb je hier nog rond zien lopen toen je een jaar of zes was. Altijd glijden van de trapleuning, ondeugend dat je was.' Astwood leek helemaal op te zijn gegaan in het verleden toen hij hier regelmatig met zijn vader kwam. 'Ja dat ben ik, Stanley is mijn vader.' herhaalde hij. Hij lachte even zenuwachtig naar Jade. 'Hij kon hier vanavond helaas niet zijn, zal ik doorgeven dat u de groeten doet aan mijn vader?' Astwood kinkte en lachte vriendelijk. 'Graag mijn jongen. Nou vertel eens wat over je verloofde, of nog beter laat haar zelfs een wat vertellen.' Nu was het tijd voor Jade, dit was het moment waarop ze haar zendertje ongemerkt in zijn zak kon doen. Hij wist alleen nog niet hoe hij uit zou gaan leggen aan Jade wat er zojuist was voorgevallen in het gesprek.

Account verwijderd

schreef:
Gelukkig nam Alex het woord en hoefde Jade alleen maar beleefd te glimlachen en te knikken. Toen het erop neer kwam dat Jade ook voorgesteld moest worden beet Jade zachtjes op haar lip. Wat moest ze zeggen? Zij had helaas de perfecte leugens voor zulke gelegenheden niet, maar gelukkig had bezat Alex wel die fantasie. Toen hij vertelde dat Jade zijn verloofde was stikte Jade zich bijna in haar glas cola die ze ondertussen had gepakt. Ze nam nog een laatste slokje van haar cola en legde die daarna op een of andere tafel en knikte. "Aangenaam kennis te maken. Ik ben Jade, Jade Martin, ook wel Alex' verloofde." maakte ze nogmaals duidelijk en schudde Astwoods hand. Hoe hij op het idee kwam om Jade zijn verloofde te noemen zonder dat ze werkelijk ringen om hun vingers hadden, wist Jade ook niet. Maar gelukkig lette deze meneer Astwood niet op details en vroeg hij er ook verder niet naar. Jades ogen werden groot toen Astwood het had over 'meer speciale dingen'. Hij kon toch niet weten dat er een overval gepleegd zou worden, toch? Gelukkig lukte het Jade om een neppe glimlach op haar gezicht te toveren waarna ze beleefd knikte en om Astwoods grappen lachte. Stanley? Had Alex een vader? En was Alex' vader bevriend met Astwood? En dat betekende dus dat deze meneer Alex Buckingham hier stiekem een rijke vader had en nog steeds dingen stal en plekken beroofde? Was hij misschien gestoord? Jade moest geld jatten anders zou ze het niet overleven, maar Alex wou het gewoon? Damn, dit onderwerp zou later wel een ruzie kunnen veroorzaken, al wist Jade niet of ze hierna Alex nog zou kunnen zien. Jade rommelde onopgemerkt in haar tas en pakte het zendertje in haar handen die ze op een of andere manier in meneer Astwoods zak moest zien te stoppen. Toen het Jade duidelijk werd dat zij degene was die iets over haar zelf moest vertellen verstijfde ze en keek meneer Astwood zenuwachtig aan. Gelukkig herinnerde ze het gesprek tussen Alex en Bernard toch en daardoor verscheen er een glimlach op haar gezicht. "Zoals ik al zei, meneer Astwood, ben ik Jade. Ik ben een interieur designer en ik hou me bezig met etalages van winkels. En nu merk ik pas op wat voor een mooi pak u aan heeft, meneer." glimlachte Jade waarna ze haar hand verplaatste naar de onderkant van zijn jas. Ze verplaatste haar hand naar zijn jaszak waarin ze het kleine zendertje liet vallen. "U heeft een goede keuze gemaakt." glimlachte ze nep en liet zijn jas weer los.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex bekeek zijn horloge even om te kijken hoe laat het was, ze konden over tien minuten maar beter gaan beginnen met het plan om zeker te weten dat ze genoeg tijd hadden. Hij keek hoe het zendertje in de zak van Astwood verdween, stap een was al gelukt, nu hopen dat de rest ook zo vlekkeloos verliep. 'Astwood leek erg gevleid te zijn door haar opmerking en bedankte haar genereus. 'Dit is een blijvertje Alex, verlies haar niet uit het oog.' zei Astwood toen ze afscheid namen. De arme stakker, hij had werkelijk geen idee dat hij binnen een half uur meer geld kwijt was dan dat hij zou verdienen vanavond. 'Goed gedaan, verloofde.' zei hij lachend. De reactie van Jade was geweldig, hoe ze bijna stikte in haar glas van verbazing. Een leugentje hier en daar, iedereen kwam ermee weg. De mensen hier mochten dan wel rijk zijn maar heel erg snugger zeker niet. 'Zullen we maar gaan lopen? Het zendertje hebben we nu gehad het is tijd voor fase twee.' Hij zette zijn lege glas neer op een tafeltje en samen met Jade liep hij richting de tuin. Het was nooit erg om wat vroeger te zijn, voor hetzelfde geld zouden ze worden aangehouden door een kennis die perse even moet bijpraten zoals ze al de hele avond deden. Hij kon zich maar niet bedenken dat deze mensen het leuk vonden om de hele week naar dit soort evenementen te gaan en elkaar maar te laten zien hoe rijk ze waren. Het enige wat er ging gebeuren vanavond was een wedstrijd wie het meeste geld kon doneren voor een stichting waar ze helemaal niks om gaven. Geen enkele man of vrouw die vanavond aanwezig was wist naar welk doel zijn of haar geld zou gaan als ze maar het meeste zouden doneren en daardoor de ik heb het meeste geld wedstrijd zouden winnen, misselijkmakend was het. Eenmaal aangekomen in de tuin waren ze nog iets te vroeg, over vijf minuten zouden ze gaan maar tot die tijd konden ze niet stil blijven staan. De tuin was bedoeld voor het dansen dus konden ze moeilijk stil blijven staan, dat zou teveel opvallen. 'Mag ik deze dans van u?' Hij stak zijn hand uit naar Jade en lachte vriendelijk. Als ze toch moesten acteren waarom zouden ze er dan niet helemaal voor gaan? Het volgende nummer begon te spelen en de viool en piano klonken als twee nachtegalen, ze waren werkelijk prachtig.

Account verwijderd

schreef:
Jade probeerde een verschrikkelijke geluid dat uit haar mond zou komen, ook wel gelach genoemd, te onderdrukken, wat haar ook aardig lukte. Ze vond het grappig dat Astwood echt dacht dat Jade Alex' verloofde was, ze had niet eens een ring om? "Jade lachte en gaf Alex een zachte stomp in zijn zij. "De volgende keer moet je nep ring of zo zien te krijgen aangezien het best wel ongeloofwaardig is." lachte Jade en zwaaide met haar hand waar eigenlijk die ring hoorde te zitten, als ze Alex' verloofde was geweest natuurlijk. "Maar we hebben geluk dat deze rijke lui hier dom zijn anders zaten we nu al in de bak." zei ze waarna ze haar haren die van haar schouder af waren gevallen weer over haar schouder legde. "Dan kan ik ook even mijn schoenen wisselen aangezien rennen op hoge hakken met niet zo slim lijkt." lachte ze waarna ze haar arm in die van Alex sloeg zodat ze ondersteuning had. "Deze hakken vermoorden me." zuchtte ze en volgde Alex naar buiten nadat ze een random glas met cola had gepakt en er een slok van had genomen. Cola, daar moest ze het mee zien te doen vandaag aangezien Alex haar duidelijk had gemaakt dat ze niet alcohol mocht drinken omdat ze niet dronken mocht worden. Natuurlijk werd Jade niet dronken van één glas maar ze besloot om deze keer haar eigenwijze gedrag aan de kant te schuiven en om toch naar Alex te luisteren. Jade nam plaats op een bankje in de tuin waarna ze haar simpele, zwarte ballerina's tevoorschijn haalde. Het leek net alsof deze schoenen uit de hemel waren gevallen aangezien haar hakken van 10cm haar bijna vermoordden. Ze trok haar hakken uit en gooide het in de bosjes waarna ze haar ballerina's aantrok en rechtop ging staan. "Veel beter." zuchtte ze opgelucht waarna ze Alex aankeek en knikte. "Ja dat mag je, als je maar stopt met dat bekakte gepraat van je tegenover mij." lachte Jade nadat ze Alex hand had vast gepakt. Maar voordat ze konden beginnen met dansen hoorde ze een schot, van een pistool. Als een speer rende Jade naar binnen en keek met grote ogen naar de jongen die bij de ingang stond met een pistool gericht op Astwood. "David?" fluisterde Jade zacht, zodat niemand het zou horen.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Hij werd altijd vrolijk als Jade haar mond weer een open deed zonder en bij na te denken en er een of andere opmerking uitgooide waar alleen zij mee weg kon komen. 'Ik zal het proberen goed, maar dat betekend wel dat ik er goed bij pas niet?' Zijn acteerwerk moest wel goed zijn als Jade dat tegen hem zei. Toch was het niet een echte act wat hij opvoerde. Een paar jaar geleden was hij nog wekelijks op dit soort evenementen met zijn vader, bijna dagelijkse kost kon je het wel noemen. Hij wist niet of Jade het door had gehad met Astwood daarnet, natuurlijk hoopte hij van niet maar Jade was niet dom. Ze zou hem vast voor gek verklaren, hij had een vader die zo rijk was dat hij het bedrag op zijn rekening niet eens meer uit kon spreken en zijn leven bestond toen uit het proeven van wijn, gala's, dure vakanties en uitgaan. Om eerlijk te zijn was het ook nooit zijn bedoeling geweest om hier te belanden, het gebeurde gewoon. Net nadat Jade haar schoenen had verwisseld en ze twee passen hadden gedanst op de muziek van de piano en de viool klonk er een schot. Jade rende naar binnen toe, iets wat hem een behoorlijk stom idee leek aangezien ze nu alle tijd hadden om de spullen mee te nemen. De bewakers zouden weg zijn, ze zouden er ongemerkt mee weg kunnen komen, ze hoefde alleen nu maar te gaan. 'Jade kom, we kunnen beter weg gaan nu.' Riep hij over de gegil van de menigte heen. Mensen schreeuwde, zochten naar hun geliefden en keken vol angst naar de dader. Hij wist zich door de menigte heen te wurmen helemaal naar de voorkant waar Jade stond. Van het beeld wat hij aantrof schrok hij, Astwood stond onder schot door een voor hem onbekende man. De doodsangst die hij uitstraalde was onbeschrijfelijk, dit gunde hij Astwood niet. Even twijfelde hij maar daarna trok hij zijn eigen pistool en richtte hij deze op de onbekende man. 'Laat Astwood gaan!' De mensen sloegen nu een gil bij het zien van zijn pistool en de mensen die achter hem stonden gingen snel aan de kant. Hij moest toegeven dat het waarschijnlijk leek alsof hij de goede was terwijl hij net nog plannen aan het maken was om dingen te stelen. Hij gokte er maar op dat Astwood hem rijkelijk zou belonen als hij zijn leven redde en dat meer geld zou zijn als de gestolen goederen. Hij keek even snel naar Jade die behoorlijk verward stond te kijken naar de situatie.

Account verwijderd

schreef:
The fuck deed David hier? Jade had hem toch duidelijk gemaakt dat deze overval iets was dat zij en Alex hadden afgesproken en ook dat zij al het geld dat ze hier mee zou verdienen zelf zou houden? Hij had het natuurlijk in eerste instantie niet leuk gevonden, maar daarna accepteerde hij het, tenminste dat dacht Jade. "DAVID!" riep Jade deze keer waarna ze wat blikken toegeworpen kreeg van bezorgde stelletjes. "Ben je gestoord? Hij gaat die man vermoorden, David mag de bak niet in!" snauwde Jade naar Alex die nog steeds met zijn gedachte was bij het overvallen. Meende hij het? Zag hij niet dat David in de weg zat? Zag hij niet David op het punt stond om Astwood te vermoorden en dat zou betekenen dat David lekker de gevangenis in mocht. Dat gunde hij David niet, en als David gepakt zou worden zou het ook niet lang duren voordat de politie erachter zou komen wat voor werk hij deed en Jade ook bij zijn gang hoorde. Toen Alex zijn pistool op David richtte werd Jade woest. Ook zij haalde haar pistool uit haar tas waarna ze de clutch op de grond liet vallen. En deze keer richtte zij de pistool op Alex. "Laat me met David praten en leg die pistool weg. Als jij David neer schiet, schiet ik jou neer." dreigde ze waarna ze achteruit liep naar David toe, met nog steeds haar pistool gericht op Alex. Er zat nu nog maar twee meter afstand tussen David en Alex waardoor Jade zich omdraaide richting David toe. Ze hield haar pistool deze keer gericht op David en keek hem woest aan. "David, je weet hopelijk dat als je deze onschuldige manier hier neerschiet, jij de bak in gaat en zo je hele leven verwoest, en die van Sarah. Gun je haar dat? Gun je mij een verdrietige beste vriendin?". Jade sloeg het gedeelte dat ze samen werkte met David over, dat was onnodig momenteel. Tenminste, als ze dat over zou slaan betekende het dat zij niet verdacht zou worden, maar dat zij gezien zou worden als de goede. "David, laat die fucking pistool vallen." "David, leg die pistool neer!" riep Jade deze keer maar alweer gaf David geen kick. "Politie!" hoorde iedereen vanuit de ingang waardoor David geschrokken opkeek. "Fuck!" riep hij waarna hij naar de tuin sprintte en zo zijn weg naar buiten vond. Jade zuchtte, maar niet van opluchting, David had alles verpest, alles. En dat betekende dat Jade zo snel mogelijk uit dat huis van hem moest zien te verdwijnen. Nu dachten ze dat Jade hem kende doordat hij de vriend was Jades beste vriendin was, maar als ze er eenmaal achter kwamen dat Jade eigenlijk met hem samen werkte.. Dan mocht ze zeker gedag zeggen tegen haar leven en haar nieuwe huis, de cel, begroeten. Jade liet haar pistool op de grond vallen waarna ze geschrokken, maar opgeluchte blikken toegeworpen kreeg. Dit was uit de hand gelopen, en nu kwam het echte probleem nog, Alex.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex wist niet wat hem overkwam, Jade koos voor de persoon die Astwood wilde vermoorden? Jade kende deze man en blijkbaar ook zijn vriendin, misschien was ze wel niet te vertrouwen. Op dat moment trok Jade ook haar pistool en werd deze op hem gericht, alsof hij de slechte persoon was hier, hij kon zijn ogen niet geloven. Nadat Jade met hem had gepraat leek hij niet overtuigd maar toen hij het woord politie hoorde ging hij er als het haasje vandoor. Astwood was helemaal doordrenkt met zweet en opgelucht dat hij nog leefde werd hij gelijk opgevangen door een aantal mensen. Het feit dat Astwood nu in goede handen was, was misschien wel het enige voordeel van deze avond. Hij hield zijn handen in de lucht en legde ook zijn wapen op de grond als teken dat hij niemand kwaad wilde doen. Verschillende geschrokken mensen keken hem dankbaar aan, de andere keek hem weer woest aan nog een andere persoon was zelfs aan het huilen. Deze avond was en complete chaos geworden, Suze had gelijk gehad, Jade was niet te vertrouwen. Het feit dat iemand had geroepen dat de politie eraan kwam was helemaal niet waar geweest, de enige die eraan kwam was iemand van de beveiliging. 'Jade, het is maar beter als we gaan.' Hij keek haar met een woedende blik aan, als ze hier eenmaal uit waren wist hij niet wat hij met haar ging doen. Hij liep nog even snel naar Astwood toe om te zien of alles oké was en bedankte hem voor avond ondanks alle omstandigheden. Daarna keek hij weer naar Jade en samen verlieten ze het gebouw, hun auto was voorgereden zodat ze gelijk in konden stappen. Hij trok het portier met harde klap dicht, nog nooit in zijn leven was hij zo boos geweest. 'Ben je helemaal gek geworden!' Riep hij woest. 'Wat dacht je wel niet, laat ik al mijn vrienden vertellen over dit plan. Misschien komt er wel eentje Astwood vermoorden. En om het allemaal nog mooier te maken dreig je mij neer te schieten. Weet je wel niet wat je hebt gedaan? Je hebt deze hele avond verpest en dan bedoel ik niet alleen voor de gasten. Suze en Ralph rekende op je, ik rekende op je. Mijn hele reputatie, naar de maan en dat is jouw schuld! Fuck!' Boos sloeg hij op het stuur, hij kon niet geloven dat dit zojuist was gebeurd. 'Al die mensen daar dachten dat ik je verloofde was en moet je nu zien, ik lijk wel gek als ik met iemand zou gaan trouwen die een pistool op me richt.' Hij kon er niet over uit wat hij moest doen, de frustratie was te groot en het liefste wilde hij iets slaan of kapot maken, wat dan ook.

Account verwijderd

schreef:

Gelukkig kwam iedereen tot de conclusie dat Jade duidelijk niemand wou neerschieten of iets dergelijks waardoor er een aantal vrouwen en mannen haar met een glimlach aankeken, maar er was een persoon waarvan Jade wist dat hij haar niet met een glimlach aankeek. Alex, maar het grappige was, Jade was ook behoorlijk kwaad op hem. Ze had de neiging om die pistool te pakken en een kogel door Alex' kop te schieten, maar zoals gewoonlijk had ze het gezonde verstand om dat niet te doen tussen al deze mensen. Al gauw liepen er mensen naar Astwood toe die hem zielig aankeken, leugenaars, allemaal fucking golddiggers. Ze wisten dat als Astwood zou overlijden al het geld naar zijn vrouw zou gaan, en dat betekende dat het geld niet meer afgepakt zou kunnen worden aangezien zij niet zo gauw werd misleid. Woedend stampte Alex op Jade af, maar Jade bleef hem zoals altijd ongeïnteresseerd aankijken. Jade was niet bang voor hem, dat zeker niet. De woorden die hij uitsprak spuugde hij bijna uit door de woede die bezit van hem nam. Jade knikte en liep hem achterna. Zij was kwaad, furieus, maar zij kon maskers op haar gezicht zetten. Zojuist had ze de "I don't fucking care, and I fucking hate you." masker op. Aangekomen bij zijn auto stapte Jade in en begon te lachen toen ze Alex hoorde schreeuwen. "Nou weet je wat Alex. Die gast daar, David, is mijn fucking baas. En oh, als je hem neer zou schieten betekende dat, dat ik opgepakt zou worden, want ik fucking werk voor hem! En voor als je het niet weet, deze gast bood bij fucking onderdak aan terwijl mijn fucking ouders mij het huis uit schopte, en weet je waarom? Ik was niet de dochter die ze altijd al hadden gewild." schreeuwde ze. "Maar natuurlijk kan je dat niet weten, want jij kon ondertussen genieten van het geld van je ouders terwijl ik me rot werkte om nog zakgeld te verdienen en daarvan te leven. En waarom zit je in fucking bende terwijl je gewoon kunt genieten van het geld dat je ouders hebben?" gilde ze en deze keer opende ze het portier waarna ze uit de auto stapte. "En weet je wat ik nu ga doen? Ik ga deze fucking stad verlaten, ik ga fucking vluchten!" riep ze naar Alex voordat ze het portier sloot en naar het huis van David begon te lopen. Ze kon het niet meer 'huis' noemen, ze moest er juist van vluchten. Ze zou al haar spullen en geld pakken en deze stad verlaten, deze stad zou zorgen voor slechte herinneringen. En nadat ze de auto had verlaten stroomde de tranen over haar wangen, ze huilde niet vaak, maar deze situatie werkte op haar zenuwen. Wat als David niet was gevlucht en de politie hem toch had opgepakt? Dat zou niets goeds voor Jade betekenen, en daarom moest ze hier zo snel mogelijk zien weg te komen.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex wist zich even geen raad met Jade, misschien moest hij gewoon doorrijden, naar huis gaan en hopen dat niemand zich ooit zal herinneren wat er zojuist was gebeurd. Maar in plaats van dat hij doorreed stapte hij uit de auto en deed hij deze op slot. Waarschijnlijk kreeg hij een boete omdat ze auto niet op een parkeerplek stond maar daar wilde hij nu even niet aan denken, dat had geen prioriteit nu. Niet alleen wilde Jade blijkbaar haar frustraties kwijt, ze schreeuwde naar hem, ze gilde en ze begon te schelden. Toen ze begon over zijn ouders kon hij haar wel slaan, toch wist hij zich in te houden door een paar keer diep adem te halen voordat hij zijn mond open trok. 'Weet je wat jouw probleem is? Jij denkt dat iedereen maar medelijden met je moet hebben, dat je een slecht leven hebt gehad maar raad eens? Mijn leven was ook niet perfect! En net nu dingen de goede kant op gingen kom jij langs en verpest je alles! Het geld, mijn reputatie alles Jade! Alles!' Hij balde zijn handen tot vuisten, hij moest iets slaan, iets maakt niet uit wat. Op dat moment zag hij een stoelen in een hoekje staan van een terras. Hij pakte er een vast en gooide deze weg, dit luchtte gelukkig een beetje op. 'Als we gewoon door waren gelopen en de fucking spullen hadden gepakt had niemand ooit gemerkt dat we er ook maar iets mee te maken hadden. Alles was goed afgelopen maar blijkbaar was je te veel met jezelf bezig en dacht je niet aan anderen!' Toen hij zag dat ze moest huilen brak er opeens iets in hem, de boosheid werd iets minder en ergens kreeg hij medelijden met haar. Misschien was dit wel wat ze wilde, ze wilde dat hij medelijden met haar kreeg. 'Jade, doe nou niet zo.' Waarom moesten vrouwen altijd gaan huilen midden in een ruzie, het leek wel alsof ze een soort tactiek hadden. Misschien moest hij haar niet vertrouwen, zou hij haar moeten laten gaan maar iets vertelde hem dat ze geen controle had over wat er was gebeurd vanavond. 'Hé het spijt me oké? Jij kon er natuurlijk ook niks aan doen dat David daar opeens was.' Hij liep naar haar toe en drukte haar stevig tegen zich aan. 'Het komt wel goed oké? We vinden wel een oplossing.' Misschien was hij een watje maar hij kon het niet aanzien dat Jade helemaal overstuur was door iets waar ze eigenlijk niks aan kon doen. Ze kon maar beter geen ander plan hebben samen met die David, dat zou ze hoe dan ook bezuren.

Account verwijderd

schreef:

Toen ze voetstappen achter haar hoorde zuchtte ze maar ze liep door, gelukkig had ze haar schoenen verwisseld want op blote voeten lopen leek Jade ook niet zo fijn. Jade bleef door lopen en lachte. "Meen je dat? Meen je fucking dat? Ben jij gestoord, ben jij out of your mind of zo? Verwacht je nou dat ik fucking medelijden zoek van jou? Nou 'verloofde', jij kent mij zo slecht, zo slecht dat het me verbaasd dat ik ooit in mijn gedachten heb gehaald dat dit zou werken. Dat wij gewoon nu het geld in onze handen zouden kunnen tellen!" riep ze zonder zich om te draaien terwijl de tranen over haar wangen bleven stromen. Gauw veegde ze die weg, ze toonde haar zwakte, maar dat wou ze niet. Ze wou niet huilen zoals elke vrouw deed bij een ruzie en daarna hun zin kregen. Nee, Jade wou een ruzie uitpraten, zonder gehuil of emoties, ze wou het alleen houden op praten, al was het geen gepraat meer maar gegil en geschreeuw. Maar het lukte niet, de tranen bleven over haar wangen stromen. "Verwacht je nou echt dat ik David die man zou laten vermoorden? Astwood was fucking onschuldig. En jij zou hem laten sterven. Jij, degene die hij het meest vertrouwde? Hoe haalde je het bij je hoofd om hem te beroven, een vriend van je vader? En wie is er nu de slechterik? Ik! Allemaal dankzij jou, jij wou Astwood laten sterven als ik niet zou blijven staan. Als ik mee was gegaan was die onschuldige man dood. Jij harteloze klootzak!" riep ze naar hem waarna ze de tranen, die bleven stromen, van haar wangen wegveegde. Toen hij de stoel weggooide draaide Jade zich weer om en veegde de overgebleven tranen weg. Hij had ze gelukkig niet opgemerkt omdat het erg donker was en ze gelukkig niet snikte. Maar toen hij haar vertelde dat ze alleen maar aan haar zelf dacht en niet aan anderen barstte er iets in haar los, woede, maar ze huilde. In plaats van Alex te slaan, begon ze te huilen en gelukkig had ze haar stem nog niet verloren door al het schreeuwen. "Ik denk alleen maar aan mezelf he? IK DENK FUCKING ALLEEN MAAR AAN MEZELF HE TERWIJL JIJ ASTWOOD DOOD ZOU LATEN GAAN?" gilde ze de hele buurt bij elkaar waarna de tranen over haar wangen biggelde. Toen ze het woord 'spijt' hoorde schudde ze haar hoofd, hij meende het niet. Dit zei hij alleen maar om haar even tot rust te laten komen zodat de mensen die hun hele scene volgde ook weg zouden gaan maar de tranen bleven over haar wangen glijden. Toen ze zijn armen om haar middel voelde schrok ze en veegde de laatste tranen weg. Ze rukte zijn armen van haar lichaam af en keek hem aan. "Het is klaar Alex, jij vroeg me hulp, ik heb je niet kunnen helpen. Ik zal morgen 2500,- door je brievenbus gooien, en daarna vertrek ik." zei ze waarna ze begon te rennen, ze hoefde hem niet meer te zien.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex wist niet meer wat hij moest doen, hij was nog nooit in een situatie beland zoals deze en hij had geen woorden meer. ze had gelijk, hij was egoïstisch geweest maar zelfs had ze haar oordeel te snel klaar en daar werd hij moe van. 'Weet je Jade, jouw probleem is dat je mensen die van je willen houden niet toelaat. Je houdt mensen op een afstand door altijd maar je oordeel klaar te hebben! Maar als je het allemaal zo graag alleen wil doen, best! Maar mij ben je kwijt en verwacht niet dat ik ook nog maar iets voor die David of voor jouw doe!' Jade begon te rennen. 'Ren maar weer weg en doe maar alsof dit niet is gebeurd!' Riep hij haar nog na maar hij twijfelde of ze het zou horen. De mensen die hun ruzie klaarblijkelijk wel leuk entertainment vonden keken hem gefascineerd aan. 'Wat hadden jullie nou hmm?!' Riep hij boos naar ze en angstig liepen de mensen van hem weg. Boos schopte hij tegen de velg van zijn auto en stapte hij in. Als Jade het allemaal zelf wilde doen, dan moest ze dat doen maar hulp van hem of van iemand anders die hij kende kon ze vergeten. Daarna reed hij weg, weg van Jade, weg van deze avond. Jade met haar oordeel, ze wist niks van hem, ze wist fucking niks. Het feit dat hij is opgegroeid in een welvarend gezin met geld in overvloed wil niet zeggen dat hij wel een fijne jeugd had, in tegendeel zelfs. Jade had geen flauw benul van de druk die op je stond, de mensen die naar je keken met een blik alsof je de top nooit zou halen. Hij was niet de zoon die zijn vader zich had gewenst en dit heeft hij altijd aan moeten horen en voelen. Zijn vaders geluk kon ook niet op toen zijn jongere broer twee jaar geleden afstudeerde aan de beste universiteit met een rechten diploma, die avond eindigde hij met een gebroken been en een gescheurde spier in zijn arm, de blauwe plekken niet meegerekend. Sinds die dag heeft hij zijn vader nooit meer gesproken, hij wilde laten zien dat hij het wel kon, dat hij de top kon bereiken. En voor een avond voelde hij zich alsof de wereld aan zijn voeten lag, alles ging volgens plan en toen kwam Jade. Hij werd weer boos als hij aan haar dacht, zijn handen klemde hij om het stuurwiel heen en met piepende banden ging hij door de bocht.

Account verwijderd

schreef:
"Omdat niet van me kan houden. Zie je niet wat voor een afschuwelijk persoon ik ben en welke problemen ik kan veroorzaken?" schreeuwde ze nog voordat ze was begonnen met rennen. Gelukkig was het niet zo ver meer en kwam ze binnen een aantal minuten bij het huis aan. Ze was doodop, niet alleen van het rennen, maar ook door de ruzie met Alex. Hij had haar behoorlijk gekwetst, en zij ook, dat had ze gemerkt. Beide betekenden ze niets goed voor elkaar, dus waarom wou Alex het goed maken? Jade was bewust dat als zij niet weer tekeer tegen hem was gegaan nadat hij haar in zijn armen had genomen, ze waarschijnlijk geen ruzie meer zouden hebben en dat betekende ook dat zij waarschijnlijk niet op het punt zou staan om te vertrekken naar een hele andere stad, vol onbekende mensen. Aangekomen thuis drukte Jade op de bel waarna de deur al gauw geopend werd door Sarah, en aan haar moest ze alles ook nog uitleggen, maar daar had ze vrijwel geen zin in. "Jade, oh god, wat is er gebeurd met je?!" vroeg Sarah waarna ze Jade gauw naar binnen trok. "Die vriendje van je kon niet stoppen met bemoeien in mijn zaken, waardoor ik ruzie heb met Alex en ook nog eens met David. Ik ga vertrekken Sarah, ik trek het niet meer. Ik ga een nieuw leven opbouwen, hier ver vandaan." zuchtte Jade waarna ze de trap op liep naar haar kamer waar ze gauw de jurk uittrok en op haar bed gooide. Ze trok een grote tas onder haar bed vandaan waarin ze wat kleding stopte en tussen de kleding al het geld dat ze had. Genoeg om een jaar of twee van te leven. Ook haalde ze een envelop tevoorschijn waarin ze 2500,- in stopte, deze zou ze morgenvroeg door de brievenbus gooien voordat ze zou vertrekken. Nadat haar tas vol zat trok ze gauw een shirt en een broek aan waarna ze ook haar zwarte, lange jas trok.
"Ga je echt weg?" vroeg Sarah met een pruillip. "Ja, ik ga echt weg." zuchtte Jade nadat ze afscheid had genomen van Sarah. Haar leven was momenteel een puinhoop, maar ze zou er alles aandoen om het te verbeteren en de puinhoop op te ruimen, het zou haar hopelijk ook lukken. Dat dit binnen 1 nacht was gebeurd, was misschien ook wel het meest choquerende.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Hij reed met 130 kilometer per uur over de snelweg heen, het was toch laat dus de weg was aardig verlaten en niemand zou last van hem hebben. Hij had zijn muziek hard opstaan en het enige wat het wilde doen was rijden en niet nadenken over waar hij heen ging, niet nadenken over Jade, niet over Ralph en Suze, even over helemaal niemand. Precies op dat moment ging zijn telefoon af, het was zijn moeder. Voor zijn moeder had hij een speciale ringtone zodat hij wist waneer ze belde en wanneer hij dus niet op moest nemen. Dit keer besloot hij dat toch te doen, het was meer een opwelling dan iets waar hij goed over na had gedacht. De muziek stopte met spelen en de stem van zijn moeder klonk door de speakers heen. 'Oh jongen toch, ik hoorde net van Nancy wat er is gebeurd. Je had wel dood kunnen zijn, voor hetzelfde geld hij die gek met zijn schietapparaat op jou geschoten.' Hij probeerde zijn lach in te houden, de manier waarop zijn moeder het woord wapen veranderde in schietapparaat was werkelijk lachwekkend. 'Ik ben in orde maak je niet druk, iedereen is gewoon een beetje geschrokken dat is alles.' 'En ik weet zeker dat je verloofde dat ook is, ik hoorde zelfs van Nancy dat ze de schieter kende. Klopt dat?' Even slikte hij. Zijn moeder dacht serieus dat hij was verloofd, en nog wel met Jade, Jade haatte hem vast en wilde nooit meer iets met hem te maken hebben, dat had ze na vannacht wel duidelijk gemaakt. 'Ja, ze was erg geschrokken. Ze kende de man van haar werk, oud collega, je verwacht nooit dat iemand die zo dicht bij je staat zoiets doet natuurlijk.' Hij had zichzelf er goed onderuit weten te praten al zei hij het zelf. 'Zeg maar dat we erg met haar meeleven, het arme ding. Waarom komen jullie morgenavond niet gezellig bij ons eten? Ze is tenslotte je verloofde, ze wil vast graag haar schoonmoeder ontmoeten, dat weet ik zeker!' Oké misschien had hij zich er toch niet zo goed onderuit weten te praten. Hij kon zijn moeder moeilijk afwijzen natuurlijk, helmaal na wat er was gebeurd. 'Ik zal het overleggen maar ik neem aan dat het geen probleem is, tot morgenavond moeder.' Zijn moeder lachte tevreden en enthousiast begon ze weer te praten. 'Dan zie ik jullie morgen, ik zal zorgen dat er iets speciaals op het menu staat. Dikke kus!' En daarmee hing ze de telefoon op en begon te harde muziek weer te spelen in de auto. Hoe moest hij dit op gaan lossen...

Account verwijderd

schreef:

De volgende ochtend werd Jade wakker met barstende koppijn in een zijde zachte, heerlijk liggend bed. Haar gedachtes vlogen weer naar gisteravond. Nadat ze afscheid had genomen van Sarah was ze vertrokken naar een of ander hotel zo'n half uur van het huis waarin ze leefde vandaan. Onderweg naar het hotel had ze even gestopt zodat ze twee flessen wijn bij het tankstation kon halen aangezien de supermarkten om 2 uur 's avonds wel dicht waren. Daarna reed ze weer verder naar het hotel waar ze een kamer huurde voor een nacht. Nadat ze haar hotelkamer in was gelopen had ze haar kleren uitgetrokken en was ze in bed gedoken met de twee flessen naast haar. Waarom ze haar kleren uit had getrokken? Ze wou wel fijn kunnen slapen zodat ze morgen een huis zou kunnen zoeken, ver van het huis waarin ze voor heen leefde, en met een strakke jeans aan zou dat waarschijnlijk niet lukken. Uiteindelijk had ze huilend de twee flessen alcohol naar binnen gewerkt. Alweer huilde ze, maar ze had het echt moeilijk. Ze zou in een paar dagen een huis moeten vinden zodat ze niet honderden euro's aan een hotelkamer zou verspillen. Maar waar zou ze naar huizen moeten kijken? Waar was ze van plan om te werken aan haar toekomst? Hopelijk een succesvolle. En ook had Alex haar behoorlijk gekwetst en hij had haar duidelijk gemaakt dat ze niet te vertrouwen was en dat hij ook nog eens haar niet meer zou helpen. Alsof Jade ooit nog eens hulp aan hem zou vragen. Hij had zowat haar leven binnen een aantal minuten verwoest en hij verwachtte dat ze nog hopeloos terug naar hem zou keren en hem zou smeken voor zijn hulp. Jade dacht daar dus héél anders over.
Uiteindelijk had Jade de kracht weer om uit bed te komen en haar telefoon te openen zodat ze kon zien hoe laat het was. 2 uur 's middags, Jade sloeg haar zelf mentaal voor haar kop. Ze moest zeker weten nog langs Alex' huis zodat ze het geld door de brievenbus zou kunnen gooien. Maar wat als hij wakker werd of al was en de deur open deed? Jade besloot om dan meteen weg te rennen, nog een ruzie met hem kon ze niet aan. Na ongeveer een half uur stond ze klaar voor de spiegel. Ze had weer make-up op zodat het minder opvallend was dat ze gisteravond de hele tijd heeft zitten huilen en dat ze ook nog eens stom dronken was. Zoals gewoonlijk droeg ze weer een zwarte jeans en een simpele shirt eroverheen met daarover haar zwarte jas. En binnen een half uur stond ze voor Alex' huis met de envelop in haar had waar 2500 euro in zat. Gelukkig had ze al genoeg verdiend bij David zodat ze 2500 euro wel kon missen. Uiteindelijk raapte Jade alle moed bij elkaar en opende ze het klepje dat bevestigd was aan de deur en gooide de envelop door de brievenbus heen. 'Hopelijk is hij niet wakker, alsjeblieft wees niet wakker.' waren haar gedachtes.

Lessentions
YouTube-ster

Lessentions schreef:
Alex had gisteravond even goed nagedacht over hoe hij dit aan moest pakken. Hij moest toegeven dat dit moeilijker was dan gedacht aangezien hij gisteren bijna zeker wist dat Jade hem nooit meer wilde zien en dat hij haar ook nooit meer te zien kreeg. Hij bedacht zich toen opeens dat ze nog wat geld af zou leveren en dat ze daarna weg zou gaan naar wist hij veel waar. Hij was dus de hele nacht opgebleven om te wachten op het geld wat ze af zou leveren. Vanmorgen toen de post werd bezorgd had hij de deur open gedaan en keek de postbode hem raar aan omdat hij om vijf uur in de ochtend al wakker was. Hij had geen woord tegen de man gezegd en de deur gelijk weer dicht gedaan, dat was een vrij gênant moment geweest. Dit keer werd er nog iets door de brievenbus geschoven, het had geen postzegel, geen adressering, helemaal niks. Dit moest Jade wel zijn toch? Hij opende de deur en daar stond ze, klaar om weg te lopen. 'Jade, wacht even!' Hij had niet nagedacht wat hij haar wilde zeggen, waarschijnlijk was ze nog steeds boos en wilde niet eens praten. Hij rende een stukje naar haar toe zodat hij haar tegen kon houden. 'Jade, ik...' Misschien had hij de tijd dat hij wakker was gebleven gisteravond moeten besteden aan het maken van een speech, een soort brief waarin hij beschreef dat het hem speet. 'Ik wilde met verontschuldigen voor gisteravond.' Was het duidelijk dat hij de hele nacht op was gebleven? Waarschijnlijk zag ze het meteen, hij had niet eens de drang gevoeld om zich om te kleden dus heeft hij de heel avond in zijn pantalon en overhemd op de bank gezeten en naar de brievenbus gekeken. 'Ik heb alleen een klein probleem en jij bent mijn enige oplossing.' Hij was even stil. 'Mijn moeder belde gisteravond over hoe het met jou ging, ze had gehoord dat ik een verloofde had en ze wil je heel erg graag ontmoeten. Het was net na het gala en ik had op dat moment niet de kracht om te zeggen dat ik gelogen had over dit alles. Zou je alsjeblieft voor vanavond met me willen eten bij mijn moeder. Ik weet dat je me niks bent verschuldigd maar alsjeblieft, voor mijn moeder.' Hij had de situatie goed aangepakt toch? Hij had het mooi verwoord vond hij zelf. Nu maar hopen dat Jade ook vond dat hij het mooi had verwoord en dat ze hem nog een kans gaf, al was het maar voor vanavond. 'Mijn moeder woont twee uur buiten de stad, je kan die nacht nog gaan als je wil. Het is alleen maar een etentje, ik smeek je, alsjeblieft.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld