Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
RPG ~ Ever after high Speeltopic
Tigris
YouTube-ster



Scarlett vond het ironisch hoe Cerise dacht haar regels op te kunnen leggen. Ze had het geprobeerd, maar het was nu dus ook echt over met het vriendelijke gedrag van haar kant. Ze rolde met haar ogen 'Goed, dus als het hier af fikt zal ik jou aan je lot over laten', ze kneep haar ogen tot spleetjes en zette haar handen in haar zij voor ze verder sprak 'En zolang jij je mond dichthoud als ik met mijn muziek bezig ben, zal jou ook niets overkomen. Het zou namelijk erg jammer zijn als jij tijdens een gezellig boottochtje plotseling verdronk' Niet wachtend op een respons voor haar bedreiging, liep ze richting de deur en sloeg hem met een klap achter zich dicht. Die Cerise was feller dan ze had verwacht.
First
Internationale ster



Niemand. Ze was alleen. Hope liep de kamer in en plantte haar koffer op het overgebleven bed. Ze zette de stereo-installatie aan en keek in het rond. De kamer was, zoals ze van anderen al gehoord had, inderdaad erg ruim. Zij en haar kamergenoot hadden beiden een twee-persoonsbed gekregen. Dat was voor het eerst sinds ze op deze school zat. Er hing sierlijk grijze behang aan de muren en er stonden elegante bureau's en er hing een televisie. Het leek wel een elitenkamer. Ze vroeg zich af of haar moeder extra betaald zou hebben om Hope een extra mooie kamer te geven, want zo was haar moeder. Ze wilde alles voor anderen het beste, daarna dacht ze pas aan zichzelf. 
Pas nadat Hope haar koffer uitgepakt had, zag ze een hele rij klokjes staan. Ze liep er naartoe om ze van dichtbij te kijken. Ze stonden op volgorde van klein naar groot. Alles zag er extreem netjes uit aan deze kant van de kamer. Alles lag recht, stond op volgorde en blinkte. Echt niets voor Hope. Al had ze er geen last van.
Plotseling had Hope het gehad om eenzaam op haar kamer te zitten. Ze stond op en liep de deur uit. Op zoek naar mensen van vorige jaren, of mensen die hier net nieuw waren. Ze sloot de deur achter zich en botste het volgende moment tegen iemand op.

Anoniem
YouTube-ster



Zu ging op zijn bed zitten en keek naar de deur.
‘Niemand uitgenodigd, maar er stond wel een meisje voor de deur.’ Mompelde hij, hij was nogal onbeleefd weggestoven, maar dat interesseerde hem niet zo veel.
‘Ik kom uit het verhaal van The Boy Who Drew Cats, dus de kattentekenaar. Oud-Japans sprookje.’ Legde Zu uit.
‘En ja, ik had al snel door wie jij was.’ Hij glimlachte even en ging op zijn rug liggen, starend naar het plafon. Oh, hoe hij momenteel de neiging had om de muren vol te tekenen met katten zodat ze in de nacht die vervelende rat zouden pakken. Hij kon dat alleen niet maken, niet bij het huisdier van zijn kamergenoot. In een hoekje van de muur krabbelde hij een kleine tekening van een rat, hij zuchtte diep en rekte zich even uit. 
 
Dauntless
Wereldberoemd



"Wel mijn naam is Darren, dat daar is Zu en de rat apprecieert je compliment. Hoe graag ik je ook zou uitnodigen binnen te komen. Wacht nee, eigenlijk wil ik helemaal niet dat je binnenkomt. Maar wees niet teleurgesteld. Deze school is gigantisch. Er zijn vast en zeker een heleboel mensen die kennis met je willen maken en heel hun levensverhaal aan je willen vertellen. Tot ziens Tina en veel geluk op je zoektocht naar vrienden." Darren wachtte niet eens op haar antwoord en sloeg de deur in haar gezicht dicht.  
"Wat zei je, de kattentekenaar, komt me niet bekend voor. Ben je van plan je vader te volgen of ga je ook je eigen ding doen?" Het kon Darren weinig schelen of zijn kamergenoot een royal of een rebel was. Dat was uiteindelijk zijn eigen keuze. Toch vond hij het wel interessant om de motieven te weten van diegenen die hun eigen lot wilden bepalen. Uiteindelijk was het een nieuw fenomeen. Vroeger kreeg je niet eens de keuze. 
Ondertussen had Darren ook een notitieblok tevoorschijn gehaald. Daarin stonden alle melodieën die hij tot nu toe gevonden had. Zijn vader weigerde hem de zijne te geven. Darren zou zelf moeten uitzoeken welke noten welk wezen beïnvloedde. Hij bracht vaak dagen door met het perfectioneren van een partituur. Het was een werk van vallen en opstaan, maar eenmaal geslaagd gaf het enorm veel voldoening.
Tigris
YouTube-ster



Met een zucht liep Scarlett richting de dichtstbijzijnde trap en begon deze af te lopen. Het was stil in de school, af en toe hoorde ze gelach in de verte, of gegiechel achter deuren. Bijna iedereen had zijn kamer al opgezocht en een enkeling liep nog door de gangen te dwalen; toen Scarlett voorstelde om hem te helpen ging hij er als een haas vandoor. Aparte types hier, bedacht ze zich, terwijl ze richting de uitgang van de school liep. Even een luchtje scheppen zou haar goed doen. Eenmaal buiten zag ze twee personen buiten staan; de ene had een ongemakkelijke grimas om zijn lippen spelen, en de andere, Bunny Blanc, als ze het goed had gezien, keek hem met gefronste wenkbrauwen aan. *Awkward*
Zich afvragend of ze de jongen misschien verder kon helpen, stapte ze op de twee af, wendde zich tot de jongen, en vroeg; 'Kan ik je misschien helpen?'
Dauntless
Wereldberoemd



Toen het meisje niet meteen antwoordde wist Christopher dat hij het had verknald. Het liefst wilde hij nu gewoon door de grond zakken van schaamte of weglopen. Hij schrok op toen hij een stem achter zich hoorde. 
"Eeuhm ja, ziet u. Mijn naam is Christopher Todd. Ik ben nieuw op deze school en op zoek naar mijn kamer. Ik zou het ten zeerste waarderen moest u me helpen deze te zoeken." Hij hoopte dat dit gesprek wat vlotter verliep dan het eerste. De glimlach liet hij achterwege, wetende dat die het alleen maar erger had gemaakt. Oh wat snakte hij nu naar een fles gin. Gewoon even in een roes komen en dit hele schaamtevolle moment achterwege laten. Hij had er nog wel een paar in zijn koffer zitten. Wie weet kon hij dit meisje later op een glaasje trakteren mocht ze zo vriendelijk zijn hem te begeleiden. 
Anoniem
YouTube-ster



‘Euhm, hoe moet ik dit zeggen.’ Zu dacht even na, Darren was wel zijn kamergenoot en misschien was het voor Darren ook wel handig om te weten. Of het boeide Darren totaal niet, het maakte Zu ook niet zo veel uit.
‘Ik ben eigenlijk niet van plan om in de voetstappen van mijn vader te treden. Dat zou betekenen dat ik paden zou kruizen met een nogal gigantische gobil-rat,’ Zu wierp even een blik op Scout, ‘en om eerlijk te zijn, ik heb een nogal diepe angst voor ratten.’ Zu verwachtte dat Darren hem hiervoor zou uitlachen, Zu zelf vond het namelijk ook hilarisch ironisch. 
‘Hoewel dat de enigste reden is. Mocht ik over mijn vrees voor dat knaagdier komen, dan zou ik het misschien wel overwegen om het verhaal te volgen. Hoewel er natuurlijk ook nog mijn kattenallergie is.’ Net na die woorden nieste Zu, wederom door zichzelf. 
Zijn oog viel op het notitieboekje van Darren, en Zu kwam nieuwsgierig overeind. 
‘Oh, jij speelt natuurlijk die melodieën.’ Mompelde hij. ‘Vet.’ 
Zu hield ontzettend veel van muziek en kunst, en eindelijk zag hij een positieve kant aan deze kamerindeling. Naast het feit dat zijn kamergenoot aangenaam voor het oog was, natuurlijk. 
 
Anoniem
Wereldberoemd



Voordat ik kon antwoorden knalde Darren de deur voor me dicht. "Erg vriendelijk" Zei ik sarcastisch en ik liep weer weg. Ik zat diep in mijn gedachten toen ik opeens tegen een meisje aan stootte. Het meisje viel op de grond. "Oh sorry!" Zei ik paniekerig en ik hielp haar weer omhoog. "Ik ben Tina, en ik ben niet goed in normale ontmoetingen" Zei ik lachend.
First
Internationale ster



'Ik merk het.' Meteen sloeg Hope haar hand voor haar mond. 'Zo bedoelde ik het niet..' Met een bezorgd gezicht keek Hope het meisje aan waar ze tegenop botste. Gelukkig kon het meisje er om lachen. Hope pakte de uitgereikte hand van het meisje vast en probeerde overeind te komen, wat moeilijk ging aangezien ze op haar eigen haar lag. 'Auw' Een korte pijnscheut ging door haar hoofd. Je zou denken dat de pijn zou wennen. De keren dat ze met haar haar ergens bleef achterhaken of wanneer ze er per ongeluk uit werden getrokken zoals nu, maar nee, niets was minder waar. Het deed elke keer opnieuw flink pijn. Toch liet Hope niets merken. Bij de tweede poging overeind te komen, lukte het haar wel. 'Zouden ze een kapper hier hebben?' Vroeg ze als grapje, wijzend naar haar gouden lokken. 'Ik ben Hope trouwens.' Ze glimlachte naar het meisje. 'Dochter van Rapunzel, zoals je misschien wel kunt zien.' Ze stak haar hand naar het meisje uit.
Tigris
YouTube-ster



'Oh, maar natuurlijk, de kamerindeling hangt binnen' Scarlett keek nog even met gefronste wenkbrauwen naar Bunny, en begon toen richting de ingang te lopen. Toen ze zag dat de jongeman haar niet meteen volgde lachte ze hem bemoedigend toe, als teken dat hij met haar mee moest komen. Ze hielp hem met zijn koffers de paar treden op tillen, en liep vervolgens richting de lijst met de kamerindeling. 'Sorry, ik geloof dat ik aan geheugenverlies lijd, wat was je naam ook al weer?' 
Anoniem
Landelijke ster



Bunny:
Na enkele momenten volgde ik het pad tot de kamers. Nadat ik mijn eigen kamer voorbij was, wandelde ik rij per rij de volgende af. Zo kwam ik terecht ik een kamer met 2 jongens en 1 huisdier. 
"Scout!" riep ik enthousiast. Het beestje bekeek me verward aan. "Scout, ik ben het, Bunny.' grinnik ik en al meteen kwam het ratje dichterbij. Ik sta op en kijk de jongens aan. 'Sorry, ik heb me niet kunnen voorstellen. Ik ben Bunny Blanc, dochter van The White Rabbit. Ik ben Scout wel eens eerder tegengekomen.' zeg ik grijnzend en knipoog speels. 
In mijn konijnenvorm kom ik wel vaker andere knaagdieren tegen, waaronder Scout. 
Nadat ik me had voorgesteld stak ik vriendelijk mijn hand uit naar de bruinharige jongen, die waarschijnlijk de eigenaar is van Scout. "Het is een eer je te ontmoeten." grinnik ik. Nadat ik zijn hand had geschud, deed ik hetzelfde bij de blondharige jongen. Ze zagen me er erg vriendelijk uit en ik was blij dat ze niet zo ver woonden. 
'Als ik stoor, zeg je dat maar, dan ben ik meteen weer weg. Ik moet namelijk nog mijn eigen kamergenoot ontmoeten ' grijns ik. Ik aai Scout nog eens over zijn bol en kruis blikken met de jongens. 
Solis
Landelijke ster



Toen ik mijn taartje en mijn drinken op had liep ik naar de toiletten mijn oorbel was uitgevallen en ik had nu geen spiegel bij me. Ik keek in de spiegel en ik zette mijn oorbel erin. Ik had nog een kettinkje waar ik de rode Robijn aan vastdeed en om mijn hals droeg.
Terwijl ik dat deed viel mijn haak van mijn arm af het was een afschuwelijk gezicht net op dat moment kwam er iemand uit het toilet. Ik klikte mijn haak vast en ging naar mijn kamer. Net op dat moment kwam er iemand uit de deur van een of andere kamer lopen ik botste tegen hem of haar op en mijn haak vloog er weer af. Fijn nog iemand die weet dat ik een haak heb dacht ik terwijl ik keek naar het stuk arm zonder haak en zonder hand...
Anoniem
YouTube-ster



Voor zijn gevoel was het meisje, genaamd Bunny, binnen gekomen als een wervelwind. Zu volgde niet alles, maar voor hij het wist had ze zijn hand geschud en stond ze vrolijk te kletsen over die vervelende rat. ‘Een vriend van Scout is een vijand van mij’ ging er door zijn hoofd heen. 
Zijn blik viel op de konijnenoren van het meisje, en hij fronste even. Een stem in zijn hoofd, een stem genaamd zijn instinkt, vertelde hem om haar aan te vallen. Ze was immers een konijn en hij was een kat. Maar Zu haalde diep adem en negeerde die stem, medestudenten aanvallen was niet een goed plan. 
‘Waarom verberg je die oren van je niet?’ Vroeg hij haar plotseling.
‘Je wilt toch niet dat iedereen die oren ziet?’ Voegde hij er nog eens aan toe.
 Misschien kwam het ontzettend beledigend over, maar Zu was serieus met zijn vraag. Hijzelf schaamde zich rot voor zijn oren, en staart, en dan kwam er ook nog eens bij dat het ontzettend gevoelige plekjes waren voor hem. Als dat bij haar hetzelfde zou zijn, dan zou je niet echt verwachten dat ze haar oren zo losjes had slingeren. 
 
Anoniem
Landelijke ster



Bunny
Meteen was de jongen, Zu, geïnteresseerd in mijn 'ledematen', namelijk mijn oren en plofstaartje. 'Het is een deel van mijn vader, en als Royal vind ik het geen enkel probleem dat mensen die kant zien. Ik ben er vrij trots om, al kietelt het wel als mensen eraan komen.' gniffel ik. 'Maak je geen zorgen, ik krijg deze vraag overal waar ik naartoe ga.' grijns ik. Ik had wel zo'n gevoel dat hij wist dat het geen doodnormale vraag is. 
Ik hoorde mijn naam van de verte roepen, dus keek ik snel om. 'Het spijt me enorm, maar ik moet gaan. Ik word geroepen. Het was heel leuk jullie te ontmoeten. Als jullie eens zin hebben om langs te komen, kun je me vinden in 007. Nog veel plezier vandaag!' zei ik vredevol en wandelde de kamer uit. 'Jane?' riep ik nog eens luid en zag haar nog net de badkamer ingaan. Ik volgde haar en zag haar daar inderdaad staan. 'Waarmee kan ik je helpen, Jane?' vroeg ik geïnteresseerd. 'Is er iets?' vroeg ik nog gniffelend en keek haar vragend aan, mijn mijn hoofd iets gedraaid waardoor mijn oren losjes hingen. 
Solis
Landelijke ster



Ik gaf Bunny een grote knuffel en bedankte haar. "Kom mee wandelen in het bos daar leg ik je alles uit." Ik trok haar achter mij aan alle mensen gingen weer net als gewoonlijk voor mij uit de weg ookal was het best handig was het erg irritant ik heb ook een hart weet je wel. 
Met bunny achter me aan liep ik naar de ingang van het bos op mijn hakken ging ik nog echt snel. Ik liet haar los toen we voor het hek stonden van het prachtige bos. Ik keek naar Bunny en trok het hek open met mijn hand kom!
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste